- 6 days ago
เจาคณพกบอนางคำดวง ตอนท 12 EP12 วนท 9 ตลาคม 2568 EnglishMovie cdrama drama engsub chinesedramaengsub movieshortfull
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23หยิบ
00:24เจ้าขา
00:26วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็ดขาด
00:29ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
00:31บอกว่าเป็นคำสั่งชั้น
00:33คุณน่ายจะทำอะไรเหรอเจ้าข้า
00:35ฉันบอกไม่ได้
00:37แต่ทำตามที่ฉันสั่งก็เรอกัน
00:39ได้จ้าข้า
00:41บ่าจะไม่ให้ใครเข้าไปเร变ц сов้าดเลย
00:44ถ้าตอนแande marchedนายไม่ออกมา
00:46หยิบควอยเข้าไป
00:49เจ้าข้า
00:51เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
00:53เอาจดใหม่นี้ให้อายอย
00:59แล้วนี่... ให้คุณพี่...
01:10ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหรอเจ้าคะ?
01:13คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ?
01:15หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:17ทำตามที่ฉันสั่งก็แล้วกัน
01:19เจ้าคะ
01:29มาก่อน
01:35คุณนายเก่ง Anything
01:38เจ้าะ
01:40คุณนายเก็บแล้ว
01:43ถ้าคุณถ่านว่า
01:44หยิบอว่า
01:45ของเง้าะ
01:47ข้าเจ้าะ
01:50เกี่ยure
01:51ประสวนาบัน
01:54ข้าเกี่ยม
01:56โถวนใหม่ดูแต่เต latitude
01:58같은데 manos假
02:03Silk Silk Shift
02:08ศัตริกว่า
02:11ζวน สุดท่าน
02:16ทนะการ มืนอยู่
02:20ท่านสุดทธิ์
02:22อ้าว คุณยี่สุน
02:30ทำอะไรนะ มานั่งขวางประตูแบบนี้ทำไม
02:33คุณนายสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
02:37อย่ามาเผอเจอร์ ลบไป ฉันเป็นหัววิหุ่นจะเข้าไปเยี่ยม
02:42ยังไงบ่าก็ให้เข้าไปไม่ได้จริง ๆ เจ้าค่ะ
02:46ว่าไงนะอิบ บ่าอย่างมึงต้ามาห้ามกูฉะเหรอ ถอยออกไป
02:51ยังไงก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ เป่าลับปากกับคุณนายไว้แล้วเจ้าค่ะ
02:56อิบคำดวง มึงให้เป่ามากันท่ากู โกวไม่คุณจะหายดีพระกูเหรอ
03:03เร็ว อิบคอนเร็ว ได้เห็นไหมอิบคำดวง
03:06อิบ นี่ เองนี่กำเริ่มมากไปแล้วนะ นี่คุณยี่สุนนะเว้ย ท้อยออกมา
03:12จะยี่สุนยี่สัน อะไรก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น
03:16ทำไมจะเข้าไม่ได้
03:19ทำไม!
03:20ทำไม!
03:36เอ่ค พวกพองทำอะไร?
03:39พวกพัวพวกทำอะไร เดี๋งคำรวม
03:41ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพชร
03:43ถ้าสมาธิหลังดินเดียว
03:45ของผิดแก้
03:46ก็จะเข้าตัวคนแก้
03:47ข้าวไปไม่ต้องอะไร
03:49คำนวม
03:54เอิคำนวม
03:55พูดทำอะไร
03:57พูดทำอะไร
03:58เอิคำนวม
04:11อ่ะ!
04:13อ่ะ!
04:15อ่ะ!
04:17มีสุด!มีสุดกับป่ะ!
04:19เป็นไรอ่ะ?
04:27เกิดไปกึ้นนะ!
04:33ปิ่งจวน!
04:35พันขุน!
04:37ตัวนั้นสือก็หายไปด้วยอ่ะ
04:39จริงด้วยว่า!
04:44เฮ้ย! พันขุนฟื้นแล้ว!
04:55จิงเกิดอะไรขึ้น?
05:02ไม่คำดวง
05:04แม่คำดวง
05:06แม่คำดวง
05:08แม่คำดวง
05:10แม่คำดวง
05:12แม่คำดวง
05:14แม่คำดวง
05:20พันพี
05:24แม่คำดวง
05:26แม่คำดวง
05:28ไม่คำดวง
05:58แม่คำดวงได้ยินฉันไหม
06:02ท่านขุนเจ้าขา หมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:08หมอย้อย แม่คำดวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
06:28พี่มันตัวอักสอนอะไร
06:42โดนของเข้าตัวเหรอ
06:48แม่คำดวงมันพยายามสอยท่านขุน
06:50แม่คำดวงมันพยายามสอยท่านขุน
06:53แต่วิส่ามันบอกกาพอ
06:56แม่คำดวง
06:59เราอย่างนี้ต้องทำอย่างไร ถึงก็ช่วยแม่คำดวงได้
07:03ท่ำใจ
07:05แม่น ท่ำใจ
07:07ท่านขุนเจ้าขา คุณหน่ายคืนแล้วเจ้าขา
07:19แม่คำดวง
07:34พี่ มันพี่ฟืนแล้ว
07:40ประอย่างนี้บอกว่าฉันโดนของ
07:42ถ้าหลันมาช่วย
07:44ของกันเลยเข้าหลันแทน
07:47ใช่เจ้าค่ะ
07:49แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม
07:52ก็เลยทำ
07:54ทำให้หลันพูดอย่างนั้นแหละ
07:56คุณพี่
07:58ตั้งแต่เกิดมา
08:01น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:04คนที่เสียสละ
08:06ทำเพื่อส่วนร่วม
08:08ถ้าน้องตาย
08:13น้องก็ตายคนเดียว
08:15แต่ถ้าคุณพี่ตาย
08:18เช้าบ้านกับถหาร
08:21ก็จะตายไปด้วย
08:23เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:26ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:29ตอนที่คุณพี่ป่วย
08:32พ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
08:36ส่วนคุณเม่น
08:37ก็เดินเรื่อง
08:39จะให้คุณพระสมิ่ง
08:41สื่อปืนบุรภาแล้ว
08:43ตอนนี้สถานการล่อแหละมาก
08:46น้องว่าคุณพี่ไปทำ
08:48ในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:51น้องว่าคุณพี่ไปทำ
08:53ในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:59ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:01ฉันต้องหาทางชื่อนอลกอบder
09:16คุณพี่ช่วยน้องไม่ได้
09:19คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
09:26อย่าให้เรื่องส่วนตัว
09:29มาทำลายเรื่องส่วนรวมสิเจ้าค่ะ
09:49ว่าฉันขอบใจด pam คำดวง
09:52ที่เตือนตัวตีฉัน
09:55ขอบใจดนส 속หรับทุกยาว
10:00ฉันลับบาล
10:03ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องบ้านเมือง
10:07ปกป้องเช้าเมืองทุ่งใหญ่
10:12แต่หลอดจะพองเป็นอะไรนะ
10:14ฉันก็จะหาทางชุยลดเช cattleกัน
10:18เราไม่ต้องเป็นห่วงเลย
10:22ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
10:48มอย้อย มอย้อย มอย้อย
10:56เหี่ยงหยิบ
10:58คุณนายสั่งเอาไว้เมื่อเช้านี้
11:00ถ้าเกิดว่าคุณนายเป็นอะไรไป
11:01ให้มอย้อยเอาจดหมายนี้ไปให้ท่านขุนด้วยจ้ะ
11:04เออ
11:18อินังคำด้วง ให้คอยมาจัดการเรื่องสมทองคำนั่ม
11:25ฉันจะยอมรับบทเว็นเมียเจ้าอย่างจริงจัง
11:43แรกกับสมทองคำนี้เป็นบนนะ
11:46รอจะทำอะไร
11:53เพียงชื่อจ้อง
11:56ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง อยากได้สมทองคำเอาไปขาย
12:01เพื่อจะได้เงินหลายหลายมันเปล่า
12:03ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง อยากได้สมทองคำเอาไปขาย
12:05เพื่อจะได้เงินหลายหลายมันเปล่า
12:07ท่านคุณคิดผิดแล้ว อินังคำด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:09แล้วจะเอาไปทำอะไร
12:11มันเอาไปหักสาพ่อมัน
12:13พ่อมันป่วยหลาย
12:15ปอหัวสิฟื้นมาใด
12:17จนมันไม่เห็นสมทองคำที่เงินนี้
12:18มันคิดว่า อินังคำด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:21แล้วจะเอาไปทำอะไร
12:23มันเอาไปหักษาพ่inator พ่อมัน พ่อมันป่วยหลาย
12:26อleichисс Continue. keeper
12:28จ сынน 카change เพือน แล้วหมายคิดว่าสม emerge รักษาพ่อมันได้
12:33มันจึงอยากได้หลาย
12:35มันจึงย้อม senses bureauWаксเป็น เวลาค получится athletic
12:39ทำไมแม่คำรวมถึงไม่บอกชั้น
12:43ไม่อย่างนั้นชั้นจะให้ไปตั้งนานแล้ว
12:45บ้าน pandemia
12:46อย่างนั้นคำรวมมันเป็นคนข้าขาย
12:48เท็ดงานว่าเสร็จตามสังญ่า มันสีรับของได้จังไหร่
12:52แต่มือนี่ มันคงคิดว่ามันต้องตายแน่แน่ มันเป็นห่วงพ่อมัน
12:57มันก็เลยให้ค่อยมาขอกับท่านขุน
13:18ได้ดีความรอวุธขาด PM คงหน้า .
13:43เมื่อบุรภาปีประสิทธิภาพเหมือนเปินฝรั่งทุกประกาศ
14:09แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ 1 น้ำหนักเบา
14:13เพราะใช้ไม้ที่ฝรั่งไม่มี
14:15ส่วน 2 การใช้งานหมอสมกับสภาพอากาศบ้านเรา
14:19และ 3 มีราคาถูกกว่าขอรับ
14:23งั้นฉันขอดูข้อแรก ประสิทธิภาพ
14:28ได้ขอรับ
14:43เดี๋ยว แล้วต่อไปให้หมู่บุญชายยิง
14:47ถ้าปืนดีจริง ใครยิงก็ต้องได้ผลเหมือนกัน
14:51ได้ครับ
14:53ได้ขอรับ
14:55ตัวเอง
14:57ได้ขอรับ
14:59แกไม่มีข่อมูล
15:01คุณพ่าสมีงฝีมือดีมากครับ
15:31ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามาก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:36ตอนนี้สถานการณ์คับขันปืนบุรภาเองก็ไม่มีข้อเสียอะไร
15:42ถ้าอย่างนั้น
15:44ก็ถ้าผมว่ายขอรับคุณพ่าสมีง
15:48คุณเองเจ้าหายแล้วเหรอ
15:53ขอรับ
15:55ดี ฉันกำลังตัดสินใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่
16:00เจ้าคิดว่าไง
16:02ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:04แต่นี่ไม่ใช่ปืนบุรภาพ
16:06ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:08ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:10ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:12แต่นี่ไม่ใช่ปืนบุรภา
16:14ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:16ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
16:18ปืนกระบอกนี่เป็นปืนที่ดีมากขอรัส
16:24แต่นี่ไม่ใช่ปืนบุunn Посging
16:30อาทิบาحคำพูด��กี่ด้วยค happily
16:33กระบอกนี่ใช้ไหมเมอร์เปิ้นที่เบา
16:37แต่ปืนบุunn terrible
16:39ใช้ไหมหลายชนิด
16:41แต่ไม่มีเบาแบบนี้
16:43ส่วนล้ำกล้อง喋วิทธีการลอเร็กแบบยุโรพ
16:47แบบยุโรค ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:49กระผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้
16:52ถูกทำพิเศษขึ้นมา
16:54ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:56แต่ไม่ใช่ขอรับ
17:02ใครจะสีเวลาทำปืนแบบที่คุณเอกว่า
17:06ให้กระผมตัวสอบไหมล่ะ
17:08ตรวจ ก่อนใจ
17:11ถ้าได้แบบนี้ทุกกระบอก
17:13ก็เอา
17:15คุณเอกคงไม่ทราบ
17:17ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเราครับคันขนาดไหน
17:20ไอ้โจนสีชายมันจะบุกมาอยู่แล้วเนี่ย
17:23ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพระช่วยจะเป็นอย่างไรบ้าง
17:28ปาดนี้ยังไม่กลับ
17:30กระผมกลัวจะเป็นข่าวร้าย
17:32ขอโทษนะ กระผมไม่ได้แช่ง
17:35แต่ถ้าคุณพระช่วยแพ้กลับมา
17:37เป็นไปได้ที่โจนสีชาย
17:39มันจะได้ใจ
17:40แล้วก็ยกคับมาปุกเราเร็วขึ้นดิ
17:44คุณเอก
17:46คุณพระช่วยเบิกปืนไปหลายกระบอก
17:49ตอนนี้ในครางเหลือปืนไม่มาก
17:52เงินวิงกิจของเราก็หนักหนากว่าเดิม
17:54ถ้าเราไม่รีบหาวุธเพิ่ม
17:56ครับผมเกงว่า
17:58ปืนบุลภาจะมาได้เร็วสุดไม่ไหร่
18:02ไม่เกิด 7 วันขอรับ
18:03น่าจะทานการปกป้องมือ
18:11ถ้าอย่างนั้น
18:14คุณพระช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:20คุณพระช่วย
18:22พารกิจเป็นอย่างไรบ้าง
18:25เฮ้ย
18:33ข้าให้หมด
18:35คนเดียวก็เมื่อที่เหลือ
18:36แผนนกกินป่า
18:38โนกกินป่าบ้าบ้าเลยวะ
18:40เวลาโนกกินป่า
18:42มันโจมตีจากด้านไหน
18:48หยิง
19:08มีหัวให้ยมขอรับ
19:18ส่วนให้เกตอันหนีไปได้
19:20แปลว่าปืนของเรายังใช้ได้
19:22ปุ้งมันมีโลกกันกระสุน
19:24แต่โดนจังๆก็ดิ้นทุกลาย
19:25เว้นแต่สีชายที่หนังเหนียว
19:27ที่เหลือ
19:28หนังยุ่ยหมด
19:29คุณพระช่วยทำได้ดีมาก
19:30ขอบใจคุณพระ
19:32ที่เหลือ
19:33หนังยุ่ยหมด
19:34คุณพระช่วยทำได้ดีมาก
19:36ขอบใจคุณพระ
19:40ก็ผมดีใจจริงๆที่คุณพระช่วย
19:42ไม่เพียงแต่ปลอดภัย
19:44แต่ยังปราบโจนได้อีก
19:46นับเป็นบุญวัสนาของเมืองเราจริงๆ
19:52ปืนบุรภาดูเหมือนจะมีปัญหา
19:54ส่วนสมุนของให้พวกโจนสีชาย
19:57ก็ทุกปราบไป
19:59ก็ Horse мн unreal
20:02กำลับผมว่าข้น พระชมิ93
20:04จะมีเวลาพิเจอนาเรื่องกันซื้อปืนน่ะครับ
20:07พระผมว่า
20:10ขุณเนคพูดถูกแล้วขอครับ
20:11สถามต translated เปลี่ยนไปแล้ว
20:13ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:16งบซื้อปืนก็ไม่ใช่โน้ยหน้อย
20:17ตатель素SHIN JAjอย่างรอบพรอบดีก่อนขอครับ
20:20เธอกจาก свนใจอย่างรอบครอบ viensกับครับ
20:25ถ้ายังนั้นก็อ่ะ ตามที่พวกเจ้าว่า
20:28แต่เราก็ชักช้ำไม่ได้
20:30คุณเอก รีบไปสากสามตัวเอง teor obligatory
20:33เรื่องปืนฝรั่งตำที่เจ้าว่าส practicing
20:35ส่วนคุณเม่นไปสกสามเรื่องคุณภาพ ของปืนบุรภา
20:39เราจะได้สรุปได้ว่าจะซือปืนจากใคร
20:42ขอรับ
20:50อีกสองพ่อลูกมันจะจองเวนกว่าถึงไหนวะ
21:02กูไม่คิดว่ามึงจะก้าแบกหน้ามาเจอกูน่ะหมอนอ่ะ
21:15โจนปากเย้ dans requested
21:21剛剛 intended
21:23แบบนอัลเกิดเอา bracket
21:26แบบนั้น
21:35ไม่เข้ามาไหน
21:40นั่นว่าเป็นอกูชีย์ стоит
21:44ไป Product あ ไม่ได้
21:46แซม correspond to you
21:48มา optimum m Vince
21:49แคงคริงจนติ
21:51คุณ พูดจ้าระเว่งปากเลยนะ
21:54อย่า transitる for you
21:55ถ้ามังมังติดการด้วยคุณแ Corrig
21:58แล้วกูจะยอมกลัวมึง
22:02มึงกลับไปเดิน
22:04วันนี้กูเสียหายมาก
22:06ถ้ามังมึงจดการด้วยคุณแอคไม่ได้
22:08มึงไม่จะต้องโปรด
22:13กี่คุณเอง
22:17หูตลมเลย
22:21ให้คุณหายดีละแน่นะ
22:24หายดีแล้วเจ้าค่า
22:26เมื่อบายก็ไปราชการที่สาลาว่าการมาแล้วเจ้าค่า
22:31แล้วอินาคำลวงหรอ
22:34คำว่าตายไปอยู่บนตัวคุณนายแทนเจ้า dunk
22:36ตอนนี้คุณนายป่วยหนักมากเลยนะเจ้าคะ
22:41แล้วมีใครพูดอะไร พร้น darling
22:43ไม่มีห réal 것 swimming
22:45ทำไมหรือเจ้าคะ
22:47เราไม่มีอะไรหรอก
22:49พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
22:51มือเรียบเข้าไปออกพี่ขุน
22:52ว่าฉันมาเยี่ยม
22:53ฉันไม่กล้าเข้าไปในห้องนั้นหรอก
22:58เอ่อ
23:01จะดีหรือเจ้าคะ
23:03ดีสzy
23:04ไป
23:06บอก cab
23:06เจ้าคะ
23:12คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
23:24เดี๋ยวเสียเวลากับน้องหน่อย
23:28ฉันจะมีสมาธิท์ทำงานได้ยังไงในเมื่อหล่อนเป็นแบบนี้อยู่
23:32ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อนให้ได้นึงแน่
23:42แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:49ฉันคุณเธอ เอาไว้ก่อน
23:53ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณยิสุนมาเจ้าค่ะ รออยู่ที่โทงเรือนเจ้าค่ะ
24:11คุณพี่ไปหาไม่ยิสุนเธอเจ้าค่ะ
24:18ฉันเป็นห่วงรอน ไม่อยากละใส่ตาจากรอนเลย
24:26แต่อาการนองก็คงที่แล้ว ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:33ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:39มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
24:42มันถึงไม่เป็นอะไร
24:47อีก
24:48กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
24:51ดูสิว่ามันจะทนได้สักแค่ไหน
24:54แค่ไหน
25:11แม่คำดวง
25:13แม่คำดวง
25:14แม่คำดวง แม่คำดวงกินยายกว่าน
25:28ออกไป
25:40ไม่ต้องดู
25:42ไม่ต้องดู
25:55ไม่ต้อง
25:58หลอนต้องไม่เป็นอะไรนะ ไหมคำดวง
26:03หลอนได้ยินไหม
26:04หลอนต้องไม่เป็นอะไร
26:10ต้องไม่คำดวง
26:15บางบ้านคุณเช้า
26:17ช่วยคุ้มของพนายด้วยเธอ
26:19จะพา
26:21จะปกวน
26:28โอม ยนรียับ
26:58ฉันได้ตรวจอย่างละเอียดแล้ว
27:13ไม่รู้เลยสิ่งๆ ว่าแม่คำดวงพวยเป็นอะไร
27:18ท่านคุ้นได้ลองให้หมอทางคุ้นใสมาดูแล้วหรือยัง
27:25ก่อนหน้าหมอ ฉันเฉิญหมอกุ้นสายจากต่างแดappa 3 คน
27:30ฉันหมอจีนมานึงคน ไม่มีใครบอกวิธีการลักษา แม่คำดวงได้เลย
27:35ไม่มีใครให้ความหวังฉันได้เลย
27:38แล้วพวกหมอได้พู้อะไรอีกไหม
27:42หมอหมายความว่ายังไง
27:48ท่านคุ้น หมอคนอื่น คงไม่กล้าพูด
27:53แต่ฉันกับท่านคุ้น ก็เค้าลบกันอยู่
28:00ฉันขอบอกว่า แม่คำดวงคงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
28:11ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้
28:14แต่ฉันขอหวังว่า จะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:44แม่คำดวง
28:50แม่คำดวง
28:54ลาม
29:06แม่คำดวง
29:08แม่คำดวง
29:20แม่คำดวง
29:22เจ๊
29:24เจ๊
29:26เจ๊
29:28เจ้า...
29:30เจ้า...
29:36อ่ะ...
29:38แม่คำดู...
29:40ไอ้เจ้าค่ะ
29:42...
29:43พี่...
29:44พี่เบาเบาจัดการให้ไหมเจ้าค่ะ
29:46ไม่เป็นไร
29:48ฉันได้ดูแม่คำดูเอง
29:50เจ้าค่ะ
29:59ไม่คิดว่า
30:11พักปันกัน
30:12พักปันกัน
30:13พักปันกัน
30:20คุณคุณเอก
30:22วันนี้และวันตายของมึ่ง
30:24คุณไม่มีทางรอดเชือนนี้ไปได้
30:28ไม่ได้
30:33อะไรวะ
30:36ฉันกลัว
30:38กลัวอะไร
30:42ฉันกลัวว่า
30:44คุณหายจัง
30:46เอาห่า
30:47พวกเราถึงเวลาจะไป
30:49มันก็ต้องไป
30:51มันต่องใจสัตวา
30:52มันหยิบ
30:58สวัสวัสดี
31:28ได้กินอะไรพ้างแล้วยังลุก
31:32ไม่กินอะไรทั้งวันเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
31:35ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
31:39ถ้าผมกินข้าไม่ลงขอรับ
31:44มีอะไรก็บอกพ่อแล้วกันนะ
31:53พ่อจะไปสวดมนให้ไม่คำรวง
31:58ขอรับ
31:59ขอรับ
32:12ขอรับด้วย
32:28กินขับดู
32:40ไม่คำดู
32:41ไอ้!ไอ้!
32:43ไอ้!
32:59ไอ้ลูก!
33:00ไอ้!
33:09พี่...
33:13ลอง...
33:15ลอง...
33:18ลอง...
33:20�를ตั้งใจ
33:35เสียงมีสุดบ้าง
33:38ๆ
33:46หญิงได้
33:50คุณพี่สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
33:56น้องยินดีตายเพื่อคุณพี่
34:00เสียดายที่ชาตินี้เราได้เจอกันน้อยกันไป
34:07ชิบ อย่าลืมที่สันบอกเลยนะ
34:22ละก่อน
34:32ไม่คงดู
34:36신ล็อด
34:43สันหวัสเกอร์
34:47อันถูกฮอร์
34:51กันแข็งครับ
34:53หิวทรักภาพ
34:56อันอันคุณพี่ส่งครับ
34:59กันการอันคุณพว่า
35:01รับศิกีศเสียดาย
35:05เจ้าเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง
35:10ฉันช่วยเขาได้
35:12ฉันถามเขา
35:13เชื่อจะฉัน
35:35อคาระมอรนา
36:05ใครเรียงหยบรด
36:20behavedท Анд crise
36:20จัดที่föดาหรีничนวัน
36:35คำดวง คำดวง คำดวง
36:54ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย
37:00น้ำทวายอ่ะ คุณคุณ
37:03คำดวง ไม่คำดวง ไม่คำดวง ไม่คำดวง ไม่คำดวงฟูยแล้ว
37:18ไม่มีอะไรหรือ
37:20เวล ของกลับเข้าตัวกู
37:35ที่น้ำ ตอนนี้
37:38ไม่คำดวง สิ่ง anderen
37:51สวัสดีที่สุดที่นี่
38:21โทษที
38:51สำหรับชื่น
39:01กุ้นนาย
39:16กุ้นนาย
39:22ตามดุนมันใครอ่ะ
39:26อ้าว ก็พ่อของกุ้นนายไม่ใช่เหรอเจ้าคะ
39:30ใช่ Кон Tool
39:36เข้ามาถึงนั้นแต่อะไร
39:38เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ
39:41มาช่วยชีวิตนายไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
39:45ช่วยชันไว้
39:48eens แครงแรงดีแล้วสินะ
39:56ไม่เจ้าค่ะ
39:58เจ้าข้าแค่บอกว่าเขาเป็นพ่อของคุณนายเชื่อหย!?
40:02แล้วเขาก็น่าสิ boardingกับว่ spaghetti...
40:06ขอไปนั่งสมาถทีห้ามให้ใครลบกวนเจ้าขา
40:12อาย้อยล่ะ
40:13ยังไม่กลับมาเจ้าข้า
40:15ยัансของคุณพี่กับคุณพ gle Yanni ตอนนี้อยู่ไหน!?
40:18ไปที่สาราว่ากันทั้งคุ wollteเจ้าขา
40:22แล้วถูกหน้าลำไป �่าแบบให้��aciถามล่าให้ belonging
40:26ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
40:27นี่เจ้าค่ะ ดูนี่เจ้าค่ะ
40:43หยิบ สั่งเปล่าไพร่ทุกคน
40:45ห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดค่ะ เข้าใจไหม
40:48เจ้าค่ะ
40:56เอ่อ คุณหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:01ออกไงดีวะ
41:06ถ้าพ่อฉันหามบอกว่าฉันยังไม่ฟื้นนะ
41:10เจ้าค่ะ
41:26คำดวงไปไงบ้าง ฟื้นเลยยัง
41:29ยังไม่ฟื้นเลยเจ้าค่ะ
41:31คุณอะไรเจ้าค่ะ
41:49คุณอะไรเจ้าค่ะ
41:50คุณหยวดมาแล้วเจ้าค่ะ
41:53เหมือนกล้อตนี้
41:56คุณหยวดให้ม
42:08แล้วเจ้าความรับ
42:10อีกดวงเธอสุด
42:14อีกด้วย
42:16หลัวหนา
42:18อีกด้วย
42:19อีกด้วย
42:22อีกด้วย
42:22- วันนี้ที่สาระว่าการมีงานเยอะมากแล้วกลับมาชาต้องขอโทษพี่หยุดด้วยนะ
42:39- แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอดับคุณพ่อ
42:42- ใครเป็นพ่อเจ้า
42:44- อ่ะ...ก็จะผมมาถึง...ก็จะผมถามคุณพ่อของผมนะ ขอรับ
42:56- จริงๆ คำดวงควรจะฟื้นได้แล้ว
43:08- ถ้าบาทนี้ยังไม่ฟื้น ก็แปลว่าขวันหลุดไปที่อื่น
43:15- ฉันต้องทำพี่ธีเรียกขวันให้กลับมา
43:19- ที่นี่มีควายใช่ไหม?
43:24- มีขอรับ
43:25- ฉันต้องข้าควายเก้าตัวเพื่อทำพี่ธี พาฉันไปที่ข้อกที
43:30- ต้องข้าตอนนี้ล่ะหรือขอรับ?
43:32- จะรออะไรล่ะ?
43:34- ดำกระผมอะไรขอรับ?
43:40- โฮ...
43:44- อ้าว...
43:49- พ่อ...
43:53- อืม...
43:55- ฉันไว้จ้ะ
43:56- อืม...
43:58- อ้าปาก...
44:04- แรบลิ้น...
44:08- อืม...
44:12- ทาดไฟ...
44:14- ผิว... ตา... ลิ้น...
44:16- ปกกติ...
44:18- ยกเว็น...
44:20- เข้าต้องมัดมาได้ไง?
44:22- พ่อดูผิดหรือเปล่า...
44:25- นั่นมันกี่ฟันฉัน...
44:30- อ้าว... คำดวง...
44:32- ฟื้อเล็บติ...
44:33- พ่อ... เดี๋ยวฉันมานะซะ...
44:35- ฉันมีเลือดต้องคุยกับอาย้อยจ้ะ...
44:37- เล็บ...
44:38- อ้าว...
44:39- อ้าว... เป็นอยังอ่า... ขึ้นมาสาแท้...
44:54- โอ้ย... ค่อยมองมีวิศา... ยองระยะคือบอร์เจ้านี่...
44:58- อ่าบอกพอว่าอียัง... เรื่องคุณเอก... ได้บอกเรื่องแต่งงานบอร์...
45:02- โอ้ย... บอร์... บอกไม่ได้... ถ้าบอกไปกัน... อาลวัติจนเห้ื่อนแตก...
45:06- เรามองบอกว่าจางไหน? คอยย่านว่าวตรงกัน...
45:09- คอยบอกว่าเจ้าเน่ะ เอ็ดงานในกับคุณเอก เด็งเงินหลาย...
45:13แต่คาจางเป็นโสมทรงคำ... partition งานมันเสียง... สตู้หลาย
45:17จ้อนเจ้ามาทือคุ้นใสนี่แหละ...
45:21- จังสalidก็ได้... อ่านตามนั้น!
45:28- จะให้พ่อน้องรู้ว่าเราแต่งงานกันไม่ได้เด็ดขาด...
45:32ไม่อย่าง kep เรื่องใหญ่ เ� province อาจผังได้
45:35แต่นี้ไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นเรื่องหลอก
45:38ให้รู้ว่าหลอกก็ไม่ได้อีก
45:40พ่อนองคงไม่เค้าใจว่าทําไมต้องหลอกกันแบบนั้น
45:42เกิดโวายวายขึ้นมารู้กันทั้งเมือง
45:45ร่วมถึงคุณเม้นและคุณพระสมิ toy
45:49것 rating ทำให้บอกไงอ่ะ
45:52บอกว่าฉันเป็นลูกจร้าง ทํางานให้คุณพี่เจ้าคะ
46:02เมียกัน ยังไงพ่อหล่อนก็ต้องรู้
46:06เราก็ต้องกันไม่ให้พ่อน้องคุยกับคนอื่น
46:09ถึงใจยาก แต่ก็ต้องทำเจ้าค่ะ
46:19ฉันจะสั่งเบา ห้ามพูดกับคุณลุงหยด
46:25เราต้องริบเจ็ดการเรื่องปืนฝรั่งซะ
46:27ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
46:32ฉันต้องกลับขอบคุณพ่อนะจ๊ะ
46:34พี่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ท่าน
46:48มันเป็นน่าที่ของคนเป็นพ่ออยู่แล้ว
46:55ยังไงพ่อก็ต้องขอขอบใจเจ้า
46:59และท่านขุณด้วย ที่ส่งสมทองคำไปช่วย
47:04ไม่งั้นแล้วก็พ่อคงยังไม่หายป่วย
47:08คุณลุงหยดไม่ต้องขอบคุณกับผม
47:10เราก็รับ
47:11พระสมนั่น
47:12เป็นข้าจ้างของแม่คำดวงเข้าอยู่แล้ว
47:17ว่าแต่พี่หยดป่วยเป็นอะไรเหรอ
47:19แล้วก็ผมคุมควายผ่านโรงพยาไฟ
47:22แล้วก็ยิงเสือโครงตาย
47:24โดนขวงมันเข้าใส่จนล้ม
47:27พอถนขวงออกได้
47:29แล้วก็ผมก็ปวยนับ
47:30จนได้สมทองคำไปช่วยไว้ขอรับ
47:35พี่หยอดถ่ายดีแล้วใช่ไหม
47:37ถึงได้เดินทางไม่ได้เร็วขนาดเนี้ย
47:39ก็ยังหรอกขอรับ
47:41แต่ยอให้มันบอกว่าคำดวงกำลังแ drained
47:47ก็ผมก็เลยต้องรีบมาช่วย
47:48ใช้วิชาย่นระยะ
47:50แล้วยังต้องมาถอนอาคม
47:52ยังรู้สึกอ่อนแลงอยู่บ้างกันของรับ
48:01แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย
48:03ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:06พ่อบึงมาจะให้กลับแล้วเหรอ
48:10มันเป็นห่วงนะจ๊ะเนี่ย
48:19คุณพาเจ้าค่ะ คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ
48:22บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้คุณนายเจ้าค่ะ
48:31เออ...
48:32เจ้านายฉันมา เดี๋ยวมอย้อยช่วยพาพี่หยวดไปพักพรก่อนแล้วกันนะ
48:36ขอรับ
48:40อื้อ... อายุปะ
48:56เป็นยังไงบ้าง แม่คำดวง
48:59หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:05แปลกดีนะ วันก่อนบอกคุณเอกปวยนะ
49:08เจ้านายเราจะจูจูก็หาย
49:12กลายเป็นได้ข่collว่าแม่คำดวงปวยแท曾
49:14แต่ตอนนี้แม่คำดวงก็หายดีแล้ว
49:20เรื่องนี้ไม่ปกติขอรับ
49:22ก็แล้วผมจะอธิบายให้ปังขอรับ
49:24เอาเถอะ เอาเถอะ
49:26หายก็ดีแล้ว
49:28ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดด้วยซ้ำ
49:31นี่ฉันก็เตรียมลูกปับแห้งมาเยี่ยมใคร
49:35เฮ้ย เฮ้ย ต้องเป็นใคร
49:37บอกไป
49:42โอ้ย
49:43อย่าจะ อย่าจะ มู
49:45นี่พ่อฉันเองจ้ะ
49:48อันนี้
49:50พี่หยุดขอรับ
49:52เป็นพ่อของแม่คำดวงขอรับ
49:54นี่คุณพ่าสมิง เจ้านายฉัน
49:57ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:00โอ้ย
50:04ฉันนึงว่าพ่อไปกับอาย้อยแล้วสะอีก
50:06ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:16ใจเลย
50:17เอา ได้ยาแล้ว
50:19เล่า เรา
50:20ไปกัน 때 아พ่อ
50:21วัน
50:22เดี๋ยวสิ
50:25มูบุ่นใช้ของฉันเป็นนักลบฝีม divisions
50:27ฉันไม่เคยเห็นคลายเต็คมูล้มในคราวเมื่อแบบนี้
50:30โอ้
50:31กับผมก็ไม่ได้เก่งแล้วขอรับ
50:33แต่
50:34มู landfill เผersonic
50:35ไม่ทันได้ระวังคนแก่
50:38ใช่ไหมหมู
50:41ถือว่าเป็น
50:43บทออเรียนของกระผมนะ ขอรับ
50:45คราวหน้ากระผมจะสังเกตค้นให้ดีกว่านี้นะครับ
50:50ในหยุดนี้คมทั้งมวย คมทั้งคำ
50:53คุณเอกก็เลยเก่งๆสินะ
50:55ที่ต้องมาเป็นลูก
50:57เป็นอะไรครับ
51:02ถ้าทางแม่คำดูกยังไม่หายดี
51:04งั้นเจ้าก็ดูแลกันไป
51:06ตามประสาคนเป็น
51:07เห็น!
51:14ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีแต่คนป่วยนะ
51:18ทางลูกตัว และลูก
51:26ขอประดาณโทษขอรับ
51:30ไปกันเธอจะพ่อ
51:31ให้พวกคุณนางเขาปรึกสางานเมืองกันไป
51:33ไปไปไป
51:37เฮ้ นี่เอามาติดพ่อแล้วหรอ
51:49พ่อมันอะไรจะพ่อ
52:05พี่
52:05อืม
52:07นี่ไง
52:09อืม
52:17ยันนี้มันมาอยู่ใต้เตรียงคุณ
52:19อืม
52:22ใต้เตรียงฉันได้ยังไงเนี่ย
52:26คำดวง
52:28นี่เองทำงานอะไรให้ท่านคุณ
52:31ทำไมถึงมีสตรูร้ายกาศอย่างนี้
52:36ฉันบอกไม่ได้จ้ะพ่อ
52:38มันเป็นเรื่องของงานเมือง
52:41งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
52:44นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
52:46เพราะว่าในเรื่องเองเนี่ย
52:49มีนอนบ่อนไส้
52:52ป่อนไส้
53:13พ่อนึกไม่ออก
53:14ว่าอายอีคนไหนในเรื่อนนี้
53:15มันจะจันไรถึงขนาดจะข้าจะแกงพวกลูกได้
53:18ก็ถ้าผมก็นึกไม่ออกจริงๆ
53:21แต่เราปล่อยไปไม่ได้
53:24ถ้าเกิดเราหาคนๆนั้นไม่เจอ
53:26คงอยู่กันไม่เป็นสุขแน่
53:27เราคงต้องแอบดูแอบฟังพวกคนในเรื่อน
53:31อาจจะได้บอกแสเจ้าค่ะ
53:46ยาย
53:47อืม
53:48ยายรู้เรื่องคุณใสมั้ย
53:50รู้สิ
53:51ก็ยาดข้านี้แหละ
53:53ไปหมอกุณใสเว้ย
53:54แล้ว
53:55มันเป็นยังไงอ่ยาย
53:57ป Teraz
54:05ก็ตอนเด็กเด็ก ข้าก็ไปวิ่งเล่นอยู่ที่บ้านยายขนี้แหละ
54:06เฮ้ย
54:17ยาย
54:19ที่ท่านคุณกับคุณไม่โดนคุณใส
54:23ต้องมีพบเราคนใดคนหนึ่งในเนี้ย
54:25วางของ
54:29จวร
54:30เอ็งคิดเหมือนค่าเลยว่ะ
54:32เช่งเงียงหน่อยสิว่ะ
54:53เชียงหน่อยเงียงหน่อย
55:18live
55:20อย่าว่าได้สิบปีเลย ให้ฉันเป็นผมเนียกับบร้อนอีกร้อยปี ฉันก็ทำได้
55:26ฉันคิดว่าเราเป็นเมตรกัน
55:38พี่ขาม
55:40ใช่จ้ะ พี่ขามคนดี คนเดิมของคำดวง
55:50วุม
56:20ตกลุงรักเธอรักร่าว ทำไมเป็นแบบดี ตกลุงหักไปรักร่าว ใจขอมันไม่ดี
56:29นี่ฉันรักเธอรักร่าว ฉันหักเธอรักร่าวอยากรู้
56:35ได้ปะ
56:38นั่นท่อในใจทุกวันจึงเรื่องที่
56:43เธอรักเข้าไปจริงๆ เธอดีไม่ดี
56:47กลัวว่าคิดไปแยงว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:53เธอเธอไม่ได้รักกัน
56:56เธอเธอไม่บอก
Recommended
57:03
|
Up next
2:23:06
2:17:18
2:14:03
1:06:57
1:07:06
33:53
33:33
32:53
33:44
53:01
1:06:35
47:27
47:36
47:55
49:09
1:59:57
Be the first to comment