- 6 days ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:05รายการต่อไปที่ตนจะสบิน สวัสเข้าปีกว่า ทยกเช้าปีกว่าพุกว่า รายก็ให้เจ้าไปกัน
00:27พี่สิ
00:29ฉันหยังทำเพื่อพี่ เจ้ากี้จะการวางแผนอีกอย่างนึง
00:34อะไรนะ
00:35เดี๋ยวกัน
00:37พ่อครับ
00:44แกกาบมาได้ยังไงเนี่ยทำไมฉันไม่รู้ล่ะ
00:49อัสซี่ทั่วข้างใกล้ไปบอกผม ว่าพี่ยายถูกเบอร์จนเสียชีวิต
00:53ส่วนพ่อก็ต้องเข้าออกลงพยาบ้านบ่อยๆ
00:56แล้วทำไมฉันต้องไปโรงพยาบาล
00:58ไม่ใช่เพราะความดันหรอกเหรอ
01:00โรคนี้กลัวคนมายั่วโมโหที่สุด
01:02ผมรับปากพ่อ
01:04ไม่ว่าอีกหน่อยจะเกิดอะไรขึ้น
01:06ผมจะไม่ยุงกับปริศัทธ์
01:08จะไปหางานทำเอง
01:10สันธานคนมันเปลี่ยนยาก
01:12ผ่านไปตั้งนานฉันยังจำได้อยู่
01:14รั้งแรกฉันป่วยนักเจียนตาย
01:16แกมาแต่ที่ขาเตียงฉัน
01:18บ่อยฉันวางมือซะ
01:20หังที่สอง
01:21พ่อครับ
01:22ผมขอโทษจริง ๆ
01:24แล้วขาเกาเป็นอะไร
01:26ทำไมเดินกระเพขแบบนี้
01:28พ่อสงผมไม่อยู่ตรงไป
01:32ตอนนั้นผมยังไม่สะรับนึกอะไร
01:34ยังนึกว่าตัวเองเป็นคุณชายแห่งตรงไท้
01:36เป็นจ่อนเศร้าคลัง
01:38ที่ไปในมาไหนมีคนตามเป็นพรวน
01:40วันนั้งไปเที่ยวบา
01:42และทอละกับพวกญี่ปุ่น
01:44สุดท้ายก็ดนประมาณยิงเข้า สนต้องนอนรมให้ปานถึงสามเดือน
01:50แล้วขาข้างนี้ ก็รักสามไม่ได้อีก
01:56ตลอดสามเดือนนี้ผมคิดได้หลายอย่าง ที่อยู่หน้าพ่อตอนนี้ไม่ใช่คุณชายอีกแล้ว
02:02และไม่ใช่จ้นเศร้าขั้งด้วย
02:04เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมแกไม่มาบอกให้ฉันรู้
02:09ช่างเถอะ ช่างเถอะ ไว้ผู้ญี่ปุ่นแพ้เมื่อไหร่
02:13พอจะพาลูกน้องไปกว่านล้างพบมันใช่หมดเลย
02:16ใจเย็นก่อนอย่าวโหมาก เดี๋ยวความดันก็ขึ้นอีกล่ะ
02:20เศร้าขังพ่อเขายอมให้แกอยู่ต่อแล้วล่ะ
02:25ขอบคุณพ่อมาก
02:30ต่อไปให้รักดีหน่อยละ
02:33สาบแล้วครับ
02:35จะยันเย็นค่ะ ไปดูมันชานะคะ
02:38คุณดูก้าว มีจดหมายมาจากเสี่ยงไห้ค่ะ
02:53อ๋อ อารองตอบกลับมาแล้วเหรอ
02:55ที่แท้คุณเกียนถึงอารองเลย
02:57ไม่งั้นจะเกียนถึงใครเหรอ
02:59รู้สิ่งค่ะ
03:01เจเทียน ช่วยไปหาทางหน่อยทำยังไงถึงจะกลับวางเจาได้เลยที่สุด
03:16ฉันสบายดีแล้ว พร้อมจะออกได้ทุกมือ
03:19ขอเพียงเราชนะเมื่อไร ฉันก็จะกลับทันที
03:22ควังพูดเข้า
03:24ยังกับพวกญี่ปุ่น พวกนี้ก็จะยอมแพ้อย่างนั้น
03:27ถ้าให้ดีคือวันนี้
03:29ถึงสงคามยุติ ก็เท่าตู่บ้านก็ต้องไปสู้รกอีก
03:34หลายปีมา
03:37เนี่ยทำงานกับเจ็คสีพอกระมาณ
03:40เนื่อว่าเขาแค่ผดตการเท่านั้น
03:42ลังๆถึงรู้ว่า เขาเป็นคนนากรู อย่าง спас
03:47คนเราก็อย่างนี้แหละ
03:49มีปัญหามาให้แگ้ไขอยู่ตลอด
03:51ผ่านด้านนี้แล้ว ก็ยังมีด้านหน้า
03:55แต่ไม่เป็นไร สิ่งสำคัญคือ สวรรยังมีความเป็นธรรมให้แก่มนุษย์เราบ้าง แค่นี้ก็พอแล้ว
04:04เป็นไงบ้างคุณสิ ทำงานเสร็จเรียบร้อยทุกคนฟอดภายดี แล้วทางนี้ล่ะ ทางเราก็ราบรื่มมึ้นกับ
04:27หัวหน้า ฉันคุณกลับไปก่อน ผมจะกลับบ้านแล้วคืนนี้ค่อยไปหา ด้อย
04:34อธรรมให้ดี สวรราบก่อน
05:04อย่าข้าผม อย่าข้าผมกลัวแล้ว ปล่อยผมเป็นเธอ
05:30อ้าเสียงลืมเหรอ
05:31หาคุณไปใคร
05:33ลิวสิ่งelp observations
05:42นี่ทำไมตามอยู่นี้ไหน
05:47ใชップ
05:48สิ่งกันไปตาย
05:50ทำไมตาย
05:54อ้าเสียงحะ
05:56ทุกคนก็ต sốไigon
05:58deutsกขึ้นบาทๆ
05:59ใถบ้านกรวอีกเกิดอะไรขึ้น
06:00ปีเซง พี่รู้จักฐานก็น้ำชื่อว่าเทศยะใช่ไหม
06:05มันก่อนอดทุกท้ายก็มาที่นี่ มาเข้าไปชิง ๆ แต่งงานด้วย
06:08ยัง ๆ ไม่ยอมเลยสู้ตายกับโภกมัน
06:11ประคนว่าหญิงกันแหลกแล้ว ข้าฐานญี่ปุ่นไปสี่คน
06:14ชิง ๆ นักกรวจน่าเซศ ปากสัน แถมโรคเขายังกำเริ่ม
06:18และตอนนี้เข้าอยู่ที่ไหน
06:20จัง ๆ บอกว่าพาทุกคนไปแอบในที่ ๆ นึง
06:23แล้วมันเป็นชื่อไหนเหล่า
06:24หอ? ผมไม่ได้ถาม เพราะตอนนั้นใคร ๆ ก็กลัวจนลนไปบด
06:29แยกกันนี้ถ้าไม่ทันเลย ก็เลยไม่ได้ถาม
06:36ไอสัน หรือ น่า ยอบราเต้นไหน ขอบคุณ
06:40นะ ยอบราเต้นไหน
06:43ยอบราเต้นไหน ไม่เป็นของแน่ทั้ง มีในทัวหยัง
06:51แน่ทั่วจากว่านนี้ นปกว่านนี้
07:04อัดมาย Shoulders ต่อไกล ไม่ต้องกัน
07:09นี่ชั้นว่า
07:11นี่ชั้นว่า
07:13แน่นี่ที่สิกัยชาว
07:15สิทีอร์รูจัก
07:17ขอบคุณ
07:25แค่ปว่า สะนัล
07:39ขอบคุณ!
08:09ขอบคุณ!
08:39ขอบคุณ!
08:41เฮ้ would go
09:11ไม่โก้mid มาคิดไม่อยาก ออกปราชาติ أ Sabran water
09:34จะพา Déjit ๆ
09:38ชั้นมาแล้ว เพราะในที่สุด
09:46หัวด้าหยงค่ะ
09:48ในที่สุดสวันก็มีตา พี่น้องที่ตายไป
09:53ทุกคนต้องเป็นสุขเธอนะ
09:55ไม่ต้องมีห่วงอีกแล้ว
09:58บ้านเพิ่งเรารุดคนจะกลายเป็นทาดแล้ว
10:03หลกจะมีสุขเดียเพิ่งต้องมือสุขเธอ
10:14เดี premi
10:16รีบเขา
10:17ทุกกลับบ้านได้แล้ว
10:19ทุกกลับบ้านได้แล้ว
10:22พวกกลับไปกว้างเจ้าอีกครับ
10:27และจะบอกเลขาถังให้รู้
10:30บอกให้เลขาทั้งได้รู้
10:33บอกทุกคนที่ตายในไข่กับกันให้รู้ด้วย
10:38วิกตอรี่
10:41วิกตอรี่
10:44วิกตอรี่
10:47วิกตอรี่
10:51บอกทุกคนที่ได้ webinars
10:55มีอเกิน อย่าไม่คือฆ่า
11:14บอกเชื่อน
11:17เหลือเกิบตันเชื่อๆ
11:19ขอจริงๆ ไปโรงยังบ้านก่อนสิ
11:21ชิ้นไม่น่อยนะ ชิ้นกันหน่อย
11:27วันที่ 15.18 ปี 1945
11:31รัฐมันญี่ปุ่นปรรากาศยองแพ้โดยไม่มีเงินไข
11:34รัฐมันจีนปรรากาศใช้ชนะครั้งใหญ่ในปรอติศาสตร
11:39ขนาดฉัน เอาอย่างนี้นะ
11:41มันจะการไปดูพักพวกที่รองพัก
11:43ส่วนกุณได้คนช่วยตามหายาพี่น้องผมด้วย
11:45โรงยังกันเถอะ
11:47เราชนะแล้ว
11:53หมอมาแล้ว
11:55คุณหมอ คุณหมอ คุณหมอ
11:57จริงๆ เป็นไงบ้างเจ้า
11:59คุณหมอค่ะ
12:01ในที่สุด
12:03เราก็ชนะแล้วใช่ไหม
12:07ฉัน
12:09ตอนนี้หมดเรื่องเลย
12:11พ่อครับ
12:13พ่อครับ พ่อมีความดันอยู่
12:15อย่าออกไปเลยนะ
12:17ทำไมจะไม่ออกไป
12:19ต้องให้หมดแรงเดิน ลุกไม่ขึ้น
12:21ก็จะคล้านออกไป
12:238 ปีเต็มๆ ที่รองก็คือวันนี้แหละ
12:25ท่านจิ้น ท่านจิ้น
12:27เออ ท่านจิ้น
12:29ว่าไง
12:31โคตรกลุ่มใหญ่ไปออธีท channel
12:33เบิรษาตรงไทย
12:35ทั้งปางก้อนหยิน ทั้งตกโกลนาวะ
12:37แถมยังว่า
12:39จบจากที่นั่นจะตามมาบ้านนี้
12:41ๆ
12:43เยี่ยวๆ
12:45ปีเกิดแล้ว
12:47saint!
12:49คุณข้าชาติอยู่ไหน
12:51ใส่ไหน
12:57ชั้นคือเจ้าของต่องไท่ ชื่อจะหล้างจิน
13:01อย่าปันฟังมันพ่อ ป่อมันนμο
13:19ตาฟ่ง คุ้มครองท่านจิต
13:23พวกคนมาถูกที่แล้ว และมาหาถูกคนด้วย
13:27ฉันก็คือคนขายชาติที่ช่วยญี่ปุ่นขาย
13:31จับปาก็มาทางนี้ ยายุ่งกับคนอื่น
13:35แต่ก็ที่ Jinping醙
13:40บ้านเมืองเราส่งรบมา 8 ปี
13:43ไม่ใช่เวลанийไม้เลย และ 8 ปีมานี้
13:47ใครเคยทำอะไรให้บ้านเมืองบ้าง
13:50พี่ชายคนนี้เคยค่าตหารญี่ปุ่นสักคนไหม
13:57แล้วคนนี้ schön เคยช่วยชาวจีนสักคนรึเปล่า
14:02คุณล่ะ เคยช่วยบางไม значитแล้วคุณล่ะ
14:07ใครเคยทำอะไรบ้าง ไม่มีเลยเหรอ ทำไมล่ะ
14:12แต่คนขายชาติอย่างฉันกลับเคยทำ
14:17จะเคยช่วยเด็กต้อง 1,285 คน
14:21เดิมทีจะถูกตาหารญี่ปุ่นส่งไปที่ตรงเปล่ย
14:25แต่ว่า
14:28ฉันกลับให้บางส่วนไปอยู่ห้องกลง
14:30บางส่วนก็ไปมาเก้า
14:32นี่ไง
14:34โฟสการ์ทพวกนี้
14:37เด็กๆส่งมาให้ฉันเอง
14:39ทุกปีวันคริสมัส
14:41พวกเขาจะส่งการ์ทมาให้
14:44ถ้าคนขายชาติอย่างฉัน
14:46ไม่ช่วยญี่ปุ่นขายฟ้องเด็กๆพวกนี้
14:49จะหนีรอดได้เหรอ
14:51หัะ
14:53ไม่เพียงแต่แค่แล้ว
14:55ที่ลุมมืนสมจะยังมีคนมากขึ้นด้วย
14:58อาจจะรวมยาดพี่น้อของพวกคุณ
15:01อาจจะเป็นพ่อคุณ แม่คุณ
15:03หรือไม่ก็เป็นลูกชายลูกสาว
15:06หรือแม่แต่พวกคุณเองก็เธอ
15:08อา...
15:10ผิเช้าจะพวก็มีแค่นี้
15:14ลี่หัว
15:17หาพี่ใหญ่ขึ้นไปพักพอต
15:19แทนจริง
15:20มิบทนิวนี้ก็อยาตายfangองการวง
15:35เนือร์แล้ว!
15:37Test scriptures!
15:41200 คน มิบอ違う概念
15:44ด้วย Tin parce fist fist
15:48กตัว bragติ
15:49อย่ามาเลย ว่าย ทำไม ว่าย
15:53เฮ้ย yոه
16:11วัน 25 รับosit 법 Castle
16:1335��น vraicas
16:14รับสัญญาที่ให้ไว้
16:16ศาหารและพลอร์เรือนเช้าญี่ปุ่น ที่ไม่มีอาวุธ
16:19จะได้รับการคุ้มตรองตามกฎหมาย
16:22ห้ามใช้กำลังกระทุศราย ดิฉะนั้นจะเทือว่า มีความผิด
16:31หรือสิ่ง
16:35หรืองเฟ้ยฟ่าน
16:38อักสิ่ง
16:40นายยังไม่ตาให้หลุงแล้ว
16:44สวรรษมีตาแล้ว
16:45มีตาจริง ๆ
16:49ในที่สุดแล้วก็มีวันนี้
16:52แปดปี
16:55แปดปีที่เรามากันมา
17:01อย่ามายุ่งกับผม
17:03ผมจะหาชิง ๆ
17:05พี่สิ่ง อะไรอย่างล่ะ
17:11รับการขอโทษสักครั้งได้ไหม
17:13พูดจริง ๆ
17:17พี่สิ่ง
17:19ฉันมีเรื่องจะขอร้อง
17:21ได้ปลดช่วยสักครั้ง
17:23ฉันมีลูกสองคน
17:25ฉันส่งไปอยู่กับแม่ที่บันนอก
17:27หวังว่าต่อไป
17:29นายจะช่วยดูแลเขา
17:31เขาน่าสงสารมาก
17:33ฉันส่งไปอยู่กับแม่ที่บันนอก
17:37หวังว่าต่อไป
17:39นายจะช่วยดูแลเขา
17:43เขาน่าสงสารมาก
17:47อายุแค่หัวกว่า
17:49ก็กำท้าพ่อแม่แล้ว
17:51น่าสงสาร
17:53พูดอะไร
17:55แล้วเมียไปไหน
17:57ลูกคนเล็กทำไมถึงตาย
18:03เมื่อนหนึ่งเดือนก่อน
18:05ลูกคนเล็กมันจะห้าเดือน
18:07อยู่ในท้องแม่ยังไม่ครอด
18:13มีอยู่คืนนึง
18:15เมื่อยคุ้ยบอกว่าปวดท้อง
18:17ฉันเลยพาไปหาหมอทันที
18:19ไม่รู้ว่าจุจุ
18:21ต่อหาญี่ปุ่นจะหมอเข้ามา
18:25หมอกว่ามีหน่วยกู้ชาติ
18:27ปอมเป็นคนค้ายมาลบซ่อนอยู่
18:29จากนั้นก็ไปขุดท่ามทำเพลง
18:31จับทุกคนไปยิ่งเป้าหมด
18:33บางคนอายุปปายสินกว่า
18:35แม่แต่เด็กสามผวบก็ไม่เว้น
18:39ถ้าล่าเบียใช้กำนังท้องก็โดนไปด้วย
18:45ผู้พันนั้น
18:47เป็นคำสั่งขอไอ้ผู้ผ่านสนละแล้ว
18:50ฉันเลยเรียบไปขอร่องมันที่บ้านและคุกเข่าลง
18:54หลายก็รู้ว่าฉนับใช้มันขนาดไหน
18:57จับโดยใต้นิ้น หาผู้หญิงให้
19:01ถึงขนาดใช้ร่องเท้าให้มัน
19:03ถึงมันอยากข้าคน ก็น่าจะปล่อยเมียชั้นบ้าง
19:09แล้วคนว่ามันแต่ฉันไปใกล้
19:15ยิงกวบหมาตัวหนึ่งจะอีก
19:21ตอนนั้นฉันแทบจะมา ไปที่หลุมมือนสบ
19:27พอไปถึงที่นั่น ก็เห็นทหารญี่ปุ่น
19:33ถือเปือนยิงเหมือยกุ้ยจากข้างหลัง
19:36จากนั้นก็ทีบลงไปได้หลุม
19:45พี่สิง ฉันอยู่ถึงป่านนี้
19:51จนวันนี้ถึงรู้ว่า สวัน มีตาเฝ้าโดยพวกเราทุกคนอยู่
20:06พี่ไฟฟันเป็นอะไรไป ทำไมมีเลือดออกแล้ว
20:09อ่าสิง ฉันรู้ว่าในเป็นคนดี ชอบถ้วยคนอื่น
20:15อย่างไรลุ่งชายฉัน ก็ขอฝากด้วย
20:20พี่ไฟฟัน พี่ไฟฟัน
20:24พายกู
20:25พี่ไฟฟัน พี่สิง มาให้กู ขึ้นก่อน
20:28พี่ไฟฟัน เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้
20:31ไปทำอะไรมา ซะ
20:33คุณวันก่อน ฉันไปรอบภาทธษีเยอะ
20:37อยากจะข้ามันให้ตาย ไม่ให้กลับไป
20:41ไม่ดึกว่า จะโดนมันสวนกลับ
20:46ฉันดึกว่าเขาไม่เป็นไร
20:49หมอเอากระสุนออกให้แล้ว ห้ามเหนื่อไท้ด้วย
20:55แต่สุดท้าย ก็ยังไม่อยู่
20:59พี่ไฟฟัน อย่าพูดมากเลย ไปลงพัยบาดก่อน
21:03ไป submarine เว่ยวเยอะ เว่ย peek add
21:05เร็ว Drive
21:08รุบชายฉัน เฮ็นไว้กัว
21:10ตอนนี้อยู่บ้างสี
21:16เป็นบ้านของแม่ฉัน
21:18อยู่ข้างนานตรงนี้
21:20ต Verfüg รู้แล้วมีต้องเป็นหูนะ
21:22จะเย็นเย็น จำเอาไปลงพัยบา Wire
21:24ร consecutiveน Vine
21:26ปล Jo ha
21:28เชื่อเนี้ย ไว้กัว ฝาค่ะ อย่าเริ่มนะ
21:32พี่ไฟฝัน
21:58พี่ไฟฝัน
22:19พี่ไฟฝัน
22:21พายกู จริงๆ เป็นยังไงบ้าง
22:25ไม่ต้องห่วง
22:28เราพาไปส่งโรงประยิบาลแล้ว
22:31หวังใจได้
22:55พ Guericero
22:57เก่ วังไอ้ profi
22:59พอร์โอกแม่ ไม่รู้
23:01สิ จริงๆ ที่
23:03อยู่ข้างงาน
23:05พอร์โอ้งแค่มสิ
23:07เจ้าไป
23:10จะติดับพวกเขาไป
23:13first What?
23:15ต้องบ้าน
23:17น้องพวกเขาไป
23:20หายกู อย่ายิ่ง คนอยู่เยอะ
23:36มันเหลือคือสุนแค่นัดเดียว
23:47วันที่ 15 เดือน 8 รัฐบาลญี่ปุ่นประกาศยอบแพร ตามสุดที่สัญญาที่ให้ไว้
24:05ทหารและพอร์เรือดเช้าญี่ปุ่นที่ไม่มีอาวุธ จะได้รำการคุ้มครองตามกฎบาย
24:11อ้ามใช้กำลังประทุศร้าย ไม่ฉะนั้นจะถือว่ามีความผิด
24:16ผมขอย่อมพระ
24:18ผมยอมพระ
24:20ผมยอมพระ
24:24คุณไม่เคย หากคุณลง พวกคุณก็วางด้วย
24:30ผมเป็นนายทหารยดพันเอกแผ่งกองกำลัง 103 ที่มาประจำในกวางเจ้า
24:44ครบรากาศยอมแพ้แต่โดยดี
24:46และนี่ คือเหลียนตราแห่งความกล้าหารที่ได้จากรัฐบาลญี่ปุ่นของเรา
24:58ขอร้ายงาน เราเป็นทำรวจนะครับ
25:00ถ้าก่อนคนคนนี้เคยจับคนที่โรงพยาบาลไปยินเป้าที่หลุมมืนสบ
25:04แต่ยังไงก็ตามนะ เข้าไปเฉลยสึกแล้ว เราจะทำร้ายไม่ได้
25:08คุณที่คุย ถือตามเราไว้ที่ค่ายเฉลย
25:12มันค่าคนตั้งเยอะ พวกคุณยังให้ความคุบพร้างหรือ
25:15ข้างท่าน่า เราไปหาฉันสีกก่อนกันแล้วกันนะ
25:18พี่สิ่ง เมื่อพี่ไฟฟานเป็นคนดีมากนะ
25:22เขาชอบเรื่องสามีให้ทำดีกับพวกเราหน่อย
25:29คนจีนหน้าโง่ รู้กฎหมายบ้างไหม
25:32ตามสัญญาที่ให้ไว
25:34เมื่อเราเป็นเฉลยสึก ก็จะได้รับความคุ้มครองตามหลักมนุษยธรรม
25:40ถ้ายดับคุณที่สิ่ง จะว่าว่าม
25:43รอบโกนคุณ ไปกับเราเดี๋ยวนี้
25:46อย่า
25:48ผมจะติดเรียนก่อน แล้วค่อยไปกับพวกคุณ
25:51เพราะตามสัญญาว่าไว้ว่า
25:54เฉลยสึกมีสิทธิ์ได้รับการยกย่องตามฐานและศักษีของเขา
25:59เจ้าน่าโง่ ขอบอกให้อยู่รู้
26:06ประเทศญี่ปุ่นเราไม่ได้แพ้จีนหรอก
26:10แต่แพ้อวุธของอเมริกาตั้งหัง
26:20ไอ้คนสะละเร็ว
26:22อย่าพูดพี่สิ่ง อย่าลืดไปพ่อ
26:25ขอบคุณ
26:27เพื่อ สนมที ข้าว สนมทดี
26:32สูงกับพวกตัวข้าว
26:38ตัวจับพวกข้าว
26:41พวกกรอง แค่ไข่ก็เห็นผมลงกิ้น
26:46ต่อไปกับช้าไว้
26:50ไม่ลงกรอง
26:51พวกกรองครับ ใครๆก็เห็นผมจริงเขา ไม่เกี่ยวกับคนอื่น
26:59ผมจะไปกับคุณเอง ภายกิน
27:05พี่สิ่ง เมื่อกี้เป็นการยิงที่สาใจที่สุด
27:12ชั่วชีวิตผม เกิดมาเพิ่งเคยรู้สึกแบบนี้
27:18บุญคุณไม่ต้องรอถึงชาติหน้า ชาตินี้ผมก็ทดใช้ได้แล้ว
27:28พี่สิ่ง
27:35ภายกูแจมือ เอาตัวเป็นเดี๋ยวนี้
27:48เดี๋ยวก่อน พวกคุณไม่ควรจับเข้าไป
27:54มันไม่ได้คิดจอบแพ้ตั้งแต่แรก
27:57มันคิดยังยิงปือใส่เราด้วย
27:59ขอโทษเลยเนอะ
28:01แต่ก็ไม่เห็นเช้าญี่ปุ่นคุณได้เข้าวางปือลงชัดชับ
28:05คุณแค่เห็นเข้าวางปือเท่านั้น
28:08พี่น้องทั้งไหล
28:12ทุกคนเห็นคนญี่ปุ่นนั้นหวางปือหรือเปล่า
28:19ไม่ใครเห็นคนถอยนี้จับเท่าจีนเป็นร้อยคน
28:22ประยิ่งทิ้งจะรุมเหมือนสบเป็นว่าเล่นบ้างไหม
28:27แต่ผมเห็น เพราะผมก็เคยดึงในนั้น
28:33ที่นั่นยังมีคนแกอายุปาสึกกว่า
28:48ผุญิบาคลทั้งห้าเดือนก็ยังไม่วิน
28:52ผมเป็นคนเดียวที่รอดชีวิตจากหลุมมรณาแห่งนั้น
28:57ทุกคนเห็นคนญี่ปุ่นนี้ว่าปืนลองอย่างเดียวจริงเหรอ
29:11แต่ผมเห็นมันเอาปืนแล้วยิ่งพวกเราต่างหากแล้ว
29:16ฉันเห็นค้าถือปืนมาลอย่างเดียว
29:33ผมก็เห็นค้าถือปืน
29:37ผมก็เห็นค้าถือปืน
29:43ฉันก็เห็นเขาถือปืน
29:46ผมก็เห็นเขาถือปืน
29:50ฉันก็เห็นเขาถือปืน
29:52ผมก็เห็นเขาถือปืน
29:58ผมก็เห็นเขาถือปืน
30:01ผมก็เห็นเขาถือปืน
30:04คุกคนครับ
30:06ผมก็เห็นเขาถือปืนครับ
30:08ปลืนครับ
30:10จริง
30:12สมก็เห็นครับ
30:18จริงๆ
30:20ผมก็เห็นเขา
30:22ถือปลืนเหมือนกัน
30:24ปล่อยเข้าไป
30:26เย้!
30:28เฮ้!
30:30เฮ้!
30:32จริงๆ
30:34จริงๆ
30:36เย้!
30:38เย้!
30:40เย้!
30:42เย้!
31:02เย้!
31:04จริงๆ
31:06ดูสิใครมานะ
31:08เห็นไหม
31:10พี่ใหญ่
31:12จริงๆ
31:14พี่ใหญ่
31:16เย้!
31:20คุณหมอครับ
31:21อาการน้องผมไปยังไงบ้าง
31:22ถือว่าปลอดภัยกลับบ้านได้แล้ว
31:24ก็ดีนะสิ
31:26โอ้โลกออกไปดี
31:28เคยบอกแล้วว่าโรคนี้รักษาไม่หาย
31:30สิ่งเดียวที่ทำได้คือให้เขามีความสุขนะคะ
31:32ตอนนี้ญี่ปุ่นระเหตุไปแล้วจะกลุ่มอะไรอีก
31:34ต่อไปชิงๆ คงจะมีแต่รอยยิ้มทั้งมัน
31:38ใช่
31:40ไม่นะคะ ยังมีอีกเรื่องที่ไม่พอใจ
31:42ไม่อะไรไม่พอใจอีกเหรอ
31:44นั่นสิ เรื่องอะไรเหรอ
31:46ฉันน่ะ รอจนคอยาวยิ่งกว่ายรับ
31:51กะว่าถึงวันที่เป็นไทยจะได้ออกไปฉลองกับทุกคน
31:55ที่ไหนได้ รอเก่าดันกำเริบสะก่อน เซ็งชมัด
31:59โอ้ย ไม่กลัวอะไรสิ่งอีก
32:01น่าตีนี่ชิว คุณแบบนี้เธอพี่ตกใจหมดเลย
32:04โอ้โห จริงๆ
32:06ปกติก็ฝากภาวนาให้ผมอันไปดูเร็ว
32:10แน่ที่สุดก็มาถึง
32:12แต่รู้สึกไม่ค่อยดีใจเหมือนที่คิดเอาไว้
32:15มีหัว แล้วเธอเห็นว่างไหน
32:18ถ้าลองคิดเรื่องดีๆ ก็จะดีใจเองนะคะ
32:22พระพุ่นทามค่ะ พระสี่เคยบอกว่า
32:25ถึงคราวตรุดจีนตรงไทยจะมีการลิ้งฉลองใหญ่โต
32:28เมาพัฒตาคารห้าฉัน ไม่แต่ชั้นหนึ่งถึงห้าเต็นไปด้วยคุณ
32:33ตอนแจกเงินยิ่งสนุกใหญ่
32:36แต่ฉันก็ไม่ยาไปอยู่อีกแล้ว ถ้ายังไงให้เธอช่วยแจกแทนก็ได้
32:42ให้ฉันแจกแทนเหรอ? ใช่
32:43ไม่ได้แล้วค่ะ ฉันอายุยังน้อย คนอื่นแกกว่าตั้งเยอะ คนจะไม่ยอบอ่อนข้อให้ฉันแน่
32:49ไม่หลบหน้า
32:56เมี่ยนได้เหรอค่ะ
32:57เดี๋ยว หยุดก่อน อย่าเพิ่งไป หยุดก่อน
33:00ขอบคุณทัพ
33:01เจิวไม่
33:05เจิวไม่
33:14เจิวไม่
33:16พ่อค่ะ
33:19ลูกยังไม่ตายเหรอ
33:29เราไปอยู่ไหนว่า
33:32นูกเป็นโรคระบาท ตอนอยู่ในข้าย
33:35หน่วยกู้ชาติมาช่วยไว้ จากนั้นก็ส่งไปรักษาที่ช่องชิ่งกัน
33:39อาที
33:41เธอรู้ว่าเจิวไม่ยังอยู่ ทำไมไม่มาบอกฉันเหรอ
33:44พวกเขาบอกว่า เพื่อความปล่อนภายของคุณ ห้ามบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้
33:52หมดเรื่องแล้วค่ะ
33:55นักก็
33:59รีหัว
34:00เจ็สี่ พี่ต่าโฟ้
34:08ทุกท่านมาวันนี้ ประการแรกเพื่อจะกินข้าวสังสัน
34:16ข้อสองเพื่อหาหรือว่า อนาคตของตรงไทยเราควรจะไปทางไหนดี
34:22เจสี่ เค้าได้ข่าวไหมว่า
34:24ฉันรู้ว่าเธอจะพูดอะไร
34:26ฉันไม่คุยกับขนาชการชุดใหม่ที่มาดูแล
34:28ถ้าจะขายต้งๆ ควรจะเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
34:30แต่ก็ไม่ต้องห่วงไปทางแก้
34:32อย่างบาก เราก็ไม่ทำเปิดเผยสะ
34:34ไม่เห็นจะยากตรงไหน
34:36ส่วนจะฝ走การเรา She'd Jets
34:39แล้ว อย่างบาก เราก็ไม่ทำเปิดเผยสะ
34:43ไม่เห็นจะยากตรงไหน
34:44ส่วนจะภู Congratulations
34:47ต้องดู กินเท่าชации
34:49tähän��터คุณ Star
34:51เหรอไหว ผมก็เปิดใคร
34:53นี่ เรือนิดว่าอัยงศาวหรือไหล 50 ว่าwow
34:58อยากเห็นอuzzทำงานหนัก จนล้มหมอนอนเซื่อใช่ไหม
35:01ถึงเวลาวางมือได้แล้ว
35:03teeth แต่ว่า
35:06ถ้ามีอะไรเร่งโดนสำคัญอาก็จะให้คับнымนันนำได้บ้าง
35:11ดีครับ ดี
35:12เศ้าครั้ง รู้สิว่าใครกลับมา
35:17คุณนุを9
35:18คุณนุอ9
35:19คุณนุ announ
35:20คุณนุ mismos
35:22คุณนุавать คุณนุอยังไม่ตายเหรอ
35:26คุณนุ 9ِّผมคิดนิ่งคุณมาก
35:28ฉันได้รับการช่วยเหลือจัดหน่วยกูชาติ
35:31บ้านงึกว่าจะไม่ได้เจอกันทุกคนเหมือนกัน
35:34เมื่อกี้จิลไม่มาแล้วให้ฝังแต่หนึ่งที่น่ากลัวมาก
35:40พี่ใหญ่
35:41เมื่อกี้พ้อกลับอกพี่ращziękลับมาแล้ว
35:46ต่อไปเราจะอยู่ได้กันคร้ probation
35:49แน่นอน..ไม่ต้องห่วง
35:54จิลfinder
35:57ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เธอที่นี่
36:00อ่าคงไม่ได้ฝันไปหรอกนะ
36:03อาค่ะ หนูก็คิดถึงอาค่ะ
36:15เมื่อก่อนก็นับหวันรอ เมื่อไรพวกญี่ปุ่นจะไปสถี
36:19วันนี้ได้สมหวังแล้ว กรับไม่ค่อยดีใจเหมือนที่คิดเอาไว้
36:24จริง ๆ ครอบโกรอยู่พร้อมหน้า
36:27เส้าครั้งเอ้ย ลูกเอ้ย กินข้าทุกวันก็มีความสุขมากแล้ว
36:31แต่หนูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
36:33ความดันของพ่อยังสูงอยู่เลย
36:36นี่ ลงไปเยอะแล้วไม่รู้เหรอ
36:38อืม
36:39มา จิวเม้ย นั่งก่อน
36:45ลูกรู้สึก ไม่พอใจอะไรหรือเปล่า
36:48หนูจะไม่พอใจอะไรเหรอคะ
36:50พ่อจะไม่รู้ใจลูกเชื่อเหรอ
36:53พอลูกกลับมา ทุกยางไปอยู่กับสร้าวครั้งหมด
36:56ผลงานก็ถูกอาศีแย่งไป
36:59พ่อค้า รอดตายกลับมาก็บุญแล้ว จะคิดอะไรอีกแล้วคะ
37:04ถึงปากจะบอกว่าไม่คิด
37:05แต่ใจพ่อรู้ดีทุกอย่าง เพียงแต่ไม่อยากพูด
37:10จริงจังดี ตอนอ่าเข้าแทนรูก
37:12ไปข้าขายกับพวกญี่ปุ้น ก่อนลำบากไม่น้อยเหมเอนกัน
37:16หนักรู้ค้า เข้าใจดี
37:19พ่อรู้นิสายอาสีดี
37:21แต่ไหนแต่ไรก็รัก abusก financg
37:24เอาผลงานของลูก ไปสร้างประมีให้เศร้าครั้งแทน
37:30จิบเกิด
37:31เศร้าครั้งก็แศจเจินเหมือนกัน
37:34ลูกกับเขาป่าพี่น้องนะ อย่าไปย Онаไปอีกเลยได้ไหม
37:37พอคะ
37:38ไม่ได้คิดย Anaกับเขาสักน quadratic
37:40อย่าห่วงเลยค่ะ
37:41เราจะไม่ลืมคำว่าเซบฯูกที่อาศีไ obliged
37:44อย่างค่อน
37:45นั้นพ่อกับเบาใจหน่อย
37:48อร้า
37:49พ่ division
37:50ลูกเหนื่นเพราะบริศัตมะหลายปี
37:53เคยคิดถึงเรื่องสนตัวบ้างไม้
37:55หนูหรือคะ
37:58นี้พ่อจะบอกให้นะ จริงๆ หลายคนก็รู้อยู่
38:01พ่อมีความสุขที่ได้อยู่กับหลี่หัว
38:04แม่ของลูกก็ตายไปหนtoo
38:07พ่อกาว่าอีกหน่อยจะรับหลี่หัวเป็นเมียมใหม่
38:11จริงหรือคะ
38:12ลูก dxf instruction ไม่อยากแต่งงานก็อยก็มาโทษพ่อแล้ว
38:15อีกหน่อยถ้าเห็นคนอื่นอยู่กันเป็นคู่
38:17ตัวเองหัวเดียวกันเทียมรีบ
38:20ก็อย่าอีกชาเข้าแล้วกัน
38:45อารองธรรมหากินสุจริต
38:46ไม่ว่าเวลาไหน
38:48เราก็ยินดีต้อนรับเสมอ
Recommended
39:15
|
Up next
39:10
39:13
38:55
39:21
44:18
40:35
Be the first to comment