- 2 days ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:05พวกมันกลับก็ไม่ใช่แล้ว สามารถน้ำที่ได้ทุกวัน
00:25ฝันยังจำคนนี้ชื่อหัวสองได้มั้ย
00:27หัวสองเหรอ? สามารถก่อนมีคนนี้รับร้องมาจากท้องป่อย เอเมือดีมากใช่มั้ย
00:33คนนี้ล่ะ
00:34ตอนบ่ายเขามาหาหนู
00:36แล้วเล่าเรื่องประหลาดให้ฟังอย่างนึง
00:40มีวันนึงเขาไปเยี่ยมแม่ ที่โรงพยาบาล
00:42จุกๆเห็นอาซีอยู่ที่นั่นด้วย
00:46แทมยังเหลือบไปเห็นเ� Buddha นอนรักษาตัวอยู่
00:49แล้วเขาก็เรียกฝังว่าลูก
00:52ลูกแม่บ Hoffa yankigang 2009
00:54ไป นะ อย่าไม่ยุ่งกับผม
00:56บ fi fi ได้ไหม
00:57อย่าได้ไหม
00:59คุณไม่คู่ควรเปลี่ยนลูกคุณ ๆ
01:01ลูกแม่
01:03ไปซัก
01:05เขาเรียกสะกันว่าลูก ไม่เป็นใจ
01:09เปิ่ยไม่สำหรับถึงพังอาซี์
01:11características
01:12scale
01:13เป็นไปได้ยังไงล่ะคะ
01:14ถึงไม่รู้จักเส้าครussian ก็ต้องจำอ inspiring
01:19ใי�กล้อยมาในเนี้ย
01:21เป็นอาร์ทยา retractด้วยตายแล้ว
01:24หนูก็สงสัยเหมือนกัน
01:26แต่พูดก็พูด
01:27ตั้งแต่เล็กจนโต
01:29นุคมีความรู้สึกแปลกบังอย่าง
01:32คิดว่าอาซีระคเซ้าคาง
01:34รักยังไม่มีเหตุผล
01:37ขนาดรู้สึกว่า
01:38เขารักเซ้าคาง
01:39มากกว่าแม่หนูarkan theater สิ
01:43น่ามโหวจริง ๆ
01:45เห็นทีเรี้ยนสือเบิ่งหลางหน่อยแล้ว
01:48ไม่น่าล่ะ
01:50เธอเป็นหลานทốแทะ
01:51แทนมีเกงกว่า
01:53เพื่อจะรู้ความจริงมากกว่านี้อีก
02:23วันที่ 18 เดือน 3 ฟ้าโปร
02:27ตอนเทียงราชานบอกว่าอยากได้จับเลี้ยงมาต้ม
02:30เราเลยรีบอาศาไปซึ้งให้
02:32เดินไปเดินมากลับเจอทะแก่ถังที่เคยทำงานด้วย
02:36เราเลยคุยกันอย่างกับเพื่อน rabb mud
02:37เขาถามว่าสุขภาพเราเป็นยังไงบ้าง
02:42เราก็ถามเขาว่าอบพยพรอบครัวกลับมากวางเจ้าแล้วเหลือ
02:45เราเคยกันอยู่นานมาก
02:47ที่จริง ตั้งแต่สงครามยุตกิ ทุกวันเราจะพยายามหาข้ออ้างเพื่อออกไปเดินเล่น
02:55หวังว่าจะได้เจอเพื่อนที่ขาดการติดต่อบ้าง
02:59ขอแค่รู้ว่าพวกเขาปลอดภัย เราก็ดีใจมากแล้ว
03:07วันที่ 19 เดือน 3 ฟ้าโปรง
03:11วันนี้อย่างอย่างได้หยุดงาน เขารู้ว่าเราชอบไปเดินเล่น
03:15และไปเป็นเพื่อนด้วย
03:18เราก็ทำเหมือนแต่ก่อน ซ้อนท้ายจักยานเข้าไป
03:21อีกอย่าง พี่ใหญ่ไม่พูดเรื่องจะไปนานกิ่งอีก
03:25เราก็ไม่อยากถามด้วย
03:27วันนี้เราผ่านโรงหนัง เห็นหนังเรื่อง
03:30Turn off the moon กลับมาช้ายใหม่
03:32รู้สึกดีใจทั้งคู่
03:34แต่ความรู้สึกดีใจ ก็อยู่ได้เดียวๆ
03:38มีอย่างที่ไหนกัน
03:40ค่าตัวใบแล้วต้องสองหมื่นหยวนแน่
03:43อย่างๆบอกเราว่าอยากโรธมาก
03:46การหาความสุข ไม่จำเป็นต้องใช้เงินเสมอไป
03:49เขาบอกว่าขอเวลาสามวันในการเตรียมตัว
03:53ไม่ใช้เงิน และจะสนุกได้ยังไง
03:56อย่างๆจะทำอะไรของเข้ากันแน่
04:00อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจัง
04:07เดี๋ยวๆอย่างๆ
04:10ทำไมประตูบ้านชิงๆยังอยู่นี่ละ
04:12นั่นสิ
04:13พาก่อนเคยถูกพวกภายกุป ผลักจะล้มแล้วนี่นะ
04:16ไม่แค่ประตูยังอยู่ที่เก้า ของในบ้านก็ยังอยู่ครบทุกชิ้น
04:20ตามมาแล้ว
04:21เชิญคุณชิง ๆ เข้ามาก่อนเลยครับ
04:30ยัง ๆ เธอใช้เวลาสามวันเก็บกว่าที่นี่จนสะอาดแล้ว
04:35แน่นอนละ พาก่อนมีคนมาอยู่ จนลกไปหมดนี่นะ
04:38ขอบของกับพังซีสัว ถ้าฉันไม่มาเก็บจะก้าเชิญเธอ ไม่ได้ยังไงกระ
04:43อ่อ
04:44ขอนั่งก่อน
04:46เธอนิะเก่งจริง ๆ ทำให้เหมือนเดิมได้
04:48ก็แน่นอนละ
04:50นuniversกาทะพลกล่ะ
04:52อยู่ด้วย
04:53เครื่องพิ프� burdensดี
04:55อยู่ด้วยเหมือนกัน
04:56ลองมาหาสัมบัตร
04:58ยังอยู่เหมือนกัน
05:00รวมทุกของจุบอิสาป superhero อย่างเลย
05:03จริงด้วยเห้
05:05แต่ไม่เชื่อ ต้องมีอะไรที่ไม่เหมือนแต่ก่อน
05:16พอใจหรือยัง จะตัวสอบอะไรอีกไหม
05:19กินได้เหรอ
05:22อ๋อ นึกออกแล้ว
05:23มีอย่างเนื้อสำคัญมาก ฉันยังหาไม่เจอ
05:29ตายแล้ว หายไปจริงๆด้วย
05:32ไหนว่าทุกอย่างเหมือนเดิม ไม่มีใครแตะไง
05:35เพราะอะไรอีกอ่ะ ในหมอนมีของเหรอ
05:38เธอเก็บกว่าไม่เห็นมีอะไรเลย
05:40เธอคงเน็กว่าเป็นขยากก็เลยทิ้งไปอ่ะสิ
05:44นี่
05:45หังขยากชีนนี้ใช่มั้ย
05:48ใช่
05:49ไหนดูสิ
05:5043514 ไม่ถึงอะไร รหัสลับเหรอ
05:54อย่ายุ่งได้มั้ย เอาคืนมา
05:5643514 ก็คือปี 43 เดือน 5 โมทที่ 14
06:00เป็นวันขึ้นบ้านใหม่
06:02ประลมสองขวดเพื่อฉลอง แล้วมีคนเก็บฝาไว้
06:05เพื่อเป็นที่ละลึกอย่างไรล่ะ
06:07เอามาเร็วเข้า
06:09ไม่ให้
06:10เอามาท่านา
06:11แล้วเป็นขยางไง
06:12เธอ ๆ อย่างๆ ฉันยอมแพ้แล้ว
06:15ทำให้ทุกอย่างมันเดิมได้
06:16คือนี่ฉันนา
06:17เก็บไว้ให้ดีล่ะ
06:18อ่ะ
06:19ฉันเก็บไว้เดียวนี้ล่ะ
06:23วันนี้เป็นวันเปิดบ้านใหม่ของเธออีกวัน
06:26ฉันเลยจะเข้าครัว
06:27ให้เธอรอกินอยู่นี่ละ
06:29ถ้าเบือก็นั่งอ่านหนึ่งสือไป
06:31จะเปิดหน้าประลมก็ได้
06:33จิบไปอ่านไป
06:35ฉันซื้อมาทุกรถเลยนะ
06:37ทั้งรถส้ม รถมิ้น รถเลมมอน
06:39เธอเอารถไหนอ่ะ
06:41ชิง ชิง ชิง ชิง
06:48เข้ามาได้แล้วค่ะ
06:55คุณหมอ ค่อยชิง ชิงมาสติได้ครับ
06:59บุ่นนี้ค่ะอรวมดี ไม่มีเรื่องให้เครียดเลยนะคะ
07:02หรือว่าอาการจะสุดหนักลง
07:04ยาห่วงนะคะ รับเกิดได้หลายสาเหตุ
07:07แต่ว่าฉันจุดให้แล้ว ไม่มีอะไรเหรอ
07:10งั้นดีแล้วจะได้กลับบ้าน
07:13เพื่อนเพิ่งเลยนะ อยู่ต่ออีกหน่อยเธอ
07:16ไอม่ว่าไม่เป็นไรมากนั้ยค่ะ
07:18เปล่าหรอก พอดีพรุ่งนี้จะมีผอสองคน
07:21ที่เชี่ยวชานเกี่ยวกับโรกหัวใจมาสศร �
07:25และอย่าให้พวกเขาดูอาการเถอะหน่อย
07:27เสริงแล้วค่อยกลับบ้านดีไหม lut deux
07:29ก็ได้ อยู่ต่ออีกหนึ่งวัน
07:33ไม่ทราบกินที่ค่ะ
07:41พอนัศคนไว้แล้ว
07:43ขอน้ำเปล่ามาก็พอนะคะค่ะ
07:46นี่หัว
07:47รอนานไหมค่ะ
07:48ขอโทษด้วยนะ
07:50นัศก็รู้ว่าฉันก็จะแต่งงาน
07:52แล้วต้องเกรียมตัวหลายอย่าง
07:53อ่ะใช่
07:54ฉันคุณได้แค่สิบมาทีเท่านั้น
07:56เพราะนัศอาสีไว้ว่าจะไปดูแหวนด้วยกัน
07:59อืม
08:00นัศว่าเธอไม่ว่างจะไม่รบกวนเวลามากนัก
08:04ที่นัศมานี่เพื่อจะถามว่าเริ่มที่นRichoner พูดวันก่อนครับ
08:08คิดถึงไหนนะ
08:10วันก่อนหล่ะ
08:11อўวันก่อนน่ะคิดด้วยอะไรค่ะ
08:14บอกให้ลองคิดดูว่าที่แต่งงานกับพ่อฉันเพราะรักเขาอย่างจริงใจ
08:17หรือมีใครบงการกันแน่
08:19อือนикให้เม predict นึกว่าแต่งานกับเจ้าพ่อมาฟีกครับ
08:22นาค่ะ
08:23พักนี้ฉันกับอiecฤี คุยกันถูกคอมมาก
08:26แล้วก็ Καιวิจารณาดีถูก
08:30นาเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก
08:32พูดชายมาเจอนา ส่วนใหญ่ต้องก้องหัวให้หมด
08:34แต่นาก็มีข้อเสียบังอย่าง
08:38ก็คือนาไม่มีความสุข
08:39และไม่อยากให้คนอื่นมีความสุขด языbbles
08:41แต่ไม่อยากเห็นเข้ายิ้มอ่ะ
08:45ขอโทษ ฉันไม่ว่าต้องได้ไป
08:48ขอโทษค่ะ ซื้อคุณแล้วหมดเลย
08:51ต้องขอโทษคุณมากกว่านะคะ
08:53เอานี่ไป นี่เป็นดอลลาร์สิบเรียน
08:55งั้นดอลลาร์เหรอ
08:56ขอบคุณมานะคะ ขอบคุณ
09:04พอค่ะ
09:11จิวเมิด ที่หลาเธอไม่ต้องมากินที่นี่ก็ได้
09:28- เนอจะให้จ๊อิงแบ่งอา�oคิประพล้อดสะอาย centre
09:33เจ้ามา Schritt
09:36Nein
09:38เดี๋ยวนี้ไม่เชื่อฟังพ่อแล้วหรือจ๊ะ
09:40พี่ใหญ่บอกแล้วว่าไม่อยากกินขาบกับเธอเข้าห้องไปซะ
09:44ไปซี่
09:45พ่อคะ
09:47ใช่ พ่อเป็นคนพูดเอง
09:49พี่ใหญ่ เรื่องบางอย่างมีเหตุก็มีผล
09:53พี่ไม่อยากให้คนอื่นมีความสุข
09:55คนอื่นก็ไม่อยากให้พี่มีความสุขเหมือนกัน
09:57พูดอะไรอ่ะ
09:59เมื่อกี้ Specialist ได้รับธร kesภา partnerships เน่าแต่елinterpret หลายคน
10:04บกว่า มรืออย gim่าไม่มางานแต่งงานของพี่เขย
10:08ตอนหลัง พระทีมาถึงได้รู้ ที่แทมอีคนมะคน
10:13ไม่ชอบ ให้หาหาทีสามีใก่คราวพ่อ
10:15แทมแก่ว่า ถ้าใครมางานเลี้ยง จะเท่ากับโลกเกินเขา
10:19พ่อค่ะ พ่อรู้นี่ใส่หนูมาตลอด
10:23คิดว่าจะทำเรื่องปัญญาอ่อน ไร้สาระแบบนี้ไหมคะ
10:26จิวเมื่อ
10:27เธอทำได้ทุกอย่างแล้วจ้ะ
10:29เมื่อกี้นี่หัวเอาเรื่องที่เธอคุยกับเขา มอลากให้เราฟังหมดแล้ว
10:39ข้างหน้าขำจริงๆ ปกษฐิฉันเกลียการก็หกที่สุด
10:43ไม่รู้ว่าจะโดนลูกตัวเอง หลอกตั้งสิบกับปี ยังไม่รู้ตัวอีก
10:48พายยามจะมาเอาใจพ่อ เพื่อหวังใต่าขึ้นสูง
10:53ทำทุกวิธีทางเพื่อจะชิงอำนาจ
10:57จุดประสงก็เพื่อจะเผาของเรา และให้ตรงไท่ปิดตัวสะ
11:02ทุกบอกข้าวตัวเองก็ไม่เหลียวแหละสักนิด
11:08พ่อคะ
11:10แต่งเรื่องมาสิจ้ะ ขนาดเรื่องโกของเพราะกลมไม่ใช่เหลือ
11:14ไม่มีใครเก่งกว่าเธออีกแล้ว
11:17มาซี่ แล้วกันวังรอเธอเล่านิธานอยู่นะ
11:21พ่อค่ะ
11:23พ่อทำงานนี้มาหลายสิบปี
11:26เรื่องของคนที่ติดจนบ้านแตกสะแรกขาด
11:29พ่อก็เคยฟังมาเยอะ
11:30ถ้าให้พูดจริงๆ
11:31สิบวันสิบคืนก็เล่าไม่หมด
11:33ทำไมคำพูดเธอเหมือนพี่รองนักล่ะ
11:37อยากให้พี่ใหญ่ทำบุญในบ้านปลายใช่ไหม
11:40- ต่าฟ้ง จ้า
11:41- เดี๋ยวออกที่อยู่โมริธิให้เขาหน่อย
11:44อยากทําบุญมาก
11:45มีทรัพยะสินท่าหรายก็ออกไปบริจากให้พาcksรกันอีก Warg
12:11ส่วนเนื่องธุรกินที่แกคุยกับหลังสงเอาไว้
12:14ไม่ต้องมาพูดอีก
12:16ที่สำคัญพ่อไม่อยากกินข้าบกับแกด้วย
12:19ต่อไปก็ไม่อยู่ในห้องของตัวเองซะ
12:22พอถึงว่านแต่งงานก็ไม่ต้องออกมาด้วย
12:25พี่เจ้าเสร็จ
12:39ผมก็เจ้าวิเคราะห์ในถูกนะ
12:41สาวแก่ที่ไม่มีผู้ชายมาคอยเอาใจกับอย่างเนี้ย
12:44ถ้ามาร้ายก็สู่โตไปหมด
12:46เดี๋ยวเนี้ย ผมให้กลดเขาแล้วนะ
12:48กรับรู้สึกน่าเข็นใจมากว่า
12:50เลิกผู้สถี
12:52คุณอูกก้าว
12:55ลิวซิง
13:01ว่าไง คิดไปถึงไหนแล้ว
13:04จะไปนานกินเมื่อไหร่
13:07ชิงๆไม่สบายอีกแล้ว
13:09ผมว่าจะร้อยเขาหายก่อนค่อยว่ากัน
13:13เขาเป็นอะไรมากหรือเปล่า
13:15ตอนนี้ยังดีอยู่
13:17เมื่อวานนี้มีหมอเก่งมาจากต่างประเทศ
13:20อย่าดวการของชิงๆให้ละเอียด
13:23ผลตรวจต้องราสับภาคถึงจะออกมา
13:32ถ้าอีกหน่อยเธอไปอยู่นานกินจริงๆ
13:35ฉันมีเรื่องอยากจะระบาย
13:38นอกจากคุยกับพระแม่แล้ว
13:40ฉันคงไม่รู้จะคุยกับใครได้
13:42ทำไมล่ะ พ่อคุณตัดสินใจแล้วอย่าง
13:47ตัดสินใจแล้ว
13:49ลี่หัวเอาเรื่องในอดีตของฉัน
13:53ไปเล่าให้พ่อฟังหมด
13:55พ่อเลยไม่ยอมแบ่งเงินให้ฉันกับอรอง
13:58ไปทำงานสุดจริต
13:59ต่อไปตรงไทยก็ยังจะทำธุรกิจมืด
14:02และขายต่อไป
14:06สองทุ่มแล้ว
14:08ป่านนี้พ่อฉันกับลี่หัว
14:11คงอยู่ที่รองแรม
14:12ดื่มกับทุกคน
14:14เพราะพวกเขาแต่งงานแล้ว
14:17คุณหนูก้าว
14:20อย่าไปคิดเลือกคนอื่นอีกเลย
14:23ไม่งั้นคุณจะแย่อีก
14:29คำพูดนี้น่าจะพูดสั้ง 20 ปีก่อน
14:31ไปคุยกับพี่เซียง
14:37ตอนเด็กฉันเป็นคนใจร้อน
14:40ทุกครั้งพนนี้ไปแล้วถูกจับกลับมา
14:44เมื่อกี่วันเขาพยายามหาทางนี้อีก
14:47พี่เซียงเคยแบกฉันเดินขึ้นเขา
14:50ฉันเดินจนเท้าบวม
14:53เขาก็แบกฉันกลับ
14:55เพราะไม่มีข้าวกิน
14:57หิวจนหมดแรง
14:58พี่เซียงก็มาแบกฉันอีก
15:00แล้วคุณไม่ได้เลี้ยงลี่หัวเหรอ
15:01คุณทิ้งเขาหรือไง
15:03เธอไม่เข้าใจเหรอ
15:05พรา ele business
15:07พรา ele business
15:10เชื่อหัแล้ว
15:17ทำในCommentary
15:20ส่งไปติดยา
15:26พราส Base
15:29ปforward
15:30พริกเช่านี่
15:31คนเพยายามสอนเขา
15:32ไม่พลักนำสัวมั pillarสำ ancienคนทําแล้วทําเต็มที่ислีแล้วด้วย
15:39ข้าอยากเดินทางนี้ เพราะถ้าแท้เป็นคนอย่างนั้นเองจะทำง่ายได้ led
15:44แต่ฉันเป็นคนแนะนำให้เขารู้จักกับพ่อของชั้น
15:47และบอกให้เขาดูแลพ่อฉันดีๆ เข้าใจหรือเปล่า
15:50แรกแรกที่เห็นพวกเขามีอะไรกัน
15:52ฉันก็รู้ ไม่ได้ห้ามลี่ หัวมาให้ยุ่งกับพ่อของชั้น
16:02ชอบทุกอย่างแล้วก็มีเรื่องไอ้โทษอีกเยอะ
16:05ตอนญี่ปุ้นเข้ามา
16:21���เองถึงไม่ใช่การเถียง socialism
16:23จะให้ผมบอกว่า ทุกอย่างเป็นความผิดของคุณ
16:25ให้คุณไปได้ล่ะถึงพอใจใช่ไหม
16:28พอทีเราไม่ต้องเถียงกันอีกได้มั้ย
16:30ชั้นไม่อยากทะเลาะกับเธอ
16:31ผมก็มาอยากเทียงคุณ
16:32ก็บอกว่าไม่ต้องพูดไง คุยเรื่องอื่นได้มั้ย
16:57ขอโทษด้วยนะคุณหุมก้า
16:58คุณกำลังเครียบ ผมก็ไม่อยากเทียงด้วย
17:01แค่จะบอกคุณว่าอยากดันตัวเอง
17:04ขอโทษด้วย
17:15ฉันควรเป็นฝ่ายขอโทษเธอมากกว่า
17:17ถ้ายังไงอย่าพูดต่อก็ดี
17:20ฉันกลัวว่าคุยคุยไปเดี๋ยวจะทะเละกัน
17:23ว่าก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนี้
17:26ฉันไปแล้ว ลาก่อน
17:32ฉันไปแล้ว ลาก่อน
17:34ขอโทษด้วย
17:36ขอโทษด้วย
17:38ขอโทษด้วย
17:40ขอโทษด้วย
17:42ขอโทษด้วย
17:44ขอโทษด้วย
17:46ขอโทษด้วย
17:48ขอโทษด้วย
17:50โอ้ ขอโทษด้วย
17:52รอเดี๋ยวนะครับ
17:53พี่สิง
17:54เหมือนจะเป็นหมอเหอโทษมา
17:56ฮัลโหล
17:59คุณเหลียว อาการน้องสาวคุณค่อนขังหนักพอดู
18:04พอลิ้นหัวใจร่ว่า ทำให้หัวใจเริ่มทำงานหนักขึ้นเรื่อยเรื่อย
18:09น่ำซ้ำ ยังสอแววว่าอนาคตจะเหลวร้ายลง
18:15ส่งไปรักษาเมืองนอกได้ไหมครับ
18:19คุณหัวจัดสันบอกว่า ถึงไปก็ไม่มีประโยชน์
18:25แล้วนองผม จะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน
18:40คือ ไม่แน่ ถ้ากำเริบอีกครั้ง ก็คงจะไม่รอ
18:46คุณหลิวค่ะ ตั้งแต่ฉันเป็นหมอมา ชิงๆเป็นหนึ่งในคนไข้เม่มาก
19:00ที่เข้มแข็งและมองโลกนิงแง่ดู
19:03ทุกคนต่างก็รักเธอมาก และอยากช่วยเธอ
19:07แต่สุดท้ายก็จนเป็นยา
19:14ขอโทษด้วยค่ะ
19:21คุณหมอคือ เรื่องนี้อย่าเพื่อบอกว่าให้จริงๆรู้ได้ไหมครับ
19:29ที่เยี่ยมัน แล้ว ผลดอด
19:40พ่อมาต้องก็ให้จริงๆ
19:44ที่เยี่ยมมันตรวม
19:46ที่เยี่ยม อก็พอสุดที่เยี่ยม
19:50ที่เยี่ยมกันตรวม
19:54ทำไมเหลือ
20:00เกิดอะไรขึ้นอีก
20:02จริงๆเกิดเรื่องหรือยังไง
20:06ผมเรียกว่าอีกนานก็จะถึงวันนี้
20:09แต่ตอนนี้มาแล้วจริงๆ
20:24มันเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะพูดยังไงดี
20:30ได้แต่พูดกับคุณเท่านั้น
20:37ฉันอยู่นี่แล้ว
20:39ฉันฟังอยู่
20:41เธออยากพูดอะไรก็ว่ามา
20:48ตอนที่เขาอายุ 16 ปี
20:51ผมก็รู้ว่าเขามีโรพระจำตัว
20:58ตอนที่หมอบอกครั้งร่ะ
21:01ผมแทบจะงงไปหมด
21:04ตั้งแต่วันนั้นผมก็รู้แล้วว่า
21:09สักวันสวันต้องเอาเข้าไปเนี่ย
21:13แต่ชิงๆก็เข้มแข็งมาก
21:19ไม่ไหมที่เป็น
21:23ยังอดทนจนผ่านมาได้
21:26ผมเวียนเข้าเรียนจบมอบร้าย
21:28คูดอังกฤษได้อย่างชำนาน
21:31จากนั้นก็ไปทำงาน
21:34คุณรู้ไหม
21:36บางครั้งผมเคยอยู่ระเบียงบ้านชั้นบน
21:38มองดูชิงๆกี่จากระยานไปทำงานยังมีความสุด
21:43ผมเคยบอกตัวเองว่า
21:45ไม่หรอก
21:46ไม่หรอก
21:48ไม่หรอก
21:50ของไม่
21:52สวันเข้าไม่ใจร้ายอย่างนั้น
21:54สวันการยังมีความสุด
21:57ผมเคยบอกตัวเองว่า
22:00ไม่หรอก
22:02ของไม่
22:05สวันเข้าไม่ใจร้ายอย่างนั้น
22:10หมอพูดอะไรกับเธอใช่ไหม
22:14หมอพูดเรื่องอะไรกันแน่
22:17ถึงจะร้ายแรงเธอก็ห้ามถอดใจนะ
22:20ผมไม่ได้อยากถอดใจ
22:25แต่หมอที่มาจากเมืองนอกวิเคราะหละว่า
22:29ถ้าการเขากำเริ่มอีก
22:33หัวใจก็จะหยุดเต้นแล้ว
22:37แล้วจะให้ผมทำยังไง
22:40ผมจะบอกชิงๆได้เหรอ
22:44ให้บอกเขาว่า
22:46เพราะว่า
22:49ถึงเข้มแข็งกว่านี้ก็ไม่มีประโยชน์
22:52ถึงเธอจะผ่านช่วยที่พี่ยายถูกยิ่งเป้า
22:56สามารถเอาชนะไม่ต้องแต่งงานกับทหารญี่ปุ่น
23:01ผ่านความระบางมาถึงแปดปี
23:04มันก็เท่านั้น
23:09สวัญญาให้เธอตาย
23:11พี่คนนี้เขาไม่มีปัญญาช่วยได้อีก
23:21พี่ยายช่วยอะไรไม่ได้อีกแล้ว
23:23พี่ยายช่วยได้อีกแล้ว
23:27สวัญญาช่วยได้อีกแล้ว
23:30ก็เราก็ได้อีกแล้วกับ
23:32ก็ได้อีกแล้ว
23:33ว่าไงจริงๆกินได้หรือยัง จะไปย้ำฉ่าร้านถังจี้ หรือจะไปร้าน ABC กินอาหารฝรั่งดีล่ะ
23:58ยัง症...ถ้าเธอไม่บอกฉัน ฉันจะไม่ไปไหน และไม่กินค่าวด้วย
24:03ให้บอกอะไรอีกอ้า
24:05ทำไมจูจูพี่ใหญ่ถึงดูเงียบไป?
24:07และทำไมเธอต้องลางงาน พาฉันไปเที่ยวด้วย
24:10ไม่เห็นแปลกนี่ ฉันถ้ายอยู่ท้อๆ เธอก็ชอบเดินเล่น ยังไง
24:14ก็ได้ไม่พูดใช่มะ? ฉันจะไปถามหมอ Pepper
24:17นี่ เกี Tara กะหมอเฮอด้วยล่ะ
24:21ผลตรวจของฉันออกมาแล้วใช่ไหม
24:23ทำไมต้องนานยังไม่รู้ผลสะที
24:27เธอเคยรับบากฉัน
24:29เราจะไม่มีความรับเตอร์กันเด็ดขาย
24:37จริงๆ จำว่าอย่างน่ะ
24:42ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
24:45ฉันจะอยู่เกียงข้ามเธอเสมอ
24:51ฉันใกล้ตายแล้วใช่ไหม
24:58คุณหมอเหรอ
25:00กับหมอฟรั่งอีกสองคนพูดตรงกัน
25:04เธอรกของเธออย่ากำเริ่มอีกครั้ง
25:07ไม่แน่อาจจะ
25:17จริงๆ
25:20ถ้าไม่สบายใจก็อย่าไปเลยนะ
25:22ไปสิ ทำไมจะไม่ไป
25:23ยังอยากกินสระเปาอยู่ไปเร็วเข้า
25:25ห ก bever เด็มอะไร Shannon
25:38ของเธอสุัào
25:40digว่าคุณคุณคเอียงอยากเกี่ยงคุณงกับแบทquito
25:44อย่างทั้งจะไปกินที่บ้านชีuing นี่ไหม
25:46อ๋อ ก็ได้
25:48เธอไปซื้อก่อน ฉันเฝ้าจักรยานให้
25:56เท่าแก ขอโจคสองทั่วใส่กระติดกับปลาต้องกวด้วย
25:59จ้า ได้จ้า
26:03ขอบคุณ
26:16คิดขึ้นอขึ้น เอดets!!
26:18มันhouse ทระติดการหนดิ
26:32คืน นโจ ráp
26:42ชิง ชิง
26:56ชิง ชิง
26:58เธออยู่ไหนน่ะ
26:59ออกมาก่อน
27:01อย่าทำให้ตกใจได้ไหม
27:08ชิง ชิง
27:09บอกให้ออกมาก่อนไง
27:10อย่าล้าเล่นได้ไหม
27:13ชิง ชิง
27:15บอ所ออกมาเดียวนี้ ได้ยินไหม
27:21ยัง ๆ
27:24ชิง ๆ
27:25เธอไปไหนมาน่ะ
27:25ทำไมดีไปยยมเยี่ยบล่ะ
27:27หรือไม่ว่าแค่ตามหาเธอทั้งหลายซอย
27:29เรื่องเธอก็ไม่ตอบ
27:30ฉันกลัวว่าเธอจะเกิดเรื่อง
27:33ฉันอยากให้เธอมาตาม
27:35seller เจ้าจำได้ไหม
27:37ก่อนพี่ขอไปชงชิ่ง
27:38เคยบอกให้เธอ
27:39มาจีบฉัน
27:40แล้วเธอก็รับบ่า ใครๆก็จำได้
27:44จริงๆ พี่สิ่งเคยบอกฉันหลายครั้ง
27:48น่าจะมีสามครั้งได้
27:52ครั้งแรก เธอไปส่งเอกสารให้เธอแก่ทั้ง
27:56จุจุฝนก็ตกนะ
28:00เธอไปแอบในต้วกโทรศัพท์
28:02จนทุกคนเป็นหูจะแย่
28:06ครั้งที่สอง
28:08พี่สิ่งจะขูดให้เหลียงฟั้ยภาลกลัว
28:12รอากาตาแห่งทุกคนว่า
28:14ตัวเองใกล้ตายแล้ว
28:16มีคำสั่งเสีย
28:32บอกให้ฉันจีบเธอ
28:34ทั้งที่สามก็คือ ที่เธอรู้อยู่
28:37ให้แต่งานกับเธอด้วย
28:43ที่จริงใจเจ้าก็คิดอย่างนั้นอยู่
28:48เพื่อจะเคยรับปากเธอว่า
28:51จะไม่ฝืนใจเธอ
28:54ตอนนี้ไม่มีใครบังคับแล้ว
28:57เธอยังจะจีดไหม
29:07จริงๆ
29:25แต่จริงไม่อยากเรียกยังแน่
29:28แล้วเธอลีกฉันว่าอะไรนะ
29:33ตอนนี้ยังไม่บอก
29:37ถึงว่าเธอรับป่างเลยนะ
29:46เที่ยวรัก
29:55อ้าว พวกเธอกลับมาแล้วเหรอ
29:57ถึงว่าหัวง
30:03แม้ครับ พี่สิ่ง
30:06ผมมีลังจะบอกให้ดู
30:08เฮ้ย ไม่ต้องพูดแล้ว
30:10ดูออกแล้วจับมือกับสักขนาดนี้
30:12ยังๆดีเก็งมากนะ
30:13นันที่สุดก็เจ็บชิงๆได้
30:15พี่สิ่งคงหายหัวงแล้วสิ
30:17แม้ครับ
30:19ผมจะงานกับชิงๆได้ไหม
30:21พี่สิ่ง
30:23ยกจริงๆให้ผมได้ไหม
30:25ยังๆ ไม่บอกเขาแล้วใช่ไหม
30:27ยังๆ บอกเรือกอะไรอ่ะ
30:29ใช่ มีเรือกอะไรอ่ะ
30:31ยังๆ ไม่บอกเขาแล้วใช่ไหม
30:35ยังๆ บอกเรือกอะไรอ่ะ
30:37ใช่ มีเรือกอะไรอ่ะ
30:44พนตรวจสุขภาพออกมาแล้ว
30:46หมอบอกว่า คงไม่มีหวังรอด
30:49หอ..
30:53ฉะนั้นอีกไม่นาน เราคงต้องจากกัน
30:561 ปีก็ดี
31:17เครื่องปีก็ดี
31:18โบรลต่อให้แค่ 3 เดือน
31:20ผมใช่จริงๆ
31:22อยู่จะมีความสุด
31:23แต่ไม่ได้ความละ
31:25จริงๆ ที่จริงผู้หญิงอย่างฉัน ถึงว่าเห็นเก็ดตัวมาก
31:40ปกติชอบบอกว่ารักเธอนักนา เห็นเธอมันลูกคนหนึ่งทะแท้
31:45แต่ส่วนลึกในใจ ไม่อยากให้เธอสนิดกับลูกฉันมากนัก
31:51เพราะไม่อยากให้เขาเป็นแฟกับผู้หญิงที่เป็นโลกเรื้อร่างรักษาไม่หาย
31:58いきます
32:21เม๋ยวทำทุกอยากให้เธอมีความสุข
32:24ในขณะที่เธอ
32:26พอเห็นเขามีความสุข เธอก็สุขตามด้วย
32:31ในบัญทึกของเธอ
32:33มีหลายคำที่ฉันอาจไม่ออก
32:35คำพังเพยก็ไม่เคยเข้าใจ
32:37แต่มีประโยกนึงที่เข้าใจ
32:39จนเธอไม่คิดว่าจะไม่เห็นแก่ตัวอีก
32:45ต่อให้...เหลือแค่นึกนาที
32:49ต่อให้โรคของเรากำเริ่มเดียวนี้
32:53เราก็เหมือนอยู่ในการชั่วชีวิตแล้ว
32:57ลูกแม่ แม่เข้าใจแล้ว
33:07อยู่ใกล้ๆวันเดียว ก็ถือว่าชั่วชีวิตได้เหมือนกัน
33:13ขอบคุณแม่มาก
33:15ขอบคุณนาชาญมาก
33:17จริงๆ
33:19ยังกันจะเรียกนะ corruption
33:20เรียกแม่ในแล้วจับ
33:22เดี๋ยวเขาให้เคิรอมหรอก
33:23พี่สิง ตอนนี้ parf many people
33:26เขาก็โอคเ 오�ก็แล้ว
33:27พูดมาเลย
33:28แล้วumbsfort horoc
33:31เขียก 숨เป็นแ spiral
33:31ถ้าเป็นชะ์เราเรียกให้ นักเชี่ยว
33:34ที่จะบ้าว เดียวเขาได้ยังไง
33:36เพื่อน manterยุได้เดอ is also
33:37เรียก薪 Ac questo
33:44เจอสักหน่อยมาแสอะไรด้วย
33:46เอาเจชัน 9999 ไม่ดีเหรอ
33:49ไปเล็กมงคลนะ เรียงสี่อีกตั้งหาก
33:51เอามงคลใช่ไหม เล็ก 8 ก็มงคลเหมือนกัน 8,000 หยวนกับมะ
33:55รอแรกแล้ว นี่กระยอมก็โงแล้ว
33:58แค่ 8,000 หยวนซื้อพันวมยังไม่พอเลย
34:00เอางนี้ให้พี่สิ่งทันเชียงไหละกันดีไหม
34:03พูดอะไรไม่รู้ไม่อยากคุยด้วย
34:05แต่เราคนจ้องแต่จะได้ง่ารเช่งเรื่อยเลย
34:08นี่อาเซิง ยังไงเราก็อยู่กันมาหลายปีอ่ะนะ
34:14ว่า Minor, เลี้ยงเท่าไ mycketก็จะให้
34:17งั้นคุณให้เท่าไหร่ผมก็รับเท่านั้น
34:20เอาสิ่ง ๆ ยังต้องรบกวนให้ดูแลอีก
34:22ยัง ๆ บอกให้ไว้ก่อนนะ
34:27จัดเลี้ยงเท่าไหร่ก็จัดไป
34:29ingewehr แล้วแหลก็ว่ามา
34:30ฉันมีเยอะ
34:33ใช่ไงก็ต้องให้คือคักหน่วย
34:36ขอบคุณผピ protein
34:37พองรู้แล้วพี่สิ่งด้วยข้านานนี้
34:39ถูกคิดฉี๊บชิงๆด้วยดีกว้า
34:41ๆ สำคัญคือจะจัดเลียงที่ไหน
34:43รอ โด้ ๆ เดี๋ยว 戒ี ๆ ๆ
34:45ฟังฉันพูดก่อน
34:46เพราะฉันเป็นเจ้าสาวนิ้น
34:49ฉันกับยาง ๆ
34:51คิดแล้วจะจัดเลี้ยงที่ไหน
34:54เราไม่อยากให้เปลืองเงินนะคะ
34:56มันมากพบใต้อย่าหรอกจอบท Thomas
34:59มันมาอาวเขาก็ต้องกดیหรอ
35:02พ่اصรักณะหารา จอดการเพิ่งไปผจาน
35:12หวัวเข้าก็เจ divine เพปล่ וพี่บุชนี้
35:18คุณซ่ายظรอด Statistics
35:21อืม งั้นก็ไปซือบต่ออีก ได้แค่นี้เนอะ
35:29ว่าไง?
35:30ยังไม่มีบ่าแซค่ะ
35:32เจ้าเทียร์จะอยู่ต่ออีก 2 วัน เพื่อได้เรื่องมากขึ้น
35:38อยู่ไหม?
35:39มีผู้ใหญ่บางคนที่เคยสนิทกับน้องสาม
35:42อารู้เรื่องของเขาบ้าง ถ้าไงอาจจะไปถามที่บ่านที่เราค้นก่อนแล้วกัน
35:46ดีค่ะ เราต้องซือบให้รู้
35:48อืม
35:51สื่อแบบไม่เห็นทีคงยาก
35:54ต่อให้เราได้บ่าแสมาจริง
35:57แต่เจ้าตัวปฏิเศร์เสียงแข็ง แล้วก็ทำอะไรไม่ได้
36:00และไม่มีเวลาด้วย
36:02เพราะอีกไม่เกินอาทิตย์ ทองแท่งกับดอลลาร์ก็จะส่งมาถึงแล้ว
36:06เราคงจะได้เห็นตรงไทย ขยายสาขารกเป็นว่าเล่น
36:11พร้อมกับขี่ยาทั่วเมือง
36:13สิ่งที่แตกต่างคือเมื่อก่อนขึ้นป้ายได้ แต่เดี๋ยวนี้ต้องเก็บป้าย
36:19เห็นไหม ทุกวันนี้กาแฟท้วยละ 6,700 หยวน
36:25หลายคนแทบไม่มีข้าวกินด้วยซ้ำ พ่อฉันยังจะคายไปอีก
36:29ตามความคิดค่องผม ถ้าอยากให้พ่อคุณเปลี่ยนใจ ก็มีแค่ทางเดียว
36:34คือให้เขารู้เรื่องนี้
36:36ข้อนี้ฉันก็รู้ ให้เขารู้ว่านั้นไม่ใช่ลูกแท้ๆของเขา
36:40แต่ไม่มีหลักฐาน พูดไปใครจะเชื่อ
36:43ไม่ต้องใช้หลักฐาน สิ่งที่คุณถนัดที่สุดคืออะไร
36:48ตายเป็นตาย สู้ไว้ถึงที่สุด
36:51และคนประเภทไหนที่น่ากรัว
36:53ไม่ใช่ถือปืนถือมีด แต่คือคนที่ไม่กรัวตาย
37:00คุณโก้าว ผมไม่อยากให้คุณถลำลึก
37:03แต่เมื่อเราไม่มีทางเลือก ก็สู้แบบหลังชนฟ้าก็แล้วกัน
37:08ทำยังไง?
37:09สั่งมาดีกว่า เดี๋ยวค่อยคุยต่อ
37:13เฮ้ย
37:18เฮ้ย
37:21เฮ่ย
37:22ก็สองคนมาทำไมที่นี่
37:22ที่ผมมา เกือจองหน้าแทนคุณของก้าว
37:26คุณหนูก้าวบอกว่า
37:28ถ้าอยู่บ้านถูกญาดพี่น้องรังแกจะจะตายอยู่แล้ว
37:30ยังมีอีก
37:33แถมยังว่ามีคนพูดว่า
37:35เพราะคุณหนูก้าวไปสาวแก下 water
37:37ไม่มีใครมาชอบ anniversary
37:39ความคิดก็เลยสุดตรง
37:41อยากรัว
37:43ตัว คำพูด พ่วงนี้ ใครเป็นคนพูด ออกมาโดยซึ่ง
37:49อยากบ้าทเป็นบ้าทที่อื่น
37:53เดินมานี่คือคนพูด ใช่ไหม
37:55อิตตำรวจบ้าทอยากท้ายไง
37:57ต่าฟ้ง ไม่เธอรอกกับเขาทำใหม่นะ
38:00เราอยู่ในฐานะไหน รอบตัวประยุกกับคนพันนี้ทำใหม่
38:04สาบครั้ง เราไปเถอะ
38:06พ่อมีโรคความดันอยู่ เวลาอยู่บ้าน นู้เลยไม่อยากทะเละด้วย
38:13แต่วันนี้ที่นิ่งเงียบดี เหมาะกับการคิดบัญชีให้รู้และรู้รอดซะ
38:19ฉันไม่ว่างเหมือนเธอ ลีกไปซะ
38:23ห้าไปไหนทั้งนั้น ต้องตอบหนูมาก่อน
38:26เศ้าขังถูกทำร้ายที่สัญญัง จนขาพิกการ
38:30อาไปเยี่ยมเขาและร้องหาย
38:32แถมยังเรียกเขาว่าลูกอีกและเขาก็เรียกว่าแม่เพราะอะไร
38:38นู้อย่างร้วนเพราะอะไร
38:39นี่จะบ้านหรือไงลีกไปนะ
38:41ไม่พุชใช่ไหม ๆ จะไม่ออกจากห้องนี้แดดขาดเลย
38:45gegนมไป
38:49ทำอะไร
38:50หนูก้า คุณทำอะไรเนี่ย
38:52ก็ยังไม่หลากท้าย
38:55เมื่อกี้แค่ปล่อยมือไป 3 วิ
38:57ถ้าปล่อยอีก 3 วิแล้วก็
38:59มันจะบึงจริง ๆ
39:01ไม่พูดอีกใช่ไหม
39:03จะพูดไหม
39:06พูดแล้ว
39:07พูดแล้ว
39:08ว่ามัน
39:09สาบครั้ง
39:10เป็นลูกเจ็ดสีจริง ๆ
Recommended
39:22
|
Up next
40:35
39:33
38:55
39:13
39:04
42:22
39:11
39:13
Be the first to comment