İçimde öyle sahneler var ki, onları perdeye yansıtmaya içimdeki ışık yetmiyor.... İçim ve özümün arasında şıkışıp kalıyor beynim ve ben arasında...! Her sıkıldığımda arabaya binip köye giderken, ağaçlara yansıtıyorum ve ormanda seyrediyorum yansımalarını....
O zaman işte o zaman, Köpüklerde ''babamı bahriye''mi ve diğer sevdiklerimi görüyorum.... Onlara olan sevgimin içimdeki kabarışını, kalbimin hızlı atışını gözleri sanki tüm dünyaya hakim.....
Tüm canlılar güzel gözlerine göç ediyor, kir olanlar uzak.... Unuttum geçiyorum ovacıktan ormana bakarak yaşıyorum yaşıyoruz yaşlan sakta Aynadaki yüz hafif soluk da olsa.....
Kargaşanın içinde bir karınca işte oda yuvaya bir sap götürmenin peşinde....
Odanda göremediğin binlerce atom gibi.. Uzaklardaki olan seni hissettiğinde, Atomlar domino taşlarına dönüşür.... ve ışıktan öte hızla hissedilmek olana o hissi taşır... İnsanın içi yanar ya yada sevgilisini hisseder ya O işte kalbin GSM hattıdır....
Aynalar gerçeğin ters açıları olsada, Sen doğru açıyla yansıtansın..... Ruhu güzel olan ruhuyla güzellikleri saçar, Sende onlardan birisin... Huzurlu kabirler sevdiklerim.... Ruhun durulması güzel olan.... ahmet orhan....
