SERHAN YIGEN (Cocuk ve Yalnizligi...)

"Bir çocuk vardı;
Yalnızlığı en yakın dostu olan.
Kapatmıştı kendini bir köşeye!
Görünmez değildi,
Görmez de…
O çocuk bir kalem aldığında eline her seferinde,
Ne istediğini bir kere daha düşünür
Sonra onu çizerdi dizelerle!
Baktı ki bir gün bütün resimler aynı…
Bıraktı çizmeyi,
Aldı eline şiirden resimlerini,
Koyuldu beklemeye…
.
.
.
Hak etmediği bir yalnızlık yaratıp
Onunla boğuşmaktan artık bıkmıştı!
Ve bir gün yalnızlığını bir söğüt altında
Bankta, sol tarafında otururken fark etti.
Ona ettiği onca hakarete rağmen
Yalnızlığı çocuğu bir başına bırakmamıştı.
Sonra…
Yalnızlığı geldi sol yanına yaslandı;
Hafifçe esen rüzgârla
Ağacın dallarında dillendi ve dedi ki:
“Yeterince bekledin…
Bedelini peşin ödediğin mutluluk artık karşında,
Git ve Al Onu…”

------------------------------------------------------
Şiir ve Seslendirme:
SERHAN YİĞEN

Fon Müziği:
MOZART - Greensleeves (Piano Trio)
------------------------------------------------------