"Ben küçük bir çocuktum bir zamanlar... Küçücük elleri, Küçücük bir yüreği olan... Ve hayallerim vardı benim Semalara saldığım, Bir uçurtma gibi rengarenk. Yüreğimin beyazında toplanmıştı Gökkuşağının yedi rengi...
Korkardım gulyabaniden, Çok korkardım karanlıklardan... Çakan şimşeklerden korkardım, Saklanırdım yorganımın altına Bir kaleymişcesine sanki... Ve arardı saçlarımın her bir teli Onları sevgiyle okşayacak bir eli...
Ama... ...... Yoktu...
Sonra sonra... Büyüdü ellerim... Semada dans eden hayallerimin rengi soldu, Uçurtmam defalarca vuruldu güz akşamlarında; Faili meçhul... Ve dahası yağmurlu bir gecede farkettim; Korkmaz olmuşum artık karanlıklardan, Dahi çakan şimşeklerden korkmaz olmuşum...