Skip to playerSkip to main content
  • 2 days ago
Transcript
00:00ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในซีรีส์เรื่องนี้
00:07เป็นเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเถิงเท่านั้น
00:10โดยมีได้มีเจตนาชี้นำ หรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง
00:14โหรดใช้วิจรณยาตในการรับชม
00:17คุณรู้สักขับอยู่ขับหนึ่ง ชื่อ Burnout Bar
00:20ชื่อแบบนี้ ไม่ใช่ไปแล้วพังกันเดียวมั้ย
00:23มันเป็นบาหิวใจสนุกคน Burnout ไว้
00:26สึ้นรายมือของคุณบอกว่า คุณกำลังจะได้งานใหม่เร็ว ๆ นี้ได้นอน
00:30คุณชื่ออะไร นี่จะสัมภาษยานผมอ่ะ
00:33ใช่ ถ้าตอบดีคุณก็จะได้งาน
00:38คุณผ่านสัมภาษยานแล้ว ทิ้งคอนแทกเอาไว้
00:40เดี๋ยวว่าไหนเริ่มงานเนี่ย จะติดต่อกับอีกทีนึง
00:52ในของคุณที่แสงไฟนั้นคอย ๆ ดับไป
00:58ข้าง ๆ ฉัน ยังคงมีเธอทุกวันละ
01:05ต้องการเธอ ๆ ๆ คิดเธอ
01:10มีมาก ๆ ที่ตรงนี้จะมีแค่ฉันแหละเธอ
01:18ยังรัก ๆ ต้องการเธอ ๆ สัมภาษยาน
01:25รู้สักอยู่ ๆ ๆ ๆ ๆ
01:29เกลิดในความร้า มันยังฝ้ง ยังคงไม่ช่างหาย
01:36สิ่งนี้ว่าใจมันดังว่า ยุ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
01:43เธอน้องคุย ๆ male
02:01ครับ
02:31ตกลงสุดหลับงาน
03:01โม่งขึ้นพา ครับ
03:30คุณ เก่มองให้ผมใช่มั้ยครับ
03:32เพลงครับ
03:35แต่วันนี้ผมขอหนูยาตยังไม่เปิดกล้องนะครับ
03:37ไม่เป็นไรครับ
03:38ไว้คุณ เก่ความไหล frequency
03:40เปิดกล้องคุณเก่าไดย packaged Auch
03:42แล้ว...
03:43ช่วงนี้อาการนอนหลับ
03:44เป็นยังไงinfect Arya like
03:45ดีขึ้นไหมครับ
03:48ก็ยังเหมือนเดิมนะครับ
03:50พอจะจัดยาที่แรงไว้นี้ให้ผมได้ไหม
03:55ได้สัก
03:56แล้วผมลองไปกับแพตรงนั้นมันอยากแน่ทำให้คุณเค لاء liberté
04:03เพิ่มลงการ kull' เลยได้แน่ค่ะ
04:09ได้ครับ เดี๋ยวเอาให้ którejน้ำดู
04:13แล้วเขIV ร้านอาหารเป็นอะไรครับ ได้ลองใช้ไหม tramp
04:26จริงๆผมก็ลองไปล้างอาหารที่คนน้อยดูแล้วนะครับ
04:29แต่มันยังมีปัญหาเรื่องความปลอดไพลอยู่
04:32ผมแหละคิดว่่าน่าจะนะไปที่ร้านนึง
04:36เพราะถึงเวลา乖 närไปอีกล้านนึง
04:40เราคอยส่งรถไปรับ...มาหาฉัน
04:43คุณヘครับต others thinking
04:45ifs Jec ที ett不了 เป็นอatersสน На cloud เป็นす grote needed
04:50hard hard time ezใคร limited may that you couldn't change
04:54มันเหมือนทิศดีอิสตรภาพในการเลือก
04:57เราสามารถเลือกอะไรก็ได้ที่เราอยากท��
04:59พร้อมกับคนไถุทธิกอร์ทิจะเกิด
05:02แต่ว่าอิสตรภาพมันไม่ץว่าง有ไปที่ต
05:08จะมันหรือยู่ดับคนไถุ subs にดับ Yazid ATA
05:10ข้อคุณเคหาพั่วเข management
05:13คุณเคลายมะไหน livre
05:17ผมก็ไม่ได้เจอใครบอกล่ะครับ
05:20แต่ถ่าก็เราต้องเจอจริงๆ
05:22ผมว่าผมรู้วิธีการแก้ปัญหาช็อตเทิมของผมล่ะ
05:27ใครสักคนที่ผมมองเอิญเจอ
05:30ใครล่ะครับคุณเค
05:35อืม หอมฟินกินกระเผ้า
05:38โอเคครับค่ะ
05:40เดี๋ยวพี่ขออีกเค้กหนึ่ง
05:42ทางนี้ขอแบบว้าวว้าวอร่อยตาแตกเลย
05:45อ่ะ อีกทีนึง พร้อม
05:47พร้อมครับ สาม สอง หนึ่ง แท็กช่าย
05:50อืม หอมฟินกินกระเผ้า
05:53คัด ได้ละค่ะ
05:58อะไรของมึงเนี่ย
05:59มึง กูมีเรื่องให้มึงช่วยอ่ะ
06:02ดวนมากๆ
06:05ค่ะ
06:06คือแม่งแก้ผ้าเดินไปเดินมาในห้องแบบนั้น
06:09ทั้งที่มึงก็อยู่ด้วยนี่นะ
06:11คิดอะไรอยู่อ่ะ
06:13แปกๆป่ะ
06:15ก็แปก
06:17มึงรู้ป่ะ
06:18มันรับกูเข้าทำงานเพราะอะไร
06:20มันบอกว่า
06:221000egeนหน้ากูเราก็ไม่รู้สึกอะไรเลย
06:24มึงก็คงเดินแก้ผ้า
06:40อยู่ห้องเหมือนผู้ชายปกติที่ค่ะ
06:48ว่านุน ชายแดนเป็นคอร์เซนเตอร์นะคะ
06:50กูตามไปเตทมังไม่ได้นะ
06:52ก็นี่ไง กูถึงมาปึกษามึงนี่ไง
06:56เฮ้ย อะไร
06:58เข้าตอบกับมาแล้วว่ะ ทำไงดีวะ
07:02ตายอยากจริงวะ
07:05มึงพอจะจำอะไรได้บ้างไหม ลองนึกดูดิ
07:10เขาจะมีบ่อแสไหม?
07:12พวกมันเป็นใخ Birmingham
07:16เอ้องตรงนะ
07:18คุณนึกไม่ออกเลยิ้ะ
07:19กูเห็นแต่จรุเขานี่
07:22ห listener
07:24กู้ว้าและ
07:26memangในเมื่อร้อย失踊 � sexual
07:28ค่อนข้าง gem Scorp s นะครับ
07:30ที่คุณ
07:31เปิดใจเราและ programa
07:33ผมพากแน่ร้อยนะครับ
07:34aware that you feel
07:35whining at all
07:37ผมก็ไม่ได้ไว้ใจเขาขนาดนั้นหรอกครับ
07:40แต่เขาเป็นคนไม่ได้สับซ้อนอะไร
07:42คิดอะไรก็พูดออกมาแบบนั้น
07:44ผมว่า...
07:46เป็นคนที่อ่านออกง่ายดี
08:10เป็นคนที่ VERFE
08:18ผมกำลังอ่านSocialของเขาอยู่ Lokal
08:20คิดอะไรก็พิมธ์ระบายออกมาหมด
08:23แท้จะเป็นT väarrys อยู่แล้ว
08:26อยากได้ประสบการณ์ had a master
08:28จะจ้างด้วยฏ้าแรงขั้นต่ำ
08:30อะไรแก่นี่ะ
08:32หิวเงินด้วย
08:35คอนโตรลด้วยเงินนิมันแหล่งง่ายสุด
08:40โทษครับ
08:42sarans papers
08:43คุณเจราใช่ไหมครับ
08:45ใช่ครับ
08:47ผมทังนะที่เป็นพระบ้านให้ใช่คุณก่อนนะครับ
08:50ฉันตังนี้ได้เลยครับ
08:53เอ่อ modified
08:54เขาไม่ได้อยู่ในวงกายของผมเลย
08:56คงไม่รู้แล้วก็
08:58ไม่น่ามีปัญญาติทำอะไรผมได้
09:01คุณพระบ้าน
09:03คุณก่อนนี้
09:05ชื่อจริงก็ชื่ออะไรหรือครับ
09:07ก็ดีผมไม่ได้รับบานุญาติ
09:09ให้เปิดเปิดความรับของเจ้านายนะครับ
09:11ก่อนอื่นผมต้องขอเสียมารัยาติ
09:26ตรวจคนร่างกายแล้วก็ยืดโทรศัพท์มือถือนะครับ
09:29ฮะ
09:30ผมไม่ทำข้อมูลเจ้าในคุณรู้อะไรเหรอ
09:33มันไม่ความผสมของคุณก่อนะครับ
09:36ขอโทษนะครับ
09:38ดูอาห์
09:45ลึบร่อยครับ
09:48ขอกะเปล่าด้วยครับ
09:50ขอเข้าเปล่าด้วยครับ
10:08นี่คือขีดการห้องเพนหาครับ
10:38นี่ถึงขนาดต้องยึกมือถือหยิดกระเป๋าวันเลยเหรอ
10:46ก็เราอยู่ไม่ได้เซ็นสัญญากัน
10:49ผมว่าต้องระวังตัวไว้ก่อนป่ะ
10:52ดูเอกอสารนี้ด้วย
10:58เอกอสารอะไรอ่ะ
11:00NDA
11:03NDAคืออะไรอ่ะ
11:08มันก็ตรงตัวอะไรไง
11:11NONDECROSURE AGREEMENT
11:13และยาปกปิดความรับ
11:15ถ้าคุณเอาเรื่องของผมไปพูด
11:18หรือว่างานล่ว่าหลายออกไป
11:20คุณก็จะโดนฟอง
11:22ฮะ
11:23ถึงขนาดต้องฟองก็เลยเหรอ
11:27ก็ตามมาตัดฐานนะแหละ
11:30จะทำงานกันจริงๆจังๆก็ต้องเซ็นอะไรแบบนี้
11:33อ๋อ
11:34แล้วก็มีข้อเพิ่มเติมนึง
11:36คุณต้องอนุญ่าให้ผมเข้าไปดูโซเชียล
11:39แล้วก็โลเคชายของคุณ
11:41นี่เอาจริงหรอ
11:42ไว้ทำรับเพจสุดิสัยจริงๆ
11:44พันงานผมเขาก็เซ็นกันทุกคนนั่นแหละ
11:46แล้ว...
11:48NDA เนี่ย
11:50มันข้อบคุณอะไรบ้าง
11:51มาถึงยังไง
11:52ผมสามารถพูดเรื่องคุณกับเพื่อนผมได้ปะ
11:56ไม่ได้เด็ดคา
11:58แล้วถ้ามีคนเห็นว่าเราสองคนอยู่ด้วยกัน
12:01จะให้ผมพูดว่าไง
12:02คุณก็โกหกไปดิ
12:06ถ้ามัยตกลง
12:07กันคุณเขากลับบ้านไปได้เลย
12:23งั้นในสัญญา
12:25แม่ก็ต้องมีชื่อผู้จ้างงานปะวะ
12:27นี่อะไรเซ็นไขย
12:30สวยดีนะ
12:32ของคุณเหรอ
12:34ไม่ใช่
12:36เป็นพนักงานกฎหมายของบริศัตร์ผม
12:50อ่ะ
12:52ในไหนผมก็เป็นลูกน้องคุณล่ะ
12:54ผมอยากขออะไรจ้างในได้มั้ยครับ
12:58อยากจะขออะไร
13:00ก็ไม่ได้อะไรมากมาหรอก
13:02ถ้าเกิดวันไหน
13:04คุณให้ผมทำในสิ่งที่ผมไม่อยากทำ
13:06ผมขอแจ้งราจออกร่วงหน้านะครับ
13:09รับเรื่องล่ะ
13:11แต่ไม่ได้สัญญาณว่าจะทำให้
13:13ทำให้
13:25จังหวะ แม่งพิคกี้พระเยี่ยว
13:27มึงคนของแม่งเลย
13:29พวกกับเปล่าตัง แล้วก็ใต้ตัวทำงาน
13:31มึงลองดู แม่งก็ต้องมีเอกสาร
13:33อะไรบ้างบ้าวาที่บอกว่าแม่งเป็นใคร
13:43คำลับครับพี่
14:03พี่เห็นเด็กแล้วใช่ไหมครับ
14:06แต่ว่าสิ่งที่ผมจะกะลังจะนำเสนอ finns
14:10คือโอกาส concществ
14:11ปกติในเซ็กเตอร์นี้เนี่ย เราจะมักจะโดนตัวสอบ แล้วก็เพ่งเร็งกันเป็นปกติอยู่ด้าใช่ไหมพี่
14:17แต่ความเจ็งในสิ่งที่ผมกำลังจะนำเสนอเนี่ย
14:21มันคือเทค ซึ่งเป็นสิ่งใหม่
14:24ใหม่ก็แปลว่า กดหมายยังตามไม่ทัน
14:33ไอ้พวกผู้ชายใส่เทคแบบเนี้ย
14:36อย่างน้อยในห้อง 내งก็ต้องมีทุกรังวัลหรือว่าประกาศนียาบาทอะไรบ้างป่ะ
14:53และพอเป็นโฟโลแบบธุรกิจสตาร์ทอัพแบบนี้เนี่ยพี่
14:56เรามังจะต้องใช้ซัพยากรจำนวนมากเลย
14:59พี่ไม่ต้องห่วงเลยว่าเงินทุนของพี่เนี่ยจะเป็นอะไร
15:02เพราะผมจะฟ้องเงินอย่างล่วนเร็ว ฟ้องแบบสักด่วนเลย
15:16Return of investment รอบนี้เนี่ย สูงกว่าเดิมแน่นอนพี่
15:20พี่ว่ายังไงบ้างครับ
15:22คุณจิละอาจจะงุยมีใจนิดนึง เพราะเดียวก่อนถ้าคุณจะออกไปกับโรงแรนเนี่ย
15:36ผมจะต้องทำการตุดคนอีกครั้งนึงเพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะไม่เอาอะไรออกไป
15:52ใคร...
16:18ปมเงิน...
16:20แหล่งเงินทุนเขาออนบอดแล้ว
16:23เฮ้ย จริงป่ะ
16:25เชื่อมเก่ง Everyone's good
16:27แต่เดี๋ยว เลือกเงินเนี่ย
16:29เดี๋ยวก็ไปตามละเยี๋ยว
16:31แต่ว่าผู้รงทุนเนี่ย
16:32เขา ficar อยากให้เราใช้กันน้อยลงใน
16:34โปริติดิกชั่นปลายปี
16:36แล้วก็
16:37Quarter pot เนี่ย
16:39เราต้องทอนขุนออก
16:43ต้องทอนขุนออกเท่าไหม
16:48ก็แผนหนึ่งทางป spaghetti
16:50แล้วใครจะบอกทีม
16:57มึงไง
17:00ขอดังมา
17:11วัดทำไม
17:18ตัดเสื้อ
17:22ไหร่คุณแคบนะ
17:24มันก็ได้แค่นี้ละ
17:28ไม่เป็นไร
17:30เดี๋ยวผมทำให้กว้างขึ้นเอง
17:34นี่สรุปแล้ว
17:36คุณจะให้ผมทำอะไร
17:39ผมจะให้คุณมาเป็นมิสเตอร์เค
17:42มิสเตอร์เค
17:44คืออะไร
17:46ผมไง
17:48ก็คือ
17:50จะให้ผม
17:52ไปเป็นคุณ
17:54อืม
17:56ผมจะให้คุณมาเป็นตัวแทนเจราจาธุรกิจ
17:58แล้วทำไมคุณไม่ทำเองวะ
18:02ผมไม่ชอบเจอคน
18:04ดามาก
18:06คุณไหว
18:08ผมก็คนน่ะ
18:10คุณยังมาเจอได้เลย
18:12ถ้ากวนตีมาก็ไม่ต้องทำเลยไหม
18:14ขอโทษค่ะ
18:16ผมผิดไปแล้วค่ะ
18:22เสร็จแล้ว
18:26คุณพระไว้ครับ
18:28ช่วยหาสูตรที่เหมาะกับผู้ชายหน้าหวานที่ทำงานในวงการแฟชั่น
18:32ตามขนาดที่ผมส่งไป
18:34แล้วก็เอามาให้ผมตอนสีหมงเย็นด้วย
18:42ต่อไปก็ลองฝึกมาเป็นผมดู
18:44ผมจะพูดบริษัทคุณ
19:02ยังไงอ่ะ
19:04พูดตามอ่ะ
19:06ผมต้องการที่นั่งบ่อเพียงที่เดียวกับตัวแร่ขนาดเนี้ย
19:12กับตัวแร่ขนาดเนี้ย
19:14ผมว่าคงไม่เหนือบ่ากว่าแรงเท่าไหร่
19:16เดี๋ยวๆ ди๋ยวครุณ
19:18มันคือบอริบทยังไงอ่ะ
19:20นี่ผมยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยอ่ะ
19:22เอ้า
19:24แล้วไหนบอกไปนักแสดงไง
19:26นี่คุณ
19:28นักแสดงเนี้ย
19:30เขาก็ต้องมี Charakter มี Black Girl
19:32นี่ผมยังไม่รู้ว่าคุณเป็นคนยังไงอะ
19:34ผมก็เริ่งไม่ได้ดิ
19:36เจอราจาธุรกิจไง
19:42นั้นเดี๋ยวลองบดเดิม
19:43อีกทีนึง
19:46ผมจะพูดบริษัทคุณ
19:58พูดตามแค่นี้แถมไม่ได้เหรอ
20:00แอคติงนะคุณ
20:03ผมไม่ใช่หุ่นยน
20:05ที่จะพูดอะไรก็ได้
20:07มันต้องมี Inner ก็ Feeling
20:09ได้
20:11นั้นผมจะให้คุณรับบดเป็นจีร
20:14เป็นโตคุณเอง
20:16ที่จะไปสัมภาศงานที่ไหนเนี้ย
20:20คุณรู้อยู่แล้ว
20:22ว่าอย่างไรเขาก็ไม่รับคุณ
20:24แต่เขาก็สัมภาศคุณพอเป็นวิธี
20:27แล้วสุดท้าย
20:28คุณก็จะระเบิดอาร์มกมา
20:31เขาจนสารการ์เนอะ
20:34เป็นตัวเองเนี่ย มันคงไม่ยากเกินไปใช่มั้ย
20:41มันเริ่มเลย
20:45ผมเข้าใจดีครับ
20:48เชินแล้ว
20:49ผมรู้ดี abiว่าพวกคุณคงไม่จักarkenมันมันหรอก
20:53- ผมเค้าใจดีครับ เชื่อเกาาห้องมา Scott
20:57- พวกคุณคงไม่จักร excited me
20:59- หักข้อบอก наผมสาakes
21:01พวกคุณก็เริ่มจับผิด หาข้อบกพ้องผมสารพัศ
21:07พูดตามเร็วก็ดิ
21:09ผมต้องตื่นเช้าแต่งตัวดีๆมาทำงานทำไม
21:12ผมต้องตื่นเช้าแต่งตัวดีๆมาทำงานทำไม
21:15เพื่อให้คนไม่กี่คนมากำหนดอนาคตผมว่ะ
21:17เพื่อให้คนไม่กี่คนมากำหนดอนาคตผมว่ะ
21:19ผมต้องทำงานจนหลังขดหลังแข็งเพื่อเงินไม่กี่มืน
21:22ผมต้องทำงานหลังขดหลังแข็ง
21:24ถ้าเลือกได้ ผมก็คงไม่อยากมาง้อคุณหรอก
21:27ถ้าเลือกได้ ผมก็ไม่อยากมาง้อคุณหรอก
21:30ผมต้องมานั่งกลัวว่าบริษัทจะไล่ผมออกอีก
21:33ต่อให้ได้งานแล้ว ผมต้องมานั่งกลัวบริษัทจะไล่ผมออกอีก
21:37กลายเป็นสนามอารมณ์ให้กับคนอย่างคุณ
21:39ไม่พอใจหาอะไรก็มาลงที่ผม
21:41กลายเป็นสนามอารมณ์ของพวกคุณ
21:44พูดได้แล้วนี่ รู้สึกอย่างไร
21:48ผม...
21:50ผมแค่...
21:53รู้สึกว่า...
21:56ไม่มีตรงไหนอะไรเป็นที่ของผม
22:07ผมยังไม่เกินอะไรเลยสักอย่าง
22:10สิ่งที่ผมอยากรู้ว่าคือ...
22:13ผมต้องเก็งขนาดไหนว่ะ
22:16คุณอึกจะเลือก
22:25ผมเลือกคุณอยู่นี่ไง
22:34นี่...
22:36นี่คุณแอปดูสโซเชียลผมเหรอ
22:40คุณแม่งเฮียว่ะ
22:43อืม
22:47แต่เมื่อกี้คุณก็ทำได้ดีนะ
22:51แต่งานนี้ห้ามดามา...
22:54ผมไม่ต้องการน้ำตา
22:56กินสะ
22:58นี่ผมทำเองเลยนะ
23:02เวลาเท็ดเครี่ยร์เนี่ย
23:09ผมชอบกินล่าบวย
23:11นี่ผมทำเองเลยนะ
23:24กินซะ
23:26มันจะทำให้คุณโฟกัสงานได้ดีขึ้น
23:29ขอบคุณโฟกัน
23:59ทุกคนครับ เพราะดีมีเรื่องอย่าแจ
24:02คุณโฟกัน
24:08คุณโฟกัน
24:11خประดีห้าบคุณโฟกัน
24:17กัน MUSIC
24:26โดน Intro
24:28เฮ้! ฮับวัยดีวิ่มกัน!
24:54เป็นฮาแล้ว
24:56ได้บึงมึงเกิดตัวเอง
24:58แต่มึงไม่ชอบสภัย
25:00อืม ต้องล็ก
25:07แต่กูมีอะไรอยากจะบอกมึงก่อน
25:10แต่มึงอยากคุณบอกแค่นะ
25:12กูไม่อยากให้คนในบริษัทแตกตึก
25:15อืม ว่ามาดิ
25:22คือบริษัทเราจะดีสตร์เจ้าไว้
25:26ตอน como Would you need something of the Stadt
25:28Ms. rit serve or add
25:30Tanz єประวัด
25:32มึงจำได้ไหม
25:342 ปีแล้ว
25:36ให้เคยมีฝ่ายการผิตกับออกแบบ
25:38อาจกอกบับคอร์
25:42สร้างเช่นทรงรอย Cave
25:44ปีแล้ว
25:46มันก็ปรับคงสร้างฝ่ายการตลาด
25:48แล้วก็เอาออกก่อนริธิ์มาทำแทน
25:51ปีนี้
25:54มันจะปรับคงสร้างฝ่ายพัฒนาแอป
25:58แล้วก็จะเอา AI ที่เราทำ
26:01มาทำแทน
26:03แล้วก็ต้องลดทอนคนออก
26:06คือมึงจะบอกว่ากูเขียนโคตมาค่าตัวอย่างว่างนั้น
26:21คือจะได้คนออกทำไมต้องใช้คำสวยหรูวะฮะ
26:32กูถามมึงจริงนะเว้ย
26:34คุณผู้จริงน worldview มึงเพื่อกับมันไม่ใช่เอาไว้
26:37ทำไมมึง بิ่มมันทำอะไรแบบนี้ว้าฮะ
26:39แล้วกมุจะทำอะไรได้อะ
26:41แม่ง แน่ๆก็จะโด cleaner ์ไหลัดอบหรือ
26:43มึงพ pues ไปเจอแม่ข deepest
26:45ขอ art เหี้ย
26:47เฮ puzzle
26:47เฮ้ยออก Cause of them
26:48มึงเจอมันตอนนี้ไปอะ
26:50มึงก็ทำอะไรไม่ได้หรอก
26:52ก็ตอนนี้มึงควรจะรีบกินอร์
26:54ว่ามึงเจออย่างไรให้รอด
26:56มันคิดว่ามันจะทำอะไรต่ออ่ะ
27:08แม่ง
27:10ตอนกูเข้าที่นี่
27:12มันก็จับกูเซ็นสัตยานนั้นกับพี่ชั่น
27:14กูจะชวงไปตั้งบอก็ไม่ได้
27:17เจ้าโคตที่เขียนไปแล้วเนี่ย
27:19เอาไปใช้ที่อื่นก็ไม่ได้
27:20ควรเยอะ
27:26เอาไปนี้
27:31ก็ว่าตอนนี้มึงรีบเซ็บเงินนั้นแต่นั้นเนินนะ
27:35เราก็
27:37ช่วงนี้ไม่อยู่กว่ากูก่อนก็ได้
27:45เออ
27:47กูไปเนี่ย
27:49แต่ข้าไฟกูก็ไม่ใช่มึงจ่ายด้วย
27:51กูออกค่าเคกก็หมดแล้ว
27:56เออ
28:26พร้อมทำงานเนี่ย สูตรมาถึงแล้ว
28:32พร้อมก็ได้
28:56เท่าถนการวันนี้ไม่ได้สับซ้อนอะไรมากนะ
29:08ผมจะให้คุณเป็นโดมีนี
29:11หน้าที่ของคุณ
29:13คุณจะต้องทำให้เจ้าของบริษัทที่เราไปเจราจาด้วยสบายใจ
29:17แล้วก็รับน้อนทุนจากเรา
29:19ทำไมคุณไม่จ้างแบบฝ่ายกฎหมายจริงๆๆไป
29:22หรือว่าหน้าธุรกิจอะ เอาผมไปทำไม
29:24ผมเคยส่งไปหลายควلแล้ว
29:29แต่เค้าก็แข่งข้อกลับมาทุกที
29:31อาจจะเป็นเพราะคนที่ผมส่งไป lamori
29:54เราได้เท่านั้น
29:56ให้เพื่องตรงน่ะ
29:58เขาจําคุณไม่ได้เหรอ
30:08แต่เรียง
30:10ผมเรียบไป
30:12ชุดเรียงแสนเนี่ย
30:24คือไว้
30:26скаж steff
30:28일부ทรศา dafür
30:30inspirational
30:32วิธย์
30:34てầ resilience
30:36อยู่จุกจิกได้แล้ว
30:52นี่คุณ
31:02ผมคุยอะไรกับเขา
31:04ก็ช่วยคุยเรื่องสิหรับปัพ
31:07หรือเสดงหาสนาอะไรไปก็ได้
31:09เอาให้เขาเคิม
31:10เพราะเขากาศตกแล้วเนี่ย
31:12แล้วผมจะป้อนบสชั้นให้อีก
31:14ผมต้องทำไงให้เขากาศตกerc
31:16ต่อให ster pastors
31:17แล้ว
31:19เธ่มอ่ะ
31:24เตรียมตัว啊
31:26คุณรองคิดตามผม
31:27สมมุตบ่ะคุณคือ เบิอมเมีย
31:30คุณว่ายลูปที่โค้ณจะงามออกมาเลย
31:33คนซื้อต้องเป็นแบบไหน
32:03คุณเทมจะสั่งอะไรทานก่อนไหมครับ
32:08ไม่ดีกว่ากับ
32:11ช่วยคุยเรื่องที่คุณทนัดสิ
32:19เลือกเสื้อผ้าเขาเหนื่อยได้ก็ได้
32:21ผมชอบคลิกชั่นสปินค์ของคุณมากเลยนะครับ
32:25ขอบคุณครับ
32:28ไม่สร้าวว่าเราจะได้เห็นคลิกชั่นหน้าของคุณนี้ตอนไหนครับ
32:35ยืนก็ได้แผนตันให้เขา
32:43ตอนนี้เลย
32:46ตอนนี้เลย
33:04ราคาขนาดนี้ผมต้องให้อะไรกุณบ้าง
33:07ที่นั่งบอกที่เดียวกับตัวเลขขนาดนี้
33:10ที่นั่งบอกที่เดียวกับตัวเลขขนาดนี้
33:14คงไม่เหนือบากกว่าแรนด์ใช่มั้ยครับ
33:16เราจะได้ดูกระยะว่าเข zer cares กันได้ไหม
33:18คุณเทมว่าไงครับ
33:20ผมรู้นะว่าคุณกำき 아니야ทำอะไรอยู่
33:23เริกพยายามท loh่ะ
33:26มันไม่สําเร็จ coherent
33:28อยู่เข้าไว้สิ
33:32อยู่
33:33เดี๋ยว
33:42ขอโทษครับ
33:45รีบตามเขาไปสิ หยือหนึ่งทำไม
33:48แล้วจะให้ผมพูดเรื่องอะไรอ่ะ
33:50จะคุยเรื่องศีลปากหาเหวเลยก็พูดไป
33:53ผมจ้างคุณมา คุณช่วยโชว์ความสลายให้ผมเห็นหน่อยได้ไหม
33:56ไปได้แล้ว
33:58ไปนี่
34:03เจ้า
34:26ขอโทษนะครับ
34:27ให้ผมช่วยไหมครับ
34:33คุณเคยทำแบบนี้เมื่อกี้บริษัตร์ละ
34:36ถ้าผมจะบอกว่าคุณเป็นคนแรก
34:40คุณจะเชื่อผมละครับ
34:42คุณจะเชื่อผมละครับ
34:53สูตรนี่มันเป็น DNA ของแบนคุณเลยนะครับ
34:57น่าจะปี 1999 นึง
35:00ใช่ไหมครับ
35:01รู้ถึงเหรอ
35:03ผมเคยทำวิทยาญี่พนเกี่ยวกับคุณนะครับ
35:06จริงเหรอ
35:09ใช่ครับ
35:11ผมสัมภาษย์คุณได้โตผมเองเลย
35:13ที่โรงงานกับของคุณ
35:15คุณน่าจำผมไม่ได้
35:17คุณน่าจำผมไม่ได้
35:22วิทยาญี่พูดของคุณกีกับอะไร
35:28ผมแค่สงสัยครับ
35:30ว่าแฟชั่นเป็นสิลปะหรือเปล่า
35:32ถ้าไม่แบนด์ใหญ่ๆระดับโลกเนี่ย
35:35เขาถึงเปลี่ยนตัวดีไซเนอร์อยู่ไว้
35:37ทั้งที่ทำงานออกมาแล้วเนี่ยสวย
35:40มีคุณค่าทางสิลปะ
35:42แต่ดันขายไม่ออก
35:44แต่เทียบกับบางแบนด์
35:46ที่ทำออกมาคุณภาพก็เฉยๆ
35:48ไม่มี DNA อะไร
35:50แต่ดันขายดิบขายดี
35:52ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้ว
35:54ว่าใครจะได้ทำงานต่อกันแน่
36:00แล้วบทสรุปวิทยาญี่พูดคุณคืออะไร
36:02สรุปว่าแฟชั่นมันเป็นสิลปะหรือเปล่า
36:04ถึงมันจะใช่ไม่ใช่มันก็ไม่สำคัญไม่ใช่หรอครับ
36:06เพราะว่าเดี๋ยวเขาก็บอกว่า
36:08แฟชั่นที่ดี
36:10แฟชั่นที่ดี
36:12คือแฟชั่นที่ขายออก
36:14และว่างาน 학 Chrysok
36:16ไม่ดีหรอ
36:18แฟชั่นมันไม่ใช่ฟัยออเปล่า
36:20มันคือ ถุดยง
36:24แต่เอาจริงๆ
36:26ผมไม่ได้คิดแบบนั้นนะครับ
36:28แต่ถ้าผมต้องเข้าไปบริหาร
36:30ผมต้องพูดความจริง 보국経群
36:32คุณ
36:34คุณอยากจะกลับไปทำเสื้อผ้าแบบเดิมก็ได้
36:36แล้วผมจะเป็นคนต่อแหละให้กับคนที่มาซื้อของคุณว่า
36:40เป็นคือไฟอาร์ต
36:45บอดสีที่เดียวเท่านั้นนะครับ
37:06ไฟอาร์ต
37:14ใจคอน้องจะไม่สั่งเครื่องดึงประตัวพล์
37:17พี่เห็นนั่งมาสักพักแล้ว
37:19ผมนัดกับคนๆนึงไว้อ่ะ
37:22เก้าว่าจะสั่งพร้อมเขา
37:24อ่า...
37:26สแดงว่าวันนี้พี่ก็ไม่ต้องจับคู่ให้แล้วอ่ะ เดีย
37:30สบายแล้ว
37:31แล้วเป็นไงบ้างครับ
37:33ปัญหากเก้าแก้ได้ไหมครับ
37:35ผมได้งานใหม่พี่ จะเหมือนจะตกงานอีกแล้ว
37:54จัดงานล่ะ
38:00เก่งนี้ ตอนแรกคิดว่าจะไม่รอ
38:04นี่ชมหรือดา
38:05ชม
38:07ผมไม่คนทำงานคุมข้าจ้างหรือแล้วคุณ
38:10เขาจ้างเป็นจบๆ
38:12เจ้านาเอาตัวใจ ชอบออกคำสั่ง
38:16ถ้าเอาจ้างมาอีกเนี่ย ผมคงไม่ไปแล้ว
38:19ถ้าให้พี่แนะนำจริงๆเลยนะ
38:24มีการให้ทำก็ทำนะครับ
38:26ทุกคนก็แนะนำกับผมแบบนี้นะพี่
38:29แล้วคุณมีแพลนอย่างไร จะรีแปลลลิเบอร์รี่หรอ
38:34แล้วจะทำยังไงกับบอสิทย์ 1 ทีนั่งนั้น
38:37คุณไม่ต้องคิดอะไรมากเหรอ
38:38ไม่ได้มีแผนอะไรเลย
38:40ยังไงแล้วก็จะพูบติจการณ์เขาอยู่แล้ว
38:43พูดป่ะรู้ แล้วคุณจะทำยังไงต่อ
38:45แล้วคุณจะทำยังไงต่อ
39:00พี่วันดีครับ
39:04สูตรสวยนะ ทำงานมาอ่ะ
39:07ดูข้อประคุณเดี๋ยว
39:11เอา ทอดเลยอ่ะ
39:14ร้อนอ่ะ
39:18ผมเตรียมเครื่องดื่มให้คุณล่ะ
39:20เวอร์คเพลโรมาน
39:22สำหรับคนแอบรับเพื่อนรวมงาน
39:29นี่คุณ ที่คุณทายผมวันนั้นนะ ถูกเกิบหมดเลยนะ
39:33หรอ อะไรบ้างอ่ะ
39:36ก็งานทุกขราบเรียกหูแต่งให้เงินดีไง
39:40คลาสสิกแบบนั้น แล้วเป็นไง พอรับได้ปะ
39:43ไม่ได้ค่ะ ถ้าให้ทำงานแบบนี้นะ
39:45ผมยอบกินขี้ดีกว่า
39:47ผมอยากรู้เรียงานเลย
39:49ก็งานไม่ชาชีพอ หลอกรวมคนอื่นเพื่อให้ได้ผมประโยชน์
39:54เดียวหูมาก
39:55ผมต้องการอาค้าให้ผมเขาเนี่ย
39:57มาพัฒนา AI ของเรา
39:59คืออย่างไร
40:03ก็ให้ AI ได้รู้ดีไซน์เสื้อผ้า
40:06มัวแต่รอนักออกแบบนี้มันจะไปทันอะไร
40:09แฟชาติเนี่ยไม่จะเป็นต้องงามเทรนนะ
40:12แต่ถ้าตามยังไงให้เร็วที่สุดมากกว่า
40:14อันนั้นไหร่คือสิ่งที่สำคัญ
40:21เขาเป็นแบรนระดับตำนานของไทยเลยนะคุณ
40:25ตำนานนักกอบมาดิ
40:27กอบแบรนยุโรกมาเกือบทั้งวงการ
40:29นี่แหละ
40:31เหตุผลว่าทำไมผมอยากได้อาค้ายของเขาเนี่ยมาพัฒนา AI
40:35เวลาติดปัญหาเรื่องลิขสิต
40:37เราจะได้อ้างอิงได้ว่าเรียรู้เมื่อจับแบนค์ของเขา
40:40คУน
40:41เขามี DNA
40:42เขามี Craftmanship
40:43ที่มันมีผลค้ามากๆ
40:45คุณ improve บอกเองไม่ใช่ 현
40:47ว่าแฟชาต一點คือศุ腚นิยง
40:48ไม่เป็นไรคุณ
40:50เดี๋ยวผมเนี่ย
40:51จะหาจุด・จกให้เข้เป็นสงามงามเอง
40:54คุณทำแหירนี้ได้อย่างไร
40:56ผมจะไปบอกเขา
41:00คุณอย่าเริมเสรร์
41:02คุณเซินสัญญาอะไรไป
41:04คุณสู้ผลที่ตามมาไม่ไหวไหน
41:08ผมลาออก
41:10ผมไม่ต้องลาออก
41:12ผมไล่คุณออกเอง
41:14จบแค่นี้นะ
41:16บาย
41:18คุณสู้
41:32เปลี่ยนเรื่องดีกว่ะ
41:36สิ่งที่คุณชอบและไม่ชอบเกือกับงานของคุณ
41:38ก็ตอบไปหมดแล้วไหม
41:40งานคุณตอบดิ
41:42งานเป็นไงบ้าง
41:44งานผมอ่ะ
41:46ก็...ก็น่ากอยู่อะ
41:48คือ
41:50คือผมต้องลายเพื่อนสนิทอีกครนึ่งออกจากพอแนก 알려
42:01ผมทำงานมาขนาดนี้ใช่ปะ
42:03ผมก็ถามตัวเองนะ
42:05ว่าผมอยากทำต่อไหม
42:07แต่ความเหี่ยคือไรรupa คุณ
42:09ผมไม่งมPA l oiao
42:12อ๋อ when I do
42:13ผมไม่กลาดิ
42:15เซ้นการงานมันไม่แข่งแรง โก่ออกแล้วแม่งแยกกว่าเดิม
42:22แต่อย่างน้อยก็มีเรื่องดีนะ
42:29วันเกิดปีนี้ผมได้เจอคุณไง
42:34ฮะ
42:36วันนี้วันเกิดคุณเหรอ
42:39Happy Birthday นะ
42:41แต่ว่าไม่มีของควันให้
42:44ไม่เวลา เห็กก็คุณไม่รู้นิ
42:47ผมนึกออกแล้ว
42:51คือถ้าผมทางของควันให้คุณนี่
42:55คุณอยากได้ไหม
43:05โอเค
43:06พออบนะ
43:09ขอบบคลังเจ้าหมึงได้ปะ
43:11ผมมีอียาว่าวันนี้นะ เจ้าในของผมเนี่ย
43:14ลาดวายใส่ดูค้า และข้าบวายบันเสื้อลูกค้า
43:18มันก็สวยมาก สวยแบบแปดตาอาคุณ
43:21คุณอยากเห็นไหม เดี๋ยวผมรองทำให้ดู
43:34เดี๋ยวนะคุณ
43:35คุณจะเอาวายมาลาดใส่ผม อย่างงี้เหรอ
43:41เออ แล้วก็แปดแปดอ่ะ อยู่อยู่จะให้คุณมาเหลือไว้ เนอะ
43:49ความจริงก็ไม่แปดหรอก
43:52วันเกิดผมทั้งทีอ่ะ ผมพร้อมรับเรื่องสัภัยเจ็ดคุณอยู่แล้ว
43:57มา พร้อมและ โอเค
44:01หนึ่ง สอง สาม
44:05เฮ้ย
44:07เชีย
44:09โทษ โทษ โทษ โทษ
44:13ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้
44:15ทำ ทำ ทำพาดอ่ะ
44:17ไม่อ่ะ มัน ยังไม่ค่อยได้อย่างที่คิดเท่าไร
44:21ผมขอกลับเอาไปเพลงนี้ที่บ้านได้ปะ
44:24ได้นิ
44:27โทษ โทษ
44:45โทษท์
45:00ไม่คิดว่า หนุ่มไอทีแบบคุณ จะมีรอยสักแบบเนี้ย
45:05สู้จักอย่าง ฟังการซะ
45:15เกิดหรือสูจักอย่าง ฟังไง
45:23เชื่อ
45:35โอ้โอ้
45:51คุณจีระส่งชุดสูตรมาคืน แล้วเขาขอเสื้อผ้าคืนด้วยครับ
46:09ชุดกล้องอยู่ในห้องน้ำครับ ส่งคืนเขาได้เลย
46:12คนนี้นี่ ให้แบคลิดเลยไหมครับ
46:15ยังก่อนครับ
46:17นี่คุณ
46:19ถึงข้างต้องไปสะน้ำก็เลยเหรอ
46:23นี่ใครอ่ะ เคื่อนคุณเหรอ
46:26จะจ้องเนี่ย
46:27ตอนนี้คุณไม่ต้องสนใจคุณเหรอ
46:29ผมเป็นแค่แมนก็มี
46:32ก็อีกวันพันนั้น
46:34ตอนนี้คุณเหรอ
46:48รู้สึกอยู่
46:52รียงในความรัก
46:55มันยังฟุ้งคงไม่จากหาย
47:00สิ่งในหัวใจมันดังว่าอยู่
47:06เธอต้องคุณฉันต้องลอดไป
47:11รู้
47:12เธอต้องให้อาทอนตัว
47:22แต่ก่อนเธอไม่ได้รอ
47:27รอหัวใจฉันเหมือนเธอไปแล้ว
47:32My forever
47:35ที่ตรงนี้จะมีแค่ฉันและเธอ
47:40Your every touch feels like forever
47:45สำหรักของเธอยังรู้สักอยู่
47:52เพิ่งในความรัก
47:55มันยังฟุ้งยังคงไม่จากหาย
48:00สิ่งในหัวใจมันดังว่าอยู่
48:07เธอต้องคุณฉันต้องลอดไป
48:11เธอ
48:15เธอ
Be the first to comment
Add your comment

Recommended