- 2 days ago
Một điều gì đó thôi thúc phóng viên tội phạm Botpleng lên đường tìm kiếm người yêu của mình là Tankhun. Thế nhưng ký ức của cậu lại méo mó một cách kỳ lạ, khiến cậu không thể nhớ nổi gương mặt của anh ấy. Liệu Tankhun, nhà tội phạm học khẳng định mình chính là người yêu của Botpleng, có thật sự là con người mà anh ta nói?
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในซีรีส์เรื่องนี้
00:07เป็นเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเถิงเท่านั้น
00:10โดยมีได้มีเจตนาชี้นำ หรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง
00:15โปรดใช้วิจรณยาตในการรับชม
00:30ตัวิจรติตาพึ่ง ราย สดีท่วน ราย หรือดได้ ต่อถูกสดีกว่า ต้อม ปรด ๆ ต่อม ฝั่งสนรับที่สมัติท้อง ดาจริง ที่เชื่อม ว้าลชิคตแจกตลอด ๆ หรือม ฮรรสเยค หรือม
00:47คุณได้ใจใช่ไหม
01:09ว่าอยากได้ความทรงจำสมติ
01:13กับขึ้นมา
01:15ผมอยากได้ความจริง
01:35ผมอยากได้ความจริง
01:37ผมรู้จักเพลงนี้
01:51ผมรู้จักเพลงนี้
02:03ผมจำได้แล้ว
02:05ผมจำได้แล้ว
02:07ผมจำได้แล้ว
02:09ไม่ไม่เอาล่ะ
02:15รับชิด
02:17อย่างนี้
02:18อย่างนี้
02:19อย่างนี้
02:21มัน
02:23ที่สุดสุดสุดสุดสุดสุดสุด
02:53ที่สุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุ
03:23ว่ามาที่หายไป
03:27Oh give my darkened light
03:32Hey talk and deal
03:36คุณสวยฝันแบบเดิมซ้ำ ๆ ไหม
03:58ฝันถึงใครบางคน
04:02ที่เป็นรักแรก
04:05ผมเจอเขาในดูดูหนาวที่ออกคุณที่สุด
04:13คุณที่สุด
04:27ผมเจอกแล้ว
04:31ผมทําไม่ใหญ่ตื่นเหรอครับ
04:37วันนี้อย่าลืมไปหาหมอล่ะ
04:41ผมทำให้ย่ายตื่นเหรอครับ
04:45วันนี้อย่าลืมไปหาหมอหล่ะ
04:49ความฝันคือสิ่งที่มากับกิดได้สำนึก
05:13ความฝันของผมก็คงเป็นเรื่องลึกรับเกินจะคาดเดาได้
05:17เพราะผมส่วนเสียความทรงจำไปนั้นแต่เมื่อสิ่งปีก่อน
05:21บทเทง!
05:23บทเทง!
05:25บทเทง!
05:47ก็ได้ขึ้นแล้วครับแม่
05:53บทรุกษณ์
06:03โอจ กับไมคิดในรอез aquela
06:11มีสาเหตุได้หลายอย่าง
06:13อาจจะมาจากความเครียด
06:15ป้มอาดิตที่ยังแก้ไขไม่ได้
06:18หรือถ้าเพลงคิดว่า
06:20เป็นความทรงจำจริงๆ ที่ลืมไป
06:23ก็อาจจะเป็นไปได้
06:25แล้ว...ผมน้องทำยังไงเหรอครับหมอ
06:32สมองของคนเราทำงานสับซ้อน
06:35แต่มีอยู่สิ่งนึง
06:37ที่เชื่องโยคกับการทำงานของสมองได้ดีก็คือ
06:41การที่เราช่วยการคนหาสิ่งกับตุ้นเราให้ได้
06:47เพลงพอจะบอกหมอได้ไหม
06:49ว่ากันที่เพลงจะฝันไบผม
06:51เพลงทำอะไรอยู่
06:54หรือว่าไปเจอignedมา
06:58ใช่...มีบางสิ่งบางอย่างกับตุ้นความทรงจำของผม
07:01อาจดิต
07:02บอส บอส ค้า แล้วร้วนมายสันอีกแล้วค่ะบอส
07:20สู้ปล่อยว่าเป็นการทำละที่สื่อหมอนชนโดยสุจริต
07:23เฮ้ย พี่ว่ารูปนี้มันเซ็นที่สีบเกิน เอาออกแล้ว
07:26โอ้ อย่าลืมเซ็นเซออีกแล้ว
07:30บอส ค้าวนี้ไม่มีผ่านครับ
07:35เชิร์โถว พรธากาศสามมึงเขียนใส่อรมอีกแล้วนะ แก้เลย
07:40โอ้โห ก็มันอินหรอบอล
07:42มึงเป็นนักค่าว ไม่ใช่ชาวเน็ต แค่ความที่เห็นเป็นของชาวเน็ตนุ่น
07:51เกือดแต่เช้าไว้แล้วมึง
07:54ช่วงเปลี่ยนตายมากก็เงี้ยแล้วมึง
07:57เออ...นั้นนี้มึงให้กูเข้ามาทำไมเนี่ย
08:00มึงไม่โอเคอับผ่วข้าๆที่กูส่งให้เหรอ
08:03เปล่าอ่ะ พอดีกูละเภทเก่า
08:05แล้วเจอเรืออาพัสดุให้มึง
08:07พัสดุเลยว่ะ
08:09อืม
08:11กลัวลืมอีก
08:13กูไม่เคยสั่งอะไรมาให้นี่เนาเว้ย
08:17ก็มาส่งมาในชื่อมึงเนื้า
08:19ไม่ใช่ของมึง ถ้าเป็นของใคร วะ
08:21อืม
08:23อยากรู้ว่าแก่ดิ
08:24กูว่าอยากรู้เหมือนกัน
08:49แม่อยากให้ผมเรียงไวลิน จะได้เก่งเหมือนพ่อ
09:00แม่คงอยากฟังเสียงไวลินของพ่ออีกครั้ง
09:03แต่ผมจะไม่ได้ด้วยซ้ำ ว่าเสียงทำเป็นยังไง
09:15ผมเคยฟังแคนนอนดี ๆ มาหลายครั้ง
09:18แต่ไม่มีใครเริ่นได้เหมือนเขา
09:48ไม่มีใครเริ่นได้เชิญ
09:52ผมเจอเขา ตอนที่เดินตามเสียงไวลิน จนมาถึงต้นตรงนั้น
09:56จนมาถึงต้นตรงนั้น
10:08เอ่อ...สวัสดี
10:11สวัสดี
10:13เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ
10:15ผมเจอเขาในดูดูหนาว ตอนอายุสิบเจ็ด
10:19แทนทำให้ผมรู้สึกสนุกกับวลินเป็นครั้งแรก
10:23เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
10:27เธ็ค strategies something you konst.
10:34ไม่มีครับ
10:36ช่วงนี้ผมน่าจะมกมุ้นเรื่องงานมากไหม
10:40มันก็เลยตีกัน keys to me
10:42อย่างนั้น
10:44เดี๋ยวเหมือจะให้ยาคอยเคียด์ไว้แล้วกันนะ
10:47would you write?
10:48ถ้ามีไอร่น updating them
10:50เทียงมากกว่าที่เราใหม 오ฟัง
10:52ให้บอกหมอนะคะ
10:54เราจะได้ช่วยกัน
10:56คุณแม่ของเพลงเองก็คงดีใจ
11:24ด้วย!
11:54แม่ครับ
12:05เรื่องระหว่างผมกับแทนคนมันเกิดอะไรขึ้น
12:09ทำไมแม่ถึงไม่เคยบอกให้ผมรู้เลยหรือครับ
12:14มึงไม่เชื่อ แล้วทำไมไม่เล่าให้หมอกับยายมึงฟังวะ
12:35ทำไมไม่ใช่เรื่องจริงอ่ะ
12:39คนส่งมันต้องการอะไรวะ
12:41ปั่นหัวมึง ฝั่นเป็นตุเป็นตามหรือ crates แล้วนะมึง
12:45กูขออ่าน瑕迦 ว่าเขียนว่า เฮียอะไรบ้าง unite
12:49รfore instant grundจะเกิดไปฝัน playoffs
12:51เซือกไม่เป็นเรื่องเพื่อเลยนะมึง
12:53เอ้า กูมีน้ำจัย เบะย comic
12:56เพื่อให้จะทดทั้งพี Orleans เถอะที่แสงเมี่ยง
12:58เมื่องอยากเสือก เมื่องก็บอกว่าอยากเสือก
13:01แล้วให้เสือกไหม until the day
13:03กูไม่ให้
13:06ยิวนับสื่อผมไม่แพ้มเหรอ ส่งเมียวไปแล้ว
13:11เมียว...เมียวอะไร เมียวใครวะ
13:15มีอีเมียวเขาในแดลลี่
13:17คนรักที่กูจำไม่ได้อ่ะ
13:20แล้วเขาตอบมันต่อ
13:36กับมาแล้วหรอ بدรเพลง
13:38เราเจินกันได้ไหม
13:42ได้
13:44มึงบ้าอ่ะเนี่ย
13:46กับคนที่มึงไม่ดูจักโดยสำ
13:48จำก็ไม่ได้
13:50แล้ว...มึงก็ไม่เชื่ออยู่สำหรับว่าเป็นเรื่องจริง
13:55เด่นมึงดูนี่
13:59มึงดูนะ
14:01แล้วมึงตอบบุดนี้ว่านี้ไม่ใช่อะไรมือกูอ่ะ
14:06น้องไหนวะ ผ่านไม่ต้องสิบปีละ ใครจะบ้าสองกับมึง
14:12ก็อาจจะเป็นทานฟุนก็ได้ป่ะ
14:19เออ กูรู้น่ะ
14:21ตรงที่คนนัดกวมเป็นกลางแจ้งเว้ย
14:24ให้พูดเรื่อนนะ เราตามมึงไปไหม
14:27เชื่อมึงอยากโดนสัมภาษณ์กอดเรียกกวีหรือไงฮะ
14:30มึงนี่นะ
14:32เออ แค่นี้แหละ แต่ไม่มีสิญญาณเหล่า
14:35โอ้ มึงจำได้หรอ
14:39อืม กูจำได้ดิ
14:44กูได้กลับบ้านเลยวะ
14:47ผมไม่เคยกลับมาที่นี่เลย
14:50หลังจากอุบัติเหตุมาะสิบปีก่อน
14:53แต่ในความทรงจำที่ส่วนเสียไปทั้งหมด
14:56ผมกลับรู้สึกว่า มีกลิ่นความทรงจำของที่นี่อยู่
14:59ผมรู้สึกคุ้นเคย โหยหา
15:06เหมือนมีเพลงแค้นนอนนิดีดังขึ้นมาอยู่ในหัวตลอดเวลา
15:10แค้นดีดังขึ้นมาอยู่ในหัวตลอดเวลา
15:13- แข็นควน
15:28แข็นควน
15:29ท่านคุณ
15:53ท่านคุณ
15:57ใช้คุณหรือเปล่า
15:59ท่านคุณ
16:01ท่านคุณ
16:03ท่านคุณ
16:29ท่าน
16:31ท่าน
16:33ท่าน
16:35ท่าน
16:37ท่าน
16:39ท่าน
16:48ผมแทนคุณ คุณแล้วของคุณไง
16:55ผมรอคุณมานานมากเลยนะ
17:03คุณมีฆัตรกรหรอ
17:11เริ่มคิดว่าไง
17:14ผมมอบตัวเหรอ ปุ่นหนีไม่รอดหรอก
17:29ผมไม่ใช่ค่าตะกร
17:31แล้วผมว่าเป็นคนโทรเรียกตำรวจด้วย
17:33มาถึงช้างประพอของคุณ
17:37เวลาคนไทยสินะ
17:44ถึงคุณจะจำผมไม่ได้
17:48แต่ผมจำได้
17:50ว่ารักแรกของบทเพลง
17:52คือใคร
17:54รักแรกของบทเพลงคือใคร
17:56รักแรกของบทเพลงคือใคร
17:58เฮ้ย
18:00คุณ
18:02มายคืออาชอยรอด และ Univers嶙
18:15Pedro Everybody
18:16ค่ะ..
18:20ถูกอย่างต้องไปตามคว้าค่ะ
18:24ยังไงดีฉันก็ต้องขอขอบตรวจทุกคนที่เกียวพ looks
18:27สารักค่ะ
18:29ค่ะ
18:31ค่ะ
18:37ว่าให้บ้างหวังนิ่ม
18:39พอตายเป็นคนดูแลบ้านของเขาพูดทยาดน
18:41บ้านของพุนบดเพลง ที่คบสบค่ะ
18:49ก็ดี ส่วนไม่ต้องสอบสวนกันเยอะ
18:59ขวดทุกว่า
19:05คุณดู forget your life
19:11คุณรู้จักกับสี่ชีวิตหรือเปล่า
19:18ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวครับ
19:19รู้แค่ว่ายาจ้องคนเต้าที่บ้านไหวครับ
19:23ไม่รู้จักเป็นการสนตัวครับ
19:26รู้แค่ว่ายาจ้างคนเฝ้าที่บ้านไวร์ครับ
19:29และทำไมเขาถึงส่งของให้คุณ
19:31อะไรนะครับ
19:32ก็เมื่อ 2 อาถิตย์ก่อน
19:34เด็กหนุ่มต่างด้าว
19:36ที่ไม่มีเพื่อน
19:38ไม่มีสังคมที่ไหน
19:39ส่งพัสดุหาคุณบดเพลงทยาดน
19:42คนที่ไม่ได้รู้จักเขาด้วย surpass
19:53เธอส่งอะไรให้คุณ
19:57มีส่งด大概ลี่มาให้ผมครับ
20:01แต่ผมพองดูจ Hugo ตำรวด
20:02ว่า lif. Plaiillie ส่งการส่วย
20:06แล้วคุณรู้สึกยังไงตอนเห็นดเลย
20:11คับ
20:13ก็รู้สึกดีใจ Scotty
20:15เหรื่อว่ารู้สึกถูกกฎดัน
20:17ถูกแบกเมลลอа
20:21นี่คุณตำรวดสงสัยผมหรวครับ
20:22คือ ตอนนี้ฉันก็ต้องหาความน่าจะเป็นไงคุณ
20:27ผู้ตายเพิ่งส่งของให้คุณ
20:31แล้วอาทีต่อมา คุณก็กลายเป็นคนที่ไปเจอสบเขา
20:35ไม่บึงเอินไหมอ่ะ
20:42ผมมาที่นี่เพราะมีคนอัดมาครับ
20:44ผมจะไปบอกให้เขามาได้ผมได้ยังไง
20:47ถ้าคุณตำนวดอยากได้ดักษาเนี่ย
20:49ผมก็มีให้นะครับ
20:51แล้วใครนัดคุณมา
20:58คนรัก
21:05แทนคุณ
21:08คนรักของผม
21:13แทนคุณคือคนรักของคุณเหรอ
21:16ผมไม่รู้อ่ะ
21:20ผมจะไม่รู้อ่ะ
21:22ผมจะไม่ได้
21:24ผมจะไม่ได้
21:26ผมจะไม่ได้
21:32ประสากกายปกติ
21:33เปิดเผย ไม่ปิดบัง
21:34มีความกังวลอยู่บ้าง
21:36แต่อยู่นันอันรับปกติ
21:38คุณนั้นหนักก็ไม่ได้กอร์fi
21:40fulfilบ้าง
21:46คุณแน่ใจว่าครับไม่ได้กอร์หก
21:47เจ้าใจว่าเขาไม่ได้โก้หก เพราะช่วน
21:50ช่วน จากนั้งอ่านประสากายคนในของกลง
21:58รวมถึงผมด้วย
22:00ผมไม่ได้โก้หก
22:02รู้หรอ?
22:04คุณอ่านประสากายผม
22:06ก็แค่รอวิชา
22:09ก็เขาจำคุณไม่ได้ แต่ว่าคุณจำเขาได้
22:14purelyאתมีทีุ่ personally
22:17คุณอ่านปกป้องเขาเพราะว่า
22:21สวนตัวหรือ
22:24ใช่
22:27ืม
22:28ที่คุณพูดมามันก็ถูก
22:29ผมมีเหตุผลที่ทำแบบนั้น
22:31แต่บดเพง dagegen
22:32Crossing
22:34กับคุณว่างด Hence
22:36กับคุณσι้ม่าก็จะเอียด Inspirables
22:37แต่กับผลเทง lemonade
22:42แค่ผม
22:44ผมก็ไม่ยอม
22:57เอ้า มึง
22:59เป็นไงบ้างว่ะมึง
23:02กูโอเค
23:04นี่กูได้หัวข้อข่าวใหม่นะ
23:06เดี๋ยวกูดับใส่แล้วกูส่งไปให้มึง
23:08เวลานี้มึงก็ยังจ่ายเนอะ
23:12quisec Principal
23:13ก็กูเจằngสีตอนต้น радиเชื้อเจม porque
23:16เออ
23:18แล้วเรื่องที่กูขỏiให้มึงไปคุยให้เป็นไงบ้างว่ะ
23:21มึงไม่ต้องห่วง
23:23ทางนี้เขังไม่อยากให้ยายมึงรู้อยู่แล้ว
23:25จริงๆตอนแรกไม่กล้าสอبมึงด้วยส้ำ
23:29แต่ตอนโดนเจ้าของข сумac Bloch
23:37มึงมึงมับคโ�ดดีเลยว่ะ
23:39เหลือห่วงเนื้องขฝีностตัวเอง มองห่วงเรื่องญายรู้มากกว่า
23:44จริง ๆ
23:46ก็คุณว่า เชียม Minutenรู้ไปเลย bliss PowerPoint beautiful
23:49เหลือนภัยกลับบ้านimmer NYU
23:51ของมึงก็รู้ เป็นถ้ายายคุณรู้ลอง่ Mun fo
23:54оф จะได้มาที่นี่ไงแล้ว
23:55อีกอย่างนะ
23:57สอบก็ will attack me
23:59กุชีว์เฮอ
24:00ไม่ยังทำผิด ท 89 ก็ได้งานด้วย
24:03เอ้ teve
24:05ความแต่
24:06ไม่ไหร่จะได้กลับวะ
24:09ไม่รู้
24:12มันกลับบ้านได้เลยนะคะ
24:15อ่ะ แล้ว แท่งคุณล่ะครับ
24:24งั้น มันกลับบ้านพร้อมกันเลย ทิ้งรบไว้นี่ยแหละ แล้วให้กลับมาเอา
24:29มันกลับก่อนเลย
24:30โอเค
24:39นี่คุณดูเหมือน ไม่ได้เป็นคนที่เพิ่งถูกสอบส่วนมาเลยนะครับ
24:47คุณไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยแล้ว
24:49ตำหรวจไม่พบต้องวุธสังหาร และพยาณเชื่อมโยง
24:52ข้อสัญิฐาสเบิ่มต้น คือทั้งหมด เป็นเรื่องมังเอิน
25:01คุณถามจริงๆ ค่ะ
25:03นี่คุณเป็นใครกันแน่
25:09ผมเป็นดังอาชราแวทยาที่ทางงานในหน่วยซื้อส่วน
25:12พิศติกรรมอาชแชร staging
25:17นี่โคกอบสถานินBSนัมโหลดผู้ทอร์ด้วยส諒
25:21ผมรู้จักกับสารวัดดาว
25:26ตอนเธอไปเทค ORST ยีอังกิจ
25:27เพราะว่ารู้จักกับสารวัดดาว
25:30ก็เลยไม่ถูกสอบส่วน
25:32ก็เลยโดนสอบส่วนคุณ authority
25:37ว่าคุณได้มาตามนัดของผม
25:40แล้วก็...
25:44ถึงคุณจะจำผมไม่ได้
25:47แต่ผมจำได้
25:48ว่ารักแรกของบทเพลงคือใคร
25:55รักแรกของบทเพลงคือใคร
25:57รักแรกของบทเพลงคือใคร
25:59รักแรกของบทเพลงคือใคร
26:02เป็นไรมั้ย?
26:03เฮ้ย คุณ
26:07ผมไม่เป็นไร ผมโอเค
26:10อย่ามองข้ามความเจ็บป่วยของตัวเอง ไม่ต่อเรื่องเรียก ๆ น้อย ๆ
26:15ผมโอเคจริง มันไม่ใช่ครั้งแรกอะ
26:21ไม่เกนอะ
26:33ขอตัวกลับก่อนครับ เราค่อยเชอกัน
26:46ผมไม่ได้เป็นพยายามให้คุณ ให้คุณกลับคุณเท่มนะ
26:49ผมรอคุณมาเป็นสิบตีละ บทเพลง
26:57ผมซ้ำไม่ได้เหรอ
27:00ปล่อยใจ
27:03ผมไม่ไม่วันทำอะไรให้คุณ
27:07คุณเต้าบ้านนี่เขาทำความสาดบ้านบ้างป่ะเนี่ย
27:37เขาคงเสียเขาไม่มาหาคุณหรอกใครจะไปรู้
27:48ฝุ่นเยอะแบบนี้คุณอยู่ไม่ได้หรอกไปบ้านผมเนี่ย
27:57ผมความจำเสื่อมนะไม่ได้โง่
28:00ยังมาทำเป็นเหมือนว่าจะหลอกลอกไม่จะรอเวลาดิ
28:04ผมจะไปหลอกอะไรคุณได้
28:06ถ้าทำทำที่นี่เลยก็ได้ป่ะ
28:11อีกอย่างหนึ่งนะ
28:13แล้วเราไม่ได้ไกลกันเลย
28:15ไม่ได้ไกลนิด
28:17ไกลแค่ไหนเนี่ย
28:19ไม่ได้ไกลหน่อย
28:29afterwardไม่ได้ไกลกันเลย
28:31ก็ความเตะนั่น
28:33สวัสดี
29:03คุณไหม
29:10ผมเคยมาที่นี่หรอ
29:15ไม่
29:17จับผิด
29:20มีอะไรให้จับผิด
29:23ก็ไม่รู้อ่ะ
29:26คุณอาจจะคิดว่าผมแก้งความจำเสริมก็ได้ป่ะ
29:29ถ้าเป็นแก้งความจำเสริม
29:31เพลงเขาไม่รับนั้นผม
29:35ไม่มาที่นี่
29:38ไม่อยู่ตรงนี้
29:42ไม่อยู่ตรงนี้
30:01เชื่อป่ะ
30:03ผมเพิ่งเข้าใจข้าวันหนึ่งวันพันเหตุการณ์
30:05ก็วันนี้นี่แหละ
30:07ข้อเหลือเชื่อเลย
30:12คุณ
30:18คุณ
30:20เชื่อเลยบังเอินหรือป่ะ
30:23ก็อาจจะ
30:26คุณเชื่อไหม
30:27ต้องแต่ผมเป็นนักขาวมานี้นะ
30:29ชีวิตจริงเนี่ย
30:31แม่กับบังเอินที่กว่าในละคอนนี้
30:33ชีวิตจริงเนี่ย
30:35แม่กับบังเอินที่กว่าในละคอนนี้
30:39คุณหนูบทเพลง
30:42พูดแม่งเหรอ
30:50แล้ว
30:52ปกติผมไม่พูดเหรอ
30:55คำอยากคำไหน
30:58ก็ไม่มี
31:03มันก็ผ่านมา 10 ปีแล้วป่ะ
31:06อะไรอะไรมันก็คงจะเปลี่ยนไปบ้าง
31:09อีกอย่าง
31:10ผมก็ความจำเสื่อมด้วย
31:12ผมจำชีวิตตอนนั้นตัวเองไม่ได้หรอก
31:18คอนเรา
31:23มันจะลืมชีวิตตัวเองจริงหรอก
31:34นี่คือเป้าใหม่อังคุณใช่ป่ะ
31:39ใช่
31:43ผมไม่อยากให้ความสองจำของเพลงกลับคืนมา
31:47เพื่ออะไร
31:49ถ้าผมจะบอกว่า
31:50ผมอยากได้ปดเพลง
31:53ของแทนคุณกำมาแล้ว
31:56คุณจะว่าอย่างไร
31:58ผมไม่อยากได้ปดเพลง
32:02ของแทนคุณกำมาแล้ว
32:07คุณจะว่าอย่างไร
32:27ผมยังไม่ลืม
32:31ครั้งแรกที่เราสัมภาสกัน
32:52ครั้งแรก
32:53ครั้งแรก
32:56ที่ผมประสอบคุณเล่นไว้ว่าเร็น
33:18ผมทำไม่ได้
33:21ปล่อยใจ
33:23ผมไม่มีวันทำลายให้คุณ
33:26ผมไม่มีวันทำลายให้คุณ
33:53คุณพิการอยู่เดิน
33:59ใจ
34:00ผมจะมีกว่า
34:01เสียงเอิลดิน
34:02จนมาถึงใต้ต้องไหมนั่น
34:05ผมเจอเขา ตอนที่เดินตามเสียงเวลดิน จนมาถึงใต้ต้องหมายนั่น
34:29เอ่อ
34:31สวัสดี
34:35เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ ผมเจอเขาในดูดูหนาว ตอนนายุสิบเจ็ด
34:49เจอ
35:03ถ้าอันทำให้ผมรู้สึกสนุกกับวัยวดิมเป็นครั้งแรก
35:09เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
35:11คำลังแรก
35:13คำลังแผลที่เป็น อย่างความฝัน
35:17เจอคือใครของนั้น
35:19คือคำลังแรกที่หายไป
35:25คำลังแรกที่ไม่เป็นครั้งแรก
35:39คำลังแรก
35:41ที่ฉันออกมาสำเร็จ
35:43แต่จูบครั้งนี้
35:58ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของผม
36:01เขาจูบผม
36:03เราจูบกัน
36:05อย่าไปไว้ใจแทงคุณ
36:07รีบกลับมาได้แล้ว
36:29ผมทำไม่ได้จริงๆ
36:31ผมขอโทษ
36:33ไม่เป็นไรเลยครับ
36:35ขนาดตัวผมเอง
36:37ผมยังจำไม่ได้
36:39ผมจะจำเขาได้ยังไง
36:41แล้วถ้าผมจำตัวเองได้
36:43ผมจะจำเขาได้ไหม
36:45ทำไมถึงอยากจำได้ขนาดนี้นะ
36:47ขนาดนี้นะ
36:49คิสมัสปี 2015
36:51เพลงเมอรี่คิสมัสดังมาจากส่วนกลางของหมู่บ้าน
36:53ทุกเมโลดีที่ได้ยิน
36:55ผมคุณเคยและรู้จักมันดี
36:57ผมคุณเคยและรู้จักมันดี
36:59คิสมัสปี 2015
37:01เพลงเมอรี่คิสมัสดังมาจากส่วนกลางของหมู่บ้าน
37:03ทุกเมโลดีที่ได้ยิน
37:05ผมคุณเคยและรู้จักมันดี
37:07ส่วนกลางของหมู่บ้าน
37:09ทุกเมลอดีที่ได้ยิน
37:11ผมคุณเคยและรู้จักมันดี
37:27แต่ในเวลานี้
37:29ผมกลับรู้สึกว่า
37:31ผมกลายเป็นบทเพลงจริงๆ
37:33ไม่อยู่ในอ้อมกอดของเขา
37:37เขาคือเมลอดีเจ้าสุดท้าย
37:39ที่ทำให้ผมกลายเป็นบทเพลง
37:41จูบแรกของทุกคนเป็นยังไง
37:43ผมความจำเสือบ
37:45มีบางอย่างคุ้น
37:47บางอย่างไม่คุ้น
37:49บางอย่างไม่คุ้น
37:51จูบแรกของทุกคนเป็นยังไง
37:53ผมความจำเสือบ
37:55มีบางอย่างคุ้น
37:57บางอย่างไม่คุ้น
37:59มีบางอย่างคุ้น
38:01บางอย่างไม่คุ้น
38:09ผมรู้ว่าผมเคยจูบเขา
38:11แต่จูบครั้งนี้
38:13ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของผม
38:17ไม่มีอะไรทำให้คุ้นเลย
38:19แต่สัญชะ martyr skating rn
38:21บ foreigners
38:23บอกให้ผมไปต่อ
38:27ที่ผมเคยคิดว่าแทงคุ้นไม่อังตร confusion
38:41ผมคิดผิดไป
38:43ผมคงคิดผิดไป
39:13คิดผิดไป
39:43กลับให้คิด
40:13ขอบคุณ
40:21ขอบคุณ
40:29ว่าไงมัน
40:30ตำรวจเจอสอบอีกหนึ่ง
40:31สอบที่รูกค่าแบบเดียวกัน
40:43โอเคได้ เดี๋ยวกูที่ไป
40:45โอเค
40:51คุณจะไปไหนอ่ะ
40:53ตำรวจเจอสอบอยู่ไม่กลายจากที่เนี่ย
40:57เป็นอะไร
40:58ชั่วโมงที่แล้ว
40:59เดี๋ยวผมจะเรียกไปดู
41:01คุณเป็นแน่ข้าวแชร์กรรมเหรอ
41:05ต้องสังการณ์ของคุณ
41:07แร่งงานข้าวความเร็วแขวสอื่นอื่นหรือเปล่า
41:09นิบ
41:11ประษากายผมนิบ
41:13บอกคุณได้มากขนาดนั้นเลยหรอ
41:17ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะไปต่อกับผม
41:19คุณแค่บอก
41:21ผมจะเป็นคนออกไปเอง
41:23ผมอย่าให้คุณได้พัก
41:25ถึงคุณไม่ที่ เกิดเหตุตอนนี้
41:27คุณก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอ
41:29ตำรวจต้องใช้เวลาในการเก็บข้อมูล
41:31แล้วสิบศูนย์เชิงหรือ
41:33คุณแค่พูดสั่น ๆ
41:36คุณแค่พูดสั้นๆ
41:42ผมเป็นห่วงคุณ
42:05อัลโหล
42:10มึง
42:11ส่งโลมากจะไปรับ
42:14กูว่า
42:15เราไปพวกนี้ดีกว่าวะ
42:17ปล่อยให้ทันโนยเขาทำงานก่อน
42:21มึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะ
42:23มึงติดอะไรเนี่ย
42:27คือกูอยู่บ้านแฮนคุณ
42:31ติดเขาแล้วดิ
42:33ไวไฟอะไรขนานนั้นวะ
42:35เออ กับเบา มึง
42:37มึง precisamente มึงก็รู้ว่าแม่แบบแบบกatersอ่ะ
42:40ก็ต้องระวังตัวดิวะ
42:44อยากไปไว้ใจแทงคุณ
42:46รีบกลับมาได้แล้ว
42:48ค้าใจป่ะเนี่ย
42:50เอน คู �laugh competing
43:03มึงรู้เรื่องดีที่สุดอยู่แล้ว
43:05มึงมีนักขาวท้องถิ่นที่นี่
43:07และที่มึงโทรมาหากู
43:09ไม่ใช่เรื่องงานอย่างเดียวใช่ป่ะ
43:11มึงแค่ไม่อยากให้กูอยู่ที่นี่
43:33ที่ Character uki มันฟรรค!
44:03ไม่มีใครทําลายให้คุณได้
44:05ผมจะปลกมองคุณเอง
44:33พาให้เราโครงกัน
44:36คำว่ารักที่เป็น
44:38เป็นความฟัน
44:39เธอคือใคร Bereichมั้ย
44:41คือคำว่ารักที่หาย soi
44:46ไม่ใช่ไหมค่ notable
44:48congregation ไม่ใช่ไหม
44:51คนที่ต่างหา
44:53แคงอื่นเดิ 허�ffa
44:56เราหาเวลา
44:57แต่พىให้เราโครงกัน
45:01ถ้าวันวันวันที่เป็น อย่างความสัน
45:04เจอคือใครทั้งนั้น
45:07คือคุณวันวันที่หายไป
45:12Oh give my talking fight
45:18ให้เธอคุณเดียว
45:31เธอคุณเดียว
45:33เธอคุณเดียว
Be the first to comment