- 2 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณดาลในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีคนได้รับคำแม่นำ
00:30เวลาคาจรไม่อยู่
00:37เขาคงไม่อยู่ที่นี่กินผ้าคนเดียวแต่พ่อ
00:44ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนไปกับใคร
00:50จังเธอเราไปกินข้าวสองคนพ่อรู้ก็ได้
00:57คำนันไม่อยู่บ้านเหรอ
01:14สวยแล้ว
01:20สวยแล้ว
01:27นี่ประหลัดใส่ยาอะไรลงไปหรือเปล่า
01:31ผมไม่ได้ใส่อะไร
01:37ถ้ามึงแตะต้องตัวพี่กับไหร่นะ
01:40ต้องยิ่งของมันแตะแน่
01:43สงสัยว่าจะเป็นเช้าบ้านแถวนี้แล้วครับ
01:55พวกชอบห้าปาตอนนั้งคืนอ่ะ
01:57กุณแป้ไม่ต้องไปสนใจหรอก
02:00กุณแป้ไม่กลัวคนเห็นเหรอครับ
02:15เฮ้ย เดี๋ยวว่าอังมือปืน
02:22ไม่ใช่คนหาปาแล้วมั้งประหลัด
02:26ใครว่ะ
02:30มือปืนมาแล้วสรวัสพิชิตแล้ว
02:32ใครว่ะ
02:35มือปืนมาแล้วสรวัสพิชิตแล้ว
02:39มันมันเจ้าจำเรียงนี่ว่า
02:41พี่จำเรียง ไปอังรับ
02:47คุณๆ
02:51คุณๆ
02:54อันน่ะ
02:56มันจียบันจำเรียงนี่ว่า
02:58พี่จำเรียง
03:02ไปอังรับ
03:03ค่ามีหนึกเลย Wallace
03:07มันจะง้gemว่ากับพ contamiyorพี่สาวเอง
03:12Washington
03:15มันจะเกินไปแล้วนะจําเรียง
03:18นี่ยังไม่รู้อีกหรอฮะ
03:20ว่าแกเป็นใคร ฉันเป็นใคร เข้าใจได้แล้ว
03:43ไอ้ปลัด
03:45คนอย่างมือ อย่าอยู่ให้ลงๆเลย
03:48ไอ้
04:15ปลัด ปลัด x2
04:20อย่าออกมือจำมีไอ้นะหมด
04:22อ่ะ
04:23พ่อตักอย่างมือไปอยู่ท���แล้วกัน
04:28ช่วยกันหามขึ้นลด
04:29เดี๋ยวเองคับพาไปหาหมอศาครัวท่าน
04:31viens
04:32เอาล่ะ
04:50นำมน แป้ง ทำอะไรอะ
04:53ถึงผมมาช้า แต่ก็ไม่น่าทําตัวเป็นสาสตี้เลยนะ
05:02บอร์เด็กรอบไปยังบาท ครับ
05:09โทษนะครับ สรวัสพี่ชิตอยู่ไหมครับ
05:16หน่าชัง มาได้ไงแล้วรู้ได้ไง
05:20ผมคิดว่า ตอนนี้แป้งล่ำก็มังมีอันตราย
05:24ก็ไม่เชืองน่าชัง แป้งล่ำกับน้ำมูลถูกจับเนี่ยพอแทงพลักกระจรตาย
05:28แป้งล่ำเป็นคนเขียนจดไม้ ไปหลอกพลักกระจรมาค่า
05:32อะไรเนี่ย
05:50สรวัส มันเกิดอะไรขึ้น
06:08แป้ง น้ำมน อยากบอกอะไรพี่ไหม
06:16ผมต้องขอโทษในช่างด้วยนะครับ
06:19ผมกับแป้งทําตามแผนเดิม
06:22คือนัดให้บราคจอดออกมา
06:24เพื่อรอให้มือภือที่หญิงน้ำอกประกดตัว
06:26แล้วผมจะได้เข้าไปจับ
06:28แต่ว่าผมติดภารกิจไม่สามารถไปตามเวลานัดได้
06:32แต่ผมสื่อสามมาร Знаศรับนานแล้วนะครับ
06:34ว่าที่ประจัมที่บราคจอชอบพาผู้หญิงไปจอดรสเพื่อเมื่ออะไรกันมันคือที่ไหน
06:38มีผู้หญิงสองๆ คนบอกตountyกัน
06:41แต่พาผมตาไปถึง
06:43ก็พบว่าบราคจอถูกแทงแล้ว
06:48ความจริง ผมน่անจะห้ามแป้งทั้งแต่แรก
06:51เรื่อยทั้งหมดคือความคิด smกว่ามฝีของผมเองครับ
06:53ทั้ง 2 คนอย่าเป็นยาวชน
06:55ผมไม่นะเปล่าให้เขา
06:56แ trail บอกสารวัตต์กี่ครั้งแล้วว่า Zuileriไม่ได้เป็นคนทำ
07:00คนที่แทงนี่คือพี่จำเรียง แล้วแกก็หนีไปแล้ว
07:04ตอนนี้แillah มั่นใจ
07:05ว่าคนที่ยิงพี่น้ำเอ las minutes
07:07ไม่ใช่คน EstoyFor necklace
07:08แต่เป็นพี่จำเรียง นั่นแหละ
07:13ให้แuan transportation กี่สมต์เน谷
07:14แ Birgit 不 весไม่พ swarm
07:23พอ
07:25พอ
07:27พอ
07:29พอ
07:31พอ
07:33แป๊ก
07:35แป๊ก
07:37แป๊ก
07:39แป๊ก
07:41แป๊ก
07:43แป๊ก
07:45ไอ้ปลัดมันแป๊กต้องแป๊กอย่างนั้น
07:47น้ำมนต์ถึงต้องลงมือ
07:51แต่
07:53แป๊ก
07:55แป๊ก
07:57แป๊กทำอะไร
07:59ทำไมถึงไม่บอกพ่อก่อน
08:01ความจริงเด็กๆ
08:05ไม่ควรต้องมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
08:07ถ้ามีคนโตโต
08:09คอยขัดขวางบ้าง
08:11ผมอยากรู้
08:13ว่าถ้าคนที่ถูกจำเรียงแทงเป็นแป๊ง
08:15ใครจะรับพิชอบ
08:17limp
08:19ใครจะรับพิชอบ
08:23ใครแทง
08:25จำเรียง
08:27ใช่จะพ่อ
08:29พี่จำเรียงเป็นคนแทง
08:31แต่แกเนี่ยแทงแป๊งไม่เข้าหรอก
08:33ตีตจนอย่างยิ่งแป๊งไม่ได้เลยพ่อ
08:35พี่ก้ำ
08:37พี่เห็นไหมว่านี่คืออะไร
08:38นี่คือเสื้อเกร藏
08:39แป๊งใส่เสื้อกร่าเตรียม excessive
08:42ไม่ต้องมีใครมารับผิดชอบแป้ง แป้งรับผิดชอบตัวเองได้
08:46แป้งป้องกันทุกอย่างไม่หมดแล้ว
08:48ต่อให้ประหลังขาจรมาแต่ต้องตัวแป้ง แป้งก็พร้อมจะยิงมาในระยะเผาขน
08:53หรือถ้าไอ้มือปืนที่ยิงพี่น้ำอบ มันมายิงแป้ง แป้งก็พร้อมที่จะดวนกับมัน
09:00แป้งไม่ได้ประมาฆนะ ที่ก้าส
09:02ต่อให้น้๙มวนกับสารวัศมาศไม่ทันแป้ง ก็เอาอยู่
09:05เอาอยู่หรอแป้ง
09:08แล้วถ้าเมื่อปืนมันยิงแป้งหщо Icelandicad
09:11ถ้ามันยิงหัวแป้งแป้งก็ตาย
09:14ก็ออกมาได้กันหัวนะ
09:16แป้งมีแต่ความใจเร็วด่วนได้
09:19สัญญากับพี่
09:20วันจะไม่ทำอะไรจนกว่าพี่จึกๆ ก็ไม่รักษาสัญญา
09:23มันใจแต่ไล้สติ
09:26เท่าตอนเกิดเหตุจริงๆ
09:30มันมีอะไรที่ผิดขาดเยอะมากนะแป้ง
09:34หรือว่าไม่จริง สรวัติ
09:38สิ่มก่อน ตกปืน มันเป็นของผมเอง
09:47กับมีที่จำเรียงใช้แทงประหัดจ้อน
09:54ยังน่าจะมีที่มาเดียว จำให้พืนเผือนก็บอกนะ
09:57ที่มันใช้ยิงน้ำผม
10:01ทั้งหมด
10:04มาจากบ้านแก่งนั้นบูน
10:17จำเรียง จำเรียงเลย
10:29จำเรียง จำเรียง
10:31มีของกินเหลือขอมาฝากแกด้วยนะ
10:36ออกมากินสิ แล้วก็เอาน้ำเย็นมาให้ฉันด้วย
10:54จำนั้น จำนั้น
10:59จำนั้น
11:01กำนั่น!
11:06กำนั่นครับ! รอเรียกครับ!
11:13มีอะไรสรรวัติ ฉันดึงมาถึงบ้าน
11:19กำนั่น แป้จำเรียง อยู่ไหม?
11:23เกิดอะไรขึ้นสรรวัติ?
11:25ผมขอรรยากกำนั่น พาตัวจำเรียงไปสอบส่วนที่สถานี้ครับ
11:31ทำไมคะ? นั่งจำเรียงวันไปทำอะไร?
11:35มันล้ายแรงมาก สำคัญมาก
11:38ถึงขนาดจะต้องมาหาพ่อตอนนี้เลยเหรอคะ?
11:41รอบมีเช้าไม่ได้เหรอคะ สรวัติ อาผู้ใหญ่
11:47เป็นกำนั่น ลาชดอนใจคอจะไม่ให้มีวันอยู่ ให้มีวันพังผ่อนเลยเหรอคะ?
11:57กลัดขะจร ถูกแทงใต้ รูกเกสอน
12:01ผลแทง คือแม่จำเรียง
12:10กลัดขะจร ถูกตายแล้ว ผลแทงคือจำเรียง
12:16ผมบอกว่ากำนั่นจะให้ความร่วมมือ ไม่ซ่อนผมก็ต้องออกใส่นะครับ
12:23พิดถูกตายใส่ แล้วไม่ช่วยความราช
12:38มีคละ่ามาตอนก่อน
12:42ไม่ทันแล้วสารวัท
12:46แกสว! แกสว...
12:49คุมพ่อกษิกูเปิดห้าง
13:08รักเข้าขนาดนั้นเลยแล้วลูก
13:12รักขนาดที่
13:16วันที่เขาตาย
13:18ลูกต้องตายตามเข้าไปเลย
13:38แบ่งทำให้พี่เกียร์สอนต้องตายเหรอ
14:06แบ่งทำให้พี่เกียร์สอนต้องตายเหรอพี่การ
14:18ไม่ใช่นะแบ่ง
14:21ถ้าแบ่งไม่นัดประหลัดขจร
14:24บาทนี้ประหลัดขจรกับพี่เกียร์สอนก็ยังไม่ตาย
14:29แบ่งไม่ได้มีเจ็ดสอนาจจะให้ใครตาย
14:35แบ่งเอาตัวเองไปเสียงตายเองด้วยซ้ำ
14:39แบ่งถามจริงๆนะพี่
14:43ทำไมพี่ถึงรีบสึกออกมาเหมือนรู้ว่าจะมีเรื่อง
14:49สองวันก่อนกำนันบวนไปหาพี่ที่เผ็ดบุรี
14:51คูดพี่รีบสึก
14:53แล้วแกขูว่าอะไร
14:55ทำไมพี่ก้าหนูต้องกลัวขนาดนี้อ่ะ
14:57แกคิดว่าเกสอนจะตอมใจตาย
14:59พบประหลักขจรมาอบพบกับน้ำอบ
15:01แล้วแกก็เชื่อว่าผู้ใหญ่เข็ม
15:03สนับสนนับสนุนอยู่เบื้องหลัง
15:06เข้าอย่านได้ที่ส่วงประหลักขนาดนาbür
15:08ถ้าพี่ไม่รีบสึกมาแต่งงานกับน้ำอบ
15:09แกจะจัดการกับผู้ใหญ่เข็ม
15:12อีกหลัง กับผู้ใหญ่เข็ม
15:14หายเกม
15:16จังผู้ใหญ่เข็ม
15:18บ时
15:28เก็บ answering
15:30คนที่บ้านกำนันบูรณ์
15:36เขาคิดและทำแต่เรื่องได้ๆ
15:40ถ้าประหลัดขจรยังบ้าคว่าหัวหญิงอยู่แบบนี้สักวันหนึ่ง
15:45จำเรียงก็ต้องข้าเขา
15:47แล้วเกสอนก็จะเป็นแบบนี้อยู่ดี
15:50แป้ง
15:53ทุกคนร้วนมีชะตากกำเป็นของตัวเองนะ
15:56แป้งลองใส่ตองดีๆ
15:59ไม่ต้องดีๆ
16:14ใช่
16:16ทั้งนี่ทำครัว
16:19ทั้งปืนไทยประดิต
16:21มันเป็นของผมเองทั้งหมด
16:24ผมเองก็เคยขายปืนเทือน
16:27และยังเก็บไปเต็มป่า
16:30ถ้าเกิดจะมีใครขโมยไปทรับกระบอกสองกระบอก
16:34ผมก็ไปอยู่สุด
16:38ขอบคุณครับ ที่ความเริ่ม
16:40อย่างนั้นก็เป็นอันสรุปได้ว่า
16:43มือปืนที่ยิงน้ำอบ
16:46และมือมีที่แทงปลัดขจรตาย
16:49เป็นคนเดียวกัน
16:51ที่ยิน้ำอบบาทเจ็บ
16:54ไม่แน่ใจว่าคู่
16:55หรือว่าพยายามค่า
16:58แล้วก็ที่แทงปลัดขจรตาย
17:00ก็ไม่แน่ใจว่าไตรองเอาไว้ก่อนหรือเปล่า
17:03ต้องนำตัวจำเรียงมาสอบสวน
17:05ถึงให้ทำสำนวนได้
17:06ผมหวังว่ากำนันจะไม่ปกป้องหลานสาวตัวเองนะครับ
17:12มันไม่ใช่หลานสาวแต่แทงผม
17:18ผมกลิบมาเลี้ยง
17:20เอาให้ใช้แค่ระบายลง
17:23แรงตรูนใจของมันที่ถึงท่านต้องมีน้ำอบ
17:27และค่าประรัชกระดอนให้ตาย
17:30คืนหึงหวง
17:33นั้นจะกำวามันหักหลังทั้งผมทั้งเกสอน
17:37มันเป็นส่นเหตุให้เกสอนต้องตาย
17:41และผมจะเป็นปกป้องหวังของมัน
17:46ผมเอาหัวหัวมาเรียงให้บ้านของนักกำเรียน
17:51และเอาหัวหัวเขามาของตัว
17:54ก็เคยตลักของเจ้าค่ะ
17:56ทำให้ลูกเลยต้องทาย
18:06ผมมันไม่ดีเอง
18:10ผมมันไม่ดีครับ
18:25กลับกลับกลับ
18:55แป้ง มูล กินซะ กินกินแล้วจะได้ไปนอน
19:20วันนี้แม่ทอบปาอร่อยอร่อยให้ด้วยนะ
19:23อ่ะ นี่ลูก
19:25อดนอน ยังจะมาอดข้าวอีก
19:30อืม อุกกินอะไรไม่ลงเลยอ่ะจ้าแม่
19:37เห็นอะไรก็เป็นเลิศไอ้ปรัสขจรไปหมด
19:40พวกเอง ก็อย่าคิดโทษตัวเองให้มากกันไป
19:44ปรัสขจร เขาคงถึงค่าเราจริงๆ
19:48ถ้า ถ้าไม่กินก็ไปนอนซะ เองต้องสองคนได้แหละไป
19:53ทุกคนมีชะตากรรมเป็นของตัวเอง
19:56อืม มันเป็นสัจทรรม พี่แป้ง
20:02คิดๆดูสองคนนั่นเขาอาจจะเป็นคู่เวนคู่กรรมจริงๆก็ได้
20:06พอปรัสขจรตาย แม่เกสอนก็ว่าใจว่ายตายตาม
20:12จริงด้วยพี่แป้ง เหมือนที่ลิเกร้องว่า
20:16ถ้าไม่ถึงคราวตายก็ไม่วายชีวาวาด
20:20ใครพิธาตเก่นค่าไม่อาสัน
20:23แต่ครั้นถึงที่ตาย วายชีวัน
20:28ใครถึงที่ตาย
20:30เอา น้ำอบ ตื่นแล้วเหรอลูก
20:32อยู่ไหม มามามานั่งก่อนลูกมา เร็ว
20:35พอ แม่ ใครตายเหรอจ๊ะ
20:41แม่จำเรียง มันแทงปรัสขจรตาย
20:45แล้วพอเกสอนรู้ก็เลย หัวใจว่ายตายตามไป
20:53ปรัสขจรตาย
20:56เออ ไม่ได้ยินก็ทายเป็นโล่เหมือนกัน
21:00ทำไม อะไร ยังไง มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง
21:08อืม หน้า หน้า ไม่รู้ว่า ได้ใช้ข้าบ้านของกำนันบูล
21:15ไอ้ปรัสขจรมันทำระยำตำบอดอะไรเอาไว้บ้าง
21:18หวัยป้าง
21:20ไอ้
21:22โอ้
21:24โอ้
21:26โอ้
21:28โอ้
21:30โอ้
21:32โอ้
21:34โอ้
21:36โอ้
21:38โอ้
21:40พี่พี่ทำใจดีๆ ไว้นะพี่โอ้
21:42โอ้
21:44โอ้
21:46โอ
21:48โอ
21:50โอ
21:52การชันสูตรสบทางนิตตีวิทยาศาสตร์เสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ
21:56ย่าดไปรับสบได้ครับ
21:58เชิญรับเอกศาสตร์ด้านนอกนะครับ
22:00โอ้
22:02โอ้
22:08โอ่
22:10โอเซเซ็นตร์ด้านนี้นะครับ
22:14Portuguese
22:16hores
22:16โอ้
22:18crashing
22:21scraps
22:22ขนม
22:24ขอที่ไอนั้น
22:26โอ้
22:26iate
22:28ต้องให้เรียนแน่กันมันแค่หนูเลย
22:58นี่คือของมือค่าของมุตราทั้งหมดนะครับ
23:13ในกล่องก็จะมีไซ้ทองแล้วก็
23:16ที่ทอมคำกับหมดใจนะครับ มนดับตัดสองของด้วยนะครับ
23:19จะเอาหัวใจทองคำ ไปให้อีกแปลงมาหมด
23:34ห้า คุณประหลัก
23:49แบบนี้ ต้องว่าอยู่ในดังรุปด้วยกัน
24:19ไม่น่าเลยคุณประหลัก
24:24ทำเรียงรักคุณประหลักแค่ไหน
24:34คุณประหลักไม่ค่ายรู้เลยเหรอ
24:42คุณประหลักเป็นความสุขเดียวของชำเรียก
25:02คุณประหลัดเป็นความสุขเดียวของจำเรียง
25:12จำเรียงได้ต่ำหวัง
25:15ว่าเราจะอยู่ได้กันจนแก่จนเท่า
25:19ไปดูที่ประหลัดทำ
25:32เมื่อเสร็จได้หรือ
25:52ที่นำอบไม่ตาย
25:57แล้วยังไง
26:00คุณประหลัดก็ไม่เคยพอ
26:06เมื่อประยุ่งกับแป้งล่ำอีก
26:10ฉันควรจะเอามีดไปแทงแก้ตาย
26:14เมื่อเกินไปแล้วนะจำเรียง
26:24เยี่ยงไม่รู้อีกเหรอฮะ
26:26ว่าแกเป็นใคร
26:28ฉันเป็นใคร
26:29เข้าใจได้แล้ว
26:30เยี่ยงไม่ได้แล้ว
26:32เฮ้ย
26:34คุณประหลัด
26:36คุณประหลัด
26:38คุณประหลัด
26:40คุณประหลัด
26:42คุณประหลัด
26:44คุณประหลัด
26:46คุณประหลัด
26:48อยากอยู่ให้ลบเร็วเลย
26:50เฮ้!
26:52เฮ้!
26:54เฮ้!
26:56เชื่อคุณจะแทงแกสินอบแป้งลำ
26:58ทำไมจะถึงแทงประหลัด
27:00ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้
27:03ทำไมประหลัดจะต้องตาย
27:06ทำไม
27:08ตัวแยเย็นยังก็คงแค่งดิน
27:11เธอมีใส่พองแล้วก็ ชื่อทำคำถูกหัวใจนะครับ นวนดับตัวสองพองด้วยนะครับ
27:33จะเอาหัวใจท้องคำ แต่ให้อีกแปลว่ามัน
27:40ฮะ คุณประหลัก
27:44ทำไม คุณเอาหัวใจท้องคำ ให้แปลกรับทำไม
27:51แปลกรับคัดติด้วย ตามคุณประเจ้า
28:06คือแปลกรับคุณ ที่แปลกรับคุณประเจ้า
28:11ขอบคุณมาแล้ว
28:29อย่าจะเบลียง
28:38คุณยังกล้ามาที่ดีกเหรอ
28:41กำนัน
29:11กำนัน
29:14กำนัน
29:26เอ ask
29:29the
29:36แกคือตัวต้นเหตุที่ทำให้ปลัตรขาจรต้องตาย
29:39แกมันคือตัวหายนะน ситуятельna
29:41ทำให้ชีวิตของทุกคนต้องพังพี่นาท
29:43ก็ใครดอดไปหาปลัตย์
29:46ต落กับคารณครูเฟ้ละ
29:48นี่ถ้าฉันไม่อยากจับตัวต้นเหตุที่ยิ่งพี่เนี่ย
29:51ฉันจะไปยู่ไห้
29:52ก็ยังมัดโยนบาทให้ฉันนะแป้ง
29:55ฉันกำหลังเดือดร้อน
29:56แล้วประหลัดขจรเป็นคนเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ให้ฉันได้
30:01แล้วพี่จะเดือดร้อนอะไร
30:03พี่รอดแล้ว
30:04ไม่ใช่
30:05แกมันไม่รู้อะไรเลยแป้ง
30:07ต่อไปฉันจะทำยังไงต่อ
30:10พี่ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้วไง
30:12ทุกคนออกไปเสียง
30:14เพื่อช่วยพี่
30:15ปัญหาของพี่เนี่ยมันทุกขจัดไปหมดแล้ว
30:18แม้แต่ทิตก้านเขาก็ยังสึกออกมาเพื่อช่วยพี่
30:21สึกออกมาช่วยฉันเหนือนเหรอ
30:23โก้ มะคืนพอรู้ว่าแกไม่อยู่
30:27ก็รีบแร่นออกไปตาม พุ่งออกไปยังกับหมาบ้า
30:30หมาบ้าเหรอ หมาบ้าเพราะอะไร พี่รู้ไหม
30:35ลงกำนันเนี่ยไปโควเขาถึงที่วัด
30:40ว่าถ้าไม่รีบสึกออกมาเพื่อ servants sleeping
30:43รุงกำนันเขาจะจัดการพวกเราทั้งบ้าน
30:47เขาเลยต้องหยาSI clothes
30:49เพื่อคัดขวางรุงกำนันไง
30:54พี่เคยรู้บ้างไหม
30:57พี่เคยมองเห็นตัวusiงบ้างถ้าเปล่าหร walked
31:10พี่จำเรียง
31:29ข้าเยอะบาทหนึ่งจ้ะ
31:40โอ้ยโทษจ้ะ ขอโทษจ้ะ
31:54ไง จำเรียงไม่เจอกันสนาดเลยนะกลับมาเยี่ยมบ้านแล้ว
32:06ทำไมยังไม่มากันอีก
32:29นี่สี่โมงเย็นแล้วด้วย
32:31ไหนบอกไปรับสมมันตั้งแต่บ่าย
32:34ไอ้มึก ไอ้มึก
32:40โอ้ย
32:42คุณกันไงไม่มาเหรอ พ่อพี่ยายอ่ะ
32:46พ่อแม่เราไปรับสบที่เรามีบ้านในเมือง
32:49แต่บ้านนี้ยังไม่มา
32:51แล้ว 5 โมงเย็นเรามีรถน้ำสบไม่ใช่เหรอพี่แบ่ง
32:54นี่ มันจะเกี่ยง ข้ามมันตกคนร้ายขนืออ่ะ
32:58ที่จะหลาดเก่า เราบ้านเองละบ้านขายนึก
33:02คนร้าย
33:04ไอ้แม่น นี่อิง ของพี่จำเรียงเหรอ
33:06เอ้าned
33:08เอ้า เอ็งจะหยุดทำไมไม่แรกไปวะ
33:12เราควบสมรวดก่อนไหม มาต้ญรายนะ
33:16แต่มันจะไม่ทัน mundial
33:18เสโอ้ย เรามีกันตั้งหลายคน
33:20พี่จำเรียงมีค่ะใกüt Study เราสู่ไหวนะ
33:22Alfred
33:24ไปกับ
33:25라고บ six
33:27โชค
33:29DA出تดูละ
33:33แล้วก็จะไปไหนกันเล่า
34:01กำลังอร่อยเลยนะ
34:03ค่ะ
34:06กูคิดไว้แล้ว
34:08ว่ามึงจะต้องนี้กับถิ่น
34:11ประลาด
34:16พระตายหรอแข็งก็ไม่เกิดใหม่ซิ
34:18ยังประลาดหรออยกันเลย
34:21กูยังไม่ตาย
34:22มีแพทษอยา
34:23สมันอีก
34:25อีกพีกได้ถูก
34:26มุยน่ามอะไรกับ
34:27อ้าาาาาา, แข็งอาาา enfants
34:29อัาาาาาาาาาาาาาาาาาา loa
34:30มึงในละคุณกับพ่อกำนันมามากพอแล้ว
34:35อีกข้าตะก่อน
34:36มึงต้องรับกำ
34:42แล้วปล่ะ
34:43เจอพายฉันไปในหน่วง
34:45เมื่อขึ้นสลัดด้ะ
34:48สลัดอะไรวะ
34:50พ่อนี่มึงอ่ะ
34:52ไม่ได้ไปหรอกสวันอ่ะ
35:00อ่ะ...
35:17มานี่
35:19ใครไม่เกียร์อย่างเข้ามาน้องไว้
35:22พันรัดพันรัด
35:23จังไปสุข ไปสุข พันรัด
35:25ยะหรอนงั้นก็เลยน่ะจรร
35:27- อ้า... ฮายัง...
35:29- อีกจำเรียง...
35:31เหมือนนี้ไม่ลอดหรอ?
35:33- อ้า... อ้า...
35:34- พี่โดยกับใจเย็นก่อนนะ!
35:36เรามาช่วยกัน จับคาตรกรไปส่งตำรวจดีกว่า!
35:39- เฮ้ย! อีกเว้ยไหน!
35:42ส่งตำรวจเหรอ?
35:44มีพระโยชน์!
35:45อีกนี้มันกรอบกรรมทําเขียนมาเท่าไหร่แล้ว!
35:47พิเวิ托ying steps
35:55ไป!
35:57ป่อย...ป่อยกู!
35:59เจ็บบ่า ต้องไม่ก็มีก็กล้อนดูแล้ว!
36:02เจ็บบ่าเนี่ย
36:04เจ็บบ่าทั่งตัวเลย
36:06ดูแน่พี่inci
36:08พี่เผ hacked
36:11ตอนนี้กำนังบู forbidden child
36:14ถ้าพี่ติดคุกอีกคนนึง
36:16ใครจะดูแลแกแล้ว
36:18พอกำ growth
36:18มีเงินปิธอง
36:19มี
36:33แป่ง
36:34แป่ง
36:39แป่งรำ
36:41แป่ง
36:43กี่แป่งรำ
36:45ป๊อนหลับรัก มึงมากนะ
36:49งั้นมึง ก็ไปอยู่ก่ามาเลย
36:53โอ้ย!
37:02เราฟิiary!
37:05รู้ เดีย的話
37:11พาร์actor เจ๊ท พี่เป็นมรึแทง
37:15พี่ไม่เป็นไร แต่งไม่เป็นไรใช่ไหม
37:19ไม่เป็นไร
37:26ปลาด
37:29ปลาดมากว่าฉันว่ามีปลาด
37:33ปลาดเถอะ
37:36ปลาด
37:39ปลาด
37:41ปลาด
37:42ปลาดเถอะ
37:46ปลาด
37:49ปลาด
37:55ปลาด
37:57ปลาด
37:58ปลาด
38:02ปลาด
38:05ปลาด
38:06ยากนักเริ่นห้องค่มใจ
38:11แค่เพียงให้เขามาเกียงชิดไกล
38:15ได้ไหมให้ใจเราพร้องรักวีวัน
38:21รับผมคิดไว้ไปตามเส้นทาง
38:24ขอผมช่วยเปิดเขา
38:26หลวงตาให้เลือกแต่งมาแล้ว
38:28ยังไงผมก็ต้องแต่งกันกับน้ำอบครับ
38:31เพราะถ้าผมไม่แต่ง แป้งจะโกดผมมา
38:34แป้งว่าพี่อบใส่ซ้อยมุกสวยกว่านะ
38:36ที่เป็นเพชรๆ เนี่ย
38:38แป้งว่ามันไม่เหมาะกำงานกังวัน
38:40แล้วแป้งล่ะ
38:42จะใส่ชุดอะไร
38:48ถ้าพี่พาแป้งนี้แล้ว
38:50แล้วเราไปดูโลกด้วยกัน
39:04มีความรักมัน
39:06หรือพรงคีดไว้ให้ใจเราห่าง
39:10รักเราจึงถือจาง
39:12หมดสินทางร้างใกล้
39:14อยากให้โลกนี้มีแค่เราเจิดได้ไหม
39:18คู่กันตลอดไป
39:20รักไปตลอดกัน
39:22เพราะพรงพระยะท์พาเราแย่ทาง
39:36คืนลงจนอับปาง
39:38เธอจึงล่ารางไป
39:40ได้โปรดทัตว์นาคืนรักแท้มาได้ไหม
39:44เพราะพรมโปรดรุ่งใจ
39:46ให้เธอมายือคีย
39:48ความรักอยากนักเกินห้ามคนใจ
39:58อยากเพียงให้เธอมาอยู่ชิดไล่
40:02ได้ไหมให้ใจรอบร้องรักหลีรัน
40:08รับรงคีดไว้ไปตามเส้นทาง
40:11ขอต้องช่วยเปิดทาง
40:13ให้เธอคืนหวนมา
40:16ต่อตามรักห้าคอยดูแลไม่สüzikจ้าง
40:20รักกันยังอยู่นาน
40:22รักเดียวตลайтеไป
40:26ต่อตามรักห้าคอยดูแลไม่สобод Dorothy
40:30รักกันยังอยู่นาน
40:31รักเดียวตลดไป
40:35นักเยอะตัวล่อร์มัย
Recommended
1:24:42
|
Up next
40:32
40:33
41:11
40:43
38:47
40:11
1:18:12
1:27:54
54:44
45:20
48:55
37:31
55:48
46:01
1:32:32
56:31
Be the first to comment