- 2 days ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ช่วยใน
00:15ใจกล้วนกลูกหวายกันการให้ช่วยไหน
00:19แบบมันเป็นอะไรอยู่แค่ไง
00:23โดยเฉพาะเวลาที่อยู่ใกล้เธอ
00:28ช่วยหน่อยมันไม่ได้เต็มกูจะมาพือไว้วัน
00:34แต่มันก็ไม่ได้จะตั้งทนให้ต้องเจอเหยกราร์แบบไม่ตอนนี้
00:43ตกลุ่มรักเธอรักอย่าทำไมเป็นแบบดี
00:47ตกลงหักไปหรือเปล่าใจของมันไม่ดี
00:51มีฉันรักเธอรักdim
00:53ฉันรักเธอรักegan
00:55แล้วอยากรู้
00:59ได้แต่
01:01นั่นเท่าในใจทุกวันทุนเริ่มที
01:05เธอรักเข้าไปจริงๆ เธอดีไม่ดี
01:09รู้ว่าคิดไปยังว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
01:14ถ้าเธอไม่ได้รักกัน
01:17เธอเจ็บไหมบาที
01:21นั่นเท่าในใจทุกวันทุนเริ่มที
01:25เธอรักเข้าไปจริงๆ เธอดีไม่ดี
01:29รู้ว่าคิดไปยังว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
01:34ได้แต่
01:36นั่นเท่าในใจทุกวันทุนเริ่มที
01:40เธอรักเข้าไปจริงๆ เธอดีไม่ดี
01:44รู้ว่าคิดไปยังว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
01:49ถ้าเธอไม่ได้รักกัน จะเท็บไหมบอกที
01:56ฉันจะส่งปืนฟะหลังไปที่ป้องอุดอลกับประนาศ
01:59เพื่อป้องกันให้พวกจนสีชาย
02:01ฉันจะให้เจ้าเป็นคนคุมปืนไปที่นั่น
02:07คุณพระสมิง ราบผมมันอาบอย่าพิศเจ้าค่ะ
02:12พวกมันอยู่หลังสัญญาหลักนั่นเจ้าค่ะ
02:15กูจะละเบิดที่นี่ทั้งหมด
02:18ร่วมถึงชีวิตของมือ และกูด้วย
02:21เฮ้ย หายคุณเอก
02:23ไม่ข้амดวง
02:24ละเบิดเลยเจ้าค่ะคุณพี่
02:26ไม่ต้องห่วนเน้อง
02:32ฉันมวนแต่บอกให้เจ้าดูแลขุณเอก
02:34จนลืมไปว่าเจ้าก็อาจตกอยู่ในอันตลายเหมือนกัน
02:37ชีวิตของท่านสำคัญกว่าน่ะเจ้าค่ะ
02:39แย่งๆ ก็ไปตามห้าพวกมัน
02:42น้องจะขอสู้ตายร่วมกับคุณพี่เจ้าค่ะ
02:58ไอ้คุณเอ็ก
03:00พี่นั่งคำดวง
03:02มึงออกมา
03:07เพราะยังไง
03:09ปุกมึงก็หนีกูไม่ผลหรอก
03:12ปุกมึง
03:31ดาบของมึง
03:33ทำอะไรวิชากลงกระผันของกูไม่ได้เหรอ
03:42ปุกมึง
03:52เมื่อเจอของดี
03:54น่าจะเป็นของหญิงแถวนี้
04:04วันนี้มึงดวงกุฏแล้ว
04:06ไม่โจนสีชาย
04:08มึงเอาของโซกกับปุกพันนี้
04:10มาเล่นงานกูเลย
04:12ก็เหมาะกับโจนกะทะยังมัน
04:14คิดผิดแล้ว
04:19กูหาวิทีป้องกันและดูได้แล้วอีกโง
04:22คิดผิดแล้ว
04:32กูหาวิธีป้องกันแล้วดูได้แล้วอิงโง
04:52เฮ้ย
04:54เฮ้ย
05:04เฮ้ย
05:06มึงกี่จะทำอะไร
05:08กูรู้มึงมีวิชาโคงกับพันท์
05:10ให้กูก็รู้ด้วยว่าจุดหมอนของวิชาโคงกับพันท์
05:12คือรูถวานทางเก้า
05:14มึน
05:16อุ้วววว
05:18แม่คำดูล
05:20ตอนนี้
05:22เฮ้ย
05:24แม่คำดูล
05:44คุณพี่
05:48พอ
06:15ธาชาติหน้ามีจริง
06:18ขอให้เราสองคน ได้เป็นผลเมียกันจริง ๆ
06:23โดยที่ไม่มีอุบายอะไรทั้งนั้น
06:30โอเค
06:33เธอชาติน่ะมีจริง
06:36ขอให้เราอยู่คู่เคียงกันตลอดไป
06:43ปุกมึงพร่ำเผอเกินเสร็จแล้วใช่ไหม
06:48แต่อย่าคิดเลยว่าจะได้เกิดใหม่
06:51เพราะวิญญาณของพวกมึงจะต้องเป็นทาดรับใช้กู
07:07โอ้โม จงคลาย
07:09คุณพี่ พ่อมาช่วยเราแล้วตัวค่ะ
07:16อะไรว่านั้นอ่ะ
07:17มอดำ มันคืออะไร
07:20จักภาคที หองครั้งที่ร้ายกาทที่สุด
07:23มอดำ มันคืออะไร
07:26จักภาคที หองครั้งที่ร้ายกาทที่สุด
07:30มึงสู้มันได้ไหม
07:31มอดำ มันคืออะไร
07:33จักภาคที หองครั้งที่ร้ายกาทที่สุด
07:35มึงสู้มันได้ไหม
07:36มันคืออะไร
07:38จักภาคที หองครั้งที่ร้ายกาทที่สุด
07:45มึงสู้มันได้ไหม
08:06ไม่เป็นจา ไม่ใช่ที่สุด
08:21หงนี้ บajสุด
08:27stroยายคือ installing ง่าดหรอ
08:31พ wied vodka
08:34เจ้า!
08:54เป็นไปไม่ได้
08:56กูไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้
09:00ข้าวว่านหลีเธอท่านสีชาย
09:02ไปเธอ
09:04ขอบใจพ่อมากเลยนะจ๊ะ
09:06ถ้าไม่ได้พ่อมาช่วย
09:08เราสองคนต้องตายแน่ๆ
09:12กรับผมก็เช่นกันขอรับ
09:14รุงหยดช่วยชีวิตกรับผมไว้อีกแล้ว
09:16รุงหยดช่วยชีวิตกรับผมไว้อีกแล้ว
09:18ขอบใจพ่อมากเลยนะจ๊ะ
09:20ถ้าไม่ได้พ่อมาช่วย
09:22เราสองคนต้องตายแน่ๆ
09:24กรับผมก็เช่นกันขอรับ
09:26รุงหยดช่วยชีวิตกรับผมไว้อีกแล้ว
09:28ขอบใจพ่อมากเลยนะจ๊ะ
09:30ถ้าไม่ได้พ่อมาช่วย
09:32เราสองคนต้องตายแน่ๆ
09:34กรับผมก็เช่นกันขอรับ
09:36รุงหยดช่วยชีวิตกรับผมไว้อีกแล้ว
09:38โชคดีที่กรับผมเจอคุณพระสมิงกับแม่ผิงก่อน
09:42หรือรีบตามมาช่วยได้ทัน
09:44นี่เป็นดาบอะไรเหรอขอรับ
10:01มันเป็นดาบสตโรหัม
10:04ดาบที่มันร้ายกาศมาก
10:08มันเป็นดาบสตะโลหัก
10:11ดาบนี้มันร้ายกาศมาก
10:13มันเป็นสิ่งเดียวที่จะต่อกรกับจักพระอาคีได้
10:18ดูสิ
10:19แม้แต่จักพระอาคียังบินเป็นรอย
10:23จักพระอาคี
10:25กรับผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
10:28มันเป็นของวิเศษที่หายากที่สุด
10:31ทุกหนึ่งพันธ์ปีจะผุดขึ้นมาจากฉันหินไฟใต้พี่พบ
10:37พอเย็นตัวลงก็จะกลายเป็นท่าที่แข็งและคมที่สุด
10:43ฉันไม่เคยเห็นพ่อเอาออกมาใช้เลย
10:47จากภาคกี้ถ้าประจำเป็นนิหลีเข้ามาสายกันเรา
10:55จินแห้งคุ้มยากคือของมีค่าควรเมือง
10:58ภัยมีกะสิบาบอกภัยเลยเพราะมันอันตรายครัก
11:04ถึงไม่บอกและผมก็พอเราได้ว่าการใช้จากภาคอคีศแต่ละครั้ง
11:09ต้องใช้พลังสูงมาก
11:12นี่ก็เล่นเนาแย่แทบหมดแรงเลยเหมือนกัน
11:17ฉันคงแก่เกินไปแล้ว
11:21คงต้องถึงเวลาที่จะต้องส่งต่อให้คนอื่น
11:25อาจจะเป็นคำดวง
11:28หรืออาจจะเป็นท่านขุ้น
11:31ถ้าอย่างนั้นเกราะผมขอกราบล้า
11:33เกราะผมต้องกลับเมืองทุ่งใหญ่ก่อน
11:35เพื่อรายงานให้คุณพระสมิง
11:37ถ้าอย่างนั้นเกราะผมขอกราบล้า
11:39เกราะผมต้องกลับเมืองทุ่งใหญ่ก่อน
11:41เพื่อรายงานให้คุณพระสมิง
11:43พ่อจ้า ฉันว่าเราไปส่งคุณพี่
11:45เอ๊ย ท่านขุ้นก่อนดีกว่า
11:47ฉันกลัวว่าไอ้โจนสีชาย
11:49มันจะย้อนกลับมาเล่นงานท่านขุ้นอีก
11:51ไปส่งคุณหรือ
11:53ซัก Smile
11:59ไม่ต้องกรับเมืองทุ่งใหญ่ก่อน
12:01เพื่อรายงานให้คุณพระสมิง
12:03พ alboจ้า สังว่าเราไปส่งคุณพี่
12:05เอ๊ย ท่านขุ้นก่อนดีกว่า
12:09coffee
12:11สุةกว่าไอ้โจนสีชาย
12:13จะย้อนกลับมาเล่นงานท่านขุ้นอีก
12:17อายат!خุ้นณ์
12:19ไหวไหมจารถูก
12:22ไปไซยพลังไปหลาย
12:24ไปพักเยื่อนท่านขุ้นก่อนเตี่ย
12:27ได้พักกว่าดีเหมือนกัน
12:30ท่านขุ้นจะว่าอะไรไหม
12:33เธอย กับผม เจ้าโ dineroก่อน
12:36แต่ผมยินดีเลยครับ
12:38ขโลจ๊ะ จิบน้ำก่อนจ๊ะ จะได้เมียรрев
12:46ค่อยๆมาจารยรving
12:49ไม่จักครู
12:59หวัยนะพ่อ
13:01หวัยนะพ่อ
13:03หวัยนะพ่อ
13:05หวัยนะพ่อ
13:07พ่อ
13:11แปะกิหลี
13:17แปะกิหลี
13:19เป็นอย่างซื้อ ซื้อพ่อคือเบอร์สบายขึ้นมาก
13:23พ่อใส่จับหาอาคี่บอ อย่อย
13:25เรื่องเก็บปวยนะ มันก็เป็นเจ็งซี่แล้ว
13:28ที่เป็นย้ำใดก็ได้
13:34ยิบ ยิบ
13:36เจ้าขา
13:38เจ้าขาท่านคุณ
13:40ไปเตรียมห้องให้ลุ่มเกิดที่
13:42เจ้าขา
13:47ครูจ๊ะ
13:49มาถึงนี้เหนื่อย
13:51จิบน้ำสักหน่อยเธอ
14:17ฉันจะไปหาคุณพระสมิ่งที่สลาวะก่อนเนา
14:21ล่อนอยู่ดูกัการของพ่อร่อนเธอ
14:23คุณพี่เองก็เหนื่อย ไม่พักสักน่อย
14:25เราค่อยไปเหรอเจ้าคะ
14:27แค่ฉันได้ยินร่อนเรียกฉันว่าคุณพี่
14:31ฉันก็หายเน่แล้ว
14:34ถ้ายินร่อนเรียกฉันว่าคุณพี่ ฉันก็หายหน่อยแล้วแล้ว
14:44แม่คำรวง หนังหน้าด้าน
14:47ไม่ยิดสุน
14:50คุณพี่รีบไปถึงเจ้าค่ะ เดี๋ยวทางนี้น้องจัดการเอง
14:54พี่ขุน ฉันไม่คุยกับแม่คำรวง
14:57ฉันอยากให้พี่ขุนบอกแม่คำรวงให้กายจางว่าพี่ขุนรักฉัน
15:00เราก็ล้ายแม่คำรวงกลับไปซะ
15:02ฉันทำไม่ได้
15:04คุณพี่รีบไปเธอเจ้าค่ะ เดี๋ยวคุณพาสมิ่งเจ้าล้อ
15:07ไม่ต้องห่วงทางนี้
15:09น้องกับแม่ยี่สุนจะคุยกันดี ๆ เจ้าค่ะ
15:22พี่ขุน จะทำอะไรฉัน ไม่
15:26ก็บอกแล้วไง ว่าจะคุยกันดี ๆ
15:28ทางทางที่ความจริง ฉันอยากจะต่อยหน้าเจ้าใจจากขาด
15:32ก็ลองดูสิ กูจะให้กองตะเวนจับมึงเข้าตลาง
15:35เจ้าโกหกฉัน บอกว่าได้เสียกับคุณพี่แล้ว
15:39แล้วยังไง จัดได้หรือไม่ได้ มันก็ไม่เกี่ยวเลยกับมึง
15:42กูกับพี่ขุนรักกันมาก่อน มึงมาทีหลังแล้วก็มาแย่งเขาไป
15:46แล้วแบบนี้จะให้กูญาตย์ดีกว่ามึงได้ยังไง
15:51โกโหกฉันอีกแล้วนะ
15:53โกโหกอะไร
15:55ว่าฉันแย้งคุณพี่มาจากเจ้า
15:57พบแน่ที่ความจริง
15:59คุณพี่เขาไม่สนใจเจ้าเลยตำหา
16:01ล Stuff คำนวง
16:03เอานี่ เข็บ roots
16:04จังบอกให้นะ ฉันเกียดที่สุดเลย
16:06คนที่โกหกฉัน
16:09ถ้าเจ้าตบฉัน
16:11ฉันจะต่อยให้หน้าแ Kopcinไปตลอดชีวิตเลย
16:13คำดวง
16:17เอาอย่างนี้แล้วกัน
16:21รอคุณพี่กลับมาแล้วเราค่อยถามเจ้าตัว
16:24ถ้าคุณพี่บอกว่าคุณพี่รักเจ้า
16:26แล้วฉันไม่แย่ง
16:27ฉันจะเป็นฝ่ายไปเอง
16:29แต่ถ้าคุณพี่บอกว่าคุณพี่ไม่ได้คิดอะไรกับเจ้า
16:32เจ้าก็ต้องไป
16:33ตกลงไหม
16:34ไม่
16:35ไม่ว่าพี่คุณจะตอบยังไง
16:37กูก็จะต้องเป็นเหมือนพี่คุณเพียงคนเดียว
16:43ท่านคุณมาขอพบขอรับ
16:55ให้เข้ามาได้
16:57ขอรับ
16:58เชิญขอรับ
17:13อะไรอ่ะ
17:15นี้มันเกิดอะไรขึ้น
17:17ท่านคุณอย่าได้ขัดเกินขอรับ
17:21เจ้ากล้ามาที่กลับมาหาฉัน
17:23คิดว่ LIAMВО Kingdom โ Jason มากหรือไง
17:25กลับผมทำอะไรผิดขumes
17:26เจ้าหลอกเอาปืนฝรับไปให้โจนสีชาย
17:29เจ้าเป็นกระ πoden
17:33นึกไม่ถึงแล้วสิ
17:34ว่าเราจะกล้า ç้ากหน้ากาคนดีของเจ้าได้รวดเร็วปiaryนี้
17:40พูดอะไรกันนαι
17:41- ฉันไม่รู้เรื่อง...
17:42- ปืนฝรั่งอยู่ที่ไหน...
17:47ฉันก็มาจำมารายงานคุณพระสมิง
17:50เพราะปืนของเราถูกไอ้พวกโจนสีใช้ป้นไปขอรับ
17:55ป้นไม่ได้อย่างไร
17:56ในเมื่อเส้นทางและเวลาขนส่งปืนเป็นความรับสุดยอด
18:00ฉันไม่รู้
18:03ฉันรู้แค่ว่ามันใช้อาคม
18:05เจ้ามีพยาญไม่ล่ะ
18:07เหลือแค่ฉันควนเดียวที่รอดมาได้
18:11พอได้แล้วคุณเอก
18:14เจ้าโกหกนิดบัตรสบมาก
18:16ก็ได้ผมพูดความจริงของ...
18:17- ไอ้กะบทป้าแข็ง!
18:20ฉันจะบอกให้ว่าความจริงมันคืออะไร
18:22เอาตัวมันมา
18:32เมื่อตอนสาย
18:33มีคนจะขโมยกระสูนบืนฝรั่ง
18:35ก็ได้ผมรู้ตัว
18:37จะไม่จับมันก่อน
18:42มันคือพวกจรสีชาย
18:50มิ่งรู้ที่เก็บกระสูนได้อย่างไร
18:53คุณเอกเป็นคนบอกกู
18:56บอกเหลือ?
18:58เมื่อวsaคุณเอกเอาปืนฝรั่งไปส่งตามที่ตกลงกัน
19:01ท่านสีชายอยากได้กระสุนเพิ่ม
19:03คุณเgrі neu lambda กระสุน
19:05กูได้บุกไม่เอามา
19:06นี่มึงกล้าโกหกหรือ
19:08มึงทำคุณเองเองสิ ว่ากูพูดจริงหรือเปล่า
19:14เอาไว้โจนี่เป็นทางฟุก
19:17คุณพระสมิ่ง มันใส่ไลค์กับผมครับ
19:23คุณเองอิทธิริษผู้ชลาดปาดเตือง
19:29แต่พอโดนจับคาหนังค่าของกลับมีปัญญาแก้ตัวแค่นี้เองหรือ
19:35เอาตัวนเย็กไปขังฟุก
19:46ขอBU snaf
19:49รับคุณพระสมิ่ง
19:51ten
19:55เจอร์ลูกรู้เริ่มหรืออย่าง
20:18เกิดอะไรขึ้นเจ้าข้าคุณแม่
20:20พ่อเอกถูกจับข้อหากบท
20:23ข้อหากบท ตอนนี้โดนลองโทษ เอาไปข่างคุ้กแล้ว
20:29ข่างคุ้ก
20:32อะไรนะเจ้าคะ
20:33พี่ขุนเป็นกระบท
20:44ตอนนี้พ่อเอ็ดเป็นตัวเสนียด อยู่ใกล้มีแต่นำความเดือนร้อนมาให้
20:49แล้วยังไงเจ้าคะ
20:50คุ้นแม่จะให้รู้เป็นเรากล่อยกับพี่ขุน India
20:53แม่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงนะ
21:07ตอนนี้รู้ต้องตั้งสติ
21:10แล้วลองคิดให้ดีว่าอะไรคุ้ม четы位ไม่คุ้ม
21:15พ่อเอ็กโดนข้อหาว่าเป็นกระบท
21:16ไม่เพียงแค่โดนฐ키strakt
21:18ก็อาจจะโดนสั่งประหารชีวิตเจ็ดชั่วโคตร
21:21แต่ที่แม่กรัว
21:23กรัวว่าจะลามาถึงเรา
21:24ว่าเป็นพวกเรียวกับขบท
21:40ไอ้ขบทยังไม่ฟื้นอีกหรือ?
21:42ยังขอรับ
21:48โคตร
22:06ฟื้นแล้วหรอ?
22:08คุณเอกอีทิลิต
22:10เสียแหลงที่ฉันไว้ใจเจ้า
22:12หมูปุญชายไปหรอกข้างนอก
22:16ฉันจะสอบส่วนคุณเองด้วยตัวฉันเอง
22:19ขอรับ
22:32คุณพระสมิงจะประหายกับผมก็ได้นะขอรับ
22:36แต่ได้ปรุ่ม
22:39ไว้ชีวิตคุณพ่อของกับผมด้วยขอรับ
22:46แกนี้ลำบากเลยไหม
22:56ความจริงคดีนี้มีพิรุษมากมาย
23:02นี่ใหม่คนว่า
23:04ใช่
23:07ฉันเคยบอกเจ้าแล้วไม่ใช่เหรอ
23:11ว่าฉันชื่อใจเจ้า
23:12ขอรับ
23:14แต่พี่ฉันต้องมาบอกเนี่ย
23:16เพราะกลัวเจ้าจะน้อยใจสักก่อน
23:18ที่โดนฉันลงโทษ
23:20ทั้งหมดนี่คุณพระสมิงและละครตบตาคนอื่นเยอะ
23:23ใช่
23:25ตอนนี้ฉันวางเยอะไปแล้ว
23:27รอตัวคนลายมากินเยอะ
23:29เพียงแต่ไม่รู้เมื่อไหร่
23:31อย่างนั้นเราต้องหาเหตุรวงมันให้มันตายใจ
23:32เราเผยประยุดออกมา
23:35ข้อไม่ได้
23:36ข้าบอกว่าไม่ข้อไม่ได้
23:38หลีกไว้นะหมู
23:39ไม่อย่างนั้นอย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน
23:40แม่คำดวงมา
23:41ถ้าจะยุ่ง ฉันไปดูเอง
23:43นั่นไม่ให้phon Cherry
23:48หยุดออกมา
23:50ข้อไม่ได้ ข้าบอกว่าไม่ข้อไม่ได้ หальный
23:52หลีกไว้น้ำหมู ไม่อย่างนั้นอย่า how itís
23:53แม่คำดวงมา
23:56ถ้าจะยุ่ง ฉันไปดูเอง
24:06นี่มันเรื่องอะไรกัน
24:07ข้อไม่ได้ ห้ามเข้า
24:09ปล่อย! แม่คำรวย avisเข้าไปได้เลย
24:11ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้
24:12ซักไหม? ฉันจะเข้าไม่ได้ ปอ понищihin
24:16เอ้ย...
24:18นี่กบเมื่องนะ
24:20ไม่ใช่ที่ค่ายислainsอยากเข้ามา ก็เข้ามาได้
24:23แม่ขำดัวมาก่อยก็พูดก่อน
24:25ฉันขอพูดก่อน จzie워ค่ะ
24:28ฉันจะมายืนอย่าง
24:35คนชอบเข้าใจผิดเรื่องแซนกับผู้เอง
24:37ฉันเลยต้องมายึนอย่างด้วยตัวเอง
24:39ขอย้ำอีกครั้งนะเจ้าคะ
24:41ว่าฉันกับขุณเอกนอร์ภริษย์
24:43ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกัน
24:44เป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น
24:49แต่เว bodท館เส้าแม่ยี่สุน
24:50เพิ่งเอากับข้าวมาให้ฉันเองนะ
24:55ขุณเอกเค้ Trainer ็ 기억mpnoiseวะ
24:56เค้ามีอะไรเข้าใจผิดไป
24:57ฉันกับท่าน เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้างกันเลย
25:05แล้ Vital GF
25:06มีอะไรส wit
25:08ฉันไม่มีอะไรจะพูดเจ้าค่ะ แต่ฉันจะมาเอาเรื่องคุณพลาสมี
25:14ตอนนี้ฉันลักษาการเจ้าเมืองก็เหมือนเป็นเจ้าเมือง
25:17ถ้าเจ้าด่าว่าอะไรฉันแล้วก็ เจ้าจะโดนลงโทษ
25:21จะโดนอะไรก็โดนเลยเจ้าค่ะ
25:23คุณพี่ทุ่มเททำงานหนักเพื่อเมืองทุ่งใหญ่ สมกับตำแหน่งคุณนาง
25:27ทั้งยังจงหลักผักดี ทำงานอดตารับขับตา desconn
25:31เสียงเป็นเสียง แต่ก็ไม่รู้กี่ครั้งตก mars
25:33ท่านเป็นต่อในพวกพี่ แทนที่จะเชิРชูกลับมากลาวโทษทำลายเขา
25:38ท่านเป็นเจ้าเมือง ที่ใช้ไม่ได้เลยเจ้าค่ะ
25:42ไม่ครับดวง หยุดไหม
25:44ไม่หยุดเจ้าค่ะ ตอนนี้อะไรก็หยุด these things
25:49ถ้าท่านยังมีสำนึก ยังมีสติปัญญาอยู่
25:52ก็ปล่อยคุณพี่โดวนี้
25:55จะให้ปล่อยให้ง่ายได้อย่างไร
25:56ตอนนี้คุณเอกมีโทษฐานบึกกบท
25:59ทำไม่ปล่อย
26:04หยุด หยุดแล้วแม่คำดวง
26:06ฉันบอกให้หยุด
26:08ส่งมีดมา
26:11ส่งมีดมา
26:18หู
26:24เจ้าหูว่ามากแม่คำดวง
26:27ต่อให้เป็นเมียคุณเอกก็เถอะ
26:28แต่ก็ไม่ต้องทำขนาดนี้
26:31ท่านเขาใจผิดแล้ว
26:34ผิดต้องอะไร
26:36ฉันไม่ได้ทำเพราะว่าฉันเป็นเมียคุณพี่
26:39แต่ฉันทำเพราะว่าฉันเป็นคนที่อยู่เคียงข้างเขา
26:43ฉันเห็นว่าเขาคิดถึงบ้านเมืองตลอดเวลา
26:45ฉันเห็นเขาทุกอย่ากร Law บาดด้วยตามของฉันเอง
26:49คุณพี่จงหลักพังดีต่อบ้านเมืองนี้
26:52ฉันของหยืนยันด้วยชีวิตของฉัน
26:55แต่ถ้าท่านจะไม่ปล่อยตัวคุณพี่
26:57ก็ตัดหัวฉันเป็นพ qualified กับเขาเลย
27:01談่oca ים ด้วยตอนกลับบ้านเวสะ
27:05เชื่อฉันStevie
27:07คุณพี่
27:09น้องสาบ้านกับคุณพี่แล้ว
27:11ถ้าต่องตาย
27:12น
27:27เจ้าค่ะ
27:30ความจริงก็คือความจริง
27:32คุณพี่เป็นคุณนางที่ดี
27:35ส่วนท่าน
27:36คือเจ้าเมืองที่ไม่ดีเรื่อง
27:39ฉันขอเตือนสติเจ้า
27:41ด้าเจ้าเมืองมีโทษถึงตาย
27:43ท่านเป็นเจ้าเมืองได้พบพอของท่าน
27:45ล่ำพลังสติบปัญญาของท่าน tief ควัยยังไม่ลอดเลย
27:48ถ้าเจ้าดาชัดอีกแล้วก็
27:49designs ตลงกฝ부ลา ไหนาเฟื้อ ไหม่อ Beat Soon
27:52อайชาง น่า ไอêtreสด สวาคยับ สถูน ตุ่น ถ่า เขา巇มเจ็บ ต internal si
27:56มีความโยตพล้ากรกา ถ้าไม่มี RED KRAW bi
27:59ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้างรวจ ฉันขอรานะเธอคะ
28:05ไม่คงดู
28:10เอาอ้ายตรงตัวนี้ ไปตัดหัว
28:12ขอรับ
28:29อัญธ อัญธ
28:48เป็นอย่างเร็บขึ้นเป็นฝีม่วง
28:52ท่าทางจะถึกยาพิศ
28:54อย่าพงยาพิศอะไรกัน อาย้อยก็พูดไปเรื่อย
28:59อายุทธิ์ อายุทธิ์
29:08อบใจมาก
29:17อายุทธิ์ อายุทธิ์ inya ถ้าพ Karim
29:27อายุทธิ์ พ่อรายงานมาว่า
29:29คุณพะสมิง ประหาร Jegian slip
29:34Likewise, you are my worthy friends!
29:38จริงหรือขอรับ
29:40ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้น
29:41ยังไงคุณพะสมิง กับ Ichi
29:44แต่คุณพระสมิงกับคุณเองก็เป็นเพื่อนรักกัน
29:47ไม่น่าจะสั่งประหารง่ายขนาดนี้
29:49อีนางคำตวงบกไปที่กรมเมือง
29:52ด่าคุณพระสมิงสาเสียเทเสีย
29:56และยังกระโดดถีบคุณพระสมิงด้วย
29:59อย่างนี้ไม่โดนโทษประหาร
30:03ก็ไม่รู้จะว่ายังไหร่แล้ว
30:07เสียได้
30:09ไม่ได้เห็นคุณเองตายด้วยตากับผมเอง
30:12ยังไงมังก็ตายไปแล้ว
30:15เจาอ้า ออกจากหน้าของเอกเลยล่ะ
30:19ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
30:23ถ่ายังนั้นก็ผมว่ามันไม่มีอะไรท่างลังเรา
30:26หนูรี่ไปไม่เอาเชื่อด้วยซ่อนแล้วนี่เตอรัก
30:33มีความเคเน weiter
30:36เเจ้าค่ะ
30:37สองพ่อลุคนั่นคุดของบางอย่างที่เบบซ่อนเอาไว้
30:40พร้อมสัมภาราเตรียมออกจากมือเจ้าค่ะ
30:43ขอบใจมากนะ แม่พิ่ง
30:45เป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วเจ้าค่ะ
31:05จะไปไหน คุณพาเมก
31:07คุณเม้น
31:10ไม่ใช่ธุรักโกงการอะไรของเจ้า
31:14ใครว่าล่ะ ธุรักของฉันก็คือมาหยุดพวกเจ้า
31:19หมายความว่าอย่างไร
31:22พวกเจ้าสองคนถูกจับแล้ว
31:27แล้วคุณพาช่วยมาจับฉันเรื่องอะไร
31:31ตามฉันไป เดี๋ยวก็รู้เอง
31:34ไม่ได้ เดี๋ยวก็รู้เอง
31:52ฉันกับลูกกำลังจะไปหายาติ
31:53คุณพาช่วยทําแบบนี้
31:55หวังว่าจะมีเหตุผลที่ดีพอนะ
31:58ต่อให้เป็นคำสั่งของเจ้าหมือกับเถอะ
32:03คุณพาเมกไม่ต้องห่วง
32:05ฉันไม่ตามไปจับคุณพาเมกมาเล่นเล่นหรอก
32:08เราออกมาตามที่มึงให้การ
32:24อุ่นเม้นจ้างกับผมให้คอยสอดแนม
32:28ถ้ามีการเคลิ่นยายปืนฝรั่ง
32:31ให้รีบรายงานขอรับ
32:34มันจะขนไปที่ไหน
32:36ปืนฝรั่งจะถูกส่งไปที่ป้อมบุดอนกับประนาสขอรับ
32:38ขอบใจมาก
32:40ให้รีบรายงานขอรับ
32:43มันจะขนไปที่ไหน
32:45เป็นฝรั่งจะถูกส่งไปที่ป้อมบุดอนกับประนาสขอรับ
32:48ขอบใจมาก
33:01เรามาตามที่มึงสารภาพ
33:03คุณเม้นกับท่านสีชายให้ค่าเข้าเมืองมา
33:06ทำทีมันเป็นป้อนกระสุนปืนเพื่อให้โดนจับ
33:09และให้การใส่ร้ายว่าคุณเองเป็นคนวงการ
33:12และเม้นไม่กลัวตายเหรอ
33:15คุณเม้นรับบากว่าโทษค่าให้ติดคุก
33:18พอท่านสีชายป้อนเมืองได้แล้ว
33:20ค่าก็จะบอดภัย
33:22และบอกเงินจะนวนยี่สิบช่างเป็นค่าติดคุก
33:25อันนี้ไม่รับบากว่าโทษค่าให้ติดคุก
33:27เพราะท่านสีชายป้นเมืองได้แล้ว ค่าก็จะบอดภัย
33:31แล้วบอกเมืองจำนวน 20 ชั่งเป็นค่าตอบแทน
33:38ใส่ร้ายกันอยากต่ำช้าที่สุด
33:40กรับผมได้ถึงคุณน่างของเมืองทุ่งใหญ่
33:43จะครบกับโจนทรยศบ้านเมืองของตัวเองไปเพื่ออะไร
33:53อาจจะเพื่อของพวกนี้ก็ได้
33:55วันนี้เป็นสมบัติของพระหยาติเจ็ต
34:10อดิตเจ้าเมืองที่โดนพวกไอโจนสีชายมันปล้นค่ามาสิบกว่าปีที่แล้ว
34:15ของชินนี้มาอยู่ที่ขุนเม่นได้อย่างไร
34:18รับผมไม่รู้ มีคนน้ำมาขายก็ผม
34:23แต่ผมไม่ได้ตรวจสอบที่มาที่ไป
34:26รับผมไม่ได้ตรวจสอบที่มาที่ไป
34:29ของแบบนี้ซื้อขายกันไม่ได้อยู่แล้ว
34:31ขุนเม่นจะแก้ต่างไว้อย่างไร
34:33ของแบบนี้ซื้อขายกันไม่ได้อยู่แล้ว
34:35ขุนเม่นจะแก้ต่างไว้อย่างไร
34:37ขุนเม่นเม่นเมือง
34:39ถ้าไม่สวรรพันแสง
34:41เจ้าสองพ่าลูกยังกล้าปากแคงอีกหรอ
34:43หลักฐานก็มัดตัวขนาดนี้แล้ว
34:45มีตราเมืองประทํา ของแบบนี้ซื้อขายกันไม่ได้แล้ว คุณเม่นจะแก้ต่างไว้ยังไง
34:58คุณเม่นเม่นเมือง ถ้าไม่สวรรพันแสง เจ้าสองพ่าลูกยังกล้าปากแคงอีกเหรอ หลักฐานก็มัดตัวขนาดนี้แล้ว
35:15กลับผมสมคบกับโจนสีชายเอง แต่ยังน้อยกับผมก็ได้ความสะใจที่ได้เห็นคุณพระสมินสั่งค่าขุ้นเอกเพื่อนรักของท่าน
35:38เมืองนี้หาดขุ้นเอกไปสักคนหนึ่ง ก็ไม่มีทางต้านทานโจนสีชายได้หรอก
35:45สะใจ
35:50เจ้าแคงอะไรขุ้นเอกนักนะ แล้วผมเกียกที่หน้าไหม
35:59ที่เจ้าจะไม่ตาย
36:14ฉันไม่รู้ทำไมคุณไม่ถึงเกลียดทางฉันนะ
36:20แต่เกลียดฉันก็เล่นงานแค่ฉัน
36:28ไม่เห็นต้องทำลายบ้านเมืองแหละ
36:32มีคุณเอง
36:36นี่พวกท่านวางกำดักรอค่ะ ปัดส้น
36:43ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
36:48โทษตัวเองเธอคุณเม็น
36:54คุณเม็น
36:56คุณเม็น
36:57คุณเม็น
37:10คุณเม็น
37:11ฉันขอโทษนะเจ้าค่ะ
37:14ที่วุวามหยาบคายสามหาย
37:18ร่วงเกินท่านเจ้าเมืองขนาดนี้
37:20เอาเธอ
37:21ฉันยกโทษให้
37:22อีกอย่างการที่แม่คำดวงถีบฉัน
37:24มันก็เข้าทางแผนการที่ฉันวางไว้พอดี
37:26ฉันมีงานต้องทำ ต่ำสบายนะ
37:32ขอโทษ
37:34เจ้าค่ะ
37:35อีกอย่างการที่แม่คำดวงถีบฉัน
37:37มันก็เข้าทางแผนการที่ฉันวางไว้พอดี
37:42ฉันมีงานต้องทำ ต่ำสบายนะ
37:47ขอโทษ
37:48เจ้าค่ะ
37:50ตอนแรกฉันนึกว่าหล่อนจะกโรดฉันสะอีก
38:05ที่ฉันหลอกหล่อนว่าฉันโดนลงอายา
38:08กโรดสิเจ้าค่ะ
38:10แล้วคุณพี่ก็ปล่อยให้น้องอราวาดเป็นผีบ้าดม
38:12อย่าบอกอะไรเจ้าคำ
38:14ฉันก็โทษหล่อนนะ ไม่คำดวง
38:17ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
38:19พอได้รู้ความจริงว่าคุณพี่ไม่โดนโทษอะไร
38:22น้องก็ดีใจที่สุดแล้ว
38:28ฉันโชคดีนักก็ได้หล่อนว่าเป็นเมีย
38:31ฉันเชื่อแล้วว่าผมได้คิดมีจริง
38:47ฉันแน่คุณเอกอิทธิริต
38:52เรื่องผัวเมียเนี่ยมันก็เป็นแค่อุบายข้ออ้าง
38:55ที่ทำให้คุณพี่ทำงานซื้อปืนต่อจนสำเร็จ
38:58เกี่ยวอะไรกับพรมลิคิดเจ้าค่ะ
39:01แล้วถ้าเกิดว่าเราเป็นผัวเมียกันจริงจริงเลย
39:04คุณพี่ว่ายังไงนะเจ้าค่ะ
39:12ฉันตั้งใจว่ากลับถึงเรื่อน
39:18ฉันจะไปสู่ขอล่อนกับรุงยด
39:28แม่คำดวง
39:34เกิดอะไรขึ้นกับน้องเจ้าค่ะ
39:50หล่อนเป็นรุมไปนะ
39:57น้องจำได้แล้ว
40:00เมื่อกี้น้องฝั่นประหลาด
40:02ฝั่นว่าคุณพี่จะมาสู่ขอน้อง
40:08หล่อนไม่ได้ฝั่น
40:11มันเป็นเรื่องจริง
40:13ฉันอยากได้หล่อนเป็นเมียจริงๆ
40:20ฝั่น คอยฝัน
40:22คอยฝัน
40:26นี่จริง มันไม่ใช่เรื่องจริง
40:30จริง มันเป็นเรื่องจริง
40:36จะจริงได้ยังไงเจ้าคะ
40:38ในเมื่อคำว่ารัก
40:40น้องก็ยังไม่เคยได้เห็นจากปากคุณพี่เลยซะคำ
40:48ก็ก่อนหน้านี่
40:51ฉันไม่รู้ใจตัวเอง
40:54แต่ว่าตอนนี้ฉันรู้แล้ว
40:57ว่าในใจของฉัน
40:59มีแค่หล่อนเป็นคนเดียว
41:01รอกเกินคงไม่ได้เลย
41:04เออเอ่อหัวใจ
41:07ความรักมันไม่เคยรู้
41:10ไม่ทำร้ายใคร
41:12ร้านที่แค่จริง
41:15ไม่คำดวง
41:20ฉัน...
41:22ท่านคุณเจ้าขาท่านคุณ
41:25เข้ามา
41:28ท่านคุณเจ้าขา
41:30เจ้auคค Graham
41:31คุณดาย เจ้า Alumni
41:32มีอะไรห quas
41:34คุณหยด เจ้าค이야 คุณหยด
41:42โอ้ยิ๊ด
41:44Tipp ดาย
41:45işเมies
41:46ปรinas
41:47เธอเป็นอะไร
41:48ต้องหยดเป็นไงบ้างขอรับ
41:49โหคไว้พืนดonceshowเต็น
41:52พ่อ
41:54แต่อีกจากน้อย ก็กลับมามีโร่มหายใจคื้เก้า
41:57แต่เต็นคอยแห้ง
42:00เป็นนี่อย่าง อีพอคือเป็นจำสี่
42:02เบาหูวอีหลี
42:04พ่อเจ้าน่ะ ว่ามีสัญญาณเตินนี่อย่างเลย
42:08ฉันจะรีบไปตามหมอลงมา
42:09ออการปลาดมาก ฉันเองเขาไม่เคยเจอคนป่วยแบบนี้มาก่อน
42:33หรือว่าจะไม่ใช่รูปใครเคยเจ็บ
42:38คุณพี่หมายความไว้ยังไงเจ้าคะ
42:41ฉันจะรีบไปนิมูลลงพ่อมา
43:08อาการแบบนี้ไม่ใช่โดนผีร้ายอะไรเข้าสิ่งรัก
43:13แต่เป็นโรคอะไรอาตมาก็ไม่รู้
43:16เราจะเอายังไงกันต่อดีเจ้าคะคุณพี่
43:20มันสงบใจไว้ก่อนนะ
43:23ตราบใดที่ลุงหยดอย่างหายใจ เราก็ยังพึ่งยอมแพ้
43:28ฉันเชื่อว่าต้องมีวิธีรักษาลุงหยดได้แน่แน่
43:30เหมอยาที่เก่งๆก็ยังมีแม่ชีนกวัดท้ายก่อน
43:35คู่แสงหมอเทวดา
43:37ส่วนเรื่องคุณใส่นะ
43:40บ้างที่ยมหยดนี้อาจจะโดนลมเผลมพัศ
43:44คุณใส่เข้าตัวก็เป็นได้
43:47ต้องไปหาผู้รู้ในทางนั้นนะ
43:50ขอรับพ่อ
43:51อาตมาขอตัวละ
43:54นั่นอยู่คอยไปท่องผมพ่อเอง
43:57พ่อเอง
44:10พ่อ
44:15พ่ออยากเป็นอะไรนะ
44:21หล่อนไม่ต้องห่วงนะ
44:23ฉันจะสั่งให้คนไปตามหาคนเก่งเก่งมาดูการรุงหยุด
44:28ฉันเชื่อว่าต้องมีสักคนที่ช่วยรุงหยุดได้
44:32ขอใจคุณพี่มานะเถอะค่ะ
44:37เราทำใจดี ๆ นะ
44:40อย่าพงมองในแง่ร้าย
44:57เชื่อว่าต้องการรุงหยุดเป็นยังไงบ้าง
44:58พ่อเสียแล้วทุกคน
45:00พ่อเสียแล้วทุกคน
45:01พ่อเสียแล้วทุกคน
45:02พ่อเสียแล้วทุกคน
45:03พ่อเสียแล้วทุกคน
45:04พ่อเสียแล้วทุกคน
45:05พ่อเสียแล้วทุกคน
45:06พ่อเสีย ไม่
45:08พ่อเสียแล้วทุกคน
45:12พ่อเสียแล้วทุกคน
45:13นี่ ค่ะ กินทิส ๆ ป้อ ขับพ่อเลยทุกคน
45:15ขอบคุณสียัดดูค่ะ
45:42ฉันสียัดใจเลยนะ
45:44เราไม่ต้องเป็นห่วงนะ
45:49ฉันรัก
45:52แล้วก็เคลบรุงหยดเหมือนพ่อของฉัน
45:55ฉันจะจัดการเรื่องท่านอย่างดีที่สุด
46:01แต่เราต้องเข้มแข็งไว้นะ
46:11รุงหยดจะได้จัดไปอย่างไม่ต้องห่วงอะไร
46:16ม้าว Pietริง
46:19เซลามีจัดไปอย่างน่อย
46:21ตอนที่สีหรือเป็นอาจโลก
46:23ชายไปไม่ได้
46:24ฉันจะใช่มีอะไร
46:25ฉันรักคุณสียัดของฉัน
46:27นี่ว่าเธอเป็นหลัง
46:30ฉันมีคุณสีอบไว้
46:32ฉันมีควสุดนึง
46:34ลุงยอด
46:47ฉันขอให้รู้
47:04ลุงยอดยังหายใจอยู่ แต่ว่าเบาเต็มที
47:11จริงด้วย พ่อยังมีร่มหายใจจริง ๆ ด้วย
47:19อิหลี อาศาบาลได้ เมื่อสร้าวบอมีร่มหายใจเลย
47:26มือก่อน อิพ่อก็เป็นจังสีเทือนึงแล้ว
47:30แม่น แม่น เพิญหยุดเศร้มหายใจ แต่ก็กลับมามีร่มหายใจอ่อน ๆ
47:37เกิดอิหยังคืนกับอิพ่อกันแน่
47:43นั่วที่เป็นพิศแม่งรับ
47:46พิศแม่งรับ
47:48ประขาม
47:50ประขามอยู่ใส
47:52จริงสิ ฉันไม่เห็นในขามเลย
47:55ใช่ พี่ขามหายไปตั้งแต่มะวานแล้ว
47:59ประขาม
48:14พิ้ชของมัน เ�ãy grace of อา粉 เป็นเกึงตาย
48:17มีค��olithค survive to pain
48:20สอง Flea Hammer แล้วถั่งตาย
48:22ทำไมหมอย้อยถึงตรงสายในตัวในความ
48:25แม่บะข่ามเป็นชาวเขาอุปยัง深gi
48:27ในมันที่หู้จักพิ้ชใจรับ
48:32แล้วไอ tes kahm? ฉันแห่งย๊าบอิพอเหตุ
48:35มันก็มีเหตุผล natural líneur
48:38เหลือไอ Range
48:40ไอ Richards ให้ accounting checks Qatar ดอกขอดือ
48:44เกี่ยวกับฉัน
48:50จากพระอาคีกรับผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
48:58มันเป็นของวิเศษที่หายากที่สุด
49:01ฉันคงแก่เกินไปแล้ว
49:04คงต้องถึงเวลาที่จะต้องส่งต่อให้คนอื่น
49:08อาจจะเป็นคำดวง
49:12หรืออาจจะเป็นท่านขุ้น
49:22อายศเวาจังสั้น บักขามมันก็เลยแค้นอายศ
49:31คุณพี่จะไปไหนเจ้าคะ
49:33ฉันจะไปตามหานายขาม
49:35นายขามเป็นคนเดียวที่รู้จักพิดแม่งหลับ
49:38เมื่อวานตอนเย็นในขามน่าจะออกไปไม่ทันประตูเมืองปิด
49:42ตอนนี้น่าจะยังอยู่ในเมือง
49:44เปิดประตูเมือง
49:46ตอรับ
49:48หยุดก่อน
49:50ประตูเมืองก่อน
49:52เปิดประตูเมือง
49:54เปิดประตูเมือง
49:56ตัวรับ
49:58หยุดก่อน
50:04ไปประตูเมืองก่อน
50:06ฉันมาจับคนล้าย
50:08เป็นคำสั่งของท่านขุน
50:10หรือคำสั่งของท่านเจ้าเมืองขอรับ
50:12เป็นคำสั่งของฉันเอง
50:14แต่ลองนี้ต้องเป็นคำสั่งของท่านเจ้าเมือง
50:16ท่านขุนสั่งไม่ได้
50:18มันผิดกฐ
50:20ทำตามที่ฉันบอก
50:22ท่านขุน แต่เรื่องนี้โทษโบยร้อยไม้หรือนะขอรับ
50:26ฉันยอด แต่ฉันจะปล่อยให้คนล้ายออกไปไม่ได้เด็กครับ
50:34ปิดประตูเมือง
50:44มึง ไอ้ขุนเอง
50:52อีกambi
50:56แม Gongjat
50:58จับคุณ
50:59แม่เพิ่งได้ขาวพ่อเอกจากที่ตลาดเลยรีบมาบอกลูก
51:02เรื่องที่พี่ขุนทุกสั่งประหารเหรอเจ้านะคะ
51:05นั่นไม่ใช่เรื่องจริง
51:07แล้วเรื่องจริงมันคืออะไรเจ้าคะ
51:10ที่เขาว่ามัусаทำความผิดใหญ่หลวกเนี่ย
51:12เป็นแครกอุบายลอกจับคนล้าย
51:17ตอนนี้พ่อเอกได้ความดีความชอบ
51:19อาจได้เลื่อนขั้นเป็นถึงพระยาก็ได้
51:24นี่ลูกตัดสินใจผิดแล้วหรอกเนี่ย
51:49กระกุมขอโทษขอรับ เป็นเพราะกระผม รุงหยดถึงได้เป็นแบบนี้
52:04เพราะเรื่องของกระผมกับแม่คำดวง ได้ทำให้ในขามโกรดแค้นรุงหยด
52:09ถ้าเกิดไม่มีกระผมสักคน เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้
52:21กระผมจะตามในขามกลับมา ให้เขาถอนพิดให้กับรุง
52:26และหวังว่ารุงจะยกโทษให้เขา
52:32หลังจากนั้น กระผมขอให้รุง
52:39ไม่ขาม ไม่คำดวง
52:46กลับไปอยู่กันเหมือนเดิม ก่อนที่จะรู้จักกับกระผม
53:04กระผมจะทำให้ได้
53:05ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
53:09ก่อนที่จะสายเกินไป
53:39ใครตามสายเกินกลับไป
53:48สายเกินไป
53:53เฮ้ย พูดสงสัญญาณเมื่อเจอตัวในข้ามแล้ว
54:10ฉันจะไปตามตัวในข้าม
54:12ขอรับ
54:19อายอย อายคุณสิฟ้าวไปใส
54:22ไปตามพระขราม
54:24อ้ย เป็นอย่างคือบบอก 아주
54:28หรือว่า
54:29ว่าอายย Understand
54:31หรือว่าอายคุณสิ incredible ค้าอายค forb
54:35เป็นอย่างคือคิดแบบนั่น
54:37อายคุณเพ้ tragedy เียดๆ
54:39อาวะที่ท่านขุณเคียด
54:42ท่านขุณหู้สึกผิดต่อพอเจา
54:44อายอายหมายพร้อมแล้วตั้งใน
54:47อาดิยินท่านขุณเวาก็อายศ
54:51ที่เป็นต้นเหตุให้พ่อเจ้าปวยกับตาย
55:01ไอ้ขามมันหลบอยู่ในวัตร
55:03กระผมให้ลูกน้องจับตาดูอยู่
55:05ไม่อยากให้ชาบ้านแตกตื่นขอรับ
55:07ดีแล้ว
55:08ฉันจะเข้าไปหาในขามเอง
55:10ระหว่างนี้ถ้าเกิดใครเจอในขาม
55:12ห้ามทำร้ายเขาเด็กขาด
55:13เข้าใจไหม
55:14ขอรับ
55:15เดี๋ยวเจ้าค่ะคุณพี่
55:20ไม่คำรวง
55:22น้องรู้นะเจ้าค่ะว่าคุณพี่คิดจะทำอะไร
55:27คุณพี่คิดจะให้พ่อกับพี่ขามคืนดีกัน
55:31แล้วให้พ่ายกน้องให้พี่ขาม
55:33ใช่ไหมเจ้าค่ะ
55:39ใช่
55:40คุณพี่เห็นน้องเป็นอะไรเจ้าคะ
55:45นึกจะยกให้ใครก็ยกให้ง่ายๆอย่างนั้นเลยเหรอเจ้าคะ
55:49ฉันไม่ได้คิดจะฝืนใจหล่อนขนาดนั้น
55:52ถ้าหล่อนไม่อยากไปก็ไม่ได้บังครับ
55:54คุณพี่โทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อน้องถูกวางยาพิษ
56:00ก็ใช่ไง ฉันเป็นต้นเหตุ
56:04คุณพี่ดูถูกน้ำใจพ่อน้องเกินไป
56:08พ่อนองทั้งรัก ทั้งเอ็นดูคุณพี่อย่างจริงใจ
56:11ถึงได้ให้ของศักษิต เอาไว้ปกป้องคุ้มครองข้าลาชการดีๆ อย่างคุณพี่
56:15มันไม่ใช่ความผิดอะไรของคุณพี่เลย
56:18แล้วที่พี่ขามมันอิจฉา เพราะว่าเขาเป็นคนที่จิตใจละโมบโรบมาก
56:23ทำไมคุณพี่ต้องโทษตัวเองด้วยเจ้าคะ
56:26คุณพี่ชอบให้ความยุดที่ทำกับคนอื่น คุณพี่ก็ต้องให้ความยุดที่ทำกับตัวเองด้วยนะเจ้าค่ะ
56:39ฉันจะจับเป็นในขาม ให้ในขามบอกเรื่องยาท่อนพิษ
56:46ถ้าเจอพี่ขาบ แล้วเขาไม่ยอมบอกเรื่องยาท่อนพิษ คุณพี่จะทำยังไงเจ้าค่ะ
56:53ก็ต้องใช้ความเด็ดค่ะ
56:54แล้ว ถ้าเขายอมยาถอนพิดแต่น้องต้องเป็นเมีย��怪
56:59คुนพี่จะทำอย่างไร
57:08แล้ว ถ้าพี่ขามบีบให้คุณพี่เลือก
57:09ระหว่างยาถอนพิดขัmir azo
57:19ฉันไม่รู้จักในขาม ร่อนคิดว่าในขามจะกลับใจ มอบยาท่อนผิดให้มั้ย
57:27ตอนนี้น้องคิดว่าน้องไม่รู้จักเขาแล้วเจ้าค่ะ
57:40คำดวง
57:42พี่ขาม
57:44คุณ
57:49มึงบีบให้กูทําแบบนี้เอง
58:00พี่ขโม่ของพ่อมาเหรอ
58:03ใช่
58:04ทำไมดึงไปอยู่ที่มั้ย
58:06เฮ้ย
58:09ส่งจากพะอาคีย์ขึ้นมาเธอค่ะ
58:12ฝันไม่ได้นั้นพิง
58:14เกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ
58:18มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นที่กรมเมือง
58:20ไอ้โจนสีชาย
58:22มันพูกจดหมายกับธนูแล้วยิงเข้ามาในมู้
58:24ไอ้โจนชั่ว
58:26ใครจะไปยอมให้มันกำหนดกะเกตตามใจชอบอย่างนี้
58:29ทุกคนเห็นไปได้ทางเดียวกัน
58:31งั้นเราจะสู้กับมัน
58:32น้องขออยู่สู้
58:33เพื่อปกป้องบ้านเมือง
58:35ร่วมกับคุณพี่นะ จ้ะค่ะ
58:37เจ้าต้องรักษาชีวิตไป และตายที่หลังฉันกับคุณเอง
58:41แต่ว่าจ้ายตัวกันไป เบิดประตูเมืองและเขาเผามาให้จิ้นสร้าง
59:07ได้แต่หลังเท่าในใจทุกวันจิ้นเดิมที
59:14เธอรักเขาไปจริงๆเธอดีไม่ดี
59:18กลัวว่าคิดไปแยงว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
59:23เธอเธอไม่ได้รักกัน เธอเช็บไปบอกที
Recommended
1:03:26
|
Up next
1:00:50
25:07
59:13
59:19
56:07
41:58
42:17
58:33
23:20
24:49
1:02:06
23:30
16:05
44:45
25:31
59:00
59:20
59:03
13:25
Be the first to comment