- 2 months ago
รัก สาป สูญ ตอนที่ 3 (EP.3) วันที่ 22 ตุลาคม 2568
ละครย้อนหลัง, ละครไทยย้อนหลัง, ละครดัง, lakorn thai, lakorn, ดูละครฟรี, ละครใหม่, ละครเก่า, ละครออนไลน์, dailymotion ละครชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อเป็นนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจรณยานในการรับชม
00:08ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:11อาจมีอายุ
00:27ผมน้องไปตามของมันตามพอลิง ปล่อยผม
00:31ไม่ เอาซ้อนผมคืนมา
00:34ปล่อยผม ผมจะกว่าคุณเว้นไม่ได้แล้ว
00:37ไม่
00:40มีอายุได้
01:01รับไอร์ รอมอร่องไอ้
01:04กลอม ร้องไหน
01:10คุณต้องดับไปเดี๋ยวนี้
01:17คุณทำไมได้
01:40คุณทำไม
02:10คุณทำไม
02:40คุณค่า
02:54ถ้าคุณจะไม่ให้ซ้อยผม
02:56คุณช่วยพาผมไปพี่เมืองได้นะ
02:58คุณตั้งสติก่อน
03:00แต่เล่ามา
03:02ไม่ให้พลังไฟของคุณเนี่ย
03:04มันเกี่ยวแล้วกับเมืองตามพอลิง
03:10ก็...นี่คืนวันเกิดผมว่าสามปีก่อน
03:12คุณทำไม
03:26คุณทำไม
03:28คุณทำไม
03:32พวกแกทำบ้านอะไรกันอ่ะ
03:34มันไม่ใช่เรื่องของกาฝากอย่างแก
03:44ไม่เสือบสิ
03:46แก้หากหลังพ่อ
03:48ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่
03:50แล้วแกจะทำอะไรฉันได้
03:52คุณทำไม
03:54ไม่เป็นด้วย
03:56คุณิกว่า
04:22สูงอะไรวะนี่
04:37ชิบัน
04:38อย่า
04:39ไหร่
04:40ไหร่
04:41ไหร่
04:42อะไรจัน
04:43อะไร
04:44พอ
04:45ก่อนอะไรขึ้น
04:46พอ
04:47ไอ้สูนก็มาเลี้ย
04:48มันเป็นชูกัน
04:52มันกลัวเอง
05:09พอรู้อยู่แล้วหรอ
05:14เลิกข้าวไหร่
05:16พอไม่พูด
05:18พอไม่พูด
05:20ไม่พูด
05:50นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้ว่าตัวเองมีพลังไฟ
05:56หลังจนาที่ทุกครั้งพี่หัวใจผมเต้นเร็ว
05:59มันก็ชอดมีไฟติดตามสิ่งของที่สามารถไปเชือไฟได้
06:03จะผมไม่กล้าใช้ชีวิตร่วงกับผมดีอย่างด้วยซ้ำ
06:08นี่ผมไม่ได้สร้างเรื่องนะ
06:20พ่อครับ
06:22มาดีลูก
06:26พอว่าพ่อจะวิธีแก้คำสักไปให้ลูกได้แล้ว
06:31ดูนี่ ภาพสิวะหน้าตลาด
06:34ที่มือขวาถือกลองคือดิ้นกำเหนิดโลก
06:39ซ้ายคืออักษณีทำลายล้าง
06:42แล้ววงร้อมที่เห็นเนี่ยคือน้ำ
06:45เรามันเกี่ยวข้องกับการแก้คำสักของผมอย่างไรเหรอครับ
06:49ดูสัญยรัฐอักษณีบนมือองค์สิวะสิ
06:52รู้ว่าเหมือนอะไร
06:55มันเป็นกับสัญยรัฐที่ขึ้นบนข้อมือผม
06:58ตอนที่ผมควบคุมตัวเองไม่ได้
07:00ดูตรงนี้สิ
07:02มีตัวอักษณ์ปราวะ
07:04อายุประมาณพุทธศัตวัตรที่ 11
07:06ต้องกับช่วงอนาจักษ์ดินสีแดน
07:11ถ้าเราไปถึงที่นั่นได้
07:14เราอาจจะเจ้าวิธีแก้คำสับให้ลูกได้นะ
07:17นี่หมายความว่าผมจะหลุดพ้นจะคำสับนี้ได้จริงๆเหรอครับ
07:21เราลูกจะไม่ต้องโทรมาณกับมันอีกแล้ว
07:24ถ้าเราพุผเมืองตามพอรลิงที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าเขาหลวม
07:34แต่... king...
07:35แต่ป่ามันกว้างมากเลยนะพ่อ
07:36เราจะเจอที่ตั้งมาได้ไง
07:39คนที่เคยเห็นBRามทางของสร้างเมืองตามพอรลิง
07:41นี่แค่ข้อพรัวผ่านสิกขอรเท่านั้น
07:47ผ่านสิงขอร
07:49เจ้าไปท่านผมฝั่นเห็นคุณ
07:56ตลอด 3 ปีได้ผมฝั่นเห็นคุณ
07:59มาทำให้ผมรู้ว่าคุณคือคนที่จะพาผมไปเมืองตามพอลิงได้
08:03ซ้อยหินสิวเรื่องของคุณ
08:05กับซ้อยหินโจนี้ของผม
08:07มันถูกสร้างขึ้นมาเพราะบูชาพาสิวะ
08:09มันดึงดูดเข้าหากัน
08:12แล้วไงอ่ะ
08:15คุณมีตัวโตนอยู่จริงๆ
08:18ชื่ออสุนี้
08:22พอคว
08:44ไม่เห็น
08:47ถ้าคุณไม่มีฮัน คุณไม่ควรจะมาเกราวหาใครว่าเป็นฆ่าโทรม
09:16- มันค้าเอาให้เชื่อเงิมอยู่ temperatures were not for anything..
09:18- แผนไม่ใช่บทางรัก กับที่ขึ้นวันนับผากipt accompli believe in you while your demuf
09:29คุณเค้า Relations' in space
09:34- App Store
09:44อาคม เหลือนPA
09:48นี่
09:49ฟังน่ะ
09:50ต่อให้เรื่องของเรามันเป็นเรื่องจริง
09:52หรือให้เมืองตามいてствеลิงมันอยู่ในเขวหลวงจริง ๆ
09:56ผมจะเป็นคนฟังเมืองนั้น
09:58ไม่ให้มันโปรdiesขึ้นมาสร้างความุนวัยลให้กับป่างผมเด็ดขาย
10:02ก็มันเป็นทางเดียวที่ผมจะแก้ความสา прив flankของผมได้ส»
10:05นั่นเป็นมันห Spin б % ของคุณ
10:07ไม่ใช่ปัญหาของผม
10:09อย่าคิดจะยนต์ปัญหาตัวเอง มาให้หนักของกันอื่น
10:11รู้ตัวงะ
10:13ว่ากำลังทำตัวเองเป็นพาหลัง
10:18ลมเลิกความคิดที่จะตามหาเบืองตามพอลลิงได้แล้ว
10:37รู้หวัย
10:51เยอะจองรีสอร์ทเราเคิ่มขึ้นจะสองวันที่แล้วเยอะเลย
10:55ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆนะ
11:02ไม่ว่ารีสอร์ทเราจะต้องปั่งมาในแน่
11:05หือ หลับจองเลย
11:13ปะปี หิวแล้วอ่ะ
11:17ได้จ้า
11:35หือ หวานน้อย
11:39ปะปีค่ะ
11:51ปะปี
12:05ปะปี
12:23ปะปี
12:27ส้อยหินสิวเรืองของคุณ
12:29กับส้อยหินโจนี้ของผม
12:31มันถูกสร้างขึ้นมาพวกบูชาพาสิวะ
12:33มันดึงดูดเข้าหากัน
12:35มาทำให้ผมรู้ว่าคุณคือคนที่จะพาผมไปเมืองตามพอลิมด้า
12:41กูก็รอนๆ
12:45ไม่ขอมีค่ะ
12:49คิดอะไรอยู่หรอ
12:51เรื่องสิววัตรสมี
12:55ถ้าคุณอื่นอาจที่สิววัตรอยู่ที่นี่
12:57ผมไม่ได้อื่นอาจ
12:59คุณแค่อรมช่อวูบอ่ะ
13:01ผมกลดไมิคล
13:03แล้วไปพาลลงที่เขา
13:05แต่ผมไม่ได้เกลียดเขา
13:07แต่ผมไม่ได้เกลียดเขา
13:09ทำงั้นมันมีปัญหา
13:11ผมแค่
13:13ผมแค่
13:19ผมแค่ต้องการเวลา
13:21สิววัตรเขาเพิ่งเสียพ่อไป
13:23ถึงพ่อเขามันเจ็ด
13:25อ่าไม่ต้องหัวค่ะ
13:27ผมจะไม่ไปพาโนบเขาอีก
13:29อ่าดีใจนะ
13:31ที่ตุนเข้าใจสิววัตร
13:43อ่าครับ
13:45นะครับ
13:47medical
13:50ซ้อยหญิงสี่วะลิง
13:52กับซ้อยหญิงโยน scratched
13:55เชื่อกันว่าใช้เปิดหนึ่งได้
13:58อากิจ อากิแต่
14:00оты!
14:01อัลลายกัน ค่อยค่อยเดิด
14:03จะวิ่งทำไมเดี๋ยวก็ล้ง
14:05อา vaccines ค่ะ
14:06อาทิตย์หน้ามีแข็กต braking oblig4 track
14:09ข้างแล้วเต็มทางวิ๊กเลยค่ะ
14:10รีวิวที่เราถ่วไอย่แชร์�로ในโซเชิล ทำงานแล้วครับ
14:13ใช่ค่ะ
14:14ขึ้นเขาหวงสเตเตจะเปิดทำการหักที
14:20มันต้องให้ประทับใจกันสุดสุด
14:22โอ้ย ประทับหลัดอะไรตรงนี้หมด เปรียดหมด
14:47โอ้ย โดนเต็กเบ็บเหรอ
14:48อ้าไม้รับคอย
14:50โอเค
14:52ตรงนี้เลยค่ะ
14:54อ้าค่ะ
14:56อ้าค่ะ มันตอนที่กำจังว่า ไม่ยังเรียกหมดที่
15:00โอ้ย บุจัดเทียง แต่วันนี้จะเซ็ตไปเนี่ย ขอคุ้ง
15:04โอ้ย จริง
15:06ลูกหวาย
15:08โอ้ย
15:10ช่วยโดนหน่อย โอเคไหม
15:14ทำไมไม่ลองใช้เครื่องออกอยู่แล้วครับ
15:16น่าจะดีกว่านะ
15:18เดี๋ยวผมซื้อให้ไหม
15:19โอ้ย ไม่เป็นไรหรอกลูก
15:21แต่วันนี้ป่าเห็นว่าแดดอ่ะมันดี
15:23ก็เลยคิดว่าให้พ่าแน่โดนแดด
15:25แล้วเราจะได้กลิ่นห้อเป็นกลิ่นแดดมาก ๆ แน่
15:29เงินได้ครับ เดี๋ยวผมช่วยอีกนิดนึง
15:31เออ โอเคจ่ะ
15:33โอเค
15:35เห็นปันรีกด้ำสบายนะครับ
15:37จ้า ขอบคุณครับ
15:45เห็นแล้วครับ
15:47ทำไมทุกคนที่นี่ดูตื่นเต้นกับกันต่อรับนับทางเที่ยวจังครับ
15:51ก็มันเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี
15:53ที่เราจะเปิด Homestay ครั้งค่ะ
15:55หลังจากที่รุงสิงขอนจะ...
16:01พูดได้เลยนะครับ
16:03ผมอยากรู้เหมือนกันว่า
16:05หลังจากที่รุงสิงขอน สำ Caption ทำเสียอะไรเนี่ย
16:07ทุกคนที่นี่เป็นยังไงบ้าง
16:09으ゆất
16:11Homosay ก็ต้องปลิดตัวลงละค่ะ
16:13พวกเราก็อยู่กันได้ด้วยนั้นได้
16:15ให้จากที่รุง��터 mitt
16:17ไฟหะ ROB ก็ขายให้กับโรงงาน
16:20ใช่ครับ
16:21แล้วก็
16:23นำทางนักท่องเที่ยวที่พวกก่อปั้นแล้วก็ทาราทำมาค่ะ
16:28เออ ได้
16:30ยังเจอกันไปมึง
16:34กับapνα
16:35บังเธอ
16:37hayaครับ
16:38เดี๋ยวผมเข้าเมืองก่อนนะครับ
16:40ช่วงดีผม้มี board กับคุยงาน такаяเพื่อน
16:41อัน
16:46treffen
16:47ไง ไปทังนู้นก่อนเลย ระวัง ระวัง
16:54- ت่งแบท Cyclone เลือกไมшตัวเอง เลือก เลือกออกอ่ะ
17:02- ขอมว่าเลือกเอานั้งดีออกไปก่อนนี่กว่าครับ ผมกลังจะทำงาน
17:04- อันนี้ด้วยเกี่ยวนะ? นี้ไม่เกี่ยว
17:06เก่งอ่ะ! foi абลากว่าเลือกแล้ว
17:09คุณ คุณ คุณ
17:16อะไร
17:19พาผมไปลงบ้านหน่อยได้ปะ
17:24รอยทาลาดิ
17:25ไอ้ก่อลูกหวายไม่นานมาก็เสร็จเหรอ
17:28โคตรใจดำเลย
17:34ก็ผมเห็นคนอื่นเขายุ่งๆอยู่อ่ะ
17:36คุณพาผมไปไม่ได้เลยไง
17:38ถ้าจะแปลกขึ้นมา
17:41และทีหลังอ่ะ
17:43ถ้าจะว่าใครใจดำอ่ะ
17:45ดูหน้าเขาด้วย
18:08มองอะไรวะ
18:11ก็บอกให้ดูหน้า
18:14ดูหน้าอย่างนี้
18:15ก็บอกให้ดูหน้าอย่างนี้
18:17ข้อบคุณ
18:19สุดท้าย
18:20คุณตอนนี้
18:21ข้อบคุณ
18:23อิลย์องวันนั้นก็เหมือนดองคำซาบ
18:31ให้เราไม่ได้พบกันแสกที่รักเหมือนมีผู้เขาส่วงฉันดาบตบังเอาไว้
18:42รอมานานแค่ไหนไม่เคยวันยาก็คอยระวังว่ามันก็มีสละหวันที่เจอได้เจอกับรักที่ลนหาย
18:52หายโรกทีนได้รู้ว่าเธอนั้นรออยู่ตรงที่ได้
18:57เนี่ย คุณ
18:59โทรสัพท์มา
19:00อาจควางใจประทันนา
19:02รู้หน้าทีนี้ที่ตัวฉันยังมีลงหายใจ
19:08เจอตามไปจนสุดขอบความ
19:13นี่ไล่ผม
19:15คุณเดินรออยู่แถวนี้แหละ
19:16ผมเสร็จแล้ว ผมโทรคหา
19:18โอเค
19:20จะไปตามห้UNG
19:23ลอบล tul
19:34ไม่ขึ้น
19:34เยอตระหา.
19:35รักที่มันสะสูน
19:36ทีอาจ จะหาช่วงกว่าfried
19:38ต้องเริ่มจากสุด
19:39ก็เพียงให้ฉันได้พบกับเธอ
19:40อифทีนุก Yanjelala
19:41ไม่ว่าจะตืนหลัก
19:43แค่อยากจะบอกให้เจอได้รู้
19:44I will never give up
19:46ฉันปุคตะลุยทุกสิ่งที่ความกัน
19:48เพื่อได้เจอกับเขา
19:48จะเล็กครับบลายสันผม หรือว่าจะใหญ่นั้นคุณเขา
19:50จอบไปแอดเวนเจอร์ รู้จริงไม่ได้เพิรเจอร์
19:53เราคงได้พบกันสักที I hope to see you my lover
19:56เพราะเพียงได้รู้ว่าเธอนั้นรออยู่ตรงที่ใด
20:01เขตแดงผู้เขาไม่อาจควางใจปราธนา
20:06วินหน้าทีนี้ที่ตัวฉันยังไม่ลงหายใจ
20:11เธอสามไปจนสุดขอบฟ้า
20:17หวังเกียวที่อยู่ในด้วงใจ
20:19น้าลงเหลือบาสักทีนใด
20:22คือใจหรือว่า
20:24รับคือเป็นฉันเป็นตามหาไปสักทีนี้ที่อยู่จริง
20:47ขอโทษนะครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ
20:58รู้คุ้นสนใจปรธิษานะครับ
21:01ครับ พอดีผมเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกครับ
21:08ผมเออสครับ ผมเรียนจบเวลานาคดีนะครับ
21:13แล้วก็ทำงานอยู่ที่บิวิตภัณฑ์ตามพอลิง
21:15อยู่ไหมกันจากตรงนี้ครับ
21:17ถ้าคุณสนใจ
21:19ผมจิวัดนะครับ
21:21ผมสนใจ
21:23คือผมกำลังศึกษาเรื่องเมืองตามพอลิงอยู่ครับ
21:27คุณมาถูกแล้วหรือครับ
21:30เดี๋ยวผมจะพาคุณไปเจอจานถาดคุณ
21:33ผมเป็นภัณฑ์ลักษ์
21:48นั้นพี่วิตภัณฑ์ส่วนตัวของอาจารย์สอบบฏิษาคุณผม
21:52แล้วคุณพอจะรู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเมืองตามพอลิงบ้างไหมครับ
21:59เมืองตามพอลิงเป็นอันจากโบรา
22:02มีมาตั้งแต่ก่อนสมัยพุทธศัตวัทที่เจ็ก
22:06อาจารย์ถากูลเจ้าของวิวิทภัณฑ์นี้ครับ
22:10สวัสดีครับ
22:13อาจารย์รวบรมข้อมูลเมืองตามพอลิงแล้วมาเผยแพร
22:30ทุกวนาทิตย์จะมีการจัดงานเศวนาทั้งแบบวิชาการ
22:34เครื่องเราถูกรูปแบบ
22:48นี่มันองค์พระสิวะปังนัตราษ
22:52เธอพระเจ้าสูงสุดเห็นการได้รัง
22:56สัญญาค์พวกนี้นี่มีความใหม่อะไรมั้ยครับ
23:10สัญญาค์พวกนี้นี่มีความใหม่อะไรมั้ยครับ
23:14เป็นภาพสัญญาค์ของจากกูลพรามสุระยะ
23:24ผู้นำและผู้ควบคุมทาดไฟ
23:26หนึ่งในสี่ผู้ปกครองเมื่อ
23:28แล้วอีกสามตะกูลแล้วครับ ใครเป็นผู้นำ
23:32พรามอาศนี ผู้ควบคุมลม
23:34พรามอาโปบผู้ควบคุมน้ำ
23:36และพรามกการณะการณะก์
23:57ผู้ปกครองเมือง ที่สร้างสมดูนให้กับตามพอร์ริง
24:02มันมีเป็นถึก
24:04มันเป็นทั้งจริง
24:09แล้วทำไมถึงไม่เคยมีใครพบที่ตั้งของเมืองตามพอริงเลยเหรอครับ
24:17อ่านมันถึกสิ
24:21จารึกบนใบลาน
24:23เป็นอักษรประวะมีเนื้อหาเขียวข้องกับท่าทั้งสี่
24:27มีความเชื่อว่าเมื่อผู้ควบคุมท่าทั้งสี่
24:31หวนคืนกลับมาพบกันอีกครั้ง
24:34กันประกฏของเมืองตามพอริง
24:36อาจจะเป็นจริง
24:53นั้นเรียบผมส่งคุณแค่ตรงนี้นะครับ
24:55ครับ
24:57เดี๋ยวถ้าคุณอยากได้ข้อมูลเพิ่ม
24:59เดี๋ยวผมทรงให้นะครับ
25:00ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับบอันนี้
25:03ครับ
25:03ครับ
25:05ครับ
25:09เธอหรือคุณเขา
25:11ผมมาเตือนแถววะวัตภาพมหาท่านะครับ
25:17จะกลับไปในนี้แหละ
25:19แต่
25:21คุณเขา
25:25ใช่คุณเขาจะของคุณเขาโหมสเตตรปะครับ
25:27ใช่ครับ
25:29คุณรู้จักคุณเขาด้วยเหรอครับ
25:31ผมประคว broccoli
25:33ผมเป็นเพิ่นมันครับ
25:36แต่คุณอยากบอกคุณเขานะครับ
25:38ว่าผมพาคุณไปเจาจารย์หาก organizing
25:41ดังแล้วก็
25:43มันอรวาดแน่ครับ
25:45ทำไมเหรอครับ
25:47มันกลัวจารย์ถากคุณผ้าคุณเข้าไปตามห่าสมบัติ
25:51ในเมืองตามพอลิงนะครับ
25:53กลัวว่าปลาจะถูกทำลาย
25:55แต่มันก็ค Minute คุณค �มันไปเลือยครับ
25:59น้ำผมพอตัวนะครับ
26:23คุณ
26:26อ่ะ คุณ
26:29ขอบใจ
26:32แต่ผมต้องแวดธุราอีก 2 ที่
26:34ได้ไหนอ่ะ
26:35ขึ้นรถ ไม่ต้องถาม
26:56ฮัลโหลพ่อ
26:57ตัวพ่อ
26:58เออ ผมคอยติดตามมันอยู่
27:01เออ ไม่ต้องหวงหน้า
27:03นี่มันคาดสายตาแน่นอน
27:05เออ โอเค
27:06ตามหาหินโยนี้มาทั้งชีวิต
27:16อยู่ ๆ ก็มาให้เจอเองถึงที่
27:18โชคเข้าข้างเราจริง ๆ ครับ
27:21ไม่ใช่โชคเหรอ
27:24เป็นชะตากรรมมากกว่า
27:30ตอกย้ำว่ามันทึกที่เขียนไว้ในนี้คือเรื่องจริง
27:33ทำไมอาจารย์ถึงไม่บอกข้อมูลเรื่องของคุณเขา
27:38กับหินโยนี้
27:40จะสามารถนำทางเราไปเจอประตูเมืองตามพอลิงค์ได้
27:43ใช่ครับ
27:49ถ้าทางพวกมันยังไม่ค่อยไว้ใจรอเท่าไหร่
28:00แต่ชะตากรรมก็นำพาหินโยนี้กะหินสีวิตลึงมาพบกัน
28:04อีกไม่นานผู้คุมท่าทั้งสีจะต้องปรากฏ
28:09และเมื่อประตูเมืองตามพอลิงเปิดอีกครั้ง
28:11จะไม่มีใครมาว่าฉันเป็นนักวิชาการบ้าได้
28:42นี่คน
28:44ไม่คิดจะขอบใจยังสักหน่อยอ่ะ
28:46ขอบใจ
28:52คุณชื่อวัด
28:55ได้คุณพาคุณไปโรงบาลมาแล้วเหรอ
28:58ไม่มีตาอ่ะ
29:02เอ่อ...ใช่ครับ
29:03คือ...พอทีผมเห็นคุณขาวเขาจอบไปข้างนอกพาเดียอ่ะ
29:06ก็เลยขอติดลกเขาไปด้วย
29:09แล้วนี้คุณมีอะไรหรือเปล่าครับ
29:11ไม่มีอะไรครับ
29:13ผมเห็นคุณทำให้ไป มันเลยเป็นท่วง
29:16มันไม่ต้องเป็นท่วงหรSorry
29:18ไปกับกูอ่ะ
29:20ยังไงก็ปรอดภัย
29:21ยังไงก็ปลอดภัย
29:36คิดอะไรมายัง
29:37เดี๋ยวผมให้แม่เตรียมมาให้
29:39ขอบคุณนะครับ
29:41แต่ไม่ต้องระบากก็ได้ครับ
29:43ผมเก้งใจ
29:51คุณครับ
30:06เป็นภาพสัญลักษ์ของชัดกูลพรามสุระยะ
30:09ผู้นำและผู้ควบคุมทาดไฟ
30:12หนึ่งในสี่ผู้ปกครองเมือง
30:14พรามอาศนี
30:16ผู้ควบคุมลง
30:19ผู้ควบคุมน้ำ
30:21และผู้ควบคุมดิน
30:23ทั้งสี่คือผู้ปกครองเมือง
30:25ที่สร้างสมดูลให้กับตามพรริง
30:27คนที่เคยเห็นหลังทางของสร้างเมืองตามพรริง
30:31มีแค่ครอบครัว
30:33พานสิ่งขอนเท่านั้น
30:35คนที่เคยเห็นหลังทางของสร้างเมืองตามพรริง
30:39มีแค่ครอบครัว
30:41ผานสิ่งขอนเท่านั้น
30:43มีจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมควนขวา
31:07จนนำไปสู่การตามหาเมืองตามพรริง
31:09พรริง
31:23โอ้มีคำเหล่าการ
31:25ว่าประหันปา
31:27ดื่นก้าวประหนาเก่าล่วง
31:31ได้ลุกบุกหลวงลำนอง
31:35ไปพบกับเจ้าฮิน
31:41ฉันปักอยู่บนทานแทน
31:45อยู่เนื้อรับแพบดิน
31:49ได้รู้จริงจริงปกปะ
31:51เป็นทานชีวะ
31:54ลืม
31:59ผมเจอเนื้อเพลงบอกนี้เมื่อสิบปีก่อน
32:01ผมเชื่อสุดใจว่า
32:03เมืองอย่าต้องซ้อนอยู่ในที่ใดที่นึงบนเขาเหลือง
32:05ที่เราไม่อาจมองเห็น
32:07หักภาเทพไม่เปิดทาง
32:16ไอ้เอิ้ย พาคุณไปเจอไอ้ถากูลมาใช่ปะ
32:19ฮะ
32:21เขาให้แบ่งปันข้อมูลที่ผมไม่รู้อ่ะ
32:24ผมสั่งให้คุณเลิกยุ่งไอ้ถากูล
32:26แล้วก็เลิกตามหาเมืองนั้นเนี่ย
32:30นี่คุณกับอาจารย์ถากูลมีปัญหาอะไรกันอ่ะ
32:32ถ้าคุณทำตามที่ผมสั่งไม่ได้
32:35ก็ออกไป
32:37มืออีกแล้วเหรอ
32:54ผมบอกแล้วไม่เป็นไร
32:56ไม่ต้องเกี่ยงใจ
33:00ขอบคุณครับ
33:01แต่ที่จริงผมไม่เข้าชอบขนมเท่าไหน
33:07มากอดได้
33:21กล้อม
33:23กล้อม
33:24คุณต้องจริงสักการของคุณ
33:27ผมเชื่อสุดใจว่าเมืองจะต้องซ่อนอยู่ในที่ได้ที่นึงบนเขาลุ่ม
33:33สุนภิวัตร์ครับ
33:39เออ นี่ล่ะ เจอไหม
33:57แล้วทำไมคุณหนึ่งอยากตามหาเมืองนั่นหรอ?
34:03ผมแค่อยากทำตามความฝั่นพ่อไอสำเร็จอ่ะ
34:08แต่ไม่เคยมีใครให้ข้อมูลสิ่งที่ผมอยากรู้ได้เท่ากับอาจารย์ธากูลเลย
34:13ธากูล ธากูลถูกเรียกว่าเป็นนักวิชาการนอกรีษ
34:18เพราะเพื่อคนเล่าเรื่องเก่ง ชอบคำให้คนพอยตาม
34:22กับคนชอบอาชนะ โดยไม่สนวิธีการ แม่กระทั่งหลอกใครรุงสิ่งผ่อน
34:27เมื่อสองปีที่แล้ว ก่อนรุงสิ่งผ่อนเสียชีวิต
34:34รุงสิ่งผ่อนเจอชากเมืองบนเข dépี่วง
34:37ถ้ากูลู้เรื่องเข้า ถ้ากูลเลยขอให้รุงสิ่งผ่อนพาไปดู
34:44โดยสัญญาวันนanimาวา เค้าจะไม่มีทางเอาเรื่องเน candle
34:48ออกศึcalled
34:50คุณรู้ไหมสุดท้ายเป็นอย่างไร
34:52ถากูลจัดถแหลงข่าวว่าตนเป็นผู้คนพบ
34:56และบอกกับสื่อว่าตนจะพาไปที่สุด
35:00แต่แต่ผมตามเรื่องนี้มาตลอดเลย
35:02เธอไม่เคยเห็นข่าวกันคนพบซากเมืองอะไรบางข่อหลวงเลยนะครับ
35:06ก็เพราะถากูลไม่เคยเจอซากเมืองนั้นอีกเลย
35:10รุ่งสิ่งขอนทำพิธีผิดป่าไว้
35:12ตั้งแต่วันที่พาทีมของถากูลลงมาแล้ว
35:15หลังจากรุงสิ่งขอนเสีย
35:18หาคูณก็มาตามซื้อให้คุณเขาพาไป
35:21แต่คุณเขาเองก็ไปดิเศษมาโดยตลอด
35:25แล้วคุณเชื่อเหมือนคุณเขาไหม
35:27ว่าถ้าเกิดมีการตามหาเมือจะต้องมีคนใจ
35:33แม่ผมบอกว่ารุงสิ่งขอนเชื่อแบบนั้น
35:36แล้วยิ่งการได้ของรุงสิ่งขอน
35:39มันยิ่งตอกย้ำว่ามันอาจจะเป็นความจริง
35:45คุณมีเลือกที่ต้องใส่มาทั้งชีวิต
35:49แต่ยังหากคำตอบไม่ได้ปะ
35:51ก็มีนะครับ
36:15เราไม่คิดจะหาคำตอบเหรอ
36:32ถ้าคำตอบพี่ผมตามค่ะ
36:34มันไม่ทำให้ใครเดิดร้อน
36:37แต่ว่าเพื่อนไม่ยอมแพ้
36:39แต่ถ้าคำตอบพี่ผมตามค่ะ
36:41เอาให้คนรอบข้างต้องเป็นลัดตราย
36:44ขอโทษจะหยุดให้ตามหา
36:55รู้อย่างนี้แล้ว
36:58ไม่อยากจะตามหามานี้ก็
37:14ขอโทษจะตามหาเมืองแบบที่คุณขอบอกผมดีไหม
37:29ผมค่อนจะอยู่ตามหาเมืองแบบที่คุณขอบอกผมดีไหม
37:33ถ้าคุณขอบอกผมดีไหม
37:35ไม่ได้ไหม
37:37ที่ของแบบที่อาจารย์
37:39อาจารย์เกิดพรอมกับรุงสินคอร์
37:41ยังมีภาพอีกไลส่วนที่อาจารย์ไม่เคยเปิดให้ใครดู
37:43สักเมืองที่อาจารย์เคยเจอพร้อมกับรุงสินคอร์
37:54ยังมีภาพอีกรายส่วนที่อาจารย์ไม่เคยเปิดให้ใครดู
38:13เมืองตามพรรริงเป็นอาจารย์โบราณ มีมาตั้งแต่ก่อนสมัยพุทธษัตวัตรที่ 7
38:43อ้างคุณสิวัตร
38:54เฮ้ย จะไปไหนครับ
39:02อาเก็ด อาเก็ดครับ เย้แล้วค่ะอาเก็ด
39:07สุดภาย ครับ
39:08กําชับคนงานที่ดูแลคุณภาพโก้โก้ให้ดีหน่อยนะ
39:12อย่าให้ย่อตบเหมือนปีที่แล้ว
39:14ได้ครับ
39:15โnar ดูซิคเห็นมั้ย
39:17อ до feh ไม่ได้รู้ unfortunately
39:20คัดเกียวครับ
39:22ใช่ รือมาก
39:24กั็ 남phylies花ได้แล้วค่ะ
39:27ป่าทำให้ยังไม่เฟ็ดเลยล่ะ
39:29เอาไปให้ครูสิวัตรเลย
39:32ได้ค่ะ
39:33อย่าฮะเดี๋ยว ผมเอาไปแห่งครับ
39:35อ๋อ
39:37จ่ะ
39:38ยายแล้วค่ะอ close
39:40อะไร
39:41พูดสิวัตร์ไปแล้วค่ะ
39:42ฮะ ไปไหน
39:45ไม่รู้ เห็นครับเราต้องไปอ่ะค่ะ
39:51เต็นเบ็ด
39:52โอ้ย เบ็ดเดี๋ยวเข้าแบ๊กเลย เข้าเลย
39:55วุ่นวายกันอยู่ข้าประเจ้า
40:11เฮ้
40:19โฮ แบบนี้ให้อยากตายเลยไงคุณ
40:21กลับบ้าน
40:26อาจารย์ถากูลเขามีรูปของซากเมืองที่ลุงสีขอนเคยพาเข้าขึ้นไป
40:30ผมจะไปดูให้เห็นกับตาตัวเอง
40:32เห็นแล้วยังไงอ่ะ
40:33ต่อให้คุณรู้ว่าอยู่ที่ไหน
40:35แต่ถ้าผมไม่ให้ซ้อยหินซีวันลึงไป
40:37คุณก็ไม่มีทางอาหาเมืองนั้นเจอไหมใช่หรอ
40:40แล้วคุณจะไปเพื่อ
40:44เดี๋ยว
40:49ก็เพื่อไม่มีไตของหมุต้องไปทำร้ายคนรอบข้างเนี่ย
40:53นุมทั้งคุณด้วย
40:57เจ้าเข้าใจแล้วก็ปล่อย
41:00การเข้าป่านไม่ได้ง่าย
41:02สภาพแบบคุณอ่ะ
41:04ไม่มีทางที่จะไปถึงสร้างเมือน้อยหรอก
41:07มันคือเห็นมันเหรอ
41:11รัก they're for sore
41:14ที่อาจาลคุณบอกมี 짧ง Workers
41:16เป็นเกษรตawat
41:17ไม่ได้มีเมืองแล้วึงนั้น
41:18เพื่อภา conclusion. ตอนนั้นคุณไม่ได้พร้อมผม
41:21และคุณ하죠ไม่ได้มีทางเมือง
41:23เปอรถ pretendingว่าจะมีปฎสิห Jesse
41:25ถ้าจะมีปฏิหารแฟนัสซี ประตูเมืองจะประกฏให้หินสองชิ้นนี้ไปอยู่ที่นั่นเหรอ
41:29นี่มันชีวิตจริง ไม่ใช่โลกในจรินอันการของคุณ
41:33- คุณเชื่อผมค่ะ? คุณไม่เชื่อ
41:35เจ้ากับคุณจะได้เห็นทุกอย่างด้วยตาตัวเอง
41:37ว่าสิ่งที่ผมรู้มาตำนานความเชื่อเลือกแล้วขาดแล้วก็แต่มันไม่มีอยู่จริง
41:55ถ้าจะเป็นกับความเชื่อไทยでもรู้สึกว่า ไม่เป็นเดียว
42:09สนที่ผมรู้ว่า ว่าสิ่งที่ผมรู้ว่า ค่ะสู้ แล้วเธอกิน
42:16จริง ไม่สเซวนความเชื่อปรองวงาว
42:19แล้วเธอเดียว 2016 อันมิา นมิเบียว
42:22ต้องให้ผมพาไปที่นั่นใช่ไหม คุณหนึ่งจะหยุดอ่ะ
42:33ใช่
42:36แล้วต่อให้ผมไม่มีซ้อยหินจิ้วเรียงโงคุณนะ
42:41ผมก็จะไม่มีทางหยุดตามหาในสิ่งที่ผมอยากรู้มาตลอดชีวิตเหรอ
42:45ทำไมเมืองที่หายสาบสูญถึงต้องมีอะไรมาเกี่ยวของกับพลังของผม
42:50แล้วถ้าไม่ผู้ชายที่ผมฝันถึงต้องมีหน้าตาคล้ายกันกับพูดอ่ะ
42:57ทำต่อมันอยู่ที่นั่น
43:01ในทุกวันที่สิ่งเก่าโดนทดทานด้วยสิ่งใหม่
43:08ไม่ว่าสิ่งใดใดลวนปลาเปลี่ยนไปทุกวินาที
43:15คงเหลือเพียงแค่สิ่งหนึ่งคือรักเดียวที่ฉันมี
43:22กิ่มมืนพันปีรักเธอคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนปลา
43:29เก็บความรักของฉันเอาไว้เพื่อรอวันที่จะได้พบกัน
43:37จะกลับมาเพื่อคอยอยู่เขียงข้างเธอเท่านั้น
43:43ขอได้โปรดรู้ไว้
43:47อย่าต้องรออีกนานเท่าไหร่
43:51ก็จะพอรักเธอ
43:55ใจดวงนี้พักดีสำเมอไม่มีเสื่อไหล
44:02คงอยู่จนช่วนี้รัน
44:06ไม่อยากเปลี่ยนแปลพันไป
44:09มีเพียงเธอพูดเดียวขึ้นในหัวใจ
44:14รักไม่มีวันสาจสูต
44:23ally i did
44:25แต่ผมเจอคุณ
44:27ผมสึกเหมือนผมถูกสตาอะไรบางอย่างกับคุณ
44:29เหมือนว่า看到เจอคุณมาก่อน
44:31ทั้งสามคนคือผู้ ผู้ ขุงท่านในตามด้านตามควโคลิ่
44:34เรามีอดีที่เคยเกี่ยวข้องเรื่องไม่ก่อน
44:36ผมไม่อยากรู้ แต่กูอยากรู้
44:38เราจะใช้หินสีวะลึงและโยนิอาพแสงจัน
44:40แสงจันร์ เพื่อบูชามาหาเทศ
44:42เพื่อให้พระองค์เปิดทางเข้าสู่เมือ
44:44โอ้ง
44:52แม้ต้องรออีกนานเท่าไร
44:56ก็จะขอรักเธอ
45:00ใจด้วงในพักดีสมะไม่มีเสื่อไพล
45:06คงอยู่จนชั่วนี้ละ
45:10ไม่อยากเปลี่ยนแพลพันใคร
45:14มีเพียงเธอพูดเดียวขึ้นในหัวใจ
Be the first to comment