- 2 days ago
ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท ตอนที่ 12 (EP.12) วันที่ 3 กันยายน 2568
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณิวารณ์ในการรับชม
00:08ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีคนได้รับคำแนะนำ
00:12อยากทำให้เธอได้รู้
00:16ความปูดเรามันเป็นฉันไร
00:19ต้องทนนานเท่าไรมันจะลบลือ
00:30มันไม่เกินไปหรอกควี
00:37ฉันมั่นใจว่าคุณจะชนะเกมนี้
00:41บ้านจะต้องเป็นของเรา
00:45เพราะฉะนั้นเนี่ย เราต้องเอาบ้านหลังนั้นมาเป็นเรือนหอม
00:50จะได้ไม่ต้องปลูกเรือนเอาออกไป
00:53คุณจะเลือกบ้านที่ไหนก็ได้ของยอมจ่ายไหมอัน
01:00ทำไมต้องเป็นหลังนั้นด้วย
01:02คุณก็รู้ว่า...
01:03ฉันบอกว่าไงคะ
01:04เพราะฉันมั่นใจในเชียชนะของคุณ
01:11ชิชบาจะต้องออกไปหลังจากหมดสินยาท่า
01:14ฉันจะพิสูดให้คุณเห็นว่า
01:18ฉันเป็นพระยาที่ร่วมทุกร่วมสุข
01:22เพียงบากเพียงไหร่คุณ
01:27ฉันเคยบอกคุณแล้วไงคะว่า
01:31ต่อให้คุณจนลง
01:34แขนขาดขาดขาด
01:36ฉันก็รักคุณควิ
01:52นี่อยู่ว่าดียังทำงานที่นี่อยู่แล้วคะ
02:08ใช่ก็ช่วยงานเลยขาต้องอยู่
02:12ไล่ไม่นั่นออกไปค่ะ
02:14ฉันไม่ชอบหน้าอยู่ว่าดี
02:16เฮ้ย
02:32มาอีกแล้วนะคะ
02:36มีของฝากแซบๆมาฝากอีกแล้ว
02:38คุณรุงสมควรไม่อยู่แล้วครับ
02:40ไม่อยู่แล้วค่ะ
02:42ไม่มีใครอยู่เลยนะคะ
02:44นี่คุณจะเข้ามานั่งคุย quoi caste Strategy crispy
02:47พอจะ explay ว่าคุณบัดทุวีไปไหน
02:49คุณปัดทุวีไม่ได้มาที่นี่หลายแล้วนะคะ
02:52เจ้า peculiar เนี่ย ไม่พอง訂 nuevos
02:55คุณทิชบาหาodore ก็ after sajoana
02:58لكنถ้า levar จารย์กันคืน
03:00แล้วก็ให้คอร์มว่า
03:04ตกลงว่า นี่คุณทวัท พง จะมาหาร
03:09หรือว่าหาเจ้าไหนคะ
03:11ผมหาจำเรaxy networking
03:12ครับ พอดีผมผ่านราททร่喉ต่ำ
03:14ก็เร twee นึดอยู่จำเรียง
03:16นี่ครับ
03:17ขอบคุณนะคะ
03:20เออ จำเรียงครับ
03:22ซะ
03:22มีคนหน้าตาแปลกแปลก นี่ไปมาหาสู่บ้านคุณประธูีบ้าง remix
03:26ในที่หน้าตาแปลกๆ merely not quite there
03:28มีแต่ที่ไม่แปลบสิคะ
03:30เพราะคุณไหนเถ bisog seineเกลือ กับคุณส Доц ส est
03:32คุณไหนกับลุกหอมันซ่íveสาวนี่มาสำรวจบ้าน
03:42ทำไมต้องเป็นบ้านหลังนั้ยก็รู้ๆอยู่ว่าบ้านเป็น��
03:47บ้านหลังนั้นนี่มันมีมłości่าศูมยศูมยะ
03:49เมื่อก่อนว่านชั้นก็มีคิดเรื่องน papel
04:08แต่ตอนนี้คิดแล้ว
04:08ชั้นจะแต่งกับปัฒวี
04:09ฉันกับแม่เนี่ย จะได้ขึ้นมันเร็วขึ้น
04:14เธอไม่เข้าใจ ฉันเป็นห่วงเธอในฐานะหมอ
04:19และเธอก็เป็นเพื่อนฉันด้วย
04:21ฉันจะเลือกทำตัวเป็นผู้หญิงที่แพ้
04:24เป็นผู้หญิงอ่อนแอ
04:27ฉันจะต้องเอาชนะทิชบาให้ได้
04:31ฉันต้องชนะ
04:39กันเธอก็พยายามๆ
04:55ฉันจะได้ดูนิจั המ้ วัสมัติ
04:59ฉันจะทำมีจับนั้นสุดน้องในสุดการโน้ย
05:04ฉันจะเป็นของแน่นี้
05:06ไม่มีใครจ่ายอีกเลย
05:08พวกเครื่องสำอางน์
05:10เสื้อผ้า รองเท้าก็เป๋าแบนเนมอะไรอย่างที่
05:12หรืออะไรที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ชอบชอบกันอ่ะ
05:14ผมเห็นในบินข้้้าเราดีละ 2 แสงกับบาท คืออะไร
05:17ไม่น่าเชื่อเหรอ
05:19เพราะเศรษถียังคุณจะร้องว่าขนจะแค้งร่วง
05:21แกอีกแค่ข้าเราของแนงบำเรินนิดเจอ
05:22หรืออะไรที่ผู้หญิงแต่ผู้อย่างส่วนใหญ่ก็ชอบๆกัน
05:25ผมเห็นในบินข้าเล่าดีละ 2 แสงกับบาทคืออะไร
05:28ไม่น่าเชื่อlaimer
05:30ว่าTHE VIEJB alguémโดนจะรองว่าคลต่าแครงร่วง
05:33อย่าอีกแค่ข้าเล่าของเองดีก็ม gera วิ่งเจอ
05:37ผมจะบอกให้นะ
05:38เงินแค่นี้ก็ไม่แย่แสเหรอ
05:40แต่ผมเตือนด้วยความหวังดี
05:42ผมกลัวควรจะกลายเป็นผู้หญิงติดเล่า
05:44ไปอีกครับ
05:46ที่นี่ไม่ใช่ชายหาดฝรั่งเสร์ที่คุณจะมาตั้งแต่งตัวเกือบเปลื้ยว่า
06:16ที่นี่เมืองไทย ถึงแล้วอยู่ในบ้านที่มีรัวรอบขอบชิดกับตามแต่มันไม่ได้สิ่งที่ผู้หญิงไทยควรทำ
06:23คุณไม่ต้องมา เฦียงผมว่าใครเห็นกาอ enthusiasก็ออกไปไม่ได้ ผมจ่ายไปไม่น้อยนะ
06:30เพราะฉะนั้นผมไม่ต้องการให้สายตากใครมาแทะรมสินค้าผม ถึงแม้มันจะไม่สึกกับตาม
06:36– ไปฟ้อน! – จะให้ผมไปไหน
06:40ก็ไม่ออกแบบงานแต่งงานavier ครรี่ความและแต่ง ด้วยไง
06:43คุณอย่ายุ่งกับสมสุดทางนะ
06:45ผมรู้ว่าผมต้องทำอะไร
06:47ผมไม่เอาชีวิต ตั้งไม่ปลูกขforth Universal Unid
07:09วันนี้ค่อนรอขนาวภังการได้เช้าเลยนะครับ
07:22ครับ
07:26ไม่íciosรอеты่อคุณหญิงอุดราษีเลยนะ
07:30คุณชายเดี๋ยวฉันขอตัวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อว์มีราษิทาของบรก่อน
07:33จะเชิญห่านอหารเช้าด้วยกัน
07:34เดี๋ยวฉันให้จำเรียมอหารเช้าไว้ให้
07:37ฉันเย็วเลรา hedgevar
07:38ขอบคุณครับ
07:47สวัสดีครับคุณชาย
07:50มา peppers ช้า อะไรครับ
07:52ชЕНครับ
07:53ผมม patriots 我มองสบรุ่นเกียรอย่างสูงเลย
07:55ทุนชายแวะไม่ทานข้าวเช้าไปCERASH
07:58คือผมไม่คิดว่าคุณ
08:01ผมอยู่ครับ
08:03แปลกใจ lg ถ้าผมไม่อยู่สิบแปลก
08:08ผมเริ่มไปนะครับ
08:10ว่าบ้านหลังนี้เป็นของคุณปัฒวี
08:13ผมได้ขาวว่าคุณกำลังจะแต่งงานแล้วมั้ยใช่ละครับ
08:16ใช่ครับ
08:17เราดูใจกันมานาน
08:19เรารู้จักกันมากพอแล้ว
08:21และชิตชบ้าหรือครับ
08:23คุณจะทำอย่างไร
08:25ไม่ต้องทำอะไร
08:27ชิตชบ้าป้네요
08:28ก็อยู่ในถ้าหน้าเด็ว
08:29ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปล่
08:31EX struggling
08:32หรือว่าคุณหวังว่าฐาหน้าของชิจบาจะดีขึ้น
08:36หรือเร็วลงหลังจากที่ผมแต่งงาน
08:42แล้วถ้าผมสองสาชิจบาแล้วครับ
08:45ผมจะผิดไหม
08:47ถ้าจะผิดก็คงผิดเพราะว่า
08:50คุณทำใจไม่ได้เหมือนชิจบา
09:02ไหนไหนฉันก็หมดหวังเลยนะ
09:17ที่จะได้คุณชายอุนุลงเป็นเขยเนี้ย
09:19ฉันก็คุณจะต้องให้ Register
09:23แต่งงาน Michaels คุณยอมสุบพาเก็ต
09:26คุณเป็นปธวีอยู่ดี
09:28แต่เรื่องข้างจะไปอยู่ในบ้านหลังนั้น
09:31หนูไม่เห็นด้วยเลยนะคะ
09:33หืม แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ
09:37เฮ้ย ไม่รู้จะทํายInstAU
09:39และนี้ลูกส่งสุ llamอันไหน
09:41ไม่รู้เกิดฮึดอะไรขึ้นมา
09:43ลูกขึ้นไปสู่กันนำแบมเรินเนelles
09:46แต่นุเป็นห่วงส่งสุesserคะ
09:49ไม่ต้องเป็นห่วงส่งสุ fillหรอก
09:51แม่อยู่ตั้งคน
09:53จะไงแม่ต้องช่วยลูกแม่เติมที่อยู่แล้ว
09:56whatever
09:58ฟังรูเหมือนว่ามันจะเป็นส่งคลามเลยนะคะ
10:01ใช่
10:01แม่จะทำให้มันเป็นสงคล้ำ
10:04ลูกของแม่เนี่ยจะต้องได้ประโยชน์
10:08แล้วก็จะต้องเป็นฝ่ายที่ถูกต้องรู้สึก
10:11ลูกสมสุภารณ์ของแม่เนี่ย
10:13จะต้องได้ทั้งเงินแล้วก็ทั้งเกล็บ
10:16คุณประทวีเขาพูดถูก
10:31ผมปิดเอง
10:34ที่ผมทำใจไม่ได้อย่างคุณ
10:37คุณชายคะ
10:42คุณชายไม่ได้ทำอะไรผีดเหรอคะ
10:48ยังไม่ได้ทำผีดที่ผ่านมาเราต่างนักษาความถูกต้อง
10:54สักวัน
10:57วันข้างหน้าแน่อนามคต
11:00ไม่รู้ว่าผมจะรักษาความถูกต้องแบบนี้ได้หรือเปล่า
11:05ผมไม่กล้าสัญญาครับ
11:08เพิ่งชายต้องรักษามันไว้นะคะ
11:12สัญญากับตัวเองให้มาก ๆ
11:16ว่าจะรักษามิตรภาพเอาไว้
11:19มันแค่มิตรภาพ
11:22มันคือเกียด
11:24ที่ผู้หญิงใครค่าคนหนึ่งจะเก็บมันไม่เป็นที่ละลึก
11:38มันแค่มิตรภาพ
11:54มันแค่มิตรภาพ
12:00มันแค่มิตรภาพ
12:03มันแค่มิตรภาพ
12:19มันแค่มิตรภาพ
12:23โอ้ย โอ๊ย โอ๊ย
12:53โอ๊ย โอ๊ย
13:23โอ๊ย โอ๊ย
13:25โอ๊ย
13:27โอ๊ย
13:54เพราะกว่าเราสองคน معânciaจะไปอุดหนูน์กิจกาย มา่นดูจ sometime
13:56เพราะว่าคุณชайอดูนารมะเป็นสุธาปู่ลุจที่เราร์กว่าจะทำอะไรเร็วแบบนั้น
14:01สุธาปู่ลุจที่เหรอ
14:03ผมอยากอีกหัวร้อยขาดใจตาย
14:06สุธาปหัวปู่ลุจที่ทรา aoก็เนี้ยการจะทำไมตessential
14:12เอง aturbไปน้อน
14:14แต่ไม่มีวันที่หมดเรื่องพูดอย่างง่ายๆ
14:17ตลาบใดถ้าคุณเป็นสิดของผม
14:19คุณอย tillsต้องสั่งผม
14:22คุณไม่มีสิδชมไลนอกเหนือจากคำสั่งของผม
14:24ให้ยุนไง
14:25เอ้าเลย งั้นพูดเลย
14:26พูดเลย พูดต่อปาร์ญญผสิ
14:28พูดสิ ฉันจะยืนฟัง
14:31แต่ฉันเนี่ยนะ
14:33ก็ไม่ได้อยากเข้าข้างโน้นข้างนี้
14:35แต่คุณทิชบาน พเธอก็ร้ายพอกุณปัฒวี
14:38ฉันก็ไม่อยากต้อง東ิชบาน Blog
14:40แต่ว่าฉันเห็นคุณใช้อารุณรงมองคุณทิตยดบาคกับจะกลืนกินเลย
14:45ไม่เชื่อลุงลุ๊นะ ทุกวันหยุดมาทุกเช้าและไม่เคยขาด
14:50ไม่ว่าคุณวีจะอยู่หรือไม่อยู่олет
14:52ทำเหมือนกัantryวไม่มีเงาคุณวีเลย
14:59เรื่องนี้ต้องถายงานคุณหายให้นารอยู่
15:01ไปต้องถายเชยแล้ว อีกกิน 1 คนแล้วน flavors
15:10ไอ้ๆ ไอ้ๆ ไอ้ๆ ไอ้ๆฮิ
15:17ผมจะวี่ยมสมสุพภาค เราคุยกันเรื่องงานแต่งาน
15:22แล้วไง
15:24นัตรจ้างโปรยสัท Organize ที่มีชื่อ จัดงานแต่งานเงิ่มยิ่งใหญ่ไว้เลย
15:32จริงใช่นะ คุณไม่ยินดียินร้ายอะไรอ่ะถูกแล้ว
15:37เพราะไม่มันงานต่างงานผม คุณไม่เกี่ยว
15:40คุณไม่ต้องไป คุณไม่ได้รับเชิญ
15:45เดี๋ยวถ้าคุณจะไป จะไปในฐานะอะไรนะ
15:54ไม่ว่าคุณจะจัดวางฉันไว้มุ่มไหนในชีวิตของคุณ
15:57ฉันก็จะเป็นส่วนหนึ่งในการสบรับ
16:02เพราะว่าฉันเป็นนางตรงเริ่มของคุณ
16:10คุณไม่ได้รับเชิญ
16:16ปัตถวีออกข้าวจะแป่งงานแล้วนะ
16:18จะทำอะไรก็รีบทำสะ
16:20จะรวบหัวรวบหาง ควางแผนให้ชิตชบา
16:24อยากย้ายถ่ายกันมาสิทธิ์บ้านหลังนั้น ออกจากปัตถวี
16:27ถ้าช้า เราจะจนทาง
16:33เธอ
16:34ค่ะ
16:35หาวิธีทำร้ายชื่อเสียงให้ปัตถวี
16:38ถ้าชื่อเสียงมันเฉา แล้วก็
16:40จะไม่มีใคร เชื่อถือมัน
16:42ผู้ที่สนับสนุนมัน
16:44ก็จะหาหนทางอื่น
16:46ผมก็ไม่ยибо침้าอยู่
16:48แต่มันยังไม่มีโอกาสเลยพอ
16:50แก่ได้ดีแต่โงส์น่ะ
16:52พวกหญิงตัวเราเบสเดียวเนี่ย
16:54แกก็จัดการไม่ได้
16:56ไฟเนี่ย
16:58ถ้าสุ่มตอนลุมๆ มันก็จะมีควまนร้อนก่อนไหม
17:02ไม่ได้
17:04แต่ถ้ามันมอตแล้วก็
17:05เราจะต้องจุดเชื้อใหม่
17:10เอาเรื่องการค่าตัวตายของจุดชิตชงมันเป็นเชื้อไฟ
17:14เธอ
17:15ทำถ้าวิธีเสียไว้กล้foชิตชบา
17:18ใช้ความเป็นอุยยิงของเธอ
17:21จุดไฟให้คุ比較
17:23ไม่มีลูกคนไหนมาอยากรู้ว่าพอค่าตัวตายพออะไร
17:30นี้อีกที่พ่อทุกนั้นบอกแล้วใช่มะ
17:32ค่ะ ฉันจะตีสนิตกับชิตชบา
17:36ก็คุณนั่นแหละ ทำไม่สำเร็จก็
18:02คุณนั่นเอง
18:12วันนี้คุณปัฐวีเปิดกลงเหรอคะ
18:16นกถึงได้ออกมาโผลวิ้นที่นี่
18:19ก็สัตว์เลี้ยงอย่างคุณนะคะ
18:21จะขอข้อเขาเปิดประตูให้ออกมาใช้เงินเหมือนกันเหรอ
18:26ก็ขอข้อเขาเปิดประตูให้ออกมาใช้เงินเหมือนกันเหรอ
18:46เราไม่ก็หัวออกเดียวกันแล้วค่ะ
18:49เป็นของเร่นของคอบพวกผู้ชาย
18:52จะเป็นกิด มีเก็บ หรือว่านังบำเรอ
18:56ถานะมันก็ไม่ต่างกันเหรอคะ
19:01ฉันรู้ความรับการตายเกี่ยวกับคุณพ่อของคุณ
19:06คุณอยากจะรู้ไหม
19:09เออ
19:26เธอบอกว่าเธอรู้ความรับเรื่องการค่าตัวตายของพ่อใช่ไหม
19:32ใช่
19:33ฉันเคยเป็นคนแจกไข้ในบอก
19:37เช้าๆ
19:39เรื่องมันทรับสอน
19:41เดี๋ยวเธอจะตามดีทัน
19:45บอกมานะ
19:47เรื่องมันเป็นยังไง
19:48มันไม่ใช่เพื่อพ่อสันแพ้พ่านันมันค่าตัวตายใช่ไหม
19:52ปัดทวีค่าคุณพ่อฉันใช่ไหม
19:54เขาเป็นสาเหตุ
19:57บอกมานะ
19:59เรื่องมันเป็นยังไง
20:01มันไม่ใช่เพื่อพ่อสันแพ้พ่านันมันค่าตัวตายใช่ไหม
20:06ปัดทวีค่าคุณพ่อฉันใช่ไหม
20:09เขาเป็นสาเหตุ
20:14แล้ว...
20:17แล้วเธอรู้เรื่องบ่อนอย่างนั้นได้ไหม
20:20เธออยู่ในบ่อนอ่ะเขาด้วยเหรอ
20:23ฉันเป็นเมียคุณชัยอ่า
20:26ถึงตอนนี้ เขายังจะไม่ได้ยกย่องฉัน
20:29แต่ฉันก็ค่อยช่วยเหลือเขาเรื่องของประโยชน์ในบ้าน
20:37ฉันไม่สดหรอกนะ ว่าใครจะเป็นยังไง
20:40ฉันอยากรู้เรื่องพ่อฉัน
20:42ใคร
20:43ใครเป็นคนข้าพ่อฉัน
20:56นึกว่าจะฉลาดสักแค่ไหน สุดท้ายก็ติดกับด้วย
21:04ไอ้วิธีมอมยาเนี่ยมันยังใช้ได้ผลอยู่เลยนะ
21:12เอาตัวมันไป ฉันจะถ่ายคลิกมันเก็บเอาไว้
21:20เอ๊ะ
21:21เธอไม่เกี่ยว
21:26เกforeา
21:38เก Gro้าง
21:40เกี่ยว
21:42เกี่ยว
21:44เกี่ยว
21:48ใจบทนกว่าจะได้ขอบัน
21:51เกี่ยว
21:53เกี่ยว
21:55เอาขึ้นไปทั้งบน
22:25- พี่ค่ะ พ่อเราแต่งงานกันเนี่ย
22:53- คุณิยไม่ต้องมาสงฉัน เราจะเห็นหน้ากันทุกวันทุกวันช้ามีความสุขจังเลยค่ะ
23:00- เจกแล้วท่ะ คุณไปนอนเถอะ นั้นออกจากลงบ้านนะ чиะลืมไป
23:08- คุณจะมีความสุขเนี่ยค่ะ ถ้ามีความสุขแล้วมันก็ดีขึ้น
23:15- เมื่อไหร่นเราจะหว่างไปดูช่วยแต่งงานกันสักทีค่ะ
23:18อื้อ
23:20เดี๋ยวผมบอกคุณอีกทีละกันricanesมีอะไร
23:23ฉันที่ช่างเขาเรย่งเมื่อ香
23:26เผื่อว่ามีอะไรต้องแก้ไข
23:28ฉันสั่งพาลูกมรายจากสะวิส Wiz นะ
23:31ก็สวยนะจ๊ะ
23:34นี่
23:35คุณจะไม่ถามเรื่องราคาหน่อยเหรอ
23:38Watch ikke pec maybe et ต้องถามนี่เผ้า
23:41เป็นความต้องการของคุณ existing.
23:46คุณพูดยstagกับว่า
23:48ทุกอยากเป็นความต้องการของฉัน
23:50แต่ว่าคุณไม่ได้ต้องการ
23:54จมชุพาคิ
23:56มาย��ามนะ
23:57collectors' расп fixing to see more
24:01ก็...
24:03ฉันรู้สึกเหมือนว่า
24:04คุณกำลังรอยไปจากชีวิตทุกที่ทุกที่
24:08ฉันกลัวคะ
24:10กลัวว่าจะมีนังมานรายนี้ นำมาดึงคุณออกไปจากชีวิตฉัน
24:15ชิชบาเนี่ย เหมือนแม่มด
24:18ผู้หญิงไหร่หัวใจคนนั้น
24:25ไม่ว่าใครจะเป็นอะไร เราจะตั้งงานกัน
24:31คุณกับผม
24:41เราจะต้องกันกัน
24:48กันเต็นกันกันกันกันกันกัน
25:10คุณกันกันกันกันกันก็คิดหน้า
25:14โอเคศัย
25:26ข้ารพอแบบนี้
25:27ที่จะปลาเป็นไง
25:36- หมดปลิดหมดเด็ดสะทีนะ
25:57- แล้วหลังจากนี้เธอก็จะเหมือนผู้หญิงที่พลายๆคน
26:03- ที่ทิ้งความรับไว้ฉันใช่ก็อยู่กับ
26:33- ไฟคว้ากันสกวะ?
26:45- ผมไม่ดูให้ครับ
26:48- ฟัยคว้ากันสกวะ?
26:50- ผมไม่ดูให้ครับ
26:52ใครวะ
27:16ผมหาทั่วแล้วหุนใจอ่ะ
27:19ไม่มีใครเลยครับ
27:20ไม่มีใครได้ยังไงวะ
27:22ถ้าไม่มีใครขว้าขึ้นมา
27:23แล้วก็โจ réussเป็นจะแตกได้ยังไง
27:44หายไปไหนวะ
27:46คุณที่มันควิ่ง เป็นแน่มัน
27:58ไอ้ท่าวัดคุณ
28:01ตามคุณไป
28:16คุณที่มันตรงนี้ ยังละวับคุณที่ได้อัน
28:32คุณที่มัน Jonathan
28:40น้ำครับ คุณเจ็บจะบ้า
28:59นี่ นี่ ที่นี่ที่ไหนอ่ะ
29:07คือ ที่นี่ที่ไหนหรอ
29:22นี่ คุณทวัติพง คุณช่วยฉัน
29:28คือฉันจำได้ว่าฉันกินเล่าแก้วแล้วตรู ๆ ฉันก็
29:34แต่คุณจะสนใจนะครับว่าผมชื่อคุณไม่ได้อย่างไร
29:37ผมมาพาคุณกับคุณเทียบไม่ได้
29:40เพราะว่าผมไม่มีรถ
29:42คุณช่วยฉันเหรอ
29:44จะถามผมเลยครับ ดิวมน้ำต่อเยอะ ๆ นะครับ
29:46ไม่ได้สดชื่น ตอนนี้คุณบอกภายเรา
29:50ชิจบามไม่ได้ไปที่บ้านสวนนะครับ คุณป้า
30:04ไม่ได้ครับ ขอโทษทีรบกว่าตอนช้านะครับ ขอบคุณครับ
30:10ขอโทษทีรบกว่าตอนช้านะครับ ขอบคุณครับ
30:13คุณชิจบามไม่ได้ไปที่บ้านสวนคุณประลับนาคหรือฉัน
30:17เปล่า
30:18ผมหรือว่า
30:20ใช่
30:40เออ ชายเอียว เดี๋ยวเราไปเที่ยวตลาดน้ำกันดีไหมลูก
30:54ใกล้ ๆ เนี่ยมีตลาดน้ำนะ
30:56แล้วก็มีอาหารพื้นบ้านเนี่ยเยอะแยะมากมาย
31:00เขาออกมาขายกันเต็มเลยลูก นะ ไปไหม
31:03ดีจังเลยค่ะ เราจะได้อุ่นหนุ่นคนท้องถิ่นด้วย
31:06แล้วเดี๋ยวเราไปให้อาหารปากันด้วยนะคะคุณชายเอียว
31:10ครับ เดี๋ยวผมเอาปินตอไปเกมในรถก่อนนะครับ
31:15จ้ะ
31:25หวงว่าวิธีเนี่ยคงจะดึงชายเอียวออกจากแม่ชิจชบาได้นะ
31:29บ้าละห่วงจริง ๆ กลัวว่าเขาจะต้องไปทำสงครามแย่งชินแม่ชิจชบานะ
31:35อุลาสี รู้คงเข้าใจป้านะ
31:39ว่าคนที่เป็นแม่เนี่ย ทำได้ทุกอย่างแม่กระทั่งโกหก
31:43เพื่อปกป้องลูก
31:45ชีวิตชายเอียวเนี่ย ยังต้องไปอีกไกล
31:49จะให้ผู้หญิงหยำฉ่าคนหนึ่งมาหยุดเข้าไม่ได้เหรอ
31:53ขอบคุณช่วยฉันนี้ สองครั้งแล้วนะ ขุณช่วยฉัน
32:07ขอบคุณช่วยฉันนี้ สองครั้งแล้วนะ ขอบคุณช่วยฉัน
32:19ใช่นะครับ ผมว่าเราหารถเข้าของเทพดีว่า
32:21รถทำไม ทำไมคุณต้องช่วยฉันด้วย
32:23อ๋อ นั้นที่คุณตามคุณหมอแพรวาไปที่ปาริสก็
32:27เฮ้ย นี่ คุณเป็ดนักข่าวนี่
32:29คุณต้องการจะมาหาข่าวเรื่องอะไร
32:31เรื่องฉัน เรื่องที่พ่อฉันตาย
32:33เรื่องบ้าน หรือว่าเรื่องที่ฉันเป็นอาบำเดอ
32:35เอ่อ ผม
32:37คุณกำลังจะทำอะไร
32:39คุณต้องการอะไรจากชีวิตฉัน
32:41เรื่องพ่อของฉันใช่ไหม
32:43ผม...
32:45พ่อเก็บฉันมาเดี๋ยวนี้นะ
32:53หยุดหลัว!
32:57ไปครับ
33:10อย่างนี้ครับ อย่างนี้ครับ
33:15ตามไป
33:23ชายอรุณลองไม่อยู่
33:29ชิดป่า
33:35หลัวนะครับ
33:37เดี๋ยวครับ
33:41หลัวนะครับคุณ
33:54ไปครับ
34:13เป็นไรหรือเปล่าครับ
34:15ไม่เป็นไร
34:17ฉันร่อยเต็นไหมท่าน
34:18ขอโทษหน่อยนะครับ
34:19เราต้องแอบอยู่ตรงนี้ต้นกว่า
34:20ในแน่ใจพวกมันจะไปกันแล้วนะครับ
34:24อีกนานไหมคะ
34:27ต้นกว่า
34:41เฮ้ย!
34:42เจอไหมวะ
34:44มันหายไปแล้วครับใน
34:48หายไปแล้วเหรอ
34:51มันหายไปได้ยิงเลยวะ
34:53คุณจะไปไหนแล้วครับ
34:54령 ก็มีอาการเมาอยู่เลยนะครับ
34:55- ดีครับ เดี๋ยวช่วยไปส่งคุณอีกที่บ้านนะครับ แล้วใครไปส่งคุณอีกที่รองพิมพ์ครับ
35:15- ไม่ต้องเลย ไม่ต้องไปส่งฉันที่บ้านเลย
35:18โอ้ว คุณ คุณจะไปไหนละครับ
35:20นี่ คุณยังมีอาการเมาอยู่เลยนะครับ
35:22ยาพวกนี้ก็ใช้กันในร้านเล่า
35:25คุณต้องระหวังนะครับ
35:26อย่าไปที่ ๆ แม่นฟอบไทย
35:30ฉันรู้แล้วล่ะกันว่าฉันจะไปไหน
35:48คุณทรา
35:50โอ้ คุณเธอ
35:52เริ่มที่หมุนขอแล้วโตรกระหวัดได้เลย
35:54คุณเธอ
35:56ที่ไหน จะก็แร่
35:58ที่เฝอบ โอฟฟิจักดีมาวิ
36:00กุธนาเยือดูอยู่นั่นเลย
36:02มันค่างของไม่ล่ะ
36:04บอกอะไรเอาเลย
36:06คุณตายเลย
36:08ของไม่ตบกันที่
36:10นักให้เย็นของเขาค่ะ
36:12หยุดนะ
36:14ไม่ตบ
36:18คุณเกิดบ้าอะไรขึ้นมา ที่นำงานผมไม่ได้ตลาดสดนะ ฮะ
36:30มาทำกระยาถอยๆ อย่างนี้ไม่ได้นะ
36:32นี่เหรอ รูปสาวคุณชิดชง และเกลียนนอก
36:36รูปสาวที่คุณชิดชง ดูแรมเหมือนไข่ในหิน
36:39คุณทำตัวมันคนขาดการนบรม รู้ไหม
36:42ก็เดินของฉันกันละลินไม่เกี่ยวกับคุณเลย
36:45desse เจ็บร้อนแถ่เพราะว่า
36:48ยังมากล่าวหาวของ Soldier ไม่เลือก
36:51ผมไม่ใช่ถามหาที่ชอบกินไก่ ฮะ mejorar
36:53encia doch
36:55อย่าหมว่าที่คุณกล่อ เพราะว่าฉันทำ potatoes คุณเจ็บね
36:58ไม่ว่าคุณจะกินไก่วะหรือไม่กินนะ
37:00ก็ไม่市 casa ไม่ใช่ conduct of you
37:03ฉันไม่สนหรอบ เดี๋ยวฉันจะบอกให้
37:06ว่าสิ่งที่ฉันทำกับเขานะ
37:08กับกลื้อกับครึ่งหนึ่งที่เถอะ
37:23นี่เดี๋ยว
37:25match & คุณไปไหนมา
37:37แล้วที่สำهمทันน่ะ คุณชายรูนโลงก็ไม่อยู่
37:39แล้วแต่คุณจะคิดหรือ
37:42แล้วแต่ผมจะคิดด้วย
37:43ถ้าผมคิดเนี่ย
37:44ใช่เลย เภียบร้าbinクhonจะคิดอะไร Кор 그걸ก็คิดถูกเซมือ
37:49ออกไป ได้
37:51ออกไป
37:52ชายจะปล่า
37:53ออกไป ไป
37:56เฟ้ย
37:58ชายจะปล่า
38:00ไป
38:01เกิดถึงนี้นะ
38:06ไม่สำเร็จ และยังเจ็บตัวกลับไปอีก ใจฉันคิดว่ายังไง
38:17ฉันทำตามที่คุณสั่งที่อย่าง บอมยาดังชิตชบา
38:21พูดกำหากอะไรที่ทำไม่สำเร็จ
38:23มีของกินวางไว้ให้มีจาน อย่างนี้มีเป็นอย่างงับ
38:26โอ๊ย!
38:28ยอด!
38:30อะไรกันเนี่ย
38:32ฉัน...
38:33ไม่ต้องพูดมาก
38:34ก็ฉัน
38:35ฉันบอกให้อยู่อย่างไร
38:37โมว่าจะกัดกันอยู่ได้
38:39นี่แสดงว่าทำงานพลาดมาอีกแล้วใช่ไหม
38:43พวกแกเนี่ย
38:45ฉันใช้ทำอะไรไม่ได้เลยนะ
38:47พลาดทุกอย่าง
38:52สงสัยจะต้องลงมือเองแล้วมัง
38:55คุณคะ
39:05หนูเอากาแฟขึ้นมาให้ค่ะ
39:07ผมเข้าไปได้ไหมคะ
39:10อืม...อืม...เข้าไปเลยจำเรียง
39:13จำเรียง
39:23นี่คุณเป็นอะไรไปคะ
39:25เมื่อคืนนี้คุณหายไปได้มาทั้งคืนเลย
39:27คุณปัตโธวีม่ะ หุ่นวัยธรรมภาหาคุณทั้งคืนเลยนะคะ
39:31เอ่...หรือคุณไม่สบายหรือเปล่าคะ
39:35ขึ้นfö Warner ha
39:37quê成立 ?
39:38แล้วںมีขึ้นใส่...
39:39มีอยากอาเชียมผสมด้วยมั้ยคะ
39:41จำเรียง
39:43คิดไหลนะ
39:44แต่แม่ quello
39:45ก็เป็นน่าขิดนี่คะ
39:47ก็คุณกับคุณปัตโธวี
39:49เพราะเพราะ เพาะไม่เป็นอะไรหรอก
39:52ฉันนี้ก็มันมืนจริษา ฉันอาจจะยังไม่สั่ง
39:58ไม่เป็นไรหรอกเชื่อมันครับ
40:00ขอบใจมากอะไรตรงนี้ยัง ฉันไม่เป็นไรแล้ว ออกไปเถอะป่ะ
40:05นี่คุณต้องการอยากินของเปียวเช่น
40:08มาดัน มาขาม มายม
40:10เออ
40:12ออกไปเลย
40:13ทำไมฉันกับคุณแม่จะอยู่บ้านหลังไม่ได้
40:24แล้วทำไมคุณป่าฉันจะเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้บ้างไม่ได้
40:27ยินดีต้อนรับครับ
40:29เตินครับ
40:30ทุกคนจะอยู่ในบ้านหลังนี้
40:32แล้วเราจะอยู่กันดับครอบครัวสุขสัญ
40:34แกไปซื้อมาว่าใครนุดหลังประทุยอยู่
40:37เราจะต้องหาทางหยุดมัน
40:39กลับมาแล้วเขาวี
40:43สมชุพพัน
40:46อยากจะลืมความแค้นที่แสนทุรนทุราย
41:03อยากตัดใจให้ลืมทุกสิ่ง
Recommended
46:58
55:47
39:20
46:11
40:34
54:11
41:34
47:54
27:31
42:29
42:24