Skip to playerSkip to main content
  • 5 weeks ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:13ออกกันตำอีกกะตีใจอ่อนตอน
00:22ค่อยหรือว่าเจ้าบอกมันงูผี
00:27แต่เจ้าเป็น...
00:30ทุกวัน
00:46ค่อยหรือว่าเจ้าอย่างหนึ่งดันเชื้อน้ำค่ำกองต่อไป
00:51เจ้าสิทธิกทําลายสินมีควนลมตาย
00:55เจ้ากับค่ำกองที่ต้องพาจากกันไปตลอดชีวิต
00:58ทั้งเคค่านเจ้าหักค่ำก่องอีหลี
01:03เจ้าตรงไปจากเมืองนี่
01:06กลับบ้านเจ้า
01:08ไม่ให้เรื่องเลวไลมันเกิดขึ้นอีกเลย
01:11และคอยสิแน่ใจนะจังไหน
01:18ว่าเจ้าสิบว่าได้คิดตีจากคอย
01:23และประยุกกันแม่ทับอีกทันสิ้ง
01:25มันบอมแม่อย่างที่เจ้าเขาใจ
01:32คอยเห็นเหตุการณ์เลวหลายที่กำลังสิเกิดขึ้น
01:36คอยบ้าอย่างให้เจ้ากับค่ำกองต้องผูกเว้นผูกกำกันอีก
01:40บ้าหูจะพบจักชาติ
01:46เสื้อคอยกลับบานเจ้าไปซะ
01:55บอร์
01:59จังได้เขากับพวกกับ
02:02พูดว่าจะเกิดนี้ยังขึ้น
02:04คอยกับพวกกับไป
02:07พังคี้
02:10พังคี้
02:12พังค่ะ
02:27คุณไอ้
02:41ได้ยินผมไหม
02:43ผมเป็นห่วงคุณมากนะ
02:49กลับมาหาผมนะ
02:54อย่าทิ้งห่วงไปนะ
02:57คุณไปอยู่ที่ไหน
03:12คุณไปอยู่ที่ไหน
03:17คุณไปอยู่ที่ไหน
03:32นี่ค่ะ ยังอยู่ในอันดีแล้วเนี่ย
03:50เจ้านั่งเจ้าคะ
03:56มันนี่เองเจ้าคะ
03:58เจ้านั่งตื่นยังเจ้าคะ
04:02ตื่นเหรอจ้า
04:05เข่ามาได้เลย
04:19ข้างที่ประยุดอก
04:23เจ้าคะ
04:28เจ้านั่งสิพัทธ์ผ่าอาบนำละเจ้าคะ
04:35ได้จ้ะ
04:37ทั้งผีเจ้าคะ
04:41จ้ะ
04:43เจ้า
04:57เจ้า
04:59เจ้า
05:14เจ้า
05:16เจ้า
05:20เจ้า
05:34เจ้า
05:36เจ้า
05:38เจ้า
05:41เจ้า
05:56เจ้า
05:58เจ้า
06:00เจ้า
06:14เจ้า
06:15เจ้า
06:16เจ้า
06:18เจ้าค่อยนี่
06:19เจ้าได้ค่อยกับกับมา
06:21ướ้อ
06:23สู 1990 ที่อำหาร
06:34เจ้า
06:36เจ้า
06:37เจ้า
06:39เจ้า
06:42เจ้า
06:45น้ำพา ให้สัตว์
06:49พังที่
06:57ขออยู่
07:00แต่ยะพอสิม พี่สิบยอมให้ค่ำก่อง
07:03กับพังที่อยู่น้ำกันอีก
07:07ถึงสิหากกันป่านไหน
07:11ขอขึ้นค่ำสังยะพอประได้
07:15ทำไมก่อน ว่อนสวรรล์ให้เห้านั้นทอกัน
07:19อย่าให้ต้องบาคใจกว่างี้เลย
07:26มา
07:29ทำกลัม
07:31คันสัน
07:32พอสองคนไปอยู่น้ำกัน
07:34ไม่น้ำคอย
07:35ไปอยู่บ้านคอยเมืองคอย
07:39คอยสัญญาคอยว่าจะดูแลให้เจ้ามีคว้มสุกที่สุด
07:42ค่อนแบนมือใด
07:46เจ้าอยากคืนเมื่อมาหาญ่าพอ ญ่าแม่
07:49ค่อยจะเป็นคนพาเจ้ามากเอง
07:52เปิดยูน้ำคอยเนอะ
07:56คือของ
08:00เจ้านั่งเจ้าคะ
08:04เจ้านั่งคนของเจ้าเมื่อง
08:14เห็นว่านี่มาตามทันพังคี่ไปเข่าเป๋าเจ้าค่ะ
08:17เห็นว่ามีเรื่องสำคัญ
08:23คอยที่ไปหาพอเจ้า
08:26แต่
08:29พังคี่
08:34คอยสำคัญ
08:35คอยสำคัญ
08:38รีบเทียน
08:46่อพลับ
08:49เจ้า
08:54ที
08:56จาก
08:58อันนี้
09:00ที่มันท่าอยู่
09:30ลูกว่ายย่าพอ ย่าแม่
09:43นั่งก่อน บางคี
09:48ขนอยมาตามความบัญชาของย่าพอ
09:58ย่าพอมีอย่างในขนอยรับใส่ ย่าพอกับว่ามาได้เลย
10:06ขนอยพร้อมรับสนอง เจ้าเมื่อเป็นเคยพอได้ควบปี
10:14พอกันหงสึกว่า เจ้าดูแลหลุกเซ้าพอดี
10:19มีแนวไหร่ ที่เจ้าคัดของมองใจเหรอ พังคี่
10:26ขนอยพอมีอย่างขัดของมองใจก็พุดไหร่
10:30ขนอยเมื่ออยู่นี่ ขนอยก็คิดเสมอว่า
10:34ขนอยก็เป็นซ้ำลูกในบ่าน วันในส่วนของย่าพอ
10:40แต่ถ้าหากย่าพอมีอันใดคัดของมองใจในโตขนอย
10:44ก็ให้ย่าพอวามา ขนอยพอมแก่ไข
10:48พอดีใจ ที่เจ้าบอกจังสัตว์
10:52พอเท่าแล้ว อีกว่าโดน
10:58พอสิ่งให้เจอกับค่ำกล่อง
11:00บึงแน่งบานเมื่องของพอ
11:04เป็นคนต่อไป
11:06เป็นเจ้าเมื่อง ข้านอยเท่าหารเอง
11:18เข้ามารถเท่าหาร
11:20ข้านอยเอาน่ามสมุนภัยหายา
11:32ที่กินแล้วบำรุ่งร่างกายแหายุ ยืนเน่าวเป็นหมื่นปีมาฝาก
11:38อยากให้ท่านเจาเมื่อง ลองซิมเมือง
11:42เอามารอบบังดู
11:44กินแล้วเว็ดไหน มีกำลังวังสาห
12:04ขอหน่อย
12:06ลินมาอีกถวยนึง
12:08คอยสิ่งให้ลูกเคยคอย
12:10ก็เณยคอย
12:14กันรอย
12:18โปรดเจ้า
12:24ขว่าบำลังที่แห่ง
12:25นำตลังนี้
12:28หน่วงจัดแย่มทัน
12:30แมงละ
12:36แค่สิเมือง เจ้าอยากให้พังคี่กินนะ
12:49อืม
12:50บอกเป็นอย่างรอคกับบน
12:53พังคี่เป็นลูกเคยห้อง
12:59อีกจากน้อยก็สิแต้งตังให้พังคี่เป็นเจ้าเมืองค้นต่อไป
13:04พังคี่ต้องได้รับการยอมรับนับถือจากทุกคน
13:24ลับไป
13:34พังค์
13:48เจ้านั่ง เจ้านั่งเจ้าค่ะ เจ้านั่ง ๆ มีอย่างเอ้ย
14:13เท่าหาน เจ้าน์เจ้าค่ะ เท่าหารต่มนาม หวานสมุลใครนาห์หน 마스크� add-all
14:18ให้ทันพังคี่กินทันพังคี่ตองรับบาก ATE LIKE LEYES
14:24ลองเบ้ง
14:30วานหนาคลาด กินแล้วจะเป็นอย่าง
14:33เทาหานสกดได้ตามทันพังคี่มาโดนแล้ว เจ้าค่ะ
14:36พื้นสงใส็วทันพังคี่ศิญ์เป็น โม้ผีก่ายร่างมหากกันกับเจ้านั่งเจ้าค่ะ
14:42เพื่อนกระล่อยต่มหวานพระยะหนักขลาดให้ทันพังคี้กิน
14:45แล้วคันเป็นทันพังคี้เป็นงู้ผีอีหลี
14:47ทันพังคี้สิทธนเบอร์ไหว
14:49แล้วก็เผยร่างงู้ตอนหนาสุข้นเจ้าค่ะ
14:55พังคี้...
14:57เจ้านั่ง
15:12นี่...
15:17นี่...
15:20นาย...
15:29นี่...
15:31สายที่อยู่นั่น
15:50เป็นจังไหนพังขี้ รถสาดท้าดีวะ
16:01ขน้อยว่าเป็นอย่าง
16:05สารสาติดี
16:09ได้กินแล้ว หัวสึกมีกำลังวังซ่า
16:28จริงๆแล้ว
16:31ขายกรหูเรื่องลาวบันเมื่องของเจ้า
16:33ว่าเป็นยังไหน
16:35เจ้าบอกว่าสิพ่าพ่อมek เจ้ามาหา
16:38เจ้าก่าร breakdownมาจกเธอ
16:41ข้าสิไปหาพ่อม OK
16:43เจ้ากระบายเวียงมาตรakteหลอด
16:45เจ้ามันอย่างง Islandsว่าเภApp
16:47ห법 lightweight
16:49bitte
16:50ขน้อยกับเป็นยัง
16:53ขน้อย
16:55ก storyline
16:56และมีเพียงแคตใจ
16:58ที่ฮักข้ำกรอง
17:02ขนอยฮักข้ำกรองดีความจริงใจ
17:07ขนอย
17:10มือเจ้าเป็นยัง
17:12เป็นยังเจ้าคือเสียงมือไว้จังสัน
17:15หนกมือขึ้นระเบิง
17:24ขนอยบอกเป็นยัง
17:26หนกมือกระเบิงพังกี้
17:51ขนอย
17:53เป็นยัง
17:56ช้า จารย์
17:58มันกินนามวานประญ้านนักราษเขาไปแล้ว
18:00คือบรถแสดงอาการยังรอกมาเลย
18:02สงสัยมันมีอีตติลิทหลาย
18:04มันยังรถแสดงอาการออกมา
18:06หรือบว่าแสดงอาการยังรอกมาแล้ว
18:09สงสัยมันมีอิติลิตหลาย
18:13มันยังรู้แสดงอาการออกมา
18:19ขันพระมียังเร็ว
18:21ก็ให้พังคี่ไปพักต่อไอ้
18:24พังคี่ กลับไปก่อนเธอลูก
18:27ขอหน่อย ขอสมะ อย่างพ่อยะเม่
18:51อ้า...
18:54อ้า...
18:58มึงกินน่ำวานพระยะหน้าขลาดเข้าไป
19:01แต่มึงมันมีอาการ
19:05แต่มึงถึกของพระยะมันหน้าขลาด
19:09ตื่มเข้าไปมึงก็ต้องแสดงตัวตัวนอกมา
19:16สงสัย
19:17เก็บกว้ามาเร็ว
19:19มันเป็นก้องพี่
19:36ไม่เห็นนี้อย่างไร
19:38พรกกตีนี่
19:40ถ้าผมมียังแล้ว
19:53ขนอยขอโต
19:56เจ้ายังไปแสเบอร์ได้ พังคี่
20:06ขั้นเจ้าว่าเด็บเป็นจักทีเจ้าหารเบอร์
20:09เจ้าตรงยุให้ทุกคนเห็น ให้ประจักแก่สายตา
20:14จับตัวพังคี่ดากกัน
20:16เถอะ
20:24เบ Hudson
20:25เย้าทำไร พังคี่
20:28เย้าพออย่าเห็นเหย prints มันเรี่ยวรายไปก็อ parsleyเลย
20:31มันซิเรี่ยวรายไปก็อน sizin
20:34ถ้าพังนคี่เป็นงู้พี
20:37คุณกว่า คนกับหูผีมันหักกันไว้
20:45ทางที ทางที
20:50อีกพ้นไว้ด้วย คอยฝีสอยเจ้าเอง
20:54ยะพอ ลูกขอลองให้เศ้ากร
21:08ข้ำก่อม เป็นคนพ้าพังที่เขามา
21:11ขันยะพอไปอย่างให้พังที่เฮื้อนเข้า
21:16ลูกสีหาท่างให้เพื่อนไปเอง
21:20ถ้ายัวเข้า ๆ Thought, vielleicht เฮ้าทำอย่างพังที่เลย
21:25나오� impairment
21:28เธนก่ายลูกสักเทือน่ะด้วยบอป ll
21:45อย่าเห็นเหลือมันเร็วลายไปกว่านี่เลย
21:49เรือว่าจะเร็วลายไปกว่านี่เดี๋ยวจังไหนลูก
21:52ลูกนิมมินเห็นเหตุการ์ร่วงนา
22:00พัญญาพอทำรายทั้งที่
22:02จะมีคนลงตาย บ่านเมืองติดถึกทำราย
22:15ไม่เห็นเหมือง พังข้ำเมาหลูกจับเทื่อนไหนด้วยอ้าย
22:19ผมไม่ท่างเห็นไปได้
22:21คนกับมูหากันอะไร มันจะเกิดอาเพชร
22:29จับตัวไว้กี้ไว้
22:31จับตัวไว้กี้ไว้
22:53ยุธ ไปยุธกร
22:56อ้าย แต่โอกาสรูอีกจะเทือด้วยอ้าย
22:59แค่ไม่อย่างลังจากนี้ เพ้าจะคุยกัน
23:04อินเธอสิง
23:12เก็บดับ
23:20คำกรอง พอพ่าพังคี่ออกไปก่อนลูก
23:27ไป
23:29อินเธอสิง ขอบคุณค่อย
23:45อินเธอสิง ขอบคุณฟัยได้
23:49คุณครับ
23:50ขอบคุณ
24:20มันก็คิดเลย
24:41มันไม่สิ เคิดเรื่องแบบนี้
24:50เกินเจ้าเจ็บปูดเท่าละมั่น
25:05เจ้าเจ็บปูดเท่าละมั่น
25:07เจ้าต้องทกใจป่านนี้
25:10กระยะยิวมังนี้อีกเลย
25:14ขอยแล้วตอนเจ้า
25:18ขอยแล้วตอนเจ้า
25:28มันกอง
25:30ขอยพอเป็นอยัง
25:32ต่อยขอยตั้งทุกโทนทรมาน
25:34เจ็บป่างตาย
25:36ขอยกระโทนได้
25:38ขอแค่ไอ้เฮ้าสองคน
25:40ที่อยู่รับกันแบบนี้
25:42นะ
25:44ไอ้โหว
25:46ก็จะหักคำกอง
25:48ทำว่าหอดคันนี้แล้ว
25:50จะเข้าส judgement
26:04ต่อนเว้าต่อ
26:09มันกล้อมรับความจ Monsters
26:12ต้องหักคำกอง
26:14แต่มันเผ้าพันเดียวกัน
26:16หากกันบดัย
26:24เราพร้องสิบบดัยได้จังใด
26:28เจ้าแน่มึงคอย
26:32คอยไม่มองใดที่บุคคือข้นจังเจ้า
26:36ใดที่บุคคือข้นจังเจ้า
26:46ความของ
26:52เท่าสองคน
26:55หากกันเมื่อตั้งเป็นปี
27:00คอยไม่เคยให้เจ้าล้ำบากใจ
27:06หรือว่า
27:08ตอนนี้
27:12เจ้าก็รังเกียดคอย
27:15ก็จังคนซุ่มนั่นเหรอ
27:30ไม่ว่าจะรังเกียดเจ้า
27:32แต่คันเจ้า
27:35ยังดือรังสิ้วน้ำกันต่อไป
27:38เท่านั้นละ
27:40จะเสียใจไปตลอดชีวิต
27:47ไหร่จ๊ะ
27:50บุคค่อยบุคไป
27:53เตือนยับว่าพรักสายไหร่ส่วงคอย
27:56ก็มันว่าไปใดทั้งนั้น
27:59คอยแหกเจ้า
28:02เพื่อนสิ่งให้คอยไป
28:04ให้คอยตายจะยังดีกว่า
28:07ก็น้องหูว่ามีร่วมหายใจ
28:10แต่ชีวิตนี้ต้องมูมีเจ้า
28:12คอยตายจะยังดีกว่า
28:15ก็น้องหูว่ามีร่วมหายใจ
28:18แต่ชีวิตนี้ต้องมูมีเจ้า
28:21พอแต่พอกันก็มีอันเต้นไป
28:25เป็นว่วงหักหวัง
28:28มันเจ้าหัดทํากองอย่างนี้
28:30รับเมืองประดาณไตสา
28:33ตั้งถึงสาบไว้
28:35แต่พบสาดใด
28:37จะตายให้พลาดพรากกัน
28:38จะมีโอกาสสิทธิ์พอกันอีก
28:41รับฝากฝากเพลินไว้ก่อน
28:43ว่อนสาวันให้เห่านั้นทอกัน
28:46บ้าวชาตินี้หรือชาติน่ะ
28:48เช่ากับข้ำกรอง
28:50ก็ได้กอดไปให้เอา
28:52ที่บ้ามีทางเดี๋ยวข้องพูกัน
28:54ไม่สาบ
28:57ไม่สาบ
29:00ยังทายุเดิว
29:04ว่าสิเป็นสาบใด
29:06ไม่สาบใด
29:09แสดมีสิขอสดใส
29:12เวียนจำแต่การกับกับ
29:15สิทธาจนว่า
29:18ฟ้าเพลินเห็นใจ
29:20เปิดบ้องให้ส้มหา
29:22ทบหน้าได้ทบพอเจ้า
29:26ให้จำจันได้เลย
29:28ให้จำกันได้เลย
29:31คุณพระลาฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน
29:33ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันไหม
29:35และโดยลมหายใจที่มีกระได้ก็แต่ให้เอา
29:38ได้เห็นกันในสตาบหนึ่ง
29:39ออกซะๆ ในสตาบหนึ่ง
29:42คุณพระลาฝากฟ้า
29:57อย่างถ่ายุเดิว มองว่าสิเป็นสาใตย
30:05แสดมีสิขอสดใสเว้นกันแต่การกัน
30:12สิทธาจนว่า ฝ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สอง
30:27เว้นมานี่
30:42เจ้านั่งขึดเรื่องเยี่ยงอยู่บ้าเจ้าค่ะ
30:57เว้าให้มันนี่ฟังใดด้วยเจ้าค่ะ
31:02เรื่องฐานพังที่บอร์เจ้าค่ะ
31:23เว้นมานี่
31:26คือ...พังที่...พัน...
31:33ท่านพังที่...ถือวินย่านงูผีเขาสิงร่าง
31:37คือจังสีเศร้าเมื่องพระกันซาเม้นว่าจะค่ะ
31:48มันมีอย่างดอก
31:52มันมีอย่างว่าไหร่ดอก คำกอง
31:56Loree
32:12ตอนนี้เว้ามาอย่างว่าใดแล้ว
32:16เรื่องที่เกิดขึ้นถ่านเผ้มื้องเป็นคุ่งประยอมไงСпี
32:23อินทะสิน จากก็เห็นว่าสุ้นแหล่งตำลังใส่อุบายท่ำลายพังที่
32:32เท้าตรงซอยแกไขบ้อให้เกิดเรื่องล่ายขึ้นอีก
32:36เจ้าเป็นแม่ทับให้เมืองขาชาปุระ เป็นคนที่ยะพอวัยใจที่สุด
32:43เจ้ามีโอกาสที่จิดซอยบ้านเมืองบ้อให้ปีนาส
32:47หลับปากกับคอยเดอร์ อย่าทำหลายพังที่
33:02คำกอง โตเท้าเนี่ย ว่าเคยคือดีสิที่ทำหลายพังที่เลยด้วย
33:09แต่ว่าเท้าก็มีนาที เห็ดตามคำสั่งของเจ้าเมือง
33:14ดังนั้น สุดยางก็ต้องคืนอยู่กับพันเจ้าเมืองเท่านั้น
33:29เจ้าว่าอยากให้พอทำหลายพังที่เหมือนว่า
33:44เจ้าค่ะ ยะพอ
33:51พออยากให้เจ้าหู้ว่า เจ้าคือแก่วตาดวงใจของพอกับแม่
34:06เจ้าหักกับช้ายสามันจังพังที่ พอกับเคยหาม
34:12แต่ตอนนี้ พอว่าไว้ใจพังที่แล้ว
34:17ถึงมันซิปกายเป็นงู้ไว้พอเห็นต้อนาต้อตา
34:21แต่พอกับไว้ว้างใจพอได้
34:24พอขอสั่งให้เจ้าเลิกของเกียวกับพังคีย์อีกต่อไป
34:35ลูกหู้และเขาใจดี ว่าลูกควรสิทธิจังไหน
34:39ถ้าลูกอยากสิขอเวลาอีกจากน้อย
34:43บอกมีเวลาอีกแล้ว
34:46ถ้าพังคีย์มันกลายเป็นงู้
34:48กินลูกสาวของพอขอไปอยู่ในท้องมัน
34:51แล้วสิเท็ดจังไหน
34:54พอมีลูกสาวผู้เดียว
34:57พอว่าอยากเสียใจในพายผักหน้า
34:59กันไว้ดีกว่าแก
35:02ยะพอ
35:04ขอมาร่าให้ลูกแน่
35:06ลูกอยากให้พยาย้อมจากไปด้วยความเต็มใจ
35:08บอกด้วย
35:12ได้สิเมื่อง ใจเย็นไว้ก่อนดีกว่า
35:16ถึงเช่งในลูกสาวเข้าก็อยู่กินกับพังคีย์มาเป็นปี
35:20ยังมีความผูกพันกันไหล
35:22สิเทจากกันไปไง จังสิมมัน
35:25ก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดา
35:29ถึงเขาสิเป็นพูดพีปีศาท
35:31และเขาก็หากลูกสาวเข้าได้ไง
35:33สุงสารลูกสาวเข้านะด้วย
35:35ไหล่นะ
35:37ถ้าว่าจะไปพอทำไรพังคีย์
35:51มืออื่น
35:53เจ้าเฝ้าไหร่พังคีย์ออกไปจากบ้านเขาซะ
35:56แล้วอย่าให้มันกลับมาอีก
35:59พอไม่อยากให้หนามัน
36:01เอาตามนิ
36:03เอาตามิ
36:33ดังถึงสาบไว้
36:35แต่พบสาดใด
36:37ให้เจ็บลายให้พลาดพรากัน
36:40คุณพระลาฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน
36:44วอนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่
36:48และโดยล่มหายใจ
36:50ที่มีกัดได้
36:51ก็ไปให้เห้าได้เห็นกัน
36:55ในสตาร์ท
36:58นินเธอซิงไปจัดการ
37:00ปล่อยพังคีไปซะ
37:03ไม่เห็นงั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
37:05จะทำให้ทุกคนต้องเหยียนว่ายตายเกิด
37:07เจ้าไม่เองจรงกำกับทุกความทุกชาติ
37:09สัตว์ที่เจ้าแล้วเลื่อใหม่แล้ว
37:10เอามัน
37:21พังคี
37:22อย่า
37:23อืม
37:25ถ้าอยู่เดิน
37:28คือว่าว่าสิเป็นสาดใด
37:31สาดนี้สิขอสบใส่เวนกำกันกำ
37:38สิทธาจนว่า
37:41ฝ้าเพื่อนเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา
37:46พบหน้าได้พบพ่อเจ้า ให้จำกันได้เดิน
37:53ให้จำกันได้เดิน
Be the first to comment
Add your comment

Recommended