- 4 months ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:06มานี่
00:15รายการต่อไป
00:16มันayoแค่น ההฆ่า
00:18รายการเจ้า
00:21เจ้าซักป่อน
00:23สามารถวัสดี
00:25พ่อจะรับชมได้
00:27ยัง leopard
00:29ขอความรจัง
00:30กลับความรัก
00:32ลับหน่อย
00:33เจ้าความรับชรริต
00:35มันใจเช้าในน้องวุ่นไหวกับการต้มยา
00:39เป็นห่วงแต่คนอื่นตัวเองนั่นแหละ
00:42ข้าวยังไม่ตกถึงท้องเลยสักคำ
00:43ไอ้
00:45คุณพี่
00:47ยาตำหรับนี้ต้องคุมไฟให้ดีเจ้าค่ะ
00:49ลองไม่อยากพลาดเดี๋ยวพี่ชัยไม่หาย
00:51คุณพี่
00:54ท่านคุณเจ้าค่ะ
01:08มีชาวบ้านมันประถวงหน้าบ้านเจ้าค่ะ
01:24PRANDA
01:48ท่านขุณประапเสรวยมันตั้งมากมายความดีไม่มีเลยหรือ
01:52ลulosชาย ตาย ลukสาทุกย่ำหญี่
01:55ใครไม่ ดอนเยี่ยงนี้
01:57มันไม่มี วันรู้หรอก
01:58ล่องเธอร์ๆ
02:00ล่องเธอร์ๆ
02:02ล่องเธอร์
02:04ล่องเธอร์
02:06ล่องเธอร์
02:07ล่องเธอร์
02:08เช่าขวนแก้อยู่ในเรื่องขอรับ
02:11ท่านเดินเขาข้ Fr. versiy
02:14ไม่อยากเจอเชา sighวบ้างขอรับ
02:16ลองเตอร์!
02:30ไม่ใช่ดีการร้องเรียนจากเชาบ้านเท่านั้น
02:33หลวงบวลทัด ยังร้องเรียนเจ้า
02:37ต้องการให้ครู เปิดสารพิภาคสาคดีของเจ้าอิ่งด้วย
02:41เรื่องเสร็จภายหรือขอรับ
02:43ใช่ ปูเรืออยากมาถามเจ้าก่อนว่า
02:47เรื่องมันเป็นมาอย่างไร
02:52ครูกระรู้หน้าผมละเกินขอรับ
02:55ปุศสารมาแจ้งกับผมรวงหน้า
03:00เปิดสารคือขอรับ
03:03ถ้าเรื่องมันใหญ่ขนาดนี้
03:05กระผมผมต้องบอกความจริง
03:13วิชาอาคมของพันแสงและเสรอพลาย
03:16เป็นมนต์เอาวิชาจันไหร่
03:18ผิดกดมนเทียนบางของราชาสำนัก
03:20ใครฝึกใครเรียน
03:22มีโทษถึงประหารชีวิตขอรับ
03:25ท่านเองก็ฝึกวิชามนต์ดำ
03:40อย่างมีหน้ามาพูดดิ
03:41ทั้งสองเป็นสิทภี่สิทภน้องสำนักเดียวกัน
03:43จึงร่วมกันคิดก่อการกระบท
03:47ก็ได้ผมค่อยให้ด้านเสรอประดีวัง
03:50ตัดสินลงโทษผันแสงประหารชีวิต
03:55จำเลยมีข้อตัวแยงอะไรบ้าง
03:58ปราบจริงก็คือ
04:00มีเสือพลายตัวจริงกับเสือพลายตัวปลอบ
04:04ก็คือ...
04:06มีสื้อพรายตัวจริง
04:08กับสื้อพรายตัวปลอด
04:12ลังจากที่มีสื้อพรายตาย
04:14สื้อพรายตัวจริงก็สติฝั่นเฝือนไป
04:16แถนสีนิน
04:18ที่สำเร็จมนต์อสอราเวศ
04:20กับแปลงกายเป็นสื้อพราย
04:22จะใช้ชื่อเสียของสื้อพราย
04:24ออกไปป้น ออกไปเข็นข้าชาบ้านขอรับ
04:26สื้อพรายตัวจริง
04:28สื้อไฟตัวปลอม
04:30มันฐานอะไรกันนี่
04:31หมายกวฮ Fallout Twelve จงที่ค่าพ่อแม่ค่ะ
04:34คือแถนสีนิน!!!!
04:36แถนสีนินมันก็ออกบนค่าอยู่แล้ว
04:39ทำไมต้องใช้ชื่อเ�mie compellingได้หรอก
04:41แถนสีนิน
04:43มีมนอบสระเวศอะไร
04:45ไม่มีกำลับ
04:48มีแต่พันท์สง Fish Lovest และพ่อแล้ว
04:50ที่มีมนอบวิชาจันไวเหมือนกัน
04:52และรักกันยิ่งนะ
04:58ลังล่างนี้เสือภายค่าละคมคืน โธเที่ยมตามวิธีของแถนสีนิน
05:06เพราะว่าเป็นเสือภายคนละคนไม่เอ็น
05:09ฉันเชื่อคุณพี่
05:11ไม่ยินพริม
05:15ไม่ยินพริม
05:17ไม่ยืนตรงนี้ตั้งแต่มาไหร่
05:21ก็ฉันเป็นห่งคุณพริม
05:26ทำไม เป็นห่งไม่ได้หรือ
05:31ไม่เจอเหมือนตั้งนานนึกว่า
05:35รักยิมยุงดีนะเจ้าค่ะ
05:40รักหัวชาวบ้านไม่เปลี่ยนแหละ
05:45เพราะ แอบรักนี้ผิดกดหมายมาตราได้ล่ะ
05:52แทนสีนินปรากฏตัวตอนครุกแตก
05:56ไม่มีใครเห็นตัวจริง
05:59นอกจากภาหารเจ้าคุณสิง
06:05ทวกเดียวกันทั้งนั้น
06:06ทวกเดียวกันทั้งนั้น
06:08ไอ้กรำเริ่ม
06:09นี่มึงกล้ากเราค่ะ
06:11ว่ากูเป็นพวกเดียวกันสีนินเยียกนั้นหรือ
06:13ว่าที่ครุกแตกนักโทษหลายคน
06:16ก็ต่างเห็นว่าพวกครู
06:17ต่อสู้กับแทนสีนิน
06:19แล้วถ้าเป็นแผงตกตาแล้วขอรัก
06:24แผงสีนินเป็นครู่ของเสื้อพลาย
06:27และอาจเป็นครู่ของพันแสงด้วย
06:29พันแสงแกร่งต่อสู้กับแผงสีนิน
06:32เพื่อหลอกขุ้นนาง
06:35ที่แท้ก็พวกเดียวกันทั้งนั้น
06:38จะเป็นพวกเดียวกันได้เยี่ยงอะไร
06:40ในเมื่อแถงสีนินมันค่าพ่อแม่ของกับผม
06:43ก็ผมพาเสื้อพลายตัวจริงไปปลากเสื้อพลายตัวปรอม
06:47ตอนตัวปรอมมันกล้ายลากไปแทนสีนิน
06:49ไอ้พวกสมุนโจนทั้งหลายมันก็เห็น
06:53ก็ผมขอเบิบตัวพยายามขอรับ
07:08บอกชื่อบอกสังกัดเองนะ
07:10ก็เราผมชื่อด่วงอยู่บ้านแต่เขียนทอง
07:13ก็เราผมเป็นสมุนของเสื้อพลาย
07:16ทำไม
07:17มาพูดบอกความจริง
07:19ก็ผมเห็นกับตาว่า
07:22คุ้นแสงผลานเข้าไปในข้าย
07:25ไปช่วยเสื้อพลายสร้างข้ายโจนครับ
07:27มึงโกหก มึงใส่ร้ายกู
07:30มึงมองหน้ากูดีๆ
07:32กูคือสมุนของเสื้อพลาย
07:34ที่ประชุงกับมึงเมื่อวันก่อนใช่หรือไหม
07:40เอ็งเห็นการต่อสู้ของเสริภายตัวจิงๆตัวปลอมหรือไม่
07:51เอ็งเห็นแถนสีนินจริงๆหรือไม่
07:54ไม่เห็นขอรับ
07:55พยายันเทจแล้วค่ะ
07:57เอา เงียบก่อนๆ
07:59คุณแสงผลาน
08:02เจ้าเอาตัวเสริภายมาขึ้นศาได้หรือไม่
08:06ก็ละผมพาพี่พลายเข่ามาในเมืองมีได้ขอรับ
08:10หากเป็นเช่นนั้น
08:12จะถูกชาวบ้านรุมค่าตายก่อนมาถึงสารเป็นแน่ขอรับ
08:15เห็นไหมขอรับ
08:16มันเป็นห่วงสิทภิร์ของมัน
08:19พยายนสมุ่นโจนมีอิ่งหรือ味 decent
08:21ไม่มีขอรับ
08:23ก็ผมต้องปป creo limitedский hág
08:25ปกป้องกันเช่นนี้
08:27พันแสง
08:28เป็นพวกเดียวกับเสือพลาย
08:30และเป็นพวกเดี๋ยวกันแถนสีนิดด้วยขอรับ
08:33พวกบนอ่ะวิชาจันไหร่
08:35พันแสงแถนสีนิดและเสื้อพลาย
08:37สามคนนี้กำลังเตรียมตัวปุกยึดอโยทยา
08:41พอที่เธอ นี่มันชัดขึ้นไปขันใหญ่แล้ว
08:43หลวงประวรณภัตย์ดีต่างหาก
08:45ที่คิดจะกอกระบท
08:46ท่านเจ้าคุณ
08:48ท่านกล่าวหากระผมด้วยไม่มีหลักฐานเช่นนี้
08:51กระผมปองของท่านใต้นะครับ
08:55เงียบ เอาแค่คดีดีก่อน
08:57ท่านเซนาปริวังขอรับ
08:59ท่านต้องพิภาคสาได้แล้ว
09:01ไม่ต้องถึงขั้นกระบท
09:03เอาแค่ฝึกอาวิชาจันไหร่ผิดกฎมนเทียนบ้าน
09:06และเอาเว้นการปฏิบัติหน้าที่
09:08เพราะความสัมพันส่วนตัว
09:10เยี่ยววา...อย่างไรก็ต้องจับขั้ง
09:13ขั้งไม่ได้
09:36ท่านเจ้าควรับ
09:38ท่านต้องพิภาคสาได้แล้ว
09:40มีเซ่นนั้นท่านนั่นแหละ ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่
09:54ด้วยอำนาจแห่งกฎหมายอโยทยามหานคร ข้าพเจ้า พอพิภาคสา ความผิดโทษฐานเรียนมนต์อวิชา
10:05ใช้ในทางที่ผิด ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่
10:10จำคุบ ปืนแสงผ่าน เป็นเวลาหกเดือน
10:40ที่เจ้ายอมไปอยู่ในครุก เพราะเจ้ามีคาฐาสนอกกร้อน
10:44ที่เจ้ายอมไปอยู่ในครุก เพราะเจ้ามีคาฐาสนอกกร้อน
10:48ที่เจ้ายอมไปอยู่ในครุก เพราะเจ้ามีคาฐาสนอกกร้อน
10:56เจ้ามีคาฐาสนอกกร้อน
11:00ตัวเจ้ามีตละ
11:02ละเจ้า
11:04ปล่อย
11:06ปล่อย
11:08กินวิชว์
11:10ปิวัตย์
11:12ปล่อย
11:14ละเจ้า
11:16ปล่อย
11:18นี่
11:20ปล่อย
11:22ปวิวค่า
11:24ไม่สำเร็จขอรับ
11:29มันเสียงยังครอบคุมไหม
11:32ยันแทนสีนิ่น
11:34ไอ้หัววอนทัด
11:37มันเตรียมตัวไอ้ล่วงหน้า
11:39กลักตัวเจ้าไว้
11:41เพื่อให้กองกำลังกระบบทของมัน
11:43เคลือดตัวเข้าเมืองได้สะดูก
11:45จะเย็นก่อนขอรับได้เดี๋ยว
11:48แม่คลูนลันถากับพี่พลายให้ช่วยเราได้
11:51ตรงขังนี้
11:53จากขังก็ผมได้ไม่นานออกเขาแล้ว
11:59ในที่สุด
12:01มึงก็ไม่อยู่ในโครกกับกู
12:21ปีธิ์
12:27ผิหาร
12:29พิหาร
12:31โอ้ย
12:33พิหารโอ้ย
12:35พิโยง
12:36ใจเย็นเย็นค่อยคุยกันนะอย่าตีกัน
12:38พิหาร
12:39โอ้ยพิโยง
12:41พิบัวฉันไม่จ๊ะ
12:43บบบ ฉันไม่จ้ะ
12:49พี่เป็นคนยั่ว U.I.E. พวกนั้นให้ไปประทวงท่านขุน
12:51คนพวกนั้น
12:53พ่อแม่พี่นforwardก็ตายพ보다ไอ่เสียพาย
12:55ถึงกลูกตั้งลองเรียนอยู่ดี
12:57ao ความท่านรู้จักท่านขุน
12:59ท่านคุนผ่องก็ไม่แปลด
13:00แต่พี่หานั้นร็บเครียงบ่าออีกกันมาตั้งเท่าident
13:03มาน้อยใจแบบเนี้ยไม่ไม่ถูก
13:05ก็พอรพกันมา ฉนตายไท 이걸ได้นี่ไง
13:07กูถึงน้อยใจไง
13:09แต่เฉิบไทЬมีตัวจริงๆจ่ะ
13:11ไม่นายฉวราเป็นคนไปเจอตัวจริง
13:13แล้วรับมะรักษาจนหายเป็นบ้า ถึงได้รู้เรื่องกัน
13:16เองบอกว่าม solve
13:18คนบ้าทู знаетก็ได้
13:19oder
13:20พี่ตัวโหลกจ้องไม่ให้เอาภายแล้วใช่หรือไม่
13:22บนควรนี้ท่านคุปเรียงมาตลอดหลายปี
13:25ไม่มีความหมายเลยใช่หรือไม่
13:27คุณคุณพวกนั้น
13:29กูทำงานรับใช้หมดแล้ว
13:31ถือว่าหายกันไว้
13:33ส่วนมึงอายง
13:35จะคบหากูต่อหรือไม่กันสุดแล้วแต่มึง
13:37กูเป็นคนแบบนี้
13:39ถ้ามึงคิดประกว่ากันตันอยู่
13:41ก็แล้วแต่มึง
13:55เฮ้ย
14:13ท่านขุนให้เราสองคนย้ายมาอยู่ที่นี่
14:15เพราะว่าแม่นายกำลังเศร้าเจ้าค่ะ
14:25ฉันเศร้าจริงๆ พี่สายุต
14:29เหลือนที่ไม่มีท่านขุน
14:31ฉันไม่อยากอยู่เลย
14:50ให้เรานอนที่ไหนดีขอรับ
14:52ไปอยู่ที่ด้านแพ้เธอ
14:55ดีเหมือนกัน
14:56เราจะได้คุยกันถึงช้างเหมือนเมื่อก่อน
15:02ไป เดี๋ยวฉันไปส่งจ้ะ
15:03ไป
15:08พี่สายยุต
15:10พี่สายยุต
15:15พี่เป็นอะไรจ้ะ
15:25พี่ตั้งทองได้สามเดือนแล้วเจ้าค่ะแม่นาย
15:31จริงหรือพี่สายยุต
15:33โอ้ย พี่สายยุต
15:34ฉันดีใจที่สุดเลย
15:36พี่สายยุตรู้ไหม
15:38เด็กคนนี้นะ
15:39ทำให้ขอใจฉันชุ่มชื้น
15:41ขึ้นมาเลยละ
15:49หลาน
15:50หลานจ่า
15:52หลาน
15:53นี่นาวานะ
15:54นาวาเอง
15:55หลานได้ยินนะไหม
15:56หลานได้ยินนะไหม
15:57ได้ยินแล้วไหม
15:58โห ตัวเท่าหนอนคงยังไม่ได้ยินหรอมเจ้าค่ะ
16:08พี่โอ้น
16:10พี่โ้นอยากได้ลูกผู้ชาย หรือว่าลูกผู้หญิงก่ะ
16:24อะไรก็ได้ขอรับ
16:25พี่ก็ดีใจนะเจ้าค่ะ
16:28แต่เมื่อคืนพอรู้ว่าท่านขุนติดคุก
16:31พี่ก็นอนไม่หลับ
16:35ทำไมมาท้องอาตอนนี้
16:37อโยทยาจะเป็นยังไง
16:39ก็ยังไม่รู้
16:47ผ่านดินนี้
16:51กี่ร้อยปีที่ทํานุบำรุงกันมา
16:53กี่มืนชีวิตที่ตายทับถมเพื่อรักษา
16:59จะยอมให้ตกเป็นของแถนสีนินไม่ได้
17:01เราต้องสู้นะ
17:03เราต้องรักษาโยทยาไว้เพื่อลูกหลาน
17:05พอกระผมรู้ว่าจะมีลูก
17:07ก็เกิดกำลังใจขึ้นมหาศา
17:09เราต้องรักษาโยทยาไว้เพื่อลูกหลาน
17:13พอกระผมรู้ว่าจะมีลูก
17:15ก็เกิดกำลังใจขึ้นมหาศาล
17:17คิดถึงว่าบ้านเมืองที่ลูกจะเติบโตมา
17:19จะต้องปลอดภัยและมีความสุข
17:29ลูก
17:33พ่อจะสู้ด้วยชีวิต
17:37เพื่อให้ลูกได้อยู่อโยทยา
17:39คิดว่า
17:47ใช่พี่สายุต
17:49เด็กคนนี้คือพลังของพวกเรา
17:53เราต้องสู้เพื่อเขานะ
17:59เราไม่นายจะทำอย่างไรต่อไปเจ้าคะ
18:03ธนาธรรมจากใช่หรือไม่
18:05ใช่พี่สายุต
18:07ใช่พี่สายุต
18:09คุณพี่ไม่อยู่
18:11แต่ฉันยังอยู่
18:13ฉันมีคุณพี่เป็นแบบอย่าง
18:15ฉันต้องคิดต้องทำเหมือนคุณแสงพลาด
18:25กินยาดเลยนะ
18:27ไม่ค่อยนะพี่
18:31ไม่ค่อยนะครับ
18:33พี่สาย
18:37ผมหมดเลยพี่สาย
18:39แล้วแบบนี้จะหายได้ยังไงเจ้าคะ
18:41ไม่ไหวแล้ว
18:43ไม่ไหว
18:47พี่สาย
18:49ไปต้องกินอีกนะ
19:03พี่ชัย
19:07พี่ต้องสู้นะ
19:09ฉันจะไปต้องอย่ามาใหม่
19:11ให้ต้องกินอีกนะ
19:17พี่ชัย
19:27พี่
19:29พี่ชัย
19:31ถึงมากินยากล
19:37พี่ชัย
19:41พี่ชัย
19:59พี่ชัย
20:05ถ้าหารโรมวารท่านกำลังออกไปจับพี่พราย
20:07พี่เตรียมป้องกันตัวหรือยัง
20:09ถ้าหารมาเยอะหรือไม่
20:13บอกพวกมันให้มาเยอะๆเลย
20:15มีเรื่องสนุกไข้ค่าทำแล้ว
20:17เตรียมป้องกัน
20:47เฮ้
20:49เฮ้
20:51เฮ้
20:53เฮ้
20:55เฮ้
20:57เฮ้
20:59เฮ้
21:03เฮ้
21:04เป็นทานไม่จับพวกเรานะ
21:05ทุกพันท่านทายกำลังจะโดนจมตี
21:07ไม่อยากตัวเว้ย
21:09ไม่ต้อง
21:11ไม่ต้องใช้ดับ
21:13สบาย สบาย
21:14หал blues
21:16ก็บอก Vielleichtมันไงไม่ต้องไช
21:18ให้วางลง
21:21วาง ไม่วาง อยู่ไว้
21:25กูไม่วาง กูไม่ใช่
21:26นะ
21:27ปล่อย
21:27ไม่เข้ามาเลย
21:29กฤ์ไม่กลัวพวกมึงหรอ
21:30เข้ามาซิวะ
21:39เฮ้ย หัวเก็บแน่หมดวะ
21:55ทำไมพวกมันไม่เข้ามา
22:04พวกมันหยุดมองเราสิๆทำไมวะ
22:09มีคนบางตา
22:13ไอ้พวกพวก ไอ้พวกขวาย
22:21มันย้ายคายพี่หลือแล้ว
22:23ไป
22:25ไป
22:27พี่พายมีอาคมจริงๆไว้ผมแล้ว
22:38เย้ย
22:42พี่พายคือจองของหวังเว็กแฟงแฟงวิ่ง
22:46เย้ย
22:48พี่พาย
22:50พี่พาย
22:52พี่พาย
22:54เย้ย
22:56เย้ย
22:58เย้ย
23:00เย้ย
23:02เย้ย
23:04เย้ย
23:06เย้ย
23:08มึงเป็นแบบนี้ก็เพราะมึง
23:10จะตายแล้วยังไม่สำนึกอีก
23:14มึงก็ติดอยู่ในเขตอาคม
23:16เดี๋ยวมึงก็ต้องตายในคุกเหมือนกู
23:20ที่กูมาอยู่ในนี้
23:24เพราะมึง
23:26เพราะกูนี่ไหร่
23:28ตั้งแต่กูมาอยู่นี่ได้สองสามวัน
23:30กูได้ยินเสียงมึงละเมอทุกขึ้น
23:34เดี๋ยวมึงละเมอทุกขึ้น
23:39ลูกจะเป็นคนดี
23:43จะคิดถึงประโยชนของคนอื่น
23:47ก่อนประโยชนของตอนเอง
23:51ลูกจะเป็นค่าของเพ่นดิน
23:55จะทำประโยชน
23:59เพื่อประชาชน
24:01เวลาที่คนเรากําลังจะตาย
24:05เรามักนึกถึงสิ่งที่ติด被ค้างเอาไว้
24:11มึงติดค้างพ่อกับแม่มึงนะ
24:14เด possívelอกลูกดิ
24:16มึงทำดีไม่สู้น้องสरวมが
24:20มึงก็เลยเลือกทำชั่วประเมอดง่าย
24:22มันสบาย
24:23แต่กลัวจะรู้ว่าเส้นทางนี่มันลำบา sur
24:25กับการเป็นคนดี
24:26มึงก็ข้าคนตายไปแล้ว
24:29คราวนี้
24:30คราวนี้
24:32มึงก็หมดสิ้นหนขัง
24:35หนูก็คุ้วไว้
24:37จุดพูดเสียที
24:38ถ้ามึงอยากได้ดีกับน้องสาวมึงกูมีวิธี
24:42น้องสาวมึงจะข้าดไม่ถึงเลยล่ะ
24:49มึงอยากรู้ไหม
25:00พวกในดาลเหล่านี้ต้องใช้เวลากี่ปี
25:02ถึงจะทำได้ขนาดนี้
25:06พวกนี้
25:08คือตระกูลของขุดนาง
25:09และขาบาดีที่ทุดสดิสจ้ะค่ะ
25:11ที่มีนับศิบตระกูลเชียวด้วย
25:14กงที่สุด
25:15คือหลวงบะวรธัตร
25:17มีหลักฐานชะเจน
25:21รองลงมาคือเจ้าคุณธรรมนาร storage
25:23ที่ 심� назадไปแล้วเจ้าค่ะ
25:25มีเจ้าคุณนาคร
25:27คุณนาครเจ้าคุณเกษตรก็ออกกับเขาด้วยแย่งนั้นหรือ
25:31มินน่า ถึงทำตัวเมินเฉย
25:34ไม่ยองไปเข้าเฝ้าพ่ออยู่หัวกับค่า
25:37กฎหมายของอโยทยาให้อำนาดในดาลเอาไว้ว่า
25:40ถ้าในดาลทุกคนเห็นไปเดกะฉัน
25:42ว่าใครยักษ์ยอกสับของแผ่นดิม
25:45ในดาลทั้งหมดจะสามารถนำเอาหลักฐานขึ้นกราบทูน
25:48เพื่อเอาผิดอือปลดขนางนั้นได้
25:51แรน данำเรื่องเหล่านี้แชร์ประจานให้ดิชาบ้านฝาก
25:54สมายก่อนชาบ้านจะรุมประชาทัน
25:56และขับไลประกูนเราจะเป้าให้ประยูปแผ่นดินหื่น
26:00จากนั้นต 94. ktoś โคกร้องทะหาร จากขนางเหลานั้น
26:03เพื่อ tall Sesek
26:06แต่egenขอใจนเส้นสุด
26:08ใช้วันวก็จะใช่เวลาถึงหกเดือน
26:11อักเวลานั้น
26:12หลวงบาวรทัดและแถนสีนิ่น
26:15อาจจะรวบรวมกำลังทะหาร
26:17และบุกเข้าวังหลวงก่อนเป็นแน่
26:19ยังเอาเยี่ยงนี้
26:27ข้าจะเกาหลักฐานเรานี้ไปคมคู่
26:30ต่อร้องกับพวกนั้น
26:32ให้มาเข้ากับพวกเรา
26:33เรียกความสมัครใจเชินที่ยิ่งกว่า
26:35พวกในดาลมันกล้าฟองเราหรือ
26:45ข้าหาบดีคดโกงข้าไม่อยากจะว่า
26:48แต่พวกคุณนังคดโกง
26:50ทั้งที่มีหน้าที่ดูแลชาวบ้าน
26:53มันน่าขยักขยัง
27:00ก็แค่ทำการค้านิดหน่อย
27:03ไม่ใช่เรื่องใหญ่เรื่องตัวอะไรเลยท่านจากคุณ
27:07ทรงสวย รับสินบนกินตามน้ำ
27:11เรื่องเยี่ยงนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่
27:13เพราะใครๆก็ทำงัน
27:15แต่มันคือสนิม
27:17สนิมที่เกิดจากเนื้อในตน
27:20เกิดไม่รู้ตัวทีละเล็กทีละหน่อย
27:22เมื่อถึงวันที่ชาติพังครืน
27:25เราก็จะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
27:33ข้าเข้าใจแล้ว
27:36ท่านต้องการให้พวกเราทำอะไร
27:38ก็บอกมาเลย
27:39เวลานี้
27:44หลวงประวรทัดในแถนสีนิน
27:47กำลังจากกอกบท
27:48ต้องเอาตราประทับสหารกรมเวียง
27:51และกรมนามาให้ข้า
27:52หักไม่เช็นนั้น
27:55ข้าจะเปิดโปรงหลักขาญทั้งหมด
27:57และให้พวกชาวบ้านมารุมประชาทานท่าน
28:03พวกนายดายมันสามหา
28:22นักเอาไว้ไม่ได้ละ
28:23ข้าดาสงควรไปจัดการพวกมัง
28:25ดี
28:33เป็นข้าให้มันกำลัง
28:51เธอที่ประเจ้า
28:55มีที่นี่
28:57สันไว้จักพี่โจ้
29:06คงร้อมอมะคิดนี้
29:11ฉันว่ายจากพี่โจง
29:13คงรอบหมุนว่าทันนี้
29:25เอาไหมให้ผมดีกว่าขอรับ
29:27กับผมจะเก็บมันไว้ให้เอง
29:35ในหญิง บนระวังตัวด้วย
29:37ท่านเป็นผู้นำ
29:39แล้วท่านเป็นอะไรไป
29:41อันน่าทําจะจักสูญเศร
30:03ไปไปป่ะ
30:09ไม่เจ้าขับพี่ว่าแล้วเจ้าค่ะ
30:13ไม่เจ้าขับพี่ว่าแล้วเจ้าค่ะ
30:15เจ้าขับพี่ว่าแล้วเจ้า
30:17ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:19จงสู้
30:21ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:23จงสู้
30:25ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:27ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:29จงสู้
30:31ของ Spin
30:33ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:35ตรงนี้ฟ้าเปิด
30:37blind
30:43จงสู้
30:45ตามสู้
30:47น缘ทำไม
30:49означOP
30:49จักนาฟ้า
30:52ต่างสนัดทำไม
30:53มีคนสั่งค้าในด่านที่เป็นผู้หญิง
30:55ใครสั่ง
30:56ไม่รู้ไว้
30:57ไม่รู้ว่ะ
30:58ไม่รู้ว่าเรา
31:21แผนผังคนโก และกรูปในด่านร่วมตัวก็หรือเขารับ
31:31ชื่อของท่านก็อยู่ในแผนผังนั่นด้วย
31:34เป็นอันดับแรกเลย
31:36เจ้าคุณสิงไม่ได้บอกท่านหรือ
31:38บอกก็ได้ประโยชน์ก็ได้เขารับ
31:41เพราะครับผม
31:43ต้องการรังกระดานใหม่อยู่แล้ว
31:46บอกลงท่านคือ
31:52คนที่มันจะก่อการกระบด
31:54แล้วไง?
31:55ใครๆก็ต้องการอำนาจทั้งนั้น
31:57เจ้าคุณสิงมันเอาพ่ออยู่โบบังหน้า
32:01เพื่อคำจัดจากกูลอื่น
32:03แล้วขึ้นครอบอัจธยาเหมือนกันผมนั่นแหละ
32:05มันถึงควบกูพวกท่าน
32:07ในด่านแค่ 15 คน
32:12ไม่เห็นจะยากเลยเขารับ
32:14แค่แอปจัดการพวกมันทีละคน
32:17ทำแล้วแต่มีชาวบ้านมาช่วย
32:19ชาวบ้านที่ไหนมันก้าวะ?
32:23มีรายงานว่า
32:24มีการรวมตัวกันแถววัดกูดีทอง
32:26เหมือนจะตั้งกรอมกำลังอะไรซึกอย่าง
32:28ข้ากำลังส่งคนไปดูคืนนี่
32:31ฉันรู้ว่าทุกคนกำลังวาดกลัว
32:46ทั้งขุนนางคดโกง
33:01มีพละกำลังมากกว่า แต่ฉันอยากจะถามทุกคน
33:05ว่าถ้าสิ่งที่มีพลังมากกว่า เป็นฝ่ายชนะ
33:08เสื้อ สิ่งโต และช้าง
33:12ก็คงจะครองโลกใบนี้ไปแล้ว แต่ทำไม
33:15ทำไมคนตัวเล็กๆ อย่างพวกเรา
33:17ถึงได้ยังครองโลกใบนี้อยู่ได้
33:22เพราะเรามีสองสิ่ง
33:25สติปัญญา
33:27และการรวมมือกัน
33:31อโยทยา มาตัวพูมแห่งค่า
33:35ขอจงเชื่อมั่น และขอจงตั้งสติ
33:38ช่วยกันจุดไฟที่เคยมืดมินในใจ
33:41ให้สว่านขึ้นเถิน
33:47จุดตะเครียนของมันจักให้กลัวล่ะ
33:50พบป้องอโยทยาด้วยชีเร็จ
34:01พวกมันจุดจุหายไปหมด หายไปไหน
34:09ถ้าพวกมันตั้งกลังกำลังรับได้จริง
34:11ก็เท่ากับว่ามีกองตะหารชาวบ้าน
34:14เพิ่งขึ้นมาอีกหนึ่งกองให้มันใช้สอย
34:16ไม่รู้หรัก ท่านจำคุณทั้งสองต้องเลือกแล้ว
34:20ก็จะอยู่ข้างใคร
34:26แถนสีนีนเป็นกูลของท่านจริงหรือ
34:29แล้วท่านฝึกมุลอาสตรราเวียดได้จริงหรือไม่
34:59ท่านจะทำให้เราฉะนัก
35:01จากนั้นท่านจะคุณทั้งสอง
35:03พ่อครูแทน
35:06เก่งกว่ายพันแสงหลายเท่า
35:09ท่านจะทำให้เราฉะนัก
35:11จากนั้น
35:13ท่านจะคุณทั้งสอง
35:15ก็ไม่ต้องกูลเลือกแผนผ่างคนโกงกันแน่นอีก
35:17ล้มกระดาแล้ว
35:18เริ่มต้นรัชวายุทยาใหม่เทิน
35:19เราทั้งสามตะคุณจะยิ่งใหญ่ไปด้วยกัน
35:21ท่านจะทำให้เราฉะนัก
35:25จากนั้น
35:26ท่านจะคุณทั้งสอง
35:28ก็ไม่ต้องกูลเลือกแผนผ่างคนโกงกันแน่นอีก
35:32ล้มกระดาแล้ว
35:34เริ่มต้นรัชวายุทยาใหม่เทิน
35:36เราทั้งสามตะคุณจะยิ่งใหญ่ไปด้วยกัน
35:41ยังดอก
35:43ข้าจะยังไม่ให้เธอหารกลับไปไหนท่านั้ง
35:47จนว่าจะชัดเจนว่าใครจะฉะนัก
35:50ถูกว่าผมไม่ได้ไงกว่ากูฉันด้า
35:53ครับ
35:56เดี๋ยว
36:00เอาอย่างนี้
36:04ถ้าท่านจะกูทั้งสอง
36:07ยังกลัวเรื่องแผนผังและบัญชีในด่านมากนะ
36:12เดี๋ยวกับผมจัดการให้เองครับ
36:20กูให้คนตามไปประกบพยาญเทศคนนั้นแล้ว
36:31เพื่อที่ได้เอาตัวมารีชความจริง
36:34แต่ไม่ทัน
36:36มันรีบนี้หายออกไปจากเมืองก่อน
36:39หลวงบวรทัดร้ายการเหลือเกินเจ้าค่ะ
36:43น้องแล้วแค้นใจนัก
36:45ไม่ต้องพวกเหรอครับ
36:50กลงขางนี้กลับครังทหรือผมได้มีนาดหรอครับ
36:54แต่ถ้ากับผมแพ Meghan ขัวไปตอนนี้
36:57ก็ถอก็กลับว่ายิ่งเข้าทางหน่ONE Shawontan
37:00ทัดที่ใส่ความมากํากรับผม第กลับบัญ
37:04แต่มีเรื่องนึง vandaag
37:08ที่กระผมอยากให้ท voyez Bard, Remember
37:12ท่านครู่ช่วย
37:14เรื่องอะไรร Bjør
37:15กระผมอยากฝากสมุตย์ธรรมจักairs
37:19กับแผนพังคนโกง
37:21ไว้ในห้องสมุตรหลวงที่อยู่ในการดูแรกของท่านครูขอรับ
37:39จัคเก! จัคเก! หนีเร็ว! หนี!
37:43จัคเก!
37:45แล้วออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
38:15นี่ไงจ๊ะ
38:17พี่มาคอบใจไอ้ทงเขานะ
38:18ขอบของไม่ให้พี่
38:21เออเออ ใช่ ใช่ ๆ
38:23แม่พี่เขาทำอร่อย
38:26โอ้ย ฉันก็เห็นเสียงดัง นึกว่าทะเล้อกัน
38:29เปล่า ไม่มี ๆ นี่ ๆ
38:31กันจะตาย เนอะ ใช่
38:33เนอะไอ้ทง
38:34คอบใจนะเฮ้ย นี่ไม่เป็นไรเฮ้ย
38:36อ๋อ พ่านกระลังหิวพอดีเลย
38:38โอ้ย ไม่น่า
38:40พี่ทงนั่งก่อนจ้ะ แต่ฉันเอาน้ำให้
38:44น้ำจ้ะ
38:57ขอบใจจ้ะ
38:59พี่มิ่งเขามาคารที่นี่หลายคืนแล้ว
39:02อ้าว
39:04ทำไมล่ะ
39:06บ้านพี่เขาก็มี
39:08มานอนที่นี่ทำไมแล้วไม่อะไรกลับ
39:12มีงานนะจ้ะ
39:14งานอะไร
39:38อ้าว
39:44อ้าว
39:46อ้าว
39:48อ้าว
39:50อ้าว
39:52อ้าว
39:54อ้าว
39:56อ้าว
39:58วันที่ค่าต้องการคือ
40:00แพนพังละบัญชีในด่านพวกนั้น
40:02ลูกไปเดือในพันแสง
40:04เอามาให้ค่ะ
40:06พี่มาทำอะไรกันหรือ
40:14พี่
40:15ไม่ใช่จ้า
40:19ใช่คนจริงจริงเหรอ
40:21ถ้ามึงอยากรู้ เราก็ดาวปันดูนี่
40:30พวกมันมากันแล้ว
40:31พวกมันฉวยว่าก่ายขโมยแผนผัง
40:33ตามพี่ท่านขุนคาดไว้จริงด้วยเจ้าค่ะ
40:36ไปเถอะ
41:06ควา
41:15ควานอะไร
41:16มาจนไหนเจ้าขอพี่ว้า
41:19ความอะไร มาจากไหนเจ้าขอพี่ว้า
41:30ปิจมูก ปิจมูกครับ
41:49ปิจมูก ปิจมูก
42:10ปิจม Fields
42:19เจ้าเป็นไห้
42:45ต้องให้คุณด้าน
42:48เจ้า
43:02เจ้า
43:13อัล อัล อ่ะ อยู่ด้วย
43:39วันนี้เป็นลองแรงนี้ก่อน กลับไว้
43:43เยี่ยว ไทยเยี่ยว
43:46มันยอมพาเราเรียว
43:49ทำไมพวกมันถึงยอมถอยไปไงไง
43:50แย่แล้ว
43:56รีบไปที่หอพาเรียว
43:58ไป
43:58พี่เศยยุด
44:09ไม่ไหร่
44:11มันยอมขอรับ
44:15มันยอมขอรับ
44:17แผนพังก็สมุดทำมาจากหายไปแล้ว
44:22พวกมันหลอกเรา
44:29มันยอมขอรับ
44:31หยุด
44:41ไอ้หาร เองทำดีมาก
44:43ทีนี้เลือกสงสัยกับผมได้หรือยังขอรับ
44:47ได้
44:49ข้าจะทำเรื่องย้ายสังกันให้เองพรุ่งนี้เลย
44:52แล้วเรื่องจมตีค่ายเสือภายแล้วขอรับ
44:55พวกเสือภายมีมนต์บางตา
44:58ถหารของข้าไม่เกิดเจอพวกมันเลย
45:00ถ้ายกปลองถหารไปปราบ
45:02ดีไม่ดี
45:03จะถูกมันรอไปติดกับ
45:08คุณหลวงมันได้คิดจะลางแทนให้กับผม
45:10อืม แจเย็น
45:12พวกมันต้องยกทับเขามันในเมือง
45:15เพื่อช่วยพันแสงน้องชายมันแน่
45:17แล้วก็แค่เป็นฝ่ายรอดักมันอยู่ในเมือง
45:20อย่างนี้จะดีกว่า
45:24ถึงเวลาโจมตี
45:26ขอผมจะต้องได้เป็นคนเชื่อนหัวใจไอ้เสือภายนะขอรับ
45:30ได้ ไม่มีใครแย่งเองแน่
45:32ข้าให้สัญญาต
45:47ของนี้มันก็แค่เครื่องมือสกปลกของเจ้าคุณสิง
45:54มันไม่เคยมีความหมายกับอะไร
45:59และมันจะทำอะไรเราไม่ได้
46:02เอามันไปเผา
46:10เดี๋ยว
46:11ขอค่าเปิดดูก่อน
46:13เชื่อนขอรับท่านเจ้าคุณ
46:15สมมุติ
46:30ทำไมเป็นยี่ยนนี้
46:40นี่ก็สมมุติเปล่า
46:42คุณหลวงหลอกพวกเราเหรอ
46:44เกิด
46:46คุณพี่เปลี่ยนฉบับจริงไปอยู่ในที่ปลอดไพยได้หลายวันแล้ว
46:50อยู่ในที่ปลอดไพยจริงๆ หน่อยขอรับ
46:52มันชีพวกนั้นในด่านทุกคนใช้เวลาในการมันทึกกันเป็นปีๆ คือสูญหาให้ไป
47:01เราจะไม่มีหลักษาในการออภิตคุณนางชั่วเหล่านั้นได้เลยนะขอรับ
47:03อยู่ในที่ปลอดไพยจริงๆ หน่อยขอรับ
47:05มันชีพวกนั้นในด่านทุกคนใช้เวลาในการมันทึกกันเป็นปีๆ
47:09คือสูญหาให้ไป
47:11เราจะไม่มีหลักษาในการออภิตคุณนางชั่วเหล่านั้นได้เลยนะขอรับ
47:15ไหวใจท่านคุณเผิดพี่โจม
47:17ตอนนี้บันชีแลแผนผังคนโกงอยู่ในวางหลวง
47:20ภายใต้การดูแลของทหารเจ้าคนแก้ว
47:23ปลอดไพยที่สุดแล้วจ้ะ
47:25ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็สบายใจขอรับ
47:28นี่แม่นายกำลังจะบอกว่า
47:30ที่พวกกับผมต่อสู่แทบตายเมื่อคืน
47:32ปกป้องของป้อมหรือขอรับ
47:43นี่แหละคุณแสงผ่าน
47:45หลอกได้ไหมก็ทั้งคนใกล้ชิดนะขอรับ
47:53ขับพุทธรรม
47:54ขาย
47:59ที่ก้าหรอกกู eles
48:00เป็นพวกมัน
48:01แฟงตัวมาอยู่กูใช่มั้ย
48:03ไม่ใช่ขารับ
48:04ไม่ใช่
48:05กิดนี้นะ
48:07พี่กูยังไงรับมึงเข้าสั่งกัด
48:09ขอผมกลับมันไม่ได้แล้วนะขาลับ
48:11วัγนั้นไม่หิ่งเช็บกันเทอ Mashant
48:13แฝั่งตัวเม้งมัน antibody ได้แล้วขอรับ
48:16io
48:17งิด
48:18นั่นมันเรื่องของมึง
48:20คุณพักดี
48:24แต่ผมกลับ
48:28กลับผมแก้ตัวใหม่ถ้าขอรับ
48:34จังการมัน
48:36ให้มันหลาบจำ
48:41ว่าข้าวหลังไม่อย่าทำภาชอีก
48:43เขาไม่มีหนักกว่านี้คุณ
48:47คุณพักดี
49:17พี่หาร
49:19น้าไปทำอะไรมา
49:22ไม่คุณ
49:25ผมกลับพอแล้ว
49:32ยาแก้ช้ำไหน
49:34แม่บูกเอาไปต้มให้พ่อหารกิน
49:37เหมือนพระมาปโรดแท้ๆ
49:41ให้ยาครบทั้งบ้านเลย
49:43พี่หารดูสิ
49:46ยาของแม่ครู
49:48ทำให้ยากินข้าวได้เยอะขึ้นเลย
49:57เดี๋ยวฉันไปต้มยาให้นะจ๊ะ
49:59กลับขอบคุณแม่ครูครับ
50:01โดนพวกนั้นลงโทษมาร่ะ
50:03อะไรครับ
50:05เมื่อเราไม่สามารถรับความรู้สึกผิดนั้นด้วยตัวเองได้
50:21เพราะมันหนักเกินไป
50:23เราก็จะโทษไปที่ใครสักคน
50:25แล้วมุ่งพยาบาทไปที่คน คนนั้น
50:49เรื่องที่เกิดขึ้น
50:51ไม่ใช่ความปิดของเจ้า
50:53พี่จะมาคิดโทษตัวเอง
51:10ขอให้ทำรักษาเจ้า
51:14ให้กลับมาเดินบนเส้นทางที่ถูกต้องเถิดหน้า
51:19เราต้องกลับมาก
51:47เมื่อเช้า พระอาทิตย์ทั้งสวยงามนักเจ้าค่ะ
51:53มีสี่ชุมภูเรื่อ ๆ อยู่แถวครงน้ำเหนือ
52:03นองคิดถึง
52:07คิดถึงคนที่เคยอยู่ดูด้วยกันทุกเช้ามาก ๆ เลยเจ้าค่ะ
52:14นี่
52:17อีกไม่นานน้องพี่ อะไรดีกับพี่ก็ได้ออกไปดูกับน้องแล้ว
52:28เพราะพี่หน่อยนาน
52:33เจ้าค่ะ
52:36น้องเจ้ารอนะ
52:37คุณพี่รู้ไหมว่า ช่วงเวลาที่มองมีความสุดที่สุด
52:53คือได้เห็นโยทยายามเช้าร้มกับคุณพี่นะเจ้าค่ะ
52:58พี่เหมือนกัน
53:00คุณพี่เหมือนกัน
53:02คุณพี่เหมือนกัน
53:04พี่เหมือนกัน
53:10อโยทยา
53:12กับน้องพี่
53:15กับน้องพี่
53:17คือพลังรักของพี่
53:27แต่ช่วงนี้
53:29น้องจะมาที่นี่ทุกวันแบบนี้ไม่ได้นะ
53:33เดี๋ยวจะไม่สบายเอา
53:36ในนี้มัน
53:38อบอ้าวแล้วกับ
53:39สุขโปรกด้วย
53:45อืม
53:51รวงใจทั้งสองรวงของน้อง
53:54อยู่ในนี้
53:58ต่อให้น้องไปเจออากาศเอ็นข้างนอก
54:01แต่ในใจน้องมันก็ร้อนอบอ้าวอยู่ดีเจ้าค่ะ
54:05อืม
54:23พี่ชัยไม่ดีขึ้น
54:29ส่วนคุณพี่
54:32คำสาบถึงชีวิตของอาพักไม่พอ
54:36เวลาที่เหลืออันน้อยนิด
54:39ต้องมาละอยู่ในนี้อีกเจ้าค่ะ
54:41เวลา
54:43เวลา
54:47เวลา
54:49อย่าลองให้พระคาญจากลา
54:50ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว
54:51เวลา
54:52เวลา
54:54เวลา
54:55เวลา
54:56เวลา
54:57เวลา
54:58เวลา
54:59เวลา
55:00เวลา
55:01เวลา
55:02อย่าลองให้พระคาญจากลา
55:04เวลา
55:06เวลา
55:08เวลา
55:09เวลา
55:10สุดแล้ว
55:31ฟังพี่นะ
55:41เหมือนว่าเราใช่
55:47อาจจะอยู่ได้ไม่เกินสามวัน
55:54จริงๆ คุณพี่
55:59คุณพี่
56:04คุณพี่
56:10คุณพี่
56:12อุ่นไม่ให้จริงในชักพัก
56:29ไม่เป็นไรน้องเธอนะ
56:34ไม่ได้จะสั่งน้องไปแล้วนี่
56:36คุณพี่คุณพี่
57:06ไม่เอาหรือ
57:10หาว่า
57:11มีฟังพี่
57:12มีกเธอ
57:14โหังเธอ
57:19อีกข้ามัน
57:21สงีดอาคมของพ่อเข้าแถดเล่นดี
57:24ปี
57:26ใครไม่ขอสมุดดวง
57:28ปวดสมวัสมุดบัญที่ทางภัษรรก
57:30หรักทางคําคล้าถุเศษมาไปไม่ได้
57:32ภักษางคำคัญ ฉันเสร็จมันไปไม่ได้
57:34ด้วย!
57:44ไม่ต้องมาแล้ว
57:47กูที่ต้องตาย
57:48ไม่เห็นไหมหัวหาก
57:57ทุกของไป
57:58อย่า ลอง!
58:00ปิดประตูเมืองทุกจาก
58:14แทนที่จะลากตัวมามาลงโทษ
58:16ท่านกับไปทำ
58:22โทษแทนเขาเหรอ
58:24ตัว banco
58:26ารกประ mereka
58:28สุดยัง
58:30ถูก 이야기
58:38เปิดประมู
58:54แต่รักในใจฉัน ผลีบานเนื้อการเวลาเฝ้ารอแค่เธอ
59:24แค่เธอ
Be the first to comment