- 6 weeks ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:30หรือเวลาอีก 3 วัน ที่จะเกิดปรากฏการ อธิษย์ 3 ดวง
00:39ฉันยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าจะพาพังคีพ ไปร่วมวิธีถอดคำสะพี่ยังไง
00:44พวกมันคิดจะให้จอพี่ไปร่วมวิธีถอดคำสะ
00:52ถ้าจอพี่ไป ดวงจิตของจอพี่ก็จะถูกทำลาย
00:57ใช่ เมื่อพระธิษย์ประกฏขึ้นบนท้องฟ้องฟ้าพร้อมเป็น 3 ดวง
01:05พลังจากกระวานจะหลอมรวมกับดวงแก้วมวันนี้นะครับร้าน
01:09ถ้าพวกมันสามารถทำลายดวงจิตของท่านพังคีได้
01:13คำสิ่งก็จะตื่นขึ้นมา
01:16และสามารถถอนคำสามให้ชาวเมืองได้
01:19ค่าจะไม่ยอมให้เป็นเช็นมัน
01:24เราจะต้องไปขัดขวางไม่ให้พวกมันทำพิธีกรรมได้
01:28และแย่งสิ่งโดงแก้วมันนี้นะครับร้านมันเป็นของเรา
01:31เจ้าค่ะเจ้านัน
01:33รวมเยี่ยว
01:48อ Bear
01:49เยี่ยว
01:52อืม
01:55อออเก้า
01:57ออ...
01:59ออ...
02:00อีก
02:01เจ้าถึงเหมือนที่เราน้ำพิธีท่อนคำสาบกันแล้ว
02:11แต่อายยังไม่รู้เลยค่ะ
02:14ว่าจะพาพังทีมาร่วมพิธีได้ยังไง
02:17พ่อเข้าใจลูก
02:24ว่ามันวงมีเรื่องอย่างไร
02:27ถ้าพังขีไม่มาแล้วการทำรายโดวงแก้วเหมือนี้นาคลาดไม่เกิดขึ้น
02:35มันจะเป็นยังไงหรอครับ ลุง
02:40ถึงตอนนั่นโดวงแก้วมันีนาคลาดกับขอล่างพังขีผู้เป็นเจ้าของ
02:47ด่วงจิตของคำซิงกระสิซูนสลาย
02:51พระยะพังขีก็จะกายเป็นมนุษย
02:54ที่มีอิทธิลิทศูงส่งเนื้อกัวมนุษย์ตัวไป
02:59หมายความว่าเขาจะกลายเป็นพยาพักษฐกิมมันเดิมนะครับ
03:03เพื่อนกะสียางเป็นมนุษย์เคยจังสุ้มเจานะครับ
03:07แต่เพื่อนแควาสีมีฤษยังพยานา
03:12คันหอดเวลาทนั้นแล้ว
03:14เพื่อนอาศิขาวซูดันมืด
03:17ยังที่พวกเขาขาดเบาถึงเร็กก็ได้
03:24เดี๋ยวเทาไวล่านั้นมาถึง
03:28กรวิทย์
03:30แน่ดีเจ้าคือเจ้าช้ายพาแดง
03:33ในสาทย์นี้
03:35เจ้าเด็กกิจนาคลาดของวงตกูลเม้าไว้ในขอบคล้อง
03:40เจ้าเป็นผู้เดียว
03:42ที่สิสู่กับพยาพังขี้นาคลาดใด
03:54คุณสู้เดียวเจ้า
03:58ลูกแม่
04:00แพ้
04:05แม่ดีใจที่เห็นลูกปลอดพ่ายกลับมาก
04:09อันนี้ไม่เป็นไรค่ะ
04:12แต่ยิ่งไอ้ได้ไปเห็นเรื่องราวในอดีต
04:16ได้ไปรู้ความจริง
04:18อันนี้ยิ่งรู้สึกผิด
04:20ที่ทำให้เกิดเรื่องร้ายขึ้นกับบ้านเมืองเราค่ะ
04:22เป็นกับบ้านเมืองเราค่ะ
04:28มองเป็นยังดอกลูก
04:30ข้างใด เราก็ประสามารถกลับไปแก้ใครอดีตได้
04:38แต่ไม่ว่ายังไง
04:40ไอ้จะปุดปล่อยทุกคนให้เป็นอิสระให้ได้
04:44ไอ้สัญญาค่ะ
04:52ก็อบใจด้วยลืม
04:56จะยิ่งมันอิริน
04:58มือที่ประกห้าล้อคอย สิมว่าถึงแล้ว
05:04สิ่งที่ห้าสีเหตุไปดีที่สุด
05:06ก็คือต้องคอยปลบปลองนองรา
05:08เพื่อให้นองราเฮ็ดให้สำเร็จให้ได้
05:12สา...ถูก
05:14ขอให้พิธีทรอนข้ามสาบสำเร็จรูรวม
05:16ไปได้ด้วยดีน้ำเร็ว
05:19กันเซ็น เข้าขอไปคู่กันข้างลังตอนตะลุกไป
05:24พูดหมวดคือดีอย่างอยู่เหรอคะ
05:41ผมรู้สึกกังวนใจครับ
05:47ไอ้กอดมันเล่าให้ผมฟังว่าในพฤธีการถอดคำสาพ
05:53เราจะต้องหาวิธีดึงดวงจิตของพังคีออกไป
05:57เพื่อให้ครูคำสิงกลับมา
06:01แต่ถ้าพังคีเขารู้ว่ามันจะเป็นแบบเนี่ย
06:05เขาจะยอมมาหรอ
06:09คอยกระคืดหลายอยู่ในใจเพื่อกัน
06:15แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็คงต้องหวังเพิงนองหลานอ่ะ
06:21มันต้องหวัง
06:37เฮ้ ฟ้าว
07:07รับสิง พอกลังเท็ดต้มป่า แน่วถ้าจอมมากให้กิน
07:13แต่พอกับบรุนะ ว่ามันสิแสบ ถ้าจังแม่เจ้าเห็นให้กินเหรอ
07:30พอ
07:31ผมสามารถไปเอากันเยอมนีของมีค่า ที่นี่เมืองบาดานมาให้พอได้นะ
07:41พอจะได้เอาเงินไปซื้อข้าวของ แล้วมาสร้างบ้าน จะได้ไม่ต้องมาอยู่ลำบากแบบนี้
07:50เมื่อเป็นยังดกลุก พอเป็นยังดกลุก พอเป็นยักใดเผ็ดนิ้นจินดาย ยังกล้องเจ้าดอก
08:05แค่ลุกมาอยู่กับพอเนี่ย พอก็ดีใจแล้ว
08:20ต้องปลาใกล้สิสุกแล้วเนี่ย เดี๋ยวห้องมากินเขากันดีกว่า
08:50ต้องลาย永่ียังห pik ใหม่ว่า Josip
08:58ดูเหมือน เจ้าพี่พยายาม จะเป็นคนจังเลยนะ เจ้าพ่ะ
09:03境งนๆที่เจ้าพี่ก็รู้อยู่騎ใจว่า เจ้าพี่เป็นพยายัณatha
09:07แล้วถ้าชาวบ้านดูกว่าจริง
09:09เจ้าพี่นะและ ที่จะถูกขับใส่ไล้ส่งกลับมาที่เมืองบาดาน
09:13ข้าเป็นคน
09:16และข้าก็พยยายามจะใช้ชีวิตอย่างพวกเขาให้ได้
09:20เพราะอีกไม่นาน
09:23อายราดาจะกลับมารักค่า
09:26ถ้ามันรักเจ้าพี่จริง
09:31มันคงไม่คิดหลอกหลวงให้เจ้าพี่ไปที่เทวัลไหล
09:35เพื่อที่จะทำลายดวงจิตของเจ้าพี่หรอก
09:42มันตั้งใจจะกําจัดเจ้าพี่
09:45เพื่อให้คำสิงกลับมา
09:48มันไม่ได้ใหญ่ดีเจ้าพีพี่เลยสักนิ
09:50แล้วถ้าเจ็าพีย์ไม่เชื่อ
09:56เจ้าพี์ก็ไปที่แทявวรายสิเจ้า先生
09:59ในวันพรุ่งนี้
10:02อาทิตย์จะปรากฏพร้อมกันสาปด้ Pixel
10:05และเจ้าพีย์จะได้รู้ความจริง
10:09ว่ามันต้องการให้เจ้าพีพายที่นั่น
10:13เพื่อทำลายดูจิตของเจ้าพรีย์
10:18และคําสิ่งตั้งหัก
10:23ที่จะถูกเลือกให้มีชีวิตอยู่
10:26ไม่ใช่เจ้าพี่
10:29เจ้ากลับไปซะ
10:36และไม่ต้องมายุ่งเรื่องของค่า
10:48แกมีชีวิตอยู่
11:02แกมีชีวิตอยู่
11:09Ages 1
11:34ไอ้
11:36นี่
11:37แกไม่แน่ใจหรือเปล่า
11:38ว่าแกจะถอบคำศาพได้
11:42ฉันไม่แน่ใจแล้วอย่ะเป๊ะ
11:46ฉันถออย่างไม่ได้แล้ว
11:49ตอนนี้ โชคอย่างมันขึ้นอยู่กับ
12:01ไอ้
12:03ไม่เป็นไรเป๊ะ
12:05เขาไม่ทำลายฉันเหรอ
12:08คุณอยากให้ผมไปร่วมวิธีทอนกำศาพมากใช่ไหม
12:32ใช่ค่ะ
12:33คุณเป็นคนเดียวที่จะทอนคำศาพได้
12:41พังคีย์
12:43เอาโหสิกรรมให้กับพวกเขาเถอะนะ
12:46พวกเขาจะรับโทษทันจนสาสมแล้ว
12:48แล้ว
12:50แล้วมีใครสักคนไม่ได้กิดหนึ่งหมดใจของผม
12:56ผมมีชีวิตอยู่
12:59อยู่เหมือนทับพันปี
13:01ตัวที่ประสัชาของที่ผมรัก
13:07แต่เพราะที่เจอกัน
13:10คุณกลับไม่เหลือความรักให้ผมเลย
13:12ฉันขอโทษนะ
13:14ฉันขอโทษนะ
13:16ฉันขอโทษจริงๆ
13:19ฉันขอโทษนะ
13:21ฉันขอโทษจริงๆ
13:23ฉันขอโทษจริงๆ
13:25ฉันขอโทษจริงๆ
13:26ฉันขอโทษนะ
13:34ฉันขอโทษจริงๆ
13:56เดี๋ยวก่อน
14:03ฉันจะยอมทำตามความต้องการของคุณทุกอย่าง
14:10ถ้าคุณยอมไปร่วมพิธีทอนคำสาบ
14:13ไม่เห้านั้นพอกันใหม่
14:16และโดยล่มหายใจที่ไม่ก็ได้ก็แต่ให้เอา
14:21ได้เห็นกันในสาบ
14:25แน่ใจนะ
14:29อย่างทายุเดอ
14:32มั่วว่าสิเป็นสาใต
14:37แสดมีสิขอสดใสเว็นจำแต่การเก่า
14:43สิทธาจนว่า
14:46ฟ้าพันเห็นใจ
14:48เปิดบ้องให้สองเหา
14:51พบหน้าได้พบพอเจ้า
14:54ให้จำกันได้เดิน
14:57ให้จำกันได้แล้ว
15:07อ้าฮุวันโนทุกของพลัง
15:19พี่นอง
15:22รุ่งพ่าเหลี่ยม
15:24จำวาดวัดบ้านเห้าğini
15:26กระหายสาบศูนย์
15:28คอยว่าคันทายเรากลับมา
15:31วัดเห้าในสิกกายเป็นวัดร่างเลยนะ
15:34ขั้นมันสักพ่อคอยก็ตายไปแล้ว
15:37ในฐาหน้าที่คอยเป็นลูกสายกำนั่น
15:41คอยกันมีความตั่งใจ
15:43อยากเบิงแย่งวัดของเข้า
15:45สืบสารพุทธศาสนาต่อไป
15:48อาจารย์ค่งเนี่ย
15:50แล้วกันเลยเสริญลงพอสุดที่
15:53สิทธิ์เอกอาจารย์ฝาย
15:55ผู้ได้มีเสือเสียงโดงดังแห้งรุมมะน่ามขง
15:58มารักษาการเป็นเจาวัดเพ่น
16:01อืม
16:02สารพุทธิ์
16:05เอาจังสิด้ะ
16:06ฉันจะว่าไปพอชาวบานผู้อื่นก็ค่อยฝากบอกน้ำเดือ
16:10คันอยากกาบสกรักบูชาติลงพอแล้วนี่
16:13ปัดบาลเท่าอันละ
16:15อืม
16:18หือ
16:19มูเจ้ากับหูดีอยู่วายน้ำนี่
16:21บาลเท่ามันมีแต่เรื่องบฌีร้าย
16:24ข้าวพระยะหน้าขาค้นตายเนี่ยกับท่านซ่า
16:27ก็ไม่เหตุเพชรพ้ายเกิดขึ้นอีก
16:31กะยอนเป็นร่างบอกว่า
16:34อาธรรณ์พูดผีทีเยอะใน้น้องหาร
16:37กำลังจ่องเสียเอาวิญญาณของพวกเจ้าไปเป็นผีเฝาน้องหารแทนมัน
16:43รวงพอสุทธี่แล้วกันเลยสิเฮ็ดพิที่สะดอกคอไงขึ้นมา
16:48กะยอนว่า
16:49ที่ได้กระชัดปัดเป๋าสิ้งสัวไล่ออกไปให้พวกเจ้าเงิดเดี๋ย
16:55สิ้งสัวไล่ที่แท่จริง
17:01มันก็คือพวกสู้แน่ละ
17:04เอาว พูยัย
17:07ว่าวดี ๆ เนี้ย
17:09พวกสู้ไปเผาเฮียนกู
17:11แค่หรือเมียงกูตาย
17:13พูยัยครับ
17:15เจ้าจะว่าวิ่งอย่างนี้แล้ววังปากเลยนะ
17:18ถ้าวิ่งนี้หลักฐาน
17:20เจ้าสิสวย
17:24ขนาดตำรวจ
17:26ไม่ว่าก้าจับขอยเลย
17:28แล้วเจ้าเป็นไพร
17:30กูก็เป็นเช้าบาทธรรมดานี้แล้ว
17:32แต่กูไม่อยากเห็นพวกสู
17:34เห็นเรืองแล้วสร้างอะไรกันนี้
17:36ก็เร็วสร้างอะไรกันนี้
17:38ก้อนหนาเนี่ย
17:40มึงก็พ่าหัวอาภีค่องไปล่องร่วงเช้าบ้าน
17:42และตอนนี้นะ
17:44มึงยังพ่าหลวงพอจากท่างอื่น
17:46มันเป็นเจ้าอาวาด
17:48กวามนันว่าถือต้องบักสมใช้
17:50โฮยัยหนีไหม
17:52เจ้าให้มาขัดสัทท้าเช้าบ้านนะ
17:54ป่าแม้
17:55แมน
17:56พี่นองทุกคนอยากเค้ดปิธีสดอ ขอปัดเป้าสิ้งช่วนไล่
18:00ให้ชีวิตมันดีขึ้น แมนป่อพี่นอง
18:03แมน
18:04เจ้าพูดต้องบุญุงพูยไง
18:07ข้าสักษ้าข้ามากเลย
18:09ไปเลย ไปเลย
18:12มากลับไปเลย
18:14ได้เห็นแล้วแมนวะ
18:18เพราะฉะนั้นแล้วเนี่ย
18:21เจ้า Elijah มาทางไหน
18:51จัดแม่ ต้องอ่านเก็บ
19:02อัชัน
19:03คุณสีตลา
19:08คุณสีตลา
19:10มาให้แหล่งแทวนี้ครับ
19:12โมท แต่มาทำเรื่องเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ที่นี้เนี่ย
19:17ไม่เรื่องอย่างครับ
19:18ปีสертв ฉันจะมาเติน抱 packs
19:21ว่าตอนนี้คำสิงกับพวกคนเมือง
19:24กำลังจะทำพิธีถอนคำศาพอยู่ที่เทวาไล่
19:27พิทธีถอนคำศาพ
19:30ใช่
19:31ข้ำสิงเค้ากฎแคนพวกคนที่ค่ाแม่เขาตาย
19:35เขาก็เลยคิดที่จะปลุกผีเช้าไม่
19:38ที่ลองรอยอยู่ในบึงนองหารขึ้นมาสู่
19:42แล้วดวงแก้มานินนะคะราส
19:44ก็จะทำให้พูดผีปีศาสตร์มีพลังอำนาจเกินกว่าที่อาจารย์คงจะสู้ได้
19:50และถ้าพวกเขาทำสำเร็จ
19:53พวกคุณแย่น่ะ ๆ
19:57คำสิง
19:59กูสิบุยอมปล่อยมึงเฮสสำเร็จแท้ ๆ
20:02มึงกับกู
20:03ต้องตายกันไปข้างนึง
20:14็มิดสิบุยอมปล่อย
20:33อีกปุดล
20:34ตะเว้นกับสิคอย คอยแยกออกจากกัน
20:37แห่งเขาได้เห็นตะเว้นสามดวง
20:41เดี๋ยวเวลาที่เขาลงคอย
20:42กับคำลังสิมหอด
20:47แต่คนสำคัญ
20:49กระแมนไอค่ำ
20:51พาแดง
20:53แล้วก็
20:55พังที่
21:03ผู้เขาตั้งสามคน
21:05ต้องขอบว่างหวมวิธีกรรมน้องกัน
21:07การทอนข้ามสาบจังจะเกิดขึ้นใด
21:12พอ สุดรุก
21:35นุมยางขอบใจมากนะที่มาส่ง
21:38บบยางครับคุณไอ้
21:40ถ้าจักษัน ผมขอโตกรับก่อนนะครับ
21:42จ้ะ
21:50นองละ พังขี้วาจังใดเน่
21:53เพิ่นสิมากเหรอ
22:00ไอ้ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะ
22:04เมื่อเช้า ไอ้ลองไปหาเขาที่บ้าน
22:07เขาก็ไม่อยู่
22:09ไม่รู้ว่าหายไปไหน
22:12ไอ้ขอโทษนะคะ
22:16คันเพิ่นหักนองหลาอิหลี
22:19จังใดเพิ่นกระต่องมาก
22:21เอ้ยเสือวะจังสัตว์
22:25แล้ว คุณกรวิทละ
22:29ไอ้นะกับคุณกรวิทย์ตอนก้าวมุงเช้านะคะ
22:32แต่ไอ้ร้อนใจก็เลยรีบออกมาก่อน
22:35ไม่ต้องหงนะคะ
22:37เขาต้องมาแน่ๆค่ะ
22:39หวังว่าสิบว่ามีปุดัยไปขาดขวงคุณกรวิทย์ให้มาเขารวมพิธีบ้าไรด้ะ
22:46ไอ้ด้ะ
23:05ไก่เวลาแล้ว
23:07เขาต้องฟ้าวเขาไปข้างใน
23:09เพื่อเตรียมพิธีกรรม
23:11ปะ
23:20โฮสินสีมาก
23:21คอยเป็นหวงคุณกรวิทย์
23:24ขนอย
23:25ขนอย
23:26พันอยู่
23:32ตัวหนด้า
23:34ก่อนใจเย็นอยู่วะ
23:35ยังพอมีเวลาอยู่
23:36หาพ่อแกนั้นแหละ
23:37โห ใครจะไม่รู้ว่าว่า
23:39ว่าวมว่ามกลับจะเรียกมาชมรวน
23:52ถึงเวลาที พวกเขาจะต้องเห็ด พี่ที่ถอนข้ามสาบแล้ว
23:59แล้วถ้าพังคีรมาไม่ทันหรือคะ
24:04ปากฏการณ์นี้ ศึกกัดขึ้นภายในอีกหนึ่งสู่โมง
24:12พวกเขายังไม่เข้าหวัง ว่าเขาสีมังหวังพี่ที่
24:22ถ้าเกิด พังคีรไม่มาเลยหรือคะ
24:29บตรงวงลูก พ่อเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
24:36พ่อกับแม่เป็นพีเฟอนองหารว่าเป็นพันปี
24:41พวกเขายังรอคอยมาใด
24:45ตาหับใดที่ตะเว้นยังมีแสงสว่าง
24:49พวกเขายังมีความหวัง
24:52เดี๋ยวเมื่ออื่น
24:55แต่เว้นกับขึ้นเมื่อสาดแสงไหมลูก
25:00แม่ลูก
25:02ยังหน่อย
25:04พวกเขาเก็ดกรับประพอกันใหม่
25:09เก็ดกรับประเทศ
25:12เก็ดกรับประเทศ
25:14เก็ดกรับประเทศ
25:17ขึ้นไป
25:34คุดวมท lumอด
25:38ที่สุด
25:53ไม่ใช่มูกว่ะ
25:54เพียงหน้า
25:56มันน่าจะมาขัดขวางเราไม่ทําที่ทีบะ
26:00หลีกไปซะ
26:02เราก็ไม่ได้เป็นสัตว์กัน
26:07อีก อีก อีก อีก อีก
26:14ถ้าทางจะคุยกันไม่รู้เรื่องเหรอวะ
26:25ไม่ถึงกำตาย แต่คงหยุดมาได้อยู่
26:28ไปเดี๋ยวป่ะ
26:37ทาง อีก อีก อย่างนี้
26:48หยุดมาก
26:49ไปไว้
26:53หยุด!
26:56เจ้าชายผ่าแดง ไม่วินให้เจ้าไปทำพิธีได้เหรอ
27:07อาวุธของพวกมนุษย์เหล่ะ
27:30ดี
27:32เจ้าจะได้ตายด้วยอาวุธของเผ่าพันพวกเจ้าเอง
27:36at
27:44โทษย์
27:45ไม่ได้
27:47ใช้
27:55ไม่ได้
28:00ไม่ให้
28:02ขอบคุณกอร์วิทย์ ขอบคุณทุกหาย
28:32เก้าไป
28:48ขอบคุณ
28:54ขอบคุณ
28:56ไม่อยากฉันตำอย่างของเจ้า
28:58คือว่าจะสู้ข้าได้เหรอ
29:02หรื้อ
29:08ขอบคุณ
29:10ถ้าตอนเจอปกติดี
29:12ต้องเศ่วงเข้าส่งควนอธิติดี
29:14และถ้าบาทเจ็บแบบนี้
29:16เราต้องร้องกันเบึงเหรอเว้ย
29:18ข้าแต้บุญบรรมี่ของพระญ่าสุโทนนาขลาดผู้เป็นยังในเมืองบาดาล
29:44ข้าหน่อยพระญ่าสีเชียงเฉิดพอมด้วยพระนั่งจำป่าเด็นน่ำโตไอราดาหรือเจ้าหญิงไอคำอุทิปเป็นต้นเหตุแห่งโซกกันธกรรมเมืองลมมาอยู่ตอนาพระองค์เพื่อประกอภิที่ถอนคำสาบขอบาลมี่ของพระองค์
30:14ขอบคุณค่ะ พวกเขาดีเทิน
30:44เซ็งของด่งแกวมันนี้นาขลาดบาลมี่พระญ่าพังขี้นาขลาดกำลังสิหลอมร่วมกับพลังแห่งจักกะวัน
31:02กับพลังแห่งจักกะวัน
31:12และขันดูกอาทิตย์เลื่อนหายไป พัญญาพังขี้ยังเบาปากกฎโต
31:18ดวงแกวมันนี้นาขลาดกระสิดับสลาย กายเป็นเพื่อนก่อนหิงธรรมดาก่อนนึง
31:32เป็นไหวน้ำนักที่นาของกับพังของกับพังของกัน
32:00ขอบคุณมากนะ
32:30เจ้าคุณทำเพื่อพวกเรา
32:36ก็เจ้าบอกว่า
32:41เจ้าต้องการให้พ่อและแม่เจ้า
32:45และเจ้าเมืองเอกจะทีตา
32:49ถูกปลดปล่อยไม่ใช่หรอ
33:00ใช่
33:10คุณเป็นคนเดียวที่จะปลดปล่อยได้
33:15แค่คุณเอาหูสิกกรรมให้พวกเขา
33:21พวกเขาทุกทรมานกันมานานเกินไปแล้ว
33:26พวกเขาทุกทรมานกันมานานเกินไปแล้ว
33:36หลังจากนั้น
33:41คุณก็จะหยอมกลับประเป็นของผมเดินเดิน
33:44เจ้าพูดคำไหน
34:01ก็ก็คำนั้น
34:04วันนี้
34:08ฉันมีโอกาสได้ช่วยชาวเหมือนแล้ว
34:13ไม่ว่าชีวิตของฉันจะเป็นยังไงต่อไป
34:17ฉันก็พร้อมยอมรับมัน
34:22แต่มันไม่ใช่ความรัก
34:42ความรัก
34:46มันอาจจะเกิดขึ้นได้อีกครั้งหนึ่งนะ
34:49แต่มันไม่ควรจะเกิดขึ้น
34:52เพียงพ่อแค่เราเคยรักกันในชาติก่อน
34:55ทางที
34:57ความหักมันตกใส่เวลา
35:00มันมาขับฝืนใจกันเป็นไร
35:03ถ้าเจ้าหักไอลดาด้วยความจึงใจ
35:06เจ้าต้องหักมันเดียวหัวใจ
35:09หวังให้คนที่เข้าหักมีความสุก
35:11เจ้าจังสิดได้ความหักตอบแทน
35:13แต่ความรักตอบแทน
35:15และก็ใช้หัวใจแรกหัวใจ
35:17อย่างนั้น
35:19ถ้าหักเป็นอย่างนั้นจริงๆ
35:23พวกเจ้าก็คงไม่ใช้ให้อลดา
35:25มาขอร้องให้ค่ามาที่เธวไหลนี้
35:27เพื่อที่ค่าจะได้ทำร้ายดวงจิตของค่า Eng
35:44แล้วก็ให้คำสิบในหนี
35:48ให้ดวงจิตของค่าเอง
35:52แล้วก็ให้คำสิงกลับคืนมา
35:58จนถึงตอดนี้
36:01พวกเจ้าก็จะคิดจะทำรายค่า
36:09และคิดจะให้ค่าถอนคำสามให้พวกเจ้าอย่างนั้นเหรอ
36:12ฉันรู้ว่าคุณกอดแค้นที่พวกเราเป็นต้นเหตุทำให้คุณถูกค่าตาย
36:20แต่คุณกลับไปลงโทษชาวเมืองที่เขามีรู้เรื่องอะไรด้วย
36:24ที่ผ่านมา
36:26พวกเขาก็ชดใช้กรรมมากเกินพอแล้ว
36:31คุณมีโอกาสที่จะเอาหัวสิกรรมให้กับพวกเขา
36:35พวกเขารอวันนี้มาเป็นพันปี
36:37คุณช่วยให้ปลดปล่อยพวกเขาท่านา
36:43ฉันขอร้อง
36:48ถ้าค่ายอมปลดปล่อยชาวเมือง
36:52แล้วเจ้า
36:56เจ้า
36:59เจ้าจะกลับมารักค่าเดินเดินใช่ไหม
37:01เจ้าจะกลับมารักค่าเดินเดินใช่ไหม
37:21กันรีบไปเฮ้
37:23ฉันไม่อยากให้ความตั้งใจของพุณไอ้สูนเป้า
37:25ไป
37:26เจ้า
37:28เจ้า
37:56เจ้า
38:05เจ้า กีดเหลือนไหลไลลลงแนะนำ
38:07การทรคำทราบจังสีสำหลิตผล
38:10ถ้าบอกค้ามสิ่ง
38:11มุกพรีกคำด้วยน้องหาร
38:12คนคุณเจ้าอย่าหมุว
38:15บอกค้ามสิ่ง
38:18นี่พอ ผมไม่มีเวลาลืม
38:20เพราะเหตุพิธีที่ถอ
38:21เย้น
38:35ขอสบใส่เวนกรรมตะกาศกัน
38:39สิทธาจนว่า ฟ้าเพิ่นเห็นใจ
38:45เปิดบ้องให้สองเฮ้ว
38:49ขอบคุณนาดิ
Recommended
39:01
|
Up next
38:52
39:01
31:19
39:13
38:32
41:04
39:20
40:36
42:50
43:12
38:56
29:58
30:38
39:43
33:44
40:21
39:07
37:59
40:03
45:53
Be the first to comment