- 6 weeks ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไปสามารับชมได้ทุกวัย
00:30ขอบค Natural
00:44พ้อม
01:00พ่อเป็นห่วงเจ้าไหลด้วยลูก ย่านบริธนาลูกอีก
01:14ลูกเป็นจังใดแน่ แล้วแพรละเป็นจังใดแน่ลูก
01:20ไม่เป็นไหนพ่อ
01:24พ่อคงเรื่องไปแล้ว ว่าผมไม่ใช่คนธรรมดา
01:34ถึงสิบเป็นจังสันนี้ พ่อกระวดห่วงลูกเป็นใดหรอก
01:40กลับมาอยู่น้ำพ่อด้วยลูกเถอะ
01:45พ่อ
01:48ไว้ผมหายดี กลางตายกับมาเป็นปกติ
01:53ยังไงผมก็จะกลับมาอยู่กับพ่อ
01:57นะพ่อ
02:00แต่ตอนนี้ ให้สมชัยกันตามล่าผมอยู่
02:07ผมไม่อยากให้พ่อเดิดร้อน
02:11พ่อ พ่อไปอยู่ที่อื่นนะ
02:17พ่อดักลูก
02:19ลูกต้องเป็นห่วงพ่อ
02:21พ่อโตรดได้
02:23เป็นห่วงเจ้าคองนะ หลายกว่าลูก
02:27ลูก
02:31เฮ้ย
02:39กูกาแรกว่ามีผิดเลย
02:41ว่ามึงต้นกรับนะหาพ่อมึง
02:43มึงตาย
02:45ปืนตาย
02:51พ่อสิง
02:53มึงไปรูป
02:55ท่อ
02:58สงใจ
03:00อย่าสงใจ
03:04อย่าปกมัน
03:08อย่าแล้วสงใจ
03:10ขอบคุณ
03:40ขอบคำเทียน
03:44แย่เนี่ยบึ่งนี้กูบ้มวมรอก
03:50เตรียมโตตายได้เลยมึง
04:10สิ!
04:36ขอบคุณi ตลอด False ถ้าตัว ゲแล้ว
04:40ไปหาลังควร ไอร์
04:58คำสิง ลูกอยู่ใส่
05:10ท่านสังคิด ท่านไม่ฟังค่าเลย ขาบอกแล้วว่าไม่ให้ออกไปข้างνอก หกมันกำลังตามล่าร์่าสู่ท่านอยู่
05:21ค่าเป็นหัวงพ่อค่ะ
05:24ถึงยังไง ลูกท่านเรียงทุกข่ามา
05:30แล้วถ้าท่านถูกข้าตาย พ่อของค่าจะอยู่ยังไง
05:33พากิน
05:37เขาไม่เป็นไร
05:39พาเขาขึ้นไป
05:41ทำเป็นกี้
05:53ทำเป็นกี้
05:55ทำเป็นกี้
05:57ทำเป็นกี้
06:03ทำไมแพ้
06:09มันถึงได้เป็นขนาดไง
06:23ท่านที่
06:29แต่เป็นกันалось
06:33คนเกิดมา มีเกิด มีแก มีเจ็บ และมีตาย มัวมีคอยกเวท
06:41เป็นสัจธรรมชีวิตโดยแท้
06:44ตอนนี้ แพ้จากการถึงยิง อาจจะติดเชื่อ
06:50เพิ่นต้องได้รับการรับสาทั้งการแพท
06:54แบบมนุษย์ทั่วไป โดยเร่งด้วน
06:57อาจรัดอาจจะซอยเพิ่นได้
07:03พัญญาสุโทษนาคลาด ภูบิญญัย เนือนาทั้งปวง
07:21ขนอยพัญญาสีเช่งเฉิด ได้พัญญามถอนข้ำสาบให้กับชาวเมือง
07:28แต่ถือขัดขวง บสามารถปลดไว้
07:32วิญญันของเช่าเมืองให้เป็นอิสราดัย
07:35ถึงต้องหวังเพิ่งบาลมีของพระองค์
07:40กายวาจจิตตังอหังวันท่า หน้าค่าธิบรีสีสุดโทษ
07:49วิศิธิเทวาอูเช่มิ
08:06เจ้า ยังมีโอกาสครั้งสุดท้าย
08:10แต่ครั้งนี้ จะต้องมีใคร หลังเลือดทําละหล้านคําสาบเห็นบึงหนองหาร
08:18วิญญาณของพวกเจ้า จึงจะเป็นอิสราด
08:23พ sąคงบ univers jewelryega หากต้องสรง เฮ้ย ชีวิตของคนอื่น
08:30เพื่อนให้ข้านละช้าเมื่อคนทุก Бог
08:33ขอllorวว้าต้องใส่ชีวิตของคนอื่น มาสรงเฮ้ยแท้ง
08:39อาสินัへม่า สึงความทุกท่วรมาลเหร็งกลัว
08:43ทุกชีวิต ย่อมเป็นไปตามกรรม
08:47แม้แต่ค่าอีกก็ไม่อาจหลุดพ้นจากความทุกข์
08:52อันเกิดจัดโทรศัตร์ในครั้งนั้น
08:56ตอนนี้พังคีได้ดวงแก้ประจำตัวกลับสู่หัวใจของเขาแล้ว
09:04หากพังคีได้รู้ความจริงว่าบาคในอดีตเขาเป็นผู้ก่อกรรมนั้นขึ้นมา
09:17เขาจะต้องเป็นผู้แก้กรรมนั้นด้วยตัวของเขาเอง
09:47ของเขาได้ด้วยกันที่ความทุกของเขาให้ด้วยกันที่ความทุกของเขา
10:17ผู้คำสิงไปหากับCommonungที่บ้านเหรอคะ
10:19แม่งครับ
10:22คำสิงมาหาผมยูบาลมาวาน
10:25แต่วอกămเลยว่าจะคำ
10:27พวกบwiadสมใช่มันกับบูมายิ้งค crispof in it
10:31มายีงดล่ะคะ แล้วรู้คำสิงไปยังไงบ้างคะ ตอนนี้เขтраอยู่ไหน
10:36รุ่มกับโประหูนะครับ ิงบธเธอไม่ถามทายเองกันเลย
10:41คำสิงก็เฟ้านี้ตาย ลังเขาไปในแนวบ้าล่ะก็หายไป
10:45รุ่มฝราณ์ ไว้ตามไป
10:47รุ่มกับเฟ้าตามหา แต่ก็เบอพ่อครับ
10:54ร่างกายของเขาเป็นคนปกติเหมือนเรา
10:56แล้วถ้าแพที่ถูกยิงเกิดติดเชื้อ ไม่ได้รับการรักษา
11:02ผมว่ามันน่าจะไป pareil
11:06ส่อยลุกส้ายผมได้เค้าครับ
11:08คุณกะหรอว pins กุ่นไอไดาดา
11:11ผมเหลือลุกส้ายอยู่กันเดียว
11:14ถ้าคำสิ has แบรนเย็นคนไป
11:17ผมกันคือационmeyeร liegenกว่า grease ัยกว่า characteristic
11:20หลบว่า determinственно?
11:21เธนเย็นนะคะกุฤลุง
11:23ถ้าครูคำถิงไปหากุฤลุงได้
11:25สcussแรงว่าเขาน่าจะยังให้เป็นไรมากค่ะ
11:28พวกเราจะชื่อกันตามหาเขาให้เจอนะคะ
11:31ครับคุณหลายครับ
11:34แต่ถ้าเราจะช่วยครูคำถิง
11:37เราต้องรู้กลัดหรือเปล่าว่าเขาอยู่ที่ไหน
11:50ลูกพ่อ
11:55มันได้ลูกจริง
12:00ไอ้เป็นหวงคู่คำสิงค่ะ
12:04ตั้งแต่ที่เขาถูกจริง
12:07ก็ยังไม่เจอตัวก็เลย
12:08ป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง
12:11พ่อสัมผัสถึงเขาได้บ้างไหมคะ
12:16บอรูก
12:18บอรูก
12:20พ่อหัวแต่ว่า
12:22ตอนนี้ดวงแกวมันนี้นาคลาด
12:24แดกกับเขาประโยชน์ในตัวของคำสิงแล้ว
12:29เขาเป็นพังขี้โดยสมูล
12:32ง่าพอ
12:34เรือนง่าพอหัวได้จังใด
12:36พระหน้าสุดโท่นาคลาดเพื่อนบอกพ่อเมื่อกี้นี้ลูก
12:42แล้วถ้าเขาบาทเจ็บอยู่
12:44ยังไงเราก็ต้องหาทางช่วยเขานะครับ
12:46อีกไม่กี่วัน
12:48ก็จะถึงวันที่เมืองเอกจะทีตาร่มสลาย
12:50หากไม่มีพังขี้
12:52การถอนคำสาบว่าพงเกิดขึ้นไม่ได้
12:54หากการถอนคำสาบ
12:56อาศมีภัย
13:00ต้องสั่งไว้ชีวิตรังเหลือดเกือปดพอยหัวเข้า
13:02มูว่าพุ่นนั้นจะเป็นไพร
13:04รวงสิขออยู่เป็นวิญญาณชวนนี้ล่ะ
13:08ง่าพอ
13:10ง่าพอเยาว่าจังสัง
13:12อัศมีภัย
13:14อัศมีภัย
13:16อัศมีภัย
13:18ชุดที่สุดละลูก
13:20oodle
13:21หลูว่าห้นทางของหน่า
13:22มันอยากยิ่งกลัวก
13:24และอัศมีภัยตรงอศมีภัย
13:26ดังสูงเสีย
13:28หลังลือดทํานะลางคำสาบ
13:32บ่าววอักห้านว่านจะเป็นผู้ได
13:34พอ กับอย่างสานเว่นสานกลัมขึ้นมาอีกแล้ว
13:40พอว่าให้ลูกกระบานลูกก้นille
13:44พอว่าให้ลูกต้องมาเดิดลอนกนนี่แล้ว
13:46เธออยากให้ลูกตรงมาเดิดรอนก้นนี้แล้ว
13:52แต่พ่อค่ะ
13:54นี่เป็นโอกาสสุดท้ายนะคะ
13:56ไปไม่อยากทิ้งมันไปค่ะ
14:01ผมเห็นด้วยครับ
14:03พวกเราก็มีส่วนทำให้เมืองล่ม
14:07ถ้าทิ้งไปตอนนี้ก็เธอกับยอมแพ้
14:10เราจะหาตัวพังคียให้เจอให้เร็วที่สุด
14:13เขาจะต้องมาถอนคำสาบด้วยตัวของเขาเอง
14:16เวนกรรมที่เราร่วมทำกันมา
14:19มันจะต้องจดในชาตินี้ครับ
14:43คุณไอลออยู่ในรถนะครับ
14:45ทาลองรังตัวนะ
14:51ตามตัวน่ะ
15:22ไอ้ หมอน
15:29คุณเรียกฉันบาคา
15:31ตอนนี้คู่คำสิงกำลังตูดทำร้ายอยู่ในบ้านของเขา
15:34ผมช่วยเขาไม่ได้
15:36พวกคุณทำดันได้ช่วยเขาได้
15:38ช่วยเขาด้วย
15:41ฉันจำคุณได้
15:43คุณเป็นคนไปช่วยพังคี ออกมาจากเทวไลค์ใช่ไหม
15:47ใช่
15:51แล้วตอนนี้พังคีอยู่ไหน
15:53พวกเราเป็นห่งเขามาก
15:56คุณเชื่อพ่าเราไปหาพังคีได้ไหม
15:59ตามเข้ามา
16:21คุณเชื่อพังคี
16:39คุณเป็นคุณเป็นผังคี
16:41คุณเชื่อพังค้ึ่ง
16:44ท่านพังคีบาทเจ็บหนัง เพราะถูกยิงเบื้อกสุนอาคม
16:53ถึงแม้จะได้ดวงแก้วมันนี้น่าขราช กลับคืนสู่ล่างแล้ว
16:58แต่ก็ไม่อาจต้านทานได้
17:01ท่านพังคีเป็นห่วงพ่อก็เลยกลับไปหา
17:07ยึงถูกพวกมันตามจับ
17:09จนต้องบรบซ่อนตัวอยู่ที่นี้
17:12พังคีย์
17:19คุณได้อินชั้นไหม
17:24คุณเลยคุณเลยนะ
17:28เราจะปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้
17:32ผมว่าก็สุนฟังไหน
17:45แพ้น่าจะติดเชือ
17:47ขอถึงได้สุดแบบนี้
17:48ถ้าไม่ไงดีอ่ะคะ
17:51ตอนนี้
17:52คนของพูดสมชัย
17:53ก็ติดประกาศป้อนไปทั่วแล้ว
17:55แล้วถ้าไปรวงพยาบาล
17:57พวกมันต้องมาดักจับเขาแน่
18:00ยังไงก็ต้องเสียงครับ
18:03เราจะปล่อยให้เขานอนรอความแต่แบบนี้ไม่ได้
18:06แค่อย่างนั้น
18:07ฉันจะพาเขาไปรักษาตัว
18:09ข้าไปด้วย
18:10พวกเราพาไปเองครับ
18:12คุณไปจะยิ่งวุ่นวายไปมากกว่านี้
18:14ไปคุณ
18:23พ่อนน่ะ
18:24ขอบอกนะ
18:26จากที่บักสมชัยมันบอก
18:44บักข้ำสิงมันตรงนี้ลบเขามาอยู่ในปาแถวนี้ล่ะ
18:48ปามันกล่วงหลัดนี่
18:50ข้าสิไปหาอยู่ใสล่ะ จาน
19:00ไป ฝ่าไป
19:08หลวงไง
19:10ไป
19:12หยุด
19:14ปุ่งตูที่ไปไส
19:16รู้สึกไปไส
19:26กลิตหน้าขลาด
19:28มันใส่ใดกับหน้า
19:30หรือบอร์กับงุ่งเยี่ยวเกี่ยว
19:32เพราะต้นให้หน่อยเท่านั้นละ
19:36มันสิมาสู่กับรูกกับสุนใดบอร์
19:38ประคำสิง
19:44ในเวลาที่คุณจัดการกับบึงแล้ว
19:50ประคำสิงมันเสียไปใสหวะ
19:59พูกชู้สองคน
20:00เอาประคำสิงไปเสียไปใส
20:02บอกมา
20:04บอกมานะแม่
20:08ขันว่าบอก
20:10ตอย
20:23เฮ้ย!
20:24ประคำสิงยุหัน
20:25นั่งมันไปแม่
20:26เดี๋ยว!
20:33รองราวก็ต้องตาไป
20:35ให้มันยีลิน
20:38ประคำสิง
20:40พังคี่บริหายไปใส
20:42พันยังอยู่นี่
20:44แล้ว
20:46กับประคำสิง
20:48สำคัญ
20:50เก้ย!
20:52ไอ้
21:08ต้วยใส่ฆ่าถาพร่างตาบังเพิ่นเอาไว้
21:11น้องลาตรงฝั่วภาพเพิ่นไปรักษา
21:14เมื่อรับพังขีที่วิ่งเต็บกี้พรับ
21:17เขาเป็นใครแล้ว
21:22เธอและนี่!
21:24อย่าให้มันลอบไปได้เฮ้ย!
21:26อย่าให้มันลอบไปได้เฮ้ย!
21:28ย้าขยัดลัวเว่ย!
21:30ขอเซอร์ขุงยิงมึง!
21:39เฮ้ย!ยิงมัน!
21:45เดี๋ยวเฮ้ย!
21:47ลูกไปได้แล้ว!
21:49แล้ว!
22:19เฮ้ย!
22:21เฮ้ย!
22:22เธอไม่ได้รอบนายขุงหลังแล้ว!
22:24ไอ้ว่าหือชั่ว!
22:29จ้า! ทําคิน!
22:35อยากหาคนให้เป็นบาบแบบเลย!
22:37ปล่อยเข้าไปเถอะ!
22:39คิดเยี่ยว!
22:40เฮ้ย!
22:41พาคุยก่อนน่ะมึง!
22:43พระยาศีเชียงเชิญ!
22:45พอหักไว้ก่อนนะมื้อง
22:53พระยาสีเชียงเชิญ
23:00ข้าศาบซึ้งในน้ำใจของท่านมาก
23:04ที่ช่วยท่านผังคีย์เอาไว้
23:06หังหงวานในสาศก่อน
23:08เคยเหตุบาพกับพระฮะผังคีย์ไว้หลาย
23:11มีโอกาสได้ซอยพัน เห้ากันยินดี
23:14อย่างหน่อยกับบันเท่าเบาบาวบาง
23:18บาบกรัมที่เขาเคยสั่งผมกันมา
23:20ถ้าก็หวังให้เป็นเช่นนั้น
23:41ก็จะเป็นเก่งไว้
23:56aves ไม่เป็นเก่งplets
24:03Lil input
24:06- ม่อค้า ค้นเจ็บเป็นอะไรมาก ควังเจ็บถูกยิงมาค่ะ ฮืม
24:22- เข้าไม่แผ่มันติดเชื่อแบบนี้เนี่ย ไม่มีแผ่ทะลุอ่ะ กระสุดนั่นจะฝังใน
24:30- เพื่อบานผมว่าตามหมอสันดวดเลย ได้ค่ะ หมอ ค่ะ จะต้องผ่านค่ะ
24:34- ฮืม
24:36โลกแหวล่ะ
25:00ไปป่อนไตน่ะคุณ
25:02ผมว่าถึงมื้อมองแล้ว
25:03อย่างไรก็ได้จัดปอตไพทร
25:06คุณหมอ
25:13คุณหมอคะ คนเจ็บเป็นยังไงบ้างคะ
25:17คนเจ็บมีกระสุนฟังนายอยู่ครับ
25:19และแผลเนี่ย ก็สิเชื้อเยอะมาก
25:22หมอต้องให้พาตัดออกกระสุนออกตอนนี้เลยครับ
25:25อย่างไรฝากด้วยนะครับคุณหมอ
25:36ถ้าไม่กระสุน ฉันได้ส่งผลรุ่นแรงขนาดนี้
25:42ทั้งทั้งที่เขาก็เป็นพังคีเราสมบูรณ์แล้วอ่ะ
25:45นองลา ที่พระญ่าพังคีเป็นแห้งขนาดใน
25:51กระย่อนว่า เพื่อนถือกระสุนอาคม
25:56ที่ปุกเศษ โดยม่นดำของหมอผีส่ว
26:00เหตุให้มีพระล่านุกภาพหลายแร่งต่อพระญ่าพังคี
26:03ยิ่งกว่าตอนเป็นค่ำสิงสะอีก
26:09ขอให้เขาอยากเป็นอะไรมากเลย
26:22เสร็จของหมอกด้วยนะครับ
26:33กำใดนอนน้ำพา ให้สตาเข้าผูกพัน
26:41แต่บอกมีบุญมนุณน้ำฝัน
26:44พอแต่พอกันก็มีอันเป็นไทย
26:48เป็นว่วงหักหวงหา วาสนามสั่งหาร
26:55ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด
26:59ให้เจ็บลายให้พลาดพระกัน
27:02อุ่นพลาฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน
27:06ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันไหม
27:09และโดยล้มหายใจที่ไม่จะได้
27:13ก็แต่ให้เอา ได้เห็นกันในสาด
27:18นั้นถายุเดอ ความว่าสิเป็นสาดใด
27:30สาดมีสิขอสดใส เวียนกำแต่การกำ
27:37สิทธาจนว่า ฟ้าพันเห็นใจ
27:42เปิดบ้องให้ส้มเหา
27:45ทบหน้าได้ครบพอเจ้า ให้จำกันได้เดิน
27:51ให้จำกันได้แน่เดิน
28:03คนค้ายเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ
28:06ตอนนี้หมอพาจัดอักษุนกเรียบร้อนแล้วครับ
28:09ยังคงต้องรักษาตัวอีกหลายวันกว่าแผลจะหาย
28:13แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ สบายใช้ได้
28:16ค่ะ
28:34น้องหมอจะมาดูกันให้เป็นไรได้ด้านนะครับ
28:36ขอบคุณหมอ
28:38ขอบคุณหมอ
28:39ขอบคุณหมอ
28:40น่าเห็นใจเขานะครับ
28:42บ้านก็กลับไม่ได้
28:44มันยังต้องโดดตามล่าจะพูดไอ้สมชัยอีก
28:46กับคุณหมอ
28:50น่าเห็นใจเขานะครับ
28:52บ้านก็กลับไม่ได้
28:54มันยังต้องโดดตามล่าจะพูดไอ้สมชัยอีก
28:56เดินทีโลกมาโนธ
28:58อาทนี้หมอบเขาก็ได้นะคะ
29:00แต่ถ้าคนอื่นรู้ว่าเขามันใช่คนธรรมดาอย่างเรา
29:02ไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ยังไง
29:04ดึงที โลก มะนุษ อาศนิ่มอบ เขาก็ได้นะคะ
29:10แต่ถ้าคนอื่นรู้ว่า เขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างเรา
29:14ไม่รู้ว่า เขาจะอยู่ยังไง
29:23ก้อน
29:25อ๋อ หู
29:26พี่บิงบิง
29:29มาได้ไงวะ
29:31มันยิงลิมเป็นคนตามสำหรับเอง
29:33เพราะได้ข่าวว่าพังคีย์อยู่ที่โลกบาลก็รีบดิ่งมาเลย
29:37ตอนนี้เข้าไหวใจภัยประดัยเลย
29:39พังคีย์มีสัตรูยุรอบด้าน
29:42เข้าตรงโปรกป่องเพื่อนให้ดีที่สุด
29:45คุมวันอาศิสอยได้จ้ะ
29:48อืม ว่าแต่อาการเขาเป็นไงบ้างครับคุณไหน
29:52ก็ยังหลับอยู่เลยค่ะ
30:04มีอะไรรึเปล่า
30:07มีอะไรรึเปล่า
30:11ว่ามีอย่างอย่างหรอก
30:12ความอาศิคือดลายไปเอง
30:18ไม่ต้องคิดมากนะ
30:19แต่ ผมเข้าใจว่าความเป็นความตายของพังคี มันมีความหมายตัวเช้าเมืองเอกฉันที่ตามมาก
30:26แต่ผมสัญญานะ ผมจะช่วยดูแลเขาให้ดีที่สุด ไม่ให้ใครมาทำลายเขาได้
30:34จ้ะ
30:36อ่ะเข้าไปข้างในกันดูก่อน
30:49ช่วยด้วย ช่วยด้วย!
30:52แnınokOP
30:53เจ้าพี่
30:55เจ้าพี่...จะไปไหน
30:58ผมข้าจะขึ้นไปห้าข้ามเก่า
31:00เจ้าพี่ขึ้นไฟไม่ได้
31:02เจ้าพี่ audiences accounting and looking at old territory
31:04เจ้าพี่คิดว่านาจะให้ startled padding
31:08เจ้า를ยอมรับความจริง
31:15เจ้าพี่
31:19เจ้าพี่ลืมนางเธอ
31:22มีเพียงค่าที่รักเจ้าพี่สุดหัวใจ
31:26ข้าลืมนางไม่ได้
31:29เจ้าพี่ไม่จันเป็นต้องลืม
31:34เพียงแค่เก็บนางไว้อยู่ในใจ
31:37เรายอมดับความจริง
31:41ว่าเจ้าพี่เป็นน่า
31:45น่ากับผลลักกันไม่ได้
31:48มีแค่ค่า
31:50ที่ลักเจ้าพี่สุดหัวใจ
31:53เจ้าพี่จะขึ้นไปอยู่บนโลกมนุษย์
31:57อย่างพวกเขาไม่ได้
31:58อย่าขัดคำสั่งของเจ้าพ่อเลยนะเจ้าค่ะ
32:11เจ้าพี่
32:15ข้าจะรอวันนี้เจ้าพี่
32:22รอบความรัก
32:24และความแม่ต้าให้เก่าข้าบ้าง
32:36จนถึงวันนี้
32:38เจ้าพี่ก็ไม่เคยเห็นค่าความรักของค่าเลยมั้ยแต่น่อย
32:44ขอเจ้า
32:50ไอ้ระดา
32:52เจ้าแย่งความรักของค่าทุกพบทุกชาติ
32:56ถ้าไม่มีเจ้าสักคน
32:59เจ้าพี่ก็ไม่มีควรจะมักเป็นต้องอยู่บนโลกมนุษย์อีกต่อไป
33:03นั่นต่อไป
33:33เจ้าใจ
34:03เมื่อในเสียงพี่ลูกคือสาวแทะ
34:12ไม่อย่างในแจ่เจ้า
34:14บอกสุพอฟัมมึง
34:16ลูกเป็นห่วงนองละเจ้าขาแน่พอ
34:24อีกว่าจักมือ
34:28มือที่เมื่องเอกชะที่ตาลมสลายกับซีเวียนมาหอดแล้ว
34:33ลูกยันนองละสิดระปัญкогоเหตุ straighten себา
34:40พยายามฮังขfoxที่เป็นรักษาตัวอยู่นะงalıบาล
34:44บมีดิตบมีดีตรเองเลย
34:47ลูกยันนั้คิดริสีตร่าสิคืดปดีเฟ็ดเองจะ
34:51ยังว่าอยากขอบข้อมพยายามฮังขี้ไวน backl assisted
34:58กัดえてลง
35:00เธอจังสัน รู้กับโกสินต้องหาทางปกป้องนองไงดี
35:11ถ้าเกินกำลังพอสิบิตสอยเอง
35:15เจ้าค่ะ
35:17ขน่อยสิปกป้องเจ้าหยิง ด้วยชีวิตของขน่อย
35:21เจ้าวาจังสันอะไรโกสิน พอเจ้าตายไปแล้ว
35:24จังสัน ขน่อยขอเปลี่ยนเป็นสิปกป้องเจ้าหยิงโดยวิญญาณของขน่อย
35:35อืม
35:54อาย นี่แกคิดดีแล้วใช่ไหมที่จะไม่กลับคงเจ้กับฉัน
36:05อืม แกกลับไปก่อนเธอ
36:09เดี๋ยวแกต้องไปช่วยเขาดูอาร์ทเวิร์บ ดูภาพอีกเยอะเลย
36:13ก็ฝากบอกพี่จงด้วยนะ ว่าฉันขอลาพักร้ออีกหนึ่งอาทิตย์
36:19แล้วฉันจะรีบกลับไปรายงานตัวเลย
36:21อาย แล้วแกจะอยู่ยังไง
36:28ฉันเป็นห่วงแก
36:32มีน้องห่วง ฉันมีคุณกรอยู่ด้วยทั้งคน
36:36แล้วเดี๋ยวบนยังก็ไม่อยู่เป็นเพื่อนอีกแก
36:41ฝากส่งต้นชบับมาให้พี่จงด้วย
36:46แล้วเดี๋ยวเสร็จเรื่องเนี่ย ฉันจะรีบกลับไปหาที่คุณเทพเลย
36:50น่ะ เอาหวง
36:53อืม แกก็ดูแลตัวเองด้วย
36:57ได้ไหม
36:59อืม โดวแล้วหน้า
37:01แกนี่นะ
37:05แกนี่นะ
37:20เป็นอย่างไรบ้างหรือผู้ชม
37:22ตอนนี้ท่านพังคีปลอดภัยแล้ว
37:24แต่ยังต้องอยู่ในโรงพยาบาลอีกหลายวัน
37:29แต่ท่านพังคีคงอยู่ยากแล้ว
37:31เพราะตอนนี้ตำรวจกำลังต้องการตัว
37:34ส่วนให้สงชายอักจารณ์คกเนี่ย
37:37ก็มังไล่ล่าอย่างเอาไปหน่าตาย
37:40ตอนนี้ท่านพังคีปลอดเจ็บ
37:42เพราะอนุภาพของอาสุนอาคม
37:44ไม่สามารถใช้พลังของพยานากได้
37:47นั่นก็เป็นโอกาสที่ดี
37:54ที่เราจะขึ้นไปเอาตัวเจ้าพี่กลับมาที่เมืองบาลนะ
38:17ท่านพังค์
38:20ท่านพังค์
38:23มันชิตต่องมีคนตายอีกจักคน
38:25เรื่องเล่าความแขนของซุ้มเพินมันจำสิจบโล่งใด
38:28ปวกซุ้มปีเฝ้าน้องหัน
38:30เฮ้ย!
38:32เจ้าเหมือนมันหัวใจของค่า
38:37เจ้าก็ลงไปตายท่ะ
38:41ค่าถ้าอยู่เดิน
38:44ความเงินสาดใด
38:49สาดอย่าหรือสิขอสบใส่เวณกำต่อกันกัน
38:55สิทธาจนวา
38:58ฟ้าพริบเห็นใจเปิดบ้องให้สองเท่า
39:02พบหน้าได้พบพอเจ้า
39:05ให้จำกันได้เดิน
39:08ได้ด้วย
39:10ได้จำกันได้
Recommended
39:20
|
Up next
39:43
38:52
40:51
39:01
38:50
30:21
39:40
1:31:42
40:54
41:03
39:01
58:12
46:58
29:58
1:18:12
39:42
53:32
Be the first to comment