- 5 weeks ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:11ออกกันตําอีกกะตีใจอ่อนตอน
00:25หยุดไปแล้วพักที
00:30ถ้าคุณคิดต่อค่าพ่อแม่ฉัน ก็ค่าฉันก็อดได้สี่พันคี
00:35เราจะได้บดเวนบดกรรมในชาติเนี้ย เราไม่ต้องมาเจอกันอีก
01:00ค่อยให้ได้ยังไป
01:10คุณกอง
01:13ค่อยไม่ได้ทำใจ
01:20ค่อยไม่ได้ยังให้มันเกิดคืนแบบนี้
01:22นี่
01:42ฉันเสียใจนะ
01:46ที่ฉันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เลย
01:48ค่อยไม่ได้เลย
01:54เสร็จได้เมื่อ
01:57เรื่องมันเร็วร้ายมาจุดถึงข้างนี้แล้ว
02:02สังที่
02:06กลับไปอยู่ในที่ของเจ้าเธอ
02:12อย่ามดีเวนมีกรรมต่อกันอีกเลย
02:14ข้างความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความความคว
02:44ขอแก้ขายคำอาธิธาน
02:47ต่อนหน้าไทยวรา
02:49เจ้าป่า เจ้าเขา
02:54ขออย่างให้พังที
02:56ยึดปิดกับความรักที่มีต่อคำกองอย่างเลย
03:01ขอให้เรา
03:03เป็นอิสระต่อกัน
03:05นับแต่นี้เป็นต้นไป
03:07จริง
03:10ทุกของ
03:11ของกินไปแล้ว
03:18ขอไปซะ
03:23ไม่มีอะไรต้องคงอีกแล้ว
03:26เราไม่มีอะไรติดทางกันอีก
03:29ไปซะ
03:30เธอร์เธอร์
03:36เธอร์เธอร์
03:38เธอร์เยา
03:45ห้ chegar
03:50เธอป้าหัน
03:57เธอ?
04:00什มเธอป้าด
04:03หังท่าน เราจะพشมาสออะไร
04:05จะว่าเธอเธอเธอเธอเธอเธอ
04:11แต่...
04:18เธรุ่ม Loki ชันยัง
04:35ไปเท่าตาร่างนื่นของแขนด้วย
04:39โลก โลก โลก
04:42โลก ก่อน...
04:45โลก ก่อน....
04:48แค่...
04:53กัน...
04:56ก็ช่วย...
04:58ก็ช่วย...
05:02ก็ช่วย...
05:06ก็ไม่...
05:18ก็ช่วย...
05:20เฮ้ย
05:22เฮ้ย
05:24...
05:26ก็ช่วย...
05:28เฮ้ย...
05:30กำใดนอนรัมพา
05:34ให้สตา เข้าพูกพัน
05:38แต่ป่องมีบุญมนุนนำฝัน
05:40พอแต่พ่อกันก็มีอันเต้นไป
05:44เป็นวังหัก หวังหา วาสนามาสร้างห่าง
05:52ดังถึกศาพไว้ แต่พบสาดใด ให้เจ็บลาย ให้พลาดพระกัน
05:59คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน วอนสวันให้เห้านั้นพอกันใหม่
06:06และโดยล้มหายใจ ที่มีก็ได้ ต่อไปให้เห้า ได้เห็นกัน
06:12คอยสิรอเจ้า สิรอเจ้า สิรอเจ้า ทุกคนลูกสาดไป
06:27สัฐมีสิคอ สดใสเวรน จัดการหมอเก่า สิธาจนวา ฝาก
06:57เจ้าเพียนไปก็อะไรไม่ได้จริงหรอ
07:20เจ้าเพิ่นไว่ก่อน ว่องสวรรณ์ในโฮนั่นพอกันใหม่ แรกโดยลมหายใจที่มีก็ได้ขอแต่ให้เห้า ได้เห็นกันในสาหาร
07:36ไอ้ราดา
07:40พอมาหับละลุก
07:44เพราะแต่เมือง
07:47กลับบันเธอเกินทรุก
08:04ไอ้ราดา
08:07ทรุกมู
08:09พอค่ะ
08:16ไอ้รา ลุกต้องตาย ลุกครัสรบ
08:21เมื่อเปลี่ยนทรังสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ อ้าจจะใจครับ อ้าจขอโทษ
08:31ขอโทษ
09:01ขอโทษที่เกิดขึ้นได้หน้าคุดได้
09:06เกิดปันน้องเธอลูก
09:18ได้
09:21คุณ
09:24คุณก่อน
09:25คุณก่อนคุณๆ คุณก่อน
09:30ขคอยน้ำคุณ
09:39คุณอยู่ที่เท Fourth อะไรครับ
09:48คุณ 아니라 เป็นอะไรไหม
09:49ได้ไหม
09:56ฉันไม่เป็นไร
10:08ผมดีใจมากนะที่คุณกลับมา
10:11ผมเป็นหัวคุณมากเลยนะ
10:14ขอบคุณกันมานะคะ
10:33ขอบคุณนิ่งที
10:37เฮ็ดทิตไว้แต่สาดได้
10:41ไอ้คำลูกพ่อ
10:43หลมแปะตายกันยังฝ่าป่า
10:55มันพ่อเป็นอย่างเหลือลูก
11:00พ่อ
11:02พ่อ
11:06ไอ้คิดว่า
11:08ไอ้จะไม่ได้กลับมาแล้ว
11:12ตอนนั้น
11:14ไอ้คิดว่า
11:16ไอ้ต้องแก้ไขยะเดียงให้ได้
11:20ตอนที่ไอ้ถูกประสัก
11:24ไอ้คิดถึงพ่อ
11:26แต่พ่อก็ไปช่วยไอ้
11:32ไอ้คิดว่าน่อนรับแล้วกับฟันไป
11:34ตอนนี้
11:36ให้ลูกอยู่กับปัจจุบัน
11:38ถึงไอ้จะไม่ได้ดวงแก้วันนี้น่าคล้ากลับมา
11:40แต่ไอ้จะไม่ยอมแพ้ค่ะ
11:42ไอ้จะต้องหาทางปลดปลอดชาวเมืองให้ได้
11:46ลูกอย่าฝากยิดหลาย
11:48ดวงแก้วันนี้น่าคล้ากลับมา
11:50แต่ไอ้จะไม่ยอมแพ้ค่ะ
11:52ไอ้จะต้องหาทางปลดปลอดชาวเมืองให้ได้
11:54ลูกอย่าฝากยิดหลาย
11:56ดวงแก้วมันนี้น่าคล้าก
11:58ยังควงอยู่ในทีที่มันควรอยู่
12:00ให้ลูกลักษาตัวให้หาย
12:02เดี๋ยวให้เข้าคอยคาทั่ง
12:04พ pumดคำสาพกันไหม
12:06ยังควงอยู่ในทีที่มันควรอยู่
12:10ให้รู้รักษาตัวให้หาย
12:12เดี๋ยวเข้าคอยหาทาง
12:15ทอนคำศาพกันไหม
12:19ยัง
12:36ทีมันสันจริง
12:39ทีมันสุข
12:53ทีมันสุดอยู่ในศัพทัน
12:55มีให้อดมาก
13:06นี่ นี่นี่
13:08ตักหัวมเลย
13:10เจ้านี่กับซ้ามเงิบเงิมน้ำอายบูรยัง
13:12ก็แถกกลุ่มใจอยู่
13:14แต่อยากหยあjamอารมณ์ดีเนอะ
13:16อารมณ์ดีอย่าง
13:19อายยังเป็นฝืนเลย
13:21นี่กับซ้ามมือแล้ว
13:23ถามมืออื่น อายยังเป็นฝืนขึ้นนะ
13:25เป็นยังบรูเลย ว่าสิบบอกแม่เพิน ก็บอกโฮนาว่าเท่านี้
13:44แล้วตอนที่พอเพินเป็นยังไหนอ่ะ
13:46หลังจากทิ้เราปืนขึ้นมา เราก็ซรงเสียหลูกกระเมี้ย
13:50แล้วเราก็ตาย
13:52นี่...นี่...เจ้าสิริตตายด้วย
13:54เฮ้ย...ว่าน้ำแล้ว
14:01สา...ธุ
14:03ขอสิ่งศักษิทธิเทวดาอารัก
14:05เจ้าดีเจ้าท่างเจ้าปาเจ้าเขา
14:07ขอท่านโดนบรรดาในไอราดา
14:10ฝื่นขึ้นมาด้วยสา...ธุ
14:16เฮ้
14:18ไอ้!
14:19เฮ้
14:21ไอ้...
14:23ไอ้...
14:25ไอ้...
14:27ไอ้...
14:29แต่จริงๆใช่ไหมเนี่ย
14:31จริงๆดี
14:33ไอ้...ฉันกลัวว่าฉันจะเสียกับไปจริงๆอะ
14:37มันทำงานไม่เสียเลย
14:39แต่ทิ้งกับไปได้ไงเร่า
14:46ขอบคุณนะครับ
14:48คุณไอ้เพิ่งหายป่วย
14:50คงต้องให้พักอีกสักหน่อยนะครับ
14:52แล้วเดี๋ยวช่งนี้ผมดูแลเรื่องอาหารกันกินให้
14:56คุณค่ะ
14:58ถ้าอย่างนั้นพวกเราขึ้นบ้านกันดีไหมคะ
15:01ได้ครับ
15:02มา เดี๋ยวผมช่วย
15:03ไป
15:04มาค่อยนะคุณ
15:06สิ่งเลยค่ะ
15:08สิ่งเลยค่ะ
15:09ไป
15:10ไป
15:11คุณค่ะ
15:13คุณค่ะ
15:14คุณค่ะ
15:15คุณค่ะ
15:17คุณค่ะ
15:19คุณค่ะ
15:21คุณค่ะ
15:24คุณค่ะ
15:40คุณอยากจะคิดมาก
15:42ยังน้อยอานาดาก็ยังมีชีวิตอยู่
15:47ท่านยังมีคว้ำบำ
15:49ท่านยังมีความหวัง ที่จะได้ครอบคลอมหัวใจของน้ำ
15:56หากิน
15:59ตั้งแต่ที่ค่าได้ลงไปที่เมืองมาดาล
16:02มันยิ่งทำให้ค่าได้รู้ใจ
16:05ว่าใจของค่า
16:08ไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกตอบไว้
16:14ไอราดาอยู่ที่ไหน
16:16เจ้าพี่ก็เห็นแต่เพียงค่า
16:19ไม่มีผู้อึนไม่ใช่หรือเจ้าgen
16:23เดี๋ยวijiおい Nazis
16:26ถ้ารู้ว่ายังไงเจ้าก็ต้องพาตัวอร์ดาลงมา
16:28บันลองร้อยค่าม่าหาเจ้า
16:31มันคงจะดีใจนะเจ้า
16:33ที่เจ้าพี่ตามรักมันทุกผปทุกชาติแบบนี้
16:37แต่เจ้าพี่ต้องทำใจหน่อยนะเจ้า
16:39ที่ต้องพบกับความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำ harvesting
16:41ที่มันอธิฐานไว้
16:43เจ้าพี่ก็ยังจะหลอกตัวเอง
16:45หวังว่ามันจะกลับมารักเจ้าพี่เช่นเดิม
16:49เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเจ้า
16:53เจ้าเอาตัวอายลาดาไปไว้ที่ไหน
16:55ข้าไม่รู้
16:57ถ้าเจ้าพี่ไม่เชื่อ
16:59เจ้าพี่จะตามหามาในทั่ววางนาคินไปเลยเจ้าคะ
17:01จะได้รู้แจ้ง
17:03ยังไงข้าก็ต้องตามหานางแน่
17:07แต่ข้าอยากให้เจ้าจดจำเอาไว้
17:11ต่อให้ไม่มีนะ
17:15ข้าก็จะไม่มีวันกลับมารักเจ้า
17:21และตั้งแต่วันนี้
17:27ข้าคืนนิสระให้กับเจ้า
17:31ข้าคืนนิสระให้กับเจ้า
18:01ข้าจากท่วงคืน
18:09ข้าก็มีรักของข้า
18:13เราคืนมาให้ได้
18:15และข้าจะใช้ชีวิตยิ่งมนุษย
18:19เพื่อให้อราดากับมารักข้าดังเดิม
18:23ถ้าท่านอยากเป็นมนุษย
18:29ท่านต้องเป็นทั้งใจ
18:31ทำได้สิ่งที่คำสิ้งทำ
18:35แต่ท่านต้องไม่ทำร้ายใครอีก
18:39ไม่ใช่นั้น
18:41ความชั่วก็จะเข้าครอบงานจิตใจ
18:43และท่าน
18:45ก็จะไม่มีวัน
18:47ได้ข้องคู่กับอราดาอีกเป็นแน่
18:51ข้าควรเยอะเยอะนะครับ
18:53ฉันได้แข็งแรงแล้วๆ
18:55ค่ะ
18:57ฉันว่าถ้าฉันหายเป็นปกติแล้วเนี่ย
18:59ว่าจะไปเยี่ยมพ่อแสดเมืองแม่จำปา
19:01แล้วก็พี่มันไงลินนะคะ
19:03ได้ครับ
19:05อย่าไว้ไปด้วยกัน
19:07ข้าวนะครับ
19:09ฉันว่าถ้าฉันหายเป็นปกติแล้วเนี่ย
19:11w่าจะไปเยี่ยมพ่อแสดเมืองแม่จำปา
19:14แล้วก็พี่มันไงลินน acompa
19:31turkey
19:32ไปได้ไว้มียัง
19:34ครับ
19:35ไป
19:38ไม่คุยเจอ
19:42พวกหมดครับ คุณตรครับ
19:44จะสั่นผมขอโตก่อนนะครับ
19:46ขอบใจมากพวกอยัง
20:01ไอ้กร
20:03ฉันว่าเมนีรินกับพวกรุงแสนเมืองไม่ใช่คนว่ะ
20:11อืม
20:13เราแกคิดว่าพวกเขาเป็นอะไร
20:20ผี
20:25ฉันก็ไม่แน่ใจว่ะ
20:28แต่เมนีรินก็เหมือนพวกเรานะ
20:31ตัวก็อุ่น
20:32โดนแสงแดดก็ได้ ไปไหนมาไหนก็ได้
20:36แต่เขามีพลังอะไรบางอย่างที่คนรรมดาอย่างพวกเราไม่มี
20:38แล้วไม่มีวันจะมีด้วย
20:44อืม
20:45อืม
20:49เอ็กหู
20:51แล้วถ้าเกิดว่าพวกเขาเป็นผีจริงๆ
20:53แกทำไงบ้า
20:57ฉันก็ไม่รู้อ่ะ
20:58อืม
21:00แต่ฉันก็แค่อยากรู้จับปากวันนี้เรียนเองอ่ะ
21:02ไม่มีลีนเองอ่ะ
21:04อืม
21:05อืม
21:06อืม
21:08อืม
21:10อืม
21:12อืม
21:14มัด
21:32อืม
21:35อืม
21:37อืม
21:39อืม
21:42อืม
21:43เจ้าสิไปไซคุ้มมท
21:50คุณโกสิน
21:56ผมว่าจะขึ้นไปหามนิลินครับ
21:59มนิลินอยู่ไหมครับ
22:01คุณช่วยพาผมไปหามนิลินหน่อยไหมครับ
22:05ผมไม่ทุราต้องคุยด้วย
22:07คงบว่าใดหรอก
22:09ตอนนี้มะนี้ลิ่น คงมุยังให้พายเขาไปรบบวน
22:15ผู้หมวดผู้พา
22:20สวัสดีครับ ลูกแสนมืน
22:22สวัสดี
22:25มะนี้ลิ่นยิทีทานัง เจ้าไปหาโนท
22:30ครับ
22:32พระเบา
22:39ไปจังสีมะสีดีบอกกันหน่อย
22:41เพื่อนแหงคิดว่าปุกห้องบนแมนคุ้น
22:43ถึงเวลาที่เพื่อนต้องหูความจริงแล้ว
22:46ความจริงจากปากของมะนิลิ่นเอง
22:49ของมันนี้รินเอง
23:15ใครบอกรายเทื่อเหรอมันบอก
23:17พวกเขา
23:19สามารถแปลงร่างใครเป็นคนเดียว
23:23แถวนี้มันเป็นเมื่องโบราณ
23:25คนตายกระหลาย
23:29พวกเขา
23:31เป็นวิญญาณที่เทือกจองจำ
23:35ให้เป็นผีเฝาหน้องหาร
23:37ว่าได้ไปพูดไปเกิด
23:39และพวกเขา
23:41สามารถแปลงร่างใครเป็นคนได้ไหมครับ
23:45บางพวกกับแปลงกายได้
23:47บางพวกกับแปลงกายบ้าได้
23:49ขึ้นยูกกับว่าตอนเป็นคน
23:51สั่งสมบุลบรรมีเมื่อหลายสำใด
23:55และก็ยังมีพวก
23:57วิญญาณที่ยังมีความแคง
23:59ค่อยหลอกร้อนคนที่ผ่านไปผ่านมาก
24:01สร้างสมบุญบรรมีเมื่อหลายสำใด
24:07และกันยังมีพวก
24:09วินยานที่ยังมีความแทน
24:12ค่อยหลอกร้อนคนที่ผ่านไปผ่านมาก
24:18อยากแต่สิเอาดวงวินยาน
24:20ลงไปอยู่ในแต่น้องหานน้ำกัน
24:26แล้ว...พวกคุณ...
24:29ส่วนบางพวก
24:32กระหว่างจากภวมแขน
24:36สร้างสมบุญบรรมีเมื่อหลาย
24:40เท็ดเห็ดแปลงกายเป็นคนใด
24:46เท็ดไกลที่สามารถจับต้องใด
24:56แบบนี้
24:59แบบนี้แล้ว
25:01ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผมต้องกลัวเลยนี่
25:05แบบนี้แล้ว
25:07ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผมต้องกลัวเลยนี่
25:09คุณเองก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากคนนำราบเลย
25:11แบบนี้แล้ว
25:13ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผมต้องกลัวเลยนี่
25:15คุณเองก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากคนนำราบเลย
25:17แบบนี้แล้ว
25:19แบบนี้แล้ว
25:21ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผมต้องกลัวเลยนี่
25:23คุณเองก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากคนนำราบเลย
25:27แบบนี้
25:45แล้วถ้าเจ้าเห็นขอยเป็นแบบนี้ล่ะ
25:47เจ้าสิย่านบอก
25:57เจ้ากลับไปใดแล้ว
25:59เจ้ากลับไปใดแล้ว
26:01ย้ำแรง
26:17แถวนี่
26:19พีสิมีอิทธิดิตหลาย
26:21เจ้าสิบอบปอดไพย
26:25ตลได้ไหว
26:41ตัวใคร
26:42ตอนกลับตัว
26:42ตอนกลับcedes
26:44ตอนกลับ Eugene
26:45ตอน事情
26:46ตลับมาคิดไม่นะ
26:47Då Real
26:50ตอนกลับoke
26:51ไทยกบ่ trabajar
26:53คงสี่เป็นแสนลานนาที คงสี่มีแสนลานคืนวัน
27:03ที่เห้าใช้ตามห้ากันจนมา โฮโฮ
27:10เคยผิดวังกับคำวัง เคยกว่าอยากที่หายใจกว่า
27:18มันกระโทษ แต่มันสึกบอกว่าคุณค่า
27:25เค้าเกิดมาเพื่อหักภัยบางคนท่อนนั้น
27:29เค้าต่างก็รอสุขัน และกันตลอดมา
27:33กี่พบกี่ชาติ ที่เห้าคลาดกัน
27:37กว่าสิพบ ได้สอบซ้ายเธออยู่ตอนนี้
27:44พอกันแล้ว เพราะอยากให้จากกันไป
27:48เพราะว่าเหตุผลใดทั้งนั้น
27:51เค้าต่างกัน ได้หักมันที่สองคำเอง
27:58พอกันแล้ว เพราะอยู่จากบนี้ไป
28:03หอนได้กลายเป็นทุดี
28:06เวลาที่ห้องเราก้อย แก่สิมหอดละลุก
28:12เดี๋ยวอีกสิบหาเมื่อ
28:14สิคบรอบ 1,425 ปี
28:19ที่เมืองเอกจะที่ตาห้อง ลมสลาย
28:24ด้วยแห้งกบแทงของพระยาศนาค
28:28นั้นเมื่อนนั้น
28:32ถ้าทอนข้ามสาบได้
28:34พวกเข้าก็จะเป็นอิสระ
28:38เจ้าก็ต้องไปจากผู้ผายุดี
28:42พวกผายุดี
28:44ที่หาวสิหัก
28:46พักที่โดนบอกคือเธอกอน
28:50คือกับตอนเคยเจ็ด
28:52พวกผายุดี
28:56เธอเกิดมาเพื่อหักไหวบางคน
29:00เธอต่างก็รอสุกันและกันตลอดมา
29:04ว่าลุกเป็นผี
29:06หนูมังทน
29:08ฯไปในหนูมังพักที่โดน
29:36ฯidays Cell
29:38ถ้าลืมบัวใด แต่เก็บควมหักไว้ในใจ
29:44เฝ้ามองบึง คนที่เข้าหัก มีความสุข
29:49หนันถึงเสืออันว่าควมหักแท่ลูก
29:55เจ้าค่ะ
30:08หัวตังควรสุขนลีกันต่อ
30:38สมชัย
30:50กูไม่คืดคืดเบิ้งแล้วว่า
30:54พวกงูที่เข้าพออยู่ในทํา
30:56กับหนากดำที่ขากำนั่นซากตาย
31:00บักข้ำสิงมันต้องมีสวนกิวของแท่แท่
31:04เก้าของ...เก้าข์แน่จัน
31:10กระมือนั่นกูเห็นบักข้ำสิงมันโดดลงไปในทํานั่น
31:14มันต้องให้พวกงมันทาคัดขวางพวกเข้าแท่ ๆ เลย
31:19ก็ไม่ว่าแมนต้องเป็นมันแท่บักข้ำสิง
31:24ข้ำสิงต้องมันกูจะแก้แก้ในพวก
31:29เดี๋ยว สุงชัย
31:33บอกคําสิงมันเบาแมนคนธรรมดา
31:37ท่านพีภรรมไป
31:40เอาสิ อาจพาดท่ากันเลย
31:44เดี๋ยวให้กู
31:46ตับไปเอาของดีของทางที่สำนักของกูมาเพิ่มก่อน
31:50เดี๋ยวจังย่อนมาจัดการมัน
32:03คงสเนี่
32:10บ...บ...บ...บ...บ บ บความสเนี่
32:25คงสเนี่
32:27มูลสิขา มึง
32:41อ้าย
32:45คำสิงหายไปหลายมือแล้ว
32:48ก็รู้ว่าป่านที่สิบเป็นตายลายดีจังได้
32:51หวยเป็นห่วงลูก
32:58ใจยนยินด้วยบัน
33:01อย่าคิดหลาย
33:03ลูกเข้าบว่าเป็นคนธรรมตา
33:08เป็นเป็นพระยะนาค
33:10มีหลิด มีเด็ด
33:12เมื่อมีปุดต์ทำรายเป็นไหนดอก
33:15เป็นยังใดกว่าก็หวมคือเก้า อาย
33:19ปักธรรมเสีย
33:22ปักธรรมสาย
33:24ปักธรรม
33:39ปักธรรมสาย ุแซค่ะ
33:41ปักธรรมสงสชเกา
33:46ปักธรรมสละ
33:47สูงก็เห็นเหรอตัว
33:49บอกคำเสียงมันขาพ่อกู
33:52แต่มือนี่ล่ะ
33:54กูสิขามัน
33:55โดยมือกันกูเอง
33:57สมชัย
33:59อ้าขอรอง
34:01ยักษา ยักแกงกันเลยลูก
34:03อ้าขอรอง
34:05พอรองขอลูก
34:07ให้ลูกมึง
34:09ดูสื่อ ๆ
34:11ย่าเติงกลินกันพออยากตายนะ
34:13ย่าได้สมชัย
34:15บอกค้ม
34:17ไปนำหาตัวบอกคำสิง
34:19ไป
34:23บอกมากกันนะ
34:31พอบอกให้
34:35บอกคำสิงมันมาอยู่นี่วะ
34:39กูจะถามเจ้าสุดท้าย
34:41บอกคำสิงอยู่สาย
34:43แต่กูบอกแล้วด้วยว่ากูประหัว
34:45คันเมื่อนี่
34:47กูขาบอกคำสิงเบาไหร่
34:49กูก็สิขามึง
34:51เมื่อทดแทนชีวิตพอกู
34:53บอกคำสิง
35:09คือบคำสิง
35:11บอกคำสิง
35:13บอกคำสิง
35:15ไงบ้าง Goldman!
35:38ขน
35:45ปอยได้
36:00ดูแสง
36:00อย่า
36:02เดี๋ยวเรื่องมันจะไปกันใหญ่
36:04ถ้าไม่ว่ายังไง
36:06พวกเขาก็คือคุณให้กำเนิดข้ามา
36:09แล้วก็เรียงดูข้ามาจนตก
36:10ถ้ายังไงข้าก็ไม่อยากให้เขาต้องเดือดว้อนพร้าค่า
36:14ฆ่าไม่ต้อง
36:16ข้าเอง
36:27คำสิง คำสิง
36:30อย่าเดียวกักitateน perquèเป็น beslut
36:34ไม่เป็นไร
36:36พ่อกันแม่ compassion
36:38พ่อง พ่อกันแม่เป็นยังลุก
36:41คำสิง แม่เป็นห่วงหวังลาเดิน บทแพรกดีแล้วลูก
36:56คำสิง พอจะให้เจอระวังตัวไว้แล้วลูก บักสมชัย
37:01มันคิดว่าเจอขาพอมันตาย มันต้องหาทางแกแค่นเจอแท้แท้
37:11ผมไม่ได้ไปขนค่ากำนันสัก และที่กำนันสักมันลงไปที่ทํา
37:17เพราะมันต้องการจะไปเอาสมบัติ ถ้ามันต้องตาย
37:22มันก็ต้องตายด้วยความโรบของตัวมันเอง
37:26คำสิง แม่หากลูกนะ บางละพอตไปกันเดียว
37:33แม่หากคำสิงด้วยลูก
37:48สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน
38:08คือการปลดปล่อยพ่อแม่ฉัน
38:10พี่น้องชาวมืนอีจทีตาให้เป็นอิสระ ช่วยฉันได้ไหม
38:14ได้ ขอเพียงต้อง
38:24ยังทายด้วย
38:28มองว่าสิเป็นสาดใด
38:32สาดมีสิขอสบใส่เวนกำตการกัน
38:39สิทธาจนว่า ฟ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา
38:47พบหน้าได้พบพอเจ้า ให้จำกันได้เดียว
38:53ให้จำกันได้เดียว
38:55มากว่า
Recommended
40:36
|
Up next
38:32
38:50
39:43
39:01
46:01
37:59
56:02
31:07
40:22
55:17
30:38
38:52
38:50
29:58
39:13
42:50
41:56
33:28
33:44
40:03
44:34
Be the first to comment