- hace 3 meses
Categoría
📺
TVTranscripción
00:00Te conté que me gusta amar.
00:02Ningún tiempo es más precioso, salvo el que yo te daré.
00:06Ni ningún servicio, salvo el dictado por tu capricho.
00:10Eres una pesada en todos los sentidos.
00:11¿Me estás llamando gorda?
00:12Sí, te lo estoy llamando. Eres una puta gorda que no para de taladrar.
00:15¡Gordaplasta!
00:17Ahí afuera está el mundo de los vivos.
00:20No olvides que tú también formas parte.
00:22Algún día tendrás que volver.
00:25Te ayudaré con Mónica.
00:27Tienes que aprenderte de memoria.
00:28Esto.
00:31Dime, Gerard.
00:32Merece la pena salvarse.
00:34Si el fin justifica los medios, ¿qué justifica el fin?
00:37Es la reflexión más inteligente que me ha hecho nunca un alumno.
00:41Me atraes mucho.
00:43Esto se está poniendo surrealista, Merlin.
00:44¿Por qué no reconoces que yo también te gusto?
00:47Yo no pienso contestar a esa pregunta, por favor.
00:50Pero finjamos que esto nunca ha pasado, ¿vale?
00:54Así que ninguno de vosotros dos entró en la sala de profesores
00:57a robar el examen de Eugénie.
00:59No.
01:00¿Tenéis idea de quién pudo ser?
01:02Está decidido.
01:03No puedo continuar aquí.
01:04El culpable ha aparecido.
01:06He hablado con él.
01:07¿Has robado el examen de lengua?
01:09No se lo digas a papá.
01:11Lo sabrá igualmente.
01:13Yo no quiero ser un cabrón contigo,
01:14pero haré lo que sea para que no descarriles.
01:17Dentro de unos años, cuando seas abogado, me lo agradecerás.
01:20Respecto a lo que has hecho, olvídate de salir con tus amigos.
01:23¿Queda claro?
01:24¿Queda claro?
01:24Mireia, esta semana te has pasado con las fotocopias.
01:43Ah, perdón.
01:44No pasa nada.
01:46Solo lo digo para que lo tengas en cuenta.
01:52Eh, hoy vuelven los expulsados.
01:56Pronto harán el examen de filosofía.
01:59Muy bien.
01:59Hoy vuelve tu salvador.
02:05¿Y salvador?
02:07¿De qué hablas?
02:08Ah, haces ver que no lo entiendes.
02:12¿Qué te pasa, Eugenie?
02:14¿Hoy no te has tomado la pastilla?
02:15Te ganas la confianza de los chicos y luego dan la cara por ti.
02:19Es lógico, teniendo en cuenta que eres tan popular.
02:22No, tú eres más conocido.
02:24Los alumnos te llaman Hitler.
02:29¿Habéis hecho una mierda de examen?
02:35¿Un desastre?
02:36No, no, no, no, no, no, no.
02:37Discípulos míos, no os merecéis el nombre de peripatéticos.
02:41Berta, un dos.
02:43Tania, tienes un cuatro, lástima.
02:47Mark, un cinco, por los pelos.
02:50Entrad.
02:51¿Qué?
02:52Un cinco.
02:52Entrad.
02:53Ya volvéis.
02:54Bien, bien, bien.
02:54Vosotros tres, recordad que el examen lo tendréis el jueves.
03:01Mónica, un siete.
03:02Bien.
03:04Ala, muy bien.
03:07Gerard, te mereces un tres, pero te he puesto un cuatro.
03:10¿Un cuatro? Es imposible.
03:12Siéntate.
03:12No vuelvas a poner que Aristóteles era el padre de Platón.
03:16Hombre.
03:17Lo dijiste tú.
03:18No, yo dije que era su discípulo, no su padre.
03:21No te he suspendido por eso.
03:22Los conceptos no están bien explicados.
03:24Ay, Dios mío.
03:27El filósofo que os presento ahora es uno de los grandes.
03:31Sócrates.
03:32Con este sí que os vais a empalmar.
03:39Un par de tardes.
03:41Llegamos a ser.
03:43Adiós.
03:44Buenos días, llama.
03:45Hola, ¿qué hay?
03:46Gracias.
03:47De nada.
03:51¿Qué?
03:52¿Cómo estás, Joan?
03:54Arrepentido.
03:55Aún no entiendo cómo se le ocurrió robar el examen.
03:58Quería hablar contigo y quería que supieras que para mí, Joan, sigue siendo uno de los mejores alumnos que hemos tenido.
04:04No le tendrá en cuenta que me cogiera una copia del examen.
04:07Ah, gracias.
04:08Espero que todo esto acabe siendo una anécdota.
04:11Os agradezco que solo lo expulsarais tres días.
04:13En el claustro tuvimos en cuenta su expediente académico.
04:15Equiparamos su castigo al de sus amigos.
04:17Amigos, amigos.
04:19Esos amigos son una mala influencia.
04:21No creo que la mala influencia sean precisamente ellos.
04:24¿Ah, no?
04:25Pues, ¿quién?
04:25Ah, no sé.
04:27A su edad están un poco revolucionados.
04:30Les cuesta más acostumbrarse a los cambios.
04:34¿Qué tipo de cambios?
04:35No, no.
04:36Aquí todo sigue igual.
04:37Solo que ha llegado un nuevo profesor de filosofía.
04:40Merli.
04:41Ah, Merli.
04:42Sí, sí.
04:42Joan habla mucho de él.
04:44Es el padre de Bruno, ¿no?
04:45Sí.
04:46Hace las clases diferentes, se hace amigo de los alumnos.
04:50O sea que no se limita a hacer solo de profesor.
04:53Y puede que les oriente según su pensamiento.
04:57Solo es una opinión.
04:58Pues no me gusta.
04:59Esos que les mete ideas en la cabeza.
05:01Ellos están encantados.
05:02Hacen las clases amenas, les hace reflexionar.
05:05Eso es bueno, Jaoma.
05:07Pero supongo que debaten sobre cuestiones éticas.
05:12Espero que no los esté adoctrinando.
05:15¿Os parece bien lo que vuestros padres os han inculcado pensando que es lo mejor para vosotros?
05:21No dejéis que nadie os imponga su manera de pensar.
05:24Sois mayores como para pensar por vosotros mismos.
05:28Bruno, esto también va por ti.
05:31Merli, cuando dices que no dejemos que nadie nos imponga su manera de pensar,
05:34tú nos impones tu manera de pensar.
05:36No, perdona.
05:36Os estoy pidiendo que penséis por vosotros mismos.
05:39¿Y si no tengo ganas de pensar qué?
05:42¿Lo tengo que hacer?
05:43Pues no, no.
05:44No, no, no pasa nada.
05:45No es obligatorio que pienses si no quieres.
05:47No pasa nada.
05:47Pues vale.
05:48Muy bien.
05:50Sócrates fue condenado a muerte,
05:52acusado de corromper a los jóvenes y de poner en duda la existencia de los dioses.
05:56Cuando él lo único que hacía era cuestionar las ideas que le querían inculcar.
06:02Hace más de dos mil años que el poder nos dice lo que tenemos que hacer y pensar.
06:06Nos quieren sumisos y silenciosos.
06:09Pues que se vayan a la mierda.
06:11¡Yu-hu-hu-hu!
06:13¡Eso!
06:14¡Eso!
06:20¡Eso!
06:21¿Esto lo has preparado tú? ¿Has aprendido a cocinar estos días?
06:42Lo ha hecho mi madre.
06:43Hoy te he visto muy atento, interesado en la clase de Sócrates.
06:53¿Sabías que tuvo la oportunidad de retirar sus palabras para salvarse de la condena a muerte?
07:03Y no lo hizo. Lo llevó hasta las últimas consecuencias.
07:09Se bebió un vaso de cicuta, veneno.
07:13Ese gesto le hizo pasar a la historia.
07:19¿Y si tu gesto no sirve de nada, Joan?
07:27¿Vale la pena que te hayas sacrificado por mí?
07:32Es que... en el fondo no... no lo he hecho por ti.
07:38Lo he hecho por mí.
07:39Muy bien.
07:48Y cuando Marc ha visto que tenía un 4, me ha mirado con una cara de pena, tío.
07:53Casi me lo como.
07:54Es que yo pensaba, ven a consolarme, tío.
07:57Ven a consolarme y fliparemos juntos.
07:59Qué fuerte. ¿No sabía que estabas tan colada por Marc?
08:01No, no, no estoy colada.
08:03¿Qué no?
08:04Si no quieres hablar de eso, no pasa nada.
08:07Me gusta un poco.
08:08Un poco...
08:09Sí.
08:09Pero no digas nada.
08:11No, no, no, no diré nada.
08:14Me gusta desde principios de curso.
08:15Sí.
08:16El primer día de clase pensé...
08:20Me lo follaría.
08:21No, no, no.
08:22Tía, pues si te mola lo tienes súper fácil.
08:27Porque va más caliente.
08:29¿Sí?
08:29Ya, ya sé que va caliente, pero...
08:32Pienso que tiene un fondo súper profundo.
08:34Me encanta que haga teatro.
08:36Tania, gracias, gracias, gracias por chivarme la respuesta.
08:40Si no hubiera sido por ti, habría suspendido filo.
08:43Para los amigos lo que haga falta, Marc.
08:45Ya, pero tú solo has sacado un 4.
08:47Da igual.
08:48Suerte que te lo chivo.
08:49Sí, sí, sí.
08:50Te debo una, guapa.
08:52Adiós.
08:54Adiós.
08:56¡Ah!
08:59Tía, ¿sí quiere algo?
09:00Yo qué sé.
09:02Te he abrazado.
09:02Es verdad.
09:03Ya, pero me he abrazado para darme las gracias.
09:05No porque quiera nada más.
09:07Y menos con estos pelos.
09:08¿No te gusta cómo vas?
09:09Yo sé cortar el pelo, si quieres.
09:11¿Tú sabes?
09:12Sí, mi tía es peluquera y me enseñó.
09:14Y va, ven, oye, yo me aburro mucho en casa.
09:16Tía, aprovecha.
09:18¿Verdad?
09:18Vale, va, pues sí.
09:19Pero no te pases, que tampoco le quiero asustar.
09:22No, mujer, lo sorprenderás.
09:24Vale.
09:26Vale.
09:26Y dice que me ha puesto un cuatro, pero que me merezco un tres.
09:30Como si te hiciera un favor.
09:32Qué morro.
09:32Me ayudaste a estudiar, a que me lo sabía.
09:34Repetí la lección mil veces.
09:36Eudaimonía, el mito de la caverna, que me lo sabía saco, los tíos atados en la cueva.
09:40Que sí, te lo sabías de sobresaliente.
09:42Como mínimo te mereces un ocho.
09:43Se ha reído de mi examen delante de todos.
09:45Porque he puesto no sé qué mal, una parida que no era para tanto.
09:48Me imagino con qué tono lo ha dicho.
09:49No sé qué veías en ese profesor.
09:51Primero muy amigo de todos y cuando llega la hora de las notas ni se acuerda.
09:54Esta vez se ha pasado.
09:55Si pudiera le diría cuatro cosas.
09:59Tranquilo, tranquilo.
10:00No iré a hablar con él.
10:00No, ya se lo diré yo.
10:04Porque si fueras tú, ¿qué le dirías?
10:08Gerard me ha dicho que le has humillado delante de todos en clase.
10:11Perdona, yo no he humillado nunca a ninguna lupa.
10:13Te ha reído de su examen.
10:14Hombre, puso que Platón y Aristóteles eran padre e hijo.
10:17Me hizo gracia.
10:17Vale, lo acepto.
10:18Tiene gracia.
10:19Pero no se merece un cuatro.
10:20Se merece un tres.
10:21He puntuado alto.
10:22Le pregunté los temas la noche anterior y se lo sabía.
10:24Platón, Aristóteles, la caverna.
10:26No supo plasmarlo en el examen.
10:28En mi vida lo había visto estudiar tanto.
10:30Iba por sobresaliente.
10:31Estaba ilusionado.
10:32Como mínimo se merecía un notable.
10:33Sabes que creo, Merlí, que la nota tiene que ver con lo nuestro.
10:37¿Lo nuestro?
10:38Perdóname, he perdido algo.
10:40Ya me entiendes.
10:40Como Gina no me dice lo que quiero oír, no le pongo buena nota a su hijo.
10:44No me digas que no es verdad.
10:45¿Me estás diciendo que pongo la nota a Gerard en función de si consigo o no enrollarme con su madre?
10:51Pues sí, lo ha parecido un poco.
10:53Puedes estar tranquila.
10:54Gerard tiene un notable.
10:56¿Tan rápido?
10:56No, no, no.
10:57Yo quiero que revises el examen y que...
10:59No, no, no.
10:59Lo revisaré y ya te adelanto que le pondré un 7.
11:01Y ahora te dejo que tengo trabajo.
11:04Y por cierto, aunque no acepte tu injerencia, me sigues dando morbo.
11:13Tania.
11:14¿Qué quieres?
11:16Oye, el otro día estaba nervioso.
11:18Sí, ya, ¿y qué?
11:20Tú también me dijiste cosas fuertes.
11:21Ahora vas de víctima.
11:22No, no voy de víctima, Tania.
11:24No, no, no.
11:24No hay una mierda.
11:25Déjame en paz.
11:26Paul no me habla.
11:27Y tú tampoco.
11:29Tan hijo de puta soy, ¿en serio?
11:31Mira, hoy la gorda tiene un buen día.
11:33Prefiero estar con gente que me respeta, Bruno.
11:35Déjame en paz, ¿vale?
11:54Que venga el de la cerveza.
11:56Aunque sea a última hora.
11:59Pasa.
12:01Hasta luego.
12:04Tienes comida en la nevera.
12:05Si pasa cualquier cosa, me llamas y vengo enseguida.
12:08No te pases el día en internet.
12:10¿Cómo estás del resfriado?
12:11Subiré la calefacción.
12:13¿A qué hora le doy la papilla?
12:15¿Qué periódicos lees por internet?
12:24Todos.
12:25¿Los deportivos también?
12:26Odio el fútbol.
12:30Odio el Barça.
12:31Se habla de él como si fuera importante.
12:36¿Tienes alguna idea formada sobre política?
12:39Pienso que debería volver la guillotina.
12:51No entiendo por qué existen los reyes.
12:52Si los hemos puesto, también los podríamos quitar.
12:58Estoy harto de políticos que cobran el triple que mi madre que se pasa el día trabajando en el bar.
13:04Harto de la puta tele que cuanto más imbecil eres, más famoso te haces.
13:07Pero si tienes dos carreras, tienes que irte al extranjero.
13:12Estoy bien informado.
13:13No necesito salir de casa para saber lo que pasa.
13:18Muy bien.
13:19Pero es necesario.
13:20Salgamos.
13:21¿Qué?
13:22No.
13:23Todo esto está muy bien, Iván.
13:25Pero eres un cobarde.
13:26Tienes que salir a la calle y enfrentarte a esta realidad.
13:29Desde aquí no harás nada para cambiar el mundo.
13:31No quiero cambiarlo.
13:32Y no pienso salir.
13:33Solo será un minuto.
13:35¿Sabías que Sócrates se pasaba el día yendo por el Ágora?
13:38Haz como él.
13:39Aprende de él.
13:40No quiero salir.
13:41Es que no puedo, hostia.
13:45¿Qué quieres?
13:46¿Quieres hacerte mayor aislado de la sociedad como Kaspar Hauser?
13:50¿O como los animales que crecen en una jaula?
13:52Me da igual lo que digas.
13:53No me muevo de aquí, joder.
13:54Pues ve al psicólogo.
13:56Tampoco.
13:57Tu madre prefiere que te quedes aquí, en la cueva, encerrado.
14:00Que no te pase nada.
14:01A mí no me das pena.
14:03Iván.
14:03Cuanto más esperes a salir a la calle, más miedo tendrás y la bola se hará más grande.
14:08¡No me cuentes historias!
14:09¡No quiero saber nada!
14:13Iván, mírame.
14:15Mírame.
14:17Mírame, joder.
14:21Estaré pegado a ti.
14:22No te pasará nada.
14:23Nadie te hará daño.
14:24Solo serán diez pasos.
14:26Y volveremos a casa enseguida.
14:28Solo diez pasos.
14:30Diez pasos.
14:31Y basta.
14:34Confías en mí.
14:46Va, solo quince pasos hasta el árbol.
14:49Has dicho diez.
14:50Muy bien, diez.
14:52Diez.
14:52Va, poco a poco.
14:54Intenta levantar la cabeza y mira hacia adelante.
14:56Va, la cabeza.
14:57Me estoy mareando.
14:58Pero si ya casi estamos.
15:01¡Eh, eh, eh!
15:02Iván, Iván, Iván.
15:02¿A dónde vas?
15:04Tranquilo.
15:04Tranquilo.
15:05Ya estamos, ya estamos.
15:06Poco a poco.
15:07Va, poco a poco.
15:08Ahora hay un escalón.
15:10Cuidado.
15:10Hemos dicho café con leche.
15:14Café solo.
15:16Y un agua, ¿no?
15:18Va.
15:18Perdón.
15:24Iván, Iván.
15:26¿Estás mejor?
15:27No.
15:28¿Qué has hecho?
15:29Hostia, qué pereza.
15:30Te has sacado sin mi permiso.
15:32Si tengo que esperar tu permiso, tu hijo se quedará treinta años en casa.
15:35¿Cómo estás?
15:36¿Cómo quieres que esté entero?
15:38Siéntate.
15:41Tranquilo, tranquilo.
15:44Espera un momento.
15:44¿Tú quién te has querido que eres?
15:55Por lo que veo, la única persona que cree que Iván puede lograrlo.
15:58¿Cómo te atreves a sacarle de casa?
16:00Miriam, le estás sobreprotegiendo.
16:02¿No lo ves?
16:03Está enfermo.
16:03¿No quedó claro desde el principio?
16:05¿Así quieres ayudarnos, cabrón?
16:06Si no me dejas hacer, no podré ayudarle.
16:08No vuelvas nunca más a mi casa.
16:12Vamos a casa.
16:14Venga, despacio, tranquilo.
16:18Después de lo que pasó, podemos estar contentos de que solo te expulsaron tres días.
16:23Habrán entendido que fue un hecho puntual.
16:25Joan se equivocó y ya le han castigado.
16:27Del todo no.
16:28No me dejas salir con los amigos.
16:29¿Con Paul y Bruno?
16:31¿Esos son tus amigos?
16:33Evidentemente que no te dejo salir con esa gentuza.
16:35Jaume.
16:36¿Tienes pronto algún examen?
16:41Sí, filosofía.
16:43Merlí me deja hacer lo pasado mañana.
16:46¿Quieres más café?
16:47Me han hablado muy bien de Merlí.
16:50¿Ah, sí?
16:50Es el mejor profe que he tenido.
16:52¿Por qué?
16:54Porque...
16:55Sí.
16:56Porque es divertido, explica muy bien y hace que me guste la asignatura.
17:01Les gusta a todos.
17:02Ah, eso está bien.
17:04¿No, Aurelia?
17:06Sí, claro.
17:07Está bien que hay un profesor que se haga amigo de los alumnos.
17:11No, no.
17:12No somos amigos.
17:13Da clase y punto.
17:21Siempre habrá algún niño que no te atenderá a la explicación, pero no pasa nada.
17:24Tiramillas.
17:25El tiempo se te echa encima.
17:26Lo lees y hablaremos después.
17:35Venga, gracias.
17:36¿Qué haces aquí?
17:37Hola, ¿vamos a cenar?
17:39No, no, no y no.
17:41Estoy trabajando.
17:42¿Te presentas de repente?
17:44De acuerdo, yo hago lo mismo, pero es por cosas de Gerard.
17:47Ah, muy bien.
17:48Así que, ¿cenamos o no?
17:49No, ni a hablar.
17:51Está llevando las cosas demasiado lejos.
17:52Ya te dije que no el otro día.
17:54No, no me dijiste que no.
17:55Yo te pregunté si te gustaba y no me has contestado.
17:58Para mí eso es un sí.
17:59Oh, qué morro tienes.
18:01He pensado que podríamos celebrar el notable de Gerard.
18:04Le has puesto un notable a Gerard para conseguir que tenemos, ¿no?
18:06No, no, no, no.
18:08Perdona, no.
18:09No lo he hecho por eso.
18:10Además, Gerard me pedirá que le vuelva a suspender.
18:13Imposible.
18:14Si le has puesto un notable, como quieres...
18:15Ah, ya lo verás.
18:15Él mismo vendrá a pedirme que le ponga otra vez el cuatro.
18:18Esa seguridad con la que hablas, no sé, me pone nerviosa.
18:22¿Qué quieres que te diga?
18:23Entonces, ¿qué?
18:24¿Cenamos o no?
18:26No.
18:28¿Has quedado con este?
18:30No te fíes, ¿eh?
18:31Para él todo es relativo.
18:33Es peor que yo...
18:34No, Merli, acabo de salir de una relativa.
18:36No, ya, ya.
18:37No estoy preparada.
18:39Necesito más tiempo para mí.
18:40Me han hecho daño.
18:42He sufrido mucho.
18:43Pues sí, es cierto.
18:44Muy bien.
18:47Ya nos veremos.
18:51¿Qué haces?
18:53¿Me voy?
18:54Sí, sí, sí.
18:55Vete, sí.
18:56Adiós, Merli.
19:02Adiós, Merli.
19:02No, no.
19:03No.
19:03No.
19:03No.
19:03No.
19:07No.
19:07No.
19:07Gracias.
19:37Sócrates fue maestro de Platón.
19:53Se opuso a la ignorancia popular y a los que se consideraban sabios a sí mismos.
19:57En cambio Sócrates no se consideraba un sabio.
20:00Era un hombre que lo ponía todo en duda.
20:02¿Qué importa lo que os inculquen vuestros padres?
20:05¿Estáis de acuerdo con los valores que habéis recibido en casa?
20:09Sois libres de negarlos.
20:30Llamo.
20:31Escucha, ¿ha llegado Tony?
20:36Ah, pues, no sé. ¿Hay algún problema?
20:38Pues sí, sí. Con Merlí.
20:40He leído los apuntes de filosofía de mi hijo.
20:43Merlí les dice a los alumnos lo que han de pensar.
20:45Hombre, eso más. No creo que sea así.
20:46Ah, da igual, da igual. Tengo que hablar con Tony.
20:49Yo creo que es mejor que hables directamente con él.
20:52Ahí lo tienes.
20:53¿Es él?
20:54Es él.
20:55Hola.
21:01Merlí.
21:04¿Eres Merlí, no?
21:05Sí.
21:06Soy Jaume, el padre de Joan Camp de Vila.
21:08Ah, muy bien. Tengo unas horas de visita.
21:11Sí, sí, sí, lo sé. Pero quiero hablar contigo ahora.
21:14Muy bien.
21:15Joan está muy extraño últimamente. Algo le pasa. Lo del examen ha bajado su rendimiento.
21:23Pero es que he leído sus apuntos de filosofía y lo he entendido todo.
21:28Pones en duda los valores aprendidos en casa y eso es adoctrinamiento.
21:32¿Explicar filosofía es adoctrinar?
21:34Sí, tal como lo explicas tú, sí.
21:36Dices que lo que le inculcamos a sus padres no vale.
21:38Le has dado unas ideas que van contra los planes que tenemos para él.
21:41¿Te has parado a pensar que a lo mejor Joan también tiene sus planes?
21:44Bah, es muy joven para decidir y tú no tienes nada que ver con eso.
21:47Solo quiero que los alumnos piensen libremente.
21:50Pues esa libertad tal vez la ha llevado a entrar en el aula de profesores y coger la copia de un examen.
21:55Ya has sido expulsado tres días por ello. No se lo recuerdes. Pasa página.
21:58No, no quiero pasar página. Le he prohibido salir con sus amigos.
22:03Ya has sido castigado aquí. ¿Por qué tienes que castigarle en casa?
22:05¿Lo ves? No dejas de dar lecciones.
22:07No es ninguna lección. Solo me pregunto por qué tienes que machacar a tu hijo.
22:10Tú no le machaques lavándole el cerebro. ¿Entendido?
22:14¿Te preguntas qué le pasa últimamente a Joan?
22:19Yo te diré lo que le pasa. Que está contento.
22:25Que está contento.
22:31Sí, te queda muy bien.
22:33Sí.
22:35¡Hala, tía! Te queda de puta madre.
22:37¿Sí? ¿Te gusta? Es mérito de ella. Por cierto, tiene una casa que flipas.
22:42¿Sí?
22:44¿Cómo se llamaba esta pava?
22:46Mónica.
22:46¡Mónica, sí!
22:48Mónica, a ver cuándo me invitas y me peinas, ¿no?
22:51Cuando quieras.
22:52Mi madre es peluquera, pero me fío más de ti.
22:54Tía, tía, tía, tía, mira quién viene por ahí.
22:56Vaya, joder, ¿qué te has hecho?
23:00Nada.
23:01Hola, estás guapísima.
23:02¿Verdad que está guapísima?
23:04Claro, sí, sí.
23:04Ay, no es para tanto, no sé.
23:05Se lo ha hecho, Mónica.
23:07Pues podrías montar una pelu y forrarte.
23:09Sí, seguro.
23:10Eh, guapo, ahora toca filo.
23:12Gracias.
23:13Tú también estás muy guapa, Berta.
23:15Y tú también, Mónica.
23:17Las tres sois formas bellas de la naturaleza.
23:19Tío, me encanta cómo recita Shakespeare.
23:23Gracias.
23:23Sí, lo hace súper bien.
23:25Sí, bueno, me sé varios monólogos de memoria.
23:27Claro, pues un día ya me recitarás uno, ¿vale?
23:29Claro, claro, me encanta tener público.
23:30Hay de todo, comedia, tragedia, Romeo, Julieta, de verdad, lo que sea.
23:34Julieta, Romeo, ¿eh?
23:35Claro.
23:35Claro.
23:36Ay.
23:39Me ha acusado de lavarle el cerebro a su hijo, hostia.
23:43Yo lo que hago es estimularlos para que se planteen preguntas,
23:47para que piensen por sí mismos.
23:49Les acompaño, Tony.
23:50¿No es eso lo que debemos hacer los profesores?
23:54¿Qué?
23:56Nada.
23:57No, que antes era como tú.
23:59Era más cercano a los alumnos.
24:01Les intentaba motivar, no sé.
24:03Con el tiempo he perdido la energía.
24:06¿Y te has convertido en un profesor aburrido?
24:08Yo no he dicho eso.
24:09Pero lo piensas, ¿no?
24:10¿Crees que eres aburrido?
24:12En todo caso, me hago respetar.
24:15Ah, una cosa.
24:16Me ha llamado la madre de Iván.
24:18Si el chico no quiere salir, no puedes obligarle.
24:21Muy bien.
24:22No saldremos a la calle.
24:24Me voy, que tengo clase.
24:25Espera, espera.
24:26¿Qué pasa con la madre de Gerard, que un día sí, otro también viene a visitar?
24:30Ah, sí.
24:31Una gran pregunta.
24:31Me ha exigido que le ponga un notable a su hijo porque en casa se lo sabe muy bien.
24:36No.
24:36Sí, sí, sí.
24:37No, no, no.
24:38Es acojonante.
24:39Es acojonante.
24:40¿Qué estamos haciendo con la enseñanza, Tony?
24:43¿Eh?
24:44Hostia, hace muchos años que me dedico a esto.
24:46¿Qué coño ha pasado que ahora los padres se atreven a decirle a un profesor cómo debe
24:49hacer la clase o qué nota debe poner?
24:52Si algún día cojo la baja no será por los alumnos, será por los padres.
24:55Es que es para cagarse.
24:56La madre de Gerard me exige un notable.
24:59La madre de Iván se enfada porque intento sacar a su hijo de la caverna.
25:03El padre de Joan me acusa de corromper a su hijo.
25:05Hostia, Herodes se equivocó.
25:07No eran los hijos a los que había que matar.
25:09Eran los padres.
25:22Hola.
25:23Hola.
25:24¿Qué tal?
25:25Bien.
25:26¿Quieres que quedemos esta noche?
25:30¿Eh?
25:31No puedo.
25:32Tengo cosas que hacer.
25:33Ah, lástima.
25:36Pero, oye, a lo mejor me puedes llamar y si he acabado nos podríamos ver.
25:42Sí.
25:43¿Sí?
25:44Sí.
25:44Adiós.
25:45Hola.
26:01¿Sabes que al final me puso un 7 en el examen de filo?
26:03Ah, se equivocó puntuando.
26:05Bueno, yo diría que Mary me exige más.
26:08Ve que me gusta la filo y me pide más.
26:11Ha visto que me merecía un 7.
26:12Ah, pues muy bien.
26:14Felicidades.
26:14¿Qué tal?
26:15¿Qué tal?
26:16No te lo crees.
26:19Silencio.
26:22Asentaos.
26:25Muy bien.
26:26Hablábamos de Sócrates.
26:29Recordad que fue acusado de meterles ideas en la cabeza a los jóvenes.
26:33Cuando él en realidad lo único que hacía era pedirles que dudasen.
26:38Yo os pido lo mismo.
26:39Sed desconfiados.
26:41¿Y si desconfiamos de ti?
26:42Muy bien, perfecto.
26:44Ningún problema.
26:44Desconfiad de mí, pero sé que os costará.
26:49Bien.
26:51Cuando le dijeron a Sócrates que era el más sabio de los atenienses, también desconfió.
26:59Entonces preguntó a otros sabios en qué consistía el saber y vio que no tenían ni idea.
27:04¿Y qué hizo Sócrates?
27:07Pues dedujo que él, como mínimo, sabía que no sabía nada.
27:12Solo sé que no sé nada, pero al menos sé algo, ¿lo entendéis?
27:17Atenas se cargó a Sócrates porque era un tocacojones que no paraba de hacer preguntas irritantes.
27:22No es extraño que Platón, que era uno de sus discípulos, desconfiara de la democracia que, como sabéis, la inventaron los griegos.
27:29Ese es el problema que aún hay hoy.
27:32Quiero decir que la democracia no es perfecta.
27:37A ti no te contesto.
27:41¡Hala!
27:42¡Qué fuerte!
27:44¿Qué pasa?
27:46Ya te he puesto la nota que querías.
27:47Un notable.
27:48Pero a partir de ahora, para mí es como si no estuvieras en clase.
27:56¿Qué sistema usaba Sócrates para que la gente se enterara de que no sabía nada?
28:01La mayéutica.
28:02¿Gerard ha puesto una cara?
28:13Tía, yo creo que le gustas.
28:14Todo el día está hablando contigo, te está buscando.
28:17Ya, lo he notado.
28:18Bueno, como tú buscas a Marc, ¿no?
28:20Ya, es que en las clases no me entero de nada.
28:23Solo pienso en él, solo.
28:24Oye, ¿dónde está Berta?
28:25No lo sé.
28:28¿Te has pasado con Bruno?
28:29Más se pasa él llamándome gorda, ¿sabes?
28:32Ya, los tíos son unos cabrones.
28:35A ver si un día me cuentas tus historias románticas.
28:39¿Tienes novio?
28:42¿Por qué no vamos dentro?
28:43Tania, Tania.
28:55Déjame.
29:04Merlí, espera.
29:06Quiero hablar contigo.
29:08¡Merlí!
29:09Quiero que me suspendas.
29:11Ponme el cuatro otra vez.
29:15No, me pasé pidiéndote un notable.
29:19O sea, ¿que piensas abandonar aquel estado de quiero que mamá me salve?
29:23Sí.
29:25No te he oído.
29:26Merlí, tío.
29:27No, no, a mí no me llames, tío.
29:29Vale, no le pediré a mi madre que me salve y no exigiré ninguna nota.
29:34Muy bien, has sacado un cuatro.
29:37Pero vuelves a ser de la clase, como el resto de tus compañeros.
29:40Vale.
29:41No me gusta que la mayoría suspendáis.
29:43Así que os pondré un trabajo que servirá de examen para los expulsados.
29:47Pero lo hará todo el mundo.
29:48Servirá para subir nota.
29:49Buah.
29:51Puta madre.
29:52Gracias.
29:52Te ha venido a ver mi padre, ¿verdad?
30:03Sí.
30:06Me parece que no le han gustado nada tus apuntes de filosofía.
30:09Ya.
30:10Juan, a mí me encanta que te gusten mis clases y que las cosas que hablamos en el aula te hayan hecho pensar sobre tu vida.
30:19Pero la clave es que puede que no sepas demasiado bien cómo quieres que sea tu vida.
30:27Pero al menos sabes lo que no quieres.
30:29Tampoco soy lo suficientemente mayor como para decidir nada.
30:31Ah, ¿eso te han hecho creer?
30:35No sé.
30:37Mi padre piensa eso.
30:38No, no, no.
30:39A mí me importa lo que tú pienses.
30:41Sí.
30:42Ya, ya.
30:43Pero...
30:43¿Pero qué?
30:44Todavía no, no tengo edad para...
30:47Ya, yo qué sé.
30:52Vaya.
30:54Mira.
30:57¿Qué es esto?
30:59Un billete.
31:01¿Cuánto vale?
31:0250 euros.
31:06¿Y ahora cuánto vale?
31:0950 euros.
31:14¿Y ahora cuánto vale?
31:18Lo mismo, 50.
31:19Pues tú eres como este billete.
31:22Por mucho que te pisen o te machaquen, tú vales lo mismo.
31:25Y yo creo que vales mucho.
31:29Eres un héroe griego, Juan.
31:31Por ti sacrificaría 10 bueyes.
31:34Y organizaría unos Juegos Olímpicos por toda la polis.
31:37Tía, me han dicho que nos has visto a mamá.
32:08Nos hemos morreado muy poco.
32:10Yo no quería, te juro que se me ha acercado él.
32:12Berta, os estabais enrollando y sabes que a mí me gusta.
32:16Sí, pero solo fueron dos o tres morreos y le he dejado claro que no quiero nada con él.
32:20Él sí quiere, pero yo paso porque sé que te mola a ti.
32:22Berta, eres una mala puta.
32:24Déjame.
32:25Tania, en serio.
32:25Berta, por favor.
32:27O sea, que te vayas ya.
32:28Te dije que Berta no era de fiar.
32:39Y no me hiciste caso.
32:40¿A ti qué te importa lo que me pueda pasar?
32:42Si para ti soy una gorda de mierda, me lo dijiste el otro día.
32:45Tania.
32:45Que me amargue mi madre, vale.
32:46Pero que lo hagas tú, tío.
32:48Que eres mi mejor amigo.
32:50Te juro que...
32:51¿Qué?
32:52Que no estás gorda.
32:54Mentira.
32:55Mentira, sí lo estoy.
32:57Sí lo estoy.
32:58Estoy gorda.
32:58Tengo carne, tengo grasa.
33:00Tengo más grasa que tú.
33:01No está bien decirle a una persona que tiene grasa que no está gorda.
33:03Porque sí lo estoy.
33:05Estoy gorda.
33:05Y más comparada con la puta de Berta.
33:07Vale, ¿qué quieres que te diga?
33:08Es que no...
33:08No sé qué quieres.
33:10Vale, sí, estás gorda.
33:11Ya está, estás contenta.
33:12Sí, estoy más contenta.
33:16¿Sabes que eres tú, tío?
33:18Un puto marica de mierda.
33:20Un puto marica de mierda reprimido.
33:21Y no te liarás nunca con un tío porque eres un cobarde y un hipócrita.
33:25Mírame, eres un hipócrita.
33:27Maricón de mierda, hostia.
33:28Toma, lo que te debo.
33:38Iván está en su habitación.
33:40Dile adiós y vete.
33:42No voy a decirle adiós porque pienso seguir viniendo.
33:45No has entendido nada.
33:46Vete.
33:48Eres el principal problema de Iván.
33:51Te da pena tu hijo.
33:53Y lo miras como un bicho raro.
33:55Basta, fuera de aquí.
33:56A mí Iván no me da pena.
33:57Le doy un poco de caña, le hago reír.
34:00Y le quito importancia al ataque de ansiedad que tuvo en la calle.
34:04¿Te parece poco?
34:04Vomitó, no podía respirar, no puede salir de casa.
34:07¿Hasta cuándo?
34:08Dime, ¿a qué edad le piensas decir que salga?
34:10Ahora es demasiado pronto.
34:14¿Y tú, Miriam?
34:15¿Te has visto?
34:16¿De casa al bar, del bar a casa?
34:18¿Haces algo más durante el día?
34:20Aparte de lamentarte y trabajar.
34:22Eres un alma en pena.
34:27Tú y yo somos lo único que tiene Iván.
34:35O somos positivos los dos y confiamos en él.
34:39O dentro de un año tendremos la misma conversación.
34:42Estás aislada, encerrada en tu trabajo.
34:44Pero si eres una mujer muy guapa, sí podrías comerte el mundo.
34:51Iván tiene que ver que te dedicas a cuidarte.
34:54Distráete un poco.
34:55Sal, sal.
34:57Tú también te ahogas aquí en casa.
35:00Libérate de tu hijo.
35:02Iván se sentirá más fuerte.
35:03Y te aseguro que acabará yendo él solo cada día al instituto.
35:08Hola.
35:34Hola, guapo.
35:35Has perdido el grupo.
35:36¿Tú eres Gina?
35:37Sí.
35:39Un señor me ha dado esto para ti.
35:45Gracias.
35:46Adiós.
35:50Te espero en la entrada del bosque inundado.
36:08¿Tú no estás bien?
36:36Hola.
36:38Acabo de ver un pez que era clavado a tu hijo.
36:41Delgado, movidito y con cara de todo.
36:43Me va fatal.
36:44¿Te metes con él?
36:45¿Te metes con él?
36:45¿Te metes con él?
36:45Como te dije, me ha pedido que le suspenda.
36:47Pero puede presentarse para subir nota.
36:50¿Y que apruebe depende de qué vayamos a cenar?
36:51Por ejemplo.
36:52Por ejemplo.
36:53Pues suspenderá.
36:55Olvídate de Gerard.
36:56Olvídate de Gerard por un momento.
36:57Estamos tú y yo.
36:59¿No quieres cenar?
37:00Bien, de acuerdo.
37:01Quiero pasar la tarde contigo.
37:02Caminamos, paseamos, damos una vuelta y tomamos algo.
37:07Y vienes a casa.
37:09No puedes invitarme a tu casa.
37:10No vives solo.
37:11No.
37:11Bruno está con la extraescolar hasta la noche y mi madre llegará tarde.
37:15Soy como un adolescente que sabe cuándo tiene la casa vacía.
37:18Siempre te sales con la tuya, ¿no?
37:20Ajá.
37:21Me envías a un niño con una nota.
37:23Definitivamente tú no estás bien de la cabeza.
37:26El que no está bien de la cabeza es tu ex que te dejó por otra.
37:50Hola.
37:52¿Qué es?
37:53Ábrela.
38:11Cien pesetas.
38:13El primer sueldo que ganó mi padre.
38:16Siempre lo guardó como un tesoro.
38:17Y cuando aprobé la carrera de Derecho, me lo dio a mí.
38:23Era un premio simbólico por el esfuerzo que había hecho.
38:26Quiero que te lo quedes tú.
38:29Sé que te esforzarás tanto como tu abuelo y como yo y que tendrás tu propio despacho de abogado.
38:35Ya.
38:39Pero...
38:39¿Pero qué?
38:43Que...
38:43Que yo no quiero.
38:46¿Cómo?
38:47O sea, no...
38:50No quisiera perder el billete.
38:55Confío en ti.
39:00Guárdalo bien.
39:02¿Lo harás?
39:03Basta, basta que ya llevo dos.
39:25¿Y qué?
39:27Que conste que esto no es una cita de verdad.
39:29Ah, no, claro que no, no.
39:30Es de mentira.
39:33Perdona.
39:40¿Tu madre trabaja?
39:42Las grandes actrices no se jubilan nunca.
39:44¿Actriz?
39:45¿Quién es?
39:45La Calduck.
39:47¿Qué Carmina Calduck es tu madre?
39:49La he visto actuar.
39:50Es buenísima.
39:50Es la mejor.
39:51Eso no me lo habías dicho.
39:53Quería que me valorases por como soy, no por la madre que tengo.
39:56Tú también eres un poco actor.
40:00¿Eso de enviar al niño con la nota?
40:02Si Gerard fuera igual de hábil que tú, ya estaría saliendo con esa chica.
40:05¿Mónica?
40:06Sí, es guapa, ¿eh?
40:07Y creo que debe de oler muy bien.
40:10¿Olé?
40:11Sí, las mujeres tenéis un olor.
40:13¿Y los hombres también?
40:14No, pero los hombres somos como lobos.
40:16Todos tenemos el mismo olor.
40:18No hay matices, no, no.
40:19Las mujeres desprendéis una especie de feromonas especiales que huelen.
40:26Venga, va.
40:28¿Y qué olores tenemos?
40:30A veces es difícil saber el olor de una mujer.
40:33El perfume lo estropea.
40:37Chocolate caliente, por ejemplo.
40:40No quiero seguir esta conversación.
40:53Hoy no me he puesto perfume.
41:06Merlí volverá.
41:30Pero no saldremos.
41:37Iván.
41:37No, no me harás salir.
41:38No puedo salir.
41:40Hasta ahora estábamos tú y yo solos en esto.
41:42Merlí nos está ayudando.
41:44¿Quisiste que fuera tu profesor?
41:46Dentro de casa sí, pero fuera no.
41:48Ya viste cómo me puse.
41:49No respiraba bien, no puedo.
41:50Lo sé, lo sé, pero quiero hacerte una pregunta.
41:54¿Tú estás mejor ahora que el primer día que vino Merlí?
41:57Está fatal, mamá.
41:58Lo viste tú y lo vio todo el mundo.
41:59No me has contestado.
42:00¿Estás mejor?
42:01Estoy mejor aquí, en casa, tranquilo, sin ataques, sin el pánico de mierda.
42:05Por favor, Iván, contesta solo, sí o no.
42:07La pregunta es muy sencilla.
42:09¿Estás mejor ahora que cuando vino Merlí?
42:19Sí.
42:20No te muevas, no te muevas.
42:38Para, para, para, para, para, para.
42:42Nueces de macadamia.
42:43Nueces de macadamia.
42:46Va, por favor.
42:48Eres el profesor de Gerard y me estás oliendo.
42:50Es surrealista.
42:51No es algo que los profesores suelan hacer con las madres de sus alumnos.
42:56Me voy.
43:00¿Qué estamos haciendo?
43:04Vivir, nena.
43:05Vivir.
43:06Éramos amigas.
43:25O eso creía.
43:27No sé.
43:28Quiere hacerme creer que ha sido él el que ha empezado.
43:31Va, a ese le encanta tontear.
43:32Sí, cuando un tío se le acerca, se rima hasta que se lo folla.
43:36Tú has estado con muchos tíos, ¿no?
43:41Algunos.
43:42Pero novios en serio solo he tenido uno.
43:45Y con eso me basta.
43:46¿Qué ocurrió?
43:48Nada, da igual, Tania.
43:49Pero si te importa tu amiga, lo que tienes que hacer es arreglar las cosas con ella.
43:55Sí.
43:56Tienes razón.
43:59Hablaré con mi mejor amiga.
44:06Tres o quatre gotes de la tan pluja de nit, filtrant el sol per la finestra.
44:23Guai, tú, com reposes, nua des dels peus del llit, amb un posat ple de tendresa.
44:35Oh, quantes nits, acaronant els teus dits febles.
44:47Oh, quants matins, com el que ara tinc, tevi com un fil.
44:57De roba.
45:02Oh, quants cabells mandrosos pinten els coixins.
45:18Amb el color d'aquesta tarda, sento com camines, pols o dolç del teu vestit,
45:32que entre les cuixes et delata.
45:34Oh, quants matins, entratgeçant-nos com de pedra.
45:46Oh, quantes nits, com la cara tinc, tevia com la llum.
45:56Oh, quants matins, com la cara tinc, tevia com la cara tinc, tevia com la cara tinc.
46:26Amagats, de tanta gent que parla, teixim certeses, amb la mirada.
46:39Som tan lluny, d'aquests sorolls salvatges, que ens fem entendre, sense paraules.
46:56Que ens fem entendre, sense paraules.
Recomendada
45:10
|
Próximamente
48:44
52:21
48:24
48:05
45:32
45:41
44:41
48:50
52:00
55:26
46:05
46:00
43:59
51:38
54:01
46:10
48:03
44:26
48:04
54:01
46:03
1:11:18
47:11
47:31
Sé la primera persona en añadir un comentario