Skip to playerSkip to main content
  • 3 months ago
Transcript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:17เอ้ย มิต เอ้ย ฟังพี่ก่อน
00:24เอ้ย
00:25เจ้าเพียนี้ใส่ไม่ดี
00:27นิดเอ้ย นั่นมันไม่ใช่พี่สักหน่อย
00:30ไม่รู้ ไม่รู้ หนูโกรฐ โกรฐมากไหมคะ
00:35ใจเย็นๆ พี่ขอโทษนะ
00:39ถ้ากรฐ แสดงว่ายังรัก เอ้ยยังรักพี่อยู่ใช่ไหมล่ะ
00:49ไม่รู้สิเพคะ หัวใจของเอ้ยมันด้านช้า
00:57เจ้าพี่ไม่รู้หรอกเพคะ ว่าเอ้ยต้องผ่านอะไรมาบ้าง
01:13ทำไมเจ้าต้องเจ็บอยู่ฝ่ายเดียว
01:15กษาlerweileไปเจ้าพี่ก็ไม่รู้ตัวหรอกเพคะ
01:21นี่เอื้ย
01:23พี่ขอโทษนะ
01:25เอื้ยจะโกรษ
01:26เอื้ยจะทุกธียังไง
01:28พี่ก็ยอม
01:31ขอแกพี่
01:33ได้ช่วยลดความเจ็บโปตของเอื้ยลงได้บ้าง
01:37แล้วกลับมาเริ่มต้นกันใหม่
01:39เรากลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันอีกครั้งนะ
01:45- แม่นะ พ่อผู้ขดาดนี้ ไม่ยอมถือวัตราค่ะ พ่อไม่ได้ตั้งใจทั้งหน่อย รบจะให้ทั้งคุณรักกัน ทำเพื่อรบได้ไหม
02:00- นะ พี่ขอโทษนะ หอมเลย หอมเลย หอมเลย หอมเลย หอมเลย
02:07- หอม แม่วดู แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่
02:15- คิดถึงกินแก้มของเจ้าจังเลย แม่ แม่ แม่ แม่
02:25- เอ้ย พอมาพัก ธนาเทพ มีอะไรหรือเปล่าจ้ะ
02:32- นี่ เอ้ย กลับมาเป็นของเราแล้วนะ จะไม่ต้องเข้ามา
02:38- เอ่อ คือ ค่าไม่ได้จะมาแย่งเอ้ยหรอกนะ คือ ค่ามีเรื่องจากจะขอ
02:45- เป็นเรื่องของอายกับเด็กในท้องนะ หอม ตรงนี้หรอ
03:01- สุดมั้ย สุดมั้ย สุดมั้ย ชัด อันนี้ค่ะ
03:06- เอ่อ เสด็จแม่ จะมากันแล้วเหรอ
03:11- ต้องมาทาด เสด็จว่าเจ้าทำสำเร็จใช่ไหม เอ้ย
03:19- เอ่อ พลบ พลบอยู่นั่น แล้วนี่
03:34- โหลเองจ้า โหย ถ่ายแล้ว
03:38- อุ้นขน ไม่เจ้าหรอกแต่งหน้าแล้วเหรอ
03:44- โห ไม่ได้หรอก ผลขาดตรงๆ เลย
03:48- เอาหน้าเสด็จแม่
03:52- ต้องพะ สิหลิ โชม จะตายพ่อเจ้าค่ะ
03:57- จริงเหรอ?
03:59- เอ่ย เล่าทุกอย่างที่ลูกทำกับเสด็จแม่ไปหมดแล้ว
04:06- ลูกขอประทานอภัยจริงๆ แล้วพ่อเจ้าค่ะ
04:09- สุดมั้ย เค้า
04:14- โห ทัด แม่กรวดลูกไม่ลงหรอก
04:28- เพราะยังไง ลูกก็เป็นลูกของแม่เสมอนะ
04:34- โห ไม่กันแสง
04:38- โห ไม่กันแสงนะ
04:43มีกันเสียงนะ
04:45โอ้ย อะไรกันเนี่ย
04:47ผู้ชายส่งคนนี้เนี่ย
04:49รอหายใจไม่ออกแล้วนะ
05:01เอ้ย
05:03มาก่อนด้วยกันสิจ๊ะ มา
05:05มาเร็วลูกมา
05:07มา
05:09เฮ้คะ
05:13โอ้ย
05:19มุนขน
05:21มุนขนด้วย
05:23มากอดได้กันเร็ว
05:25กอดด้วยกันทุกคนเลย
05:37เป็นมากนี้ได้ยังไง
05:39เป็นได้ยังไง
05:41เป็นได้ยังไง
05:43แม่
05:45แม่อยู่ไหน
05:47แม่
05:49แม่
05:51แม่
05:53แม่
05:55แม่
05:57แม่
05:59แม่
06:01แม่
06:03เอาไปสิ
06:05เอาไปสิ
06:07ไป
06:11แก
06:13แกจะมาย้อเยอะให้ฉันใช่ไหม
06:15ใส่หัวเอาไปเลยด้ะ
06:17เอาไป
06:19มันเป็นทอเก
06:21ทอเกคนเดียว
06:23ทอเกคนเดียวรู้ไหม
06:25หยุดท้อนกันอื่นสะทีหนึ่งตั้งบ้า
06:33มาย้อเยอะอะไรกัน
06:35ข้ามาเพื่อพาเจ้าออกไปตั้งหาก
06:44ค่าก็ไม่อยากกลืนคำพูดของตัวเองหละ
06:47ที่ว่าถ้าเจ้าล้มล้ม ข้าจะไม่แม้แต่ยื่นมือเขาไปช่วย
06:50แต่ตอนนี้ก็รู้ผลแพรชนะกันแล้ว
06:56และเจ้าก็ยอมรับความไปแพรแล้วด้วย
07:00ออกไปเริ่มต้นแม่กับค่าถนาอาย
07:05ค่าอยากดูแลรู้ของค่า
07:10ถนาเทพ
07:14เผื่อยอมไม่ค่าพาเจ้าออกไป
07:17แต่เจ้าก็ต้องยอมถ้าจะไม่กลับมาทำลายพวกเขาอีกเช่นกัน
07:26ค่าเชื่อใจเจ้าได้ไหมอาย
07:37นี่ ลองคิดดูสิ
07:40มันไม่คุ้มหรอกน่ะเจ้ากลับไปแก้แขน
07:43ยังไงก็แพ้
07:49แล้วอีกอย่างเห็นอึงบอกว่า
07:52ค่าปีที่ช่วยแม่ของเจ้าแต่แล้วด้วย
07:55จริงเหรอ
07:57แล้ว
07:59แม่เป็นยังไงบ้าง
08:01แม่ฉันเป็นยังไงบ้าง
08:03ค่าก็ไม่รู้เหมือนกัน
08:04ค่าก็ไม่รู้เหมือนกัน
08:08อาย
08:10ทิ้งอดีตทุกอย่างไว้ตรงนี้
08:14แล้วออกไปใช้ชีวิตอันเรียบง่ายกับค่าแต่นะ
08:18ค่าจะดูแลเจ้า
08:20และรูป
08:22อย่างดีที่สุด
08:24ค่าสัญญา
08:35ถ้าตกลงก็จับมือข้าง
08:36ค่า
09:03ขอบใจนะ
09:06ขอบคุณ
09:11걸로
09:13เป็นอเชื่อ
09:36เป็นยังไง
09:38รู้สึกขึ้นใส่เหลือเว้นหัวอะไรบ้างไหม
09:41ไม่เป็นค่ะ
09:44อย่างนั้นเหรอ
09:46ช่างน่าเสียดาย
09:48อ่ะนี่
09:50อ้าย
10:06ข้าเตรียมของไว้ให้เจ้ากับลูกเยอะเลยนะ
10:14ให้อ้ายเหรอเพคะ
10:16ใช่
10:18เจ้าชอบไหม
10:22เพคะ
10:26นี่
10:28กินสิ
10:36พอรธนาเทพ
10:44ไหนๆ
10:45เราก็จะไปจากที่นี่แล้ว
10:48อ้ายขออะไรอย่างนึงได้ไหม
10:52อ้ายอยากรู้ข่าวของแม่คณิดถี
10:56ไม่รู้ว่าป่านนี้แม่จะเป็นยังไงบ้าง
11:00ได้สิ
11:01เดี๋ยวข้าให้รหาไปตามเรื่องให้นะ
11:06ขอพระไทย
11:08เพคะ
11:12ข้าดีใจนะ
11:13ที่เจ้าคิดได้แล้ว
11:16ไม่ว่าที่ผ่านมาจะเป็นยังไง
11:18ตอนนี้ข้าอยากให้เจ้า
11:20เห็นลูกในทองสำคัญที่สุด
11:23ได้ไหม
11:26เพคะ
11:36กินสิ
11:37กินสิ
11:50ชอบไหม
11:51อ้าาา...เก่งมาก
12:01หลานญ่า
12:03อ่าป่อนญ่าเหมืองสิ
12:08อ้าา...
12:10อื้อ...
12:11อืม...
12:14ลบ
12:16หมดเวลาแล้ว
12:18ไปกันได้หรือยัง
12:20ท่านตา
12:22ไป...
12:24ไปไหนเจ้าคะ
12:26ลบ
12:28นี่เองยังไม่ได้บอกทุกคนด้วย
12:30ขอรับ ลบขอโทษ
12:33บอก...บอกอะไร
12:37พลบ
12:40ต้องมี พลบดัวหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะลูก
12:42ฮะ
12:44คือ...ลบต้องไปแล้ว
12:46ลบรูมอศับคักแล้วพาทเจ้าค่ะ
12:48ตัวลบก็เป็นแค่วินยานที่ท่านตาเผ้าเสท์ขึ้นมา
12:52มาถึงเวลาที่ท่านตาจะต้องไป
12:55ลบก็จะต้องไปด้วยพาทเจ้าค่ะ
12:58ลบ...
13:00ไม่ติ่งใช่ไหมลูก
13:02แม่มันไม่ landscapes
13:04รบ รบกับแค่เกรียงหลบแม่เล่นใช่ไหมรู้
13:08รบพูดจริง ๆ
13:13รบ รบ รบ
13:16เดี๋ยว เดี๋ยวสิ
13:18ไปนี่ ไปไหนแล้วเจ้าคะ
13:22ไปสวรรย์นะ
13:24โอ้ ไม่ ไม่นะ
13:29เราเพิ่งจะอยู่พร้อมนะ พร้อมตากันเอง
13:32ไม่นะ
13:36ท่านรืสี
13:38มันต้องมีซ่าของทางสิขอรับ
13:40วิธีใดก็ได้ ที่ทำให้รบไม่ต้องไป
13:44ขอร้องแล้ว
13:47พวกเรายอมทำทุกอย่าง ให้รบได้อยู่ต่อ
13:55ใช่
13:57เรายอมทุกอย่าง ได้โปรดท่านรืสี
14:01อย่าพระกับเราไปจากพวกเราเลยนะเจ้าคะ
14:06ข้าไม่ได้พระก
14:13ทุกคนอย่าทำให้ท่ำตาลำบากใจเลย
14:17เราพยายามแล้ว
14:19มันไม่มีหลทางจริงๆ
14:21เราเป็นคนยอมไปเอง เพื่อเรียกับทุกตามัดรัก
14:26หายเฉดต์พ่อกับเฉดต์แม่ได้กลับมาแล้วกัน
14:30ท่อลูก
14:34มอง
14:36ทันลือสี
14:40แล้ว...เราลบจะได้กลับมาไม่ขอรับ
14:44เรื่องนี้ค่าก็ไม่รู้
14:48มันเกินสิ่งที่ค่าจะควบคุกได้
14:52ก่อนแล้วแต่บุญของลบมันนั่นแหละ
14:55นี่มันอะไรกัน
15:07มันอะไรกัน
15:09น้อม
15:11ทำไม
15:17บ้าพวกมีโคนสุด พวกเราourageบัน้ำไปทักค่า
15:23อย่าเราให้พวกเราแหลบเลย
15:27แบบทักค่า
15:29แต่เราไปเลย
15:31conditions
15:34ไว้
15:45นี่
15:55ไว้
15:58อรืม ไว้
16:01ถึงเวลามาร่นร้ำ
16:09ร่นแต่ร้ำแกะหลือแต่ร้ำออก
16:14เอาร้ำมาร้ำให้แกะแม่ปลา
16:31โชคดีนะลูก
16:40แม่นี่ใจเหลือเกินที่มีโอกาสได้ลงมาเป็นลูกแม่
16:47ถึงแม่เวลาจะสั่น
16:52แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่หงนงามที่สุดในชีวิตของแม่เลยนะลูก
17:00แม่รักรบนะ
17:06รบ
17:16ขอให้เราได้กลับมาเป็นพอลูกกันอย่างนั้น
17:20พอสัญญา
17:22พอจะกอดรบไว้ให้แน่นๆ
17:26พอรักรบนะลูก
17:29เราก็รักเฉนด์พ่อกับเฉนด์เน้วพระตุค่ะ
17:33สุดรักทุกคนเลยนะ
17:35สุดรักทุกคนเลยนะ
17:41여기서ใกลดรุง
17:44สุดรักเลยนะ
17:56นิชปัสมารถคา
17:59ดีกดีนะ คนเก่ง
18:04พระเจ้าค่ะ
18:23อย่าทางเร็วพวกเราเลยค่ะ
18:25สุบไม่มีทางลืม
18:29ข้างบนนั้นทางกว้างมาปวดภัย
18:32ส่งเที่ยวให้หน่ำใจเลยนะเพคะ
18:34ขอรับ
18:50ตัวไปนะ ขอพี่พี่ดูเลยทุกคนด้วย
18:55ไม่ต้องห่วงเลยนะพระเจ้าค่ะ
18:57ขอรับ
19:01เพราะว่าเราขอพี่สน
19:05เนินทางปลอดภัยนะพระเจ้าค่ะ
19:08ไปกันได้แล้วพระรบ
19:10parent
19:14แกปลอดภัย
19:17แปะท่าน
19:18แปะปลอดภัย
19:20แปะปลอดภัย
19:22ชักฐาน
19:24แล้วพระเจ้าค่ะ
19:26แปะปลอดภัย
19:28แปะ กันไง
19:30ก็มีภัย
19:31แปะก็มีภัย
19:34- พร้อมแล้วนะ? ขอรับ
19:54พร้อม...
19:58พร magnesio!
20:05เจ้าเดตยา พร
20:22trembling
20:26สรบ
20:30ขอให้หลานย่าจดจำรักนี้ไว้เธอด
20:35ปุ่นแดงแทมนี้ยาดป้ายเอาไว้
20:42เป็นหมายว่าเราเคยเคียงกัน
20:46ขอให้ดวงจิตของเจ้าไม่หลงทาง
20:51ถ้าเจ้าจะกลับมาเกินใหม่ในใต้ข้าพระราศิ
20:57เราก็จะจดจำกันได้นะพระรบ
21:03ยาคงไม่ต้องหวงพระรบ
21:06หากพระรบอยู่บนนั้น
21:09ว่ายารู้อยู่แล้วว่าหลานของยาเก่งสม่า
21:14พระรบ
21:17ช่องนี้น่ะ พระนุ่ม น่ะ
21:20พระนุ่ม น่ะ
21:26พระนุ่ม
21:35เป็นพระมาหาการุ่นาที่คุณพระเจ้าค่ะ
21:38แก้วตาถึงคราว ต้องกล่าวลา
21:53เจ้าเทวาคืนป้า กลับหนาสวรร
22:02เสียงเจ้ารองรำหายกองทั่วกัน
22:09สายใหญ่พันภูกใจ ไม่คลายคล้อน
22:19ลูกต้องไปจริง ๆ แล้ว
22:21ออกอย่านี้แทบสิน เร่งจะกลัน ทุกคืนวันคอยแนบ อยู่เคียงมอน
22:40ก่อนได้อินเสียงเจ้า ละเมอออน
22:50เป้าวิ่งวรขอเพียง คืนกลับมา
23:03เต้ารถ
23:06เต้ารถสิ่ง
23:08ใจจะรทรดกินวันเกิดสิitas
23:31เยี่ยวได้มา Superman
23:38โลง่าวะวะว่า จอบเจอสนั้น
23:40นี่ ไม่เป็นการแบบนี้
23:45มีการแบบสนั้นเกิด
23:49เจ้าที หาตยากกัน
23:52มีสนั้นตอนดี
23:55รับจะเมื่อสนใกล้ม เปิดว่า
24:02ท่านเกิด คุณติด
24:05กันเกิด
24:06เอ้า หายไปไหนแต่เช้าเนี่ย
24:18แล้วบอกว่าจะดูแลกันอยากดี
24:22แล้วนี่หายไปไหน
24:25แล้วชาอุ่นๆของฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย
24:33อุ๊ย
24:36นี่จ้ะ
24:40ขอบใจท่านมากนะ
24:42ถ้าไม่มีท่าน
24:44เราก็คงทำให้สำเร็จ
24:49ขอให้ทั้งสอง
24:51เป็นครอบครัวที่อบปุ่น
24:54และเลียงหลาดเราให้เติบโตมาอย่างดีนะ
24:58เป็นพระมหาการุนาลิคุณมาเจ้าค่ะ
25:02เหตุใดพระมเหสีจึงดูเศร้าหมองนัก
25:16ทั้งที่ชัยชนะอยู่ในกรรมมือแล้ว
25:19เปล่าจ้ะ
25:21คือ
25:23พระรบจากเราไปแล้ว
25:31พระรบกลับขึ้นสวันร์ไปกับทัสหรือสีแล้วจ้ะ
25:37ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
25:51ข้าเข้าใจเจ้า
25:53จงลองห้ายออกไม้ให้พอ
25:57และกลับไปปกคองพระนาศีอย่างสารนำ
26:01ข้าหรือว่าเจ้าเข้มแข็งพอ
26:07เฮ้ย
26:13ไอ้นธนาเทศมันหายหัวไปในของมันเนี่ย
26:15เฮ้ย
26:25สมันตา
26:27ใช่
26:29และที่สทำอะไรค constit control
26:33อะไรก็ไม่ให้
26:35ให้เรามารับฉาย analytics
26:37ถ้าไม่ได้เวียเผิมนะ
26:39ฉันก็คงไปทำหรอ
26:41ทน่อนไปก่อน
26:43ตีสองหน้าไปก่อน
26:45ไม่รู้หรอ
26:46ภาอىรสตรงเตรียมเรือนไมadenมัย
26:47Reverend ไม่ได้อยู่ในวังด้วยส้ำ
26:49สุดใจจะเอาแค่รูป
26:51ไม่ได้เอาแม่
26:53อ๋อแบบค้อร์แ Oui
26:55เซ็ดหัวถึงสินะ
26:57ส่วนราพาไม่เห็นสีเพื่อจะตาย
26:59จะเก็บน้างอ้ายไว้ทำไมล่ะ
27:01ก็จริงนะ
27:06เรือนไม้อย่างนั้นเหรอ
27:12ไอธนาเทพ
27:14ที่แกทำดีกับฉันทั้งหมด
27:17ก็เพราะว่าแกหลอกฉันอีกแล้วสินะ
27:24แก ไอธนาเทพ
27:27ค่อยค่อยเดินนะ
27:34ค่อยค่อยเดินนะ
27:39ระวังมันใด
27:41จ้ะ
27:50นั่งกำดันสังคนนี้จะคอยรับฉันเจ้านะ
27:52พระเจ้านะ
27:55เพคะ
27:58จะคอยใช้อย่างดีเลยล่ะเพคะ
28:07ขอประทานอภัยพระเจ้าค่ะ
28:08สายข่าวรายงานมาว่า
28:09ได้เรื่องของนางท่านที่ถีแล้วพระเจ้าค่ะ
28:11จริงหรอ
28:13นำหนอไปสิ
28:14พระเจ้าค่ะ
28:15นำหนอไปสิ
28:17พระเจ้าค่ะ
28:45ทนาที่พระอายออกไปจากเมืองนี้แล้วเหรอ
28:51พี่ได้ข่าวมาว่า
28:53คนนิดถีที่เป็นน้าของเอ้ยตอนนี้
28:56กลายเป็นบ้าแล้วนะ
28:58เขาได้รับผลกรรมที่เขาทำแล้ว
29:10พี่เอ้ย
29:11เอ้ย
29:12ทำไมเอ้ยไม่ตอบพี่เลยอ่ะ
29:15เอ้ยไม่สบายหรือเปล่า
29:21เปล่าเพคะ
29:26เอ้ย
29:34เอ้ยถูก
29:37เอ้ยเจ็บหรือเกิดเพคะ
29:41เจ็บ
29:46เจ็บจนมือถ่ายใจไม่ออก
29:50เอ้ย
29:55เอ้ย
29:57เอ้ย
29:59เอ้ยตอนไม่หรือแล้วเพคะ
30:01เอ้ยปล่อยวางจากลูกไม่ได้
30:07เอ้ย
30:08เจ้าไม่เห็น
30:26ไม่อยากไปหาพ่อไหมคะ
30:32ได้สิ เดี๋ยวพี่ปลาไปนะ
30:48ไม่คุณเลย
31:07ไม่คุณๆ
31:17อ้าว
31:26ราชมารดาเพคะ
31:28เสวยสักหน่อยสิเพคะ
31:31แม่อ่ะเราไม่หิว
31:37พาลอบ
31:41ตอนนี้ลูกจะเป็นยังไงบ้าง
31:45จะห่ามากรุบาุกว่าก็ไม่รู้
31:54ทางนั้นธรรมไม่น่าร feared แต่ทางนี้
31:56น่าห่วง
31:59มันเสร็ม
32:09พระดาชมารรั�gtราบเจ้าค่ะ
32:10선택ข้มcomeจะมารับพระดาชปิจราบเจ้า เจ้า global
32:12จะเสร็จปีด้วยกันไหมพระเจ้าค่ะ
32:15ไม่แล้วจ้ะ
32:20หนักเลยหรือ
32:23พี่ค่ะ
32:28เงินเจ้าไปเถอะ
32:30เราจะอยู่เป็นเพื่อนพระราชมารดาเอง
32:45เดี๋ยวเข้ามา เดี๋ยวเข้ามา
32:57ฉันไม่รัม
32:59ฉันไม่รัมนะ
33:02นางเป็นบ้าไปแล้วนะ
33:04ฉันไม่นึกเลยว่านางกันนิดถีมันจะเป็นแบบนี้ไปได้
33:07เกิดอะไรขึ้นวะ
33:09เออ
33:10โอ๊ย
33:14เธีย so experiment
33:16แม่
33:18แม่นี่อายเอง
33:22นี่อายเองน่ะแม่
33:28้อย
33:30อายหรือลูก
33:33อายจริงจริง體เหลือ
33:34อาย
33:35ได้หรือแม่หรือ
33:37พ่อพี่ พ่อพี่มันบอกว่า...มันจะเอาแม่ไป umia finger
33:41adows really big
33:44ไม่ทุกลัวแม่ไม่ไป
33:44แม่ไม่ แม่ไม่ต้องกลัวนะ
33:45แม่อยู่กับอ้ายไม่มีใครทำอะไรแม่ได้
33:50แม่
33:52แม่ไปกับอ้ายนะ
33:54อ้ายลบก่อน เดี่ยกฆ่าช่วย
33:59ไม่ต้องกลัว
34:02มากับพ่อ
34:03อ้าย อ้าย
34:05ว่าย... applications
34:06หนูอายมาแล้ว
34:07เฮ้..
34:08เฮ้..
34:13อายจะถ่วงคืนทุกอย่างมาให้แม่เอง
34:22นี่จะว่าร้านของเรากลับสวรรย์ไปแล้วจริงๆ อย่างนั้นเหรอ
34:28โทว..
34:31เป็นเพราะว่าเราต้องพักฝืดร่างกาย
34:34ยังมีท่านจะได้เจอหน้ากันเลย
34:38เราเสียใจจริงๆ
34:41ขอมองชั้นเฉื่อว่าาไปผ่ารถทรงเข้าผ่าไทยว่าเกิดอะไรขึ้น
34:46ทุกคนเชื่อว่าไม่นานเฉ cylind regardezก็จะเสมดตึกกับมาหาพวกเราปัจเจ้า
34:51แล้วตอนนี้พระอาการของพ่ออองค์ทรงเป็นอย่างไรบ้าง
34:57เราก็ดีขึ้นมากแล้วล่ะ
35:01ได้อำมารถเพิ่มเข้ามาผ่ ישว่างแล้ว
35:04ทั้งทั้งที่ออกจากราชฉาการไปแล้ว
35:07ไม่น่าจะต้องมาลำบากกับเราเลย
35:11ถึงกลันนั้น ข้าพุทธเจ้าก็ไม่อาจจะทิ้งพระองค์ไปได้หรอกพระเจ้าค่ะ
35:16เราขอบใจนะ
35:19จะว่าเรารีบไปกันถึง ปลาดเนี่ยแสงจัก
35:24คงจะต้องการเรามากที่สุดแล้ว
35:34เดี๋ยวถ้ามแพ้กันเสร็จแล้ว เราไปกันต่อเลยนะ
35:41เฮ้ค่ะ
35:45มีปELL
35:58ห้อ!
36:00อะ!
36:03อะ!
36:05อะ!
36:08อะ!
36:09อาย...
36:11อาย...
36:12แต่ทำไม...ถึง...
36:15อ่อ...
36:18สนาหรอ
36:22ไป...พวกแกหยุด
36:24อย่าคิดจะหนีนะ
36:26แกสองคนต้องอยู่รับชัยฉัน
36:29เขาจ้างมาแล้วนี่
36:31อย่าแม่ตายจะคิดออกไหม
36:34ออกไป
36:35ลูกในท้องของฉัน
36:39ก็ควรลูกของภาโอรธ
36:42ฉันจะต้องยิ่งใหญ่ที่สุดในทัฐธรา
36:46ฉันจะกลายเป็นผู้สำเร็จราชการแทน
36:49เหมือนที่นักเอยมันเคยทำไง
36:52พาฉันไปทัฐธรา เดี๋ยวนี้
36:54พาฉันไป...เร็ว!
36:56มันคงจะเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอกนะนักอ่ะ
37:00ทำไม
37:07ทนาเทพเขาไม่ได้บอกเจ้าเหละ
37:09ว่าเขาโดนถอดจากตำแหน่งพระรถมานานแล้ว
37:13ตอนนี้ทนาเทพก็ไม่ตางอะไรจากคนธรรมดา
37:18มิจริง
37:19ไม่จริง
37:20ไม่จริง!
37:22มิจริง จะไปเจ้า!
37:23ไม่จริง
37:24บ้า like ป artistic
37:27ไม่จริง
37:28มาะ..
37:31จะมาแล้ว
37:36จะในกันสนางดีที่น่องก่อน
37:38จับเข้าพวกขึ้นทีหรือ
37:40ตอนนี้พระไม่อย่างสี่ใกล้ประทับโทษทีบ้านนะพัดีการ
37:42เป็นรีบอัตลวนานไป
37:45ไป
37:46- ไป เอาทั่วไป
37:48- ไม่! ไม่มีจับมีจริงแล้ว!
38:01แย่แล้ว ต้องไปเตือนทุกคนก่อน
38:04เตือนอะไรเหรอเจ้าพ่อ?
38:05พ่อไม่เชื่อใจไอ้ขนาดนั้นเลยเหรอ?
38:07นั่งเลย!
38:11แม่!
38:12มันริกา นี่ใครนะลูก แม่ไม่เห็นเคยพบเจอ
38:15ผมชั้นมีนามว่าชาญชัย
38:17เป็นพะโอรสบุนธร nothin ของพระราชบีดาพี่ชัยทัดด้วยค่ะ
38:19โอรสบุนธรรม
38:22ขอบประธานภัยไหมคะ
38:24ถ้าชันไม่มีความสุข
38:26ฉันก็แบบแ HORN ร Простоให้ปุitionงpakน emphas
38:29น้องใส่ 小ressesวิท emotions
38:30อิดปุitionจัยหรอ
38:31เดี๋ยวพิชมันก็ออกสิ
38:32อย่าปุไก 200 กร plausible
38:34ไป немножкоเพ jusidad um
38:36og er
38:37คุณคุณคุณคุณ
Be the first to comment
Add your comment

Recommended