- 6 weeks ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:30เข้มแข็ดนะ คนเก็ดของพ่อ
00:34ลูกของเจ้านะ ไม่ได้ไปไหนใกล้หรอก
00:38พ่อเชื่อว่า แม่ขนิดถานะ คงดูแลพลบอยู่บนโน้นแหละ
00:46เชื่อใจแม่เขาไม่รู้
00:49ฉัน
00:51ถ้าเชื่อก็หายเศร้าได้แล้วนะ
00:55มีความสุขกับลูกไป
00:59ป่านเนี้ย พลบของวิ่งสนอยู่บนโน้นแล้วล่ะ
01:05ไม่รู้ว่า ยายเขาจะวิ่งไล่จับทันไหมเนอะ
01:18ไอ้ พูดสุบัน ไอ้
01:24เฉดพ่อ
01:26อืม นี่มังเกิดอะไรขึ้น
01:30ทำไมอ้ายมาร้องไวไวอยู่ตรงนี้
01:32ไม่ได้ไปกับทนาเทพแล้วเหรอ
01:34ไม่พระเจ้าค่ะ
01:36คือ อ้ายได้รอบสังหารทนาเทพไปแล้วพระเจ้าค่ะ
01:40นำนางขึ้นมา
01:44นำนางขึ้นมา
01:46ไป
01:47ไป ไป ไป ไปสิวัน
01:50ไปกัว ไป ไป ไป ไป
01:52ไป
01:54โอ้ยไวทำไม
01:56ไป ไปสุบัน
01:58อย่าโหยไว
02:00อย่าโหยไว
02:02อย่าโหยไว
02:04อาย
02:10ทำแบบนี้ทำไม
02:12ก็พอแกนั่นแหละหนังเอ้ย
02:16ฉันรู้นะ
02:18ว่าพวกแกรวมหัวกัน
02:20ให้ฉันคอลูกแล้วก็ขังฉันไว้ในเรือนหมาย
02:22แต่ฉันไม่ได้โง่เหมือนแก
02:26ฉันไม่ยอมเป็นหมาหัวเนาหรอ
02:28ทั้งชีวิตของอาย
02:36ทำได้แค่คิดช่วยกับคนอื่นเหรอ
02:44เรือนหมายนั่น
02:46ไม่ใช่ทีขัง
02:48แต่มันคือเรือนที่ตอนนาเทพเตรียมไว้
02:52เพื่อเป็นบ้านที่อบอุ่นตำหรับอาย
02:54กับลูกตั้งหา
02:56น่าเชื่อตาย
03:00ทำไม
03:02แล้วทำไมมันไม่พาฉันเข้าหวัง
03:04ทำไมมันไม่พาฉันไปกลาบพ่อมัน
03:08เพราะเขารู้ไง
03:10ว่าทาวพินธรัตย์ไม่มีวันยอมรับอายได้ง่าย ๆ แน่
03:14เขาจึงเลือกสร้างโลกของเขาเอง
03:18มีเรือนไม้หลังใหญ่
03:20มีนางกำนัδ
03:23มีสั thànhสลาดสินเพียงพ้อร์ด
03:25ที่จะเลียงดูอ้ายได้ตลอดชีวิต
03:28เลือกคือสิ่งที่เขาทุงเทให้กับอ้าย
03:33แต่อ้ายเลือกคําลายทุกอย่าง
03:37อ้ายค่าคนที่รัก
03:40และจริงใจกับอ้าย
03:43โดยมือของอายเอง
03:45ไม่จริง
03:46ไม่จริง!
03:47ไม่จริง!
03:49ไปสุดไว้!
03:50ไปกวน!
03:56พี่สมเภทอายที่สุด
04:01ชีวิตของอาย
04:03ไม่คุ้งควรกับความรักของใครทั้งนั้น
04:06สมเภทฉันหรอก
04:09สมเภทก็ค่าฉันเลย
04:11ข้าฉันก๊า
04:13ข้าฉันได้ตายมาเลย Bianca
04:15พิสัสมอง
04:17ข้าฉันเลย
04:18ไม่เหรอ
04:20พี่ต้องทำตามสิทิธนะเทศร้องขอไว้
04:26นั่นก็คือไว้ชีวิตรูกของเขา
04:28นี่คือเหตุผลเดียวที่พี่ยังไม่ส Anglo
04:31ถึงแนะอยากจะทำแคcsไหนก็ตาม
04:35เอย
04:37แต่พี่ไม่อยากให้นางเข้าไปในวางของเราอีกต้อไป
04:41ม่อมฉันขออาศาดูแลอ้ายเองเพราะเจ้าค่ะ
04:47พ่อ...จะดีเหรอจ๊ะ
04:50ไม่เป็นไรหรอกเอ้ย
04:52พ่ออยากจะรับผิดชอบอ้าย
04:54เพราะว่าพ่อเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่หล่อหลอมให้อ้ายต้องโตขึ้นมาเป็นแบบนี้
05:04ก็ได้
05:06แต่ต้องล่ามโซ่นางออกไว้ด้วย
05:08ต้องเอาไว้ด้วย
05:12ไม่...
05:14ไม่...
05:16ไม่...
05:18ไม่...ไม่...
05:38คุณสวัสเตอา ต้องั่ trophy
05:44ต้องเธอต้องจริง
05:46พераตมอำหน่อย
05:48Core
05:52ไม่...
05:53แกท่านไว้
06:23โอ้ย จ๊ะ
06:30ขอให้บุญกุศลของการปล่อยปลาครั้งนี้
06:36จงส่งถึงลูกลบ และแม่คณิถา
06:40ขอให้ทั้งสองจงเป็นสุข อยู่ในพบภูมิอันสงบ
06:44หมดทุก หมดโสก ลัศจังห่วงในใดนะจ๊ะ
06:53หากหลานของย่ารับรูได้ ขอให้เจ้ารู้ไว้ว่า
07:02ย่ารักและคิดถึงเจ้าเสมอ
07:05ขอให้บุญนี้ เป็นแสงนำทางเจ้า ไปสู่ที่ ที่มีแต่ความร่มเย็น
07:15ถ้าคิดถึงพวกเราทุกคนเหมือนกัน
07:20ก็กลับมาหาพวกเราทุกคนได้นะลูก
07:23พวกเราจะเป็นที่ว้างให้ลบเสมอ
07:27เจ้าพี่เพคะ ยังทรงชลองพระองค์ ยังชาวบ้านอยู่อีกเหรอเพคะ
07:42ทำไมล่ะแสงจัน พี่ว่าสบายออกจะตายไป
07:48และเวลาพี่สวงใส่ชุดนี้แล้วไปเดินที่ส่วนนะ
07:51เห็นชาวบ้านเขาหวากคนน้วนชาวบ้านเขาเกียดคนนี้
07:54แม่เท่านี้ล่ะบันเทิงเลยน้องเลย
07:56เจ้าพี่นี่ อะไรกันก็ไม่รู้นะเพคะ
07:59แสงจัน เป็นเพราะว่าพี่รู้ไง
08:04ว่าพี่สามารถไว้วางใจให้เอ้ยกับพรมทัดเนี่ย
08:07ดูแลพลาณสีได้อย่างหายห่วง
08:10แต่ก็ยังมีห่วงอยู่อีกหนึ่งอย่างเนอะ
08:16อะไรเหรอเพคะ
08:18นูนไง
08:21ไหนเพคะ
08:22นูนชาญชัย เขาเป็นอะไรเหรอเพคะ
08:27ก็เห็นว่าเมริกากลับไปเยี่ยมบ้านเมือง
08:32คงคิดถึงมังป่ะเจ้าค่ะ
08:35อ๋อ...เพคะ
08:41เห็นทีคงจะได้เริ่มงามยามดี
08:44ที่จะบอกข่าวดีกับอื่นเขาแล้วหรือ
08:47อ๋อ...
09:02ชาญชัย
09:05พระเจ้าค่ะ
09:09ตั้งแต่บัสนี้ไปต้นไป
09:14เราขอแต่งตั้งให้เจ้าเป็นผ่าอาะรสบุญ Laval
09:17ของเรา
09:19เพื่อที่เจ้า
09:21จะได้มีเกียตอ言ธมากives คอ
09:25ยามที่เจ้าไปสู่ขอ มรอลิกาจากพระบิดามานดาของน่ะ
09:27พระราดชับบิดาไม่ต้องทำเท่านั้นก็ได้พระเจ้าค่ะ
09:31ไม่ว่าในฐาณะดาย scrub imoam
09:33หรอมฉันก็ต้องรักว่านี within ตับพวกอันอยู่แล้ว
09:36เฮ้
09:37เราที่เช่นเนี้ย
09:39หาใช่เพียงเพราะพระเมตราเพ cues หายอย่างเดียว
09:42แต่น้ำเป็นเพราะว่า
09:44เจ้าคู่ควรแล้วต่างหาก
09:47หลายครั้งหลายค่ะ
09:49เจ้าคือผู้ช่วยเหลือเรา
09:51และมันลิกาเอาไว้
09:52โดยที่เจ穎ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทนเลย
09:56เรานั้นถูกเช่ปากับเจ้าตั้งแต่แรกเห็น
10:00และก็เชื่อมันในน้ำใจอันมั่นของของเจ้า
10:04จึงจะได้คิดลังเล หรือขัดเคิญอีกเลย
10:08เจ้าสมควรแล้วที่จะได้รับสิ่งนี้อย่างแท้จริง
10:14เป็นภาพมาหากเรวนาที่คุณพระเจ้าค่ะ
10:18อื้ม ดีใจด้วยนะ
10:21ลองมาช่วยกันดูแลพระดาณสีไปด้วยกันนะ
10:24พระเจ้าค่ะ
10:31จริงกิน
10:35ข้อมฝันแล้วเป็นจริงแล้วนะ
10:38ไม่อยู่
10:55โอ้ย!
10:56รวดตรงนี้ด้วยสิเนี้ย
10:59บีบที่เดิมอยู่ได้
11:01อ้าย อ้าย
11:05นี่
11:07กินนี่หน่อยนะลูก
11:08พ่อไปได้ยาสมุนไพร์บำรุงคันอย่างดีมาเลยนะ
11:11กินหน่อยแล้วลูกนะ
11:12พ่อจริง
11:14อ้ายขาบวมไปหมดแล้วเนี่ย
11:16ไม่ได้เดินไปไหนเลย
11:18พ่อ
11:20พ่อพ่ออายออกไปข้างนอกหน่อยนะ
11:22นะ
11:23นา
11:24เอา
11:25แต่ว่า
11:26คือ
11:27ทางนิวังเขาไม่ให้
11:29โอ๊กพ่อ
11:30เขาไม่ลูเหร effek Rings
11:32อายก็กลับตัวกลับใจแล้วด้วย
11:35พ่อไม่เชื่อใจอายเหรอ
11:38นะ
11:39พ่อ
11:40เนี่ย ท้องอายก็ใหญ่ขนาดนี้แล้ว
11:43อายจะไปทำไล้ใครได้
11:45นะพ่อ
11:46พ่อ
11:47พ่อไอไปเดินเล่นตลาดหน่อยนะ
11:49นะ
11:50พ่อจ้า
11:51เอ่อ เอ่อ เอ่อ เอ่อ ได้ก็ได้
11:54นี่เห็นเกลาในท้องเจ้าหรอกนะ
11:57ก็ดีเหมือนกันนะ ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง
12:02ขอคุณนะจ๊ะ รับพ่อที่สุดเลย
12:21ดูบันสิ มันไม่มีแววสำนึกเลยสักนิด
12:36อืม เนอะ อืม ไหวไหมอ้าย
12:43จะกลับบ้านให้ลูกฮะ
12:46ไม่จ๊ะ ใครไม่ชอบอ้าย ก็ไม่ใช่ปัญหาของอ้าย
12:50somewhat but no problem
12:53มันหาของเขา
12:55เป็น massively ไปซื้อขนงดีกว่า
12:59อ้าว ว่าอะไรพฤธิกะ
13:03วันนี้พาหน bout of อ้ายมาด้วยर้ว
13:04และทางวังก็ไม่ว่าอะไรหรือ
13:06ไม่ว่าหรอกจาก ฉันกับอ้ายปลับความเข้าใจ กันแล้ว
13:09อ้ายเขาก็กลับตัว กลับใจแล้วละ
13:12อืม ปปดีฉันเห็นว่า
13:15ท้องมันก็ตกขึ้นทุกวัน ทุกวัน
13:17ทุกวันจะให้อุด อู อยู่ต้องในบ้านก็ไม่ไWER
13:20ก็ ganzenffentlichให้ออกมั้งนอกบ้านจะให้เขรียดนะ
13:22แล้วพอกลับบ้านไปก็คอยไปร่ามโartaใหม่
13:26แล้ววันนี้เอาขนมอะไรอะ
13:28น่ากินทั้งนั้นเลย
13:29เอากรู้ Azure ทอด
13:31แล้วก็ตอนนี้แล้วกันจ๊ะ
13:33อันนี้นะ
13:34จะ
13:35ได้อะเดี๋ยวจัดให้นะ
13:38อ่์ wandดαιสง
13:40จำปากับพี่ปรุ่คเข้าหายไปไหนอะ
13:42ทำไมฉันไม่เห็นทั้งหลายวันหรอ
13:44จำปากะปลุกทำเอ้าrounds
13:46มันเป็นค้าiant pint junt
13:49จำปาติดใจต่างเมื่อง
13:52ตั้งแต่พาค่าไปเที่ยว
13:53เพราะรู้ว่าพระม我的思ีเอ่ย
13:56ส่งอยู่ดี
13:57มีใช้ Fields
13:58มันก็เลยหมดห่วงไป
14:00เกิดจริงน่ะ
14:04ฉันก็เป็นเห็นคนเขาได้ดี
14:07และดิใจด้วย
14:09ใช่
14:11ไอ้ไอ้ไอ้ไอ้ไปไหน
14:15ยะ differentlyสงเห็นje ไปเวล้าไปไหน
14:17ไม่เห็นบ่ะ ข้าคมูจัดขนมเว่ยงนี่แหละ
14:21ricaลอู่า ไอ้ช่วง ี่เวลา ee เฎี๋ยวๆ นี่
14:25ไอ้ไอ้ ไอ้
14:34มั่น
14:35พี่พี่ ก็ไอ้ลูกสาวจันบ้างหรือเปล่าเค้าเดินผ่านมาท obey m
14:40ไม่เห็นจ่า
14:41ไอ้ไหนของเขา
14:44ทั้งไงดี
14:47แย่แล้ว ต้องไปเตือนทุกคนก่อน
14:51เตือนอะไรเหรอจ้าพ่อ
14:53อ้ายก็แค่เดินไปดูพ่าใหม่เอง
14:56พ่อไม่ชื่อใจอ้ายขนาดนั้นเลยเหรอ
14:59ไหนบอกว่าหลักอ้ายหรอไง
15:01คือ
15:05พ่อขอโทษนะลูก
15:08เพราะว่าเรากลับบ้านกันดีกว่านะ
15:12ไป
15:15นั่งเลย
15:19แม่
15:21แม่
15:27หักไหมจ้า
15:29ตกไว้ ถวย
15:31นั่งเลย
15:33นั่งเลย
15:35เฮ้ย
15:39จะไม่แย่งบันหลังฉัน
15:41ฉันไม่ให้ก่ายหรอก
15:42บันหลังของฉัน
15:49แก่
15:50แก่ก็หม่อแม่
15:52จ้า หม่อแม่
15:53ฉันก็หม่อแม่
15:54จ้า
15:55จะตบความเลย
15:57จะตบแล้วจ้า
15:58ฉันจะถีบกันไอ้ความเลย
16:01หม่อแม่อาการกำด้วย
16:04อีกแล้วเหรอเนี่ย
16:05เออ จริวะ
16:06โคงจะขายไปต้องขายกัน
16:08โอ้ย
16:09อย่างนาย
16:10โอ้ย
16:12เฮ้ย
16:13ต้องไม่
16:14แม่
16:15หนูมา
16:16แม่ของ
16:17แม่
16:18อย่าไอ้
16:20มันนั้นตร้าย
16:21แม่เขาจำไอ้ไม่ได้ลูกลูก
16:24ที่เขาเป็นบ้าแบบนี้
16:27ก็เพราะของมันเข้าตัว
16:29มันเป็นกรรมของพวกเล่นของ
16:33อย่าไปย่วงกับความเลยนะลูก
16:37แม่
16:43เน่
16:44มันดีขึ้นมากแล้วนะ
16:46วันก่อนวันไปข tone
16:48ก่ายเข้ามากิน
16:49ข้าต้องไปขอโทษ์ขอฟ้ย tpi
16:51ก็ทับแย่
16:53ampsรรม
16:54ขอบใจนะจ้ายสม
16:55asegะ
17:04ค่ะข้าจะเอาข้าไปให้พอดี้
17:05lee
17:12นั่งอ้าย
17:13ดูไว้นะ อย่าทำอย่างแม่เองนะ
17:16เอา
17:21บอมแม่ กินข้าวซะ
17:26เอา เอามา
17:28ข้าบตังไว้ตรงนี้นะ
17:30แกเป็นไทย
17:31แกเป็นไทย
17:33ไม่ค่ะ
17:34ชั้นเกียบรีมาก
17:36ชั้นเอาให้เห็นสิ
17:38เฮ้ยเหลือเธอ
17:39มันกินข้าวไปนี่ เอา
17:42ชั้นเอาให้
17:45ทำไม
17:46จริงๆ แล้ว
17:57อาย
18:00อายลูกแม่
18:02แม่
18:04ไหนพ่อบอกว่าแม่จำอายไม่ได้อย่างไร
18:07เฮ้ย อย่างไหน
18:09พ่อปล่อยอายนะ
18:11ไม่จะพาแม่กับบัน
18:13ไม่มีสติอยู่เลย
18:14เพราะไม่เห็นเหรอ
18:15อย่าลูก
18:16แม่
18:17ให้
18:20แม่สัญญากับลูกแล้วไง
18:22ว่า
18:23แม่จะให้ลูกฉะนานเอ้ยทุกล่างเลยนะ
18:27อายมาหาแม่แล้วลูกนะ
18:29อย่าลูกเชื่อเขา
18:31ทุกล่าง
18:33แม่
18:35แม่
18:37แม่
18:39แม่
18:41แม่
18:42แม่
18:43แม่
18:44แม่
18:45แม่
18:46เย็นไหมเอ้ย
18:48แม่เค้าเสียสติดไปแล้ว
18:50รอเธอ
18:51ขอเธอ กลับกลับบ้านอยู่ก่อน
18:54สุดบันลูก
19:16ลืมแม่เขาไปค่ะนะลูก
19:18แม่เขาได้รับกำของเขาแล้ว
19:21แล้วนี่ เส็บไหม
19:26ไม่จ๊ะ
19:34พ่อขอโทษนะอ้าย
19:36ถ้าพ่อยังอยากดูแลอ้ายอยู่
19:39พ่อก็ต้องทำตามกด
19:44จ๊ะพ่อ
19:46ไม่เป็นไรจ๊ะ
19:49อ้ายจะแสดงให้พ่อและทุกคนเห็น
19:53ว่าอ้ายไม่เหมือนแม่
19:59ดีมากลูก
20:01อ้ายไม่เหมือนแม่อย่างไรนะจ๊ะ
20:16knowing
20:22เท่าว่าอ้าย
20:24ไม่ง่วงวงแม่อย่างไรนะจ๊ะ
20:27ไม่รู้จักว่านี้แล้วจักว่า
20:50เราลูกรู้ไหมว่า
20:51ทำไมพระราชบิดาพี่ชัยทัก
20:53ถึงได้ส่งสารมาบอก
20:55ให้พวกเรามาพบที่นี่
20:59ลูกก็ไม่ทราบเชื่นกันไหมคะ
21:02แหละคะ
21:04ถ้าเหมือนกับนี้เรื่องร้ายแรงอะไร
21:17ไม่เป็นไรจ้ะ
21:19เราคุ้นเคยกับที่นี่มากกว่าเจ้า
21:21เดี๋ยวเราไปเก็บเอง
21:22เดี๋ยวน่ะลูก
21:26เพคะ
21:28เราต้องขอโทษด้วยนะ
21:30ที่ปล่อยให้รอนาน
21:32เป็นอีกสับพักหนึ่งคนสำคัญของเรา
21:34เขาก็กำลังเดินมาละล่าง
21:36หมายถึงใครแบบนะคะ
21:38นี่ท่านพี่ชัยทัด
21:40ที่ท่านให้เราสองคนมาในวันนี้
21:42เป็นเพราะเหตุใดกันแน่
21:44เป็นเพราะ
21:46ท่าน
21:48ทำกันเราต้องขอโทษด้วยนะ
21:50ที่ปล่อยให้รอนาน
21:52เป็นอีกสับพักหนึ่งคนสำคัญของเรา
21:54เขาก็กำลังเดินมาละล่าง
21:55หมายถึงใครแบบนะคะ
21:56หมายถึงใครเหรอไหมคะ
21:58นี่ท่านพี่ชายทัด
22:00ที่ท่านให้เราสองคนมาในวันนี้
22:02เป็นเพราะเหตุใดกันแน่
22:04ท่าน ท่านอย่างดูใจร้อนเหมือนเดิมเลยนะ
22:07เอาเผิด เราขอพูดกับพวกท่านตรง ๆ เลยแล้วกัน
22:10คือว่า
22:12เราอยากจะสูบขอลูกสาวของพวกท่านอีกสักครั้งหนึ่งนะ
22:26อืม
22:37เหมือนวันนั้นไม่มีผิดเลยนะ
22:39ตอนที่เราเจอกันของอะไรที่นี่
22:42อืม
22:46เดี๋ยว
22:48ไปแอบหยิบชุดใครมาหรือเปล่า
22:50ทำไมล่ะ
22:52ไม่ถูกใจพระดิดาหรอ
22:57เปล่า ก็แค่แปลกตา
23:00ไปเปลี่ยนชุดเธอไป
23:02คนเปลี่ยนไม่ได้แล้วล่ะ
23:04มากับเราสิ
23:06เดี๋ยว
23:08จะไปไหน
23:09เสร็จพ่อ ก็เสร็จแม่เราประทับอยู่ตรงนั้นนะ
23:12อยู่พวกท่านก็เห็นเราหรอก
23:14ความรับแตกพอดี
23:16เข้าไปให้เห็นเลยไง
23:18ต่ะ มาเร็ว
23:20มาเร็ว
23:22อืม
23:24ในฝั่งของเธอ
23:28อ้าว มาแล้ว
23:34มาริกา
23:36นี่ใครนะลูก
23:38แม่ไม่เห็นเคยพอบเจอ
23:40กราบถวายบังคมพระเจ้าค่ะ
23:42ผมชั้นมินามว่าชาญชัย
23:44เป็นพระโอรถปุ่นทำของพระดาชวิดาพี่ชัยทัดประเจ้าค่ะ
23:48ฮะ เออรอดบุ่นทำ
23:50ขอบพระทานภัยเพคะ
23:52ใช่แล้วล่ะ
23:54นี่คือลูกชายบุ่นทำของเราเอง
23:56แล้วตอนนี้ผมมาทัดก็ได้แตกตั้งให้ชาญชัยเป็นเจ้าเมืองไฟเนื้อ
24:02เพื่อดูแลพืชผลเรื่องการเกศของพระราณาศี
24:04ให้จะเหลือเติบโตมั่นคงไปด้วยกัน
24:06ลูกชายของเราคนนี้แหละ
24:08ที่จะสู่กอบพระธิดา
24:10ที่จะสู่กอบพระธิดา
24:12ม่อมฉันขอพระราณาศีทานอาวิญาต
24:14ให้ม่อมฉันได้พิเศษสมรถกับพระธิดาเธอประเจ้าค่ะ
24:18ม่อมฉันขอพระราณาศีทานอาวิญาต
24:20ให้ม่อมฉันได้พิเศษสมรถกับพระธิดาเธอประเจ้าค่ะ
24:24ม่อมฉันถraitไหวสัจจ่ะว่า
24:26จะรับและดูแรกรูปรูปสั่วของพระองค์
24:28จะตาบช่วยชีวิตจะหาไม่
24:30หวังว่าปกธ że
24:30คงจะไม่รังเกฎรูป
24:33ลุกชาย
24:34ของเราคนนี้ทันไม่ลังเกฎเลย ก็ค่ะ
24:36เพลงแต่ว่า
24:38ไม่รรังเกียนเลยเพคะ!
24:40เพจงแต่ว่า...
24:42ท่านธีชัยทัตร์
24:44เรื่องเนี้ย
24:45เราต้องขอถามความสมัครใจ
24:46มลิการูกสาวเราดูก่อน
24:48เพราะว่าเรามาอยากคลุ่มถุงชน ลูกสาวเราอีกต่อไป
24:52มลิการูก
24:53จรุคจะว่ายังไง
25:00ไม่เหemente cerca
25:04ทำไมพูดอย่าง consultant อย่างลูก
25:06ก็หม่อมฉันไม่รู้จะตกลงกับใครนี่แพ้คะ
25:10คนตรงหน้า ยังไม่เคยขอหม่อมฉัน ชัดๆเลยสักครั้ง
25:18ชัยหายใจความหมด
25:19พัฏิดาเมริกาหรอก แต่งงานกันนะ
25:37จ้า
25:49ไม่ใช้ overarching有กิ skipping แต่งงานหรอกIf
26:10ขอบว่าไทยนะเพคะ
26:25ที่ยังทรงอุตสาหรุจจากกระเทศา
26:29คิดว่าจะส่วงใส่ชุดชาวบ้าน
26:31มาเข้าไปทีสะอีก
26:32แม้แสงฉัน
26:35พี่นาประดับไหนแล้ว
26:37รู้หรอกนะ
26:38ว่าพี่ดีนัก
26:40เดี๋ยวก็จับใส่ชุดชาวบ้านด้วยกันซะเรา
26:42เอาไหม
26:43เจ้าพี่
26:44อืม
27:10อื้อ
27:14รอ
27:16อื้อ
27:18อื้อ
27:21อ الا
27:23อื้อ
27:26จูกเลย ...
27:47荻อเดชะหัะอายามีผลก้าว
27:50มีสายรายงานเข้า เขา våraมากว่า cine
27:52น้ังได้ขอไปที่เรียบร้อยแล้ว
27:54ภาเจ้าคะ
27:55วิ่งเป็นимческоеสดี
27:57หยุดมาก
28:09เนี่ย
28:11เนี่ย
28:13เนี่ย
28:21พาเจ้า
28:23เฮ้ย มีหลาน
28:30โอ้ย สัตว์เล็ก
28:35เฮ้ย ยังไงลูก
28:39อ้าย ทุกคนมารอกันอยู่ข้างนอกนะ
28:43พ่อจาพาอ้ายออกไปคุยข้างนอกดีจ้ะ
28:47ได้
28:53โอ้ย
28:57โอ้ย
29:09อ้ายจะเลี้ยงดูเด็กคนนี้ยังไง
29:12ก็เลี้ยงตาม มีตามเกิดนั่นแหละ
29:15แม่มาถูกรามโซ่อยู่แบบนี้
29:17จะให้เลี้ยงดีขนาดแน่
29:19จริงๆที่เรามาวันนี้
29:24เราจะขอเอาเด็กไปเลี้ยง
29:27ได้ เอาไปสิ
29:29จะออกไปต้มยำทำแกงอะไรก็ออกไปเลยนะ
29:32แต่วันแรกกับแกะโซ่นี้ออกให้ฉัน
29:34ปล่อยฉันไปหิสละ
29:35แล้วก็เอาเด็กไป
29:37อังก็คงไม่ได้
29:52เพราะโซ่นั่น
29:54ทำให้เจ้าได้มายืนปากดีอยู่ตรงนี้ไง
29:55สิ่งเดียวที่แรกกับโซ่ตัวน
29:58เจ้าให้ได้ก็คือ
29:59ชีวิตของเจ้า
30:01หัวถ้ามาเมือนแลกasi
30:05เธ้าเด็กคืrences
30:06เฮ้ยอืม
30:08ไอ้ทางทันมะบาว
30:11อะ เหน segundos
30:14แถกปากหรอสิ นักแล้ว
30:16เด็กคนนั้นไม่ใช่สิ่งของนะ
30:18สาวน่าไม่อายจริงๆ
30:21พูดแกน่าอะไรน่าไม่อาย
30:23อยู่ดีๆจะมาพรากแม่พรากลู柄
30:26บ節目
30:26ดูข้างอยู่แล้ว
30:26ออกไป
30:27ออกไป
30:28ลูกใช้ฉันจะเล็กไงก็ได้
30:30เยี่ยม美
30:37เอ่อ เป็นยังไงกัน texting
30:40ฝ่opp
30:42จ้ะ จ้ะ
30:43ยายย
30:44มีขนมมาฝากทุกคนนะ
30:47เดี๋ยวมากินกันลูก
30:48เดี๋ยวมากินกันน้อกขนม
30:50ยายามีขนมมาฝาก ל Collins
30:53ยายสมนี้
30:54ได้แล้วอึงอ่ะ
30:56อึงกำลังตามมาจ๊ะ
30:58ขนม ดูขนม
31:01พี่หลงมาด้วยเหรอ
31:02ครูแม่ ลูกแม่มานี้เลย
31:07พี่อื่นจะต้องมาดูลูกแม่น่าเลย
31:10ลูกแม่น่าระก น่ารักน่าหลักน้ายชังเนาะ
31:14อ่ะ ดูขนม
31:17อื้อ
31:18เอ้ย
31:19โอ้ย
31:27อยากกินเนื้อ
31:29มาติ มากินเนี่ย มา
31:31ทำมาฝากเองด้วย
31:33มา กินหนม
31:43นั่งเอ้ย
31:45ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
31:47ทำให้แก่เรียงก็ได้
31:49เอาไป
31:55ปุ่มดีๆ ลูกปุ่มดีๆ
31:59ไม่ดูสิ
32:01หน้าตาไม่เกียดเนอะ
32:03หน้าตาไม่เกียดจัง
32:17ไม่ดูสิ
32:23นี่เจ้าหนู
32:25กลับฟังด้วยกันแล้วลูก
32:27ดูเหมือนว่าจะยิ้มแล้วนะพ่อเจ้าค่ะ
32:29อีกเจ้า
32:37จิ เอาขนมมมแม่กันสิ
32:39อ่ะ ดังมันลูกกันกัน
32:41เอาไปสิ
32:43เอาไปกิน
32:45เอาไปกินเลย
32:47วัทนาย
33:01นายมันังพ์
33:01เป kaz cres นายไม่ไป
33:03ผมไม่เป็น กินไม่ได้แม่ค่ะ
33:05บนใคร
33:08นี่
33:10ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
33:12เอามานี่
33:14เอาไป
33:16seasons segments
33:20ฉันจะให้พี่อุ่ง Edwin
33:22อะไรของแกแนน Merry hunting
33:24ให้ละเอาไปคืน
33:27roar
33:31โอโฮ
33:33จำทำไมได้
33:35ท่านจะเมือง
33:36คิดถึงเลยเกิน
33:38ฉันก็คิดถึงยายจ้ะ
33:39啰...อ้าว...ยายคิดถึง
33:41พี่อุ่ง...พี่อุ่งจ้ะ
33:43พี่อุ่ง
33:44ปุด... CorOаются
33:46พี่อึง ฮาอาย
33:49ทำให้พี่อึงถือ
33:50ตัวแบบนี้ละจ๊ะ
33:52ดูพวกอ้องธาน
33:53ถือตอนนี้พี่เป็นเจ้าเมืองแล้วนะ
33:57และถานก็ไม่ต่างจากภาโอรส
33:59ของพับบิดาพี่ everywhere
34:01จริงหรอ
34:02จริงหรอจ้าพี่อึง
34:07เฉยต Murli
34:08clammy
34:09อยากกิน
34:11อยากกิน
34:12พี่อึง
34:13ไม่ต้องไปกิน
34:14มาคุยเรื่องของเราดีกว่านะจ๊ะ
34:16พี่อึง
34:17พี่อึงกิดถึงอ้ายใช่ไหมล่ะ
34:21พอเราห่างกัน
34:22พี่อึงถึงได้ลูกหัวใจตัวเอง
34:25พี่อึง
34:26พี่อึงจะเอาลูกอ้ายไปเรียงใช่ไหม
34:28อ้ายไม่ติดเลยนะ
34:30เรียงดูลูกเขาอ่ะ
34:33แต่ต้องเรียงดูแม่เขาด้วยนะ
34:36คือตอนนี้พี่แต่งานกับเมริกาแล้วนะ
34:42ว่ายังไงนะ
34:44ไม่จริงอ่ะ
34:46ไม่จริง
34:48อืม ถ้าไม่นานจัง
34:51ไหนว่ามันรับย้ายสมเฉยๆ ยังไง
34:53กลับกันเธอ
34:55ได้สิ เพราะมีสี เราไปก่อนนะ
34:58ไป ย้าย
34:59ไป ไป ไป
35:11ทำไมทุกคนมีความสุข
35:13ฉันไม่มีความสุขอยrey ยังคนเดียว
35:17ไม่ยอม ไม่ยอม
35:19อาย...
35:23กอได้เ upcoming อยุ่ง
35:27แmeraค่อ้าปาก็เห็นลิ้นไก่
35:31ครั้งนี้ พี่ต้องขอบคุณตัวเองจริงๆ
35:33ที่เชือว่า อายไม่ได้กลับตัวกลับใจแล้ว
35:39ปล่างอี它 athletic ที่ทุกคนมีความสุข
35:41แต่ลืมไปหรือเปล่า
35:43ถ้าอายไม่ได้ค่าพออรธนาเทพ
35:45ป่านdal Ma technique
35:46fer ha будommesเป็นทราศพทร 약간ตา จากคนอื่น
35:50ฉันยังไม่กลับตัว
35:52แล้วก็จะไม่มีวันกลับ
35:54ถ้าฉันไม่มีความสุข
35:55ฉันก็แบบim accountability
35:57ให้ปุ๊กเก่มีความสุข
36:01กี่มีฑกี่อิดใจหรAll
36:02อยู่ไพศมันก็ออกไล่
36:04อยู่ปุ๊กเกลก็กลายเป็นย้อยกันหมดแล้ว
36:09รัปก่อยยังวินไม่ได้ค่ะดู
36:13เฮ้ย ทำไมดีอ่ะ
36:15เฮ้ย เจอ ผู้รัดยังกลายเป็นย้อยอีก
36:18เฮ้ยฮะ
36:19เจ้ย เจ้าเป็นอะไรมั้ย
36:25เอ้ย ตายไม่รู้สึกอะไรนะเพ inconsistent
36:34พิช!
36:36พิช!
36:38พิช!
36:40พิช!
36:44พิช!
36:46ดูเหมือนว่า
36:48คนที่กินยาพิชเข้าไป
36:50คงจะไม่ใช่พวกเรานะครับเจ้าค่ะ
36:52เจ้าค่ะ
36:54คงจะไม่ใช่พวกเรานะครับเจ้าค่ะ
37:21- เอ้ย ควรอยู่ใช่ไหม?
37:22- โอ้โฮ ต้องรอก่อนนะครับเจ้าค่ะ
37:24- ต่อแม่สุดหัว? เค้าไม่เข้าไปดูจะที่เห้อ
37:26- เธอด์แม่ต้องรอก่อนนะครับเจ้าค่ะ
37:27- หาวนี้เดียวนะ ต้องรอด์ชิงๆนะ
37:29- เศษแหด็ดเข้ามาได้แล้วครับเจ้า
37:31- былออกเจ้าค่ะ ฮะเด็ดแม่เจ้าเจ้าค่ะ
37:34- มีผู้ปกลิก!
37:36- มีผู้บกลิก!
37:54คุณสารตะแม็บลาบู
38:01อาสัยอยู่ในฝั่งของคา
38:09นางเอ้ยเป็นลูกกำพระ
38:15ถึงเวลามรอนรับ
38:23รอนแต่รำแกะหลือแต่รำอ่อน
38:28เอารำมารำให้แกะแม็บลาบ
38:37มานดาฉันอยู่แห่งใน
38:42หรือจะตายในฝั่งของคา
38:49คุณสารตะแม็บลาบู
Recommended
39:01
|
Up next
38:56
38:51
39:43
40:36
40:21
56:02
38:45
31:07
43:12
38:32
1:03:02
37:59
1:19:22
39:11
39:31
40:22
40:30
39:01
39:22
39:12
39:36
39:23
Be the first to comment