Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • yesterday
ย้อนหลัง

Category

😹
Fun
Transcript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณิวามในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:12ทานเยอะๆนะครับ ทั้งคุณพ่อคุณลูก ได้ตัวไวไว้นะลูกนะ
00:31ทานก่อนครับ
00:34เจ้าครูค่ะป่า
00:38อร่อยใช่ไหมครับ
00:52คุณลูกได้มากับใครเหรอคะ
01:07ดูสนิทกันเลย
01:10เพื่อนครับ
01:13เดี๋ยวมารับออเดอร์นะคะ
01:15ขอบคุณครับ
01:18ทานที่คุณเทพมีเป็นหมื่นเป็นพันด์
01:22ทำไมต้องมาร้านเดียวกันด้วย
01:25มาร้านเดียวใครเหรอครับ
01:28คุณระดากับคุณป่า มีปัญหากันแล้วครับ
01:38เว้ย ฉันจะลองให้ฟังอีกทีนะคะ
01:43ขอบันว่าตอนนี้ฉันแยกยายกันอยู่กับหมอป่าค่ะ
01:47สุดว่าเราไปร้านกันกันเหรอ
01:54ไป
01:55แม่ราดา
02:00รaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredいaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredaredared
02:30ครับ
02:38แม่ราดา มีทุราต้องไปทำต่อจ้ะ
02:40อย่าไปกลแม่ราดาเลยนะ
02:44กลับบ้านเร็วๆนะครับ
02:48ครับ
02:50คุณราดาครับ
02:52ไปกันเธอครับ
02:56ค่ะ
03:00ค่ะ
03:06ดูท่าทางสนิทสนมกันจังเลยนะครับ สองคนนั้นนะ
03:12อ่ะ น้องมิก ไปทานข้าวกันนะ
03:14พอป้อนอีก ดีไหม
03:16อืม
03:18อ่ะ
03:20อ่ะ
03:22อ่ะ
03:24อ่ะ
03:26อ่ะ
03:28อ่ะ
03:30อ่ะ
03:32อ่ะ
03:48นี่ครับ
03:50อ่ะ
03:52อ่ะ
03:54อ่ะ
03:56ขอโทรนะคะ
03:58อ่ะ
04:00พาฉันไปทานอาหารที่ดีๆอ่ะ
04:02แต่ฉัน
04:04ดันพาคุณมาทานที่นี่อ่ะ
04:06ไม่เป็นไรเลยครับ
04:08มันไม่ได้สำคัญว่าเรากินอะไร
04:10แต่สำคัญที่
04:12คนที่เรากินด้วยมากกว่าครับ
04:14อืม
04:16อืม
04:18อืม
04:20อืม
04:22อืม
04:24ตกลงเกิดอะไรขึ้นหรือครับ
04:26อืม
04:28อืม
04:30อืม
04:32อืม
04:34คุณพิมรดา
04:36ภารยาคุณป้า
04:38แม่แท้แท้ของลงมิกที่หายตัวไปอ่ะ
04:42เขากลับมาค่ะ
04:44ฉันก็เลยแย่งออกมา
04:52คุณง่ายๆก็คือ
04:54ฉันกับคุณป้าเราชบกันแล้วค่ะ
04:58แล้วคุณป้าเขายอมแล้วครับ
05:06ไม่ยอมก็ต้องยอมจบอ่ะค่ะ
05:08คุณพิมรดาเขาเป็นแม่ท่าที่นี่
05:10คุณพิมรดาเขาเป็นแม่ท่าแท้ของลูกอ่ะ
05:14ส่วนฉันก็
05:16เป็นแค่คนแก้ขัด
05:20คุณรดาอย่าด้อยข้าตัวเองสิครับ
05:22เรื่องราวที่เกิดขึ้นเนี่ย
05:24มันก็แค่จุดเปลี่ยนในชีวิตนะครับ
05:26คุณรดาต้องได้เจอคนที่รักคุณรดาจริงๆ
05:30คุณดาดาจริงๆ คนที่เลือกคุณดาดาก่อนแน่นอนครับ
05:48ขอบคุณที่ให้กำลังใจฉันนะคะ
05:52แล้วคุณขาเชนอยากคุยกับฉันเรื่องอะไรเหรอคะ
05:56ผมอยากคุยเรื่องคุณก้อยครับ
06:00คุณดาดาน่าจะรู้ว่าคุณก้อยเขาคิดยังไงกับผม
06:08คุณเชนก็ลองครบกับก้อยแบบเพื่อนรู้ไปก่อนไหมคะ
06:13เอาตามตรงนะครับ
06:15ถ้าให้ผมเป็นเพื่อนกับคุณก้อย
06:17ผมเป็นให้ได้นะครับ
06:20แต่ผมเป็นมากกว่านั้นไม่ได้
06:24ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ
06:30กลับมากันแล้วเหรอคะ
06:41ผสม แต่พัมนิ้งไปอาบน้ำไหมนะจ๊ะ
06:44ได้ค่ะ
06:46ไปค่ะ
06:48พิมพ์ว่าเราต้องคุยกับลูกจริงจังเรื่องคุณนาดาแล้วนะคะ
07:04ไม่งั้นมิกก็จะร้องหาแบบนี้ไม่อยู่ด้ะ
07:07แต่ที่สำคัญพิมพ์ไม่อยากให้เราต้องโกหกลูกแบบนี้อยู่เรื่อยๆนะคะ
07:12ผมเข้าใจครับพิมพ์
07:18แต่น้องมิกก็ผูกพันกับละดามาก
07:21ผมอยากให้เราค่อยเป็นค่อยไป
07:23ไม่อยากทำอะไรที่มันกระชากความรู้สึกของมิกก็เกินไป
07:27แต่ป่าคะ
07:31คนเราก็ต้องเจอกับความผิดหวังทั้งนั้นนะ
07:34แล้วถ้าเราไม่ฝึกให้ลูกได้เจอกับความเสียใจเลย
07:37แล้วต่อไปลูกจะอยู่ในโลกใบนี้ได้ยังไงนะคะ
07:41มันไม่ใช่แค่นั้นไงครับพิมพ์ มันจะกระทบต่อการป่วยของลูกเราด้วย
07:57ลูกป่วยเป็นอะไรเหรอคะป่า
08:04น้องมิกเป็นโลกหัวใจนะครับพิมพ์
08:06วิธีเดียวที่จะรักษา ก็คือการต้องผ่าตัดเตรียนหัวใจ
08:13ตอนนี้ก็รอคิวอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรอไปอีกนานแค่ไหน
08:19เพราะฉะนั้น
08:22ผมไม่อยากให้มิกต้องเจอเรื่องช็อค จนหัวใจรับไม่ไหว
08:30ว่าไปนะลูกแม่
08:33มิก
08:37พิมพ์
08:40ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
08:43น้องมิกจะต้องไม่เป็นไร
08:45ป่า
09:00เมื่อไหร่แม่ดาดาจะกลับบ้านครับพ่อป่า
09:03ไม่คิดถึงแม่ดาดา
09:04เมื่อไหร่แม่ดา
09:06เดี๋ยวพ่อป่าจะลองโทรหาแม่ละดาใหม่นะ
09:10คิดไหม
09:12ครับ
09:13นอนก่อนคืนนิด
09:15เอาล่มมาว่า
09:16เก่งมาก
09:18นอนกันแล้วเหรอครับ
09:20อืม
09:21นอนกันแล้วเหรอครับ
09:22อืม
09:23อืม
09:24นอนกันแล้วเหรอครับ
09:25อืม
09:26อืม
09:27อืม
09:28อืม
09:29อืม
09:30อืม
09:31อืม
09:32อืม
09:33กอดกอดกันนะคะ
09:35ยังไม่รองครับ
09:38นิดอยากฟังนิทานก่อน
09:40แม่พีกป์160ก่อน
09:43เล่นidity ให้ได้ให้ฟังหน่อยนะครับ
09:43ได้สิครับ
09:45อืม
09:47อืม
09:47เอาล่นีแล้วกันเนอะ
09:50เจ้าป่า
09:53ว่าความ
09:55มิจเบื่อแล้ว
09:56ผมอยากฟังเรื่องใหม่
09:58เรื่องใหม่หน่ะลูก
10:00เรื่องอะไร forces
10:02ว่า เหลือคอ
10:05เรื่องกระแตกับcrireก็ได้ครับ
10:06แม่ดา・ดาเคยเล่าให้ฟัง
10:08ใท奈หนุกมาก
10:10มีชมิดชอบ
10:11ได้จ่ะ
10:12เรื่องนี้แม่รู้จักดี
10:14แล่วแม่เล่าสดได้เลย
10:16กลาวแล้วนะครั้งรักนานมาแล้ว
10:17มีกระต่ายตัวหนึ่งอดสรนติ experiencing
10:20มันก็ชอบ โอ. อัว ตัวเองก็มันค Corta 에�지도
10:23ไม่ชัณหนุก เหมือนแม่ดาเล่าเลยครับ
10:26แม่ดุดาทำเสียงด้วย
10:29ฉันเป็นตัวแม่กระตาย
10:32ฉันค่องแค่ว่ว่างไว้
10:34แสดย่ายไหนก็ชูไม่ได้
10:39แม่ต้องเริ่มเองนะลูก
10:41อ้าโอเค แต่แม่เล่าใหม่ เล่าสักมีเสียงด้วย
10:46แม่เอาแล้วครับ มิกเมี่ยกฟังแล้ว
10:49มิกกล้วง
10:56มิกจะนางกับพ่อป่าครับ
11:03อ๋อ อับใส่แม่แบบนี้ก็ได้เหรอ
11:09ไม่เป็นไหม
11:12ผมกลับไปนอนที่ห้องก่อนนะ
11:14ผมอยู่กันเพิ่งมิกก่อน
11:16ว่าถ้าผมพยับตอนนี้ เดี๋ยวนี้เขาจะเติน
11:19จะยังไงผมตามไป
11:22ครับ
11:26ตอนนี้อีก
11:41ทางนี้
12:11ได้เวลาหน่อนแล้วนะ
12:20พวกนี้ต้องตื่นแต่สาว
12:21ฮะ
12:41ไม่มีสัญญาณที่ตื่นให้โหวว่าเธอจะไป
13:01ไม่มีคำลาจากเธอสักคำให้พอเตรียมใจ
13:07ไม่มีความคิดเลยว่าสักคำ
13:11จะมีว่าเธอ сво være
13:14แม่พิม คะแม่พิม
13:17一次
13:19คนจัดนอนไปไหนก็ไป
13:20แม่พิม ตื่นถือครับ
13:21ถึงเวลักจินแล้วคะ แม่พิม
13:23้ойдิ่BY Digg
13:26มีอีกลุก
13:30แม่ขอโทษนะคะ
13:34หน่อย ไม่โกดแม่น่ะ ลูกน้า
13:42แล้วพ่อปาละลูก
13:44พ่อปามีผ่าตัดดวนเมื่อครึงครับ ยังไม่กลับมาเลย
13:48แม่พิมพ์พามิ้งอาบน้ำ แต่งตัวไปลงเรียนหน่อยสิครับ
13:58แม่ง่วงอ่ะ ให้ประสุมกับพี่แต่อาบให้แล้วกันนะ
14:02แม่ขอนอนก่อน
14:16แน่นแล้ว
14:18เรียบร้อยค่ะ
14:24เป็นแม่คนรวนกินบ้านกินเมืองแบบนี้ก็ได้หรือป่ะ
14:28เฮ้ย อย่าหนึ่งทาเจ้านาย
14:30อย่าว่าแม่ต่อหน้าลูก
14:32จ๊ะ ก็มันจริงนี่ป่ะ
14:34วิ...
14:36แล้วใครจะไปส่งน้องมิกที่ลงเรียนนะป่ะ
14:42มาค่ะ น้องมิก
14:44มาค่ะ น้องมิก
14:46ไป
14:48ไป
14:50ไปค่ะ
14:52มาค่ะ
14:54มาปุกสิ
14:56แกปุกสิ
14:58ป้านั้นแหละปุก
15:00แกนั้นแหละปุก
15:02ป้านั้นแหละ
15:04ฮุย
15:06ทำอะไรกันนะ
15:08ปุกสิ
15:10ปุกสิ
15:12ทำอะไรกันนะ
15:14เข้ามันทำไม
15:16เออ...
15:18คือว่า
15:20คุณนิก
15:22อัดน้ำแต่งตัวกินข้าวเรียบร้อย
15:24พร้อมไปลงเรียนแล้วค่ะ
15:26แล้ว
15:28คุณปาไม่อยู่ค่ะ
15:30คุณพิมพ์คงต้องไปส่งน้องมิกที่ลงเรียนค่ะ
15:32ไม่ไปด้วยหรอก妈
15:48ประส่งกับแต่แล้วก็เรียกแท็กซี่ไปส่งมิกที่ลงเรียนสี่
15:53แต่...แต่ด้วยปกติแล้วถ้าคุณป๊าไปส่งไม่ได้เนี่ย
15:57- ออกไป! ออกไป! ออกไป! ออกไปค่ะ! ไปสิ! มีประตูด้วย!
16:15คุณมิกไม่ค่อยทานอาหารเลยค่ะ แล้วก็บนคิดถึงแต่คุณละดาตลอดเลยค่ะ
16:20ขอบคุณครับ ประสม แต่ผมจัดการเองครับ
16:24ค่ะ
16:27- ป้า ทำไมป้าไม่บอกคุณป้าเพื่อรvivquisวงที่คุณพิฟต์เกร์fy services
16:35ของมิกที่โรงเรียน ฉันไม่อยากจะเก้าไกลหรื้อของเจ้านายไง
16:41เราไม่ได้เก้าไกลหรือของเจ้านายนะป้า แค่รายงานตามคนเป็นจริง
16:46- ก็ รายงานอะไร
16:49ฉันถามว่ารายงานอะไร
16:59ก็แค่โทรไปบอกคุณปาว่าคุณมิกไม่ค่อยทานอาหารค่ะ
17:07แล้วก็บนคิดถึงแต่คุณละดาค่ะ
17:12ยุ่งเก่งนักนะ
17:14ถ้ายังอยากมีงานทำ ก็สงบปากสงบคำไม่ให้ดี
17:21ถ้ามีเรื่องอะไรก็อย่าไปรบกวนปา เด็ดขาด
17:24ไม่ว่ามิกจะเป็นอะไร จะกินหรือไม่กิน Tactgy ก็ให้รายงานทั้งคนเดียว
17:29ฉันจัดการเรื่องในบ้าลเองได้ ข้อใจมั้ย
17:34- ข้อใจค่ะ
17:37ขอบคุณครับ
18:07ขอบคุณครับ
18:37อ้าาาเอาว if... ฉันจะบ่าตาย
18:40ทำไมคุณขเชนต้องมาบอกฉันด้วยเนี่ย
18:43ก็เพราะว่าเขาคงอยากให้fish portraitsneg่าย Balance
18:46หรือไม่ก็คงอยากให้เราเบก ๆ ก้อย suppose
18:51เรื่องตัวเองจะเอาไม่ลอดเลย
18:53จะให้ฉันได้จัดการก่างอะไรได้
18:59โอ้ยยย voi
19:01คุณบาทโ electrodeมา ฉัน..ฉันจะรับดีไหม
19:04เอา...แล้วทำไมเหรอต้องไม่รับอ่ะ ก็รับไปดี
19:07คุยแล้วมันเสบอ่ะ
19:09อ่ะ ถ้า หงัดก็ไม่ต้องรับ
19:12ไม่ต้องเขามีทุร้าล่า
19:14โอ้ย ก็เป็นอะไรของแกเนี่ย ไปถิ่งกับตัวเองก่อนไหม
19:20ค่ะ
19:22ผมอยากเจอคุณครับ
19:37ขอโทษนะครับ ที่ต้องลบกวนคุณ
19:52มิกข้าบนคิดถึงคุณไม่หยุดเลย
19:55เมื่อเช้ากระดูดเศ้า ๆ ไม่ยอมทานอาหาร
20:00ฉันเข้าใจค่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลา
20:11นอกจากเรื่องมิก พวกเราก็ยังไม่เคยคุยกันจริง ๆ จัง ๆ
20:18คุณเองก็ต้องรับบากใจ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้น
20:23มันก็ไม่แฟกับคุณที่สุดเลย
20:25แต่
20:28แต่
20:29ถึงได้ให้ฉันตัดเซ็นใจเนี่ย
20:31ฉันคิดว่าทุกอย่างที่เป็นอยู่มันถูกต้องแล้วค่ะ
20:37มิกควรได้อยู่กับแม่แท้ ๆ
20:39ได้มีครอบพวกที่สมมูลพร้อมหน้าค่ะ
20:48แล้วคุณล่ะ
20:51ฉันโอเคค่ะ ฉันไม่เป็นไร
20:54ฉันคิดมาแล้วว่าทางนี้ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่ายจริง ๆ ค่ะ
21:05คุณไม่ต้องรู้สึกผิดกับใครทั้งนั้นนะคะ
21:07ไม่ต้องรู้สึกผิดกับฉันด้วยค่ะ
21:13ฉันแค่อยากเห็นคุณกับนี้มีความสุขกว่า
21:22ไม่ได้นะ
21:24โอ้โห
21:38เป็นไงครับ
21:40สนุกครับ
21:42วันนี้เนี่ย แม่ระดามารับน้องมิดไปทันข้าวนะครับ
21:45จริงหรอครับ
21:46จริงหรอครับ
21:47ครับ
21:48เย้ย
21:49เย้ย
21:50เย้ย
21:52พระปาไปกินไหมคะ
21:55พระปาเข้าไปอยู่แล้วแหละ
21:57อื้ม
21:58เย้ย
22:14เฮ้ย
22:16ทางเงินสดเอกสารเครื่องเพชรมุดปัญชีบุ่งมีอะไรเลยอ่ะ
22:20ป้าเข้าเก็บไปไว้ที่ไหนเนี่ย
22:21อะ
22:23หนิ
22:27หวะ
22:28เอ้ย
22:29ไปอยู่ตั้งหลายวันละ
22:30ยังไม่เห็นมีเงินโอนไหมไ switched there
22:31แล้ว
22:33ฉันก็พยายามอยู่ไง
22:35มันไม่ต้องใช้ความพยายาม
22:38พี่อย่าลืมหรือว่า
22:39เธอเป็นเมียไห้หมอปลา
22:40latch ขอมันก็หายแล้ว
22:45ถ้าฉันขอหมอปลาก็ต้องสงสายป่ะ
22:47ฉันกำนั่งหาLinkเครื่องเพชชไปขาอยู่ไง
22:49อยู่นี่ไง
22:51เออ
22:53จะทำอะไรก็รีบทำ
22:55อย่าให้ฉันต้องไปคุมเลย
22:57ไม่ต้องมา
22:59ฉันจัดการเองได้
23:19ผมดีใจมาก 2 ตัว 2 เลย
23:29เวลา 5 ปีมันเปลี่ยนอะไรได้เยอะนะคะ
23:33แต่เวลา 5 ปี
23:37ไม่เคยเปลี่ยนใจผมได้เลยนะคะ
23:39หรหรหราย어를 เห็นค่ะ
23:42หรหารหร la d our hat
23:44ขอตแฮนตัวเองว่าพิมพ์นะคะ
23:46เพื่อดีว่าตอนที่ ราดาจำอะไรไม่ได้
23:50คนที่ช่วยไว่เข intentarว่าพิมพ์นะคะ
23:53ก็เลยคุณชื่อพิมพ์มากกว่า
23:57ไม่ว่าคุณจะคือพิมพ์หรือว่า ราดา
24:01ผมก็ยังรักคุณ ไม่เคยเปลี่ยน
24:03หิม
24:05เลิกกับหมอป่า
24:07แล้วมาแต่งงานกับผมนะ
24:09ผม
24:11พร้อมจะดูแลคนทุกอย่าง
24:15ให้หมอป่า
24:17มันไม่รักคุณแล้ว
24:19มันเลยไปแต่งงานใหม่ไง
24:21ผม
24:23ผม
24:25พร้อมจะดูแลคนทุกอย่าง
24:27ให้หมอป่า
24:29มันไม่รักคุณแล้ว
24:31มันเลยไปแต่งงานใหม่ไง
24:35พิมพ์เพิ่งกลับมา
24:37ขอเวลาพิมพ์อยู่กับลูกก่อนนะคะ
24:41เริ่มแบบนี้
24:43ถ้ามันจะตัดกันปุบปับ
24:45พิมพ์กลัวว่ารูกพิมพ์จะรับไม่ไหว
24:51มันๆ หมายความว่า
24:53พิมพ์ไม่ได้รักกับหBUอป่าแล้ว
24:55ถ้า��이ดพลีอเรื่องลูกได้
24:57ก็จะเลิกใช่ไหม
24:59มันเป็นเรื่องексันต่ออนค sabotรัน
25:01พิม como v Johnson
25:03คอเวลาหน่วยนะคะ
25:05พิมพ์ผมต้องค่อยๆถอยออกมานะคะ
25:07byłys
25:09ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
25:11iblical
25:15ค่ะ
25:17เอ่อ
25:19พิมณ์อยากจะขอความช่วยเหลือจากแต่รันนะคะ
25:23พอดีว่าพิมณ์หาสมุตบัญชีไม่เจอ
25:28และมีความจำเป็นต้องใช้เงินต้องจัดการเรื่องต่างๆ
25:32พิมณ์อยากจะขอยินคุณก่อนได้ไหมคะ
25:36ไม่มีปัญหาเลยพิมณ์อยากได้ไหร่พิมณ์บอกผมเลย
25:41พิมณ์ยังไม่ได้เปิดบัญชีใหม่ค่ะ
25:44บัญชีใหม่ค่ะ
25:45คุณคงต้องโอนไปที่บัญชีพี่ลูกน้องของพิมพ์ก่อน
25:49เดี๋ยวเขาจะจัดการเรื่องให้พิมพ์เองค่ะ
25:51ได้เลยครับ แล้วพิมพ์ต้องการเท่าไหร่ครับ
25:55ขอแค่
26:025,000 แล้วไหมคะ
26:06พิมพ์ ส่งเลขบัญชีบันเลยครับ
26:10ขอบคุณนะคะ คุณดีกับพิมพ์จริงๆ
26:15ไว้พิมพ์จัดการเรื่องเงินได้เมื่อไหร่ พิมพ์จะรีบคืนให้นะคะ
26:19ไม่ต้องคืนครับ
26:25ผมเต็มใจให้พิมพ์
26:27ผมไม่ใช่จรันกระจอกคนเก่าแล้ว
26:30ผมคือจรันที่พร้อมดูแลพิมพ์ทุกอยาก
26:34นั่งพิลมราดานี่ชักจะ 88 ดูถ้าทางหมดเป็นพวก 18 มงกุฏ
26:55ทำไมเหรอครับ
26:57คุณอาปราเมตรเคยพยายามจับคู่พิลมราดาแต่งงานกับพี่ชัยของป่า
27:02คนอย่างคุณอาปราเมตรน ถ้าเส้นสายไม่ดีเงิ Jasmine ไม่หน่ะ
27:08โปรไฟล์ไม่รobook เขาไม่เอาไป quarantaine
27:11memorial ulti คนโปรพ��ฟ มีฐานตริงแรกแน่งทุป ปราดา
27:14จะมาของเงินนะจ resolving ว่า
27:17ก็นั่น啊 สิ
27:17ela
27:22ถ้าเคย versuchenกว่ามันเกิดล่มที่บกวกขึ้นมา
27:26มันก็เลยมาของเงินชุ
27:31ฉันลากใส่แก่วมาแช้ทุกคนแม่
27:34ดังพินิวดา
27:45เดี๋ยวๆๆก่อนครับ
27:47ทำไมล่ะครับ
27:48เมรดาลืมไปว่า
27:50ตามกฎของสนามเด็กเล่นโลกเนี่ย
27:53ถ้าเรามาถึงสนามเด็กเล่นแล้ว
27:55แล้วอะไรครับ
27:56เราต้องเล่นวิงเล่นจับครับ
27:58ห้อ...
28:00นันจะไม่ได้ก่อนสิครับ
28:05โอ้โห มีเร็วมาก
28:06จะให้ได้นะ
28:08จะไม่ได้ มีกลับนะ
28:10นี่...
28:13อืม...
28:15มิกก็...
28:26จับให้ได้สิคะ
28:28คุณ...ไปช่วยจับน้องมิกก์นั้นสิคะ
28:30ถ้าผมไม่จับเหรอ
28:31ค่ะ
28:32ไป...
28:34น้องมิก...
28:35เฮ้ย...
28:36มิกก์เร็วมาก
28:37ไปมิก์เร็วจังเลย
28:38ข้าวนี้โน้นจับนะ
28:39ไม่...
28:40ไม่...
28:41อ้าย...
28:42ไปแล้วคุณ
28:43โอ้โห...
28:44ไปฝังนี้...
28:45มิก์...
28:50ชิว...
28:54โอ้โห...
29:00โอ้โห...
29:05ไม่...ไม่...
29:06เพราะนี้รู้สึกมากว่าคุณที
29:07ใช่
29:09funçãoอย่างกันปนหวง
29:37สนุกมากเนี่ย
29:53มิคครับ
29:58เดี๋ยวถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้วนะ
30:02ป่านเนี้ยแม่พิมพ์คงจะถึงแย่แล้วนะครับ
30:05แต่มึงยังไม่อยากกลับเลยนะครับ
30:09แม่ราดากลับบ้านกับมิคนะครับ
30:12ไม่อยากให้แม่ราแล้วนิทันให้มิคฟังก่อนนอน
30:16นะครับนะ
30:19นะครับ
30:21มิคครับ
30:23ต่อจากนี้เนี่ย
30:26แม่ราดาคงไม่ได้นอนก่อนมิคแล้วนะ
30:29ทำไมล่ะครับ
30:32ก็...
30:34แม่ตby feud ต้องทำงาน
30:39แต่แม่ตby เนี่ย
30:40ยังเล่านิธาน กดนอนให้น้องมิกฟังน์ได้อยู่นะクับ
30:44แม่ตby ดา ไม่กลับ
30:46แล้วจะเล่านิธานให้มิกฟังน์ได้อย่างไรคับ
30:52ชิ่ม มือถือหน่อยElite
30:56อีกvolt
30:57เดี๋ยวมิกถือไว้นะครับ
31:01ครับ
31:02แบบหนึ่งนะ
31:18ท่านท่านท่าน
31:21วันนี้ขอเสนอนิทานเรื่องใหม่
31:24โบใหญ่ใจ แอ่น แอ่น แอ่น
31:28นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่า
31:31หนูน้อยกันเกงน้ำเงิน
31:32พระจนภัยในดินเด็น
31:34อัศสดันภาคฟิสดาล
31:36พิจิตท่านนอดแห่ง
31:38หุ่นจักกว่าน อัพิโซด นาง
31:45อากาศทางน้วมเป็นยังไงบ้างคะ
31:47คิดถึงนะคะ
31:49อากาศทางนี้ดีเหมือนทางโน้นครับ
31:52คิดถึงเหมือนกันนะครับ
31:55ไม่มีสัญญาณที่เตือนให้โห ว่าเธอจะไป
32:18น้องมิกเล่นเหนื่อยจนหลับไปเลยนะคะ
32:20นั่นจะเหนื่อยมากครับ
32:26คุณครับ
32:28เดี๋ยวเราไปทานข้าวเย็นกันนะ
32:33คือ
32:34ฉันมีนัดแล้วค่ะ
32:41นั้นฉันไปนะคะ
32:43ฉันไปนะคะ
32:48คุณถึงคอนโด แล้วคุณลายบอกผมเนอะ
32:54ค่ะ
32:55ค่ะ
32:56ๆ ยังสื่นของรสุดการที่รัก ที่นี่คุณคบบว่าเข้าไป
33:02มันจะหลาของการตัว น่าของตัวดังนี้
33:10ได้เจ้าว่า ไหมเป็นอาจริงที่นี่
33:15เป็นอาจริงที่เจ้าต่อ disposition
33:18ละรับแกนี่คุณต่อสุดการที
33:24ฮ้า
33:28ตะละละ ประสมต่อ
33:31เออค่ะ
33:32ถูกช็อปปิ้งเอาไปเก็ดไปบนห้องนะจ๊ะ
33:35ส่วนถูกอาหารแก่เลยนะ
33:37แล้วก็นี่
33:39ฉันซื้อมาฝากจะแกกินเลยนะ
33:41อุ้ว ขอบคุณค่ะ
33:43ขอบคุณค่ะ
33:45เออ เราน้องมีกค์หรอคะ
33:47ปลาไปรับมาจ๊ะ
33:48เห็นว่าจะแวะกินในติมกันต่อ
33:50เป็นแบบนี้นะ
33:52ค่ะ
33:53อ้าว
33:55ปาก เมื่อเช้าอีกวินเสร็จแล้วปี๊ด ๆ เลย
34:02พอตกเย็นซื้อของมาฝากเราก็ซะงั้นอาบมแปดปวดเนอะ
34:05เอาหน้าก็ดีกวินเช้าอีกวินเย็นอะ
34:08งี้ของปากด้วยนะแก
34:11อุ้ว น่ากินจะด้วยนะเนี่ย
34:17อุ้ว
34:21ไม่รอทานพร้อมคุณปากับคุณมิ๊กหรอคะ
34:25อุ้ว ตอนนี้แล้ว ปาคุณทานมิ๊กจริงของนอกแล้วป้า
34:29อุ้ว
34:43มิ๊กกลับมาแล้ว
34:47ป้า มิ๊กกลับมาพอดีเลย
34:49ทานข้าวด้วยกันสิคะ
34:51มาแล้วลูก
34:53มิ๊กกลับพ่อปาทานข้าวแล้วครับ
34:55มิ๊กขอไปอาบน้ำ
34:57ได้ทำกันบ้านนะครับ
34:59จ้ะ
35:01ไ๊กข้าไป ตามพี่น เกิllie Perquè
35:02ตามพี่นิจะไป
35:03ไปค่ะ อุ้ว
35:05ถ้างเข้าด้วยกันค่ะปา
35:07มาแล้วก็ค่ะ
35:08นี่มีของอร่อยเต้มเลยค่ะ
35:11มีทั้งโอ้ว ต้มไต้ทีนไก่
35:13ยำตีนไก่แล้วก็นี่
35:15กุงสุดๆ
35:16ยำ hospitalized
35:17ปวดพิ bu ihn
35:18อ่ะพิ bu
35:19พิ bu
35:21พามากด้วยนะ
35:23อ้าว เหรอคะ ตายแล้ว
35:34พิมพ์คงลืมว่าพิมพ์แพ้กุ้งนะคะ
35:37เออ ช่วง 5 ปีที่ผ่านมาเนี่ย ไม่เคยทานกุ้งเลยเหรอคะ
35:42อีนาลอะ ทุกครั้งว่าพิมพ์ทานกุ้งว่าพิมพ์คันอะ
35:52ก็ reminders คัน แต่พิมก็ไม่น่าใจว่ากรังแพ้อะไร
35:55ทิมพ์พ์ฟซุนเองค่ะ คุยคั่นจังไง
35:58อี científic ถ้าคันขนาดนี้ นี่สง孩ต้องไปพี่บาแล้วเหรอคะ
36:03ป้าเคยดูในข่าวนะคะ ว่าคนที่เขาแพ้มากๆเนี่ย เขาถึงตายเลยนะคะ
36:10อีคแป้ คุณพ์กรรงแบ止จะอะไรเหรอคะพิมพ์คงไม่แพ้ขนาดนั้นเหรอคะ
36:14แค่คันคันอ่ะ เดี๋ยวทาน ยาแก้แพ้ก็หายแล้ว
36:17อ๋อ ทั้งนั้นเดี๋ยวป่าไปเอายาแก้แพ้
36:18ไม่ต้อง
36:22ตัวเพียงไปหยิบเองค่ะ
36:26ให้คันด้วย
36:27บ๊าย
36:44ดูดูไปเหมือนเธอก็ไม่ได้แลรายเปิดใช้
36:48ดูดูไปทุกวัน เป็นฉันที่เหมือนแพ้พาย
36:53คงต้องยกหัวใจ คงฉันให้เธอไปแล้ว
36:57ทันสักแกล้มต่วย แล้วก็โทรหับคุณกับเชษ
37:00ก็อ่ะแก้พอเฮ้ย
37:02ผมอยากได้ความชัดเจน พริมพ์ยังรักเม้าป่าอยู่ไหม
37:07นี่มันเกิดอะไรขึ้น นี่
37:10ทำไมมิดถึงแน้ชอบ
37:12ไม่ใช่เพื่อว่าอยากสารภาพ
37:15กระบบกนังอิ่งที่แสนดีไม่ใช่หรอ
37:18ถือทีชิตแบบนี้เนี่ย
37:20สังชับไม่แน่ใจแล้วนะคะ
37:22เพราะใครก็แน่ที่รายออก
37:24ได้วีลาสนุกแล้วสิ
37:27มียังไม่สังยารที่เตินให้โห ว่าเธอจะไป
37:34ไม่มี bounty คำลา จากเธอสักคำ
37:37ให้พอเตรียมใจ
37:40ไม่มีความเข็ดเลยว่าสักวัน
37:44จะมีวันนี้ที่ต้องเสียเธอไป
37:50ไม่มีความหมายถ้าชีวิตนี้ไม่มีเธอ
38:10ไม่มีความหมายถ้าชีวิตนี้

Recommended