Đi đến trình phátĐi đến nội dung chínhĐi đến chân trang
  • Hôm kia
https://t.me/TopfansNovelas2

Danh mục

😹
Vui nhộn
Phụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:30Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:59Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:01Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:03Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:05Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:07Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:09Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:11Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:13Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:15Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:17Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:18Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:19Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:20Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:21Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:22Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:24algo del suyo. O ya se ha olvidado de lo que hizo con don Toribio. Seguro que un chisme
01:31como ese correrá como la pólvora por todo el valle y hasta la comarca entera. Dejaré
01:36su honra a la altura del Betún. Al duque y a sus sobrinos les encantará ver cómo
01:42su mala fama salpica el buen nombre de la familia.
01:47Victoria, ¿no está en posición de amenazarme?
01:50Sí. Posiblemente no, en eso estamos de acuerdo. Pero las dos tenemos mucho que perder.
02:08¿Qué es lo que propone? Un pacto de no agresión. Le estoy tendiendo la mano a Mercedes para que las dos salgamos ganando.
02:17La última vez que me tendió usted la mano me traicionó acto seguido.
02:20Esta vez es distinto.
02:22Bueno, es una situación distinta, pero usted tiene la misma maldad de siempre.
02:27Ahorrese las ofensas y piense con esa parte del cuerpo que descansa sobre sus hombros.
02:36¿De verdad cree que voy a volver a confiar en usted? No soy tan ingenua, Victoria.
02:43¿Qué tengo que hacer para que me crea?
02:44Me gustaría que me demuestre que ahora puedo fiarme de usted.
02:52Es lo que quiere.
02:56Primero convenza a José Luis para que cancele mi compromiso con el hijo del Marqués.
03:01Y mientras tanto yo ya pensaré que quiero, a cambio de no arruinarle la vida para siempre.
03:07Que me case con Úsula.
03:19¿Qué quieres que te diga? Me parece un auténtico disparate.
03:23¿Por qué?
03:24Porque sí.
03:25Porque si no es una razón.
03:27Ya ves que no me voy a casar con alguien porque tú me lo pidas.
03:29No, no porque yo te lo pida.
03:31Hazlo por ti.
03:33Rafael, te mereces una nueva oportunidad en el amor.
03:37Lo que ocurre es que no veo la necesidad de ir tan rápido.
03:41Ambos sabemos que esa muchacha no te va a esperar toda la vida.
03:45Además pensaba que disfrutabas de su compañía, de dar paseos.
03:47Sí, así es.
03:50Y tiene multitud de cualidades que cualquier hombre busca en una mujer.
03:55Es una señorita de los pies a la cabeza y además es la sobrina de Victoria, con lo cual todo quedaría en familia.
04:00Cierto, lo sé.
04:01Sí.
04:02Entonces, ¿cuál es el problema?
04:04Que una cosa es que me lo pase bien con ella y otra bien distinta es que quiera pasar el resto de mi vida a su lado.
04:12Sí.
04:13Vale.
04:14Es cierto que son cosas distintas.
04:15No.
04:15No, infinitamente distintas.
04:18Pero ella te quiere y me ha dejado claro que aceptaría si se lo pidieses.
04:23Te lo he dicho ya.
04:28¿Por qué?
04:35¿En qué contexto se ha dado esta conversación, Julio?
04:39Surgió sin más.
04:40Estábamos hablando, una cosa llevó a la otra.
04:42Rafael, eso no es lo importante, lo importante.
04:45Es que tienes la oportunidad de desposar con una buena muchacha que te quiere.
04:50Además, todo el mundo aprobaría ese matrimonio.
04:52Es que a mí no me importa lo que diga la gente.
04:58Ya, ya lo sé.
05:00Pues piensa en ti.
05:03Esto supondría el final de tu tormento.
05:05Vivirías en paz.
05:07Adriana viviría en paz.
05:09Esto sería lo mejor para ella, para que...
05:11Asuma de una vez que lo vuestro es imposible.
05:15Que lo vuestro ha terminado para siempre.
05:16Y sería lo mejor para que tú lo asumas también.
05:25Piénsalo.
05:29Adriana y tú no tenéis futuro.
05:31Pero Úrsula y tú sí.
05:32No, no.
05:33No, no.
05:36No, no.
05:38No, no.
05:56No, no.
05:57Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
06:27Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
06:57Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:27Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:31Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:35Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:41Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:43Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:47Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:49Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
07:53Sí. Sucedió algo entre nosotros dos.
07:59Y ahora estoy perdidamente enamorado de ella.
08:02No sé por qué me está pasando esto, pero lo que siento por ella es irrefrenable y real.
08:06Nunca antes me había pasado algo así.
08:10Y su distancia me duele.
08:13Cada día más.
08:15Interrumpo. No, no, no.
08:21Me han dicho que me buscaba. Sí, sí. Bernardo les dejo solos.
08:33¿Va todo bien?
08:35Supongo.
08:37Supone.
08:38Tengo una sensación extraña.
08:41Algo que no había experimentado nunca.
08:43De preocuparme. ¿Qué le ha ocurrido?
08:46Mi padre me ha escuchado sin interrumpirme ni una de mis palabras.
08:50Y no había odio en su mirada.
08:52Es como si me comprendiera por primera vez en toda mi vida.
08:56Eso es bueno, ¿no?
08:58Eso espero.
09:01Me alegro por usted.
09:03Y ahora dígame, ¿por qué me buscaba?
09:08Le importaría acompañarme al pagar.
09:11Tengo un cargamento urgente y todos los hombres han marchado a descansar.
09:15¿Quién es usted aquí? Debería de estar ya en la cama.
09:32Ay, hijo. Solo he venido a traerle esta ropa recién planchada a Matilde.
09:36¿Cómo se encuentra, madre? ¿Necesita que le traiga algo?
09:39No. Necesito que dejes de preocuparte.
09:43¿Y cómo se hace eso?
09:45¿Cómo deja uno de preocuparse por alguien a quien quiere?
09:51Madre. ¿Por qué no me habló de su enfermedad cuando fui a verla a casa hace unos meses?
10:03Yo podría haber hecho algo. Podría haber buscado ayuda.
10:05Pero por esos entonces yo aún no sabía nada.
10:09¿Y cómo lo descubrió?
10:11Pues la verdad es que hacía años que me sentía fatigada.
10:15Que me cansaba cuando estaba faenando. Sobre todo al llegar la noche.
10:20Me metía en la cama y sentía como... como si un carruaje me hubiese atropellado.
10:25¿Y qué hizo?
10:26Al principio no le di importancia.
10:29Pensé que era, pues, no sé, la edad o las horas faenando.
10:33Y al poco de irte tú, fue cuando empeoré.
10:36Y en casa ya se empezaron a preocupar.
10:38Normal.
10:39Sí. Mandamos llamar a un galeno.
10:40¿Y qué le dijo el galeno cuando la vio?
10:42Pues lo que yo ya sabía, hijo. Que tengo el corazón fatigado.
10:46¿Y? ¿Qué le recomendó?
10:48Pues que descansara.
10:49Que dejara de trabajar.
10:51¿Cómo voy a dejar de trabajar, hijo, si tenemos que comer?
10:54Tus padres y tus hermanos empeñaron en que buscásemos más galenos.
10:58Y nos dejamos los pocos reales que teníamos.
11:00Buscando una solución que no llegó porque todos decían lo mismo.
11:03Que poco había que hacer.
11:05No, no. Me niego a aceptar eso.
11:08Madre, tiene que existir una solución. Una cura para su dolencia.
11:11Ningún galeno la ofreció.
11:12Pues buscaremos a otro. Madre, uno bueno y caro.
11:15No, hijo, déjate de galenos.
11:17Ya estoy cansada de todo eso.
11:18No puede hacer usted eso, ¿eh? No puede darse por vencida.
11:21Hijo, lo que no puedo es perder el tiempo en tonterías.
11:27No, escúchame.
11:28Hemos de estar en lo que hay que estar.
11:30Quieren sacarle todo lo que podamos a ese pendenciero.
11:32Madre, por el amor.
11:33Atanasio, escúchame.
11:36Necesito marcharme sabiendo que se ha hecho justicia.
11:42Nada más.
11:50Escúchame.
11:51Si necesita cualquier cosa, hágamelo saber.
11:55Por favor.
11:59Y descansa.
12:00Ya que no te vas a marchar a Francia hasta después del enlace y que contaremos con tu presencia en mi boda, me gustaría que me ayudaras.
12:18¿Con los preparativos de la boda se refiere?
12:21Sí.
12:22Ya sabes que una novia siempre necesita ayuda de sus más allegados.
12:26Y en este caso sois vosotras dos.
12:29Quiero que colaboréis juntas para ayudarme en todo lo que sea necesario.
12:33Claro.
12:38Estaré encantada de hacerlo.
12:42Estoy deseando ayudar en lo que sea menester y trabajar mano a mano con Úrsula.
12:48¿Lo dices en serio?
12:49Por supuesto.
12:51Creo que será una experiencia muy bonita.
12:53¿Lo crees?
12:56Una experiencia maravillosa que estoy deseando vivir.
13:00¿En qué debemos ayudarla, tía?
13:01En preparar la decoración, en ayudarme con el vestido, pensar y elaborar los obsequios para los invitados, en fin, ese tipo de cosas.
13:11Cuente conmigo.
13:13Y conmigo, por supuesto.
13:15Ya sabéis lo importante que es esta boda para mí.
13:18El duque es una persona muy influyente y vendrá gente distinguida de todas partes del reino.
13:23Os deberéis esforzar por llevaros bien.
13:25No quiero una discusión ni una desavenencia, ¿está claro?
13:29No la sabrá, tía. Eso espero.
13:34¿Y cuándo empezamos?
13:35Gracias.
13:36Me moría por un cafelito calentito.
13:54Ahora que estamos algo más tranquilos, quería felicitarle.
13:58¿A mí?
14:00Bueno, a usted y a su esposa.
14:03Ahora los señores están muy contentos con la cocina.
14:07Nada que ver con cómo era cuando llegaron.
14:09Sí.
14:11Lo hicimos realmente mal.
14:14Fata.
14:16Fata.
14:18Bueno, lo normal a los principios, ¿no?
14:21¿O usted se apañaba igual de bien veo Bernanta antes que ahora?
14:24No.
14:25Pero ustedes se llevaron la palma.
14:29No he visto un principio peor.
14:34Oiga.
14:36Llevas mucho tiempo aquí, en el valle.
14:40No.
14:42Ya unos cuantos meses.
14:43Y...
14:45Llego...
14:47¿Con alguien?
14:49Con los hermanos Salcedo.
14:51Mis tres niños, que son como míos propios.
14:54Sí, bueno, aparte de ellos, lógicamente.
14:59Le acompañaba alguien más.
15:02¿Se refiere usted a si venía con algún varón?
15:05Sí.
15:06No.
15:07No, no, no, no.
15:08Hace mucho que dejaron de interesarme esos menesteres.
15:12¿Por qué lo pregunta?
15:14No, por nada.
15:15Por...
15:16Por curiosidad.
15:22¿Un poco más de café?
15:23¿Qué haces así?
15:25No tienes que ir a la compra.
15:27Sí.
15:28Ya salía.
15:29Solo estaba tomándome un café.
15:30Pues menos café.
15:31Y más faena.
15:32Que necesito viandas para la comida.
15:33Que luego, si no está lista tiempo...
15:35me caen a mí las reprimiendas.
15:40Bueno.
15:42Será mejor que yo también vaya a hacer mis tareas.
15:44Sí.
15:45Con permiso.
15:53Podría ser un poco más simpática con esa mujer, ¿no?
15:55¿Por qué?
15:56Si ella no lo es conmigo.
15:57Desde luego, yo no sé qué ves en esa.
16:00Yo no veo nada, ¿sabes?
16:02Pero es la persona que ha conseguido que contraten a Francisco.
16:04Que menos que ser agradecidos con ella.
16:08Algo más que agradecimiento veo yo en tus ojos.
16:12Te conozco, Amadeo.
16:13Y sé cómo acaban tus amabilidades.
16:16Mira, me voy a comprar antes de que me pongas la cabeza como un bombó.
16:19Sí, vete, vete.
16:21Antes de que te canten a las cuarenta.
16:22¡Senta!
16:27Gracias.
16:28Si vienes buscando pelea, ya puedes irte por donde has llegado.
16:43No vengo a eso.
16:44¿Qué quieres, Felipe?
16:45Pedirte disculpas.
16:46¿A mí?
16:47Y darte las gracias.
16:48Por golpearte.
16:49Por golpearte.
16:50Por abrirme los ojos y evitar que...
16:51Si vienes buscando pelea, ya puedes irte por donde has llegado.
16:55No vengo a eso.
16:56¿Qué quieres, Felipe?
16:57Pedirte disculpas.
16:58¿A mí?
16:59Y darte las gracias.
17:00Por golpearte.
17:01Por abrirme los ojos y evitar que... cometiera el mayor error de toda mi vida.
17:05Me alegro de que pienses así.
17:06Pero mi respuesta es no.
17:07No.
17:08No.
17:09No.
17:10No.
17:11No.
17:12No.
17:13No.
17:14No.
17:15No.
17:16No.
17:17No acepto tus disculpas.
17:18De nada valen si vienen de personas como tú.
17:20Pero...
17:21¡Bernardo!
17:22¿Me has dado cuenta de que no?
17:23No.
17:24No.
17:25No.
17:26No.
17:27No acepto tus disculpas.
17:30De nada valen si vienen de personas como tú.
17:33Pero...
17:34Me has demostrado como eres.
17:36Y no me gustas.
17:38Y ahora si no te importa, tengo mucho trabajo.
17:43He partido peras con la señora Victoria, Bernardo.
17:47Ya no tenemos un acuerdo.
17:51Le pedí disculpas a doña Mercedes y estoy dispuesto a hacer todo lo que me diga.
17:55Eso espero.
17:57Es lo mínimo que puedes hacer después del circo que has montado.
18:00Te doy mi palabra.
18:01Danos hechos, Felipe.
18:03No tu palabra.
18:04Porque te recuerdo que cuando fui a buscarte me prometiste que dirías toda la verdad y luego te aliaste con esa arpía.
18:10Ya te he dicho que lo siento.
18:12No se trata de sentirlo o no sentirlo.
18:14Es una cuestión de honor.
18:16Y tú lo has perdido por completo.
18:18¿Interrumpo algo?
18:19No.
18:20Felipe ya se iba.
18:21Espero que me diga cómo proceder señora.
18:34Estoy a su entera disposición.
18:36Por favor no se aleje del valle.
18:39En unos días le diré lo que vamos a hacer.
18:51¿Viste a hablar con Victoria?
18:52Sí.
18:58Bernardo.
19:00He hecho un nuevo trato con ella.
19:02Matilde, ¿puedo hacerle una pregunta?
19:21Claro.
19:23¿Cómo ve a Atanasio?
19:30Que como lo veo.
19:32Sí.
19:33Quiero decir que está sufriendo mucho con lo que me está pasando.
19:40Raimunda se... se está a usted muriendo. ¿Usted qué cree?
19:50No me gustaría ver sufrir a mi hijo por mí.
19:54Es que no lo soporto. Me parte el alma.
20:00No puedo decirle que Atanasio está bien.
20:03Sería mentirle.
20:05Pero... no sé. Ya le conoce.
20:11Se lo calla, se guarda todo el dolor para sí mismo. No quiere hablar del tema.
20:16No sé para qué pregunto.
20:19Lo conozco.
20:24Como si lo hubiera parido.
20:26Sin embargo, no... no es él quien me preocupa.
20:35Me preocupan más su padre y sus hermanos.
20:39Porque él tiene algo que los otros no tienen.
20:42¿El qué?
20:43¿A usted?
20:44A usted.
20:48Una mujer maravillosa.
20:50Que lo va a cuidar.
20:53Y que hará que se le olviden todos sus pesares.
20:58Raimunda...
21:00Ninguna mujer, por muy maravillosa que sea, puede suplir la muerte de una madre.
21:06Ya, pero... usted va a estar a su lado.
21:09Y la va a consolar.
21:10Puedo... puedo pedirle algo.
21:22No pienso separarme de su lado, Raimunda.
21:25Pierda cuidado.
21:27Lo sé.
21:29Pero no era eso lo que iba a pedirle.
21:32Matilde, marche con él.
21:39¿Cómo?
21:42Cuando yo fallezca, marche con él.
21:46Lejos. Muy lejos de aquí.
21:49No quiero que Atanasio esté cerca del duque.
21:52Ese hombre es el mal.
21:53Deme su palabra.
21:57De que marcharán juntos.
22:00Y jamás volverán a este valle.
22:02Te estás equivocando de medio a medio, Mercedes.
22:11A estas alturas ya deberías saber que hacer tratos con Victoria es firmar tu propia sentencia de muerte.
22:17Deja que te lo explique.
22:18Es que no tiene explicación.
22:19¿Cómo se te ocurre volver a liarte con esa arpía?
22:20Bernardo, ella está dispuesta...
22:21Felipe es un impresentable, sí.
22:22Y no podemos fiarnos completamente de él.
22:23Pero es lo único que tenemos para poder hundir a Victoria para siempre.
22:24¿O es que ya te has olvidado de todo el daño que nos ha hecho?
22:25Nada se me ha olvidado.
22:26¿Te equivocas?
22:27¿Te equivocas?
22:28¿Te equivocas?
22:29Te estás equivocando de medio a medio, Mercedes.
22:30A estas alturas ya deberías saber que hacer tratos con Victoria es firmar tu propia sentencia de muerte.
22:31Deja que te lo explique.
22:32Es que no tiene explicación.
22:33¿Cómo se te ocurre volver a liarte con esa arpía?
22:35Bernardo, ella está dispuesta...
22:36Felipe es un impresentable, sí.
22:38Y no podemos fiarnos completamente de él.
22:41Pero es lo único que tenemos para poder hundir a Victoria para siempre.
22:44¿O es que ya te has olvidado de todo el daño que nos ha hecho?
22:47Nada se me ha olvidado.
22:49¿Te equivocas?
22:51Te olvidas de ti misma.
22:54Como siempre.
22:55Ese es el problema.
22:56Antepones a los Galvez de Aguirre a tu propia felicidad.
23:01Y aunque proteger a tus sobrinos es un acto noble.
23:05Le estás dando tiempo a Victoria para que maniobre en su propio beneficio.
23:09Bernardo, ¿me vas a dejar hablar?
23:10Por supuesto que lo más importante para mí es proteger a mis sobrinos.
23:13No quiero hacerles daño.
23:15Ni quiero romper la promesa que hice a mi hermana.
23:19Pero si me escuchas, entenderás que no solo ellos saldrán beneficiados de este trato.
23:27Tendrías que haber escuchado a mi hermano.
23:30Me pidió por favor que me llevase bien con Úrsula.
23:32Que la quería mucho.
23:33Y que sufría al vernos enfadadas.
23:35¿Eso le dijo?
23:36Con todas sus letras.
23:38Si es que ese muchacho sabe como obstrujarle a uno la patata.
23:42Me rompió el corazón.
23:44Y no sabía qué decirle.
23:46¿Y qué iba a decirle después de eso?
23:48Nada.
23:49Guardar la húmeda en la madriguera y aguantarse.
23:52Si tiene que hacer que se lleve bien con su prima delante de él y ese disgusto que la ahorra.
23:56Sería un engaño.
23:58Pero un engaño piadoso.
24:00A quien tengo que engañar es a ella.
24:04¿Qué quiere decir?
24:06Que puede que la idea de Pedrito no sea tan mala al fin y al cabo.
24:10¿Qué se le está pasando por el Majin?
24:13Que si quiero averiguar cuáles son los motivos que le han traído al valle y estar cerca de ella me puede ayudar.
24:19¿Y qué piensa hacer?
24:21¿Da pasos con ella, campa para arriba, campa para abajo?
24:25No.
24:26No va a hacer falta.
24:28¿Entonces?
24:30Mi tía Victoria nos ha pedido que nos encarguemos de los preparativos de la boda juntas.
24:36Ah...
24:37Claro.
24:38Y ella sin saberlo ha puesto la ocasión en bandera.
24:41Es la excusa perfecta.
24:43Aunque el precio a pagar es muy alto.
24:45Tener que soportar a la fastidiosa de su prima.
24:48Lo sé.
24:49Lo sé, pero es lo que he de hacer.
24:50Así podré descubrir cuáles son sus intenciones ocultas.
24:54¿Pero y si en realidad no tiene ninguna intención oculta?
24:57Luisa las tiene.
24:58Y pondría la mano en el fuego a que detrás de ellas está mi tía Victoria.
25:05¿Pero por qué iba a necesitar su tía Victoria a su prima Úrsula?
25:12Si ya lleva un tiempo aquí en el valle y parece que nada haya cambiado.
25:16Está más cerca que nunca de Rafael.
25:19Señora.
25:20Luisa, no son mis celos los que hablan.
25:22Sé que hay algo más tras su acercamiento.
25:24Ni que ese más según usted.
25:26¿Tú te acuerdas cuando te dije que Rafael era quien custodiaba la herencia de mi padre?
25:31Sí.
25:32¿Y si tiene que ver con eso?
25:36¿Cree que su tía quiere hacerse con las propiedades de su familia?
25:40No lo sé.
25:41No lo sé, pero puso el grito en el cielo cuando se enteró del cambio de dueño.
25:44Además de que mi tía Victoria la hizo llamar para contar con gente de su confianza cuando se convierta en la duquesa del valle.
25:50Pero...
25:52¿Y eso que dice no es un poquitín rebuscado?
25:56Luisa, mi tía es una estratega.
25:58Las cosas rebuscadas son lo suyo.
26:04Pero eso que dice es muy grave.
26:08¿Se lo ha dicho alguien más?
26:09No.
26:10Solo puedo confiar en ti Luisa.
26:12Y necesito de tu ayuda ahora más que nunca.
26:15¿De mi ayuda?
26:17¿Y cómo puedo ayudarle yo?
26:21Necesito que me hagas un favor.
26:23Por favor.
26:54¿Qué haces todavía aquí?
26:56Pensé que ibas a salir a dar un paseo con tu doncella.
26:59Eso tenía pensado, pero he cambiado de idea.
27:04¿Qué sucede Victoria?
27:06Nada.
27:08Nosotros sabemos que algo pasa.
27:10No has probado bocado durante el almuerzo y has estado muy callada.
27:14No es nada, querido.
27:16Pese a todo, me gustaría saber qué es esa nada.
27:19¿Es por la boda?
27:21Más o menos.
27:22¿Y qué quiere decir más o menos?
27:25No sé, ¿no estás contenta con el menú?
27:28¿No te convence la nueva cocinera?
27:31Sé, Clara, te lo ruego.
27:33¿Qué te sucede?
27:38Se trata...
27:39de Mercedes.
27:43¿Qué ha pasado ahora con Mercedes?
27:45En realidad, nada.
27:47Solo creo que no es buena idea casarla ahora con el hijo del marqués de Valde Miranda.
27:52¿Cómo que no es buena idea?
27:54¿Fuiste tú la que insististe en ello?
27:56Lo sé.
27:58Demostraste pertinaz. Estabas obcecada con que Mercedes necesitaba un marido.
28:02Dijiste...
28:03Sé lo que dije.
28:05Entonces, ¿por qué has cambiado de idea?
28:08No he cambiado de idea.
28:10Sigo pensando que es tu deber casarla bien.
28:12Solo que ahora no es el momento.
28:15Este es un momento tan bueno o tan malo como otro cualquiera.
28:18¿Por qué no ahora?
28:20Porque desde que se ha enterado, Mercedes está insoportable.
28:23Más irascible que de costumbre que ya.
28:24Es decir, nuestra relación ha empeorado. Yo no puedo más.
28:28Poco a poco se está acercando la fecha de nuestro enlace.
28:34Y las únicas preocupaciones que quiero tener son las relativas a nuestra boda.
28:39No a mis tensiones con tu cuñada, que además ha dejado muy claro que no se marchará del valle bajo ningún concepto.
28:44Será el día más feliz de mi vida. Y no quiero que nada lo enturbie. Ni Mercedes ni nadie. Quiero casarme en paz. ¿Lo entiendes, querido?
29:00Claro que te entiendo. Pero todo sería más sencillo si tratas de esforzarte por mantener una relación cordial con ella.
29:07¿Acaso crees que no me esfuerzo?
29:09En ocasiones hay que hacer de tripas corazón, como has hecho con tu sobrina.
29:12No, no te equivoques. Si le he dicho a Adriana que ayude a Úrsula, ha sido para ganarme el favor de don Hernando.
29:17Para que vea que no solo asistirá a la boda, sino que además se implica en ella.
29:23Disculpe, señor Duque. Traigo un mensaje para usted.
29:32Malas noticias.
29:33No sabría decirte. Es de don Hernando. Quiere que me pase a verle a la casa pequeña.
29:39¿Qué querrá ese hombre ahora?
29:40No tengo ni idea. Pero ya podría acercarse a él a Palacio y no hacerme ir a mí hasta allí.
29:46Ve. No nos conviene molestar.
29:48Marcho.
30:05¿A dónde vas, hijo?
30:06A la casa grande. Tengo que ir a revisar unos papeles.
30:10¿Necesita algo, madre?
30:14No, hijo. No necesito nada. Y las otras cien veces que me lo has preguntado, tampoco necesitaba nada.
30:20Solo estoy alerta por si volviera usted a perder el conocimiento.
30:23Que lo haya perdido una vez no significa que lo vaya a volver a perder.
30:27Estoy seguro que ha sido más de una vez.
30:29Pero conociéndola no nos lo habrá contado ni nos lo va a contar a partir de ahora.
30:33Bueno. Voy a... a dar un fregao rápido a la alcoba de Pedrito. Y luego a ver que necesita don Hernando, que ese hombre lleva mucho tiempo callao.
30:47¿Quieres dejar de mirarla así?
31:05¿Así como?
31:07Con tristeza, con pena, con compasión.
31:09Es que se va a morir, Matilde.
31:13Pero nadie quiere que se lo estén recordando todo el tiempo.
31:18No le viene bien, Atanasio. Tienes que hacer un poder.
31:21Es harto difícil lo que me pides.
31:24Tienes que intentarlo.
31:26Llevo todo el día leyendo mis libros de medicina en busca de una cura.
31:30Pero las dolencias del corazón son muy complicadas.
31:33¿Normal?
31:35¿En qué estás pensando?
31:39¿Sabes que el galeno que atendía doña Pilar es uno de los más importantes del reino?
31:44Para una afección tan complicada como la de mi madre, tal vez podría sernos de ayuda.
31:50Olvida lo que estás pensando.
31:52El duque jamás autorizaría que su galeno cuidara a quien lleva semanas amenazándole.
31:56Eso ya lo veremos.
31:58Mi tía Victoria nos ha pedido a Adriana y a mí que le ayudemos con los preparativos de la boda.
32:07Y yo he pensado que los adornos florales podrían ser blancos, como lirios o margaritas.
32:12¿Qué le parece?
32:14Me parece bien.
32:16¿Le estoy aburriendo?
32:18No, no, no, claro que no. ¿Por qué dice eso?
32:20Porque parece que tiene la cabeza en otro sitio.
32:25Bueno, quizás si sea así.
32:28¿Ha ocurrido algo?
32:31No, bueno, que...
32:34Antes mi hermano y yo estuvimos conversando y...
32:38Me dijo alguna palabra que otra que me dio que pensar.
32:41Espero que no sea nada grave.
32:44También entiendo que hablar de la boda de mi tía no es lo que más le apetece en el mundo.
32:48Digamos que casi mejor no dar mi opinión.
32:50Porque si no, la boda puede ser un desastre.
32:53Y me da en la nariz que su criterio va a ser el correcto.
32:58Eso espero. No quiero despertar la ira de mi tía.
33:01Si le soy sincera, estoy nerviosa.
33:03Es mucha responsabilidad.
33:05Yo nunca he estado en una boda tan importante y mucho menos ayudando.
33:09Todo va a salir a pedir de boca, Úrsula.
33:12Yo al menos confío en usted.
33:16Me alegra que hayamos salido a pasear.
33:19Quería hablar con usted.
33:21Quería usted hablar conmigo, pero ¿sobre qué?
33:25Cuando termine el enlace marcharé de Valle Salvaje.
33:30¿Cómo que se irá? ¿A dónde?
33:36A casa, con mi padre.
33:40Bueno, no sabía que había puesto fecha a su partida.
33:46¿Pero ha ocurrido algo?
33:48No, no. Solo que él me necesita allí.
33:51No, no me había hablado nunca usted de su padre. Supongo que estaría muy unida a él, ¿no?
33:56Sí, sí. Nos hemos estado mandando misivas todo este tiempo.
34:00Y tendrá ganas de verle.
34:02Aparte que cuando acabe la boda, no tiene mucho sentido que yo siga aquí.
34:07¿Por qué? No sé por qué piensa eso.
34:11Cuando Adriana y Julio se vayan a Francia, también se marchará a un gran apoyo para mí.
34:18Pedrito.
34:20Ese muchacho me ha robado el corazón.
34:22Yo creo que el de todos.
34:24Si él se va, yo aquí me sentiría fuera de lugar.
34:30Ojalá las cosas hubiesen sido diferentes.
34:34Con Adriana quieres decir, ¿no?
34:38Con todo.
34:59Y bien, ¿en qué puedo ayudarle?
35:02¿A mí?
35:04En nada.
35:07Entonces, ¿para qué me ha hecho venir?
35:09Quería tomarme un vino, pero no quería bebérmelo solo.
35:16Podría haber venido usted a mi casa. También tengo vinos excelentes.
35:20Sí, he probado sus vinos, pero estos son mejores.
35:26Bueno, y hablando de todo un poco, ¿cómo ha visto a mi hijo últimamente?
35:30Bien, bien, supongo.
35:31Sí, la verdad es que me ha sorprendido su cambio, ¿no? No es moco de pavo.
35:39¿Aprecia?
35:40Ese gusto a madera, a frutos rojos.
35:46Realmente sublime.
35:47¿De qué estábamos hablando?
35:55Me decía que su hijo le tiene impresionado.
35:57Ah, sí, sí, sí.
35:58Cuando lo cuente en la corte, no se lo van a creer.
36:01Un de Guzmán trabajando en el campo y haciéndolo bien, dicho sea de paso.
36:06Permítame decirle que a su hijo le ha sentado fenomenal esta cura de humildad.
36:11Hizo usted muy bien poniéndolo en su lugar. Yo debería hacer lo mismo con mi hijo, el menor.
36:17El artista.
36:19No ha trabajado en su vida y a veces me pregunto qué sería de él si las comodidades de las que disfruta gracias a mí.
36:25¿Los señores necesitan algo de una servidora? ¿Les traigo alguna cosa para comer?
36:37No, gracias Raimunda. Don José Luis no tiene apetito y yo prefiero terminarme este maravilloso caldo antes de comer.
36:45En ese caso permita que les rellene las copas.
36:48Gracias Raimunda. No hay de qué.
37:05Si necesitan cualquier cosa, no duden en decírmelo.
37:09La mujer fantástica Raimunda, ¿no? Yo de usted intentaría contratarla para la casa grande.
37:19Sí, es infinitamente mejor criada que las que tiene usted.
37:25Otra vez, por cierto, ¿de qué estábamos hablando?
37:28Ah, sí, sí. Su hijo. El menor. El artista. Vaya, que es un vago, ¿no?
37:34No.
38:04No.
38:21¿Puedo pasar señorita Úrsula?
38:25Solo vengo a guardarle algo de ropa que le he planchado.
38:29Perdóname mi indiscreción señorita, pero me gustaría pedirle disculpas por cómo nos hablamos el otro día.
38:48Para mí fue un error todo lo que le dije.
38:50Yo tampoco tuve que hablarte como te hablé. Me imagino que las dos estábamos tristes y nerviosas por la marcha de Pedrito.
38:59Sí.
39:02Se le va a echar de menos al Zaga cuando marche de aquí.
39:08No sé cómo vamos a vivir sin su risa y sus correrías por esta casa.
39:13A duras penas me temo.
39:19Me imagino tener que despedirme de él y se me rompe el corazón.
39:24Como si se lo arrancaran a uno.
39:30Me da mucho cariño, la verdad. Es un niño muy especial.
39:34Y ojalá con Adriana las cosas fueran diferentes y me tratase ella igual.
39:41Bueno, dele tiempo.
39:43Igual las cosas cambian antes de que se marche a Francia.
39:46Dios te oiga.
39:48Tenga paciencia señorita Úrsula.
39:50La señora Adriana es muy suya, pero es más buena que el pan de oro.
39:55Estoy segura de que entrará en razón.
39:57Quizá tengas razón.
39:59Y solo necesita tiempo para conocerme más.
40:02Seguro.
40:04Y ahora que vamos a pasar tanto tiempo juntas organizando la boda de la tía Victoria, quizás es un buen momento.
40:10Estoy convencido de ello.
40:14Y...
40:17Quizás tú podrías ayudarme.
40:21¿Yo?
40:23¿Y en qué puede ayudar el servidor ante el menester?
40:26Mucho Luisa.
40:28Adriana a ti te escucha.
40:30¿Podrías mediar y hablarle bien de mí?
40:35Claro.
40:37Le hablaré bien de usted.
40:41Y ahora que hemos hecho...
40:43Ya sabes, las paces.
40:45¿Le gustaría ir conmigo acompañada con una hierba?
40:49¿Unas hierbas?
40:50Es para guisa.
40:52Estar día estupendo.
40:54Y así podemos continuar charlando.
40:55Si quiere, ¿eh?
40:57No hace falta que lo haga si no quiere.
41:00Claro, por supuesto.
41:02Que yo no sé diferenciar entre una ortiga y una mala hierba.
41:08Pues...
41:09Vamos antes de que día nochesca.
41:11Por favor.
41:20Verso
41:43No.
41:45Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
42:15Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
42:45Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:15Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:17Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:19Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:21Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:23Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:25Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:27Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:29Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:31Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:32Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
43:33el valle. ¿Por qué tanta prisa? Porque no veo necesario tener que volver a cruzarme con ese
43:40cerrapastroso mientras usted piensa que más quiere por su silencio. Pues no, Victoria. Felipe no se va
43:49a ir a ningún sitio, de momento. Sé perfectamente lo que quiero de usted. ¿Qué quiere? Quiero que me
44:00venda a la casa pequeña.
44:03Espera un momento, Luisa, que se me ha olvidado la capa.
44:31Adriana, ¿qué haces aquí?
44:52Necesito saber la verdad. No sé a qué se refiere. ¿Le ha contado algo a su padre
45:02de nuestro pasado, sí o no? Si me miente, una vez más perderá el último resquicio de
45:06confianza que he depositado en usted. Yo no sé qué has podido ver en esa mujer tan seca
45:11y tan amarga. No sé qué te atrae. Bueno, no sé. Quizás me he fijado un poco en ella.
45:18Es una pena que no conozca la campa y los montes. Vaya salvaje es precioso.
45:23Ahora no tengo tiempo para distracciones, la verdad. Le pediremos que nos prometa que cuando
45:28tenga un día libre nos acompañará a uno de nuestros paseos.
45:31Es usted una mujer sorprendente. Sí, sí, hasta mi secretario, don Sebastián, tenía buenas
45:37palabras para usted.
45:38Rafael, a ti no te parece extraño que desde el primer momento se haya interesado en ti.
45:42Pero lo nuestro tampoco necesito más de un instante para empezar a aprender.
45:46¿Estás comparando lo que tenías conmigo con lo que tienes con mi prima Ursula?
45:49No, no. Lo único que hago es ayudarte a que...
45:52¿A qué? ¿A que me olvide de ti?
45:55No me interrumpo. Le interrumpo porque se trata de mi vida. No, no solo tu vida, sino
45:59también la de tu familia. Sí, hijo. Encontraremos una esposa que te satisfaga a ti y también
46:05a nuestros intereses. Pero te aseguro que no será bárbara y no quiero discutir más.
46:09Que le venda la casa pequeña. Estará de chanza. Yo creo que la situación está bastante
46:14clara. O acepta el trato o no hay más que hablar. Y ya sabe lo que eso significa.
46:20Ursula no llegó al valle de casualidad. He encontrado una carta. Una carta de mi prima
46:25Ursula, escrita por mi tía Victoria en la que le pedía que viniera al valle.
46:29Adriana, entiende que no es fácil para mí creerte ahora mismo.
46:31Pues no, finjas. Porque me hace pensar que estoy loca y no lo estoy. Te lo voy a demostrar.
46:36A ti y a todo el mundo.