Đi đến trình phátĐi đến nội dung chínhĐi đến chân trang
  • Hôm kia
https://t.me/TopfansNovelas2

Danh mục

😹
Vui nhộn
Phụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:30Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:02Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:04Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:06Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:08Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:10Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:12Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:14Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:16Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:18Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:20Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:22Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:23Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:24Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:25Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:26Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:27Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:28Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:29Así que tenga cuidado con lo que dice Victoria.
01:34¿Qué va a hacer?
01:36¿Quiere hacer daño a sus sobrinos?
01:39La verdad, los destrozaría.
01:41Sería su familia quien más sufriría con todo esto.
01:45Tenemos que ser prudentes, Felipe.
01:47Antes de hacer algo, debemos meditar bien todos los movimientos.
01:52Lo que usted me diga, doña Mercedes.
01:53No, Felipe, espere. Podemos volver a negociar. Podría conseguirle más dinero.
01:57Su final está cerca, Victoria.
02:00Va a terminar enterrada en toda su ponzoña.
02:03Yo, si fuese usted, me iría olvidando de su compromiso con el duque.
02:08No se saldrá con la suya.
02:10Es usted una arpía y una mala pécora.
02:12Fuera de mi alcoba.
02:14Pagará por esto.
02:15He dicho que fuera.
02:25Entonces puedo confiar en usted.
02:27Está dispuesto a contarlo todo sobre esa mujer.
02:31Haré lo que usted me pida, doña Mercedes.
02:35Se lo debo a mi amigo Fausto.
02:36Lo que acaba de decir Matildes.
02:52¿Es cierto?
02:52Se está usted amolando.
02:54No, no, no.
02:56Matildes está mintiendo.
02:57Raimunda sabe que eso no es verdad.
03:02Sabe que lo que está mintiendo es usted.
03:11Atamese a tu madre.
03:12No, esta...
03:13Se está muriendo, pero no te lo quiere decir.
03:16¡Cállese!
03:17No puedo callarme, Raimunda.
03:20Su hijo se merece escuchar la verdad de su boca.
03:22Deje de tratarlo ya como a un crío.
03:28Madre, ¿es eso cierto?
03:31Míreme a los ojos y dígame que lo que está diciendo Matilde no es cierto.
03:34¿Está usted enfermo?
03:42Respóndame, ¿se está muriendo sí o no?
03:46Hace tiempo que sé que algo no va bien.
03:50Te lo quería contar, te lo quería explicar, pero no sabía cómo hacerlo.
03:53¿Y cómo ha sido capaz usted?
03:55No, no, no, no.
03:57No.
03:57No, no, no, no, no, no, no, no, no.
04:27Aquí tiene.
04:31Muy bien.
04:32Y aquí tiene.
04:34Muy buen trabajo, ¿eh?
04:35Hasta mañana, si Dios quiere.
04:37A descansar.
04:38Buenas noches.
04:49¿Dónde ha salido usted?
04:52Estaba ahí en el umbral de la puerta.
04:54No, no, no.
04:55Sí, sí, por favor.
04:57¿Qué hace? ¿Qué hace? ¿Qué hace?
04:57En alto ya verá cómo le alivia la pesadilla.
05:01Por favor.
05:01¿Eh?
05:04¿Qué tal?
05:05¿Eh?
05:06Bien.
05:07¿Se encuentra mejor?
05:10Gracias, muchas gracias.
05:11Sí, sí.
05:12Bien.
05:13Mucho mejor.
05:14¿Y usted?
05:14Bueno, organizar toda la casa no es moco de pavo.
05:27Me imagino.
05:28Sí.
05:28Sí, sí.
05:29Pero...
05:30¿Qué?
05:32¿Quiere usted un caldito caliente?
05:35No, no, no.
05:36Sí, sí, insisto.
05:36No, no.
05:37Sí, por favor, tómeselo.
05:38Lo ha preparado, Eva.
05:39Es un...
05:40Ya verá cómo duerme en cuanto se eche este brebaje al coleto.
05:45Eva, Eva.
05:46Eva.
05:49Está bueno, ¿eh?
05:50Venga, que le queda un poquito, va.
05:53No quiero.
05:54Venga, venga.
05:56Es tu hermano de santo.
06:00¿Qué?
06:02Muy bueno.
06:03Muchas gracias.
06:07¿Y usted?
06:08¿Yo qué?
06:10¿Cómo está de lo suyo?
06:13Bien, bien.
06:16Me alegro.
06:17Me alegro porque con lo de la boda de los señores
06:19voy a necesitar que tanto usted como el resto del servicio
06:22den el do de pecho.
06:24No sé el resto del servicio, pero yo...
06:27Yo le voy a dar el do.
06:29El re, el mi, el fa, el sol.
06:31Toda la escala musical se hace falta.
06:37Muy bien.
06:39Porque doña Victoria no va a consentir ningún fallo.
06:41Es una mujer muy exigente.
06:43Sí.
06:44Se le ve a la legua.
06:45Sí, sí.
06:46Es que debe ser difícil complacer a una mujer así.
06:49¿A qué se refiere con una mujer así?
06:52Todo el tiempo que llevo aquí no la he visto sonreír ni una sola vez.
06:55Sí, pero sí, con ese, ese caro de...
06:59Disculpe, doña Chabel, lo he dicho sin pensar.
07:04No, no pasa nada, lo entiendo perfectamente.
07:06No quería molestarla.
07:07No, no, no, no, no, no es molestia ninguna.
07:11Puede, no, no, puede usted contar con mi hijo.
07:17¿Cómo?
07:18Sí, sí, está usted cansada y tiene mucho traje con los esponsales de los señores.
07:23Puede usted contar con él.
07:24La verdad que él estará encantado de ayudarle.
07:29Ah.
07:29Está trabajador como inteligente.
07:32Lo mismo le cambia la rueda a un carro que le organiza unos esponsales por todo lo alto.
07:39Lo tendré en cuenta.
07:43¿Bueno?
07:43Bueno.
07:46Bueno, yo me voy a tomar un poco el fresco.
07:50Amadeo.
07:54Sí.
07:59Ya sabes, si en algún momento se encuentra usted confuso, mareado, lo que sea, aquí estoy para lo que haga falta.
08:07¿Y por qué iba a sentir confusión?
08:12Ah, lo he dicho por lo que le contó mi esposa.
08:15Pero eso, eso me...
08:19Pues la verdad que me ocurre muy de vez en cuando.
08:21Vamos, casi nunca.
08:22Nunca.
08:24¿Nunca, nunca?
08:25Bueno, nunca.
08:26Alguna vez sí.
08:27Pero pocas.
08:28Bueno.
08:29Pero en cualquier caso, ya sabes que aquí estoy.
08:33Gracias.
08:35Bueno, pues agradecido, de verdad.
08:38Bien.
08:39Yo me voy a descansar.
08:41A dormir con los angelitos.
08:42Sí, que...
08:43¿Qué lleva usted el taburete?
08:45Ha sido un día muy largo.
08:49Sí, sí, muy largo.
08:51Buena cuidado.
08:53Buenas noches.
08:58¿Cómo te pones?
09:02Necesitaba salir a tomar el aire.
09:04No lo entiendo.
09:07¿Y estás mejor?
09:08No lo sé.
09:10Quizá.
09:11No, Matilde, no.
09:12Claro que no.
09:13Siento haberte lo dicho así, a bocajarros, sin paños calientes, pero es que no podía guardarme más el secreto.
09:18Tenías que saberlo.
09:20¿Cuándo hace que lo sabes tú?
09:21Hace un par de días.
09:23Me lo contó tu madre.
09:24¿Cómo ha podido ocultarme algo así?
09:25Por el amor de Dios, Matilde, soy su hijo.
09:27No ha tenido que ser fácil para ella tampoco.
09:29Justíquese.
09:30No, no lo hago.
09:33Pero ponte en su lugar.
09:36Decirle a tu propio hijo que te mueres no...
09:39No quería hacerte daño.
09:42Eso no es excusa.
09:43Lo sé.
09:45Lo sé, pero...
09:46Pero es comprensible.
09:48Se cayó por el amor que te tiene.
09:50Sé que estás dolido, pero creo que ahora deberías dejar tus sentimientos a un lado y estar con ella.
10:11Te necesita Atanasia ahora más que nunca.
10:17Siento haber salido como una saeta.
10:18Pero es que no sabía qué decirle.
10:29Dile la verdad.
10:32Que la quieres.
10:35Y que en el fondo estás tan asustado como ella.
10:41Mira aquí.
10:48¿Querías verme?
11:09Sí.
11:09Pasa.
11:10¿Qué ocurre, Mercedes?
11:17Me han dicho que era urgente.
11:18Quise contártelo cuando pasó, pero no te encontré por ninguna parte.
11:22Acabé muy tarde de trabajar y en cuanto terminé me fui a dormir.
11:27Estaba... estaba molido.
11:30¿Qué sucede?
11:32¿Me estás preocupando?
11:33Felipe regresó anoche.
11:42¿Regresó?
11:44Sí.
11:46Sí, cambió de parecer.
11:48Eso es muy buena noticia.
11:50¿Va a ayudarnos?
11:52Sí.
11:54Sí, pero...
11:55Entonces, ¿por qué no lo celebras?
12:03Estás pensando en tus sobrinos, ¿verdad?
12:06Es lo que hablamos, Bernardo.
12:08Tenemos que tener cuidado y destruir solo a Victoria.
12:13Si la delatamos en público, estaremos destapando a José Luis también.
12:17Y en cuanto mis sobrinos se enteren de que su padre ha estado engañando a su madre durante años...
12:22Quedarían heridos de por vida, sí.
12:25Dios.
12:26Rompería el corazón.
12:28Por muchos errores que haya cometido José Luis, sigue siendo su padre.
12:32Ellos...
12:32Le quieren.
12:36Esto...
12:37Romperá mi familia para siempre.
12:39Y yo prometí a mi hermana que velaría por ellos.
12:43¿Y qué podemos hacer?
12:44Llegados a este punto, ya no sé si hay otra solución.
12:49Tiene que haberla, Bernardo.
12:53Encontraré la manera de destruir a Victoria sin traicionar la promesa que hice a mi hermana.
13:00Habrás de darte prisa.
13:01El tiempo corre en nuestra contra.
13:04Y hay que actuar antes de que el enlace entre Victoria y el duque se acerque aún más.
13:08Lo sé, lo sé.
13:09Te pido que confíes en mí.
13:20Confío en ti.
13:26He de ir a trabajar.
13:32Espera.
13:34Bernardo.
13:34Fuiste tú, ¿verdad?
13:46¿Qué hiciste para convencer a Felipe?
13:52Supongo que mis palabras removieron su conciencia.
13:57Seguro que fueron solo tus palabras.
13:59Cuando quiero puedo ser el hombre más persuasivo.
14:05Hasta luego.
14:15Cenizo yo.
14:16Y mala sombra.
14:17Sí, lo que soy es realista.
14:19Que lo de preparar unos esponsales se nos queda grande, Eva.
14:22Hazme caso.
14:23Si es por ti nos hubiéramos salido ya de esta casa con el rabo entre las piernas.
14:26Que siempre ves el vaso medio vacío.
14:28No, lo que veo es la tragedia.
14:29Venir hacia nosotros.
14:30Como un carro desbocado.
14:31Es lo que veo.
14:32Entonces, ¿qué propones?
14:33Mira, pues para empezar,
14:36llamemos a la cocinera de la casa pequeña
14:38para que piense ya los platos del menú.
14:41Llamas yo a esa.
14:43Luisa es muy buena cocinera, Eva.
14:45Entonces, ¿yo qué soy?
14:47Vamos a otra cosa.
14:49¿A qué te turno?
14:50¡A tía, Eva!
14:50No solo hay que llamarle a ella,
14:53hay que llamar a más cocineros.
14:55Que este tipo de esponsales...
14:56Tienen muchos invitados.
14:58Bueno, no me voy a oponer a que se llame a más ayuda,
15:01pero estarán todos a mi cargo.
15:04Porque por algo soy yo
15:05la cocinera más importante de todo el valle.
15:09Más que eso somos mujer.
15:15Que lo que necesitamos es mucho más que ayuda.
15:18Que si no, se nos baile las manos.
15:20Y esto se nos queda largo.
15:25Yo puedo con esta boda
15:26y con tres más como esta.
15:28Y hasta la boda del santo padre
15:30puedo prepararse y me lo propongo.
15:31El santo padre no puede casarse.
15:33Eso porque no aprueban mis guisos.
15:35Que si los prueba,
15:36se casa solo para que yo le haga el banquete.
15:38Y vuelta con la burra al trigo.
15:39Esta es nuestra oportunidad
15:44para ganarnos el respeto en esta casa.
15:47O para que nos den definitivamente una patada en el trasero.
15:49Si todo sale bien, que saldrá bien.
15:52No lo mueven de aquí ni con agua caliente.
15:54Y a vivir que son dos días.
15:55¿Estamos?
15:56Estamos.
15:57Pero locos.
15:59Así estamos.
15:59Soy la primera en amanecer.
16:12¿Y Pedrito?
16:13Me parece a mí que a ese niño chico
16:15se le han pegado la sábana hoy.
16:16¿Hay café?
16:19Sí.
16:20Que el mío sea doble.
16:22Buenos días, Luisa.
16:23Buenos días, señorita Irene.
16:25¿Qué haces aquí tan temprano?
16:27Huir del desayuno de la casa grande.
16:29Está el ambiente hoy muy caldeado.
16:33¿Y eso por qué?
16:35Por los preparativos de la boda.
16:42Bueno.
16:43Una se marcha a hacer su cosa.
16:45se las dejo tranquilas dando al jarabe de pico.
16:46Si necesitan algo,
16:47solo tienen que pedirlo.
16:52Oye, ¿ha pasado algo con Leonardo?
16:56Me lo he cruzado esta mañana
16:57y le he notado un tanto esquivo.
17:03Ayer estuvimos conversando.
17:06¿Conversando?
17:07¿Sobre qué?
17:08Sobre su padre.
17:10¿Sabes lo que me preguntó ese hombre el otro día?
17:13Se había pasado algo entre él y yo.
17:17No te creo.
17:18¿Y qué le dijiste?
17:19Y por supuesto que no.
17:20¿Que por quién me tomaba?
17:22Y te digo yo que ha sido Leonardo
17:23el que se ha ido de la lengua.
17:25¿Tú crees?
17:26No, porque si no iba a preguntarme tal cosa.
17:29No sé, no descarto que se haya enterado
17:31por otras fuentes,
17:32pero por el propio Leonardo,
17:34eso serían palabras mayores.
17:35Además, el marqués habría puesto el grito en el cielo.
17:39¿Sabes las ganas que tengo
17:41de que se marche de regreso a la Villa de Madrid?
17:44No creo que le quede mucho.
17:47¿Cómo lo sabes?
17:48Ya ha anunciado que no estará aquí
17:50en la celebración de la boda
17:51entre mi padre y tu tía.
17:54Por fin una buena noticia.
17:57A ver si hay suerte
17:57y se lleva a su hijo con él.
18:00No creo que eso te gustase tanto.
18:01Nada me gustaría más.
18:20Perdona, no sabía que estabas aquí.
18:23Estaba buscando a Julio.
18:24¿Lo has visto?
18:27Si no ha marchado ya,
18:28debe estar a punto de hacerlo.
18:29a ir a visitar a un cliente.
18:32Me tocaba hacerlo a mí,
18:33pero como al final
18:34no habéis partido.
18:39Ya me dijo Julio que
18:41fue mi padre quien os dijo
18:43que aplazarais ese viaje.
18:50¿Quiere que nos quedemos a la boda?
18:53Normal.
18:54Por otra parte.
18:57Supongo.
18:59Es triste haber acabado así, Rafael.
19:10¿Así cómo?
19:12Sin saber qué decirnos.
19:16Debemos mantener cierta distancia.
19:22Adriana te diría
19:23ahora mismo muchas cosas.
19:25muchas.
19:28Pero lo mejor es no hacerlo.
19:30¿Por qué?
19:33Por el bien de todos.
19:38Rafael.
19:40No las cojas a ella.
19:45¿Cómo?
19:46A Úrsula no las cojas.
19:48Adriana.
19:48No es buena.
19:50Pero Adriana, ¿por qué?
19:51¿Por qué tanto empeño en esa idea?
19:52Créeme.
19:53Tiene dos caras,
19:54yo lo he visto.
19:55No empieces, por favor.
19:56Es que tienes que tener
19:57mucho cuidado con ella
19:58porque ella no es
20:00como se muestra contigo
20:01ni con los demás.
20:02¿Cómo es?
20:02¿Segundo cómo es?
20:03Es...
20:04Es falsa.
20:06Es interesada.
20:06Es hipócrita.
20:07Madre mía.
20:09Rafael,
20:09no te conviene.
20:12¿Por qué?
20:14Porque no eres tú.
20:14¿Por qué?
20:15¿Por qué?
20:15¿Por qué?
20:15¿Por qué?
20:16¿Por qué?
20:16¿Por qué?
20:16¿Por qué?
20:17¿Por qué?
20:17¿Por qué?
20:17¿Por qué?
20:17¿Por qué?
20:18Rafael, te quiero.
20:23Te quiero.
20:28Y me dolería verte
20:29en brazos
20:30de cualquier otra mujer.
20:32Pero lo aceptaría.
20:34Lo aceptaría
20:35si fuera por tu bien.
20:37Si fuera una mujer
20:37que mereces.
20:39Pero ella no.
20:40Solo te pido
20:47que tengas cuidado
20:51con ella.
21:10Buenos días,
21:15señorita Úrsula.
21:16¿Viene de dar un paseo?
21:18Sí,
21:18y ha sido muy agradable.
21:19Por cierto,
21:20me he enterado
21:20que van a aplazar el viaje.
21:23Sí, así es.
21:24Mi padre nos ha pedido
21:25que esperemos
21:25hasta después de su boda.
21:27Es comprensible
21:28que su padre
21:29quiera estar rodeado
21:30de todos sus hijos
21:30en un día tan especial
21:31como el de su enlace.
21:34Personalmente,
21:34yo me alegro.
21:36Les hubiésemos echado
21:37mucho de menos.
21:40Por cierto,
21:40¿qué tal las cosas
21:41con mi hermano Rafael?
21:43¿Con su hermano...?
21:44Sí,
21:44tengo entendido
21:45que han entablado
21:46ustedes una buena amistad.
21:49Don Rafael
21:49ha sido muy amable
21:50en enseñarme el valle
21:51y sus tierras.
21:53Gracias a él
21:53me he sentido como en casa.
21:55A él le encanta
21:56hablar de sus tierras,
21:57su finca
21:58y todos esos lugares
21:59donde crecimos.
22:00Es con lo que más disfruta.
22:02Se le nota.
22:02Habla de todo esto
22:03con mucho cariño.
22:06Disculpe,
22:07la osadilla,
22:07pero...
22:08¿Podría hacerle una pregunta?
22:10¿Claro?
22:12Mi hermano Rafael
22:13y usted
22:14tienen algo más
22:16que una amistad.
22:19No responda si no quiere.
22:21Quizá haya sido
22:21demasiado atrevido.
22:23Descuide,
22:23don Julio,
22:24solo que
22:24para responderle
22:26a esa pregunta
22:26necesitaría saber
22:28la opinión
22:28de su hermano.
22:31¿Qué le ha dicho
22:32él de mí?
22:32Ya sabe que no es
22:35un hombre
22:35de muchas palabras,
22:36pero
22:36le conozco bien
22:38y sé que usted
22:39para él
22:40es mucho más
22:40que una simple amiga.
22:43Y para usted,
22:45mi hermano Rafael...
22:45Su hermano
22:46ha entrado directo
22:47a mi corazón.
22:49Es solo que...
22:50¿El qué?
22:53Pero siga,
22:53se lo robo.
22:55¿Puedo ser sincera
22:56con usted?
22:57Por favor.
23:00Hace tiempo pensaba
23:01que los sentimientos
23:02que yo tenía por él
23:03eran correspondidos.
23:07¿Y ahora no?
23:09Ahora no lo sé.
23:11Desde hace unos días
23:12su comportamiento
23:14es muy extraño.
23:15como si estuviera
23:17manteniendo
23:17la distancia
23:18entre nosotros.
23:20No se lo tenga en cuenta.
23:22Mi hermano es...
23:23peculiar.
23:25Pero estoy convencido
23:26de que a usted
23:26le gusta mucho.
23:29No sabe lo feliz
23:30que me hace
23:30escuchar eso.
23:31Y más viniendo de usted,
23:32que es quien mejor le conoce.
23:35Si me disculpa,
23:37llego tarde
23:37a la reunión
23:38con un cliente.
23:39Claro,
23:39por supuesto.
23:41Y gracias por la charla.
23:42Señorita.
23:45Luisa,
24:03¿qué haces
24:03trabajando aquí
24:04en esta casa?
24:07Con el arte
24:08que tienes cocinando
24:09podrías trabajar
24:09donde tú quisieras.
24:12No,
24:12yo...
24:13me gusta trabajar aquí.
24:14Esta es la casa
24:15donde quiero estar.
24:17Me tratan bien,
24:18hago lo que quiero.
24:20No necesito más.
24:22Ya,
24:22pero te pagarían más
24:23en otra casa.
24:25Sí,
24:25pero también tendría
24:26que aguantar
24:26los sermones
24:27de los señores.
24:28No,
24:28muy señor mío,
24:29no.
24:30Cuanto más grande
24:30es una casa,
24:31más exigencia
24:32hay que soportar.
24:37¿Y usted?
24:40¿Yo qué?
24:42¿Qué hace aquí?
24:43¿Qué?
24:44¿Sabes que es muy osado
24:49preguntarle eso
24:50a un señor?
24:52Perdón.
24:55¿Y sabe usted
24:55que es de muy mala educación
24:57no devolver las cosas
24:58que uno coge prestadas?
25:00¿Dónde está
25:01mi libro de filosofía?
25:02¿Qué libro de filosofía?
25:06El que dejé en mi mesa
25:07Josep cogió.
25:09Yo no he cogido
25:10ningún libro.
25:11Y ha desaparecido
25:12por arte de Birli Birloque.
25:14Señorita Bárbara,
25:14si es uno rojo
25:16con el ribete dorado,
25:17creo que lo cogí yo.
25:19Es que estuve recogiendo
25:20y se lo puse
25:20en la mesilla.
25:22Voy a cogerlo.
25:23Aquí estoy
25:36esperando
25:37a que se disculpe.
25:39Soy todo oídos.
25:40Yo creo que usted
25:45masticaría bien.
25:47No vaya a tragantarse.
25:55Tengo que llegarme
25:56a los campos de cultivo
25:57que hay que comprobar
25:57que todo esté en orden.
25:59¿Quiere acompañarme?
26:00Me encantaría ver
26:01todo aquello de nuevo
26:01por los viejos tiempos.
26:03Vayamos entonces
26:03que además
26:04no hay tiempo que perderse.
26:05Felipe,
26:06me gustaría
26:07hablar con usted
26:08un segundo.
26:10Justo salíamos
26:10camino a los campos.
26:12Será un momentito
26:13de nada.
26:15Yo sí que tengo
26:16que irme, Felipe.
26:17Estaré por ahí
26:17hasta el mediodía,
26:18así que venga
26:19cuando termine,
26:19si quiere.
26:27Está cometiendo
26:28un terrible error.
26:31Si ha venido
26:31solo para decirme eso,
26:33se lo agradezco,
26:33pero prefiero
26:34ir con don Rafael
26:35a los campos
26:36antes que escuchar
26:37sus fruslerías.
26:39Deténgase.
26:40Va a hablar conmigo
26:42quiera o no quiera.
26:43Hágase un favor
26:44y rectifique.
26:45Aún está a tiempo.
26:46¿Que rectifique?
26:48Si de verdad
26:48va a hacer
26:49lo que le prometió
26:50a Mercedes,
26:50lo va a pagar muy caro.
26:52¿Otra vez
26:53me está amenazando, señora?
26:55Llámelo como quiera.
26:56Pero rompe ese trato
26:58con esa bruja.
26:59¿O qué?
27:00Me hará lo mismo
27:01que le hizo a Fausto.
27:03Yo no le hice nada
27:04a Fausto.
27:04Solo fue la responsable
27:07de su muerte.
27:09Mucho cuidado
27:10con lo que dice.
27:10A la verdad
27:11se refiere.
27:12Estos son patrañas.
27:13Estos son
27:13verdades como catedrales.
27:16Y usted lo sabe.
27:18Sospeché de usted
27:19desde el principio,
27:20pero
27:20supongo que en un momento
27:22no quise pensar
27:23que tuviera
27:24tanta sangre fría.
27:26Después de tratar
27:27otra vez con usted
27:27me ha quedado claro.
27:29Sé que fue usted.
27:30No se lo voy a repetir.
27:33No le tengo miedo,
27:33doña Victoria.
27:35Usted tiene mucho más
27:36que perder que yo.
27:37Yo no estaría tan segura.
27:40No le conviene
27:41tenerme en contra.
27:42No, lo sé.
27:44Es usted la piel
27:45de Barrabás
27:46y no tiene límites.
27:48Es la peor persona
27:49que he conocido jamás.
27:51¿Y qué le hace pensar
27:52que su opinión
27:53me interesa
27:54lo más mínimo?
27:54Solo dígame una cosa.
27:58¿Por qué de repente
27:59quiere ayudar a Mercedes?
28:00¿Qué le ha hecho
28:01cambiar de opinión?
28:02La memoria de mi amigo.
28:05No hago todo esto
28:06por ella,
28:07sino por Fausto.
28:09Ahora le importa
28:10la memoria de Fausto.
28:11Hace unos días
28:12solo le importaba el dinero.
28:14Me sigue importando,
28:15no se equivoque,
28:16pero
28:16hace unos días
28:17me ciego la codicia.
28:19Ahora me he dado cuenta
28:20que
28:20con el dinero
28:22que me ofrece
28:22doña Mercedes
28:23tengo más que de sobra
28:24para vivir dignamente
28:25lo que me quede de vida.
28:27Conmigo podría vivir
28:28algo más
28:29que dignamente.
28:30Pero
28:30me odiaría a mí mismo
28:32por no respetar
28:33la memoria de mi amigo.
28:35No,
28:36doña Victoria.
28:40Usted va a pagar
28:40por lo que hizo
28:41y por fin
28:43se hará justicia.
28:54Hijo,
29:15¿eres tú?
29:20Anda,
29:20ven.
29:20¿Qué pasa?
29:29Hola,
29:30madre.
29:32Quería decirle que
29:33que siento
29:35mi comportamiento
29:36de ayer.
29:38Ya lo sé,
29:40pero no te culpes
29:41por ello.
29:42Es normal.
29:45No te lo esperabas.
29:46No,
29:48desde luego no.
29:50No me esperaba
29:51enterarme por sorpresa
29:52de que mi madre
29:56se muera.
30:03Ya está.
30:07¿Por qué no me dijo
30:08nada, madre?
30:08¿Por qué no quiero
30:11que me mires así
30:12y con desazón?
30:16Pero es que usted
30:17se muere.
30:22Ya,
30:22pero yo necesito
30:23que me mires con amor.
30:25Como tú has hecho siempre.
30:27Tengo el corazón
30:27roto,
30:28John.
30:30¿Eh?
30:32¿Podrás?
30:34¿Sí?
30:35¿Sí?
30:38Sí.
30:39¿Podrás?
30:44¿Lo sabe
30:44el resto de la familia?
30:47No,
30:47tú eres el único.
30:51¿Y usted?
30:53¿Desde cuándo?
30:56¿Desde cuándo lo sabe?
30:57Hace ya un tiempo.
31:02¿Por eso
31:03vino Valle Salvaje?
31:05¿Te ha hecho
31:09necesidad repentina
31:11de venganza?
31:11Sí, hijo, sí.
31:13Necesito que el duque
31:14pague por todos
31:15sus pecados.
31:18Y también necesito
31:19asegurar
31:19el porvenir
31:20de los nuestros.
31:22No sé
31:23qué van a hacer
31:23cuando yo falte.
31:27¿Por eso quiere
31:28tanto el dinero
31:29del duque
31:29y no su muerte?
31:33Todo.
31:33Hemos de sacarle
31:34todo lo que podamos.
31:36Sí, pero lo estamos
31:37haciendo, madre.
31:38Más.
31:40Hemos de sacárselo
31:41todo.
31:42Tiene que arrepentirse
31:43de habernos conocido, hijo.
31:44madre, yo no quiero
31:52que se muera.
31:53Ya.
31:55¿Y qué hacemos?
31:58Será
31:58lo que tenga que ser.
32:02Pero todo va a ir bien.
32:05Te lo prometo.
32:06madre,
32:29¿qué ha de usted aquí?
32:32he venido a pedirte
32:34que también esta noche
32:35vengas a cenar conmigo
32:36en la casa pequeña.
32:50Temo que no voy a poder.
32:54Hoy
32:54se me va a hacer tarde.
32:56Tengo mucho trabajo.
32:57pero qué horas son estas
32:59de trabajar.
33:02Hijo,
33:03si está a punto
33:04de anochecer, ya.
33:06En el campo
33:07no hay horarios.
33:09La jornada termina
33:10cuando se termine
33:10el trabajo.
33:11¿Por qué quiere
33:23que cené con usted?
33:25¿Acaso
33:25te parece tan raro?
33:27Es la segunda vez
33:28que lo hace.
33:29¿Y no puedo pedirle
33:30a mi hijo
33:30que venga a cenar conmigo?
33:32Pero en un intervalo
33:33de tiempo tan corto.
33:39Sea honesto.
33:41¿Por qué quiere cenar
33:42conmigo en realidad?
33:44Quizá tengas razón.
33:45Y si hay un motivo.
33:49Se ha dado a usted
33:50un golpe en la cabeza.
33:52Me está dando la razón
33:53en algo.
33:54Es que entiendo
33:55lo que me contaste
33:57de este valle
33:57y que encontraste
33:58en este valle
33:58algo difícil
33:59de encontrar.
34:00La gente aquí
34:01es muy especial.
34:04Luisa.
34:07Luisa es encantadora.
34:08Un soplo de aire fresco
34:11y cocina
34:11como los ángeles.
34:13Pedrito es listo,
34:15inteligente
34:15y muy despierto.
34:17Raimunda es
34:17una mujer sabia
34:19y de verdad.
34:20Y en cuanto a Bernardo
34:22también me ha caído
34:24en gracias.
34:25Y es un hombre
34:25que se viste por los pies
34:26y es un hombre noble.
34:27y respecto a
34:33la señorita Bárbara.
34:38Dígame.
34:39¿Qué piensa de ella?
34:43Tenía razón
34:43en todo lo que me contaste
34:45de ella.
34:46Aparte de
34:47su belleza natural,
34:50es una mujer fuerte.
34:52¿Eh?
34:53Con mucha personalidad.
34:55y entiendo
34:58que te enamorarás
35:00perdidamente de ella.
35:05Lo que no me habías contado
35:07es que ella también
35:08estaba enamorada de ti.
35:10¿Qué piensa de ella?
35:25¿Qué haces?
35:38Nada.
35:39Yo leer
35:40y aquí el artista
35:41está haciendo un dibujo.
35:44¿Ah, sí?
35:49¿Y puedo ver el dibujo?
35:51Iré a por algo de beber.
36:02Pedrito,
36:19¿me enseñas el dibujo?
36:20¿Ah?
36:25Ya he terminado.
36:26Mira,
36:32este soy yo
36:33y esta eres tú.
36:36Esta es Bárbara
36:38y este es nuestro perro.
36:42Lucero.
36:44¿Pero y nosotros
36:45desde cuando tenemos perro?
36:48Todavía no existe.
36:50Pero
36:51es muy traviesa
36:52y juguetón.
36:59No quería añadir
37:01a la prima Úrsula
37:02por si te molestaba.
37:04Pedrito,
37:04mi amor,
37:05es tu dibujo.
37:07Puede aparecer
37:07quien quieras
37:08que aparezca.
37:09¿Estás enfadada?
37:20¿Yo por qué?
37:23¿Cómo reaccioné
37:24cuando me dijiste
37:25que teníamos
37:26que abandonar el valle?
37:29No.
37:31No, mi amor.
37:33Tú no puedes
37:34hacer nada
37:35que pueda enfadarme.
37:35Estoy enfadada.
37:46Pero estoy enfadada
37:47conmigo.
37:49Por no haberte explicado
37:51por qué quería
37:51que vinieses conmigo
37:52a Francia.
37:55Por no haberte tratado
37:56como un adulto.
37:59¿Sabes qué?
38:03Que cuando amanezco
38:04en la casa grande
38:05lo primero en lo que pienso
38:06eres tú.
38:12¿En qué?
38:14No importa
38:15si estamos juntos
38:16o no.
38:17Que sé que estás cerca.
38:20Y si lo necesito
38:20puedo correr
38:21y darte un abrazo.
38:27Y eso...
38:29Eso a mí me llena
38:31de fuerzas, Pedrito.
38:43¿Me perdonas
38:44por haberte hablado mal?
38:46Claro que sí.
38:51Pero necesito pedirte una cosa.
38:53que no te vuelvas a enfadar
38:56con Luisa.
38:59Si hay alguien
39:00que te quiere
39:00como Bárbara
39:01y como yo,
39:02esa es Luisa.
39:04Lo sé.
39:07Te puedo pedir
39:08a ti una cosa.
39:10Claro.
39:13¿Qué quieras?
39:14que te lleves bien
39:17con la prima Úrsula.
39:21Yo la quiero mucho, Adriana.
39:24Y me gustaría
39:24que tú también la quisieras.
39:26bebas.
39:56Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
40:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
40:56Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:30Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:32Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:34Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:36Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:38Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:39Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
41:40Y no se va a volver a repetir.
41:41No vengo por eso.
41:43¿Entonces?
41:47¿Qué quieres decirme, Julio?
41:49Que te pongas la vida más fácil, hermano.
41:52Que tienes la solución más cerca de lo que tú crees.
41:55¿Cómo que...? ¿De qué estás hablando?
41:58De Úrsula.
42:00De que es una muchacha encantadora.
42:02Es simpática, amable, hermosa.
42:05Y lo más importante de todo, tiene sentimientos sinceros hacia ti.
42:10Pero no va a estar esperándote eternamente.
42:14¿Has hablado de esto con ella?
42:20Ha notado que has impuesto cierta distancia entre vosotros.
42:28Adriana y yo nos vamos a marchar del valle.
42:32Y tú tienes que olvidarla.
42:35Debes sanar tus heridas.
42:37Ya sanarán.
42:38Sí. Sanarán.
42:39Al lado de una muchacha como Úrsula.
42:42Una muchacha que te quiere.
42:43Que te hace bien.
42:47Pide su mano y cásate con ella.
42:50Es lo mejor que puedes hacer.
42:51¿Qué quiere, Victoria?
43:12Pensaba que ya nos lo habíamos dicho todo.
43:14Creo que debemos serenarnos, Mercedes.
43:21Yo estoy muy serena.
43:23¿Acaso usted no lo está?
43:24Sabe bien a qué me refiero.
43:26A ninguna de las dos nos conviene un enfrentamiento frontal y directo.
43:31Bueno, más bien a usted.
43:33¿Qué es la que más tiene que perder?
43:35Las dos tenemos mucho que perder con este asunto.
43:38Piensa en su familia.
43:39No mencioné a mi familia.
43:40Son los que van a salir perjudicados.
43:42¿De verdad les desea tanto sufrimiento?
43:48Victoria.
43:50Más sufrirá mi familia si permito que usted se convierta en la duquesa de Valle Salvaje.
43:54¿Cree que tenerme como madrastra les provocará el mismo dolor que enterarse de que su padre engañó durante años a su madre?
44:03Que tenían un hermano bastardo.
44:06¿Cree que eso es lo que su hermana Pilar aterría para ellos?
44:08Le he dicho que no mencioné a mi familia.
44:11¿Qué quiere?
44:14¿Qué quiero?
44:16¿Qué quiere a cambio de su silencio?
44:20Jamás había hablado tan en serio, Victoria.
44:21Es usted una mujer lista.
44:25Sabe que es mejor marcharse de manera limpia que le echen a patadas.
44:30Se irá mañana mismo.
44:33¿Le ha quedado claro?
44:39Que me case con Úsula.
44:41Adriana y tú no tenéis futuro.
44:43Esto sería lo mejor para ella, para que asuma de una vez que lo vuestro es imposible.
44:47Todo el mundo se enterará de que lleva años manteniendo una relación con José Luis a espaldas de mi hermana.
44:53Su apellido se ensuciará para siempre.
44:56Solo creo que no es buena idea casarla ahora con el hijo del marqués de Valle Miranda.
45:00¿Por qué has cambiado de idea?
45:01Madre, tiene que existir una solución, una cura para su dolencia.
45:04Ningún galeno la ofreció.
45:05Pues buscaremos a otro.
45:06El duque jamás autorizaría que su galeno cuidara a quien lleva semanas amenazándole.
45:10Eso ya lo veremos.
45:10Quiero que colaboréis juntas para ayudarme en todo lo que sea necesario.
45:15Claro, creo que será una experiencia muy bonita.
45:17¿No crees?
45:18Una experiencia maravillosa que estoy deseando vivir.
45:21Cuando yo fallezca, marche con él, muy lejos de aquí.
45:24No quiero que Atanasio esté cerca del duque.
45:27Ese hombre es el mar.
45:28La mujer fantástica, Raimunda.
45:30No, yo de usted intentaría contratarla para la casa grande.
45:34Es infinitamente mejor criada que las que tiene usted.
45:37Ojalá las cosas hubiesen sido diferentes.
45:39Con Adriana, ¿quieres decir?
45:41Con todo.
45:41Sé que hay algo más tras su acercamiento.
45:44Y que ese más, según usted.
45:45¿Tú te acuerdas cuando te dije que Rafael era quien custodiaba la herencia de mi padre?
45:48Lleva mucho tiempo aquí, en el valle.
45:51Ya unos cuantos meses.
45:53¿Y llegó con alguien?
45:56Que tu padre se ha enamoriscado de la gobernanta.
45:59Ande, Ande, no digas andeces.
46:01Tú estate atento.
46:02Y si ves algo, vienes corriendo a contármelo.
46:04Sé perfectamente lo que quiero de usted.
46:06¿Qué quiere?
46:07Quiero que me venda la casa pequeña.
46:09¿Le gustaría ir conmigo acompañada con una hierba?
46:12Estar día estupendo.
46:14Claro, por supuesto.
46:16Vamos a decidir anoche, K.
46:17¿Por qué?
46:17No, no, no.
46:19No, no, no.
46:20No, no.
46:22No, no.
46:23No, no.
46:24No, no.
46:24Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn

Được khuyến cáo