Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:21แคน พ่อแกรู้แล้วนะ ว่าแกไม่ได้ไปโรงเรียน
00:25จริง ๆ อ่ะ เราอ่ะ ไม่อยากจะบอกหรอก แต่กลัวโดนครูตีอ่ะ
00:31เรารู้แล้ว มีอะไรกินไหมอ่ะ เราหิว
00:36มี ต้นไว้เยอะ รอนี่นะ
00:55ของกินเต็มเลยแคน
01:13เดินมาเต็มกำลัง สวัสดีพ่อยู่บ้าน
01:17กำตัดขับดี ๆ เนอะ พ่อทางพ่อไหนล่ะ
01:22ไปโรด ไปโรด อ่ะ ใช่
01:24สมบัติ สมบัติคือหายแท้ เก็บเลยเปล่าพ่อ
01:29เก็บเลยลูก เก็บเลย เอากระสอบไปเร็ว
01:40เอาสเต็มปากมาป่ะ
01:41ครับพ่อ
01:46เอามา เสียงยังเนี่ย หิวขอบหรอลูก
01:53พ่อพูดอะไรจังได้
01:54ท่องแขนห้องดังขนาดนี้ ต้องหิวขอได้แน่
01:57ไปพักเทียมก่อน เดี๋ยวพ่อจะเปลี่ยวขนมให้
02:00ครับพ่อ
02:01ให้นี่นะ
02:08เอาขนมไปแล้วก็ไปพักให้น้องพ่อลูก
02:23น้องพ่อลูก
02:53น้องพ่อลูก
03:23พ่อ พ่อกินเศรษฐานอาหารได้จังได้
03:51พ่อกินเสดอยอาง่ายจังใด
03:52ไส Member หยิมแล้ว
03:54พ่อบอกคู่บอก
03:55กินเสดอยางอย่างไม่เจ็บท้อง
03:56มึงสกกะโปรก
03:57พ่อโง่อยู่มอก
04:02พ่อได้ยินเบอะ
04:03พ่อโง่อยู่บอก
04:07ผมไม่ได้โง่ can
04:11และค้นยังเขามีทางเลือกบอก
04:16ผมคริสเตรียมเครื่องหมาย
04:18แล้วแทนคิดว่าพ่อต้องเห็นจังได้
04:21พ่อต้องอยากให้น้องปังแทนกินมันเหรอ
04:27ชีวิตคนอย่างเรามันมีทางเลือกขนาดนั้นเลยหรือเปล่าลูก
04:31ห้ะ
04:48ก็ไม่เป็นไร
05:00แคนขอโทษ
05:07พ่อไม่ได้เกี่ยนให้แคน
05:10พ่อก็ต้องจะบอกแคนว่า
05:14พ่อเห็นทุกอย่างก็เพื่อแคน
05:18ขอโทษ
05:29เดี๋ยวมันเรียนมันคิดขึ้นของเรา
05:38สนไหวสิลูก
05:49พ่อ
05:52แคนขอโทษ
05:56จะไปไหนอ่ะ
05:59พ่อแคนกลับมาเร็ว
06:08พ่อไปไหน
06:10แคน
06:12น่าทิ้งกับผักฝุยถือตำรวจจับ
06:15ห้ะถือจับได้จังไหน
06:16พ่อห่วงต้องเฝ้าไปก่อน ไป
06:29พิ้น
06:31ตัวคิดอย่างไงบ้าง
06:33ตัวอย่างนี้แบบมีตีล้า
06:35ห้าว่ามาก
06:37โอ้ย
06:39อันนี้น้อยๆ ซื้อน้องเพศน่ะ
06:41มันไม่เป็นอย่างไรหรอก
06:43ตัวก็ไม่ได้ตั้งใจพวกมันหรอก
06:44แต่ต้นเหตุมันมาจากคุยได้
06:46แคนหมดไปหลงเรียนกระย่อนเเว้าคุยมigne
06:50ที่น้อยๆเจ็บไป เค้rops อีกต่อๆ
06:52คุยมันตัวซวยอะ
06:54อ้าวอีกแล้ว
06:56แสอะไรไอตัวbor บอกว่าตัวซีเข็มแข็ง
07:00และเป็นอย่างเครื่องมาถวกในความเหงีป是什麼เก่า
07:03คุยคิดว่าคุยจะเป็นเศร้าลักให้ลูกได้
07:07มันไม่แหม
07:14โอ้ย แล้วให้อายถามแน่
07:17การที่ลูกหากินซ้อยพ่อเนี่ย
07:20มันหน่าอายมากเลยว่ะ
07:24ซ้ำเติมจะคว้างอยู่ดิ
07:29มันหนีกับพวกบิตรยูแล้ว
07:44ลูกพี่ แย่จนห่อตาหนีแล้วยังไม่บอกว่าพื้นอยู่
07:53หนูบอกกับเฮียแล้วว่าให้โอท่อนหายใจเย็นๆ ไปจนได้
07:56โอ้ย นี่ลูกบ้านปากพื้นแก้มก่อนเนี่ย
07:59โอ้ย พ่อผิดไปแล้วลูกจ๊ะ
08:02เฮ้ย ประสาคกงซะมีนึง
08:05จังเลยตำรวจเพิ่งกลับมาปล่อยพ่อออกไปตัว
08:08ไอ้พ่อขีดตัว
08:09แน่
08:10จ้าเพิ่งบอกว่าถ้าไม่มีคนมันประกันตัว ไอ้พ่อกล่อออกมาเปล่าได้
08:14โอ้ย จ้าเพิ่งแกล้งนิดๆ ว่าถ้าอีหลาน่ะพ่อกันแล้วบอกกับแค่นั้น
08:27พ่อ
08:28เชิญ
08:31เชิญได้แล้วลูก
08:32เดี๋ยวๆ ค่อยๆ
08:37โอ้ย ไปทั้งทุน ไปทั้งทุน
08:42เป็นอย่างพ่อบอกเขาไป ว่าพ่อไม่ได้เห็นลายน้องแพ้
08:45แคน ฟังพ่อด้วยลูก
08:48เรื่องนี้พ่อจัดการเองได้
08:50สมโห สมโหพาแคนกลับบ้านไปก่อนด้วยลูก
08:53แคน พ่อมือเขาไว้ ให้แคนกินกระปะกระป๋องก่อนด้วยลูก
08:58แล้วก็เมื่อแคนออกไปโรงเรียนมันมา
09:02พ่อต้องกลับมาเยี่ยมพ่อยู่โรงพระเด็ก หรือเข้าใจปrating
09:06แคน
09:08พ่อถึงตรงให้นทร์ฟังเหมือนบ่านให้ลูกไป
09:11ไปให้ลูกไป
09:13แคน ผมไม่ไป
09:14แคนคองเกรจจะให้พ่อเขาไปในฆุก
09:17แต่แคนบอกพ่อว่าเงียบแล้ว
09:19ถ้าพ่อถันออกไป แคนต้องดูแลหลับคล่องซ conseguir เพื่อแคนเห็นว่าไม่เป็นดู
09:23แกเป็นหลุงDIY
09:24เว้าคำไหมนั้น
09:26แกว่าวักยดูแลพ่อได้
09:28แกก้สีให้ได้พ่อเห็น
09:31แกจะพ่อออกมาให้ได้
09:34ก็ได้
09:37แต่รับปากกับพ่อได้หม่อะ
09:40ถ้าแกเห็นไม่ dice แกต้านง่ายต้องลีกเรือนฯ
09:44เล้วก็ห่ามคิดไปเก็ปกะยะ
09:46ห่ามเงินมาเหลียงพ่อnen
09:47เข้าใจมั้ยลูก
09:52อิภพอ
09:54ขาดหนูจะไม่อยากหนีจ้ะ
09:56แย่ลักหนิออกไปใส
09:58ฮืม สั่งผิดวะเนี่ย
10:00แย่ลักหนิออกไปใส
10:03จ้าๆๆๆ
10:05ไม่รักหนีจ้า
10:06ถึงตำรวจซิเมาเปิดให้
10:07พ่อก็ซิไม่เอาไปใส
10:08ขาดอีกหลายอยู่นี่
10:13เจอก้ามาด้วย
10:15จ๊ะ
10:17ไป
10:18เนื้อ
10:19อุ้ย
10:20แคนดูแลเจ้าของดีๆด้วยลูก
10:22เข้าใจป่ะ
10:24ไปกลับบ้านเร็ว
10:27มียินไหมล่ะ
10:42แคน
10:48ใส่ให้ออกกับไอวาซีเขียมแข็ง
11:05วันนี้ฉันไม่เข้าบริษัทนะ
11:07โทรแคนเซิร์นนัดทั้งหมด
11:09จนกว่าน้องแพร่จะฝืน
11:10ได้ครับ
11:11พี่อิตร
11:14น้องแพร่ฝืนหรือยัง
11:16ยังค่ะ
11:17แต่ดูเหมือนว่าพี่ภาจใจอ่อน
11:19เพราะว่าสงสัยคนตาบอด
11:21อยากให้พี่ทอดแจ้งความ
11:23ตอนนั้นพี่ก็โมโหมากไปหน่อย
11:25เดินคิดไปว่าเขาตาบอด มองไม่เห็น
11:27คนจะล้านน้องแพร่ไม่ได้หรอก
11:29แต่ มันเป็นพวกมิฉาชีพนะ
11:31เป็นคนแกร่งกรณ์
11:32หรือถโบรตรบอดมองไม่เห็น
11:34ผู้กล้างหลายน้ำแขยะไม่ได้หรอก
11:36แต่มันเป็นผู้มิฉาอีชีพนะ
11:38มันวางแผนให้ลูกของมันตีซี่กับน้องแพร่
11:41เพื่อที่จะเปอกลรอก
11:42พวกมันทำงานเป็นครcards
11:44มันใช้ความพิการเพื่อให้คนสงสาร
11:47ผมเห็นด้วยนะครับ
11:49ใครพึ่งที่พาคนตาบอดมา
11:51เป็นผู้อันตราผ่านชัด ๆ
11:56ข้าวก่อนลูกของมันก็ขโมยซ่อนข้อมือน้องแพร่ไป
11:59แต่ที่แก้วต้องปล่อยผ่านเพราะว่าพี่พาเขาไม่อยากเอาเรื่อง
12:21ขอบคุณสำหรับคราบรอบครอบครอบครับ
12:51โปรดติดตามตอนต่อไป
13:21โปรดติดตามตอนต่อไป
13:51โปรดติดตามต่อไป
13:53โปรดติดตามต่อไป
13:55โปรดติดตามต่อไป
13:57โปรดติดตามต่อไป
13:59โปรดติดตามต่อไป
14:01โปรดติดตามต่อไป
14:03โปรดติดตามต่อไป
14:05โปรดติดตามต่อไป
14:07โปรดติดตามต่อไป
14:09โปรดติดตามต่อไป
14:11โปรดติดตามต่อไป
14:13โปรดติดตามต่อไป
14:15โปรดติดตามต่อไป
14:17โปรดติดตามต่อไป
14:19โปรดติดตามต่อไป
14:21โปรดติดตามต่อไป
14:23โปรดติดตามต่อไป
14:25โปรดติดตามต่อไป
14:27โปรดติดตามต่อไป
14:29โปรดติดตามต่อไป
14:31โปรดติดตามต่อไป
14:33โปรดติดตามต่อไป
14:35โปรดติดตามต่อไป
14:37โปรดติดตามต่อไป
14:39โปรดติดตามต่อไป
14:41โปรดติดตามต่อไป
14:43โปรดติดตามต่อไป
14:45โปรดติดตามต่อไป
14:47โปรดติดตามต่อไป
14:49โปรดติดตามต่อไป
14:51โปรดติดตามต่อไป
14:53โปรดติดตามต่อไป
14:55โปรดติดตามต่อไป
14:57โปรดติดตามต่อไป
14:59โปรดติดตามต่อไป
15:01โปรดติดตามต่อไป
15:03โปรดติดตามต่อไป
15:05โปรดติดตามต่อไป
15:07โปรดติดตามต่อไป
15:09โปรดติดตามต่อไป
15:11โปรดติดตามต่อไป
15:13โปรดติดตามต่อไป
15:15เจ็บหัวมาก
15:17แล้วก็
15:19มันดำมืนไปหมดเลยค่ะ
15:23แล้วผู้ชายที่ตาบอกได้ทำได้ให้ลูกหรือเปล่า
15:25เพราะตอนที่พ่อไปเจอ
15:27พ่อเห็นเขายืนอยู่ลุงนั้นด้วย
15:31หนูจำไม่ได้ค่ะ
15:37แล้วลูกได้พาเด็กที่ชื่อแขนเข้าบ้านเราหรือเปล่า
15:45ผมไม่ได้พา имมาค่ะ
15:52ผมสงสัยเว้าเพื่องนั้นน่ะกรูรื่ม
15:55พวกมันน่าจะเป็น
15:56เพ็งแกงตกซับ
15:57ใช้ลูกของเราเป็นเยื punishing
15:59ขุณจะเอาเรื่องพวกเขาจริง ๆ เหรอคะ
16:02เราเองก็ไม่ได้เห็นกระป๋านะคะ
16:03ว่าเขาทำรายน้ำแพร์
16:05ผมบอกให้ธนายถอนแจ้งความ ไปและหลัก
16:07เพราะสนายบอกกับผมว่าเราไม่มีหลักฐาน
16:10เพราะเรื่องถึงสาร
16:11เข้าผิดเข้าไม่ได้อยู่ทีเสียเวลาผ่าน
16:29พี่ปล่อยพวกมันไปก็เท่ากับไม่ห่วงน้องแพร่
16:32จับพวกมันเข้าคุกไป
16:34ไม่ง่ายกว่ามาคอยเฝ้าระวังเหรอคะ
16:37ใครจะให้พี่ปล่อยผ่านล่ะ
16:40เธอน่าจะรู้จักนิสัยพี่สาวเธอดีนะ
16:43ถ้าพี่พูดไปตามตรง
16:45ภาคงไม่ยอมให้พี่เอาเรื่องคนตาบอดหรอก
16:48ถ้าพี่กลัวผิดปัญหากับพี่ภา
16:50ก็ยกให้เป็นนาทีแก้วสิ
16:56ได้
16:58เธอติดต่อตรงกับคะแนนเรื่องนี้เลย
17:00โดยที่ไม่ต้องผ่านพี่
17:02ว่าไปตามกฎหมาย
17:04ไอ้แกงคนชั่วพวกนี้
17:05จะได้ไม่ต้องหลังแกจากคนอื่น
17:36คุณหนูแพร่เพิ่งกลับมาทานน้ำส้มก่อนนะคะ
17:39ขอบคุณค่ะ
17:56เดี๋ยวแคน
17:58อะไร
18:00เขาให้
18:01ค่าอะไร
18:02ก็ค่าเป็นเพื่อนกันไง
18:03ให้เงินแล้วเป็นเพื่อนกันเหรอ
18:05อย่าพูดโง่ๆ
18:06โง่ยังไง
18:07ก็เงินซื้อบ้านซื้อรถซื้อข้าวซื้อขนมได้
18:10แต่มันซื้อเพื่อนไม่ได้
18:12คนไม่มีเงินนี่ไม่รู้อะไรจริงๆนะ
18:14เงินก็ซื้อได้หมดนั่นแหละ
18:15ไม่มีเพื่อนเหรอ
18:16ถึงต้องใช้เงินซื้อเพื่อน
18:17น่าสงสารยิ่งกว่าไอ้ดำแถวบ้าน
18:19ไอ้ดำคืออะไร
18:20ก็หมาไง
18:21ไอ้ดำยังมีเพื่อนวิ่งเล่นกันทุกวัน
18:23ไม่เห็นต้องใช้เงินซื้อเลย
18:45แคน
18:49แคนอยู่ไหมแคน
18:52แคน
18:57แคน
19:01แคน
19:03อยู่บ้านไหมแคน
19:16แคน
19:21แคนกลับมาแล้วเหรอพวกลูก
19:26แคน
19:39อันนี้พูดอะไรนี่
19:41ห้ะ
19:42ขโมยไม่เป็นเปล่า
19:44ออกมาเลย
19:46สงสารมานิ
19:49บอกมาเป็นเปล่า
19:51ถ้าบอกว่าคุยสินตีหัวแตกเลย
19:54นับหนึ่งถึงสามแค่นั้น
19:56หนึ่ง
20:00สอง
20:02อย่าครับ
20:05หยุดนะ
20:08ลูกเป็นใคร
20:12ลูกไม่ทำอะไรที่บ้านนะ
20:22คุณน้าเป็นพ่อของแคนเหรอคะ
20:24ใช่เหรอลูก
20:26น้าเป็นพ่อของแคน
20:28แล้วหนูรู้ได้ไงลูกว่าน้าเป็นพ่อของแคน
20:52เป็นผู้ชาย
20:54พกแป้งด้วยเหรอ
20:56ก็เราจะเอาแป้งไว้ทาตัว
20:58พ่อจะได้กลิ่นเราเวลากลับถึงบ้าง
21:00คืออะไรอ่ะ ไม่เห็นเข้าใจ
21:02ก็พ่อเราตาบอด
21:07พ่อแคนใช้วิธีจำกลิ่นเอา
21:10อเมซิ่ง มหัศจรรย์สุดๆอ่ะ
21:13แคนเคยเล่าให้ฟังว่า
21:15พ่อเค้ามองไม่เห็น
21:17หนูขอโทษนะคะที่ทำให้น้าหกล้ม
21:18หนูเป็นเด็กผู้หญิงที่วิ่งชนน้าวันนั้นใช่ไหมลูก
21:21แคน แคน
21:25แคน แคนเป็นป่าลูก
21:30น่าไม่ได้ตั้งใจ
21:32น่าขอโทษนะลูกที่ซ่อนหนูล้ม
21:34หนูเป็นอย่างไรป่าลูกนี่
21:36หนู
21:38แล้วหนูเป็นยังไงบ้างลูก
21:41หัวหนูเป็นแผลนิดเดียวอย่างค่ะ
21:48พ่อจะเป็นแม่ข้าว
21:50แล้วจะเป็นแม่ข้าว
22:12เจ้ากำลังจะจะเป็นแม่ข้าว
22:14พิษท่องบ่
22:15จอดทองใน12 สัปดาห์แล้ว
22:16แม่คนแล้ว
22:19ตักนี้ไม่มีเมื่อวาน
22:23ซ้ำเต้นให้เธอร้องหา
22:28มีแต่กำลังใจ
22:32ให้เธอไว้สู่ตรงนี้
22:39ฉันจะรอเพลงบ้างๆ
22:42ร้องเธอเธอ
22:46ดีใจด้วยนะคะ คุณได้ลูกให้หนี
22:51ลูก
23:04ลูกเจ็บมากไหมลูก
23:05มันเป็นความผิดของน้าเองเลยลูก
23:09น้าขอโทษนะ
23:11น้าไม่ได้ตั้งใจ
23:18หนูผิดเองค่ะ ที่พาแคณเข้าไปสร้อนที่โรงเก็บ dance
23:21แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าแคณหายไปไหน
23:24หนูก็เลยแอบเข้ามาในบ้านคุณน้า
23:27เพราะหนูอยากรู้ว่า
23:28แคณกลับมาบ้านหรือยังค่ะ
23:30ไอ้เด็ก
23:31ครูมิตีน่า
23:32हอ
23:33น่ะเรียนก่อน
23:36จ๊ะห์ดี้
23:38ใต่นี้
23:41ทำไม
23:41กินเครื่อง
23:45ปิด
23:45ผู้หญิง
23:46มนต์
23:48ปิด
23:49เยา
23:50อัวปราณ
23:53น่ะ
23:56จ๊ะห์
23:56พร้าหมณ
23:59จ๊ะห์
24:01น่ะ
24:02น่าฮัก
24:04คืออะไรคะ
24:06น่าฮักก็แปลว่า
24:08น่ารักไงลูก
24:11คุณน้ำมีลูกแค่คนเดียวเองเหรอคะ
24:14ใช่ค่ะ คุณน้ำมีลูกผู้ชายคนเดียว
24:17แต่จริง ๆ หนูน้ำก็อยากมีลูกเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะลูก
24:21อ้าว ลืมไปเลย
24:23คุยกันนั่งนาน
24:24น้ำยังไม่ได้หาน้ำให้หนูกินเลย
24:26หิวน้ำไหมลูก
24:28แต่ว่าที่นี่ไม่มีน้ำเย็นนะคะ
24:30หนูกินได้ใช่ไหม
24:32กินได้ค่ะ
24:33หล่อน้ำเป็นเมื่อหนึ่งนะลูก
24:35เดี๋ยวน้ำไปเอาน้ำให้กิน
24:57nenhum
24:58เริ่ม
25:04ว้าว
25:06คุณน้ำรู้ได้ไงคะ
25:07ว่าอะไรอยู่ตรงไหน
25:09น้ำทำจนชินแล้วเหรอลูก
25:11คนตาบอดอย่างน้ำ
25:13ไม่อยากเป็นพาระของใครนะลูก
25:15ก็ต้องรู้จักพึ่งพาเอง
25:17ขอขึ้นห้ามก่อนนะ
25:19ขอบคุณคะ
25:22มีคนคอยทำทุกอย่างให้ดีออกนะคะ
25:25เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อย
25:27โอเค
25:35อันนี้สมลบ
25:37หลงพ่อให้มาเมื่อเช้า
25:38หนูลองเชียมดูสิ มันหวาดแล้วเปล่า
25:40นะ
25:41ขอบคุณค่ะ
25:48แต่ว่า
25:50หนูแกะไม่เป็นนะคะ
25:52ทุกทีคุณพ่อเป็นคนแกะให้
25:55ถ้าเกิดพ่อไม่อยู่
25:57ใครจะแกะให้ล่ะลูก ฮึ่ม
25:59คนเราเกิดมาต้องรู้จักพึ่งพาตัวเอง เข้าใจมั้ย
26:07คือว่า...
26:09หนูต้องกลับแล้วอะค่ะ
26:13จ้ะ
26:15สวัสดีค่ะ
26:17โชคดีนะลูก
26:28เธอทำให้พ่อเราโดนจับ
26:30จะมาทำไมอีก
26:32พ่อเขาก็ถอนแจ้งความไปแล้วนี่
26:34แล้วเราก็ขอโทษนักพินไปแล้วด้วย
26:36ที่พ่อออกมาได้
26:37เพราะพี่เบิร์ดช่วยประกันตัวออกมา
26:39แล้วลูกน้องของพ่อเธอ
26:41ก็บอกว่าจะเอาเรื่องพ่อเราไปถึงที่สุด
26:43อะไรนะ
26:45ไป
26:46ไปกับเรา
26:47ไปบอกพ่อเธอ
26:48ว่าพ่อเราไม่ได้ทำร้ายเธอสักหน่อย
26:50ไป
26:51บอกแบบนั้นไม่ได้หรอก
26:53ทำไม ทำไมถึงบอกไม่ได้
26:56เพราะเขาโกหกพ่อว่า
26:57ไม่ได้พาเจ้าเอมมาที่บ้าน
26:58แล้วไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
26:59แล้วไง
27:00เธอก็เลยกลัวว่าพ่อเธอจะโกรธที่เธอโกหก
27:03เลยย้อมให้พ่อเราติดคุกเหรอ
27:08เดี๋ยว
27:09อย่าขี้ย่าน สิหนีไปซะ
27:10แม่น
27:12หยุดตรงนี้นะลูก
27:13แม่มีวิสิตหยุดมังคับพยาย
27:14เข้าใจไหม
27:20ถ้าใหเยหลีย่านไปบอกความจริงกับพอจะของ
27:23พ่อกลับตลงปลวยก็ไม่เป็นอย่างแล้ว
27:27พ่อสิบอกให้ wok
27:32แม่มังคับคนอื่นแบบนี้ไม่ได้
27:34น่าจะบอกให้แค่..
27:36แค่หมันครับคนอื่นแบบนี้ไม่ได้
27:38แต่คือ 정พ่อหมันครับกันให้ไปเรียนไม่ได้อัย ลูก
27:40ถ้าไม่ซั้นนั้น
27:42คือจะมากลับมาบ้านมั้ยเนี่ย
27:46ลูกคนดูคิดเองไม่เป็นตาพ่อ
27:55ทานทรมนะกะลูก
27:56คุณพ่อเอาแบบเปล่าให้แล้ว
28:01อีกหน่อยก็เป็นเง้ย
28:04เดี๋ยวคุณพ่อเมาร้าน
28:05แล้วให้เชฟเข้ามาทำให้เรา ถึงที่บ้านบันนี้เลย
28:07เอาไหม
28:08ไม่เป็นไรค่ะ
28:10หนูไม่สบายหรือเปล่าลูก
28:11หรือว่าเจ็บแพ้หรือเปล่าคะ
28:14พี่ก็ตื่นเต้นไปได้
28:16เด็กก็แค่เบือยอาหารนะ
28:19อย่างนั้นหนูขอขึ้น ไปอ่านหนังศึกก่อนนะคะ
28:22พี่ก็ตื่นเต้นไปได้
28:24เด็กก็แค่เบื่ออาหารน่ะ
28:27อย่างนั้นหนูขอขึ้นไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ
28:30แต่หนูยังไม่ได้กินอะไรเลยนะลูก
28:32น้องแพร่
28:34อร่อยครับเธอคุณ
28:37ประหนอย
28:38ไปทำเบอร์เกอร์หรือว่าแซนวิชเอาไว้นะ
28:41เดี๋ยวว่าคุณหูเขาหิว
28:42ค่ะท่าน
28:52พี่ก็ตื่นเต้นไปได้
29:09ตนอนอยู่ฝั่งนั้นขอเจรจาครับ
29:11อันนี้ท่านนายอาศาสน์แนะนำว่า
29:13ให้เราไปขอธวรรษเพื่อนอย่างจริงใจครับ
29:15เพื่อนนั้นจะยอมถอนเจรงความเรา
29:17ว่า
29:18บอกพี่นั่นมาเลยทำรายเด็กน้อย
29:20เซียแหكمจัง มันไปขอโทษแบบจริงใจแจ ensureงานอัฝเราะร삿ฉ
29:34และเสียข Seni หรือ f
29:438 มีเวลายิงด้วย
29:50ข้อหาบุกลุกเหมือนกระเป๋ามาก
29:52งั้นก็เพิ่มข้อหาให้พวกมันสิ
29:54ทำไมต้องทำขนาดนั้นเนี่ย
29:56คืนปล่อยพวกมันเอาไว้
29:58เดี๋ยวพวกมันก็เข้าหาน้องแผลเพื่อตกสับอีก
30:00ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อปกป้องหลานของฉัน
30:04พี่อิทย์ก็เห็นด้วย
30:06หรือว่าคุณจะขัดคำสั่ง
30:21พี่ยอดรักคะ
30:23ครับ
30:24วันนี้หนูไม่ไปเรียนวยโอลีนนะคะ
30:26โอ่โห lotus
30:28ถ้าเหลือพี่ยอดรักโดนขาดโทษไว้นะครับ
30:30ถ้าเกิดตามใจคุณหนูอะ
30:32ยอดรักจะ councils ได้รอดแน่ๆ thứครับ
30:34หนูไม่พูด
30:36พี่ยอดรักไม่พูด
30:37ใครจะรู้
30:38พี่ยอดรักก็แค่โทรบอก
30:39คุณหรูว่าหนูป่วยมัง milieuนoru
30:41โกหกมันไม่ดีนะครับคุณหนู
30:46นี่คุณหนูไม่สบายเหรอเนี่ย
30:48ใช่ไง แล้วอย่างนี้จะมาบอกว่าพี่ยอลักโกหกได้ยังไงคะ
30:53ก็จริงของคุณหนูครับ
30:55เอาอย่างนี้เดี๋ยวพี่ยอลักโทรบอกคุณครูให้ครับ
30:59ค่ะ
31:02โอ้ย โกหกมันหนักเลย
31:11โปรดติดตามตอนต่อไป
31:41โปรดติดตามตอนต่อไป
32:11โปรดติดตามต่อไป
32:31โปรดติดตามต่อไป
32:41โปรดติดตามต่อไป
32:51โปรดติดตามต่อไป
33:01โปรดติดตามต่อไป
33:11โปรดติดตามต่อไป
33:21โปรดติดตามต่อไป
33:31โปรดติดตามต่อไป
33:41โปรดติดตามต่อไป
33:51โปรดติดตามต่อไป
34:01โปรดติดตามต่อไป
34:11โปรดติดตามต่อไป
34:21โปรดติดตามต่อไป
34:31โปรดติดตามต่อไป
34:41โปรดติดตามต่อไป
34:51โปรดติดตามต่อไป
35:01โปรดติดตามต่อไป
35:11โปรดติดตามต่อไป
35:21โปรดติดตามต่อไป
35:31โปรดติดตามต่อไป
35:41โปรดติดตามต่อไป
35:51โปรดติดตามต่อไป
36:01โปรดติดตามต่อไป
36:11โปรดติดตามต่อไป
36:21โปรดติดตามต่อไป
36:31ขอบคุณนะลูก
37:01โปรดติดตามต่อไป
37:11โปรดติดตามต่อไป
37:21โปรดติดตามต่อไป
37:31โปรดติดตามต่อไป
37:41โปรดติดตามต่อไป
37:51โปรดติดตามต่อไป
38:01โปรดติดตามต่อไป
38:11โปรดติดตามต่อไป