Πέμπτη ξημέρωμα ξυπνώ δίπλα σε εσένα βροχή απέραντη σου γράφω απελπισμένα φεύγω μακριά σου την ανάσα μου να βρω γιατί κουράστηκα γιατί θέλω να ζω
Φεύγω μακριά σου χωρίς δεύτερη σκέψη πάω να βρω αυτά που μου ’χεις κλέψει όνειρα συναισθήματα μες τη βαλίτσα παίρνω το δρόμο μου να βρω όσα δεν είχα
Ήρθε η ώρα κάνω το βήμα Φεύγω μακριά σου, αντίο λοιπόν Λόγια που είπες πια δεν ακούω Σβήνω αναμνήσεις και τα σ’ αγαπώ Ήρθε η ώρα το δρόμο πήρα Τσιγάρο άναψα, μελαγχολώ Τον εαυτό μου, τώρα θα ψάξω Τον εαυτό μου, τώρα θα βρω Τώρα θα βρω
Πως να ξεχάσω το πρώτο το φιλί σου πως να διαγράψω στιγμές που ’χα μαζί σου μα όσα εμπόδια κι αν βάλει η καρδιά το μυαλό μου είναι αυτό που θ’ αντιδρά φεύγω μακριά σου χωρίς δεύτερη σκέψη πάω να βρω αυτά που μου ’χεις κλέψει όνειρα συναισθήματα μες τη βαλίτσα παίρνω το δρόμο μου να βρω όσα δεν είχα
Ήρθε η ώρα κάνω το βήμα Φεύγω μακριά σου, αντίο λοιπόν Λόγια που είπες πια δεν ακούω Σβήνω αναμνήσεις και τα σ’ αγαπώ Ήρθε η ώρα το δρόμο πήρα Τσιγάρο άναψα, μελαγχολώ Τον εαυτό μου, τώρα θα ψάξω Τον εαυτό μου, τώρα θα βρω.
Be the first to comment