Ανανεωτής αναμφίβολα, σύγχρονος δίχως άλλο, ο 35χρονος χορευτής και χορογράφος συγκαταλέγεται στη γενεαλογία των μεγάλων χορευτών του είδους. Με την Αρένα (Εθνικό Βραβείο Χορού 2005, Ισπανία), ένα θέαμα που το διατρέχει η ιδέα της ταυρομαχίας, παρουσιάζει για πρώτη φορά δουλειά του στην Ελλάδα. Μέσα από «έξι χορογραφίες για έξι ταύρους που πέρασαν στη σφαίρα του μύθου» ο Γκαλβάν αναμετράται με περισσή τόλμη με τη γνωστή αναπαράσταση του θανάτου σε μορφή δημοφιλούς φιέστας. Στην Αρένα ξεκινά με πόδια γυμνά και τον κορμό προφίλ –σαφής υπενθύμιση του Νιζίνσκυ– για να ξεδιπλώσει ακολούθως το προσωπικό του στυλ που αναζητά το αυθεντικό μακριά από περιττές επιτηδεύσεις, αρδεύοντας ωστόσο από τη μεγάλη παράδοση του φλαμένκο.
Παραγωγή: Cisco Casado – Chema Blanco – a negro producciones
Χορογραφία – Ερμηνεία: Israel Galván
Καλλιτεχνική διεύθυνση & βίντεο: Pedro G. Romero Σκηνοθεσία: Belen Candil Φωτισμοί: Ada Bonadei Ήχος: Félix Vázquez Διευθυντής σκηνής: Balbina Parra Σκηνικά αντικείμενα: Pepe Barea, Pablo Pujol Κοστούμια: Mangas Verdes
Ζωντανή μουσική:
Diego Carrasco, David Lagos, τραγούδι, Alfredo Lagos, κιθάρα, Diego Amador, πιάνο, Bobote & El Eléctrico, palmas, jaleo, pataíta, Mercedes Bernal, gaita d’El Gastor, Charanga Los Sones, μουσικό σύνολο
