حمله به باتاکلان به روایت یک نجات یافته

یک سال پس از حملات پاریس، امانوئل دُمناک، یکی از نجات یافتگان حمله به سالن باتاکلان از آن شب مرگبار می گوید: «دور و بر من پر از خون شده بود. به خودم گفتم نفر بعدی منم. گیج شده بودم. فقط مغزم فرمان می داد. می گفت بلند شو، برو به سمت در سیاه... تا ببینی بعد چکار می شود کرد.»

در شب حمله نزدیک ۱۵۰۰ نفر در سالن حاضر بودند. حدود ۹۰ نفر کشته شدند و تعداد زیادی هم زخمی.... اما آسیب های روانی آن صحنه ها بدون شک از ذهن نجات یافتگان باتاکلان پاک نخواهد شد.

امانوئل دُمناک در این مورد می گوید: «نمی دانم که یک روز بالاخره می توانم فراموش کنم یا نه. برای اینکه تاثیر آن شب همیشگی است. امیدوارم یک روز بتوانم از وضعیت قربانی خارج شوم ولی در عین حال پشت سر گذاشتن چنین شوکی واقعا خیلی سخت است. نمی توان فراموشش کرد. بعضی وقت ها در قالب خشم خود را نشان می دهد، بعضی وقت ها در شکل ناامیدی. نمی توانم تظاهر کنم و بگویم همه چیز عوض شده. نمی توانم ادعا کنم همان آدمی هستم که تا قبل از ۱۳ نوامبر بودم. امکان ندارد. اینکه آیا یک روز تمام می شود، واقعا نمی دانم.»