เหตุการณ์ 10 เมษายน 2553 ปฏิบัติการ “ขอคืนพื้นที่” ซึ่งมีผู้เสียชีวิตทั้งทหารและพลเรือน 20 กว่าคน กำลังจะเวียนมาครบ 2 ปี ท่ามกลางความพยายาม “ปรองดอง” ที่ไม่เป็นผล
สำหรับญาติผู้เสียชีวิต สมบูรณ์ กลัดสุข พี่ชายธวัฒนะชัย กลัดสุข, สุนันทา ปรีชาเวทย์ พี่สาวทศชัย เมฆงามฟ้า, สุวิมล ฟุ้งกลิ่นจันทร์ มารดาของเทิดศักดิ์ ฟุ้งกลิ่นจันทร์ และเจริญ ชัยกลาง ภรรยาของมนต์ชัย แซ่จอง ต่างยังไม่ลืมความสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก และยังคงเจ็บปวดอยู่ตลอดมากับข้อกล่าวหา “ผู้ก่อการร้าย” “เผาบ้านเผาเมือง”
แม้พรรคเพื่อไทยชนะเลือกตั้ง ในความเห็นของพวกเขา ประชาธิปไตยยังไม่คืบหน้าไปถึงไหน ความพยายามแก้ไขปัญหาต่างๆ ถูกขัดขวางอยู่ตลอด บางครั้งก็อึดอัดกับรัฐบาลที่พยายามรอมชอม โดยที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมรอมชอม ผู้นำกองทัพแข็งกร้าว และฝ่ายค้านก็ไม่ยอมรับผิด
ญาติผู้เสียชีวิต ยืนยันว่าเงิน 7.75 ล้านแลกชีวิตผู้เป็นที่รักไม่ได้ ใครที่คัดค้าน ประณาม น่าจะลองมาเป็นผู้สูญเสียดู ไม่ว่าเสื้อแดงเสื้อเหลือง ผู้สูญเสียล้วนหัวอกเดียวกัน
ส่วนเรื่องของการปรองดอง นิรโทษกรรม ทุกคนเห็นว่าต้องเอาคนผิดมาลงโทษก่อน ต้องเอาคนที่สั่งการและปฏิบัติการจนทำให้พวกเขาสูญเสียมาลงโทษจำคุก หลังจากติดคุกแล้วจะนิรโทษกรรมก็ไม่ว่ากัน