Nilüfer-Dokun Bana (1992)

Dostluğun bana yetmiyor
Konuşurken düşlüyorum ellerini
Özlüyorum dokun dokun bana
Ne olur dokun bana

Sevmek dokunmak demiştin
Biliyorum sürmese de
Eskiye benzemese de
Hala benim tek ezberim
Dokun dokun bana
Ne olur dokun bana

Dinlemek beni kesmiyor
Hasreti hafifletmiyor
Dokun bana gizli olsun
Dokun ne olursun dokun

Alıştığım ellerindi
Özlediğim sevgilimdi
Oyalama dostluğunla
Katlanamam buna