Varalım kûy-i dilârâya gönül Hû Hû diyerek Kokalım güllerini gonca-i hoş bu diyerek Şerbet-i lâl-i hayâli bizi öldürdü medet Gidelim kûyine yârin bir içim su su diyerek...
Makâm : Hûseynî Usûl : Aksak Bestekâr : Münîr Nûrettin Selçuk Güftekâr : Sultân I. Mahmut Hân
kûy : mahalle, sokak, yol, semt dilârâ : sevgili, gönül alıcı lâl : şarap; (divan edebiyatında kırmızı renginden dolayı) sevgilinin dudağı medet : "imdat, yardım edin" anlamındaki söz
