MAHZÛN GÖNÜL HEYHÂT HEYHÂT ŞÂD OLACAK MI SANIYORSUN Mahzûn gönül heyhât, heyhât şâd olacak mı sanıyorsun Vâh esef âh bî-çâre gönül eyvâh, eyvâh aldanıyorsun Bu kadar cevr û cefâya bilerek katlanıyorsun Vâh esef vâh bî-çâre gönlüm eyvâh, eyvâh aldanıyorsun Ben neden düştüm neden bilmem böyle bir âteş pâreye Vâh esef âh bî-çâre gönlüm eyvâh, eyvâh aldanıyorsun. Makam: Hüzzâm Beste: Kemânî SÂLİH EFENDİ Güfte: ?
MAHZÛN: Tasalı, kederli, hüzünlü, gamlı, kaygılı HEYHÂT: Yazıklar olsun, ne yazık. VÂH ESEF : Eyvah, çok yazık. BÎ-ÇÂRE: Çâresiz, zavallı. CEVR-Ü CEFÂ: Haksızlık, zulüm, ve eziyet. ÂTEŞ-PÂRE: Ateş parçası, ateş gibi, çok zeki, çok akıllı
(BERABER VE SOLO ŞARKILAR) Yöneten (Şef): Ayşe YAZGAN BATIGÜN
İlk yorumu siz yapın