Yine yorgunluk diz boyu hayatımda.. uyanılmış her güne sarkmış , geceden kalma sarhoşluklarla, kırılıp dökülmüş kelime yığınlarını , aciz dokunuşlarla toparlamaktan , yorgunum...
her gece yarısı , yalnızlığı ürküten duygularımı başı ezilesi bir sinek gibi, üstüne basa basa sindirmekten, yorgunum...
ve gün aşırı gözlerime değen hayatın acı sahnelerini , görmezden gelmek için , gerdiğim gözkapaklarımdan yorgunum...
beklemek! en ağır işimdir beklemek... en yoran,en kıran,en üzen işimdir beklemek!
neyi ve kimi beklediğimi bilmeden, beklemek için sabrı zamana devirmekten, yorgunum ...
İlk yorumu siz yapın