- 16 hours ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:19โนวันลาย ตอนที่เก้า
00:22พูดง่ายง่ายก็คือ พอดกเตอร์วอร์เตอร์คนนี้ทันทึกโกหกไม่ได้ แล้วตอนนี้ก็กลับมาโกหกได้
00:32ส่วนเขาก็แอบมาใช้เครื่องนี้ โดยที่ไม่มีใครคอยเฝ้าก็เลย
00:37งั้นเรียกลงมาเพื่ออะไรล่ะ
00:39เฮ้ย พระประโรงพยาบาล ชิ
00:40ทำงั้นไม่ได้ ผมจะถูกจับ
00:42ถอบรักออกก็ได้มัง
00:44Sometime
00:59สิ่งที่ต้องทำก็คือ เข้าไปในจด้าสัมนึกของเขา
01:01ช่วยเข้ามีสมาธิ
01:04และจำควchtที่เขาเคยทำร้าย
01:06ทำให้เข้าสารทำภาพและก่อโทษพวกเขา
01:11จริงแล้วครับเนี่ย
01:13จะไม่เข้าใจเลย
01:14ดอกจากการใช้หยา
01:16พึ่งเทคโนโลยี และการสأقดจิต
01:18ต้องทำทั้งสามวิธี
01:19ทึกจะได้ผล
01:20ก็คือ เราต้องเก็บปัtaćในนั้น
01:22แล้วก็กลแรงเป็นแ minorities
01:24เขา겠습니다
01:25จะว่างงั้นก็ได้
01:26แต่ถ้าจะพูดให้ true
01:27เราต้องทำให้เขา
01:29เปิดเผยตัวต老師
01:30ของเป็นอนุษانสำคัญ
01:31ตัวหลังตec
01:33- อีนมือหนึ่งจุดฟุง unluckyกjusts and hisself.
01:36เธอลqueได้สมดึกของเขาแล้วให้การ inverting il Lemon Believe
01:40- เธอกัดมาใหญ่สมน half point of view
01:44สุดของเขาจะกลับมาถึงเกิมอีกห้อง
01:47แล้วง่ายลูกพี่ไม่ไปล่ะ
01:48- ชัดเพื่อขายดีมา yue kord signed, gr..
01:52- ฉันบุญจัตร์เล่าเรื่องจุดแข็งของพวกคุณ WHONE GETSyou NOW
01:55- ตอนนี้เขาし vitamins andDaniels
01:57ผมได้ต้องการคน 2 คนที่เป็นคนปรับตัวเก่ง
02:01เพื่อนอำทางเขาผ่านชากต่างๆในความทรงจำ เรื่องการลงทาง
02:05นี่คือบันทึกที่ฉันช่วยโลมันนายทำ
02:07ในนี้มีสิ่งที่เขาเห็นในจิตใต้สำนึกครั้งก่อนมันจะช่วยคุณได้ค่ะ
02:113,4
02:13อ๋อจริงสิ ถ้าผมนายช่วยเขา พอเขาฟื้นขึ้นมาก็จะขอบคุณหน่ะ
02:17อ๋อ
02:19คิดว่าเราทำแบบนี้เพื่ unasны
02:21ไม่ใช่Off
02:22กอนหน้านี้เห็นบนว่าสีเวลาอาทิบนที่ต้องช่วยเขา
02:26อย่างไงตั้งเขาศื้อศาษ์เขาก็ผ่อช่วยเราได้บ้าง
02:30แล้วอย่าลืม
02:32ว่าโลกในนั้นอ่ะมันไรเหตุผล
02:38ทุกอย่างในนั้น
02:40เป็นแค่อุปมาอุปcal ไม่
02:42และสัญยรัก
02:44มันไม่ใช่ความทรงจำของโลมหลัวนาย
02:46แต่เป็นความกรัวของเขา
02:48ผมจะใช้สารแคมีที่กวบคุมความฝันแบบรู้ตัว
02:51เพราะงั้นตอนคุณถูกสกดจิตนี้คุณจะยังรู้สึกตัว
02:54และช่วยให้เขาพระเชิญหน้ากับความกรัวด้อง
03:07ภารกิจที่หนึ่ง
03:09ทำให้นักธุรกิจร้ายจันยาบันรู้ปิดชอบชั่วดี
03:11ความที 46% ความยาก 10%
03:14เราต้องไหมสารภาพ เหือดเฮ้โคิง
03:17ไปให้พ้นนะ
03:19โหj
03:28หละปเปิดสิ
03:30หัวใจเค้ากะยังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง
03:33เขารู้สึกผิดตัวเหมือน
03:39สุขภาพ
03:40สุขภาพ
03:41สุขภาพ
03:43สุขภาพ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
03:58เห้ย grief ๆ
04:00โอ้ pasoทăm
04:04ขอโทษนะ
04:07ทำไมไม่ได้ละ
04:08เอ้ย ทำอะไร
04:09เอ้ย นี่เหรอ
04:09เอ้ย หน้าหลัง
04:11เฮ้...เฮ้...เฮ้...
04:19กลับไปตรงนั้นสิ
04:21คุณขายของไม่ได้มันไม่เกี่ยวกับผมเลย
04:24คิดงั้นจริงเหรอ
04:26ตอนแรกฉันก็คิดว่าปัญหาอยู่ที่ฉัน
04:31จะเปล่าเลยค่ะ
04:33คุณโรบไงค่ะ
04:34ใช่ค่ะ ฉันมันโรบ
04:36แล้วคุณไม่โรบเหรอ
04:37คุณแค่บึกเอิน ได้เป็นคนโรบคนแรกเท่านั้นเลยนะ
04:41คุณแห่งอยู่บนยอดพิราบิตเลย
04:44ความโรบคือแรงผลักดันของความเก้าหน้าในโลก
04:47ที่ผ่านมาเนี่ย มีแต่คนที่อยากหาเงินง่ายๆ
04:51นี่ เร็วเข้า แฟซิ ฉันจะต้านไปไหวแล้ว
04:54สุขภาพ
04:56ตอนนั้นฉันถูกคุณโรก
05:00ฉันไม่กล่าบอกสามี
05:02เลยขอให้เพื่อนสนิกของฉันเป็นคนช่วยซื้อของทั้งหมด
05:07เธอเป็นนี่บัตรเครดิตก้อนโต
05:11เธอไม่ร่ำลาฉันสักคำเลยอ่ะ
05:15แล้วก็จบชีวิตตัวเองลง
05:18เอ่อ...
05:22จนตอนนี้
05:24ฉันก็ยังไม่กล่าสู้หน้าครอบครัวเธอ
05:28รู้อะไรไหม
05:31ถ้าฉันหลอกให้คุณซื้อสินค้าของคุณยังไงละค่ะ
05:35แล้วไม่มีใครเชื่อฉัน
05:37ทุกคนคิดว่าทุกอย่างที่ฉันพูดมีเจตนาแอแฟงทั้งนั้น
05:41เพราะเฮลคิงของคุณไง
05:44ทุกคนรอบตัวฉันได้แล้วครบฉัน
05:47ถ้าความเชื่อใจระหวังคนมันหายไป
05:53จะเกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธิละค่ะ
05:56จะเกิดอะไรขึ้นกับสังคม
05:59ทุกคนจะโกหกกันหมด
06:02ไม่มีใครเชื่อใจใครเลย
06:05ฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น
06:07ผมขอโทษ
06:23ผมขอโทษ
06:37ไม่นี่บอก
06:40ฉันไม่อยากทำเลย
06:41ได้ผลยังนี้แอะ
06:43ได้ผลแล้วยัง
06:45พอแล้ว พอแล้ว
06:48คัน
06:50ไปกันเธอ
06:52เข้า
06:54ไปไหนเหรอ ไปไหน
06:55เชื่อขอเวลาออกจากบทก่อน
06:57คุณต้องรอกไปได้แล้ว
07:00ถึ
07:02หมายขอเป็นใครัง Beat
07:04เส้นสีแดงที่เห็น
07:05หมายถึงความสูง แปรว่าทุกอย่างกำลังไปได้สวย
07:07โอ้โฮ หรือ
07:08ทนไว้ไอ้สัตรู
07:13ภารกิปที่สอง
07:14สรภาพกับผู้สัก ความที่ 24% ความยาก 25%
07:18เป้าหมายการสรภาพผู้อวุศโจเจิง
07:28นี่ ทำไมไม่บอกก่อนแล้ว
07:30ว่าจะพาเพื่อดมา
07:35อ่า...ใช่ครับ
07:50พวกเขาคือ
07:51ดีค่ะ คุณลูก เดี๋ยวเราก็ไปแล้ว
07:53ยังไงครับ
08:00พอตา พอตาครับ
08:02พอตา
08:03คุณพอตา
08:04มันทือเขียนไว้ว่า
08:05โรวมันไหนเกรียดพอตา
08:07ไม่ใช่แค่เพราะเขามาควบคุมเรื่องการเงิน
08:09อีกเรื่องคือ
08:10พอตาเขาร้องเพลย์แยกคödคödคödคöd
08:11แต่โรวมันไหนก่อนเขากิน
08:13ฟังงานถึงทนฟังไหว
08:16เขาก็ทำไมแค่ฝืนใจอ้ย ๆ ไป
08:18โอ้ย ตลอดลายพี่ที่ผ่านมา
08:20พ่อตาเขาก็เสียไปแล้ว เขาก็เลยไม่เคยได้สื่อสัตว์กับพ่อตา
08:27พ่ออุโสเจิง เราเคลงกันครับ
08:50opol Kara
09:07เรายวันก่อนฉันบอกพ่อไปแล้วล่ะ
09:10บอกว่าอะไรหรือ?
09:12บอกว่าพ่อร้องเพลงไม่ได้เรื่องเนี่ย
09:14ถ้าคุณใจค Sched ket you ทำไมไม่احาบอกให้เรンダホ กั我跟你นี้ย論
09:19ที่รัก มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก
09:23รู้ไหม ทำไมพ่อถึงเอาแตกขมเหงคุณนะ
09:27ก็เพราะคุณไม่กล้าไง
09:30ไม่มีเขา ผมคงไม่มีวันนี้
09:35ความจริงบางอย่างเราพูดออกไปไม่ได้
09:39แต่ถ้าคุณยังเอาแตกคิดว่า
09:41ไม่มีเขา คุณก็คงไม่มีวันนี้
09:45งั้นคุณก็จะไม่มีอนาคต
09:48คุณควรจะคิดว่า
09:51ไม่มีเขา
09:52คุณก็มีอนาคตด้าน
10:07พ่อตาครับ
10:08มีบางเรื่อง
10:11ที่ผมไม่รู้จะพูดยังไง
10:13จะพูดอะไรก็พูดมาเถอะ
10:15เพราะคุณเอาแต่พูดแล้วไม่เคยฟัง
10:19ผมเลยวางยาให้คุณเสียงหาย
10:22แบบนี้มันง่ายกว่าสำหรับผม
10:24มีสองเรื่อง
10:27ที่ผมสีใจที่ไม่ได้บอก
10:29เรื่องแรก
10:32คุณร้องเพลงได้ห่วยแตกมาก
10:34ผมไม่ได้บอกเพราะไม่อยากทำให้คุณโกรธ
10:42เรื่องที่สอง
10:43คุณดูถูกผมมาตลอด
10:46คุณคิดว่าผมไม่ดีพอสำหรับเย็กเหล็ง
10:50แถมพูดว่า
10:52ถ้าไม่มีคุณผมก็ไม่มีวันรวย
10:55แม้แต่ตอนที่บริษัทผมไปได้สวย
10:59คุณก็ยังเกลียดผม
11:01ผมเกลียดคุณมาก
11:05แต่ผมเกลียดตัวเองมากกว่า
11:10เพราะถ้าผมกล้าพอ
11:12ผมก็ควรพูดต่อหน้าคุณ
11:15ก่อนที่คุณจะจากไป
11:18แบบนั้น
11:20ผมคงครบโดยเองกว่านี้
11:25จะลุกเหย
11:35ครบคุณนะ
11:38ที่พูดต้องตรงกับท่าน
11:42ฉันหวังว่า
11:47ต่อไปในภายภาคหน้า
11:49นายจะสื่อสัตว์แบบนี้
12:12พอคัก ช่วยด้วย
12:18หอ...
12:18ภาคิดที่สาม
12:26ชากสุ่มชากลอกใจแบบเล่นสุด
12:29ความที่ 18% ความยาก 41% เป้าหมายการสรภาพโฮอี
12:32โฮ คัก โฮ คัก โฮ คัก
12:36โฮ คัก
12:40โฮ คลาวนี้อะไรอีกแล้วเนี่ย
12:42ประเทก ตัวเคพันศึกความไม่สึกสัตว์ของเขา
12:45ป่ายลูกสาวชั้น
12:47โฮ คุณเป็นควรให้ผมติดตั้งมันเองนะ
12:51ลูกสาวคุณรักเรื่องอีมาว
12:53ชั้นก็เลยพลักแกเข้าไปเสลย
12:55ชิว ชิว ชิว
12:57ชิว ชิว ชิว
13:05ปืนฉีดน้ำเหมือน
13:09ยอมแพะ ยอมแพะแล้วค่อยอมแพะ
13:15อะไรเนี่ย
13:17เรื่อย แบบี้จอร์น
13:19นี่
13:23นี่
13:25นี่
13:36พระคะ
13:37ทำไมเอาแต่เช็ดครุ่นนี้อยู่ได้แล้วค่ะ
13:39มันสกกระปลกแล้วลูก
13:41ทำไมสกกระปลกแล้วค่ะ
13:43พระ
13:45เพราะว่า
13:47เพราะว่าพ่อ
13:49ทำไมเหรอค่ะ
13:51มันไม่ได้สกระปกหรอก
13:59แต่พระพ่อทำให้ลูกผิดหวัง
14:01หนูทำอะไรผิดหรือเปล่าค่ะพ่อ
14:03เปล่าลูกเปล่าเลย ลูกไม่ได้ทำ
14:07พ่อทำเรื่องที่ไม่ควรทำลงไปที่ทำร้ายลูกกับแม่
14:11ขอโทษนะ
14:13พ่อขอโทษนะ
14:15พ่อขอโทษนะโคอีก
14:17พ่อขอโทษนะโคอีก
14:19พ่อโทษ fora
14:33เราเข้าใครคว עלสำเร็จไปอีกก้าวหนึ่งละ
14:35มองออกเทียว เรามองไม่ออก
14:43พารกิจสุดท้าย ยังจำได้ไหมว่าทำไมถึงเริ่ม
14:49ความถี่ไม่ทราบ ความยากไม่ทราบ เป้าหมายการสรภาพเย็กเหล่น
14:53แย่ที่ถกสบอด
14:55อยู่ที่ไหนนะ อิกษาสตร์ไม่บอกว่า
14:57ไม่อ่ะ ดิ
14:59มีน้ำไหม
15:01น้ำหรอ
15:03มีน้ำไหม มีน้ำไหม
15:05มีน้ำไหม
15:07มีน้ำไหม
15:09มีน้ำไหม
15:11ใจจินเย็นค่ะ
15:25ขอบคุณ
15:27มีน้ำไหม
15:29มีน้ำไหม
15:31มีน้ำไหม
15:33มีน้ำไหม
15:35มีน้ำไหม
15:37มีน้ำไหม
15:39มีน้ำไหม
15:41มีน้ำไหม
15:43มีน้ำไหม
15:45มีน้ำไหม
15:47มีน้ำไหม
15:49มีน้ำไหม
15:51มีน้ำไหม
15:53มีน้ำไหม
15:55มีน้ำไหม
15:57ไม่รู้ว่า...
16:02ข้านิยมของแต่ละคนต่างกัน
16:04ตราบได้ที่ซื้อสัตรกับตัวเอง
16:06ก็ไม่ต้องสนว่าคนอื่นต้องการอะไร
16:08แต่ถ้าคุณไม่เชื่อในตัวเอง
16:10คนอื่นจะยอมรับคุณได้ยังไง
16:17เชื่อชั้นนะครับ
16:19ใจเย็นๆไว้
16:27อะไรเนี่ย ยินใจ นี่
16:30อะไรเนี่ย แต่ผมพวกเขาหน่อยแล้ว
16:40ตายดิ เกิดอะไรขึ้นครับ
16:44เมื่อเราเข้าไป ได้จิตได้สำนักลึกกวันเดิม
16:50แล้วผมก็หายใจไม่ออก และจากนั้นผมก็ออกมา
16:54และว่ากนไกลปั้งกันตัวของโลมันไหนปกบ้างโครไว้
16:58เรากลับไปได้อีกเลยไหมครับ
17:00ถ้าเราจะกดจิตคุณดยาอีกครั้ง ภายในช่วงเวลาสั้นๆ สมองของพวกคุณจะเสียหาย
17:05ทำไงดีแล้วคะ
17:09ถ้าถึงจุดนี้
17:16เขาต้องพึ่งตัวเองแล้วครับ
17:24ตอนนี้
17:29ขอบคุณอาจ
17:38นี่
17:41จำได้ไหมทำไมเราถึงคบกัน
17:56จำได้ไหมว่าคุณจะทำเรื่องโง่ไปกับฉัน
18:02คุณสญากับฉันว่า
18:06ถ้าฉันนับสิบถึงหนึ่ง
18:09ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปยังไงคุณก็จะไม่ทิ้งฉัน
18:25หลายคนอาจคิดว่านั่นเป็นเรื่องหลอกเด็ก
18:33แต่คุณไม่คิดอย่างนั้น
18:37และเต็มใจไปกับฉัน
18:41แรกแรกผู้ชายที่ไหนก็เป็นแบบนั้น
18:45ผมก็แค่เอาใจ อย่าไร้เดียงสาสิ
18:49คุณเอาใจฉันเพราะคุณรักฉัน
18:53ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันมีความสุข
18:57คุณจะตามใจฉันทำไมอ่ะ
18:59เวลาที่เราดีกับใคร
19:01และเอาใจใส่
19:03มันไม่ใช่ความรักเหรอ
19:05ความรักเหรอ
19:17งั้นถ้าสู้เพื่อลูกสาแล้วไม่ได้ประโยชน์
19:19คุณจะยังสู้ป่ะ
19:35ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง
19:57ครั้งแรกที่เจอคุณ
19:59ผมไปสัมภาษฐที่บริษัทพ่อคุณ
20:03คุณบอกผมว่า
20:05คุณต้องเชื่อมันในตัวเอง
20:09ไม่งั้นจะ
20:11ไม่มีใครยอมรับคุณ
20:13ทางที่เป็นเรื่องพื้นพื้น
20:17ใครก็รู้
20:19แต่ไม่รู้ทำไมตอนคุณพูด
20:27มันจับใจผมมาก
20:31ตั้งแต่ตอนนั้น
20:37ผมก็ชอบคุณมาก
20:39แล้วพอเราคบกัน
20:41ไม่ว่ายังไง
20:43คุณก็อยู่เคียงข้างผม
20:45คุณเชื่อในตัวผม
20:47ผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน
20:51ที่ใสสื่อ
20:53และเรียบง่ายแบบคุณมาก่อน
20:55นี่คือคำตอบจากใจคุณเหรอ
21:01ไม่รู้สิ
21:05ไม่รู้สิ
21:07ไม่รู้สิ
21:09ไม่รู้สิ
21:15อยากเร็ง
21:17อยากเร็ง
21:19ยักเร็ง
21:20ยักเร็ง
21:33ค่ะ
21:35นอนไม่ค่อยหลาบแล้วครับ
21:37เอากับฝ่าไหมครับ
21:38ค่ะ
21:39ขอบคุณค่ะ
21:44ขออีจ๊ะ
21:48ขออี
21:57ขออีจ๊ะ
21:59แม่อยากขอโทษ
22:01แม่ไม่ควรสอนลูกให้โกหก
22:04ไม่ควรให้ลูกพูดว่าพ่อเป็นคนไม่ดี
22:06แม่ผิดเองที่ทำแบบนี้
22:09เพราะงั้นพอลูกเข้าไป
22:12ไม่ว่าเขาจะถามอะไร
22:13ลูกก็ตอบตามที่อยากตอบได้เลยนะ
22:17สิ่งสำคัญคือพูดความจริง
22:21แม่สัญญาว่าจะไม่บังคับลูกอีกแล้ว
22:24ดีกันนะ
22:26อืม โนยาตเข้าห้องน้ำค่ะ
22:29ได้จ๊ะ
22:31อย่าลืม
22:32เราจะเน้นไปที่หลักกาลเลี้ยงลูกเชิงบวก
22:34พวกเชิงบวก
22:35เน้นเป็นที่พัฎนาการของโขรอี
22:37โคอโอ่ เขาโมลต่อรkiem
22:39สิ่งสร травคัญครับ
22:41ท exacerbated by thought
22:43โขรอีตต้องมีคนคอยลียัง
22:45คุณไม่ได้สู้เพื่ออชนะ
22:47แบบทำเพื่อได้เลี้ยง jakiśอ่น
22:48และเป็นผู้ปกครอง
22:49โอเคลestar
22:53กลางวน là
22:57เปล่า
22:58ของกลุยกล้วยก็แค่พูดคุย
23:01เดี๋ยวก็เสร็จ
23:02เออ....ลืมไป
23:03เดี๋ยวมาน่ะ
23:04พ่อคะ
23:15โคอี
23:17โคอี
23:20พ่อจากี่ถึงลูกจัง
23:23หนูอยากถามอะไรพ่อหน่อยคะ
23:26ว่ามาซิ
23:27ของขวันวันเกิดหนูที่ผ่านมา
23:29พ่อเป็นคนซื้อให้หนูใช่ไหมคะ
23:32เปล่าเจ้า
23:39ของขวันทั้งหมดที่ผ่านมา
23:41พ่อขอให้อามันเต็กซื้อให้นะ
23:45ขอโทษนะ
23:48โคอี
23:49ไปกันเธอ
23:52มานี่
23:55เมื่อกี้ลูกพูดอะไรอ่ะ
23:57ความรับค่ะ
23:59หนูไม่บอกแม่หรับ
24:01ตอนคุณโลมันน้ายออกจากคุก
24:04ทั้งที่มีทันบนแต่ก็ไม่ทำตาม
24:06ถามร้ายความรับผิดชอบ
24:08แต่ว่าพ่อผ่านไปได้ไม่กี่เดือน
24:10ก็เห็นว่าเขาดีขึ้น
24:12เขารู้จักเอาใจใส่
24:15เห็นออกเห็นใจคนอื่น
24:17ไม่น่าใจว่าก่อนหน้า
24:19เขาเป็นพ่อที่ดีไหม
24:20แต่ฉันรู้ว่า
24:22เขาจะเป็นพ่อที่ดีได้แน่
24:23ขอบคุณค่ะ
24:25คุณเลยโหยี
24:27ข้อต่อไปฉันอยากจะคุยกับน้องโคลอีค่ะ
24:32โคลอีจ๊ะ
24:33นูคิดว่าพ่อนูเป็นพ่อแบบไหนเหรอ
24:35พ่อทำงานตลอดแล้วก็ยุ่งมาก
24:36ไม่มีมาตต่อเวลาจะซื้อของควันเบิดให้กับนู้ค่ะ
24:40พ่อก็เลยสังให้โลกมันแตกซื้อให้หนู
24:48นูก็เลยผิดหวังเหรอจ๊ะ
24:49ค่ะ
24:50หนูไม่ชอบเวลาพ่อ toca หก
24:52ขอบคุณค่าโคลอี
24:56คุณเจื้องเห็กเร่งคะ
24:58ที่ลุกสาวคุณคลอี πουดออกมาเมื่อกี้
25:00เกิดขึ้นบ่อยraid selection
25:04ฉันคุณโหมานไหน ไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะ
25:08แต่ว่า...
25:11แต่ว่าเขาก็เป็นคนที่ทำเพื่อครอบครัว
25:16เขาดูแลเรา
25:18โดยเฉพาะลูกสาวเราอย่างดีที่สุดค่ะ
25:23ไม่ว่าเขาจะเหนื่อยมากแค่ไหน
25:26เขาจะอาจนให้ลูกฟังทุกคืนก่อนนอน
25:30และส่งลูกเขานอน
25:33เขาจะไม่บังคับให้ลูกทำอะไร
25:36แม้แต่การบ้านก็ยังไม่บังคับ
25:39เพราะเขาคิดว่าสำหรับเด็กๆแล้วสิ่งสำคัญที่สุดก็คือการเล่นสนุก
25:46เขารู้จักโคอีดีมาก
25:49เขารู้ว่าโคอีชอบหรือว่าไม่ชอบอะไร
25:53รู้จักดีกว่าฉันพูดเป็นแม่สักอีก
25:56แม้ในสายตาของหลายๆคน
25:58ข้อบกพร่องของเขาจะมากมาย
26:02แล้วก็ทำให้ฉันผิดหวังในหลายหลายเรื่อง
26:06แต่ฉันก็ปฏิเศษไม่ได้
26:08ว่าที่เขาทำ
26:11เพื่อครอบครัวและลูกสาวเป็นเรื่องจริงค่ะ
26:14ถ้าที่คุณพูดมาคุณหล่มมั่นไหน
26:17ไม่ใช่คนที่ละเลยครอบครัวเลย
26:19ค่ะ
26:21ถึงเขาจะไม่ใช่สามีที่ดี
26:26แต่ก็ลบความจริงถ้าเขาเป็นพ่อที่ดีไม่ได้
26:31ฉันเลยหวังว่าวันนี้เขาจะถูกปฏิบัติอย่างยุธิธรรม
26:35ได้ค่ะ
26:38คุณเรามันไหนคะ
26:40เออครับ
26:41ก่อนหน้านี้คุณจัดงานทะแหลงค่า
26:43และปล่อยรูปบางส่วน
26:45เพื่อกล่าวหาพรยาของคุณ
26:47ปลอมครับ
26:53ผมหมายถึงรูปหน่อยของจริง
26:55แต่เรื่องพวกนั้นถูกแต่งขึ้น
26:58คนโง่ที่ไหนจะชื่อ
27:01เธอพาเด็กขึ้นรถไฟหออย่างนั้น
27:04ดันมีคนชื่อ
27:06หมายความว่า
27:07ได้ฟังที่ผมพูดไหม
27:09ผมทำลายชื่อเสียงเธอ
27:14บางครั้งเราหุนหันพรันแล่นทำผิด
27:17ก็ต้องยอมรับผมผิดเอง
27:24ในบางมุมหรือหลายมุมผมไม่ใช่พ่อที่ดีเลย
27:27แล้วก็ไม่ใช่สามีที่ดีด้วย
27:31เธอต้องมาแบกรับแทนผม
27:40ผมขอสละสิทธิ์เลี้ยงดู
27:42ผมไม่อยากให้โคอี้มองพ่อแม่แกในแง่ร้าย
27:48มันจะกระทบการเติบโตของแก
27:51ลำฟองฟู
27:56ผมรู้ว่าคุณเกลียดผม
28:00เพราะผมเองก็เกลียดคุณ
28:03แต่ฟังไว้ให้ดี
28:07ถ้าในอนาคตคุณทำไม่ดีกับพวกเขา
28:11ผมจะไม่แค่เกลียดคุณแน่นแน่
28:13ที่นี่ยังไงต่อครับ
28:37เรามานาย
28:43ยังรักฉันอยู่ไหม
28:50แล้วคุณิยามันว่ายังไงล่ะ
28:54ทุกความสัมพันธิ์แรกแรก
29:07ก็จิ่งใจทั้งนั้น
29:09แต่เพราะ
29:11ภูมิหลังครอบครัวคุณ
29:14ความสัมพันธิ์เราเลยไม่บริสุทธิ์มาแต่แรก
29:19ต่อให้ผมมีโอกาสได้เริ่มใหม่อีกครั้ง
29:24ต่อให้ผมสื่อสัตว์
29:29ผมก็อาจบอกไม่ได้
29:31ว่าทำไมเราถึงมาครบกัน
29:34ถึงมาครบกัน
29:36งั้นทั้งหมดก็
29:38แต่ผมค่อนข้างเชื่อว่า
29:40ว่าเราเคยชอบกันจริงๆ
29:43เพราะว่าพักหลังมานี้
29:47ผมกลับมารู้สึกบางอย่าง
29:50ความทรงจำอาจหลอกได้
29:54แต่ความรู้สึกไม่โก
29:58แต่ความรู้สึกไม่โก
30:11แต่ยังไงก็ตาม
30:14ความรู้สึกนั้นมันก็หายไปแล้ว
30:18ตอนนี้คุณมีผู้ชายที่รักคุณมากกว่าอยู่เคียงข้าง
30:23ผมอาจหมดหน้าที่แล้ว
30:25แต่ว่าบทบาทและความรู้สึกชอบในฐานะของพ่อ
30:32จะคงอยู่ตลอดไหม
30:35ฉันคุยกันนักสวัสดีการสังคมแล้ว
30:37เราแบ่งสิทธิ์เลี้ยงดูลูกได้
30:40คุณมาเจอลูกบ่อยๆได้นะ
30:44คุณคิดดีแล้วเหรอ
30:46ยังไงคุณก็เป็นพ่อของโคอีนี่จริงไหม
30:50พ่อคะ
30:56โคอี
30:57ต่อไปพ่อจะกอห่งอีกไหมคะ
31:01พ่อสัญญานะ
31:03เวลาอยู่กับโคอี
31:06เวลาอยู่กับแม่
31:07พ่อจะไม่โกหกอีก
31:09พ่อจะไม่โกหกอีก
31:18สวัสดีครับ นี่ขอประส่ง
31:23มาที่นี่ทำไม
31:25ผมก็มาหาคุณไง
31:27ทำตัวแปลกๆนะ มีอะไรเหรอ
31:41ผมไม่อยากโกหกตัวเอง
31:43ผมตัดจากคุณไม่ได้จริงๆ
31:47คุณอยู่ในจิตใต้สำนักของผมเนี่ย
31:49คุณก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไง
31:50คุณรู้ว่าชีวิตผมจะเป็นยังไงถ้าไม่มีคุณ
31:51ชันมั่นแล้วคุณ
32:05ผมเข้าใจ
32:06ไม่เป็นไร
32:08คุณพูดเองว่าเราต้องคุณสื่อสัตร
32:09ไม่ใช่แค่กับคนอื่น
32:11แต่กับตัวเองด้วย
32:13จะทำแบบนี้
32:16ต้องเราคุยกันที่ห้องแหล็บ
32:19ผมรู้ว่าคุณมีใจให้ผม
32:22ผมมันใจว่าคุณรู้สึก
32:30นี่
32:36คุยอยู่เหรอ
32:39คุยต่อสิ
32:49ผมจะไม่บังครับคุณ
32:56ผมจะให้เวลาคุณคิด
32:59และค่อยตอบผม
33:08บ้าย
33:12ยังไม่กินข้าวเหรอ
33:14กินไปคุยไป
33:16นี่คือรายงานประเมินตนเองของโครงการณโทษ
33:19ถูกเปะขนาดเต็มแน่
33:21ช่วยเซ็นด้วยครับ
33:23เซ็นไปกินไปสิ
33:29คุณจะเซ็นเมื่ออะไรเหรอ
33:31ฉันต้องรีบทุกเรื่องเลยเหรอ
33:35เปล่า
33:36ไม่รีบอ่ะ
33:41โลมันได้
33:43คา Jessie
33:45เรื่องคุณกับเขา
33:46เจ้า микรป Hospice
33:48เรื่องของคุณก็ต้องบ Belle
33:49เหรอ
33:50นี่acunกี่มีสั
34:00ตอบคุณอยาก рядом
34:10ไม่รู้สิ แค่ให้พวกเขามีความสุข
34:21คุณดูเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะ
34:24นี่แหละตัวตนที่แท้จริง ก่อนหน้ามันไรมอนุษยธรรมนะ
34:32ตอนถูกสกดจิต คุณเห็นอะไรเหรอ
34:36ถามทำไม คุณก็เคยลองแล้ว
34:39คุณอยากโดนสกดจิตเหรอ
34:41รายสาระฉันไม่สนหก
34:44ไม่สนหรอ คุณก็ออกfigافłbym 2502 ก่อนไม่ได้หรอก
34:48ฉันไม่ได้เผาแผลใจอะไร ไม่จำเป็น
34:50KUNEA Nggak ไม่มี
34:52ไม่มี
34:55ฉันขอถามหน่อย คุณกับฉันบุ้นจัดส่วน92
34:59Nunca ไม่เกี่ยวของเขาเถอะหน่อย
35:02รายสาระ ตอบอะไรมา
35:04ผมยังไม่ได้ถามอะไรเลย คิดอะไรอยู่
35:08เรื่องนี้จะตอบแบบนี้ได้ยังไง ใช่ม่ะ
35:12ฉันแค่รู้สึกว่า เพราะฉันไม่เชื่อใจเขาแต่แรก
35:15เขาเลยหลงผิดทาง ฉันรู้สึกผิดนะ
35:18หลงผิดทางยังไง คุณเป็นผู้พิภาษาเหรอ
35:22เขาช่วยคนไว้ตั้งเยอะ
35:23สอนให้คนโกหกคือช่วยเหรอ
35:25ก็เขาช่วยผมไง
35:32ความรู้สึกแบบนี้น่าสนใจดี
35:34น่าสนใจยังไง
35:37น้ำเสียงคุณไม่ได้ใจร้ายเหมือนเมื่อก่อน
35:41น่าเสียดาย
35:42น้ำเสียงคุณยังใจร้ายเหมือนเดิม
35:46รายงานคุณ clairtae
35:47อยากต้องให้ฉันเซ็นอยู่นะ
35:48เห็นไม่ ใจร้าย
35:49ใจร้ายชมัดเลย
35:59แม่ май Además
36:04� Chat
36:06ที่จริง หนูเลือกกับฉันบุญจัดนานแล้ว
36:09และหนูควรจะรู้ตัวเองดีว่ารู้สึกยังไงกับเขา
36:15ถ้าเป็นแม่ แม่จะเลือกอะไร
36:18ลูกต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง
36:23ที่จริงนะ หนูอยากถามแม่มาตลอดว่าทำไมแม่ถึงไม่ชอบอลัน
36:28ไม่ใช่ว่าแม่ไม่ชอบ ลูกตั้งหากที่ไม่ชอบ
36:33หนูเนี่ยนะ ไม่ชอบเขา
36:35ถ้าหนูไม่ได้ชอบเขา หนูจะครบกับเขาทำไมค่ะ
36:40งั้นลูกชอบเขาตรงไหนอ่ะ
36:44อารันกับฉันบุญจัดต่างกันมาก
36:48หนูอาจชอบที่อารันเป็นคนดี
36:52เขาจะไม่โกหกหนู
36:56ไม่รู้สิ
37:02หนูก็ไม่แน่ใจว่าทำไมหนูถึงครบกับเขา
37:32ทำอะไรนะไปนอนต่อเธอ
37:47ไม่สนแล้วทำอะไรก็ทำผมง่วมอ่ะ
37:52ทำไม
37:59พูดมาสิ
38:03ไม่จริงน่ะ
38:07พูดจริงเหรอ
38:09ผมจะแปลให้หมดเลย
38:11มา
38:13กำลังแปล
38:15อย่าควรผมสิเจ็บนะ
38:17เฮ้ย จะช้าหน่อยสิ
38:19ท่านนี้อะไรจะบอก
38:23เฮ้ย จะช้าหน่อยสิ
38:26ท่านนี้อะไรจะบอก
38:38เราตรวจร่างกายควรไข้แล้ว
38:40พบหน้างงอกอยู่ที่ส่วนสมองนะคะ
38:42ลุกลามไปเร็วมาก
38:44เราต้องทำยังไงคะ
38:46การผ่าตัดนี้เสียงมากคะ
38:48โอกาสสำเร็จไม่ถึงครึ่ง
38:50คุณต้องเผื่อใจไว้ด้วยนะคะ
38:52แกบอกว่าไม่อยากพ่าตัดนะ
38:54เฮ้ย
38:56คุณรู้ได้ไง
38:57ผมใช้เวลาทั้งคืนเพื่อแปลความคิดแม่คุณ
38:59แกบอกยอมตายดีกว่าพ่าตัด
39:01เว้นสะแต่
39:03คุณจะแต่งงานเร็วๆ
39:05แล้วก็มีครอบครัว
39:07ไม่งั้นแกยอมตายดีกว่าพ่าตัด
39:09เฮ้ย
39:13ไม่ต้องห่วง
39:14เธอได้แต่งแน่ครับ
39:15แน่ครับ
39:45ทำไมถึงพูดเรื่องนี้ล่ะ
39:52ตอนที่คุณเลิกกับฉันบุญจัด
39:56บางเอิญมีผมคนโง่ที่โกหงไม่เป็น
39:59คอยอยู่เคียงข้างให้กับลังใจ
40:02ถูกไหม
40:03ไม่เห็นเกี่ยวเลย
40:05คุณคือคุณ เขาคือเขา
40:09ผมเห็นหลายคนเลยนะที่คิดว่า
40:12อ้า...ถึงเวลาต้องแต่งแล้ว
40:16หาคนที่แก่เท่าไปด้วยกัน
40:18ถึงจะไม่ใช่คนที่รักที่สุด
40:21มันก็ไม่สำคัญหรอก
40:24อยากพูดอะไรกันแน่
40:27เพราะว่าคุณย้อนแยงนะ
40:32ส่วนที่คุณย้อนแยง
40:34เพราะคุณไม่ชอบคำโกหก
40:39แต่คุณซ่อนความรู้สึกตัวเองไว้
40:41คุณโกหกตัวเอง
40:43ฉันเปล่า
40:46งั้นขอถามหน่อย
40:50ถ้าคุณรู้ตัวว่า
40:53เข้าใจฉันหมุนจัดผิด
40:54คุณจะให้โอกาสเข้าอีกครั้งไหม
41:13ผมรู้ว่าการแต่งงานสำคัญกับคุณ
41:18เพราะมันก็สำคัญกับผม
41:28ถ้าเราทั้งคู่ไม่มั่นใจว่าอีกฝ่าย
41:30คือคนที่ใช่สำหรับเรา
41:33เราก็ไม่ควรฝืนตัวเอง
41:35ให้ตัดสินใจแบบนี้นี่
41:42ขอโทษนะ
42:07ผมไม่ได้ขอให้คุณซื้อสัตว์กับผม
42:11ผมแค่อยากให้คุณซื้อสัตว์กับตัวเอง
42:14ฉันขอโทษ
42:32ฉันขอโทษ
42:34そล้อเยอะ
42:36ฉันต้องเปิดสัตว์กับควรนิเอง
42:38ฉันขอโทษ
42:40ฉันขอโทษ
42:42โทษ
42:56คุณป้าหาไปต้องโฮ
43:26คุณแม่กระปี้กระเป่าสุดๆ เหมือนไม่ปุ่ยเลย
43:33แกดีใจที่เห็นคุณสองคนกลับมาคบกันไง
43:47ขอบคุณนะที่ช่วยเล่นละครตบตา
43:51ก็เรื่องบางเรื่องก็ต้องโกหกจริงๆ
43:54จริงมันหลีเรียกไม่ได้
43:57ฉันเคยคิดว่าในความสัมพันธ์สึงสำคัญคือความเชื่อใจ
43:59ฉันเคยคิดว่าในความสัมพันธ์สึงสำคัญคือความเชื่อใจ
44:01ฉันเคยคิดว่าในความสัมพันธ์สึงสำคัญคือความเชื่อใจ
44:03ต้องห้างโกหบต้องซื้อสัตว์ต่อกัน
44:05ฉันเคยคิดว่าในความสัมพันธ์สึงสำคัญคือความเชื่อใจ
44:10ฉันเคยคิดว่าในความสัมพันธ์สึงสำคัญคือความเชื่อใจ
44:25ต้องห้างโกหบต้องซื้อสัตว์ต่อกัน
44:27เราอยากให้เขาทำให้เราสบายใจ
44:30แต่หลังจากผ่านอะไรมามาก
44:32ใช่ เขาทำให้เราสบายใจ
44:36แต่หลังจากผ่านอะไรมามาก
44:40ฉันก็รู้ตัวว่าฉันนี่แหละ
44:43ที่ทำให้ตัวเองสบายใจไม่ได้
44:47คือ...
44:49ผมเองก็มีสูตรผิด
44:53ฉันผิดเองที่โทษคุณ
44:56และไม่เชื่อใจคุณ
44:59ที่คุณไม่เคยโกหกฉัน
45:02ฉันเลยไม่อยากโกหกคุณ
45:05ถ้าฉันกลับไปคบกับคุณในตอนนี้
45:09ฉันกลัวว่ามันจะเป็นเพราะความสงสาร
45:13เข้าใจใช่นะ
45:16เพราะยินคุณพูดแบบนั้น
45:19ผมก็รู้สึก...
45:21ดีขึ้นเยอะเลย
45:24ถ้าฉันเลือกไม่ได้ก็คงต้องปล่อยเข้าไป
45:30ฉันอยากสื่อสัตว์กับตัวเอง
45:34ถ้าเป็นอย่างนั้น...
45:38ถ้าเกิดว่าแม่คุณหายดีคุณจะ...
45:40อธิบายกับแม่คุณว่ายังไง
45:42ต้องแกคบกันไปอีกด้านแค่ไหน
45:44นั่นสิ...
45:46ฉันไม่ทันคิดหารอบครอบ
45:48ว่าไง...
45:56ห้า?
45:58ถ้าที...
46:02งั้น touching...
46:04เร็วแก!
46:06ขที...
46:08แบบนั้น!
46:10แรกจะไม่ดีสิ...
46:14ที...
46:16ที...
46:18อสิ...
46:20ที...
46:22อลคิดสำหรับ...
46:24Еี้...
46:26อันสิ...
46:28ietransmire
46:30i
46:51i
46:52i
46:52i
46:53i
46:53i
46:53i
46:54i
46:54i
46:54i
46:54i
46:54i
46:55i
46:55i
46:55i
46:56i
46:57i
Be the first to comment