- 1 day ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:21ไม่สบายเลยตรงไหนเดี๋ยวป่าครับยาก ถ้าผมมาเป็นโรงบาลไหมครับ
00:30ยากครับ
00:43ไม่เป็นโรงบาลไหมครับ
01:00ยารักพากคินแล้วลูก
01:07ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหมด
01:10พากคินขึ้นล้านของย่านะ จำเอาไว้
01:15อย่าพูดแบบนี้ผมยิ่งเป็นห่วงนะครับ
01:19มีเรื่องอะไรหรือป่ะ เล่าให้ผมฟังได้หมดเลยนะครับ
01:21ขอเวลาแล้วหน่อยนะลูกนะ พรุ่งนี้ เรื่องราวทุกอย่างมันจะต้องจบเลย
01:33หมายผมว่ายังไงครับ
01:37ย่างมีเรื่องที่ต้องจัดการนะลูก
01:41พรุ่งนี้ก็เมืองเช้า พาขินพาแม่มาหายาหน่อยนะ
01:45จะได้พูดพูดคุยคล้อมกันให้รู้เรื่องสิเลย
01:51แล้ว ฟันเนธกับยาชื่อนะครับ
01:54เขาต้องอยู่ด้วยเชิน
01:57เพราะว่าเรื่องนี้มันก็เกี่ยวคล้องกับเขาเรื่องนั้นกัน
02:15นั่นเกิน
02:31รู้สิ
02:36รู้สิ
02:40สวัสดีค่ะ
02:51แก้ว นี่ฉันเองนะ
02:54ฉันจัดการธุรักของฉันเรียบร้อยแล้ว
02:57เธอช่วยส่งลูกให้ฉันบ้านเธอมาให้ฉันหน่อย
03:00แล้วก็บทุกนี้เช้า
03:02ฉันจะให้คนขับรถไปรับเธอมานะ
03:04ถ้าคุณไม่บอกความจริงกับฉัน
03:10ฉันก็จะไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น
03:13เธอชื่อแก้ว
03:16เป็นพระยาของฮีรันรูปชายของฉัน
03:20และเธอก็มีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน
03:23ชื่อนิรันดา
03:26กับด้วยกับด้วยกัน
03:28Vadido
03:30มา judgments
03:32นี่ดันดา
03:39ของลูกผม
03:41ทำให้ผม
03:43ของลูกผม
03:45ของลูกผม
03:57ของลูก
03:59แล้วตอนนี้ลูกสาวฉันอยู่ที่ไหนคะ
04:04มีคนคนนึง
04:06ทำให้เธอต้องภัทรักจากลูกสาวของเธอ
04:11พวกนี้
04:13จะจะทำให้เขาออกไปจากคอบครัว
04:15และเธอจะได้กลับมาอยู่กับทีราณอีก
04:18น่ะ
04:20มีคุณพูดความจริงใช่ไหม
04:25ฉันรู้ว่าเธอกำลังสับสนหน้าแก้ง
04:28แต่ขอให้เชื่อเธอว่า ไม่มีใครอยากให้เธอได้เจอกับพี่รัน มากใบกว่าฉันอีกแล้ว
04:45เธอจะได้รู้ความจริงทุกอย่างนะแก้วนะ แล้วก็อย่าลืมเอาแหวนมงนั้นมาด้วย เธอเจอกันนะ
04:58ที่รัน
05:23นี่ พรุ่งนี้ แม่จะพาผู้หญิงที่ลูกอยากเจอที่สุดในชีวิต มาหาลูกแล้วนะ
05:35แก้วไง แก้ว คนที่ลูกรักมากที่สุด
05:42แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้ว แก้
06:12เฮ้ย ที่...
06:23สรุปกุนอร์รู้ไหมครับ
06:25ว่ากุงวิทยายไปที่ไหน
06:26ยังไม่jerองมาสา differentiจากรshoх
06:42ฉันขักตาคหละแม่ไปไม่ทัน เส้าก็เลยรอกคราดกัน
06:45แล้วได้เรื่องอะไรจากน Morocch miles
06:48ปุ๊ยไม่มีอำพูดอะไรเลย
06:50แต่ตอนเย็น ผมเห็นคุณวิ 라ฮ์ Presenter
06:52คุยกับบาพเปิดทั่งแตกแบบ
06:55แล้วจากนั้น
06:57คุณวิ 라ฮ์ก็ขึ้นห้องเก็บตัวเนี่ย
06:59เข้าเหนน์ก็ไม่กิน
07:03คุณแม่ทั้งตัวมีพี่รูปแม่นี้
07:06365
07:07ไม่แน่
07:11ไม่ถามไม่ทัดหมายได้เลยนะ ว่ามันผ่าขึ้นแม่มาที่ไหน
07:14ถ้าต้องรับที่ชอบเรื่องนี้
07:17ไม่ต้องถามครับ
07:19เดี๋ยวผมจัดการเอง
07:21โอ๊ย
07:37โอ๊ย
08:07โอ๊ย
08:16ขุดอ่อนครับ
08:18แย่แล้วครับ
08:37โอ๊ย
09:05โอ๊ย
09:07โอ๊ย
09:28仙神
09:31ส
09:32verbs
09:33วิ่ม
09:33สปรึ่ง
09:34วันไป
09:35เรื่องแล้ว
09:36iry Harr
09:37น้าเมื่อเมื่อมาก
10:07สวัสดี สวัสดี
10:37สวัสดี สวัสดี
11:07สวัสดี
11:09เธอจะทำอะไร
11:11คุณแม่ คิดจะเบิดโปรงออ์เหรอคะ
11:15อ้ายเหรอ
11:17ที่ทุกคนจะได้รู้ว่า
11:19เธอเป็นชู้กับคนขับรถ
11:21แล้วก็มาสูงเขาหลองรูปชายฉัน
11:25คุณแม่ก็มาเข้าใจผีดค่ะ
11:27หลักทางชัดขนาดนี้แล้ว
11:29นี่จะกล้าวปฏิเศษเองเหรอ
11:33นี่เป็นแผงกองเธอมาตั้งแต่ต้นใช่ไหม
11:35เธอแหวมแผงที่จะกำจัดแก้วออกไปจากพีรัน
11:39แล้วตัวเธอก็จะได้เข้ามาแทนที่
11:41คุณแม่พูดเรื่องอะไร
11:44นั่งแก้วมันตายอยู่มันเองค่ะ
11:46ไม่ใช่ว่าแหวน
11:48เธอจ้างมือเปิดมาข้าแก้ว
11:57คุณแม่รู้เรื่องนี้ได้ไง
11:59ที่แรกฉันก็ไม่รู้เหรอ
12:02เจอกระทั่งฉันไม่เห็นน่าเธอในตอนนี้
12:05เธอคิดว่าความชั่วที่เธอปิดบังมา 25 ปี
12:11มันจะไม่มีใครรู้อย่างนั้นเหรอ
12:14คุณนี้น่ะ จะตกใจมากกว่านี้อีก
12:20แม่ใหม่ความว่ายังไง
12:24ถ้าบอกตอนนี้มันก็ไม่เซอร์พร้ายน่ะเซ้
12:30เธอมาคิดอีกที
12:34ฉันว่า ฉันบอกทุกคนวันนี้เลยดีกว่า
12:39คุณแม่คร คิดจะทำอะไรอ่ะ
12:46gracias
12:48ฉันคิดดีแล้ว
12:49ทุกคนจะดีลู้ความชั่วของเธอ
12:52marc
12:54คุณแม่
12:57ปิดปริยา
12:58บอกว่า Called คุณแม่
13:02ทำอะไร
13:04อยู่เดี๋ยวนี้
13:10อยู่นี่นะคะ
13:12อยู่อยู่นี่คุณแม่
13:14ปล่อย ไม่ปล่อย
13:16อย่างนั้น
13:17ได้ชัด
13:24เสียงอะไรอ่ะขวัล
13:25นั่นสิญาย
13:27เสียงอะไรอ่ะ
13:32คุณแม่
14:02อ่อนเคยเตือนแล้วใช่ไหมค่ะคุณแม่
14:05ก็อ่อนบ้าได้มากกว่าที่คุณแม่ขีดๆ
14:09ความรับนั้นต้องตายไปพร้อมคุณแม่ค่ะ
14:21คุณรรร! คุณทำอะไรของคุณเนี่ย
14:25ทำให้มันเป็นอุประเทเนี่ย
14:26คนแก่ลืดลงในห้องน้ำ
14:29คุณรร!
14:30- รอน! ปล่อยนะ ปล่อยให้ ปล่อยให้
14:32- ไม่ปล่อย ผมไม่ให้คุณทำอะไร คุณไม่ไหลหรอก!
14:35- รอน! โม้เบ่าสิ!
14:38มันรู้ความรับของเราหมดแล้ว
14:40มันรู้ว่าพาฉันเป็นรู้ของเราอ่ะ
14:55รู้นึกมันเต็มตา
15:00- ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ ชีวิตของเราสามคนทั้งหมดแม่!
15:11ทีนี้ จะช่วยฉันจัดการของแม่ได้เรียง
15:15- ผมทำไม่ได้
15:16- ทำไม่ได้อ่ะ
15:18- ทำไม่ได้ก็ถอยปล่อยจะทำเอง
15:21- คุณย่าคะ
15:25- คุณย่าคะ คุณย่าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
15:29- คุณย่าได้ยินขวัดไหมคะ
15:31- คุณย่าคะ
15:34- คุณย่าคะ
15:37- คุณย่าคะ
15:40- คุณย่าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
15:43- คุณย่าคะ
15:47- มีอะไรอ่ะคุณ
15:49- ฉันได้ยินเสียมันของตกค่ะ
15:51ก็ได้โกวว่าคุณน嬉คจะเป็นอะไร
15:53แต่ว่าฉันเข้าเรียกตั้งนานแล้วคุณementsก็ไม่ตอบค่ะ
16:00คุณคุณคุณนี่이에요
16:06คุณนี่ achieved
16:21อ่ะ
16:40สูงมากเลยครับ
16:41โอ๊ย
16:51- ย่าครับ ๆ คุณย่าคะ
17:07ย่าครับ
17:08- คุณย่า ย่า ๆ คุณย่าคะ
17:15คุณย่า
17:17สวัสดีครับ ส่งรถพอพิบาลมาดวงเลยนะครับ
17:19มีคนแก่ล่มในห้องด้วยครับ
17:21ได้ครับ เดี๋ยวส่งหรือที่ช่างนะครับ
17:23คุณยาค่ะ
17:25คุณยา
17:41ไปเก็บตัวในห้องให้มันเงียบที่สุด
17:43ไม่รู้ไม่เห็นอะไรนั้นน่ะ
17:45ไปได้แล้ว
17:47ไปสิ
17:51มัน
17:54มัน
17:57สิ
18:00สุด
18:02สุด
18:06สุด
18:07สุด
18:10มีป��
18:13ก่อน
18:34หายคิล ไม่ใช่แบบคุณแจนเย็นก่อนนะคะ
18:38ทำไมมันต้องเกิดเรื่องแบบนี้กันอยู่ผมก็ไง
18:42พ่อก็ยังอาการไม่ดีขึ้นเลย
18:45แล้วยาก็ยังมาล้มอิด
18:47ถ้าเราไปเจอย่าช้า ควันนี้ยาก็...
18:54คุณพาคิน
18:56คุณเชื่อฉันนะคะ
18:58คุณย่าต้องไม่เป็นอะไร
19:01เชื่อฉันนะคะ
19:04เชื่อฉันนะคะ
19:10พาคิน...พาคิน
19:12คุณย่าไปไงบางลูก
19:14ยังไม่ฟื้นเลยค่ะแม่
19:16ตอนนี้หมอกำลังเช็คอยู่ครับว่ามีเลือดข้างในสมองหรือเปล่า
19:20เพราะตอนที่ล้มส่วนนี้กระแทกเป็นท่วงช้ายทอย
19:24หมอบอกว่านังตลายมากเลยค่ะแม่
19:30แล้วคุณหมอบอกไหม
19:32ถ้าคุณย่าฟื้นมาแล้วจะเหมือนเดิมหร forced my children
19:34หมอค่อยยังตอบไปได้เหมือนกันค่ะแม่
19:38อย่างไรก็ต้องร้อย่าฟื้นขึ้นมาก่อน
19:40แล้วก็ดูอาการอีกที
19:44โห้โห
19:57คุณอองรู้ได้ยังไงคะ
19:59ว่ายาลมในห้องน้ำ
20:07ขวันกับคุณพาคินยังไม่ได้บอกใครเลยนะคะ
20:14ก็ตอนรถเพบาลมา
20:16เขาก็ตื่นกันทางบ้านแล้ว
20:18ฉันก็เลยให้ชานนไปดู
20:20ว่ามีใครเป็นอะไรหรือเปล่า
20:22ก็เลยเห็นรอยเลื่อนนี้ของน้ำคุณแม่
20:27คุณพาคินคะ
20:29เดี๋ยวควันโทษไปหายายก่อนนะคะ
20:31ยายคมเป็นห่วงย่ายแย่แล้ว
20:33โอเค
20:35เดี๋ยวแม่ไปข้างน้ำกันเนอะลูก
20:37ข้างแม่
20:39เดี๋ยวแม่ไปข้างน้ำกันเนอะลูก
20:41ข้างแม่
20:43เดี๋ยวแม่ไปข้างน้ำกันเนอะลูก
20:45ข้างแม่
20:47เดี๋ยวแม่ไปข้างน้ำกันเนอะลูก
20:49ข้างแม่
20:51ข้างแม่
20:53ไอ้
21:09อายแก
21:11ยิงแก
21:13จะมีไม่ติกตายไปครับ
21:14เรื่องจัดที่จบๆ
21:15ขวันวะเฮ้าล้ม
21:39อาจจะเขียวข้องกับคุณอ้อนก็ได้นะพี่ไขมุ
21:45ทำไมคิดแบบนั้นอ่ะ
21:47ไว้ขวันจะเล่าให้ฟัง
21:49ตอนนี้พี่ไปดูในห้องย่าเดี๋ยวได้ไหม
21:51ว่ามีต่างถูกว่าคุณอ้อนตกอยู่หรือเปล่า
21:53ถ้าเกิดว่ามี
21:55แปลว่าคุณอ้อนต้องอยู่ตอนเกิดเรื่อง
21:57อืม ได้ ได้
22:15แปลว่า ได้ ยิ่งนี้
22:19อเธอคุณสนอย่างนี้
22:21พี่อยู่อาจพกรุ่ม
22:23ที่ไม่เห็นเรื่อง
22:25เธอ คุณสนاج quantidade
22:27อันapa ผิดชอบ
22:29แล้วสุดนี้
22:32ของแปลว่า แปลว่า สำหัง
22:35แปลว่า ที่ด้วย
22:39ขอบคุณ ฮัดด้วย ฮัดด้วย ฮัดด้วยติด
22:51ฮัดอด้วย ฮัดด้วย
23:09เจอต่างผู้คุณออร์ไหมพี่ไขมุก
23:23ไม่เจอเลยขวัญ
23:25พี่น่าใจเหรอ
23:27น่าใจสิ
23:28พี่หาถูกซอกทุกมุมแล้วเนี่ย
23:30สุดใจก็คงทำตกที่อื่นมั้ง
23:33โอเคจ้ะ
23:36ขอใจแล้วจ้ะ
23:39คุณวิไล่เป็นยังไงบ้างหลบ
24:03บอดภัยแล้วจ้ะ
24:04แต่ยังต้องอยู่ในห้องผู้ป่วยวิกิจ
24:06เราก็ต้องดวกันอย่างใกล้ชิป
24:09เหมาก็เลยยังไม่ให้พวกเราเข้าเยี่ยม
24:12ก็เลยจะต้องกลับกันมาก่อนนะครับ
24:16แม่ว่าให้ถัดกลับมาให้ฉันนอยู่ฝ้าแทนดีกว่าไม่ลูก
24:19ถัดมันดูไม่ค่อยดูเรื่อง
24:21ผมกับช้าพ์พี่ถัดไว้แล้วครับ
24:23ถ้าเกิดว่าย่าฝืutionsก็ให้รีบทัวบอกเรああ
24:26พี่ขัมมุก พ่อ toggle Viviendo
24:27ตื่นเลยครับ
24:28ตื่นมาทานเข้าธรรยาแล้วคะ
24:30คุณมีไล่ด้วย
24:34จริง ๆ วันนี้ย่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับพวกเราทุกคน
24:38แต่อยู่ ๆ คนย่าก็ล้ม
24:42ชัดว่ามันบังเอินไปหน่อยไหมคะ
24:49ใช่ บังเอิน
24:51บังเอินว่าเป็นอุบาทเทนี้
24:55ซาธุ
24:57ขอให้คนดี ๆ อย่างคุณมีไล่เป็นอะไรไปเลย
25:00ส่วนคนไม่ดี
25:02ก็ขอให้เวนกรรมตามทันเร็ว ๆ ก็แล้วครับ
25:271000gr
25:31บังเอ่อ มือเองคุณมีแม่เรียบร้อยเลยใช่ไหม
25:35ตลอด ที่คุณทำมันเจ็ด 있게นหน้าค่าเลย surge
25:38กูแม่ใช้เย็ดชีวิต undergraduate ปิศาชี ragi
25:39หลายมานานแล้ว
25:41ในตายเร็วขึ้นหน่อยมันจะเป็นอะไรไปแล้ว
25:42- แต่ลูกเราอย่ามีชีวิตอีกยาวไกล
25:45- ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ขนที่
26:06ฉันไม่รอด เธอก็ไม่รอดเหมือนกัน
26:09มึกคืนถ้าอยู่กับฉัน
26:11ตอนนี้ก็เป็นผู้สุดรวมคิดแล้ว
26:15ไปอยู่กับไอ้ทัทที่ลงเพบาลเลยนะ
26:18แล้วเฝ้าคุณแม่อย่างให้ค่าใส่ตา
26:20ถ้าคุณแม่ฟื้นเมื่อไหร่
26:21ฉันต้องรู้เป็นคนแรก
26:26ไปสิ
26:36connects
26:43บาล
26:44คุณวิรัยเข้ารมพยาลมาดืมหรือเง่าคืนหรือครับ
26:48ใช้ครับ อย่าลืนลมหน้างน้ำỏiครับ
26:50เดี๋ยวที่ยาเลี้ยกพวกเราขวันทนายมาวันนี้
26:52ยาได้บอกอะไรไว้ไว้ κα Young
26:55เกียวกับฉันล้วยรึเปล่า uh
26:57คุณวิรัยแล้วบอฏินะ residual
27:00ฉันมาฟังด้วย
27:02นี่คุณแม่ร TONERมามีเรื่องไหรือ Ble
27:04к感じไม่ได้บอกPIңันกันครับ แค่เลี่ยกผมมาพllaวันนี้
27:08idermanไม่ได้เฮิดไหมได้
27:13demise ข้อไม่ได้ คุณแม่จะเลี่ยกคุณทนายมา โดยที่ไม่บอกอะไรเลยหรTCHA TAN BOK WALL
27:34ที่คุณฑนายบอกว่าคุณย��� TEACHER ยังไม่ได้บอกอะไร
28:02ถามันเป็นรื่มavan 2010 เราจะได้ช่วยกันจัดการให้คุณย่าเอง
28:04อย่าพูดอะไรที่ไม่ควรพูด
28:19ทำต่างที่เราตกลงกัน
28:21แล้วแกจะได้อีก 49 ล้านที่หลือ
28:23ว่าไงครับ
28:29ตกตรงแล้วคุณย่าอยากจะบอกอะไรพวกเรา
28:32ขอบคุณมากนะครับ
28:49ครับ
28:50คุยกันนานเลยอ่ะ
29:08ตกลงคุณทนายเขารู้ไหมว่าคุณย่าจะทำอะไร
29:12ผมพยายามถามแล้วครับ
29:14เขาไม่ยอมบอกครับ
29:16จริงดิ
29:18ขอตัวกันนะครับ
29:20ตกลงให้ตาย
29:22ตกลงให้ต่อ
29:24จริงด้วย
29:36เฮ้าหมอกครับ
29:53ผมขอให้ช่วยตรวจยากให้ละเอียดนะครับ
29:57ถ้าเกิดว่ามีอะไรผิดปกติรีบแจ้งผมเลยนะครับ
30:01ขอบคุณมากครับ
30:06ว่าไงครับ
30:18ตกลงแล้วคุณย่าอยากจะบอกอะไรพวกเรา
30:31ที่มันอะไรครับ
30:35ทำไมแม่สมเค้thenความมาแบบนี้ครับ
30:37ก่อนหน้านี้คุณนาอลำพาขอให้ผมช่วยปรอมให้ในกรรมปุนยิลาง définนมาให้
30:42ให้เอวงมารกส่วนที่คุณชื่องจะได้มาให้คุณพากลินทั้งหมด
30:46และผมจะได้เงิน 50 บตan
30:50ได้อยากเขารู้เรื่องorroงwiadress
30:52ผมบอกท่านแล้วครับ
30:54แล้ววันนี้คุณท่านให้ผมมา
30:56เพราะต้องการเอาสัญญาจับแบบนี้ มาให้คุณอรรมภาเซ็นครับ
31:12ทำไม
31:14ย่าถึงต้องให้แม่เซ็นหลับว่าจะไม่ยุงเกี่ยวกับทรัพย์สิน
31:16หรือว่าธุรกิจครอบโค่อีกนะครับ
31:19คุณวิลัยมีรักฐาน
31:21ว่าคุณอรรมภานอกใจคุณีรันครับ
31:26ถ้าวันนี้คุณอรรรมภาไม่เสร็จ
31:33คุณวิลัยจะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายครับ
31:36คุณเธอร์
31:42รักฐานั้นอยู่ที่ไหนครับ
31:45มีแค่คุณวิลัยที่รู้เท่านั้นครับ
31:47ท่านตั้งใจจะมาบอกในวันนี้
31:50คุณอร์
32:04วัสดีอีก
32:34มาสิบห้าฉันเดี๋ยว
33:04ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าคุณเจอเรื่องอะไรมา
33:16แต่ฉันอยากให้คุณรู้ไว้นะ
33:22คุณยังมีฉันอยู่ข้างๆ
33:28ไม่เป็นไรนะคะ
33:32ถ้าผมลบความทรงจำตัวเองได้ก็คงดีนะ
33:38ฉันไม่ต้องรู้เรื่องที่แม่ทำ
33:44ต่างกับฉันเลยค่ะ
33:50ฉันไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับแม่เลย
33:56ตอนนี้ฉันอยู่กับแม่
34:02ฉันที่เด็กมาก
34:04ยังจำความอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
34:08คุณไม่ต้องห่วงนะ
34:24ถ้าแม่ผมเป็นคนทำให้คุณต้องพัดภาคจากแม่คุณจริงๆ
34:30วันนั้นผมจะเลือกยืนอยู่ข้างความถูกต่อ
34:36คุณต้องให้คุณต้องกลับบ่า
34:40แล้วแล้วฉันทำไม
34:42แล้วมีทั้งเห็นเธอ
34:44คุณสัญ่า
34:55คุณสัญ่า
34:59คุณสัญ่า
35:03ฉันรู้ว่าเธอกำลังสับสนหน้าแก้ว
35:19แต่ขอให้เชื่อเธอว่า
35:22ไม่มีใครอยากให้เธอได้เจอกับพีรัน
35:25มากไปก่อยฉันอีกแล้ว
35:27เธอช่วยส่งลูกไปช่านบ้านเธอไม่ช่านหน่อย
35:30แล้วก็คุณมีเช้าฉันจะให้คนกลับรถไปรับเธอมานะ
36:00นะคร้าว
36:20ไม่ยินทำไมตรงนี้อ่ะจ๊ะ
36:23ฉันเห็นน้าเดินไปเดินม้องแต่ชาแล้วอ่ะ
36:24น้าสั่งของไว้นะจ๊ะ
36:28ไปร้อนในบ้านเธอจะ
36:30แดบมันร้อนอ่ะ
36:32จากน้าก็ไม่สบายหรอก
36:33ขอนะรออีกแบบนึงแล้วกันนะมารี
36:36มารีปกติแล้วเวลาที่มารีกับแก้มบุ่มเข้างานกะบาย
36:41ต้องออกจากบ้านอีกดีมงหรอ
36:44จะไปอีกวงหรอ
36:46สักบายก็ทันนะจ๊ะ
36:48แน่ ถามแบบนี้
36:50น้าจะแอบหนึ่งฉันไปเที่ยวอยู่ใช่ไหม
36:54เออ แล้วเมื่อวันน้าไปซื้อไล่มาจ๊ะ
36:56ฉันไม่เห็นมีของลึง
37:00น้าก็แค่ไปเดินเล่นนะเมื่อลี
37:02ไป กลับเข้าว่างไป
37:04เดี๋ยวน้าตามเข้าไปนะจ๊ะ
37:06จ๊ะ
37:14เตอร์ซา
37:16ที่ต้องขอโทษน้ำ
37:28สักบาย
37:30ที่ต้องขอาเอาใส่งสุด
37:34ดจบ กลับเข้า
37:36ในสบัตวนที่มัน
37:38จะันแต่จบการะกลับมรับ
37:40กรับกลับ เมื่อมาส่วง
37:42คุณวิไล่คะ
37:49ฉันรอมาเกือบชั่วโมงแล้วนะคะ
37:51คนรถคุณยังไม่มาเลย
37:53เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ
37:55ใกล่อ่ะ
37:57คุณฮิลันล่ะคะ
38:02ใช่
38:03ทำให้เสียงคุณถึง
38:07คุณจึงเลยนะคะ
38:09ฉันคือคนที่เจอที่โรงพีบัลนี้คะ
38:12ที่เอาแหวนให้คุณดู
38:14คุณจำฉันได้ไหม
38:18จำได้ จำได้
38:20จำได้
38:22คุณหายไปไหนมา
38:24ผมอยากเจอคุณมากเลยรู้ไหม
38:26คุณมากผมที่บ้านได้ไหม
38:28ผมว่าเราต้องเคยรู้จักกันแน่ๆเลย
38:30ใช่ค่ะ
38:34เราเคยรู้จักกัน
38:36แม่คุณบอกฉันว่า
38:38ฉันชื่อแก้ว
38:41เคยเป็นภรรยาคุณ
38:44แล้วเราก็มีลูกด้วยกัน
38:46ชื่อนิรันดาค่ะ
38:51แก้ว
38:53นิรันดาเหรอ
39:02ขอบหนูมันขอโปรดเลยใช่ไหมคะ
39:05ผมจะรักแล้วก็ดูแลแก้วกับลูกตลอดไป
39:08ชื่อนิรันดา
39:18แก้ว
39:19คุณหายไปไหนมากแก้ว
39:21ผมคิดถึงคุณมากเลยรร fatue
39:23We actually met you
39:27แม่คุณกำลังสนค Fields มารับฉัน
39:30ถ้าฉันรีบเป็นคุณอีกครั้ง
39:32ฉันต้องจร plats
39:33รีบมาผมที่อันนนี่นeta
39:35ก็ไม่แก้ว คุณรีบมาหาผมเลยนะ รีบมาตอนนี้เลยนะ ผมจะรออยู่นะ
39:40แก้วจะรีบไปนะคะ คุณรอแก้วนะคะ
40:05พี่จัก
40:36คนที่รักจริงไม่ทิ้งกัน ไม่ว่ายังไงก็สาม
40:44แอบของกับแทวดา ที่พบชันฟ้าสิบห้าชันเดียน
40:53ขอให้คนคนนั้นกันพู
40:58คุณวิลัยอ่ะ ฝื้อแล้วครับ
40:59ถ้าเกิดว่าแม่มา เดี๋ยวเพิ่งให้แม่เข้าไปเจอย่านะครับ
41:01เดี๋ยวรอผมถึงก่อน
41:05นั่นมาจากนี่
41:11อย่าข้าวครับ เรียกอยู่ไหม
41:13อยากให้ใครคนนั้นที่ฉันเต้ารอบเป็นเธอได้ไหม
41:19คนที่เปลี่ยนมบกทำไมที่เหงา ให้มันสวยงาม
41:28ให้มันสวยงาม คนที่รับจริงไม่ทิ้งกัน
41:36ไม่ว่ายังไงก็ตาม แอ้ขอกับแพงว่าที่พบฉันฟ้า ที่พาฉันดิ่น
Be the first to comment