- 1 day ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00อาจริงทร้าน
00:30ที่สุดที่สุดที่สุด
01:00สุดที่สุดที่สุดที่สุด
01:30สุดที่สุดที่สุดที่สุด
02:00สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
02:30แกทั้ง...
03:00ได้
03:14ทางอย่างที่มึงรู้
03:18ไม่เป็นปล่ะจะเอาความสุขจากนุ้งไปหมดเลยไม่ได้นะเว้ย
03:22เธอได้นะเว้ย
03:52เธุไปด้วย posed
03:55ฮรรรร ะ เข้น lip?
03:57ฮรรรรส อารัน เหล่า
04:16ในประวัติมันบอกอยู่เนี่ย
04:18อารัน อารัน อารันจะเย็นเย็น
04:21แล้วผมเป็นใครกันแน่
04:23อารันฟังพ่อก่อนนะ
04:24ผมเป็นใครกันแน่
04:25เดี๋ยว อารัน อารันฟังพ่อก่อน
04:27ร้านโคลล่ะ
04:29อารันอยู่ที่ไหน จะเย็นเย็นก่อน
04:30ผมเป็นร้านโคลใช่ไหม
04:31อารันจะเย็นเย็น
04:32แล้วนี้มันลำดับที่เท่าไหร่แล้ว
04:33เธอไหร่แล้ว usters สามที่จว่ายแล้ว
04:35ฟัลลันiquéม bluetooth ซ Controller บอก spaces
04:39ปล่ะครับไป
04:41ฟัลลันיצ
04:50นิ่งап These
04:52พิชบ่jadi lifecycle
04:53ฟัลลัน
04:55ฟัลลันปล่อยผม
04:57ฟัลลันจ
04:58ารันดู婚 feelings
05:00หยุดก่อนเรื่องได้แล้ว
05:02ให้ความลุมِมือด้วย
05:05ตัวนั่นแต่นะครับ กลับความก่อน扒 pla หอรัน
05:10อรันสงบคักให้เอาลงกอด อรัน
05:13ตับคอยนี่นั่น
05:17ieben
05:23ก็เป็นร่างผล correct
05:24ก็เป็นร่างผลabel p
05:32- มองอย่าทำแบบนี้กับผม ไปกับกัน
05:48มอนิ้นครับ ผมว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะครับ
05:57มองถึงเวลาแล้ว
06:02อัลลัน อัลลันเป็นไงบ้าง
06:27ผิดช่วยกัน ค่อยๆรู้ครับ อัลลัน มา
06:32มาค่อยครับ มาค่อย
06:36จำอะไรมาคืนได้บ้างไหมครับ
06:41มาคืน
06:45มาคืน
06:46โอเค อัลลันเกอร์
07:00พวกมึงหยุดอย่างนี้หมดเลย
07:31อารันอยากรู้ความจริงทุกช содерж แล้ว ใช่ะ ศรรม ได้
07:34ดูจะสมกнитว่า สะติเพื่อสะติ นะครับ
07:40หวนนี้ อารันจะได้รู้ความจริงทุกอย่าง
07:44แต่ว่า รันจะบอกต่อเมื่ออารันสงก
07:49แล้วก็พร้อมที่จะฟังจริงๆเท่านั้น
07:53อารันพร้อม僕 ใช่ไหม
08:00พร้อม
08:07นั่นเดี๋ยวหมอจะพาไปที่ที่นึง
08:30พร้อม
09:00ความจริงอยู่ในนั้นแหละ
09:30สวัสดีครับ มารัน
09:44สวัสดีครับ มารัน
09:56อย่าเพิ่งโครวผมเลยนะ
09:58ถ้าตอนนี้คุณได้ดูคลิปนี้อยู่
10:00แสดงว่าอาการคุณเริ่มหนักเต็มทีแล้วสิครับ
10:04แต่คอรื่นผมคอแนะนำตัวเองก่อน
10:06ผมเชื่ออรัน
10:08สัสดีครับ ในแพทย์อรันบันนาไหล
10:12เป็นจิตแพทย์
10:14และเป็นผู้ก่อตั้งโรงวัยบาลจิตทุเรา
10:16แฟมิลีห้าวส์แห่งนี้ขึ้นมา
10:18และผม
10:20ก็คือคุณนั่นละครับ
10:28นี่มันอะไร
10:34ผมรู้ว่า
10:36คุณอาจจะตกใจ
10:38แล้วไม่เชื่อในสิ่งที่ผมกลังจะพูดต่อไปเนี่ย
10:40แต่ไม่คือความจริงทั้งหมด
10:42เราว่าเป็นคนคนเดียวกัน
10:44เราเป็นโรงอันซัมเมอร์
10:46เราเป็นโรงอันซัมเมอร์
10:48despite what I said
10:49สิ่งที่คุณคิดเอง
10:51ถ้าให้ดีให้แหวนิต
10:53ถ้าตัวเองเป็นไว้นุก
10:55ถ้าคือ
10:56คุณค่ายลืมตัวตัวAsk 내가 pelosgoneville
10:57ก็แทนของนusing
10:59วิทย์เช่นตรงแection
11:03แนะนมิล et
11:04ฉันจริง นี่มันอะไร
11:06โรคที่เราเป็นอยู่
11:08มันทำให้ 왕ท่องจำเรา
11:10ย่อนหลังกลับไป
11:11และพวกติดอยู่ของมัน
11:16มึงจะตายได้ยังไง
11:18มึงอยู่ในความทรงจำคู่นะ
11:22แล้วมึงก็จะอยู่ตลอดไปด้วย
11:26เชื่อเธอครับว่ามันเป็นความจริง
11:29ช่วงเวลานะเป็นช่วงที่คนได้พบกันทาวิค
11:33ผู้ชาย
11:34คนที่ชอบปีหน้าต่างแอบคุณมากลุ่มบ่อยๆ ด้านแหละ
11:37และเขาเป็นคนที่ทำให้คุณจะตกลุ่มรัก
11:40ดาวินก็คือวิน pitchry
11:44คุณกับวิน โตมาจากบ้านเด็กกับพลาใดกreaming
12:07ทุกคนสองคุณเสีย Дาย
12:10ที่สถานที่นี้จะตู้ทำลายลงไป
12:12พวกคนสองคุณก็อAddelle
12:15ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่...
12:16เหมือนบ้านหลังนึง
12:17บ้านที่มีมีแค่คุณสองคน
12:19แต่ยังมีอีกนั้นชีวิตที่คุณเออปกาลเข้ามา
12:22เขาชื่อ...
12:23เด็กชาย A'Lex
12:25A'Lex
12:31คุณนั้นกลายมาเป็นพบไปในการ
12:34วินก็คืออุ towผู้ชีวิตของคุณ
12:36โดยมีเอเล็กซ์ คอให้เติมเต็มความสุขให้เกิดครอบครัว
12:42วินอันเป็นทุกอย่างสำหรับคุณ
12:45ไม่มีวันไหนเลยที่วินไม่เคยอยู่แข็งข้างคุณ
12:49วิน เขาลักคุณและสุดโทษใจ
12:52คุณก็เช็นกัน
12:55แต่วันนี้ คงคงต้องบอกความเชียงไหลคุณ
12:59นายแพทย์ดาวินบัญหาไหล
13:03จับคุณเราไป
13:07ตัวโลกเมล็งไม่เลือกข่าว
13:20สัญญาหรอกนะ เราจะพี่ทีนกันนะ
13:23กูให้เวลามันหนึ่งที คุณไม่เห็นได้ยินคำขอโทษจะมึงเลย
13:26สวัสดีค่ะ คุณนารัน
13:28จะไปทานข้าวเหรอคะ
13:30ทางนี้
13:31มาเร็ว
13:35เว้น
13:36คุณเรียกขา มึง มึงก็ไม่มา
13:37กินลังจะทำแบบนี้นะ ไม่ดีรู้ไหม
13:40อย่าแล้วแนวนี้น่ะ
13:44แต่ล่างของเขา ยังยืนในสูสาร
13:52พอ
13:55ไหวไหมครับ
13:56ไม่มีครับ
13:57มึงจากไปแล้วอันเหรอ
14:11ไม่มีครับ
14:12ไม่มีครับ
14:13ไม่มีครับ
14:15วิน
14:16ไม่ ไม่จริง
14:18ไม่จริง
14:19ผมไม่เชื่อ
14:21ผมไม่เยี่ย
14:23เมื่อว่าผมยิงเจอวินอยู่แล้ว
14:24เรายังอยู่ในการอยู่แล้ว
14:25มันเป็นเรื่องใหญ่อยู่แล้ว
14:26บิน
14:27กูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโตกูเลยนะ
14:31เราก็ต้องรู้ความจริงกันได้
14:32- ความจริงไม่ได้
14:32แล้วมึงรู้ได้ไง
14:33ว่าถ้ามึงรู้แล้วชีวิตมึงจะดีขึ้นอ่ะ
14:37ตอนนี้เราก็รักกันดี
14:38คำโกรหัวของคนอื่นมันไม่เท่าไหร่หรอว่าวิน
14:40แต่คำโกรหัวของมึงอ่ะ
14:42มันเจ็บที่สุดเลยวิน!
14:56- วิน...
14:57ที่คุณได้เห็น...
14:59ได้เจอ...
15:00- นี่มัน...
15:00- หรือสัมผัสเขาได้?
15:03- ทำไมถึง...
15:04- เป็นถึงไม่อยู่ใน...
15:07- ในโลกกับผมเนี่ยฮะ?
15:12- ก็เพราะว่าสมองของคุณสร้างเขาขึ้นมา
15:15- คุณยังผูกติด...
15:17- กับความสุขที่มีกับเขา
15:21- คุณสร้างเขาให้มีตัวตัวตัวมาจุดตัวตัววันนี้
15:24- แต่ถ้าคุณไม่เชื่อผม
15:27- คุณเองก็จบมานั้นไหม?
15:28- ที่ตั้งหวางจะข่างๆขับฉันทั้งสือ
15:32- คุณหลองตั้งสติ และมองดีๆ
15:36- คุณจะเห็นความจริงผ่านกับจบบันนั้น
15:39ในทีอีกก็ได้
15:59ผมตั้งใจวันที่เดียววิดีโอก Printed ให้กับคุณ
16:02ในวันที่ผมยังแข็งแรงอยู่
16:05ก่อนที่ผมจะซุดลงไปมากว่านี้
16:07และสุดท้ายนี้..
16:09ผมหวังว่าคุณ..
16:11ไม่ใช่สิเรา
16:13จะผ่านครั้งนี้ไปด้วยดีไ losd.
16:16เหมื Gate ที่เราผ่านกันมาทุกครั้ง
16:19ถ้าจะให้ดี..
16:21ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายสำหรับเรา
16:25ตึงได้ออกบนักครับของรั้น
16:27โชว์ดีครับ
16:37ท่านนี้มือแค่นี้
17:07สุดท้ายที่สุดท้าย
17:37สุดท้าย
18:07นี่...นี่...เก่าสิที่พวกมัน
18:17ท่าว่า...
18:37ต้องกลัวอยู่ไหน สัตว่า
19:07อื้อ...
19:29มึงคงรู้ว่ากูคลัวที่สุด
19:32ที่เจ้าได้รู้ความจริง
19:34มึงไม่อยากให้กูต้องเจ็บปวดไหมวานนี้อีก
19:39กูยอมรับ...ว่ากูกลวดและกลัว
19:43กับการนี้กูจะต้องพูดกับตัวเองทุกวันว่า...
19:47ต่อจากนี้ไป
19:52กูจะไม่มีมึงอยู่เคียงข้างกูอีกแล้ว
19:55มึงหรือไม่เวิน
19:59แค่คิดก็โคตรทรมาณเลย
20:02แต่ต่อจากนี้ไปกูจะไม่กลูอะไรอีกแล้ว
20:06เพราะกูได้ผ่านความกลูกที่สุดมาหมด
20:09ถ้ามึงอยู่กับกู
20:12ตอนนี้และตรงนี้
20:14กูอย่าให้มึง
20:16เลือกกลัวกับกู
20:19กูอย่าให้มึงหมดหวงกับกู
20:22จะไม่มีอะไรมาทำร้ายกูได้อีกแล้ว
20:27ตอนนี้ไป
20:30ก็จะมีชีวิตอยู่เพื่อมึง
20:33ก็ขอสัญญาว่าว่าจะไม่เยี่ยมมึงทั่ว
20:38มึงจะได้ไม่ต้องเหงาอีก
20:58ผมทำแบบนี้ไหลครั้งเหรอ
21:00สี่ครับ
21:03ผมบอกให้พวกคุณทำขนาดนี้เลยเหรอ
21:08ใช่ครับ
21:10คุณเคยสั่งไว้
21:14ว่าในทุกทุกครั้งที่คุณต้องเริ่มต้นใหม่
21:17ถ้าเรื่องเรามาเลยเถิด
21:20ให้เปิดวิดีโอนี้ให้คุณดู
21:23นี่คงหน่วยกับพ่อเหรอ
21:26สำแล้วสำเล่าสินะ
21:28พ่อ
21:31นี่พ่อจำผมได้แล้วจริงๆใช่ไหมครับ
21:36พวกเราทุกคนพยายามทำตามคำสั่งของพ่อทุกอย่าง
21:43แล้วหวังเสมอว่าในแต่หลายครั้งจะเป็นครั้งสุดท้ายของพ่อ
21:51ครับคุณมากนะลูก
21:53ครับคุณจริงๆ
21:55ครับพ่อ
21:57ครับคุณจริงๆ
21:59ครับพ่อ
22:01ครับ
22:03ครับ
22:04ได้เวลาทานยาแล้วครับ
22:06ครับ
22:08พี่คุณกล้าดียังไง
22:09ไม่เรียกชื่อผมสั้นๆขนาดนี้
22:13ผมเป็นอาจารย์คุณนะ
22:24อาจารย์
22:26อาจารย์
22:27อาจารย์
22:28อาจารย์จำผมได้แล้วใช่ไหม
22:29จำได้สิ
22:31คุณเป็นลูกสิตัวแสบผมเลยนะ
22:38อาจารย์แสบกว่าผมเยอะเลย
22:43ขอบคุณมากนะหมอ
22:45ขอบคุณทุกคน
22:47ขอบคุณที่สุดจริงๆ
22:52แต่ผมยังมีข้อทรงสายอยู่อย่าง
22:55สรุปเล่าเนศนี่มีตัวตนจริงไหม
22:59อ่ะ
23:01เยอะครับ
23:04ใครครับอาจารย์
23:06อ้าוב
23:09พัศวนี้แสด cries
23:11เป็นคนสร้างเนศข hedไมๆเป็นสิ
23:14คุณคุณคอ pim
23:15ผมว่าน่าจะใช่นะครับ
23:17น่าจะเป็นคนที่อาจารย์
23:18สร้างขึ้นมาให้เป็นเพื่อน
23:20เหมินกับ Vice- pengam
23:21เหมือนเกินๆในจริงตนาการของเด็ก Значит
23:25ผม่อนเป็นตัวปรูนอะไร Father
23:26mistake
23:29ชิสุด Mage
23:30วันนี้คงหนักมากใช่ไหมนิ่ง
23:39ไม่ใช่ผมคนเดียวหรอกมัน
23:44หนักแหละก็เหมือนทุกครั้ง
23:49แต่ผมก็เชื่อนะ
23:52ว่าเราจะผ่านมาไปได้
23:55กุนนี้ก็มองโลกนี้ดีตลอดเลยนะ
24:01ก็ผมเป็นของผมแบบนี้
24:05ไม่รู้จะคิดอะไรมากให้ปวดหัวทำไม
24:08เดี๋ยวหน้าแกเปล่าเปล่า
24:11นี่ว่าผมเหรอ
24:15ผมรู้นะผมรู้ว่าผม
24:19เอาแต่ทำงานหน้าโซมไปหมดแล้วเนี่ย
24:23ถ้าคุณก็น่าเด็กมันเดิม
24:26ก็ใช่ไง
24:29ก็นินนะ
24:31จริงจังมันซะทุกเรื่อง
24:33ผมอยากให้นินรีลักษ์บ้าง
24:36แม่
24:38จะให้ผมชิวเต็มที่อะไรมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกอาเล็กส
24:44คุณก็รู้ว่าการงานผมมันคืออะไร
24:47ผมต้องทำอะไรบ้าง
24:49ผมรู้ แล้วผมก็เข้าใจด้วย
24:54แต่นี่มันก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนไม่ใช่หรอ
24:57อืม
25:13อยากกดดันผมเลยนะ
25:15นิน
25:17ผมกำลังทำให้นินลำบากใจหรอ
25:19ไม่ใช่ขนาดนั้น
25:21แล้วอะไรล่ะ
25:23อะไรที่ทำให้นินมีกำแพงกับผมขนาดนี้
25:25หรือว่าเป็นแค่ข้ออ้าง
25:29ถ้านินไม่อยากอยู่กับผม
25:31บอกกับผมตรงๆก็ได้
25:35ผมคง
25:37ผมคง
25:51ผมอยากตอบไลคุณตอนนี้ไม่ได้
25:53คุณคง...
25:56คุณคงยังตอบร้ายคุณตอนนี้ไม่ได้
26:01นินฟังนะ
26:03ผมแก่พ่อที่จะฟังได้ทุกเรื่อง
26:06ถ้านินพูดมาคำเดียวว่าให้ผมรอ
26:08ผมรอนินได้เสมอ
26:10อีกคุณก็รู้ว่าผมไม่มีทางขอคุณแบบนั้น
26:17นั้นผมต้องรอฟังคำนั้นจากแปลของนิน
26:21แบบไม่มีจุดหมายแบบนี้ต่อไปเหรอ
26:37จะรอเลย
26:46ถ้าคุณเจอคนใหม่ คุณมีจุดหมายใหม่
26:49ผมก็
26:53ผมอยากให้คุณลองเปิดโอกาสให้ตัวเองดูนะ
27:08นินพูดมาขนาดนี้
27:09ผมคงต้องปลอดนินไปจริงๆสินะ
27:17ผมคงต้องปลอดนินไปจริงๆสินะ
27:19ขอบคุณนั้นอีก
27:20ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
27:25ขอบคุณนั้นอีก
27:26ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
27:31ขอบคุณนั้นอีก
27:33ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
27:37ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
27:39แต่ผมอยากให้นินรู้ไว้
27:52ผมจะรอยอยู่ตรงนี้เสมอ
27:57วันหนึ่ง 15 มีพร้อม
28:01แล้วเปิดใจ
28:07อย่าหล straightenว่าผมยังรอยอยู่
28:24ขอบคุณน serge
28:26คุณมายืนหน่อยอะไรอยู่ตรงนี้ครับ
28:44คิดเรื่องอารันอยู่เหรอครับ
28:48พาผมไปเดินเล่นหน่อยสิคุณ
28:52เดินเล่นอะไรกัน
28:59ตรงวันจะตกดินอยู่แล้ว
29:03จริงน่อยสิครับ
29:05เอาอย่างนี้ไหม
29:07แต่ว่าคืนนี้คุณมาครั้งกับผม
29:09อยู่คนเดียวอ่ะ
29:11เดี๋ยวจะฟวงซ่าเนา
29:13เราไปกลับโรงพยาบาลมันก็เปลืองค่ารถด้วยอ่ะ
29:17อีกอย่าง
29:19ถ้าคุณนอนไม่พอเนี่ย
29:21เดี๋ยวไปแอบหลับที่ทำงานอีก
29:24คุณวิแผนอะไรว่ะเนี่ย
29:25ติดดีๆชวนผมไปนอนท้อง
29:27แผนเพิญน่ะไหร่
29:31ทำไม
29:33ไปนอนคร้างไม่ได้หรอ
29:36ไหนบอกว่าเป็นแฟนกันแล้วไง
29:39เฮ้ย
29:41ผมไปเป็นแฟนคุณตอนไหน
29:43น้ำผมต้องนึกก่อนแล้วล่ะ
29:45อ๋อ
29:48ตอนนั้นนี่เอง
29:50จริงด้วยสิครับ
29:53ที่รัก
29:58นี่ โอ้ย
30:01เจ็บนะครับ คุณทำอะไรเนี่ย
30:04นี่คุณ
30:10ผมถามอะไรหน่อยดิ
30:12คุณชอบผมนึกแต่เมื่อไร
30:14ก็
30:20ไม่รู้ดิ
30:24เริ่มจากความรู้สึกดีๆ
30:28เราก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
30:34จังกายเป็นความชอบหรือมัง
30:40แล้วนี่พ่อแม่คุณไม่ว่าหรือครับ
30:44ที่ครบกับผม
30:45ไม่เห็นเป็นไรเลย
30:46อย่างมากก็แค่บอกให้เขารับรู้
30:49ยังไงก็ชีวิตใครชีวิตมันอยู่แล้ว
30:52แล้วที่โรงพยาบาลนะครับ
30:55คนมองเราคุณไม่อื่นอาจเหรอ
30:58ผมว่า
31:03เราต้องแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวให้ออกจากกันให้ได้นะ
31:07อีกเรื่องนึง
31:11คุณห้ามารุ่มร่ามกับผมเด็ดขาบ
31:13ตอนที่ผมทำงานอยู่
31:15ไม่งั้นผมเสียสมาธิตแน่
31:17โอเค
31:19นั้นคุณก็อย่ามารุ่มร่ามกับผมด้วยแล้วกัน
31:21คุณตัวดีแหละ
31:25โอเค
31:27ถ้างนั้นผมกลับไปทำงานต่อนะ
31:31แล้วคุณเลิกงานก็โทรมาแล้วกัน
31:33เฮ้ย หมอครับ
31:35เบอร์นี้ใช่เบอร์คุณป่ะ
31:37คุณก็ลองโทรดูสิ
31:39ถ้าติดก็แปลว่าใช่
31:41ได้ ไม่ได้ผมโทรแป๊บ
31:43เฮ้ย
31:45เบอร์นี้จริงด้วย
31:47อย่าลืมเมมเบอร์ผมด้วยนะครับ
31:49เรื่องงานเจ้ากันครับ
31:51ครับ
31:53เฮ้ย
31:55ไม่เอาแล้ว
31:57อย่าลืมเมมเบอร์ผมด้วยนะครับ
31:59เรื่องงานเจ้ากันครับ
32:01ครับ
32:03นี่
32:05ไม่เอาแล้ว
32:27ให้สุด Ostia
32:41ances
32:47เรียบร้อยแล้วครับ
32:49เรียบร้อยแล้วครับ
32:51ใช่ครับ
32:53ครับ
32:55กระป่าววางข้างเตียงได้เลยนะครับ
33:08ข้าวผม
33:25ไปอ่ำน้ำก่อนไหม
33:36ไม่ชอบแบบนี้เหรอครับ
33:39เซ็กซี่อย่าตาย
33:41ถ้าวันหนึ่งผมแก่ตัวไป
33:47ว่าผมไม่อ่าแซนเมื่อเนี่ย
33:49คงจะยังอยู่กับผมไหม
33:52ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้อ่ะ
34:06คุณคิดถึงเรื่องของอรันอยู่เหรอ
34:09ครับ
34:12มันชวนให้ผมกินนะครับ
34:15เราจะตื่นขึ้นมา
34:17รืมคนที่เรารักในทุกทุกวันได้ไง
34:19คุณคิดว่าเราจะครบกันจนแก่เลยเหรอ
34:22ไม่รู้สิคุณ
34:24มันก็เป็นแบทไหนไหมแล้วครับ
34:26พีช
34:31เรื่องนั้นอ่ะ
34:34เอาไว้ค่อยว่ากันอ่ะ
34:36ตอนนี้
34:39เรารักกัน
34:41การที่คุณคิดถึงเรื่องของนาคตเนี่ย
34:47มันเป็นเรื่องที่ดีนะ
34:49แต่ถ้ามันทำให้ปัจจุบันของคุณไม่มีความสุขเนี่ย
34:52ผมว่าช่างมันเถอะ
34:55ไปอำน้ำเถอะ
34:58เดี๋ยวผมขอจัดการเรื่องงานก่อน
35:02ได้ครับ
35:06ได้ครับ
35:36เมื่อฉัน
35:41ได้ไหม
35:42ถ้าผมไม่อำน้ำแล้ว
35:45สัญญานะครับ
35:47นี่จะให้รอไงวัลผม
35:51ไป
35:52ไป
35:54ไปอ่ะได้ครับ
36:06อาวิน ของปลดมึง
36:16มึงที่นี่ไม่ต้องเหนื่อย
36:18นี่เอาไปกินข้างนอกอีกแล้ว
36:20กูมาเยี่ยมมึงตามคำสัญญา
36:25ขอบคุณนั้นที่มึงทำ
36:28ตามคำสัญญาของมึงมาตลอดชีวิต
36:31มึงไม่เคยทิ้งไปไหนเลย
36:36ไป ไป
36:38ต่อให้มึงกับกูที่อยู่ในสภาพสถานะแบบไหนข้างน้ำ
36:43กูรักมึงมากนะวิน
36:46ต่อฉังนี้ไป
36:48มันจะไม่มีโรงพยาบาลของคนที่ถูกลืมอีกแล้ว
36:53วิน มึงจะยืนในความสงจำกูทลอดไป
37:08มึงจำได้ไหม
37:09ที่มึงเคยบอกว่า
37:11มึงอยากเห็นกูใช้ชีวิตยังมีความสุขทุกวัน
37:15กูมีความสุขนะ
37:17ทุกวันด้วยอย่างที่มึงบอกกู
37:19กูจะมีมึงอยู่ในชีวิตของกูตลอดไป
37:35contrasting
37:50ทันมีความสุด
37:55- สวัสดีครับอาจารย์ วันนี้อาจารย์จะรับยานอนหลับไหมครับ?
38:10- ไม่เหรอครับ
38:13- แล้วคืนนี้อาจารย์จะนอนห้องไหนครับ? ห้อง 203 หรือชาญบนครับ
38:17- ผมขอกลับไปนอนห้องอย่างนั้นแหละครับ ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ผมดูแลตัวเองได้ ผมขอนั่งที่นี่สักพัก คุณจะไปทำแล้วก็ไปทำเถอะครับ
38:36- ได้ครับอาจารย์
38:47- ได้ครับ- โลก ได้เจอภัย
38:53- ฮ่าจากทีอาจารย์
38:59- อาจารย์
39:02- ไม่ใช่ไหม
39:04- มีอาจารย์
39:07- วันบาที...
39:09- อาจารย์
39:12- วันบาที...
39:14สวัสดีที่สุด
39:44สวัสดีที่สุด
40:14สวัสดีที่สุด
40:26ตอนที่ความจำมึงกลับมา
40:29กูก็จะสลายหายไป
40:31เหมือนน้ำ starving นักกาแฟใช่เปล่า
40:36จริงๆ ครั้งนี้กูก็เตรียมใจแล้วนะ
40:40พอพอมึงจำเรื่องเราทั้งหมดได้
40:43มึงก็จะกล่ำมาเปตรอรัณร์คนเดิม
40:46และกูก็จะหายไปอีก
40:51แต่ครั้งนี้แม่ไม่หายไปว่ะ
40:53มันว่ามันเป็นเพาะอะไร
40:55กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
41:00หรือเป็นเพราะว่าความจำกูดีขึ้นมะวิน
41:03ไม่ใช่หรอก
41:05โลกสมองเสริมของมึงอ่ะ
41:07มันไม่มีทางลักษาหายอยู่แล้ว
41:10ทำได้แค่ชะลอการให้ไม่แย่ลง
41:14แต่ที่กูกลับมาหาบางครั้งนี้
41:19มันเป็นเรื่องของคำสัญญา
41:24Shania
41:26- สัญญาเหรอ?
41:30มึงจำได้ไหมละว่าเราเคยสัญญา Comment ไป
41:35I don't look at anything
41:38มึงเคยสัญญาวะครั้งนั้นว่ามึงจะกลับมารับกู
41:45มวงนอนว่ะ
41:48กูรู้สึกเผ็บเครียย์ไงไงไหมดู
41:49เฮียอะไรเบิง มึงจะกี่มองเอง
41:54กูแก่แล้วนะเวิน
41:57ร่างกายกูต้องการพักผ่อน
41:59กลับไปก่อนแป๊ะ คนจะนอน
42:01แก่เกิร์อะไรกับเบิง ลองดูตัวเองอีกทีนึง
42:04ยังนี้ไม่เรียกแก่แล้วก็เรียกอะไรวะ
42:09ไม่เชื่อใช่ไหม
42:11อันนี้ ใช่ไหม
42:22อ่ะ มึงลองดูอีกทีนึง
42:24เฮ้ย
42:35เฮ้ย
42:37จริงมันเนี่ย
42:40จริงมันเนี่ย
42:41เฮ้ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
42:43อิปล่า เส็บน้อยบิน
42:45มึงจะได้มั่นใจไงว่าไม่ได้ฝันอยู่
42:49มันทำไมกูกลับมาเป็นเน็กอีกแล้ว
42:50พอมันเป็นสุดที่มันต้องเตรียมตัวออกเดียนทางไง
42:59ได้เวลากลับห้องแล้วครับ อารัน
43:03อารันครับ
43:09อารัน
43:11อารันครับ
43:12อารัน
43:21ออกเดียนทางเนอะ
43:33พร้อมไหม
43:36อืม
43:37พร้อมมาก
43:51คิดได้
43:53ขอирован fishing flag
43:55กัน pearl
43:57แค่เขา mole
43:59มากินเครียวกัน
44:16กูสัญญา
44:30เราจะอยู่ได้กันตลอดไป
44:33ตลอดไปนะ
44:37อืม ตลอดไป
44:40ตลอดไป
44:43ตลอดไป
44:47พร้อมไหม
44:50พร้อมแล้ว มึงอ่ะพร้อมยัง
44:54อืม พร้อมแล้ว
44:58แล้วไปกัน
45:01ไปกัน
45:03ขอโห су
45:04อลัน
45:15อลันครับ
45:17ไปหรือ
45:29บาลัน
45:33mulheres làmาแห่งก้นิ
45:37บาลัน
45:39คือมิ่เช Deb Asun ไม่ครับ
45:40บาลันves ค่ะ
45:42อัลง예ัง
45:42บาลัน
45:44aisia mangshaman Berlick
45:46ถ้าอัลง이에요
45:48บาลันaperนาเท่ง
45:49บาลัน
45:59พระดวมพัญญาบาลจิทธุเหล่า
46:25แฟมิลีล์หาวส
46:29ผมดีใจที่เติบตัวที่นี่
46:31ดีใจที่พบกับคนที่ผมรักที่สุด
46:35ผมดีใจที่ได้ใช้ชีวิต
46:39ได้สร้างครอบคัวที่นี่
46:41และสุดท้าย
46:43ผมดีใจที่ได้จบชีวิตที่นี่
46:47กับ Life Long Partner in Crime ของผม
46:51ฉันทำความทรงจำล่นหายไปเมื่อไร
47:07ไม่รู้
47:11เหมือนเห็นใครคนหนึ่งที่ฉัน
47:15ไม่รู้จัก
47:17ในนั้น
47:19ภาพสุดท้อน
47:21ในกระจกเหงา
47:23ภาพของเขา
47:25ที่ฉันมองเห็นมันไม่คุ้น
47:27เคยเลย
47:29อย่างทิ้งขอแท่ใครคุณ
47:33ช่วยชุดฉัน
47:35พนความมืดมนความสับสน
47:37ในกับทหาย
47:39กับชัดด้วย
47:41กับชัดด้วย
47:42จากเขา
47:44เย็บ傳ด้วย
47:54เฮ้พราชัดชele
47:56หรือที่ทำไม
47:59โอเค
48:06ขอบคุณ ดู
48:28ใช่เธอหรือเปล่า
48:30ใช่เธอหรือเปล่า
Be the first to comment