Hayatın Öğrettikleri
Bir köy vardı… O köyün meydanında, ak saçlı bir dede gençlerin karşısına geçti.
Sesi yumuşak ama derindi, gözleri yılların bilgeliğini taşıyordu.
Gençlere baktı ve dedi ki:
‘Dinleyin çocuklar… Hayatın terazisi görünmezdir.
İnsan bazen akıllı olduğu için de sevilmez.
Gerçekleri gören kişi çoğu zaman yalnız kalır.
Taşın atıldığı yer yakındandır: En büyük yaralar en yakınlardan gelir.
🌸 Babaannem derdi ki:
Hâkim deliyi yargılamaz: Akıl ve delilik, toplumsal ölçülerle değil, insanın iç dünyasıyla anlaşılır.
Kimseyi eleştirme, kibirli olma, ön yargılı olma: Çünkü her insan kendi yükünü taşır.
Çıkarcı olma: Gerçek güzellik, karşılıksız sevgide ve paylaşımda gizlidir.
Saygıyla güzelleş: İnsan, başkasına gösterdiği saygıyla kendi ruhunu arındırır.
🔥 Kalbin Sesini dinle:
Acıyı yürek konuşur; içimizdeki fırtınalar çoğu zaman sessizdir, kimse duymaz.
Evrenin adaleti görünmez bir terazide işler. Kimsenin yaptığı yanına kalmaz.
Bütün bunlar birleşince, ortaya şu özlü paylaşım çıkar:
“Bazen en yakınından taş gelir. Ama unutmayın, kibir karartır, çıkar kirletir.
Dede sözlerini bitirdiğinde meydan sessizleşti.
Gençler düşündü, kalplerine bir iz düştü.
Ve bilgelik, hatırlayanın yolunu aydınlatır dedi bilge dede.
Yazan seslendiren
Yazan
Seslendiren
Video
Aynur AVCI
Aynur'dan Masallar
