- 1 day ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ตอนที่ มันกลับเยี่ยม
00:30คุณได้ใจใช่ไหม
00:52ว่าอยากได้ความทรงจำสมติ
00:56กลับคืนมา
00:58ผมอยากได้ความจริง
01:18ผมอยากได้ความจริง
01:22ผมอยากได้ความจริง
01:37ผมอยากได้ความจริง
01:43ผมจัดได้แล้ว
01:47ผมจัดได้แล้ว
01:50ให้คุณ
01:59ให้คุณ
02:00ให้คุณ
02:02ให้คุณ
02:13ให้คุณ
02:20นี่ใช่ไหมค่ะรักที่รัก
02:23นี่ใช่ไหมค่ะคนที่ป่านหา
02:27ผ่านแค่นั้นเดียว
02:28เฝ้าเราเวลา
02:31แล้วถ้าให้เราโห้นกัน
02:34คำว่ารักที่เป็น
02:36มันความฝัน
02:37เธอคือใครของนั้น
02:40แค่คำว่ารักที่หายไป
02:45นี่ใช่ไหมค่ะรักที่รัก
02:48นี่ใช่ไหมค่ะคนที่ป่านหา
02:52ผ่านแค่นั้นเดียว
02:54เฝ้าเราเวลา
02:56แล้วถ้าให้เราพบกัน
02:59คำว่ารักที่เป็น
03:01อย่างความฝัน
03:03เจอคือใครของนั้น
03:05แค่ยังว่าแรกที่หายไป
03:10I'll give my darkened light
03:16ให้เธอคืนติว
03:35คุณคอยฝันแบบเดิมซ้ำ ๆ ไหม
03:41ฝันหนึ่งใครบางคน
03:45ที่เป็นรักแรก
03:52ผมเจอเขาในดูดูหนาวที่ออกพูดที่สุด
04:05คุณคุณ
04:20ฝันล่าอีกแล้วเหรอ
04:25ผมทำไม่ย้ายตื่นเหรอครับ
04:29วันนี้อย่าลืมไปหาหมอล่ะ
04:33คุณคุณคุณคุณคุณ
04:48คุณคุณคุณคุณ
04:51ถ้าความฝันคือสิ่งที่มาจิตได้สำนึก
04:55ความฝันของผมก็คงเป็นเรื่องลึกรับเกินจะคาดเดาได้
04:59เพราะผมสูญเสียความทรงจำไป
05:02ก็ทหรือร่อย verses่าง่ ambul proportional
05:05มนต์สิบปันน確읍
05:08มนต์สุดการ Rothen
05:17ก็ท้ thirteen
05:27เกิดอะไรขึ้นแล้วครับ แม่
05:34รีคอริงดีม อาการฝันซ้ำๆ มีสาเหตุได้หลายอย่าง
05:55อาจจะมาจากความเครียด ป้มอดีตที่ยังแก้ไขไม่ได้
06:01หรือถ้าเพลงคิดว่า เป็นความทรงจำจริงๆ ที่ลืมไป ก็อาจจะเป็นไปได้
06:08แล้ว ผมน้องทำยังไงเหรอครับหมอ
06:14สมองของคนเราทำงานซับซ้อน แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เชื่องโยกกับการทำงานของสมองได้ดีก็คือ
06:24การที่เราช่วยการค้นหาสิ่งกับตุ้นเราให้ได้
06:29เพลงพอจะบอกหมอได้ไหม ว่าก่อนที่เพลงจะฝันแบบนี้
06:34เพลงทำอะไรอยู่ หรือว่าไปเจออะไรมา
06:39ใช่ มีบางสิ่งบางอย่างกับตุ้นความทรงจำของผม
06:44บอส บอสค้า แล้วร้อยมายสารอีกแล้วค่ะบอส
07:02สู้ปล่อยว่าเป็นการทำละที่สื่อหมอนชนโดยสุจริต
07:06เฮ้ย พี่ว่ารูปนี้มันเซ็นเซ็นเซ็นเซอร์เกิน
07:09โอ้ อย่าลืมเซ็นเซอร์อีกแล้ว
07:13ครับ ขาวนี้ไม่มีผ่านครับ
07:15เซอร์โถ พรรากาศสามมึงเขียนใส่อรมอีกแล้วนะ
07:21แก้เลย
07:22โอ้ มันอินหรอ บอล
07:24มึงเป็นนักขาว ไม่ใช่ชาวเน็ต
07:27ให้ความ头องแข็งของชาวเน็ตนุ่น
07:34เหลือจะเฉียวอะไรบ Along
07:37ช่วงเปลี่ยนใต่มากัน NICK
07:40เออ นี่มึงให้กูเข้ามาทำไมเนี้ย
07:43มึงไม่โอเคажеผมข้าวๆที่กูส่งให้เหรอ
07:46ไม่ PER
07:48พอรีบกูลมwnล่ะเพลดเกา แล้วจะรู้หลือปัสดุไว้มึง
07:50ปัสดุเลยว่า
07:53ข้าวลืมอีก
07:54กลัวลืมอีก
07:58กูไม่เคยสั่งอะไรมาให้นี่นะเว้ย
08:00ก็มันส่งไปในชื่อมึงเนี่ย ไม่ใช่ของมึง จะเป็นของใครวะ
08:04อืม อยากรู้ว่าแก่ดิ กูว่าอยากรู้เหมือนกัน
08:24แม่อยากให้ผมเรียงไวลิน จะได้เก่งเหมือนพ่อ
08:42แม่คงอยากฟังเสียงไวลินของพ่ออีกครั้ง
08:46แต่ผมจะไม่ได้ด้วยซ้ำ ว่าเสียงกันเป็นยังไง
08:54บ๊วยเฮ้ย
08:58ผมเคยฟังแคนนอนนีนีมาหลายครั้ง
09:02แต่ไม่มีใครเร luminairesเหมือน เค browser
09:10เจอเธอเธอเก้า ตอนที่เดินตามเสียงไวลดิน
09:25จนมาถึงใต้ตัวไม้นั่น
09:30เจอเธอเธอเธอตอนที่เดินตามเสียงไวลดิน จนมาถึงใต้ตัวไม้นั่น
09:51เอ่อ สวัสดี
09:55เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ ผมเจอเขาในดูดูหนาวตอนอายุสิกเจ็ด
10:02แทนทำให้ผมรู้สึกสนุกกับไวลดินเป็นครั้งแรก
10:06เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
10:09เพลงลืมเล่าอะไรให้หมอฟังหรือเปล่า
10:16ไม่มีครับ ช่วงนี้ผมน่าจะมกมุ้นเรื่องงานมากไปหน่อย
10:23มันก็เลยตีกันเองขวาครับ
10:25งั้น เดี๋ยวหมอจะให้ยาคายเคียดไว้แล้วกันนะ
10:29ถ้ามีอะไรรกกวนใจเพลงมากกว่าที่เล่าให้หมอฟัง
10:34ให้บอกหมอนะคะ
10:36เราจะได้ช่วยกัน
10:38คุณแม่ของเพลงเองก็คงดีใจ
10:41มันก็คงดีใจ
10:42มันก็คงดีใจ
10:51สวัสดีที่สุดท้าย
11:21เมื่อครับ
11:47เรื่องระว่างผมกับแทนคมนั้นเกิดอะไร
11:51ขึ้น
11:53ทำไมแม่ถึงไม่เคยบอกให้ผมรู้เลยครับ
12:13มึงไม่เชื่อ
12:15และทำไมไม่เล่าให้หมอกับยายมองฟังวะ
12:19ทำไมไม่ใช่เลื่องจริง
12:21คนส่งไปตีคว念การอะไรวะ
12:23ไม่แกыт
12:24ป่านหัวมึงไง
12:25ฟันเป็นตูเป็นตาเลยนะ터 Adm
12:36เอ้า...กูมีน้ํ 아닌ใจเว้ย
12:38เผือจะช่วzoneมึงหาบ Robertson เอ Anton
12:41มึงอยากเสือก
12:43มึง ก็บอกว่าอยากเสือ
12:44แล้วให้เสือกก็ละ
12:47กูไม่ให้
12:50deutlich...
12:56มูลอะไร เมลล์ใครวะ
12:58มีอีเมลขอใน Ralphie
13:01คนลัก wp....
13:05แล้วเขาตอบ inflam không ок
13:06กลับมาแล้วหรอปดเพลง
13:20เราเจอกันได้ไหม
13:22ได้
13:25มึงบ้าวะเนี่ย
13:29กับคนที่มึงไม่รู้จักด้วยสำ
13:31จำก็ไม่ได้
13:32แล้วมึงก็ไม่เชื่อด้วยสำหรับเป็นเรื่องจริง
13:36มามึงดูนี่
13:39มึงดูนะ
13:43แล้วมึงตอบกูดิวันนี้ไม่ใช่อะไรมือกู
13:46น้องไหนวะ
13:50ผ่านไปตั้งสิบปีแล้ว
13:52ใครจะบ้าสมกับมึง
13:53ก็อาจจะเป็นทันฟุนก็ได้ป่ะ
13:56เออ กูรู้น่ะ
14:04ต้องที่เขานัดกวมเป็นกลางแจ้งเว้ย
14:07ให้กูเลื่อนนั้นแล้วตามมึงไปไหม
14:10เชี่ยมมึงอยากโดนสำหรับกอดเรียกปีหรือไงฮะ
14:13มึงนี่นะ
14:15เออ แค่นี้แหละ
14:17จะไม่มีสิญญาณแล้ว
14:19มึงจำได้หรอ
14:22อืม
14:23กูจำได้ดิ
14:26ก็ได้กลับบ้านเลยวะ
14:27ผมไม่เคยกลับมาที่นี้เลย
14:30หลังจากอุบัติเหตุมาต่างสิบปีก่อน
14:34แต่ในความทรงจำที่สวนเสียไปทั้งหมด
14:37ผมกลับร wa
14:40มoid Over Re?!
14:42ผมกับรู้สึกว่า
14:43มีกลินนความทรงจำikalของที่นี้อยู่
14:45ผมรู้สึกคุ้นเคย
14:46ห้วยหา
14:48เหมือนไหม
14:50มีเพลง Canon ดังเผล์คือมาอยู่ในหัวตันเวลา
14:55หันคุณ
15:25หันคุณใช้คุณหรือเปล่าอ่ะ
15:41คุณอยู่ไหนอ่ะ
15:48ติดสิ
16:03มีแรกเจอกัน
16:09กาดพวกมัน
16:12เฮีย
16:14เฮีย
16:16เฮีย
16:18เฮีย
16:20เฮีย
16:22ผมท่านคุณ
16:36เขาแล้วของคุณไง
16:38เฮีย
16:44ผมรอคุณมานานมากเลยนะ
16:52คุณมีขนกรหรอ
16:56เริ่มคิดว่าไง
17:08คุณมอบตัวเหรอ
17:10คุณหนีไม่รอดหรอก
17:12ผมไม่ใช่ค่าทะกร
17:14แล้วผมว่าเป็นคนโทรเรียกตำรวจด้วย
17:16มาถึงช้างประพอของคุณ
17:20เวลาคนไทยสินะ
17:22เฮีย
17:32ค่ะ
17:34ถูกอย่างต้องไปไปตามขั้นตอนค่ะ
17:36ยังไงดีฉันก็ต้องขอสอบตรวจทุกคนที่เกี่ยวฟ้อง
17:38สำหรับค่ะ
17:40ค่ะ
17:42ค่ะ
17:44อย่างบ้าง
17:48วัย
17:50ตัวตายเป็นคนดูแลบ้านข้อบทุกวัทยาดน
17:52บ้านของคุณบดเพลงที่คบสบค่ะ
17:56ก็ดี
17:58เศษแสด้าไม่ต้องสอบสูงกันเยอะ
18:02นี่
18:04คุณรู้จักกว่าเสียชีวิลหรือเปล่า?
18:31ไม่รู้จักเป็นการสนตัวครับ
18:46รู้แค่ว่ายารอาจ้างคนเฝ้าที่บ้าน возмож และทำไมเขาถึงโสงของไอ้คุณ
18:54อะไรนะครับ
18:55ก็เมื่อสองอฐิตย์ก่อน
18:56เด็กหนุ่มต่างด้าวалась
18:57เขาส่งอะไรให้คุณ
19:07ก็มีส่งแดอลี่มาให้ผมครับ
19:11แต่ผมพ้องรู้จักคุณตำรวจ
19:13ว่าเขาเป็นคนส่งมาให้ผมครับ
19:15แล้วคุณรู้สึกยังไงตอนเห็นแดอลี่
19:19ครับ
19:21ก็รู้สึกดีใจ
19:23เสียใจ
19:25หรือว่ารู้สึกถูกกดดันถูกแบคเมล
19:29นี่คุณตำรวจสงสัยผมว่าครับ
19:33คือตอนนี้ฉันก็ต้องหาความน่าจะเป็นไงคุณ
19:39ผู้ตายพึ่งส่งของให้คุณ
19:41แล้วอาทีต่อมา
19:43คุณก็กลายเป็นคนที่ไปเจอสบเขา
19:47ไม่บึงเอินไว้อ่ะ
19:49ผมมาที่นี่เพราะมีคนอัดมาครับ
19:53ผมจะไปบอกให้เขามานัดผมได้ยังไง
19:57ถ้าคุณตำรวจจากได้ดักษาเนี่ย
19:59ผมก็มีให้นะครับ
20:01แล้วใครนัดคุณมา
20:03คนลัก
20:05แทนคุณ
20:07คนลักของผม
20:09แทนคุณ
20:11คือคนลักของคุณเหรอ
20:13ผมจะไม่ได้
20:15ผมจะไม่ได้
20:17ประสากกายปกติ
20:19เปิดเผย
20:21ไม่ปิดบัง
20:23มีความกังวลอยู่บ้าง
20:25แต่อยู่ในรักปกติ
20:27ประสากกายปกติ
20:29เปิดเผย
20:31ไม่ปิดบัง
20:33มีความกังวลอยู่บ้าง
20:35แต่อยู่ในรักปกติ
20:37คุณใน Bil Texans
20:38ไม่ปิดบัง
20:39แต่อยู่ในรักปกติ
20:41คุณแน่ salty
20:57คุณแน่ใจว่าคลาวไหนก็หก
20:59คุณios
21:01จากทั้งอา Lazarus
21:03คุณอาจจะอยากปกป้องเขาเพราะว่า เริ่งส่วนตัวนตัว
21:33ใช่ อืม ที่คุณพูดมามันก็ถูก ผมมีเหตุผลให้ทำแบบนั้น แต่บทเพลงละ เขาไม่เหตุผลลายถึงก็ค่าให้ผู้ชายคนนั้น
21:47คุณจะอาจเหตุผลต่อเองก็ได้นะ แต่คุณกับบทเพลงเป็นแบบนี้ไม่ได้ ไม่ต้องถึงขอบครัวเขาหรอก แค่ผม ผมก็ไม่ยอม
22:03เอ้า มึง เป็นไงบ้างว่ะมึง
22:10กูโอเค เออ นี่กูได้หัวข้อขาวใหม่อ่ะนะ เดี๋ยวกูดับเสร็จแล้วกูส่งไปให้มึง
22:17เวลานี้มึงก็ยังจ่ายอีกเนอะ เอา ก็กูเจนสี่ตอนต้นได้เชื้อเจนวายมาไง
22:26เอ้า และเรื่องที่ต่อขอให้มึงไปคุยให้ยะเป็นไงบ้างวะ
22:30มึงไม่ดวงห่วง ทางนี้เค้าไม่อยากให้ยายมึงรู้อยู่แล้ว จริงๆ ตอนแรกเค้าไม่กล้าสอบ มึงได้ซ้ำสัย barrel
22:40แต่ตรงโดยชด้างของคarter เก้าไม่ยอม唷
22:43เม足มากมึง มีเพื่อนไปมึงนี่แม่ง คweitดดีเลย่ะบ่ะ
22:47ดีเนอะ
22:49แทนที่จะห่วงเรื่องข revolution 1 ตัวเอง
22:51ermeาห่วงเรื่องยายรู้มากกว่า
22:55จริง ๆ
22:57คุณไง คุณอยากให้ยายรู้ไปเลย
22:59Penguin ถ้าไปแล้ว
23:01หBC มันกลับบ้านบันนี้ไง
23:02หมึงก็รู้
23:03ว่าถ้ายายกวงรู้ ๆ กูจะได้มาที่นี่ไหมล่ะ
23:06อีกอย่างนะ
23:08จะสอบก็สอบไปดิ
23:10กูชีวเฮ้ะ
23:11กูไม่ทำผิด
23:12without losing
23:12เพราะนี้กูก็ได้ fianceงานด้วย
23:13เออเออเอ้อเอาเร็ว
23:15ว่าแต่
23:17ว่าอะไรจะได้กลับวะ
23:20ไม่รู้
23:24คุณกลับบ้านได้เรียนนะคะ
23:27แล้วแทนคุณล่ะครับ
23:36เรากลับบ้านพร้อมก
23:40คุณกลับกันเลย
23:42อなん König
23:43ที่คุณดูเหมือน ไม่ได้เป็นคนที่เพิ่งถูกสอบสวนมาเลยนะครับ
23:58คุณไม่ใช่พูดต้องสงสัยแล้ว
24:00ตำรวจไม่พบทั้งอาวุธสังหาร และพยานเชื่อมโยง
24:03ข้อสัญิถาดเบิ่มต้น คือทั้งหมด เป็นเรื่องมังเอิ้น
24:13คุณถามเป็นจริงเหรอ นี่คุณเป็นใครกันแน่
24:24ผมเป็นดังอาชยาวิทยาที่ทำงานในหน่วยสืบส่วนพฤษธิกรรมอาชยากร
24:30นี่โคกับสถานี้นำรวจผู้ทรด้วยเหรอครับ
24:34ผมรู้จักกับสารวัตดาว ตอนเธอไปเทคคอร์ทที่ยังกฤษ
24:39เพราะว่ารู้จักกับสารวัตดาว ก็เลยไม่ถูกษอบสวน
24:43ก็เลยโดนษอบสวนเป็นคนแรก และผมก็เป็นพยายา cING
24:46คนเดียวของคุณ ว่าคุณได้มาตามนัดของผม
24:51แล้วก็...
24:56ถึงคุณจะจําผมไม่ได้..
24:58แต่ผมจําได้ว่ารักแรกของบทเพลงคือใคร
25:03ครับแรกของบทเพลงคือใคร
25:12เป็นไรมั้ย
25:14เฮ้ย
25:17คุณ
25:19ผมไม่เป็นไร ผมโอเค
25:21อย่ามองข้ามความเจ็บป่วยของตัวเอง
25:24ไม่ต่อเรื่องเริ่งๆๆ
25:26ผมโอเคเองจริง
25:31มันไม่ใช่ครั้งแรกอ่ะ
25:34ไม่เก็นนะ
25:48ขอตัวกับก่อนครับ
25:49เราค่อยเชื่อกัน
25:58ผมไม่ได้เป็นพยายามให้คุณ
25:59เพื่อให้คุณกลับคุณเทมนะ
26:01ผมรอคุณมาเป็นสิบปีหละ
26:03บทเพลง
26:17คนเฝ้าบ้านนี่เขาทำความสาดบ้านบ้างป่ะเนี่ย
26:27เขาพึงเสีย
26:28เขาไม่มาหาคุณหรอก
26:31ก็จะไปรู้
26:36ฝุ่นเยอะแบบนี้
26:37กุนอยู่ไม่ได้หรอก
26:39ไปบ้านผมนี่ก่อน
26:41ผมความจำเสื่อมนะ
26:42ไม่ได้งโง
26:43อย่ามาทำเป็นเหมือน
26:57แล้วเราไม่ได้ไกลกันเลย
26:59ไม่ได้ไกลกันนิด
27:02ไกลแค่ไหนเนอะ
27:11คุณอยากจำได้มั้ย
27:27คุณมั้ย
27:51คุณมั้ย
27:57ผมเคยมาที่นี่หรอ
27:59ไม่
28:02จับผิด
28:05มีอะไรให้จับผิด
28:08ก็ไม่รู้อ่ะ
28:10คุณห hommeจะคิียวผมแก้งความจำเสริมก็ได้ปะ
28:12ถ้าเพลงแก้งความจำเสริม
28:18เพลงคงไม่รับนัดผม
28:21ไม่มาที่นี่
28:23ไม่อยู่ตรงนี้
28:27ใช่ละปะ
28:46ผมมึงเข้าใจคำวันหนึ่งวันพันเหตุการณ์
28:49ก็วันนี้นี่แหละ
28:53ข้อเหลือเชื่อเลย
29:00คุณ
29:04เชื่อเลยบางเอินหรือป่ะ
29:08ก็อาจจัก
29:13คุณเชื่อไหม
29:15ต้องแต่ผมเป็นนักขาวมันนี้แล้ว
29:17ชีวิตจริงเนี่ย
29:19แม่กันบางเอินที่กว่าในละคอนอีก
29:22คุณหนูบทเพลง
29:25พูดแม่งเหรอ
29:29คุณอีก
29:31คุณอีก
29:32คุณอีก
29:33คุณอีก
29:34คุณอีก
29:36คุณอีก
29:37คุณอีก
29:39คุณอีก
29:40คุณอีก
29:54ความจำเสื่อมด้วย
29:56ผมจำชีวิตตอนนั้นตัวเองไม่ได้หรอก
30:02คนเราอ่ะ
30:06มันจะลืมชีวิตต่อเองจริงหรอก
30:18นี่คือเป้าหมายอังคุณใช่ปะ
30:22ใช่
30:25ผมไม่อยากให้ความสองจำของเพลงกลับคืนมา
30:30เพื่ออะไร
30:33ถ้าผมจะบอกว่า
30:41ผมอยากได้บทเพลง
30:45ของแทนคุณกลับมาแล้ว
30:50คุณจะว่าอย่างไร
30:52ผมยังไม่ลืม
30:53ครั้งแรกที่เราสัมภาสกัน
30:58ผมยังไม่ลืม
30:59ครั้งแรกที่เราสัมภาสกัน
31:01ผมยังไม่ลืม
31:02ครั้งแรกที่เราสัมภาสกัน
31:03ผมยังไม่ลืม
31:15ครั้งแรกที่เราสัมภาษณ์กัน
31:33ครั้งแรกที่ผมประสอบกันเล่นว่ายว่ายว่ายว่ายว่าย
31:41ผมทำไมได้
32:02ผมไม่มีวันทำอะไรให้คุณ
32:32ผมเจอเขาตอนที่เดินตามเสียงไวลดินจนมาถึงใต้ต้องหมายนั่น
32:47ผมเจอเขาตอนที่เดินตามเสียงไวลดินจนมาถึงใต้ต้องหมายนั่น
33:02สวัสดี
33:09เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ
33:17ผมเจอเขาในดูดูหนาวตอนนายุสิบเจ็ด
33:32สวัสดี
33:47ท่านทำให้ผมรู้สึกสนุกกับไวลดินเป็นครั้งแรก
33:50เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
34:05ทำอะไรที่หายไป
34:15แต่ว่าไม่ว่าให้พ้นใดให้เธอมนี้เราไม่เจอ
34:20มันคงเป็นความมันงาน
34:24ที่ฉันเรามาสำหรับ
34:35ผมจำไม่ได้จริงๆ
34:51ผมขอโทษ
34:54ไม่เป็นไรเลยครับ
34:56ขนาดตัวผมเอง
35:03ผมยังจำไม่ได้
35:05ผมจะจำเขาได้ยังไง
35:07แล้วถ้าผมจำตัวเองได้
35:11ผมจะจำเขาได้ไหม
35:13ทำไมถึงอยากจำได้ขนาดนี้นะ
35:17คริสมัสปี 2015
35:21เพลงเมอรี่คริสมัสดังมาจากส่วนกลางของหมู่บ้าน
35:25ทุกคนที่ได้ยิน
35:27ผมคุ้นเคยและรู้จักมันดี
35:44แต่ในเวลานี้
35:46ผมกลับรู้สึกว่า
35:48ผมกลายเป็นบทเพลงจริงๆ
35:50เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา
35:53เขาขึ้นเมลดีเจ้าสุดท้าย
35:57ที่ทำให้ผมกลายเป็นบทเพลง
35:59จูบแรกของทุกคนเป็นยังไง
36:00ผมความจำเสือบ
36:01มีบางอย่างคุ้น
36:03บางอย่างไม่คุ้น
36:05บางอย่างไม่คุ้น
36:07ผมรู้ว่าผมเคยจูบเขา
36:09แต่จูบครั้งนี้
36:11ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของผม
36:13จูบแรกของทุกคนเป็นยังไง
36:15ผมความจำเสือบ
36:17มีบางอย่างคุ้น
36:19บางอย่างไม่คุ้น
36:21บางอย่างคุ้น
36:27ผมรู้ว่าผมเคยจูบเขา
36:29แต่จูบครั้งนี้
36:33ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของผม
36:37ไม่มีอะไรทำให้คุ้นเลย
36:41แต่สัญชาตยานบอกให้ผมไปต่อ
36:45ที่ผมเคยคิดว่าแทงคุ้นไม่อันตลาย
36:47ผมคิดปิดไป
37:01ไม่มีอะไร
37:17ไม่ต้องการตัว
37:31เรียนรู้ร่างกายของกันและกัน
37:57ความรู้สึกที่ได้สัมผส pneumonia
38:00แตกต่างจากตัวเองหลิปรับ
38:04ความรู้สึกเขาที่สัมผัสผมก็เช่นกัน
38:07ร่างกายของเราขยับเป็นจังหว่าเพลงรัก
38:10เรียงโนทไล่ตามกันอย่างสวยงาม
38:13เหมือนเมลโดีเพลงแคนนอนอินดี
38:17เขาสัมผัสทุกส่วนที่ผมไม่เคยให้ใครแต่ต้อง
38:21เราคือรักแรก
38:23และครั้งแรกของกันและกัน
38:25แต่เขาคือเมลโดีตัวสุดท้าย
38:27ที่ทำให้ผมกลายเป็นบทเพลง
38:38ขอบคุณครับ
38:46ว่าไงมึง
38:47ตำรวจเจอสอบอีกหนึ่ง
38:48สอบที่ถูกค่าแบบเดียวกัน
38:57โอเคได้ เดี๋ยวกูที่ไป
39:02โอเค
39:07คุณจะไปไหนอ่ะ
39:10ต้องรวจเจอสอบอยู่ไม่กลายจากที่เนี่ย
39:13เป็นไหร่
39:14ชั่วมงที่แล้ว เดี๋ยวผมจะได้ไปดู
39:17คุณเป็นนะครับเชียร์กรรมเหรอ
39:21ต้องสังการณ์ของคุณ
39:23แรงงานข้าวความเร็วแควเซอินอื่นหรือเปล่า
39:27นิฟ ภาษากายผมนิฟ법แบบคุณได้มากขนาดนั้นเลยос Yok
39:35ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะไปต่อกับผม
39:37คุณแค่บอก
39:38ผมจะเป็นคนออกไปเอง
39:40ผมอยากให้คุณได้พัก
39:42ถึงคุณไม่ที่เกิดเท research ตอนนี้
39:45คุณก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
39:47ตําหรวจต้องใช้เวลาในการเก็บข้อมูล
39:50และเสริบซุนย์เชิงลึ
39:51คุณแค่พูดสั้นๆ
39:53สั้น
39:57ผมเป็นห่วงคุณ
39:59ผมเป็นห่วงคุณ
40:01โอ้ย
40:11มาก
40:26ฮาลโห มึง
40:28ส่งโรมา каждыйจะไปรับ
40:31กูว่า...เราไปเพิ่งนี้ดีกว่าว่ะ
40:35ปล่อยให้ทันโนยเขาทำงานก่อน
40:39มึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะ
40:41มึงติดอะไรเนี่ย
40:44คือกูอยู่บ้านแฮนคุณ
40:49ติดเขาแล้วดิ
40:51วัยไฟอะไรขนาดนั้นว่ะ
40:53เออ...ก็เบามึง
40:55มึงน่ะแหละเบา
40:57มึงก็รู้ว่าแม่งแปลกๆ อะ
40:59ก็ต้องระวังตัวดีวะ
41:01อย่าไปไว้ใจแทงคุณ
41:03รีบกลับมาได้แล้ว
41:05เพราะใจป่ะเนี่ย
41:06เออ...กูเกตหมด
41:08แต่กูยังตับไม่ได้อย่างไร
41:10กูต้องหาคำตอบเรื่องเค้าให้ได้ก่อน
41:13คือมึงจะทิ้งงานว่ากัน
41:17มึงเดี๋ยวพูดอย่างนี้กับกูอย่างไม่
41:21มึงรู้เรื่องดีที่สุดอยู่แล้ว
41:23มึงมีนักขาวท้องถีนที่นี่
41:25และที่มึงโทรไหมหาร์กู scanning
41:27คุณไม่ใช่เรื่องงานอย่างเดียวใช่ป่ะ คุณแค่ไม่อยากให้กูอยู่ที่นี่
41:57ผมอยากช่วยบทเพง
41:59ผมบั่นใจ
42:00เพร sinePU kinderen
42:01มันก็ไม่บวกเงินปีหน่อยเหรอ
42:02ที่มึงเจอกับแทนคุณ
42:17ควบทโทษทั้งหา Hej
42:19ผู้มี tunes
42:20ugal
42:27โดยว่า ใครเต็น นี่แก่เลย จากที่รักแล้ว
42:39นี่ใช่ไหมคืน คนที่ต้องหา
42:42นี่แก่เลยไม่คืน ความแหละ
42:46กลัดคืนอันเดียว เพราะเราเวลา
42:50แล้วพาให้เราพมเกิน
42:53คำว่ารักที่เป็น มันความฝัง
42:56เธอคือครายของนั้น
42:59คือข้ามรักที่หายกัน
43:04ไม่ใช่ไหมค่ารักที่รอ
43:07ไม่ใช่ไหมค่ะคนที่ตовыеหา
43:08ผ遗 specimen Metall
43:13ฝาเราเวลา
43:15และฝาให้เราพบกัน
43:17คำว่ารักที่เป็นโน่ความฝัน
43:21เธอคือครายของนั้น
43:24ก็ยังกว่าที่ไฟ ไฟ
43:29Oh give my darkened light
43:34He's talking to you
Be the first to comment