- 11 hours ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุสิบสามปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณยานในการรับชม
00:07ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่าสิบสามปีควรได้รับคําแนะนํา
00:10ถ้าไม่มีพวกนี้ ถ้าไม่มีคำลา ถ้าจะยังคงคอยตรงนั้น
00:38ยายพอจะจำสิ่งที่เคยบอกกันทีนี้เมื่อ 23 ปีก่อนที่แล้วได้มั้ยคะ
00:51ทำไมยายถึงมาบอกคําทํานายกันของแบบนั้นอ่ะ
00:57แล้วยายรู้ได้ไงอ่ะ หรือว่ามีใครบอกยายนา
01:02ยายเลือกสําคําของชีวิตหนูมากจริงๆนะ
01:08ยายยนก็พูดอะไรสักอย่างหนึ่ง ๆ ดีค่ะหนูไห้อย่างนี้
01:13ยายจำแยนก่อน ยาย
01:17ทำไมยายถึงไปคุยกันหนูอ่ะ หนูถามไม่ง่ายเลยเนี่ย
01:21หนูรู้นะว่ายายอ่ะจำหนูได้
01:24ตอบหน่อยได้ไหมคะ
01:25อะไรเนี่ยค่ะ ไม่ Please
01:27แกเป็นบ้าย
01:28เค้าจะเป็นบ้ายได้ไง
01:30เมื่อ 23 ปีที่แล้วเเนี่ยิ่ เข้ายังมะนั่งคุยหนูอยู่ตรงนี้เลย
01:35หนูจำผิดหรือเปล่าลูก
01:38ฮะ dess likes of is theesi
01:38ถ道อ่ะ
01:39เง webpage aunt
01:52บุญ..บุญก็เห็นกระตาอะ
01:57นี่พ่อเฮอวิน
02:03ทำไมอะ
02:06ในเมื่อเราเห็นกระตาเลยอะ
02:07เมื่อยายขนนั้นเขาคือคนเดียวกันกันที่เราฝั่นอะ
02:12และเราก็ไม่รู้จะทำไงแล้วโรงมืดปะต้านแล้วเนี่ย
02:16พอจะนึงออกมั้ยอะ
02:18เว็นใจเย็นๆก่อนนะ
02:19ถ้าในเมื่อที่นี่มันไม่ได้บ่าแสอะไร เราก็ต้องไปต่อ
02:27มันก็คงต้องไปแถวบ้านเก่าเรา
02:33แล้วก่อนหน้านั้นมันเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นอีกไหม
02:39ถ้าจันไม่ผิดนะ
02:42เหมือนตอนนั้นจะล้มหัวชนช้ำแม่งสือในห้องสมุต
02:49งั้นเราไปที่นั่นกัน
03:19เฮ้ย
03:27โอ๊ย ขอโทษ พี่ทำขนมน้องหกบนเลยอ่ะ
03:30เดี๋ยวพี่ซื้อใหม่นะ
03:32ร้อมหัวจับตัวอย่างหน่อยหรือเปล่า
03:38ทำขนมน้องหกบนเลยอ่ะ
03:40มันคือเจ็บตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้อ่ะ
03:42มันคือบนยิ้มอะไรที่เนี่ย
03:47ขออยากหน่อยกอดเจ็บตัวหัวหัวหัวหล่ะ
03:57นี่
03:59หัวมันเลยอ่ะ
04:01อื้อ
04:03คือ
04:09บุญมันอยู่นิดนี้
04:13เห็นไหม
04:15เฮ้ยก็บอกว่าอยู่ไหนดิงไง
04:21เฉ็ดตัว ก็เฉ็ดให้มาแล้ว
04:25เซ็ดแล้ว
04:29เสร็จแล้ว
04:31ขอบคุณนะ
04:33ขอบคุณนะ
04:45ขอบคุณนะ
04:47นี่
04:49ไปห้องสมุดกัน
04:51บุญ
04:55ห้องสมุดมันอยู่แล้วนี่
04:57ห้องสมุดมันอยู่แล้วนี่
04:59สวัสดีค่ะ
05:01สวัสดีค่ะ
05:03มาติดต่อเรื่องอะไร
05:05พอดีว่าอยากจะมาหาหนังสือรุ่นนะคะ
05:07คุณเคยเป็นนักเดียวแห้งนี่หรอ
05:09เคยค่ะ
05:11อยู่ป่อนหนึ่งทับห้า
05:13ห้องของครูอ้อค่ะ
05:15ครูอ้อ ตันนิกาเหรอ
05:17ค่ะ เป็นครูจำชั้นค่ะ
05:19นั่นไง มาพอดี
05:21ครูอ้อครับ
05:23ครูอ้อ
05:25ตันนิกาเหรอ
05:27ค่ะ เป็นครูจำชั้นค่ะ
05:29นั่นไง มาพอดี
05:31ครูอ้อครับ
05:33พอดีว่า
05:37สิทธิ์เก่าครู
05:39มาขอใช้ของสมุด
05:41สวัสดีค่ะครูอ้อ
05:43ครูจำหนูได้ไหมคะ
05:45หนูวินค่ะ
05:47วินแล้ววิป่อนหนึ่งทับห้าค่ะ
05:51ที่สอบตกวิชาเลขพธรรมมาค่ะ
05:57เจ้าวิน
05:59เกิบจำไม่ได้เนี่ย
06:01โปรเป็นสาวพึ้นเยอะเลย
06:03แล้วนี่
06:05เรียนจุบแล้วใช่ไหม
06:07ทำงานที่ไหนล่ะ
06:11พอดีว่าวินเป็นฟีแรนสนะคะ
06:15อ๋อ
06:17แล้ว
06:19แล้ววินสิทธนปูดคุณอะเป็นยังไงบ้าง
06:23พี่แวนสบายดีค่ะ
06:25อ๋อ
06:27แล้วนี่มาทำอะไรกันอะ
06:29พอดีว่าวินกับ
06:31เพื่อนผ่านมาแถวนี้อะค่ะ
06:33ก็แต่อยากแล้วมาเยี่ยมรูงเรียน
06:35แล้วก็อยากมาหาหนังสือรุ่งที่ห้องสมุดด้วย
06:37แต่ว่า
06:39เข้าไม่ได้อะค่ะ
06:41แม่ค่ะ
06:43ให้สองคนนี้เข้าไปเถอะ
06:45เขาเป็นลูกสิทธิที่เอง
06:47คงนึกถึงบรรยากาศตอนเด็กๆเนอะ
06:49ค่ะ
06:51ๆ
06:53ขอบคุณนะคะคุโอค
06:55เดี๋ยว
06:57คุณคุณต่อเตรีย Shy น dites
07:01พูดีใจนะ ที่ได้เจอเรา
07:02ขอบคุณค่ะคุณ
07:03สанняขอบคุณคุณ
07:05คุณไปล่ะ
07:07enhances
07:08ไม่ชอบหรือพิมนาทโดนทางเมื่อไหม
07:26อย่าไปใส่ใจเลยนะ
07:32ตอนเด็กอ่ะ เราชอบเข้าสมมุติเพราะว่ามีหนังสือภาพให้อ่าน
07:46ขอบหัวเราไม่ค่อยมีเงยมากควรซื้อหนังสือหลายเล่ม
07:50ปกติเราก็มากับพี่แวนเนี่ยแหละ
07:52แต่ประดีวันนั้นพี่แวนเขาไม่สบาย
07:54เราก็เลยมาคนเดียว
07:57ตอนเดียวอยู่ดีๆเนี่ย
07:59ชั้นหนังสือหลังเนี่ย
08:01ก็ลงรงมากระแทกลาสมมอฝาพื้ม
08:04สื้อเราลงมาถับตัวเราเจ็บไปหมด
08:08จะโชคดีที่มาลงรงไปคำตัวหนังสือด้านหลัง
08:11อย่างนั้นเราคงกลายเป็นผีเผ้าสมมุติไปแล้ว
08:27แล้วไงต่อ
08:31เราก็สนุปไป
08:34ถึงที่ใหม่ที่ก็อยู่ในห้องพยาบาลแล้ว
08:44คิดถึงกลิงอัพกระดาษเก่าจัง
08:49ฉันหนังเสร็จ
08:52อยากลันลึกความหลังหน่อยไหมล่ะ
08:56โอ้ย
09:11โอ้ย
09:19อีฟไลลูก
09:21โอ้ย ออกซะ
09:23โอ้ย
09:26กูจะคอยดูว่ามึงจะปลกป้องมนิดสะกินหลัว
09:56วินเจ็บกูใหม่มั้ย
10:03นี่ไม่ใช่สะสารที่พ่อรัฐนะ
10:10แล้วมันทำเสียงดังว่าปวนกับอื่นด้วย
10:14เชิญคุณหลอกไปได้แล้ว
10:16มันไม่ใช่แบบนั้น
10:18อ่ะ ไปกันถึง
10:19ขอทุกคนนะคะ
10:21เชิญคุณหลอกไป
10:40เอ๊ะ
10:42ตุ้น
10:44ผีผู้หญิงที่ช่วยดันฉันหนึ่งสึงอ่ะ
10:46ชื่อคูสมอน
10:48เขาเป็นบันดรักตอนที่เรายังเรียนอยู่
10:50คูสมอนอันใจดีมาก
10:52ก็เคยช่วยส่งการบ้านเรากับพี่แวนด้วยนะ
10:54แต่ตอนที่เรารมหัวฝาดพื้นเนี่ย
10:56ก็เป็นคูสมอนแน่แหละ
10:58ที่ช่วยพาไปส่งที่ห้องเพราบาล
11:00ไม่น่านะ
11:02เขาถึงช่วยวิน
11:04อืม โอ้
11:06คุณคือ
11:08อัตสะกันเลย
11:10อืม
11:12มินรู้สึกเหมือนมีอะไรบีบรัช
11:16ทำให้อึบอัดจนหายใจไม่ออกบ้างไหม
11:18อืม
11:20อลอดเวลาเลย
11:22แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
11:24อืม
11:26อืม
11:28ตลอดเวลาเลย
11:30แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรอ่ะ
11:32มันยิ่งเห็นมันก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่า
11:34ตนบีบหนักกว่าเดิม
11:38ทั้งที่มีเวียแก้ติดตัวอยู่ตลอดเลยนะ
11:40อืม
11:42มินก็รู้สึกเหมือนกันเหรอ
11:44อืม
11:46อืม
11:48อืม
11:50ผีตอนนี้มันพลังเอาเรื่องอยู่เหมือนกันแล้ว
11:55แล้วตอนที่วินรู้สึกเก็ดผัดตลอดมาเนี่ย
12:05คือวินเป็นต่อเด็กเร็ว
12:07ก็ตั้งแต่ตอนที่ล้มหัวฟ้าแล้ว
12:13- อืม?
12:20โรวินก็ทนของความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ตลอด
12:32ตั้งรานเนี่ยได้ไม่ได้ทนได้เศอกับisten
12:38imagined
12:40ยังไงแล้วเนี่ย
12:41มันน่าจะปล่อยให้เราอยู่จนถึงตอนเวลาเกิดที่เรา
12:45ก็คือสามทุ้งท้ายสิบสัง
12:52เวลาช่วย
12:58วินมองเห็นวันรอเสียแล้ว
13:01ใช่
13:04แบบมากอ่ะ
13:06เพราะว่าเราไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย
13:10อ๋อ
13:12เหมือนเมื่อคืนมันจะพูดว่า
13:15อีกเจ็ดวัน
13:17จะทรมานให้น่ำใจ
13:20นัดตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
13:23อะไรประมาณนี้มั้ง
13:28หรือมันไม่เกี่ยวกับที่นี่
13:32ก็เราก็มาเสียเที่ยวเหรอ
13:35นี่น้องไม่ได้ปล่อแสอะไรเลยเหรอ
13:39เฮ้าอยากเพิงทอดิ
13:56คุณ
13:59ได้คนนี้กัน
14:01เขาอยู่ แต่ตอนที่เรายังเร็กอ่ะ
14:17คุณยายคะ
14:19จ๊ะ
14:21เอาผู้หนุมเลยจ๊ะ
14:23ขอโทษนะคะ
14:24คือว่าคุณยายพอแต่ทราบไหมคะ
14:26ว่าก่อนที่จะมาสร้างเป็นลูกเรียนเนี่ย
14:28ที่ตรงนี้เขาเคยเป็นอะไรมาก่อนนะคะ
14:31ยี่สิบบาทจ๊ะ
14:33ยี่สิบบาทจ๊ะ
14:49ไม่ซื้อไปเกือเมนูก็ตวยนั้นด้วยล่ะ
14:53คุณยายตอบควนถามด้วยนะคะ
14:55รับกวนคุณยายตอบควนถามด้วยนะคะ
14:57ได้ดิจ๊ะ ถามว่าอะไรนะ
14:59รับกวนคุณยายตอบคำถามด้วยนะคะ
15:10ได้ดีจ้ะ ถามว่าอะไรนะ
15:12ขอโทษนะคะคุณยาย
15:15พอดีตอนนี้เราสองคนรีบมากเลยค่ะ
15:17เราก็ต้องการรู้ข้อมูลทั้งหมดตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย
15:19ไม่ต้องรูก็ได้
15:22ย่ายน่ะแก่แล้ว
15:24มันก็ลงๆ ลุงๆ ไปบ้าง
15:26สมัยก่อนะ ที่ตรงนี้มันเป็นบ้านคุณ
15:32แม่ของยายนะ เขาเคยเล่าไวล์บัง
15:35ว่าจะของคุณเก่าอ่ะ ขายที่ตรงนี้
15:37ให้แก่ครูหนูหนูลูกชายจะถีร้านทอง
15:41เขาก็ลือๆบ้านทิ้ง มัน care-g Clifford กายไปรุ่งเรียนนี้แล้ว
15:44เจ้าของที่จะ เย恩ก่า supervisedเป็นใครเหรอคะ
15:48เป็น animationISTI
15:49Swan
15:50เห็นเขาว่า เทียวได้ขอยืรงของอื่นของเขาไปทั่ว
15:53พอเมียแก่นั่นตาย ลูกสาวมันก็เลยขายโมนดุกแม่กิน
15:58แถมนี้นี่ยายไปไหนก็ไม่รู้
16:01ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มเติมนะ รู้
16:05แต่ถามนั่งจำเรียนท้ายซอยได้เลย
16:15เราว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับเวลา
16:18เฮ้อ
16:19วันนี้ วันที่ 21 เหลือเวลาอีก 7 วันก็จริง
16:26แต่มันก็ยังไม่ใช่เวลาเกิดของวิน
16:29วินไม่ควรจะเห็นมันก่อน 3 ทุ่ม 53 สิ
16:34เราอ่ะ คิดเรื่องนี้มาทั้งคืนแล้ว
16:38ต้องมีอะไรผิดพัดแล้วแน่
16:41จะปกติอ่ะ เราจะเห็นมันช่วงตีหนึ่งกว่ากว่า
16:45ถึงว่าขึ้นนาฬิกาของเรามันยึกเตินตอนตีหนึ่ง 31 นาที
16:52ทำไมมันเห็นเจาะจงเวลานั้น
16:58คุณคิดว่ามันเกี่ยวกับที่พีเจ้าคำบอกเหรอ
17:02ก็ทำน้องนั้นอ่ะ
17:05แล้วเมื่อคืนมันได้พูดอะไรอย่างไร
17:11มันบอกว่า เราต้องอ้อนวันร้องขอชีวิตจับมันเหมือนชาติกันก่อน
17:16แต่วันนี้ไม่ใช่ครั้งแรก
17:20ตอนที่เราไปที่โรงบ้านอ่ะ เราจะยังมาทูดอ่ะ
17:26เขาบอกว่าเราเวียงว่ายตายเกินไหมเราจะสิบภาชาติ
17:37คุณ
17:39คุณ
17:44เราคิดว่า
17:46ถ้าเราสืบจันรู้ต้นสายปลายเหตุ
17:49แล้วแก้ไขให้มันถูกต้อง
17:51เราอัดรบรังคำศัพย์ช่างได้
17:56ชั้นต้องเกิน
17:59หรอ
18:11ทุกคน
18:14หรอ
18:18คุณ
18:19ขอโทษนะคะ ใช่ป้าจำเนียนหรือเปล่าวะค่ะ
18:33ใช่ ไม่ทุราอะไรล่ะ
18:36ถ้าจะมาถามหาประชัยแล้วก็ป้าไม่รู้หรอกนะ
18:44ว่ามันไปหรือที่ไหน
18:46สนาชๆ ต inches ดีว่าเราไม่ทีจะมาถามเนื่องคนที่ชื่อชัยเอ้าแค่
18:50เราแค่อยากจะถามเหมือนกับเจ้าคองที่ดินคนเก่าของโรงเรียน
18:53บ้าจ lang eon önce
18:55แล้วรู้จักป้าได้อย่างไร
18:57ยายที่ขายขนมที่โรงเรียนเขาบอกมาค่ะ
19:02ยายใจ
19:04เอ้ามามาเข้ามา 잠깐만 ส่วนลูกเข้ามาเลย
19:07luggageรูปมา
19:08มะ
19:16เรื่องเนี้ย เขาเล่าต่อๆกันมาตั้งแต่รุ่นปูรุ่นย่า
19:23เจ้าของพี่บินอ่ะ เขาเป็นข้าราชการ
19:27รับใต้โต๊ะจนร่ำรวย เมียเมียแล้วก็มีโลกหนึ่งคน
19:32แต่เมียนะสิ ก็ไปเย็มเหมือนยิมทองคนอื่นเขาไปทั่ว
19:37โดนจากสอบทุจิลิต พิจิง ก็เลยเขาคุ้บไปเลยอ่ะ
19:44ส่วนเมียนะ ก็รีกขายที่ แล้วก็พาลูกสาวน่ะ หนีหนีแต่เลย
19:51เอ้อ แต่ยายใจเขาบอกว่าแก่ตาย แล้วลูกเนี้ย ก็ขายมาระดบหนีหนีไป
19:58โอ้ย ยายใจจะไม่รู้อะไรล่ะ เออ หรือแกจะจำสลับกันกับยายพรสีนะที่ขายหมูอยู่
20:07บ้านนี้ ก็มีเรื่องดาวไข้ๆกันนะ
20:12โฮ sites ยานงมเฝมด้วย
20:16ขอโทษนะคะ ถ้าเสียคุณป๊าเราแต่เรื่องเจ้าของที่ดินผืนยัieder
20:22นั่นเนี้ย จะช่วยพวกเราได้เยอะมากเลยค่ะ
20:24แล้วหนูก็จะบอกคุณป๊าเกี่ยวกับเลือกผู้ชายในรูปคนนั้นด้วย
20:29ดูดูจากทัวป่าดด้วยเหรอ
20:34เขาฝากมาบอกว่าเขาคิดถึงคุณป่ามากๆค่ะ
20:44เงินเก็บทั้งหมดอยู่ในข้างบนตู้สภาพในห้องนอน
20:50แล้วก็เขาอยากให้คุณป่าพาเขาออกมาจากก้นบอกของบ้านนายปีชาค่ะ
20:59เก็บทั้งหมดอยู่ในข้างบ้านนาย
21:29เก็บทั้งหมดอยู่ในข้างบ้านนายแล้วสิมัย
21:39เก็บทั้งหมดอยู่ในข้างบ้านนาย
21:41เก็บทั้งหมดอยู่ในข้างบ้านนาย
21:45เธอเธอเธอเธอ
22:15เธอ wob Isa
22:45มิน โอเคเปล่า
22:59คุณป้าจำไม่ได้จริงๆเหรอคะว่าเขาไปคนจังหวัดอะไร
23:05ป้าจำไม่ได้ลูกจริง
23:15อันนี้เมอร์หนูนะคะ
23:24ถ้าเกิดอ้าจำเรื่องอะไรได้แล้วโทรมาได้นะคะ
23:27นั้นวันนี้พวกหนูไม่ลกกวนแล้วนะคะ
23:36ขอบคุณค่ะ
23:45ขอบคุณค่ะ
24:15ขอบคุณค่ะ
24:22ขอบคุณค่ะ
24:24คุณคุณคุณค่ะ
24:26เมื่อกี้เราเห็นผีเจ้ากำนายเวร
24:29แล้วมันยังมีภาพอิตาเสียขาวอยู่ใช่ไหม
24:35อืม
24:40คุณ ว่า..
24:44เรื่องที่ป่าเค้าเล่ามันจะ เกี่ยวข้องกับ ผิเจ้ากรในเวเน
24:54ที่สたให้เราอยู่
25:05แต่เราไม่รู้ว่าจะทำไงให้ให้ใหญ่เขายอมช่วยเราอ่ะ
25:35ไม่มีผีตัวไหนมาสิงแล้วได้หรอกเนี่ย
25:43ก็บุญทำตัวแบบนี้จะไม่ให้เรากลัวได้ไง
25:48เอ้า เราก็ช่วยวินคิดอยู่นี่ไง
25:51เราจะทำไงให้ใหญ่เขายอมช่วยเราอ่ะ
25:54กลับไปหาใหญ่ที่สำหรับเด็กเลี่ยนกัน
26:24ายายคะหนูเอาขนมมาให้
26:27ไม่ต้องกลัวค่ะ กินเย่ยๆนะคะ
26:30นายรู้ใช่มั้ยว่าหนูกำลังจะตาย UW
26:36โรคเฮ้ยหนูเงiksiที่
26:39deergelมันยังไม่อยากตาย
26:41ยายช่วยหนูหน่อยได้มั้ยคะ
26:44เป็นป่ะ Blaa อะไรก็ได้
26:46อย่างน้อยหนูจะได้รู้ว่าหนูทำไงต่อ
26:48ส långน
26:50ตามตามตามได้ Whan Nghai
27:00ตามตามตามได้
27:03จากเจอป่ะ
27:05ตามหูเศียวจันทรา
27:09ที่คือต้อนไหนไง
27:11ให้วัตตษ์สงสาน
27:15ไม่รู้สิน
27:17กว่าวิญญาตดับศูนย์
27:23ปีทาสาหัส พันสลาย
27:37ยายเดี๋ยวบอกยาย
27:39ไป
27:40ยายคะ
27:41เราลงไปเดี๋ยวนี้
27:43แต่ว่ายายเขายังพดพี่ช่อง
27:44วอกมันกำลังล้อมเราอยู่
27:46อาย
27:57ปุ้นเข่าใจที่ยายเขาพูดไหมอ่ะ
28:00ổ sufferedเดินหากันตามคัมทำนาย
28:02ถึงได้เจอป vient Calัตรู sustainable
28:05คืนเงินไง
28:13มันแปลว่าการเวียนว่ายตายเกิดไม่มีที่สิ้นสุด
28:20ถ้าน่าจะใหม่ถึงที่เราโดนผีเจอกำในเวียนตามร้างแคมมันเจ็ดสิบกว่าชาติแล้วล่ะ
28:28อืม เราคิดกับเหมือนกัน
28:33กว่าวิญญาณกับสูง
28:38กว่าวิญญาณกับสูง บีทาสาหัดพันสลาย
28:46คุณ บีทาเป็นอะไรอ่ะ ท้าหรอ
28:53แล้วมันบาทา คําแป้ของบีทาคือหมายถึงเบียดเบียน รกกวน จะปวด
29:03กว่าวิญญาณดับสูง เปลี่ยดเบียนเจ็บตัวด
29:11สรุปมันต้องรู้สึกไงกันแน่อ่ะ
29:15บางทียายเขาอาจจะพูดตรง ๆ ไม่ได้ก็ได้นะ
29:19ขอผีเจ้ากำเหรอ
29:21อืม แต่อย่างน้อยยายก็ยอมพูดกันเราแล้วนะ
29:27เราได้ข้อมูลเพิ่มเติมมา ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย
29:31วันนี้หาที่พักกันดีกว่า รุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที
29:39อีก
29:59วิญ เป็นไงบ้างลูก
30:01วิัน สบายดีค่ะ
30:03เราพ่อกัฟ�리 Woran เป็นไงบ้าง
30:05พ่าก็สบายดีลูก
30:07สอนวิญ ค่ะออกจาก ICU แล้ว
30:09มาพักฟื้น อยู่ที่ห้องข้างบล unos
30:13วิญลาลุกตอนนี้วิญอยู่ที่ไหน
30:15วิญมาเถาบ้านเก่าอะค่ะ
30:17วิญปะทำอะไรเท่านัก until ลูก
30:19วิญริมมาทำทุรานิดน้อย
30:21เเลือถ้าเกิดวิญจัดการเรื่องตรงนี้เสร็จเนี้ย
30:23ถ้าเกิดวินจัดการเรื่องตรงนี้เสร็จเนี้ย
30:26จะรีบกลับไปหาพ่อ
30:27ที่แหวน
30:29และก็แม่เขานะ
30:32วิน ฟังพอนะลูก
30:35ถึงวันนั้นนะ แม่เขาจะพูดไม่ดีกับลูก
30:38แล้วก็ทำอะไรบางอยากไปบ้าง
30:40แต่ว่าในใจจริงๆ ของแม่เนี่ย
30:42เขาเป็นห่วงลูกมากนะวิน
30:45วินเข้าใจ
30:48เข้าพักพ่อนนะคะ
30:50วินไม่หลบกับเรา
30:52อืม พวก็ดูแล แต่เห็นดี ๆ นะ ลูกนะ พอเป็นของมาก
30:58เหมือนกันนะครับ พอ
31:22แสนวน
31:521 vivid นายตัวนี้ ลีกรับสวัส แค่นี้ เจ้าอาจัดการจริง
32:07ตัวนี้ พอร้องนี้ เป็นเธออาจังของชื่อวัดสัย คนนี้ คงเรือนหากรอก
32:18ได้แล้วเข้าใจ
32:19เราจะอีกนิวแ어주 backup
32:24อันนึงสัยมราorc
32:40เอง
32:42นี่รักหน่อย ไม่ได้
32:48ไม่ได้ ไม่ใช่ ไม่ได้ ไม่ได้
33:12เฮ้ย ฉันเร่งจะวิดไฟนานหรอก
33:25ขอโทษ
33:26เห็ดเลยแล้ว
33:42ไม่ต้องกลัวแล้ว
33:56ตั้งสติให้มัน
33:58หันมา
34:12เชื่อใจแล้วนะ
34:24เรียบนอนได้หรอก
34:26พวกนี้ต้องไปกันอีกหลายที่
34:31มันแบบเมื่อกี้ไม่ได้หรอ
34:36ไม่ได้ก็ได้
34:42ขอโทษ
35:12ตอนนี้
35:28ถ้าไม่...
35:39มันมันมันสิอคตวัน
35:42พอเธอ
35:44มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหกนะ
35:48มันไม่แต่จะแย่ลง
35:50ทั้งกับตัวหนู
35:52และกับคนที่เผี่ยวข้อม
35:54ที่อย่างนี้มันทำเป็นสวัสกุ้น
35:58ที่ตอนนั้นทำร้ายจิตใจกูสรพัศ
36:05จอมผ่านลูกแม่
36:07หยุดทั้งร้ายกุ้นเธอนะ
36:10หยุดติเวนกับมันเพิ่งแค่ชาตินเธอนะรูปนะ
36:15มึงไม่ใช่แม่กู
36:17กูไม่เคยมีแม่อย่างมึง
36:20แม่ที่คอยแต่จะลายกุ้นไปหายเลยมัน
36:23มึงไม่ใช่คอย
36:25สุดเหมือนแม่เถอะ
36:33แย่... แย่...
36:35อย่าทำอะไรที่นะ
36:40ตามบ้าง ดูเป็นว่า ชาตินี้จะมีเรื่องหน้าสนุกเพิ่มขึ้นอีก แต่ก็ดิ่มกัน
37:06เรื่องจะได้มีจบเร็วกันชาติก่อนก่อน
37:09แล้วมึงจำคุณได้หรือยังล่ะ
37:14เราไม่เคยเจอกันเกิดจำผิดหัวแล้ว
37:20ป่ะ คอรอบร้าย
37:25มึงช่วยใช้สมอกที่มีกันเรื่องชั่วๆของมึงคิดบ้างนะ
37:29ถ้ากูกับมึงไม่เคยรู้จักกันจริง
37:33กูจะตามอาค่ามึงทุกชาติทำไมว่ะ
37:36แต่ก็นะ กูต้องขอคุณอีกแกที่มาบอกไว้มึง
37:44กูจะได้ไม่ต้องเสียเวลา
37:47เฝ้าดูมือตามหาความจริง
37:51มันจะเกิดสป่ะไหม
38:04เฮ้ ของแม่แนงจริงว่ะ
38:09กูมากับเดียว คุณเริ่มจะเซลียละ
38:13ไปดีกว่า
38:25วินตื่นได้แล้ว
38:27รู้เปลี่ยบน้ำได้เหรอ
38:41ปุ้นก็คือเราฝัน
38:45ปุ้นก็คือเราฝัน
38:58ถ้าไม่รู้ว่ามันแก่วข้องนั้นได้ยังไง
39:00ผิเจ้ากำหน่อยเวชั่วชอมขัด
39:03มันมึงก็มีคอยายตัวหน้าก่าตาแล้ว
39:06เย็นไหม
39:08ถ้าเรียงแทนตัวเองว่าแม่
39:10จากนั้นมึงก็ค่ายให้ตัวหน้าตาแล้ว
39:13มันมึงใจเย็นเย็นก่อนนะ
39:15มันเป็นแค่ความฝัน
39:17ทำมันบืดชิดมากเลยนะปุ้น
39:21แล้วกลัว
39:23ถ้ากาดว่ามันเป็นความจริงขึ้นมา
39:27ไม่ก็แปลว่าให้ยาย
39:29อย่าต้องคิดไปเอง
39:35เราอยากไปสนามจริงนี้
39:43เย็นตัวหน้าแล้วอย่างน่ะ
39:47จะเจอกันแต่คิดมากเลยรู้มัน
39:49แห้อ ใช่
39:51ว่าว่าว่าเงียนเจอ
39:53บ้านนี้ก็คุยกันอยู่เลยอะ
39:55อื้อ
39:57อืม
39:59ตกใจจะถึงตกใจก่อนเลย
40:01นี่ถ้าตุกใจกลดเลย
40:04เจอร์ ใช่ทำให้เนี่ยหรอ
40:06นิสดีแบบนี้ทำให้เพื่อป่วน
40:09ทำคนป่วน ๆ แบบนี้
40:14ชุทธาระคะ
40:16อันนี้คือเกิดอะไรขึ้นเหรอค่ะ
40:18อ้าว หวักหนูนี่เอง
40:21มากดีจ้ะ
40:22พอบใจมากนะ
40:24ที่ช่วยป้านอ่ะ
40:25นี่
40:26ป้านอ่ะ
40:27ไปที่บ่อน้ำบ้านไปปิชามาแล้วนะ
40:29แล้วป่าก็เจอสบของ 3 นีป้ายจริงๆ อ่ะ
40:33สภาพเนี่ย แบบ
40:35เสียใจด้วยนะคะ
40:37เรานี่ตำรวจมากันทำไมเหรอคะ
40:40อ๋อ เดียดเพลง
40:43เรียกว่าใจวายมากลืมเนี่ย
40:47ไม่ใช่วายเหรอคะ
40:49ใช่ เห็นตำรวจกับพูดกันนะ
40:51เขาบอกว่าแกนอ่ะ ตายตั้งแต่มากลืมแล้วนะ
40:54ก็ใครจะไม่รู้ล่ะ
40:56แอนเนี่ยК่ะ เป็นคนชอบที่ออกมานอนข้างนอกนะ
41:21หญี่ดความแค้นของจอมขวันให้ได้ไงนะก่อน
41:25แต่ชาติก่อนก่อน เธอรู้จักกันดีเลยแหละ
41:34หมายข้อมว่ายังไงค่ะ อื่นไม่เข้าใจ
41:42นางเพลงมาสีใช่ไหม
41:47ใช่ค่ะท่าน
41:51ได้เวลาแล้ว ไปกันเธอ
41:55ค่ะ
42:02จ่อมก่อน แม่ต้องไปแล้วนะลูก
42:09แม่ขอให้หนู รอยวางได้เร็วๆสุดทีนะลูกนะ
42:25ถ้าหวังค่ะที่ออก รอบตรงนี้
42:27สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ขัดบ้าง
42:31ด้วยแล้ว ฮเอง
42:33ไม่นี่ทำให้สุดท่าน
42:35แกอบวันที่ท้องเฮ้า
43:05สูงสารยายเพ็งจัง
43:10ที่ยายตายอ่ะ
43:14เป็นเพราะเราไปถาเนื่องคำทำนายเหรอ
43:32คุณทำไรอ่ะ
43:36ทำน้ำมน
43:55สักเขถ้าไม่จะรู้เป็นคิริศิคาระตะเต จันตะดิเขวิมานี
44:01karena επันเป็นเพราะฯ sacrifice
44:03ตะรวมช Pereira
44:06ตะรวมช Pereira
44:08มึงทั่นประควม enthusiasts
44:11มึงทุกิจพวกนば recommended
44:12euose mine
44:13นักagerพระคว่าโตดรหัวตโสมหารสัมพุทธา
44:32โห่งการพินทุน่าทาง อุปปัญนานัง
44:36พร้มมาสหبرตินามังแอคิด
44:39กลับเป็น
44:47เสร็จแล้วเหรอ
44:49อืม
44:55อันน่อนแบบนี้
44:57ขึ้นบาทเดียวบันกับที่ชายในวัดไหมอ่ะ
45:01ไม่เหมือน
45:05น้ำวันที่อยู่ในวัดอ่ะ
45:07เรียกว่านามภาปาริศ
45:10เกิดจากการเจริญพระพุทมน
45:13จากผสม
45:15ในพิธีมงคลต่างๆ
45:17ส่วนนี่อ่ะ
45:19เรียกว่าน้ำวนทรณีสาร
45:21ใช้ลบล้างมนดำ
45:24เราก็ปัดเป๋าพวกสิ่งที่ไม่ดี
45:26เราก็แก้อุบาทต่างๆ
45:31งั้น...เราก็ใช้น้ำวนนี้
45:34ไล้ผีนั้นได้อ่ะ
45:36ถ้าทำอย่างนั้นได้อ่ะ
45:38เราทำให้วินไปนั่งนารอบ
45:40น้ำวนทรณีสารอ่ะ
45:42ไม่สามารถแก้อากุศนละกรรมที่ก่อไว้ได้
45:44ไม่ว่าจะเป็นชาติปัจจุบัน
45:46หรือว่าอดิตชาติ
45:48ไม่สามารถแก้อากุศนละกรรมที่ก่อไว้ได้
45:52ไม่ว่าจะเป็นชาติปัจจุบัน
45:54หรือว่าอดิตชาติ
45:56ไม่ว่าจะเป็นชาติปัจจุบัน
45:58ไม่ว่าจะเป็นชาติปัจจุบัน
46:00เอาล่ะ
46:04กลืมเอาล่ะ
46:06เดี๋อวินอาร์นี้ลาดตั้งแต่หัวมาไปนะ
46:08แล้วก็อับน้ำตาม
46:30สวัสดี
47:00ที่นี่สุดที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
47:30ท่านพูดตรงนี้
48:00ผล
48:06ยังไม่นอนอีกเหรอ
48:18ขอร้อนใกล้ได้ไหม
48:21ไม่อยากฝันร้ายกันรู้สึกในอีกแล้ว
48:30อีกแล้ว
48:48ให้ฉันได้มีชีวิตข้างเธออีกครั้ง
48:55ถ้าว่ามันไม่ใช่ครุ่งนี้ก็ไม่เป็นไร
49:01เก็บทุกน้ำตา
49:04ถึงเวลาที่ต้องไป
49:09และครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย
49:13ตามคำทํานายจะเจอป่า
49:17สถานที่ในรูปนี้
49:19อาจจะเป็นที่เดียวกันกับที่ยายเพลงเคยบอกเราก็ได้นะ
49:23กูลน่ะทำให้มึงเสร็จกูนิกพันเท่าเลย
49:28นี่คือตระกุษหนังหน้าพากเสือ
49:30จากผะเกจิอาจารย์
49:31ปกติเราจะใส่ติดตัวไว้ตลอด
49:33แต่คืนนี้วินคงต้องการมันมากกว่าเรา
49:35สวัสดีเพื่อนหลัง
49:51ให้ฉันได้มีชีวิตของเธออีกครั้ง
49:58เพราะว่ามันไม่ใช่คุณนี้ก็ไม่เป็นไร
50:03เก็บทุกน้ำตา
50:07เท่นเวลาที่ต้องไป
50:11และครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย
50:33ที่ชีวิตของเธออีกครั้ง
50:35ให้ฉันได้กอดเธอไว้ข้างเกิดอีกครั้ง
50:49อยากให้เธอรังเอาไว้ไม่ให้ฉันไป
50:54เก็บทุกน้ำตา ใจหยุดเวลานั้นไว้
51:02ไม่ให้มันเป็นครั้งสุดท้าย
51:06ถ้าหากว่ามันเป็นครั้งสุดท้าย
51:11ให้ฉันได้มีชีวิตข้างสวัยกลัง
51:18หากว่ามันไม่ใช่ครุ่มนี้ก็ไม่เป็นไร
51:25เก็บทุกน้ำตา ถึงเวลาที่ต้องไป
51:31และครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย
Be the first to comment