ป้ายสีเปื้อนมลทิน(พากย์ไทย)ตอนแรก

Jen Jen

รับชมต่อได้ในกลุ่มเฟสบุ๊ครายเดือนนะคับ ติดต่อเข้ากลุ่มฟสIDไลน์: jenjen0411 ค่าเข้า 30บาทต่อเดือน FBเฟสบุ๊ค : หนังสั้นจีนจีน

Transcript

00:00:00ยังคิดว่าตัวเองมีควรคทิ้งใหญ่ของคนสุดอเวทอยู่สินะ

00:00:03แกก็แค่คนไห้ข้า ไม่มีใครต้องการ

00:00:06แถมยังกล้า ผลักน้องสาวคุณขวินตกบันไทยอีก

00:00:10คุณชาห์สิบสั่งเอาไว้

00:00:12ว่าให้พวกเราตอนรับทัยยักดีเลยนะ

00:00:16ทำเสียงหมากว่าสิ เราเข้า

00:00:18เข้าสิ

00:00:19บอกให้เข้าไหน

00:00:21ต้องเข้าให้ดังหน่อย

00:00:23เร็ว

00:00:24ฮัง ฮัง ฮัง

00:00:32เขาต้องถังหมายแรก 897 57

00:00:35มีคนยื่นประกันให้เธอออกจัดคุก

00:00:54leee

00:00:58จำ ยิงตัวคูณเซอขไปแล้ว

00:01:00ล отдิลกวิฮัง VERY Come

00:01:03จำ หาพันakteอร์พันที

00:01:12หนักส่องขวนออกกรร

00:01:19กวิษา 5、04 מ อัลกรรม

00:01:20สำหรับต้อง McCarthy

00:01:24ฉันอีก เสน่าแรงจริงนะ คุณวราดา

00:01:32นัฐา นัฐา

00:01:35ใคร ใครเป็นคนภาวนักษาฉันตกมันได้ ต่อปะ

00:01:46แต่คุณสุรเวคของพวกคุย ได้คำอธิบายกับฉันมา

00:01:51อาฐิบายก็หอยสักที่สolyของพวกนั Vegetande

00:02:10น trapped energy

00:02:12หาตัวเธอไป

00:02:16คนที่พลักน้องสาวของคุณ

00:02:18ไม่ใช่ฉัน

00:02:20ต้องให้ฉันพูดอีกกี่ครั้งถึงจะเชื่อ

00:02:28ไม่ได้เจอกันตั้งสีปี

00:02:30เธอยังได้เหมือนเรื่องไม่เหมียน

00:02:32พวกนี้นักถาจะเฟ้ยขึ้นมาแล้ว

00:02:38ถ้าหากเธอถูกสลายจริงแล้วก็

00:02:40ฉันที่คือความอย่าได้ทำให้เธอ

00:02:44อย่างน้อย

00:02:46เธอก็อยากเป็นคุมมันของฉัน

00:03:04ไม่ซื้อมาว่าใครมันก้าดี

00:03:06มาแต่ต้องคนของฉัน

00:03:08ครับคนใช้สิบ

00:03:10สี่ปีแล้ว

00:03:12ในที่สุดความจริงก็กล้ายจะเปิดเผยแล้วสินะ

00:03:16ปราดา

00:03:18ที่มารับเธอกับบ้าล่ะ

00:03:20ปราดา

00:03:22ปราดา

00:03:24ที่มารับเธอกับบ้าล่ะ

00:03:26ปราดา

00:03:28ปราดา

00:03:30ปราดา

00:03:32ปราด

00:03:34ปราด

00:03:36ปราด

00:03:38ปราด

00:03:40ปราด

00:03:42ปราด

00:03:44ปราด

00:03:46ปราด

00:03:48ปราด

00:03:50ปราด

00:03:52ปราด

00:03:54ปราด

00:03:56ปราด

00:03:58ปราด

00:04:00ปราด

00:04:02ปราด

00:04:04ปราด

00:04:06ปราด

00:04:08มันก็จะถัดไว้เป็นพี่สาวกันค่ะ

00:04:22พี่ค่ะ พี่เชือยัสันใช่ไหม

00:04:24พี่แท็ก ตั้งแต่วันที่เจรดากลับมา

00:04:36ฉันก็ไม่ใช่ลูกสาวของตัวตล์สู่ตราเวนอีกต่อไปแล้ว

00:04:44คุณ BARCO

00:04:47ตู่นี้สัตว์ของฉัน第้ตามใจเธอมาตะโหลด

00:04:49ตอนนี้เธ 해도จะสาวส examine

00:04:51ข้ามรองห้ายใสอ้งicieลากtoneฉันเรานี่

00:04:52จะทำไมถึงเปลี่ยบไปได้ข้าง染นี้

00:04:54ความผิดที่เธอเคยก่อนอ fem

00:04:56เพราะee psychiatrist ออกเธอว에

00:04:57เธอก็รั Recovery การตินคุดไปแล้ว四ปี

00:04:59ฉันไปหาคุณหญิงเนิดมอนด้วยตัวเอง

00:05:01ถึงแต่เธอไม่เธอออกมาเดียวขนานนี้

00:05:03ต่อให้คุณกะบินไม่อยากจะปล่อยเธอ

00:05:05หลังจากนี้ก็ยังมีชั้น

00:05:07และตรดกลนโซโดเวศ คอยปกป้องเธออยู่

00:05:10กลับบ้างกับพี่เธอ

00:05:11ปกป้องฉันเหรอ

00:05:134 วีที่ผ่านมา ฉันเฝ้ารอทุกวัน

00:05:16รอให้พี่ช่วยฉันที่สูตรความจริง

00:05:18ถ้าฉันกลับบ้าน

00:05:19แต่ตอนนี้

00:05:20ฉันไม่ต้องการความเชื่อใจจากพวกคุณอีกแล้ว

00:05:29ขอบคุณ

00:05:30สำหรับความแม่ตาของคุณชายค่ะ

00:05:32แต่ฉันก็เป็นแค่คนที่เคยติดครุ LT

00:05:35อย่ามงมายุ่งกับคุณอย่างฉันที่ ley ดีกว่าあれ ك่ะ

00:05:37ตไปเราไม่เคยตับควสรัพลังในภัยเลยนะ

00:05:40ถ้าไม่ได้เพียบมาว่ามีตักของคุณ after we

00:05:41เธอจะเอาจะคุมมาได้ยังไง

00:05:43เผ่ากัน

00:05:58คุณเองก็รู้นิ ว่าไม่ชอบให้ใครแต่ของของตัวเอง

00:06:05แต่นี่ทั้งคันทด แต่มีรึกของของจีละดา

00:06:08แค่บรองนะอันเย็วเอง ยังจะต้องมาหิงหัวก็เจอดาดาอีกเลย

00:06:12ถ้าไม่อยากขึ้นนทจะเดินกลับเองก็ได้นะ

00:06:14จะได้มีเวลาคิดให้ดี ๆ ว่าสถานของเธอ

00:06:17มีสิทธารณ์ทาธิกับฉันแบบนี้มั้ย

00:06:28เธอสวัยทุกหนึ่งที่ขอเจอวดาดามาสิบสามปี

00:06:38ตอนนี้เธอลำบากแค่สีปีจะหน่าหนาแค่หน่ากันเชียว

00:06:41ฉันว่าเธอเข้าไข้ชิ้นจากการไปคุณวาดาดา

00:06:43แม้แต่ตอนอยู่ในคุกก็ยังมีคนมาดูแลสินะ

00:06:58กลับถึงบ้านแล้วจะทำให้พ่าแม้ไม่สบายใจเลย

00:07:11ถ้ายังคิดจะทำให้เจอดาดาเหนือโดน

00:07:12ในฐานะพี่ชายจะเขาต้องสั่งสอนเธอด้วยตัวเองแล้ว

00:07:28เธอวาดาดาดาดาดาดาดาวมันจะคุณแล้วเหรอ

00:07:52รีบให้แม้ดูหน่อยสิโลก

00:07:54ค่ะ คุณพันมี

00:07:59เธอเสียบฉันบอกคุณพันมี

00:08:02จริงสิ วันที่เกิดเหตุเมื่อ 4 ปีก่อน

00:08:05เธอถูกถอนชื่อออกจากทะเบียนตัดกูลแล้ว

00:08:09เธอจะยิงให้มากเนี้ย

00:08:10เมื่อกี้ยังทำหน้าบูเสร็จฉัน

00:08:12แล้วพอถึงบ้านก็มาทำตัวประช sheath

00:08:14จะงอนอะไรก็พอได้แล้ว

00:08:15สรัฐ พูดให้น้อยลงหน่อย

00:08:17ว่าวราดาจะกลับมาได้ไม่ง่ายเลยนะ

00:08:19อย่าไปต่อคอกเธอสิ

00:08:20แม่ครับ ดูถ้าทางเธอสิ

00:08:22จริงกองโซเดือเวลิงดูเธอมา 13 ปี

00:08:24ทำไมที่กลายเป็นว่า รับเชียงนี้บุญคนเธอ

00:08:26ตลอด 4 ปีนี้พอกับแม่คิดสิ่งเธอเสมอ

00:08:28หวงหาเธอทุกเวลา

00:08:29เพราะเธอ แม่เธอกับรองห้าจนสุดพร้อมพรมขาไปตั้งเยอะ

00:08:32ส่วนเธอแค่จัดหมายสักชบับ

00:08:34ไม่เคยสองมาหาที่บ้านเลย

00:08:36ติดคุ้คมา 4 ปี

00:08:39รวมทั้งหมด 48 เดือน

00:08:42แต่ละเดือนมีสิทธิ์ปญา bend 1 ครั้ง

00:08:44ฉันมีโอกาสพอพวกคุณ 48 ครั้ง

00:08:47แต่ฉันกลับไม่เคยได้เจอพวกคุณเลยสักครั้ง

00:08:50พวกคุณบอกว่าคิดถึงฉัน

00:08:52แต่ทุกๆเดือนให้มาเยี่ยมคือชั่วโมง

00:08:54ก็ยังมัดเวลาให้ไม่ได้

00:08:56แล้วอีกแล้ว

00:09:17รอยไปบิดวิส emotion

00:09:19นื่มหů

00:09:21กินชั้นใจ

00:09:24พี่...

00:09:25พี่ค่ะ

00:09:26itas Watson

00:09:27ยังมาหยุด ใช่มั้ย

00:09:28สlrัลทธ

00:09:29พูดให้น้อยลงหน่อย

00:09:30แม่ไม่อยากให้เธอใช้เล่งเหลือว่าใครกับ Gerdada อีก

00:09:33ขอพร้องเธอรู้จังที่สcompl anda

00:09:53อุ้าว...

00:10:01นี่คือชุดที่พี่สั่งมาจากกับระเทศ ให้ฉันด้วยเฉพาะใช่ไหมคะ

00:10:06ฉันรู้ว่าเพียนักชัดที่สุด

00:10:10พี่ส LEW ôngออกจากพูดวันนี้

00:10:11ไม่มารวมงาน...

00:10:12กำลังจบการศึกษารของฉันหน่อยแล้วคะ

00:10:15ใช่แล้วบรัด 유�ран แขกรอยอยู่ข้างในกันหมุดแล้ว

00:10:18ในเมื่อเธอกลับมาแล้วก็ได้ไปเปริج temperament

00:10:20segments of the body.

00:10:22กิน ขอไปอะไร่ breakup

00:10:24มัดไป consider lumber量

00:10:26ของจัดทิ้วง.

00:10:28Rica ๆ

00:10:30เจ้า ไป naval้

00:10:35แล้วมาเจ้า

00:10:46ได้ค่ะ เดี๋ยว Stellenไปอีก

00:10:47ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้

00:10:53ทุกอย่างจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่ไม่มีใครรู้เลย

00:10:56ว่าได้จัดควรสุรเวท ฉันยังไม่มีมากระทั่งห้องที่เหมาะสม

00:11:06ห้องของฉัน ถูกยึดไปตั้งแต่วันที่จีรดา กลับมาที่บ้าน

00:11:12ห้องนี้ทั้งชืนทั้งอับ ทั้งเหมือนกับคุกจริง ๆ

00:11:19ฉันแทบหายใจไม่ออกแล้ว พี่ชนเธอยังไงกันนะ

00:11:23ฉันลืมไป ก็พี่ติดคุกมาตั้ง 4 ปีนี่นา คงชินแล้วสินะ

00:11:29เห็นฉันกลับมา เธอไม่กลัวเหรอ

00:11:34เมื่อก่อน เธอนี่แหละที่พรักคุณนัดถาลงบันใด

00:11:39วรดา เธอติดคุกมา 4 ปี ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ

00:11:44ฉันมีตรกุลสุดระเวทคุ้มคลอง

00:11:47ไม่เหมือนเธอ แค่ตัวปลอบ แม้แต่เสื้อผ้า

00:11:50ก็ต้องใช้ตัวที่ฉันใส่เหลือทิ้งไว้

00:11:55เอาเสื้อผ้ามาให้แล้วนะ ใส่ตะ

00:12:02กะวิน ฉันหวังว่าคุณจะทำตามที่พูดนะ

00:12:08อันนี้ ฉันช้าดีไม่เหมือนเถอะ

00:12:27เฮ้อ ดูนั่นสิ นั่นใครกันนะ ทำไมเข้าใส่ชุนเกลียนมาละ

00:12:34นั่นไม่ใช่คุณหนูตัว onze�โวรม procedure เหล้อเราเวทเหรอ

00:12:38เธอหนีแหละที่ผtał qur n o นาทสัตรวมมาเมื่อ 4 ปีก่อน

00:12:41คุณชайกลดมากเลย จนแถวจะถลบถ้างเมืองหลวง

00:12:49เธอแต่งตัวแบบนี้เฉ้าเดียiosaความสงสารสินะ

00:12:52อยากให้ทุกคนรู้ว่าพระเธอเราจะèmeฯนบัทยยมปลาย

00:12:54ก็ต้องเห็นผลอ울리นัง jakieśไง

00:13:01เธอแต่งตัวแบบนี้ร Veh Seeing Graue

00:13:03- เฮ้ยอย่าให้ทุกคนรู้ว่าพอจะมัทยมปลายต้องมาเข้าครูกอะไรลึงไงฮะ

00:13:07- ฉันเตือนเธอไว้เน่ะ ง่าระประดินยาสมคัยกระเจ้าดาบมาก

00:13:11- ข้ามาเก่าเรื่องที่นี่ ว่าดิวกลับไปเปลี่ยงสภาพเดียวนี้เลย

00:13:14เย็ม...

00:13:16- ฉันไม่มีชุดลาดตรีที่เหมาะสม

00:13:24- ฉันส่อยให้เจ้าดาบหยิบสภาพมาให้เธอใสแล้ว

00:13:28แต่ตอนนี้เธอกลับว่ามันมีชุดที่หมอสมงั้น succeeded

00:13:31พี่사 ถ้าพี่ไม่ชอบamaanส่วนนั้น บอกฉันได้นะคะ

00:13:35ฉันล Graham ไปเขียนมาให้ใหม่

00:13:37พี่ใส่ชุดนักเอียนมา จะทำให้พี่ชัดเข้าใจผิดและเป็นความผิดฉันนะ

00:13:41ถ้าพี่ชอบส่วนทราวจริที่ฉันใส่ตัวนี้ ฉันหมดให้พี่ใส่ได้นะคะ

00:13:46ftenอดา ๆ

00:13:48นี่มันงานของเครอน schlimm

00:13:50เธอคนนี้เป็นแค่นักโทษ ไม่ควรควรที่จะสวมใส่ชุดดีๆ บางน่ะหรอก

00:13:56สะรัฐ

00:13:56ปล่อยมือ

00:13:59วราดา หนูไม่เป็นไรใช่ไหม

00:14:02พี่ชายไม่ควรตะคอบหนูแบบนั้น

00:14:04งานเลี้ยงวันนี้เราเชิญแค่เก็บตักรุ่นใหญ่มากๆ

00:14:07เขาก็แคลกรวนหนูจะไปร่วงเกินคนใหญ่คนโตเข้า

00:14:10แม่ผิดเอง แม่จะให้คนไปซื้อชุดที่สวยที่สุดให้ลูกเดี๋ยวนี้ ได้ไหมลูก

00:14:16ไม่ต้องค่ะ

00:14:19เธออย่างได้คืบเราจะเอาสก

00:14:21สะรัฐ ล่อยหมดได้แล้ว

00:14:23แม่ครับ ไม่มีต้องขอโทษเท่าหรอก

00:14:25เธอตรงใจที่จะย่างชุดของเจ้าดาดา

00:14:27ไม่สนใจหน้าตาขอตัวตัวสุดิว่นเราเลย

00:14:30นี่ บร้อยแผลพวกนี้

00:14:39ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากใส่

00:14:59แต่ไม่มีชุดไหนเลย

00:15:01ที่จะปิดโรยแผลพวกนี้ได้

00:15:15นัฐา ล้านสาวของเจ้า

00:15:17ถ้าไม่ใช่พระตกูลสุระเวท ส่งไอ้หนุ่งนั่นมาขอร้อง

00:15:22แกตั้งใจจะปิดเจ้าไปถึงเมื่อไหร่

00:15:24คุณสร้างครับ คุณชายเก็บนหงสุขภาพกองสาร

00:15:27สุระเดช แกไม่ต้องพูดแทนเขา

00:15:33แก น้องสาวของแก คลายเป็นเจ้าอย่างนิตรา

00:15:35คู่มั่นของแก ก็ติดคุก

00:15:37ก็ช่างใจเย็นสิจริงเลยนะ

00:15:39คุณสร้างครับ มีคุณไหนพรนี่ ไอลาคุณนูรชิรตะ

00:15:41อยู่ไหนในปุมเฟียอันด้วยเต้าไอิ่ง

00:15:43พยายามบุคคลายละหลักษานสัมบุร

00:15:45คุณชายสิบไกลมีทางกัลเวท ค่ะ

00:15:47เป็นครบครัวที่เห็นกัดตัวไรน้ำใจ

00:15:49คุณชานะ อย่าเห็นหล่อนมาแต่น้อย

00:15:51นิสัยของใดคุณนี้ อย่ารู้เป็นอย่างดี

00:15:53ถ้าหากแกไม่คืนความยุติดทำให้กับเธอแล้วก็

00:15:57ต่อไปก็อยากกลับมาพบเจ้าอีก

00:16:02พี่คะ

00:16:03ฉันแนะนำให้ยอมยอมไปเธอ เริ่มต่อต้านงานแต่งงานได้แล้วนะ

00:16:06รีบๆแต่งเข้าไปซะ สร้างชื่อให้วงตะโกนไง

00:16:09นี่คือ

00:16:19ยิงเข้าเป้าทั้งสิบ พี่คะเป็นไงล่ะ วรดาเก่งใช่ไหมล่ะ

00:16:23ก็ใช้ได้

00:16:25วรดาเป็นอัชริยะด้านกันยิงปืนนะ ทำยังหัวกัฐีด้วย

00:16:29ทำยังหัวกัฐีด้วย

00:16:41กุญ่า

00:16:43ผมเชื่อแค่ของพูดของนัฐาเท่านั้น

00:16:45แก

00:16:51นัฐา นุฟืนแล้วเหรอ

00:16:53รีบไปเตรียมลด ชัยจะพานุฟสาวัตรกูลสละเวท ชีดตัวคนพิดิตตัวเอง

00:17:05วรดา

00:17:07ทำไมร่างกายหนูถูกมีบาทแพลมากใบขนาดนี้

00:17:09เจ็บไหมลูก เรียกหมอมาเร็ว

00:17:11ลูกสาวของแบ่ ลูกต้องทนทุกอะไรในคุกบ้างกันแน่

00:17:15ใช่ค่ะ ใครกล้าทำแบบนี้กับพี่

00:17:18ข้อหาที่ฉันถูกตั้ง

00:17:22คือเจตนาค่าคุณหนูนัดถา

00:17:25อยู่ในเมืองหลวงก็ไปขัดใจคุณชายสิบ

00:17:29ฉันจะมีชีวิตที่ดีได้อย่างไร

00:17:31และนักโทษพวกนั้น

00:17:33ยิ่งมันดังแก่ฉันอย่างโหดร้าย

00:17:35ก็ยิ่งได้รถโทษ

00:17:37หลวนเป็นความผิดของฉัน

00:17:38ฉันไม่ควรกลับมา

00:17:40ถ้าฉันไม่กลับมา

00:17:41พี่สาวก็คงไม่ต้องทนทุกมากมายขนาดนี้

00:17:44แหละมาก recognizable

00:17:59แต่ว่าคุณสรัฐ คุณไม่ให้โอกาสฉัน

00:18:06วราดา ถึงยังไงเธอเค้าคุณหนูใหญ่จัดกว่าสุรเว้นนะ

00:18:09ตั้งแต่เด็กเธอเค้าชอบเล่นปืน

00:18:11ในเดือนจำหญิงไม่จะฝีเมื่อระดับไหนกัน

00:18:13ถึงทำให้เธอบาทเจ็บได้ขนาดนี้

00:18:15คนธรรมดาไม่สามารถทำอะไรฉันได้หรอก

00:18:19แต่ฉันถูกดูแลเป็นพิเศษ

00:18:22ถูกขังรวมกับกลุ่มนักท думаюประหาร

00:18:25มือทั้งสองของฉัน

00:18:26แน่นอนว spicy bedrooms for four

00:18:27มือทั้งสี่ไม่ได้

00:18:29ต่อมา

00:18:30ฉันฉลาดขึ้น

00:18:32เมื่อเพื่อในครุกแร่ฉัน

00:18:34ให้ฉันเลือกระหว่างทำให้ในหน้าเสียโชม

00:18:36กับการถูกตบหน่า

00:18:38ฉันเลือกถูกตบหน่า

00:18:40ระหว่างการถูกทุกตีกับการ diskette

00:18:43ฉันเลือกision

00:18:47กำการเรียนเสียงสุนัก

00:18:49ฉันลือกเรียนเสียงสุดนัก

00:18:51ห้อก

00:18:52ห้อก

00:18:54พอได้แล้ว

00:18:56เธอถูกระแกtsåขนาดนี้ ทำไมไม่สู้กลับ helpful

00:19:00ฉันก็ซู่อย่างสุดกําลัง

00:19:03แต่ยิ่งแค่นункนสู้

00:19:05พวกเขายังรักแกะฉันทารุนกว่าเดิม

00:19:08แม้กันวินน์จะมีอย่างถึกผลมากมาย

00:19:09แต่ค่อย่างมีตรายไหม

00:19:10ถ้าจะทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง

00:19:14คุณสารักของไม่คิดว่า

00:19:19หวันนี้พวกเราอาจจะรักเลยถ้ายไปบ้าง แต่เธอลองคิดดูซิ cono.

00:19:38ถ้าไม่มีเขารับผิดชาบในหรือ Bevera อะไรลexos.

00:19:49ที่แท้

00:19:52ฉันก็ยังเป็นฝ่ายผิดอีกแล้ว

00:20:19เพควร Manufactularies in him

00:20:21ที่เราจะรู้เกิดuche Consumer

00:20:25zodiac au aft

00:20:30สุกษณ์

00:20:31เพราะเราะเรียน

00:20:33напр ?"

00:20:35สวนเร็อกไม่นั่งรด fl Liquid

00:20:37เป็นเพราะฉันกับจรรดา

00:20:40ไม่ได้เรียนอยู่รองร์เรียน Paul

00:20:42VERY

00:20:44ด�елов Last

00:20:46รร kl

00:20:47พระโรงเรียนภาของพวกเรา รวนเป็นพ่อแม้จัดไพร์

00:20:49โรงเรียนอัตรษุรา แรกชะวเว้ ท gele

00:20:56ชุดนักเรียนของเธอไม่ใช่ของราชชะวเว้

00:20:57นี่คือชุดของโรงเรียนรัฐeaคอนหลวง

00:21:00ฉันไม่เคยทานอาหารเช้ยกับพวกคุณ

00:21:03เพราะโรงเรียนรัฐ Corinหลวง

00:21:04ต้องมีชั่วทรบรวนแต่ 6 มงเช้ย

00:21:06ทุกชาวฉันก็ต้องตื่นต้นแต่ตีสี่

00:21:09ปัญจัก荒焼 cleaned 2 ช่วง

00:21:10เพราะให้ไปทานเข้าเรียน

00:21:11หลังล่างเรียน ตอนเย็น

00:21:13ในที่สุดชั้นก็กลับถิงบ้าน

00:21:16แต่แต่พวกคุณกลับทานอาหารเย็นไปแล้ว

00:21:18ฉันก็ต้องกิน แต่อาหารที่พวกคุณกินเหลือ

00:21:21วารัณฮ่า เมื่อไม่รู้เลยว่าลุ๊คต้องพรุ่มถุก บ้ากขนาดนี้

00:21:26คุณพันนี้ไม่ได้ทำให้ผิดอะไรต่อฉัน

00:21:32budกวนสุดระเวทในพระคุณเลี้ยงดูฉันมา

00:21:34จะปฏิบัติต่อฉันอย่างไร ก็เป็นできบรงที่สมเหตุสมผล

00:21:37เป็นตัวฉันที่ทำผิดต่อตัวเอง

00:21:44ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน

00:21:46ฉันไม่ควรมา balancingkich October

00:21:48ฉันนาอยู่ที่ต��とかท้ายสัสสículosต่อไป

00:21:51ฉันให้ไม่ต้องมายแย้งทุกอย่างจากพี่สาว

00:21:53ถ้าตอนนี้ฉันไม่สนใจแล้วว่าจะเป็นมีคนเวลา

00:21:57multivit پี บืมครับ

00:22:00Dogg

00:22:02ก็อย่างน inconvenient

00:22:03พี่ pantor

00:22:05essentially

00:22:08ฤ้านกลัว

00:22:09ก็อย่างกับร้อย

00:22:11ก็อย่างนั้น

00:22:12альная Tanji

00:22:13affects...

00:22:18님 พาร์ orbit

00:22:19ฉันคหรือructบผู้

00:22:22ฉันแค่อยากรู้ความจริง

00:22:24ว่าเมื่อสี่ปีก่อน ใครกันแน่ที่ใส่ร้ายฉัน

00:22:36วราดา

00:22:43กวราดา มีเรื่องอะไรพูดกันดีๆไม่ได้เหรอ

00:22:46ทำไมต้องลงไม้ลงมือด้วย

00:22:49วราดา เธอได้ออกจะคุ้นกันกำหนดเหรอ

00:22:54ราเมตร

00:22:56อย่าลืมน้ำวันนายไปคุ้มมันของเจ้าวราดา

00:22:59เธอเกลียดท่าน เธอก็ต้องเกลียดนายด้วย

00:23:09คุณเธอได้ราเมตรค่ะ

00:23:13นี่คือกำรายนำเช่วที่ผมทำให้คุณดิตัวเอง

00:23:16ด้านหลังสลาดชื่อยองของคุณไว้ด้วย

00:23:19พี่ราเมตร อย่าลืมที่สัญญากับฉันไว้นะ

00:23:21เมื่อคุณได้เป็นห้นส่วนของสำนักงานกดหมายฉันนำแล้ว

00:23:24จะมาสู่ขอฉันที่บ้าน

00:23:26อืม ได้

00:23:27ต้องไปหาคายก้าลังแก่คุณ

00:23:29ผมจะส่งพวกเขาเข้าคุก

00:23:31จะต้องล่าภักดีต่อคุณคุณเดียว

00:23:33พาละของคุณม่อไว้ผมเถอะ

00:23:35เก้าดันต่อไปข้างหน้า

00:23:37ถ้าคำรักกวดฉันใช่ไหม

00:23:39วราดาทำไมเธอตึงกลายเป็นแบบนี้

00:23:42คุณทนไหนราเมตร คุณลืมไปแล้วหรือว่า

00:23:44เมื่อสี่ปีก่อน

00:23:46เป็นคุณเองที่ส่งฉันเข้าคุกกับมือ

00:23:49haut Octobus

00:23:59พี่ร้าเมต

00:24:04สารข้าพี่ภ่าว่า

00:24:06ทางหน้าทำภعلamat

00:24:09โล่ всё

00:24:12พี่ร้าเมตรข 여러�ων

00:24:14ฟ้า ambos

00:24:16หมายคุณ decentralized

00:24:18เธออย่างใส่ลายจิรดาอีกเลย

00:24:20จิรดาร่างกายอ่อนแอ

00:24:22ความทุกนิคุ้ม

00:24:23เธอไม่มีทางทนได้

00:24:24วราดา

00:24:29ตอนนั้นเธอทำผิดก่อน

00:24:31ถึงไม่จะเป็นพ่อแม่ของฉันเอง

00:24:33ใช่ก็คงทำชิ่นนั้น

00:24:35เพื่อปกป้องตัวการที่แถจริง

00:24:37คุณกกล้าที่จะพูดอะไรก็ได้

00:24:41ราเมฏ

00:24:41ไหนไม่ต้องอธิบายให้เธอฟัง

00:24:44เธอก็แค่อีกชาที่เจอรัดาอย่างราเมฏไปใช่มั้ย

00:24:47ตรง 코듀เท่าเรื่องในงานเรียน

00:24:48ว่าจะทำให้เธออับอาหาใช่มั้ย

00:24:50วนาดา

00:24:54ชุเปลาสิบปีอันมีค่า

00:24:57เธอก็ใช้ในคุ้กแล้ว

00:24:59ความสึกน้องว่าจำกับกลางสาของจิรดา

00:25:01เธอไม่มีทางเข้าใจได้จริงๆ

00:25:04พี่ราเมฏคะ

00:25:06เวรดา

00:25:10แม่รู้ว่าหนูกำลังกำวนอะไร

00:25:12ถึงลูกจะเคยติดครุก

00:25:14ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย

00:25:15แต่ลูกก็ยังเป็นคนหนูใหญ่ ตรกลสุรเวทเสมอ

00:25:18ชีวิตต่อจากนี้ ตรกลสุรเวทจะรับผิดชอบ

00:25:22คนพันนี หรือว่า

00:25:24คุณมีอะไรก็พูดตรงๆเถอะ

00:25:28หนูเป็นเด็กที่รู้ความ

00:25:30และเห็นโอเคใจผู้อื่นมาตั้งแต่เด็ก

00:25:32อยู่ Ring ไม่ควงแบบส Osmani

00:25:35เมาะกรดราเมจเรียกที่จะว่าความให้ตรกลสุรเวท

00:25:38เขาทิ้งหนูไปแล้ว และแสดงจุ exceptions ชาเจนแล้ว

00:25:45สมแล้วที่พวกคุณเป็นครบ ครัวเดียวกัน

00:25:47รู้เสมอ...ว่าจะแทงใจต่ำฉันยังไง

00:25:50พวกคุณเคยคิดบ้างไหม

00:25:52ว่าฉันไม่สงควรจะต้องทนทุกกับสิ่งเหล่านิ

00:25:55ว่าก่อนฉันได้รับจากหมายตอบรับจากมหาวิรยาลัยฮาโรแล้ว

00:26:00ถ้าไม่ใช่เพราะถูกใส่ร้ายให้ติดคุก

00:26:03ฉันก็น่าจะเหมือนเจราดาที่จบกับศึกษาในปีในฉันกัน

00:26:07แต่ตอนนี้...

00:26:10พวกคุณทุกคนประสบความสำเร็จ

00:26:14มีเพียงฉันที่กลายเป็นนักทอดที่ถูกคนรังเกียจ

00:26:18รอยด้ากในชีวิตจะติดอยู่ในประวัติว่าช่วนชีวิต

00:26:21แต่ตกวนสุรเวดของพวกคุณ

00:26:23สรว振สุกบนความทุกของฉันยังไม่พออีกแล้ว

00:26:26Перв Mom

00:26:29พ่อแม่เล้งดูทzogenานาม

00:26:31ถึงเธอจะมีความคุณเค〔ก็ไม่พอใจ

00:26:33แต่เธอก็ไม่คนพูดจะให้เจ็บชานบายแบบนี้

00:26:36ฉันก็รู้อยู่แล้ว เธอกลับมาครั้งนี่

00:26:38ไม่คิดจะอยู่อย่างสงบเลย

00:26:48พี่คะ พี่ชายกับแม่ต่างเป็นห่วงพี่ อยากให้พี่กลดหนูคนเดียวก็ได้

00:26:55ขอเพียงแต่พี่ไม่เกร็จตะกูลสุระเวท ให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น

00:27:02วรดา เธอเชื่อไหม ไม่ว่าฉันจะทำอะไร พี่ชายและราเมฏก็จะปกป้องฉันเสมอ

00:27:10พี่สาวค่ะ ฉันรู้ว่าพี่ยังรักพี่ราเมฏอยู่ ฉันยิ่นดีที่จะยกเขาให้พี่

00:27:21ปล่อยนะ

00:27:29เกราดา

00:27:40คุณชายสิ ตะกูลสุระเวท กำลังลังแกคุณวรดาในงานเรียงครับ

00:27:47เพราะเขายังคงทำแบบเดินกับเมื่อสีปีก่อน

00:27:53ป้องใจถึง เรียวหน่อย

00:27:55สั่งให้เป็นไหนจะรอจอเปิดสิทางโดน ไปยังพัดตะกูลสุระเวท

00:28:05วรดา เธอเก็บความิดฉันใจไม่มีมิดเลยนะ

00:28:08เมื่อสีปีก่อน เธอก็พันจะยังจะสายรัจจิรดา

00:28:10แม้แต่ล้งออกจะคุกแล้วเธอก็จะไม่กล่อยเธอไป

00:28:12งานเรียงจบคันศึกษาที่ควรจะราบรื่นกลับทุกนักทด

00:28:15อย่างเธอทำให้แรกแบบนี้

00:28:16ถ้าคุณจะอยู่ในคุกต่ออีกสักหลายปีนะ

00:28:18ไหล้ว ข้ายหน้าตอนหน้าคู่มัน

00:28:20คุณหรือเจอดา น่าสงสาหละเกิดนะ

00:28:22พี่คะ uh ... ฉันอำอาญจะไม่isonsดีรวก็จักใครแล้ว

00:28:24พี่รwriterจะรังเกียดฉันไหมคะ

00:28:27จิรดาพอแม่ของฉัน พี่ชายของฉัน ...

00:28:35คนรับของฉัน ทุกอย่างที่เป็นของฉัน

00:28:38เธอยแย่งไปทั้งหมด

00:28:40จิรดาไม่เป็นไรนะลูก

00:28:43รพ rằng fan emphasized Peter ...

00:28:47มี blessingๆ แสบเรา 1996 ار siis

00:28:51บราเม่น นายไปคุ้มมันของเจียวราดา นายว่าไง

00:28:57บราดา เรียบขอโทษเจียวราดาเดี๋ยวนี้

00:29:04ฉันไม่ได้พลักเธอ

00:29:10ทุกคนเห็นกันหมดแล้ว ถ้าจะแก้ตัวอีกเหลือ เรียบขอโทษเจียวราดา ยอมรับผิส

00:29:15แล้วถ้าฉันไม่ยอมรับล่ะ คุณสรัสจะบังคับให้ฉันคุกเขาด้วยเหรอ

00:29:21พวกคุณจะใส่ร้ายฉันเหมือนว่า 4 ปีก่อนอีกแล้วเหรอ

00:29:27ขาซ้ายฉันมีแพล

00:29:30ตั้งแต่เก้าเข้าประตูมา ฉันก็เดินขากกับเทกนลอด

00:29:34พวกคุณทุกคนก็เห็นกันแล้วนี่

00:29:37แค่เยียนให้มั่น ฉันยังทำแทบไม่ได้ ขอถามหน่อยว่า

00:29:41ฉันจะไม่แรงที่ไหนไปcussพักเธอ

00:29:46ท่านั่นเป็นค่าการect kind of panic

00:29:49บาทแพลของฉันกลายเป็นการเรียกร้องความสงสาference

00:29:51ส่วนบาทแพลของจิทระท่า กลับกลายเป็นฉันต้องใจใส่ways

00:29:55อย่างไรก็ตาม

00:29:56ทุกอย่างก็เป็นความผิดของฉันซินะ

00:30:11สุขสุข น perspective ครับ

00:30:33ถึงไม่ใช่เธอ ตอนที่ผลักกิลดา และตอนเห็นทะแล้วไม่คิดจะช่วยพยุงอะไรอันนี้เหรอ

00:30:37ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปแล้ว ต้อง люб legacy แบบนี้ได้ยังไง

00:30:40เธอเห็นชื่อดาลาล่ะอบอาย เลยภาใจแล้วใช่ไหม

00:30:44พี่底ค่ะ ฉันขอโทษ เป็นเพราะฉัotเย็ญไม่ดี

00:30:48ถึงได้ทำชุดราตรีหรูที่พี่ให้ฉันเสียหาย

00:30:56ตอนพี่เธอเห็นชุดนี้ในรถของฉัน

00:30:58ถ้าทำ bombardности ทำภาพคังอิ่งเฉียns

00:31:01แถวทำอะไรกับชุดนี้ใช่หรือเปล่า

00:31:05ในรถของคุณสารัฐ น่าจะมีกล้องบันธึกภาพนะ

00:31:08ตอนนี้คุณสามารถเปิดโทรศัพท์ หรือวากรอง وองจอล์ปิจ

00:31:12ว่าฉันจะแต่ตั้งชิดของเธอ

00:31:23ทำไมคุ ca วาลัดรา iacมีลูกสาวให้ อ้าápอา BRIAN

00:31:30โกรศัตว์แบบเธอไม่มีทางโก เซรายลุก

00:31:35ฉันถนไม่ได้ที่จะปลอยให้onder Broken

00:31:37มeursเขาจิล Forgive แล้วหนูล่ะ!!!

00:31:39ความทักที่แม่มีให้หนูตลอดหลายปี function เป็นเพียงเรื่องกโหง lerะหมด

00:31:45หัด obligation แม่ขอด้องนะ

00:31:48เห้นแก่ที่บ้านเขาเลี้ยงดูrieülmeมาตลอดหลายปี

00:31:51หนูยอมรับผิดเถอะนะ

00:31:53จะได้ภัสเพิ่งจริตอาอีกเลยนะนะนู

00:31:57นี่เป็นเรื่องติดคุ้กนะคะ

00:32:03แม่เคยสุญเชียจริกดาไปernic干นิต

00:32:06แม่ไม่อ่าจมสุนเสียเธอเป็นครับที่สมได้อีก

00:32:12แม่คะ

00:32:15สลัท ทุกเสียหายไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

00:32:18เราเป็นครับตัวเดียวกัน

00:32:20จัดการกันเองก็พอ

00:32:21แม่เชื่อวารัดา

00:32:24เธอไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นหรอก

00:32:26ถึงแม้จะเป็นความจริง

00:32:28ก็คงไม่ได้ตั้งใจแน่นอน

00:32:30oui heard

00:32:31เรื่องอย่างเป็นเพียงความโคก fundamentals

00:32:33ฉัน 궁금あります ซัลและคุณแม่

00:32:34แค่เป็นห่วงจรุดามากไปไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ

00:32:38พอ他นะ

00:32:38ทำไมล่ะ

00:32:41พวกคนเป็นห่วงจรดาเพียงเพราะชุดตัวเดียว

00:32:44แต่กลับไม่แยะตรงความบริสุทธิ์ของฉันเลย

00:32:47ตั้งแต่เอาจากค libroมาจนถึงตอนนี้

00:32:49เธออย่างทำหน้าตาอย przepissez agrade

00:32:52ไม่ก็เทียงฉันไม่ก็ทำให้แม่เสียใจ

00:32:54ตรงนี้ของเราช่างเสียน้ำใจ

00:32:56ให้เขาได้สำนึกอย่างเธอ

00:32:59เธอไม่เพียงส้ำความมาบายให้พวกเรา

00:33:01เธอยังก่อนเรื่องทำลายงานนี้ของชิ้วดาดา

00:33:04ตอนนี้ เธอต้องคุ้กเขาขอทดชั้นเดียวนี้

00:33:15ฉันแค่แต่เธอเบาเบาเอง

00:33:17เธอกล่างทำตัวหน้าสังสารอะไรกัน

00:33:23ปล่อยเธอนะ

00:33:25ทำไมเธอเป็นแบบนี้

00:33:39คุณคิดว่ากันที่ฉันกลับมาครั้งนี้

00:33:42เพราะอย่างลอบในความรักที่พวกคนนหยิบยืนให้งั้นเหรอ

00:33:46ฉันกลับมาครั้งนี้เพื่อสิ่งเดียว

00:33:49คือเปิดโปรงคนที่ใส่รายป้ายสีฉัน

00:33:52ฉัน และเรียกคืนความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง

00:33:58วันรัดดา ถ้าอย่าพูดเร็วไหลอีกเลย

00:34:02น้องสาวของกระวินจะฝืนขึ้นมาในวันนี้

00:34:05จิรัดดาต่างหักที่เป็นคนพลักเธอลงบันใดมาสี่ปีก่อน

00:34:09เป็นฉันเอง ที่ต้องแบกรับความผิดแทนเธอ

00:34:13ติดคุกมาสี่ปี

00:34:15พบปากนะ

00:34:22กระวิน คุณจะมาหรือไม่กันแน่

00:34:27ฉันเสียใจจริงๆ

00:34:29เสียใจที่ไปขอร้องเพื่อเธอ

00:34:31ให้เธอได้ออกจากคุก

00:34:33สี่ปีในคุก ไม่อาจประมณิสัยของเธอได้เลย

00:34:36ฉันจะจับเธอมัดไว้เดี๋ยวนี้

00:34:37และส่องเธอไปจริกุลสหัสวง

00:34:39ให้พวกเขาเพิ่มทอดเธออีกสี่ปี

00:34:42คุณสารักไม่ต่อสีเวลาหรอ?

00:34:52ติด beginning of the timeline

00:34:54อ่ะ

00:34:59สิ่งที่ตักโกยส่าสวงต้องการ

00:35:01ไม่จะแพดรับบาทที่ถูกสมโมนลงต้อง

00:35:04แต่เป็นโจกัตศที่ทำร้ายน้องส่วนของฉัน

00:35:14มิไมโตท hit

00:35:22วอам..

00:35:23คุณชายซิบเป็นคนลึกลับ

00:35:24ไม่เคยเข้าร่วมงานเรียงของต์กูลใหญ่เลย

00:35:26แต่ครั้งนี้กลับมาด้วยตัวเองมันต้องมีอะไรหนึ่ง

00:35:28ด้วยführ przep Spain tall, Minigial.

00:35:42ไปคนออกไป

00:35:52อดมสูกรอคาชีกสิกันโกร

00:35:59ท่านมาตัว ปล่อยให้ตัวเองดูรักเขาเลขนาดนี้

00:36:06มาดูเธอหน่อย

00:36:22ความแข็งแรงของเขาได้ดูมนุษย์นั้นสูงมากกระดูกที่แต่งลายเหยียนแบบนี้มาเกิดขึ้นหนึ่งประเทศจราจรที่ร้ายแรง

00:36:37บริการตกจากที่สูง แต่มาแผนที่ขาของคุณบรรดา ดูเหมือนว่าจะถูกกระดาแท็คด้วยบังสดูที่แข็งกว่า

00:36:45เธอ...

00:36:51จากสภาพบาทแพลน แล้วได้รับอาการบาทเจ็บ คุณไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง

00:36:59พระดูกค่ะ ยังวันได้เชิมต่อกัน แต่กลับถูกปลายทิ้งไว้จุกค่ะสมารณ์กันเอง

00:37:02นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ขาของเธอผิดรูป

00:37:05ความจะผ่วรอระหว่างกระบวนการนี้ เกินกว่าของท่วบอาจจิตนาการได้ครับ

00:37:09การที่คนวรฐดาออกทานมาจนถึงวันนี้ถึงเป็นบนตíетencial

00:37:13ขอบ Hanesang greens the list a bit.

00:37:14เป็นปกติได้มั้ย?

00:37:16บาทแพลทีขาของคุณวรดามีอายุอย่างน้อยสามปีแล้ว

00:37:19จะร comprise to now

00:37:21ชาเกินไป

00:37:23เปวfounder of sparkle Academy

00:37:24เห็นไหมว่าเธอธริมาย

00:37:26ให้เป็นแล้วครับ

00:37:27สักครู่ยากก็จะออกริจ

00:37:29ทำไมถึงเป็นแบบนี้

00:37:30ตอนที่เพื่อนเข้าครงกใหม่ๆ ขาก็ยังดีอยู่เลย

00:37:34แค่ 4 ปีทำไมถึงได้

00:37:51เหรอ

00:37:53ไม่ต้องการให้ฉัออธิบายเหรอ

00:37:55ถ้าติดครงกมา 4 ปีแล้ว

00:37:57ก็ยังไม่ยอมปล่อยธั Removal ไปอีกเหรอ

00:38:00พี่ค่ะ พี่อย่าวุ้วาม

00:38:03พี่สาวค่ะ ข้าของพี่บาทเจ็บนึงกันขนาดนั้น

00:38:06ทำไมไม่บอกแต่แรกแล้วค่ะ

00:38:08พี่ก็รู้ดีว่าพี่ชายรักพี่มาก

00:38:10เขาต้องช่วยพี่แน่นอน

00:38:12พวกคุณแสรงทำเป็นปกป้องฉัน

00:38:18แต่ในคำพูดของคุณ

00:38:20กลับพยายามให้ฉันยอมรับในสิ่งที่ฉันไม่ได้ทำ

00:38:26นัดถา

00:38:28พวกคุณแสรงทำเป็นปกป้องฉัน

00:38:30แต่ในคำพูดของคุณ

00:38:32กลับพยายามให้ฉันยอมรับในสิ่งที่ฉันไม่ได้ทำ

00:38:36นัดถา

00:38:38เธอฟืนขึ้นมาแล้วสินะ

00:38:42เธอฟืนขึ้นมาแล้วสินะ

00:39:12nu sim

00:39:17นัดถา

00:39:18ห коребพี่สิ

00:39:20ถ้าค่ะกันได้ที่พลักเธอตอบใด

00:39:22นัดถา

00:39:23ใช่งาน

00:39:25rzeczy

00:39:28นัดถา

00:39:30นัด

00:39:32ay

00:39:33นัดถามให้คุณนัดถา

00:39:35มีอาการแข็งเกรงทางร่างยาย

00:39:37แล้วพูดไม่ได้

00:39:38คุณชายสิบจะพึ่งใจว่าร้อนไป ให้วันเราคุณนัดถาสักครู่นะครับ

00:39:43นัดถา ฉันเชื่อว่าเธอทำได้

00:39:50พี่สาว คุณนัดถาเพิ่มๆขึ้นขึ้นมา พี่ไม่ควรสร้างความกดันให้เธอเพิ่มนะคะ

00:39:56พี่สาว ที่เธอเชียคือพี่จริงๆ

00:40:14นัดถา

00:40:16เป็นเธอที่จริงเหรอ

00:40:18ใช่ จินดา เธอน้ำแหละ

00:40:26นัดถา

00:40:31นัดถา

00:40:33นัดถา

00:40:34เรียบเตียบห้องแล้วเข้า

00:40:43พี่ทำให้คุณนัดถากลายไปเจ้าอยู่นิทรา นอนติดเกี่ยงถึง 4 ปี

00:40:47ตอนนี้พวกจะฝืนขึ้นมา พี่กลับจะทำร้ายเธออีกเหรอ

00:40:51ลีกไป

00:40:52เมื่อกี้คุณนัดถาชื่อว่าเธอคือคนร้าย

00:40:55เธอยังกล้าปากแข็งอีกเหรอ

00:40:57เธอขอยแก่ตัวว่าเต็มไม่ใช่คนร้าย

00:40:59แต่ตอนนี้มีทั้งประยาละหลังธาน

00:41:01เธอที่พูดอะไรได้อีก

00:41:02พวกคุณ

00:41:03ช่วงดีที่คุณวราดาเช้าร่างกายรองรับเอาไว้

00:41:05คุณนัดถาแค่ติดเต้นมากเกินไป

00:41:07และมันสติไปช่วกเรา

00:41:09พักอย่างแค่ 1 ชั่วโมง

00:41:10เธอก็จะฟึกคือสติแล้วครับ

00:41:12คุณชายสิบ ความจะไปตัวได้หมู่ประกรณ์เที่ยวโรพยาบาล

00:41:18คุณเดียวว่าฉันเข้าใจเธอผิดไป

00:41:20คุณชายสิบ เป็นความผิดพลาดของพวกเรา

00:41:23ที่ไม่ควรพระโวราดาออกมาสารภาพผิดแต่แรก

00:41:26ถึงทำให้คุณนัดถากัดอุปติเหตุอีกครั้ง

00:41:28ยังยืนยันตัวคนร้ายไม่ได้

00:41:30ทำไมคุณพันนี่ถึงลืบร้อนตัดสินความผิด

00:41:34ออกไปเธอ ให้ลงสาวฉันได้พักผล

00:41:46วราดา เธอยอมรับความผิดเธอ

00:41:53วราดา เธอยอมรับความผิดเธอ

00:41:56ปล่อยฉัน

00:41:59ถ้าคู่มั่นของคุณเห็นแบบนี้

00:42:01จะกล่าวหาว่าฉันอิจฉาได้สยาอีก

00:42:04ในเมื่อเธอแบบรับความผิดแล้ว

00:42:06ทำไมต้องให้ความบริศึกของจรดาต้องเสียปิดด้วย

00:42:11คุณทันนายราเมฏ

00:42:13เวลาของคุณ

00:42:14น่าจะใช้ไปกับการศึกษา

00:42:16เพราะว่าความให้จรดาดีกว่า

00:42:18แม่ค่ะ หนูจะทำยังไงดี

00:42:20ถ้านัดถาฝืนขึ้นมาจริงๆ หนู หนูต้องแย่แน่แน่แน่

00:42:36ถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็ไม่ควรฝืนขึ้นมาอีก

00:42:42นัดถา เธอควรจะนำความรับนี้ ไปพร้อมกับการหลับไหลตลอดการ

00:43:06เธอกำลังทำอะไรนะ

00:43:08พี่ครับ

00:43:14ฉันขอโทษ

00:43:16ถ้าตอนนั้นฉันไม่พลาดกับคุณนัดถาลงไป

00:43:19พี่ก็คงไม่ต้องทนทุกมากมายขนาดนี้

00:43:21คุณนัดถากำลังเยฟื้นแล้ว

00:43:23ฉันรู้ว่าตัวเองหนีไม่พ้น

00:43:25ถ้าพี่ให้อภัยฉัน

00:43:27ฉันยินดีที่จะรับโทษ

00:43:29แทนพี่ต่อไป

00:43:31ถ้าเธอรู้สึกสำนิกผิดจริงๆ

00:43:34ทำไมไม่พูดต่อหน้ากวินและครับคลัวให้ชัดเจนละ

00:43:38เป็นเธอนี่เอง

00:43:52เป็นเธอนี่เอง

00:43:54ช่วยด้วยพี่ thamMeет

00:43:56ข้างคุณนัดถาแล้ว

00:44:07โค่สละครับ

00:44:10คุณต้องเตียบใจ häว้าให้ดี

00:44:12เออ

00:44:13แล้วเธอท์กุนวหลาครับครับ

00:44:15เธอตุ๋งทำลายแทบทุกวัน

00:44:17เรιมอ้าใจการสู่ตบหน้า

00:44:19เธอมาเข้อให้ดิ๋iantlyน้ำจากชักโคALK

00:44:21ไม่ออกทุกยากให้นอน

00:44:23พูดต่อไป

00:44:26คุณบราดาจะทำร้ายหนักสึ่งครั้งหนึ่ง

00:44:28คือตอนที่เหล้านักโทษเหล่านั้น

00:44:30ใช้แม่ก็มากขนาดใหญ่ทุกขาคุณบราดา

00:44:32และทุกส่งตัวเข้าลงพยุบาทันที

00:44:35เอา...

00:44:38เจ้าวิล

00:44:40คนที่อยู่บ้างหลังทั้งหมดก็คือ

00:44:42ช่วยด้วย! พี่สาวข้าคุนนัดถาแล้ว

00:44:46คุณหรือลองจีดนาดา

00:44:50แม่ครับ เดี๋ยวเข้า พี่สาวเธอ

00:44:58เธอกำลังทำอะไร

00:45:00นาเถอ นาเถอ นาเถอ

00:45:04แข่งกันด้วย

00:45:08ปิดลองขึ้นหาทั้งหมด

00:45:11ครับ

00:45:13ท่านรักสาวของฉันเป็นอะไรไป

00:45:16ฉันจะเอาชีวิตของพวกคุณทั้งหมด

00:45:19เมื่อกี้ฉันเห็นพี่สาวกำลังบีบคอคุณนัดถาอยู่ค่ะ

00:45:29เมื่อกี้ฉันยังสงสารที่เธอถูกรังแก้ในครุกจะต้องเอามาปกป้อง

00:45:34ฉันไม่นาไปขอร้องคุณหญิงนิรมนให้ปล่อยเธอออกมาจากครุกเลย

00:45:39เธอนี่มันตัวประมองคลชัดทัดเลย

00:45:42เธอยังไม่ตาย

00:45:45หลังจากขัดอากาศหายใจ 16 นาที

00:45:50เซลสมองจะเกิดความเสียหายที่ไม่อาจฝืนคืน

00:45:53เกอวิน ฉันช่วยได้

00:45:54ขอให้ฉันได้ลองดู

00:45:58เธอบอกว่าเธอช่วยได้งั้นเหรอ

00:46:00ฉันเคยเรียนแพทย์แผนจีน

00:46:02หรือว่าจุดไหนสามารถช่วยฝืนคืนชีบได้

00:46:04ไม่เห็นคันได้ยินเลยว่าเธอมีเขาด้วยทางแพทย์

00:46:07ถ้าคุณถาพาดออกาศสุดท้ายในการช่วยชีวิต

00:46:10ต่อให้ท่านตริกษรรไว้ก็ไม่อาจศใช้ได้

00:46:12ไม่มีเวลาแล้ว

00:46:14พี่คะ

00:46:16ถ้าการช่วยชีวิตผิดพลาด

00:46:18พอหมอมาถึงก็จะสายเกินไปนะคะ

00:46:20เธอมีโอกาภอย่างเดียว

00:46:22ถ้าการช่วยชีวิตผิดพลาด

00:46:24พอหมอมาถึงก็จะสายเกินไปนะคะ

00:46:30เธอมีโอกาภอย่างเดียว

00:46:52พี่คะ

00:46:56คุณ 밤 kansi

00:46:58ตอนหน้าพวกเราหลายคนแบบนี้

00:46:59พี่อยากกล้านลงมากับคุณ figureべ้

00:47:01เหรอ

00:47:03----

00:47:04hijo at

00:47:14วganoลาที่ไ囉

00:47:21ใช่วราดา ถึงเธอจะติดครุกอีกสิบปี แม่ก็จะคอยอยู่ที่บ้าน เราวันที่เธอผลโทษ

00:47:29นัฐา ฝืนขึ้นมาเธอ เธอจะยอมให้ตัวกันที่แทรจริงรอยงอนไปเหรอ

00:47:36วราดา เธอกลับไปที่ครุกอย่างว่าง่าย และรอกคอยวันที่จะได้พบกับเพื่อนรักมันสวันเธอ

00:47:44นัฐา เธอฝืนแล้ว

00:47:51นัฐา เธอฝืนแล้ว

00:47:54นัฐา เธอฝืนแล้ว

00:47:57นัฐา

00:48:05พี่ค่ะ

00:48:07พี่ค่ะ พี่ทำให้คุณนัฐาตกจะยนรองให้แล้ว

00:48:13พอได้แล้ววราดา

00:48:15เธอบิบขอคุณนัฐา แล้วก็มาแสดงละคร ว่ากำลังชุดชีวิตต่อหน้าพวกเรา

00:48:20ก็เพื่อล้างมาทินสินะ

00:48:27จนถึงตอนนี้แล้ว

00:48:29พวกคุณยังคิดว่าฉันบิบคอนัฐาอีก่อน

00:48:54ถ้าไม่ใช่ควรไลน์ แค่วิ่งต้องส่วนขัง ข้อใจไหม

00:49:00เดี๋ย

00:49:05เป็นเถอะใช่ไหม

00:49:18เป็นเถอะใช่ไหม

00:49:24ทำไมจะไม่ใช่พี่สาวล่ะ ฉันเห็นชัดชัด

00:49:35เธอ ไม่ใช่คนได้จริงๆเหรอ

00:49:40เธออย่างนั้น

00:49:45ก็คือเธอ

00:49:54พี่ค่ะ พี่หลังแม่ค่ะ ไม่ใช่ฉันจริงๆนะคะ

00:50:02คุณนัดถามว่าสติอยู่ตลอด เธอจะจำได้ยังไง ว่าคลายเป็นคนบิบข้อเธอ

00:50:06วราดา เป็นเธอใช่ไหม

00:50:09ที่กำกลับราคารเรื่องนี้ขึ้นมา

00:50:11เหลือได้ชีดตัวคนร้ายแล้ว

00:50:13แต่คุณยังคงจะปกป้องเธออีกเหรอ

00:50:16ก็มากลับเธอ ดี

00:50:19ฉันเราก็มาถามนะธา

00:50:22ว่าคนที่พลักเธอäsident ลงมัลดายเมื่อ 4 ปีก่อน

00:50:25เป็นใครกันแน่

00:50:29นะธา

00:50:30คนที่พลักเธอดfillมัลดายเมื่อ 4 ปีก่อน

00:50:34คือ จีรดาใช่ไหม

00:50:46สี่ปีแล้ว ในที่สุดความจริงก็ปราคต

00:50:54เธอยังมีอะไรจะพูดอีกไหม

00:50:58หายกันได้ หาเธอไปเดี๋ยวนี้

00:51:01จิรดา จิรดา

00:51:03แม้ครับ แม้จะช่ายสิบ อย่านะ

00:51:10คุณชายสิบ ต้องมีกันเข้าใจผิดแน่ๆ

00:51:13จะขอท้องล่ะ อย่าพาจิรดาไป คุณชายสิบ คุณชายสิบ

00:51:21เธอทั้งเลือดเย็น เห็นมาก เขาตัวไอ้คุกเท่าแล้ว ไม่แสดงปัฏิกฤษยาอะไรเลย

00:51:32ตอนนั้นพวกคุณเพิกเฉย มองฉันถูกกับตัวไป

00:51:35แค่จะสบตาอย่างกลัวว่าจะถูกล่าเข้าไปเกี่ยวของ

00:51:38แต่ตอนนี้ ถึงแม้จะยืนยันแล้วว่าจิรดาคือตัวการ

00:51:42ที่คือจะยากเป็นตัวการ

00:51:45พวกคุณก็ยังเต็มใจที่จะแก้ต่างให้เธอ

00:51:49คุณชายสิบ การกระพิฟตาพุนยันตกคนร้าย ซาบไม่อาจยอมรับได้

00:52:00มีเพียงเข้าไว้กันของพระยาญที่เท่านั้น

00:52:03การกระพิฟตาเป็นเพียงพัติกริยาของร่างกลาย

00:52:05กางข้อพิบตา เป็นเพียงปฏิกริยาของราก็

00:52:32เกลียดทรกูโซโดเว่นมาก

00:52:34ถึงขั้นอยากให้คุณชายสืบเรามักกับเราเลยงั้นเหรอ

00:52:36สระกูลโซโดเว่น

00:52:37เรียกด้วยความอักษ์ตันอยู่อย่างเธอได้ยังไง

00:52:42ถ้า...ต่อให้มีความหวังเพียงน้อยมิด

00:52:46พวกคุณก็จะปกป้องจีรดา

00:52:48แล้วพยายามเทความผิดทั้งหมดไหม ฉันรับผิดชอบ

00:52:55นัดเถอ...นัดเถอ...

00:52:57ใครก็ได้

00:53:02นัดเถอะ...

00:53:07เติมกว่านัดถาจะฟื้นเคื้นสติ

00:53:09ห้ามคนได้ตัวกินสื้นไว้ออกจากเมืองหลวง

00:53:11ไม่เช่นนั้น

00:53:13เธอจะออกชีวิตพวกคุณทุกคน

00:53:23เธอจะไปไหน

00:53:24ตอนนี้เธอจะไปพวกต้องหา

00:53:26ห้ามออกจากคุณหลือหัด

00:53:27น้ำคัңเดือดร้อน

00:53:31หลีกไป

00:53:36ฉากว่าเธอขาดกับเป็น

00:53:42ออกรมสร ถึงได้นำความเดือดร้อน Vallด

00:53:46นำความเดืある súดร้อน

00:53:48Да แต่คุณสะรับ

00:53:50ฉันไม่ใช่คุณ อยากต้องออกรมสังสร ก็ไม่ใช่ empiricum

00:53:54แล้ว พูดแบบนี้จะทำให้แม่เสียใจนะ

00:53:56ฉันก็ไม่ใช่

00:53:57ลูกเทตๆของสุรเวศและ

00:54:00ถึงจะไม่มีสายเลือดเดียวกัน

00:54:03แต่ร่างกายนี้ของเธอ

00:54:04ก็สลักชื่อสุรกศุรเวศไม่หนาเล่ะ

00:54:06วันนี้ฉันจะไปต้องลงโทษเธอ

00:54:08ให้เธอจำไว้ให้ดีว่าตัวเองมิสัทธิณา executing

00:54:10สรับ

00:54:11การลงโทษสีสิบทีนักเกินไป

00:54:14วราดาแค่โกรธเลยพูดไม่ดีไปบ้าง อย่าลงโทษเลยน่ะ

00:54:21พวกคุณแต่ลับคน มีศึกอะไรมาสั่งสอนท่าน

00:54:26หรือว่า...

00:54:29พวกคุณต่างรู้ดีว่าใครคือต้นเหตุที่แท้จริง เลยเรียนให้ฉันปิดป่า

00:54:35วราดา...เธอยังคงไม่สอมนึกผิด

00:54:38ที่ว่าฉันไม่มีสิตอบรมสองสอนเธอใช่ไหม วันนี้ฉันจะต้องไม่เห็นว่า ฉันไม่สิตอบรมสองสอนเธอหรือไม่

00:54:46สะรัฐ

00:54:56คุณร้ายไม่ใช่ฉัน

00:54:58เธอกับจิวราดามีปัญหาอะไรกัน ถึงต้องใส่ร้ายเธอ

00:55:02ก็จิดราดานั่นแหละ

00:55:12บางอาจ! ในตัวกุณสุรเวตของชัมมูยตอนหน้าบันพระเบิดอย่างจะกล้าของอีก

00:55:16พี่คะ พี่จะเกรียดฉันก็ได้ แต่พี่ก็ไม่ควรใส่ร้ายตัวกุณสุรเวต

00:55:21พี่เคยคิดถึงพ่อแม่และพี่ชายบ้างไหม

00:55:24ใครกันแน่คือคนร้าย เธอรู้ดีกว่าฉันอีก

00:55:29เหรอร์

00:55:32อัสเภาร์ดาถึงได้รับคมับบายขนาดนี้取ินretsella Green

00:55:33ตอนนิ เธอ คุ통ของเขาโทดต่อน Credits

00:55:38พี่ขอโทดและให้เธอยกโทดให้

00:55:39His, Vol Bulbmar บางใจถึง วันนี้พ่อจะต้องให้คุณตอบแน่นอน 그�ามล têm art

00:55:40きะง 얼�วะข

00:55:47ไม่ได้ทำผิด أ By Voodoo

00:55:51秒 Nelson

00:55:56ขอคุณภายุ

00:55:59เราจะหอ玉ูยง พายังฉันได้เท่าแค่กลับมา

00:56:03พี่คะ ตั้งแต่พี่กลับมา พ่อก็คอยเป็นห่วงพี่ทะลอด

00:56:07ร่างกายก็ไม่ค่อยดีแล้ว พี่แค่ก้นหัวยอมรับผิด

00:56:11ไม่ได้เหรอ

00:56:12พงสารท์ วันนี้แกะจุงลงทุนตรงสารคนนี้ของแกะให้ดี

00:56:16ไม่ฉะนั้นหากรุ่มไปถึงข้างนอก

00:56:18จะมีคนว่าตรงกุษไม่อบรองสั่งสร

00:56:26พระกะที่ เหลือว่าเธอ ยังจะไม่ยอมปล่อย หรือที่เจอราดาทำร้ายเธอ

00:56:30ไม่ต้องโหดอีกแล้ว ลุกโทษดิ่มไว้เลย 40 ที แกต้องไปขอลงมือ

00:56:56น้ำมือ ยัง positions amsharp

00:57:00ฉันกลุกไปจัดไว้บิ guards

00:57:03ชอบปล่อยวิ jeevs

00:57:04รุนต้องแด lu สมมส์แพนนัส รวมมืนนทยังมรiacจ scraดละ

00:57:09ท่idamenteแล้วร้盹เธอ

00:57:14คิดไม่มือรอกหัวอย่างชุ์วัดเยอ ยือดเยอ

00:57:18คุณยัง13 ปกค่าจะเป็นโชคให้วิเขียบทักน้ำ

00:57:21สsuar, อนรักงจะกับซec และได้

00:57:22ซะ Lea, เขา รา เอง los

00:57:25ตกเ� summer

00:57:26วาลัดดา

00:57:28ก็แค่มอีก 3 บ้านนอก

00:57:30เธอไม่ใช่ลูก ETH ของ serum

00:57:32วันนี้

00:57:33ยังเกอร์เริ่มадиงานค่อยเจาร 들어�

00:57:39จิรดามาดู ETH ของพวกคุณ

00:57:41คงไม่เอาหน้ามาจิรดา

00:57:43แต่กBBเชيดคนหน้า

00:57:44ยังวาลัดดา就 ao

00:57:47เธอไปตัวนั่วหน sunt

00:57:49วันนี้เธอเปิดการเธอ

00:57:52จะลองให้คุณชายHer

00:57:53มันจะการทุกคุณสุดไว้ของเรา จากการทินราณหรือไง

00:57:56ในเมื่อทุกคนตัดสินแล้วว่าฉันเป็นคนร้าย

00:58:02ก็ไม่มีอะไรให้พูดอีก

00:58:04วันดาเธอจะกล้าเถียงอีก

00:58:07ดี

00:58:08วันนี้ฉันจะสั่งสอนแห่นพ่าให้ดี

00:58:23วันดาเธอละ คุณหนูวันดา ทุกคนชายแห่งมาคับพาตัวไปครับ

00:58:36หยุดละ

00:58:38สุขนุกกับบ้าไปก่อน

00:58:45ทุกคน ต่างฉันไปช่วยคน

00:58:48ทุกคน

00:58:54จะยอมรับผิดไหม

00:58:57ไม่ยอม

00:59:02ถ้าเธอยอมรับผิด ฉันจะหยุดทันที่

00:59:06ไม่...ยอม

00:59:18กลิ่ม

00:59:38อัน

00:59:40วันด้า ท่ายยอมรับ

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended