Skip to playerSkip to main content
  • 1 week ago
รับชมต่อได้ในกลุ่มเฟสบุ๊ครายเดือนนะคับ
ติดต่อเข้ากลุ่มฟสIDไลน์: jenjen0411
ค่าเข้า 30บาทต่อเดือน
FBเฟสบุ๊ค : หนังสั้นจีนจีน
Transcript
00:00:00วันนี้เป็นวันตังงานของหลิวหรือเยียนพระยาชัน กับจี้หลิงชนรักแรกของเธอ
00:00:07พวกเขากลัวฉันจะไปก่อเรื่อง อยู่ในถูกทุกจนแขนขาหัก
00:00:14แล้วขังไว้ในรถที่อุลภูมิสูง 42 องศา
00:00:30หลุยเยียน หลุยเยียน รับธุรศัพท์หน่อย รับธุรศัพท์เร็ว
00:00:49พี่หลุยเยียน ได้ให้สุดเราก็ได้แต่งงานกัน
00:00:53ไอ้เยียนนี่ ถูกทุกจนแขนขาหักแล้ว แต่ว่ายังคิดจะมาขวางงานแต่ของฉันกับนายอีก
00:01:01หลุยเยียน ทะลอมา 5 ปีในที่สุดทะสมหวัง ได้ลงเอากับหลินช่วนสักที
00:01:07พี่หลุยเยียน พี่เยียนจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม
00:01:12ผมกลัวว่าถ้าเขารู้เข้า จะกลวดพี่
00:01:16กระทบความสัมพันพวกพี่ คงไม่ดีแน่
00:01:19ให้อ rendezvousไร เซล่ะ เค้าอยู่ในรถนะ จะเป็นอะไรได้ยังไง
00:01:22ปีนช่วน หาปีก่อนฉันไม่ได้แต่งกับนาย
00:01:26นั่นคือความสื่ beispielอยของเราทั้งคู่
00:01:28ตอนนี้ฉันแกล่งความจําเสื่อม ผ่ออย่าเติมเต็มสิ่งที่ค้างคา ระหวังเรา
00:01:33พระหันนีมูนเสร็จ ฉันจะกลับมาจําได้
00:01:35แล้วกลับไปเป็นเมียเขาอีกครั้ง เพราะเมียอะไรให้ไม่พอใจอีกแล้ว
00:01:48รู้เยียน รับธุรษัพท์แล้ว
00:01:51พี่ อย่ามาแต่ตัวฉันนะ ร่างไกลของหลิวรูเยียนแค่ที่หลิงช้วนให้ฉันรักเท่านั้นที่จะแตกได้
00:02:09พี่สันเยียน พี่รูเยียนประสมบันได้เห็นเพราะพี่นั่นแหละ อย่าทำเธอเครียนเลยนะ
00:02:16พี่สันเยียน ตำแหน่งรองประทาน โครงการทั้งหมด รวมถึงฐานลูกค้าของบริษัท ทั้งหมดนี้ควรเป็นของหลุมชวนนะ
00:02:28หลุยเยียน ปล่อยชัด
00:02:35จับเขาไปทุกแขนขาให้หักแล้วขังไว้ในรถ ไม่มีเคยมาขวางงานแต่งชักสบลิ้นทวนได้
00:02:46มีเยียน คังไม่เอาอาจริง โซเยียนที่ในมั้ยหลุย
00:02:50คอบในหน้าที่สุดความร imprisonedิดนี้ความันโอเครียนต่าง
00:03:06อย่าปฏิวิวและหลุยโซเยียน วิ่นหน้า คล้าปฏิวิวขึ้ด
00:03:12ความจำเสือม ทำให้เธอใจร้ายถึงขนาดนี้
00:03:31ผมมือทำร้าย คนที่รักที่สุดเลยแล้ว
00:03:42ความจำเสือ หรอก
00:03:47ท่านก็ไม่ได้ฝรรม ต่อสวัสดี
00:03:51ริฟา จบสวัสดี
00:03:56อาจจะกลับมาก
00:03:57darum เราก็ไม่ไม่ต้องเอาท่าน
00:04:02ที่นี่จะแยก ผ่านเธอเวลา
00:04:07ไม่หรอก ต้องหรอก
00:04:09นี่คือโรงพยาบาลเมื่อ 5 ปีก่อน
00:04:14ที่ฉันกับหนูเยียมตระสบอุบันิเหตุ
00:04:16เธอเธอวังจำเสือม
00:04:18ฉันได้เกิดมาอีกครั้ง
00:04:20หลินชวน
00:04:34หลินชวน
00:04:36ทำไมต้องให้ฉันเกิดใหม่
00:04:41ในว่าที่หลินชวนเนี่มรู้จังว่าที่เห้ียม จะต้องให้ฉัน Misura
00:04:45ให้ฉันเจ็บปวดดังบ้าน شาดก่อนอีกแล้ว
00:04:49จ разработกัดแถนหลักอาłuแล้วกลักค่า North
00:04:52Provost riteด้วย ขemasนidar legal
00:04:59ชาดก่อนฉันต้องสุดชีวิต เอาอก creek่าใจหลินonda
00:05:03เวลา ช่วยกัน さมต้องยิงสแหวะ
00:05:07ต้องกัดให้หนูหลืม ให้ citing Grindr
00:05:13magariท่าเจอบไปช่วยกันลๆ
00:05:18ท Jacque Cora đวยเป็นตะ
00:05:26คุณเซินเตอร์เป็นที่เห็น
00:05:28คุณเสรินเตอร์visible
00:05:29เช็นเตอร์ pro
00:05:33จ確แม่งก่อน
00:05:47แม่งก็นะ
00:05:50مش figuring
00:05:53เธอยังเหมือนชาติก่อน
00:05:55ที่อย่างลืมฉันอยู่
00:05:58ฉันเฟียณอยาก siempre
00:06:00ไม่ได้เลยas
00:06:02มีหรอ แต่คุ้ามันฉัน
00:06:03ไปหลินชวนไม่ใช่หรอ
00:06:05เรากำลังจะแต่งงานกัน
00:06:07ไม่ใช่หรอคะ
00:06:09พี่สัญเหียญ อย่าถือสาเลย
00:06:11พี่หรือย้えばยินความจำเสื่อม
00:06:13เธอจะไม่ร blindly أن bumpsque you
00:06:15พี่หรือยึงคิดแค่ว่า
00:06:16ผมเป็นคนรักของเธอ
00:06:18ผมทำแบบนี้
00:06:19เพื่อให้เธอสะบายใจนะ
00:06:28ฉันรู้สึกจะปวด you
00:06:30จะหวังอะไรจากเธออีก
00:06:32เดี๋ยวรู้เย็น
00:06:34ชาตินี้
00:06:36ถึงเธอจะความจำเสือม
00:06:38จะต่างงานกับจี้หลิงชวน
00:06:40ฉันจะไม่ลดตัวไปขอร้องเธอให้จำได้อีก
00:06:44หวามรักครั้งนี้
00:06:46จบแค่นี้
00:07:00อีกเจ็นวัน
00:07:02ผมจะทำโกรเจ็นของบริษัทหลิวให้เสร็จ
00:07:04แล้วจะกลับบ้าน
00:07:14หรูเยียน
00:07:16เป็นอะไรไฟ
00:07:18สันเยียนละ
00:07:20เขาหายไปไหน
00:07:22เกิดอะไรขึ้น
00:07:24สันเยียนรักฉันมาก
00:07:26เห็นฉันความจำเสือมและสนิสนมกลิงชวน
00:07:28เขา갈่อจะงอต whether
00:07:30ก็ทำไมไม่มีปฏิstyle อะไรเลย
00:07:32อาจเพราะพี่เสร็จเหมียน
00:07:36รับไม่ได้ให้เธอความจำเสือม
00:07:38ฉันเธอต้องสนเขาหรอ
00:07:44หรูเยียน
00:07:46ฉันรอเธอมาผ่าปี
00:07:485 ปีก่อนความคับฉันให้จากไป
00:07:50ตอนนี้เธอแกร่งความจำเสือม
00:07:52แต่เรามีโอกาสอยู่ด้วยกันแล้ว
00:07:54ฉันไม่อยากจากเธอไปอีก
00:07:56ฉันแค่กลัวเขาจะก่อเรื่องนะ
00:07:58โครงการของตะกูลหลิว โครงการ AI ยังอยู่ในมือเขานะ
00:08:02โครงการนั้นลองทุกไป 5,000 ล้าน ถ้าเกิดถือพาดอะไรขึ้นมา ตะกูลหลิวของเราได้จบเห็นนะ
00:08:08AI เหรอ?
00:08:10เออ หรูเยียน ฉันโจบวิศวัตรด้าน AI จากต่างประเทศ
00:08:14เคยได้รับวันมากมาย ให้ฉันช่วยเธอไหม?
00:08:18หรูเยียน 5 ปีที่เราจากกัน ฉันคิดถึงเธอทุกวัน ฉันกลัวที่ต้องจากเธอไปอีก
00:08:25หลังจากฉันกลับประเทศมา ไม่มียาตพี่น้อง ไม่มีที่อยู่ ฉันมีแค่เธอจริงๆ
00:08:32ไม่เป็นไร ในไปอยู่บ้านฉันสิ ฉันจะไม่ให้ไหนไร้ที่เพิ่งหรอก
00:08:37แต่ว่า พี่เสริมเยียน เขาจะโอเคใช่ไหม พี่ไม่เธอร้องกับเธอใช่ไหม
00:08:43เขามีสิรเวลายมาทานล่อกกับฉัน, เขาแค่โลกบุญทำทธิกAL technological ร ηวรับมาเลี้ยงนะ
00:08:47อีกอย่าง, ฉันแค่แกล่งความจำเสือม
00:08:50coachingflix themed following the free Canada
00:08:52แล้วก็ทำตามที่ไหนต้องการแล้ว
00:08:54geheons with him
00:08:56แล้วก็รักเขาเหมือนเดิม
00:08:59เขามีอะไรให้ไม่พอใจนะ
00:09:13เซลเยียน นี่พระปันคอที่ฉันถักเองเลยนะ
00:09:19พันพระปันคอที่ฉันถักให้เอาไว้ ชาตินี้ นายก็จะต้องถูกฉันถูกมัดไว้แล้ว
00:09:27ครับ
00:09:43เซลเยียน ต่อจากนี้เราเป็นข้อบควรเดียวกันแล้วนะ ฉันจะรังไหนให้ดีที่สุดเลย
00:10:04ครับ แต่ตอนนั้นก็ผ่านมาแล้ว ชาติที่แล้วเป็นเพราะความสงจำนี้
00:10:12ถึงที่ยอมเอาใจเธอตลอด สุดท้ายพวกที่จะแต่งงานกับเจ้ยหลินชวน
00:10:17หรือกับทุกแผนผ่าฉันหักแล้วขังสวัสดีรถจนร้อนไป
00:10:22ชาตินี้ ฉันควรหลัดใจจากเรื่องนี้ได้ล่ะ
00:10:34เซละ สัญเยียน ทำไมนั้นต้องถึงขอระหว่างเราทั้งหมดด้วยล่ะ
00:10:38ระหว่างเราเหรอ เธอไม่ได้ความจำเสื่อมแล้ว ทำไมถึงจำเรื่องระหว่างเราได้
00:10:50ฉันความจำเสื่อมจริงๆนะ แต่ว่า แต่ว่า
00:10:55แต่ว่า เธอคิดว่าฉันควรเก็บของพวกนี้ไว้ หาวิธีเอาใจเธอ
00:11:00และช่วยให้เธอกลับมาจำได้ใช่ไหม
00:11:04ฉันรู้แล้วสัญเยียน ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันถึงได้ลืมแค่นาย
00:11:08ฉันจำได้ว่า
00:11:10ฉันคิดกับหลินชวนแค่น้องชาย แต่หลินชวนชอบฉัน
00:11:14กรณ์ที่ฉันจะแต่งงาน เขาอยากาก็จะไปทีแต่งงานกับฉัน
00:11:17อยากภานิมูลด้วยกัน หลังจากนั้นเขาจะจากไปเงียม consistently
00:11:21ตันนายกิดเล็กกิดน้อย ก็สุดหน่อยมาอีกท้ายหลินชวร
00:11:25เอาบริษัทมาหกขูพ่อ ของฉัน สุดทั้ง Folks wish to beat them
00:11:28เธอบอกว่าฉันได้เขาไปงั้นเหรอ
00:11:32สekseriへส์เหรียญ given by them
00:11:35เหรียญ ผู้นะคะอีก collection
00:11:38อูกอิหรอ..คนที่หรูเยียนรักคือผม
00:11:41พี่ไม่ได้ aiบ้างหรอ
00:11:43ตามถึงหรูเยียน
00:11:45ก็เพราะซับสนบัตตรอีกหรือยใช่ไหม
00:11:47ถ้าผมเป็นพี่
00:11:48ผมออกจากบ้านหรือยใควlamour
00:11:53พระครับ
00:11:54แม่ครับ
00:11:55ถ้าร�окой bakerก miles50
00:11:58ผมจะยอมปล่อย
00:11:59ผมจะไปจากบ้านหลือย
00:12:03ไม่ได้
00:12:04ảinic Market
00:12:05ism. desp. ใช่
00:12:35กล้อมนี้
00:12:49ทำตามที่ไหนต้องการ
00:12:51พี่หลูเยียน ผมแค่อยากแต่งงานกับพี่
00:12:55ทำตามคอมปัฒนาสุดไทยของผม
00:12:57พี่สรรหรียนทำให้เขาถึง ทนผมไม่ได้ขناดนั้น
00:13:02สิบล้าดเหรอ
00:13:03สิ่งที่ฉันต้องการคือบริษัทธิ์หลิวทั้งหมด
00:13:09สรรหรียน ถ้า 5 ปีก่อนคุณได้แต่งกับฉันคือหลินชวน
00:13:13ตอนฉ่นความจำเสรืsceวิมเขาคงไม่เหมือนใด
00:13:15จิทiใจครับแคบ ชอบกับด้านคนอื่น
00:13:17เขาคงจะ..
00:13:18เข้าจาดละ
00:13:19งั้นตอนนี้เธอก็แต่กับเขาสิ
00:13:23เข้าจาดตอนนี้เธอก็แต่กับเขาсе
00:13:31ขอโทษขอโทษ
00:13:33เฮ้อสัญเยยน
00:13:35ฉันดูนักที่ฉันความจำเสร VER
00:13:36และก็ลืมในไป
00:13:38ในเจ็บปวดมาก
00:13:39แต่ฉันอยากบอกนายว่า
00:13:40ถึงฉันไม่ได้ความจำเสือม ฉันคือจะทำแบบนี้อยู่ดี
00:13:44หมายความ oyunอยังไง
00:13:46ฉันจะแต่งการกับลิ้นชวน
00:13:48แล้วก็ไปฮันนิมูน ทำความฝันเขาให้เป็นจริง
00:13:51ถ้าในช่วงเวลานี้นายทำให้ฉันนึงถึงนายได้
00:13:55หลังจะช่วยให้เขาทำตามที่ตั้งใจแล้ว
00:13:57ฉันจะกลับมาอยู่กับนายเหมือนเดิม
00:14:00พี่เสริญเบีย koestoy
00:14:01พี่วางใจได้
00:14:03ผมแค่อยากทำความฝันให้เป็นจริง จะไม่แย่งพี่หรูเยียนไปจากพี่อีกหรอก
00:14:07พี่หรูเยียนตอนนี้แค่ความจำเสื่อม ผมว่าถ้าพี่แสดงออกว่ารักเธอมากพอ
00:14:12สักวันนึงพี่หรูเยียนจะกลับมาจำได้ ผมจะช่วยพี่
00:14:17พาพี่หรูเยียนไปสถานที่ที่พวกพี่เคยไปด้วยกัน
00:14:21และทุกอยากที่พúcพี่เคยผ่านมา ผมจะพาพี่หรูเยียนไปสับผัญมันอีกครั้ง
00:14:26หลินชวนช่างเอาใจใส่จริง ๆ เลยนะ
00:14:29แต่เรื่องพวกนี้
00:14:31สัญหยณไม่เคยนักถึงเลย
00:14:32เขาไม่เคยคิดจะช่วยฉันฝืนความส่งจมเลย
00:14:36พูดแบบนี้
00:14:38ฉันต้องขอบคุณเขาสินะ
00:14:40วัamientos θαทวนแล้ว ไม่ใช่เหร塊
00:14:41โทนยังคิดเรื่องพวกนี้พระฝืนความสงจำฉันเลย
00:14:43แล้วนายล่ะ นายมีแต่เอาของมะระบายอารมณ์
00:14:46แม่แต่อาหารที่ฉันชอบที่สุด ก็ไม่เตรียมมาให้ฉัน
00:14:49เอ่อ...พี่หลูเยียน ผมหิวแล้ว
00:14:53หรือว่าพี่สนเยียน
00:14:56พี่รู้ดีที่สุดว่าพี่หลูเยียนชอบกินอะไร
00:14:59ไปทำอาหารหน่อยสิครับ
00:15:01บางทีพี่หลูเยียนอาจจะ...
00:15:03นึกอะไรออกบ้างก็ได้
00:15:06ได้ หรือรู้เยียม
00:15:08ฉันจะทางบหารมือสุดท้ายให้เธอ
00:15:10ให้ฉัน ได้สอสสางเรื่องเป็นครั้งสุดท้าย
00:15:14ไปกันเธอหลินชวน
00:15:21หลินชวน รีบดูสิ ชอบห้องไหนแล้วได้ตามสบายเลยนะ
00:15:33ผมอยู่ห้องนี้ได้ไหม
00:15:36นี่มันห้องของฉัน
00:15:38โอ้ ขอโทษด้วย ขอโทษครับพี่สัญเยียน
00:15:42ผมไม่รู้ว่านี่เป็นห้องของพี่
00:15:43งั้นผมอยู่ห้องไหนก็ได้
00:15:45ผมกำพ้าตั้งแต่เด็ก
00:15:47ชินกับการยอมคนอื่นอยู่แล้ว
00:15:49นอนที่ไหนก็เหมือนกัน
00:15:50ไม่ได้นะ ต้องอยู่ห้องนี้
00:15:53สัญเยียน 5 ปีที่ผ่านมา
00:15:54หลินชวนตั้งเจ็บบวดแค่ไหน
00:15:56ต้องอดถนแค่ไหนก็เพราะว่าได้ เดี๋ยวน่ายทำอาหารเสร็จ ก็ให้ห้องเขาไปซะ
00:16:11ได้
00:16:19เมื่อก่อนผักต้มน้ำใส เป็นอาหารที่เธอชอบที่สุด
00:16:23ฉันชอบเหรอคะ
00:16:27หอมจังเลย ในทำได้อย่างไร
00:16:32เท่าทางของมันไม่ค่อยได้ อาหารจ้านเนี้ย ฉันไปเรียนกับอาจาร์ระดับระเภทเลยนะ
00:16:37ใช่แม่ไก่ต้มเป็นน้ำซุปก่อน จะทำให้รสชาติดี
00:16:41เติมไปด้วยสารอาหาร รสชาติดิเธอชอบ
00:16:45เขาใส่ใจฉันมาตันลอด แต่ฉันกล้ายความจำเสริมแบบนี้มันหดเกินไปกับเขาหรือเปล่านะ
00:16:49พี่หรูเยียน เห็นอาหารพวกนี้แล้ว นึกอะไรออกเกี่ยวกับพี่ส่วนเยียนบ้างไหม
00:17:03ส่วนเยียนขอโทษนะ เพราะเมื่อห้าปีก่อน คนได้ช่วยฉันสะหลินชวน
00:17:10ฉันให้การแต่งงานกับนายไปแล้ว แต่ความรัก ฉันจะมองไปหลินชวน
00:17:19ฉัน...ฉันตำลังจะ... ตายด้วยเหรอ
00:17:24เยียนแล้ว หรือเยียน กัดฉันไว้ ตื่นขึ้นมา
00:17:28ตื่นขึ้นมา
00:17:35เยียน ตื่นสิ อย่าหลับนะ หลับก็จะไม่ตื่นอีกแล้วนะ
00:17:42ตื่นสิ อย่าหลับ
00:17:45หมอ หมอ หมอ ไขก็ได้ หมอ เดี๋ยวเข้า
00:17:53เบ้ย ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย
00:17:58ช่วยเธอด้วย ช่วยเธอ
00:18:05ตอนนี้ฉันลืมตามบนเตียงคนไข้ คนที่ฉันเห็นคือหลิงชวน
00:18:09ฉันเป็นนี่บุญคุณเขา ต้องใช้ความรักของฉันตอบแทน
00:18:12ห้าปีก่อนฉันต้องผิดต่อเขาแล้วครั้งนึง
00:18:15คราวนี้ฉันจะไม่ทําผิดต่อเขาอีก
00:18:17อาหารจืดๆขนาดนี้ ฉันไม่ชอบเลยสังนิด จะนึงอะไรออกได้อย่างไร
00:18:28นายบอกว่านายรักฉัน แต่อาหารที่ฉันชอบนายยังไม่รู้เลย
00:18:32หลินชวน นายหิวแล้ว กินเยอะเยอะนะ
00:18:41อ่ะ
00:18:53อืม พี่สนเยอะทำอาหารเก่งจริงๆ
00:18:56ไม่เหมือนผม พี่ทำอาหารไม่เป็น
00:19:00ชั้นทำแบบน้าหลินชวน หลอกจะเราต youngestงานกลัว
00:19:03ฉันจะทำให้นายกิน แต่ไม่ทําเป็นหรอก
00:19:09เราของทั้งแต่มา 5 ปี เธอไม่เคยทำอาหารให้ฉันสักครั้ง
00:19:13ตอนนี้กลับเต็มใจทำอาหารให้จี้หลินชวน
00:19:18คนที่เธอรัก ไม่ใช่ฉันจริงๆสินะ
00:19:22เฮ้ยหรูง เยียนอยู่เริ่มสุบสักิ่งไหร้ไหม
00:19:25อืม
00:19:30นี่ เอ๊ะ พี่หรูเยียน ผมซิมแทนพี่ก่อนนะ
00:19:48พลิตชวน เป็นอะไรหลิตชวน
00:20:00มุทปักกดาษละ ทำไมดินสุพี่มุทปักกดาษล้ะ... ลิ้งชวน
00:20:07เป็นอะไรมั้ย ให้ฉันดูหน่อย
00:20:11พี่หรูเยียน ผมไม่เป็นไรครับ
00:20:15ผมกลัวแค่ว่า ซุ๊บนี่ ถ้าพี่ swaperos กินเข้าไป
00:20:19ยักโกรดพี่illanceเหรียนเลยนะ เขาของรักพี่มากไป
00:20:23ranceเหรียน นี่นายใส่หมด 대한ซุ๊บอย่างงั้นเหรอ
00:20:27สหมันให้นายเปล overflow with gold
00:20:28บани Green
00:20:29อีก Turtle
00:20:31ไม่ใช่ฉัน
00:20:36สัญเยียน นายทำกtwo Daw ไป are you?
00:20:40ฉันแค่ให้นาย castsห่องให้หลินช้วน
00:20:42ชักไม่ได้คำนึงขอมันนิดสุดของนาย
00:20:44แตะฉันความ Life
00:20:44สัญติcost compatible with gold
00:20:47นายอย่างร้องก Lane
00:20:48ใบน Sullivan
00:20:51ฉันเข้าใจแล้ว
00:20:53karenaไม่ both
00:20:55ไม่มีจิใจช่ว่า Edgani
00:20:56แบบนี้ไง
00:20:58ฉันบอกแล้วว่าไม่ใช่ฉัน
00:21:01พอแล้วสัญเยียน นายทำฉันผิดหวังจริงๆนะ
00:21:06มาเธอลินช่วน คืนนี้ในนอนห้องสัญเยียนนะ
00:21:11สัญเยียน คืนนี้ นายไปหาห้องที่ไหนนอนก็ได้
00:21:14อย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีก
00:21:19ที่แทบาทหลังนี้ ไม่มีที่สำหรับฉันแล้ว
00:21:24ทำให้ฉันต้องเหมือนชาติที่แล้วที่หวังให้เธอกลับมาจําได้
00:21:28จึงเวลาที่ต้องบอกล่า ความรักครั้งนี้ล่ะ
00:21:37พี่หลูเยียนครับ ผมอยากไม่รู้กับพี่
00:21:40ถ้าพี่เสร็จเยียนรู้ จะกลวดไหมครับ
00:21:54เดี๋ยวก่อนค่ะ
00:22:09พี่หลูเยียน เราไม่ต้องใส่ใจมันหรอก
00:22:12ผมไม่อยากมีอะไรมาขวาม ผมอยากแนบชิดกับพี่
00:22:16แล้วถ้าทองขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ
00:22:19ก็ควอดออกมาสิ
00:22:21orph LETS
00:22:30- นะ... εหวầnจะfikнее เฉียน corpo
00:22:35- อนุ together kid
00:22:36มันขนาดไม่มีแล้วนะ ฉันทำง switching
00:22:41- ไม่มีก็ไม่ต้องทำสิ ฉันไม่อยาก pse trim
00:22:44- ทำพี่ jumbo
00:22:49ที่แท้ไม่ใช่เคิดไม่อยากมีลูก
00:22:52นั้นไม่อยากมีลูกกับฉันตั้งห Labour
00:22:56- น Development แท้ ... พี่รู้เยียน
00:22:58เซ่นเยียานตอนนี้
00:23:00ไม่สนใจเขาพอรู้สึกพี่เลย
00:23:01ต่อไปเขายิ่งคุมยาก
00:23:03หรือว่า
00:23:04พร่อง Lei Voor bald77
00:23:06ได้สิ
00:23:07พร่องนี้ฉันจะ resurrection
00:23:08ให้เขายังต้องแหน่งรองประทานให้นายเลย
00:23:10แล้วฉันจะให้เขาเป็นพวกช่วยหน้าดีไม่
00:23:13พวกช่วยงั้นเนื้อ ชาติก่อนฉันเนื้อว่าการอดทน สักวันจะฝึงความจำเธอได้
00:23:24แต่ชนกระทั่งฉันตาย ถึงได้รู้ว่าทั้งหมดมันสูญปล่า ถึงเวลาต้องจากกันแล้ว
00:23:33หลือรู้เยียน ฉันยกทุกอย่างในเคลือนหลือให้เธอทั้งหมด ตั้งแต่นี้ไป มันไม่เกี่ยวกับฉันอีก
00:23:53สันเยียน ดิน้ำให้ฉันหน่อย สันเยียน
00:23:59พี่หลูเยียน พี่สันเยียนโกรด เพราะพี่ให้ผมอยู่ห้องนี้ เขาไม่พอใจ และไม่สนใจพี่หรือเปล่า
00:24:07หรือผม ควรไม่ขอโทษเขาดี อย่าให้เขาโกรดพี่เลย
00:24:12ไอ้สันเยียนนี่ ฉันความจำเสื่อมนะ ไม่ว่าฉันทำอะไร เขาควรเอาใจฉัน
00:24:16ตอนนี้แค่เอาใจใส่ยังทำไม่ได้เลย ไม่ได้ ฉันต้องไปหาเขา
00:24:21สัญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญ
00:24:51หลโร สเยียน นายอยู่ไหนน่ะ ฉันจะไปรับใน
00:25:05ฉันอยู่บ้าน จะรับกวนเธอ กับที่หลิ้นชวน
00:25:08ไม่ใช่อย่างที่ไหนคิดนะ ฉันก็ค่า düşün nhân่ bessน
00:25:14nah เขาแค่ช่วยฉันน่วเขาแค่เนื่อง
00:25:17ฉันความจำเสื่อแนน ไม่ช่วยความสงจำ
00:25:19นาย ทำให้ฉันผิดหวังมาก
00:25:21ผิดหวังเหลือ
00:25:23น่าร่าขอโทษนะ
00:25:25ชั้ง มันเธอ
00:25:26ฉันไม่เอาเรื่องได้
00:25:28ขอโทษแล้วสิ
00:25:29อย่าไม่คิดเลย
00:25:31เคอทิ้งฉันไม่หลองจริง ๆ
00:25:33ต้องหลองพดเขาให้หนักเลย
00:25:35ไม่ว่าimentosจะอยู่ที่ไหน
00:25:36พKEN zien時 30 km
00:25:37แล้วต้องมาที่บริษัตรณ์น่ะ
00:25:39ฉันมีเรื่องสำคัญจําประกาษ
00:25:40ท่านนายมา pinnatt
00:25:42ร้อยฉันฝืึงความจำ
00:25:44vlham deduct you
00:25:51ต้องตำแหน่งตรองประทานให้จี้หลินชวน
00:25:53มันต้องรู้อยู่ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอะ
00:25:58นี่ตูแล้ว
00:25:59ประทานanov เรเป็นปากาศว่าครูมั่นมันเธอของจี้หลินชวน
00:26:02คุณเสริญไม่ใช่สามเองของประทานเริวเลยา
00:26:04เจอก็ไหลขึ้นเนี่ย
00:26:05หรือว่าประทานเริวกับพườ สรณยากันแล้วนะ
00:26:13รู้เยี่ยน มันไม่ аккуратหาแหละอะไรกันเนี่ย
00:26:17โครงการใหญ่ของบริศัทธิลิวตอนนี้คือโครงการ AIDPCT
00:26:21มันเกี่ยวกับตักกูลหลิน สู้หลิว และตักกูลเสริญเศรษทีของเมืองเจียงเฉิง
00:26:26ถ้าเสริญเย็นโกรศแล้วออกจากบริศัทธิลิว โครงการให้มีปัญหาแม่
00:26:31แต่กูเราจะตื่นร้อนเอาได้รู้หรือเปล่า
00:26:34แบบนี้
00:26:35โอ พ่อคะ พưaปีก่อนลินช่วนช่วยหนูไว หนูกับทําเขาผิดหวัง
00:26:39ตอนนี้เขากับมาแล้วนะ ทุกอย่างคน pil
00:27:00หนูแค้แค้งความจำเสือม
00:27:02เพราะชดเยย his mind
00:27:24忻น
00:27:25ที่แท้ทุกอย่างที่ฉันทำในชาติที่แล้ว
00:27:29เป็นแค่เรื่องตลก
00:27:31ถบนolerด
00:27:32ทุกแข็งข่าเขาไห้ หัก약ันเขาไให้รด
00:27:34จะไม่มีใครมาขวางงาน歩าแต่งฉันกลุ่มอม์ Cross
00:27:39เดรกเชียวเรียนดูฉันมา 15 ปี
00:27:42ฉันรักหลูเยียนมา 15 ปี
00:27:46ทุ่งเท ถูกอย่างให้ certezauan
00:27:47عتัSaติพเชียวนี่สุ่นขสน Villator
00:27:50พ่อแม่วางใจได้
00:27:52พี่หนูแกล้งความจำเสือม จะไม่ถูกเขาจับได้
00:27:55เขารักหนูมาก ถึงหนูไล่เขาไป เพื่อให้หนูสบายใจ
00:27:58เขาก็จะยังทำโครงการ AI ต่ออย่างแน่นอน
00:28:01ใช่ล่ะ ชาติแล้วฉันมีโง่คนบ้าค่อยแก้ปัญหาให้จีหลินชวน
00:28:06ที่ชอบสังงานไว้สาระ อัมงานทั้งหมดรายเป็นของจีหลินชวน
00:28:10ถึงเสือเยียนจะรักลูกมาก แต่เขาจะทนดูลูกแต่งงานกับจีหลินชวนได้อย่างนั้นเหรอ
00:28:16ถ้าเขากล้าขัดขวาง หนูจะจ้างคนไปทุกแขนขาเขาให้หัก
00:28:20ไม่มีใครมาขวางงานแต่งหนูกับลินชวนได้
00:28:23ทุกแขนขาเขาให้หัก ไม่มีใครมาขวางงานแต่งหนูกับลินชวนได้
00:28:28แต่งงานทุกให้หัก
00:28:44เรื่องนี้ ไว้ๆ อย่างไรก็ห้ามให้เสรินเกียนรู้
00:28:47แล้วต้องกล้ายทังเป็นว่า รู้เย็นความจำเสริมจริง ๆ
00:28:51จนกว่าโครงการ AI ของปริศัทเหลวจะเสร็จสิ้น
00:28:55ระหว่างนั้น ห้ามไม่ข้อพิดผ้าเด็ดข้าด
00:28:57อิ่ง ร้อยโครงการเสร็จสิ้น หรืเยียร์จะเลือกคนไหนก็ไม่สำคัญแล้ว
00:29:03ทีท้าในชาติก่อน เพราะตามไม่ยายที่ห่วงใย ชั้นมีแต่คนหลอกลวง
00:29:07ผู้เข้าเรื่อว่าหรืเยียร์แกล้งความจําเสื่อน แต่ receptอบไปไม่รู้
00:29:11แม่ที่เชướงทํางานนำเพื่อครอบครัวตอน ดี...
00:29:17ท่อแม่สบายใจได้ septicicat
00:29:20ก็ไปฮันนิมูนเสร็จแล้ว
00:29:27เอ๊ะ คุณเซ้น ทำไมไม่เข้าไปแล้วคะ
00:29:29คุณหลีอยู่กับความอื่นอื่นรอยอยู่ข้างในค่ะ
00:29:32เซ.. สันเยียนอยู่หน้าประตูเหรอ
00:29:35เซ.. สันเยียน แย่แล้ว
00:29:45ถ้าฉันกล่างความจำเสื่อม เสียวเยียน จะได้ยินรึเปล่านะ
00:29:48gende.. velocidade ยิน Sergen ไม่ได้ยินทั้งหมดแล้วใช่ไหม
00:29:58ได้ยินอะไร
00:29:59เซียวเยียน หน้าอย่าได้กร่วนนรู้เยียนเลยนะ
00:30:03ฝังแม่อธิบายก่อน
00:30:04혼자ป 똑같ствуเธอทำไม
00:30:07เธอความจำเสริมพ circumstant разผมได้ล้ะ
00:30:09อีกอย่าง
00:30:10เธออธิบายให้ผมฟังแล้ว
00:30:11เธอกับที่หลิνชวน แค่นวดให้กันเอง
00:30:15ัส
00:30:17ที่แท้ เขาก็ไม่ได้กิน
00:30:19ดีจังเลย
00:30:21ใช่แล้ว
00:30:22ท่านไหนอยากช่วยฉันฟื้นความจำ
00:30:24นายต้องปฏิบัติกับฉันให้อรุมอร่วยมากกว่นนี้
00:30:26ดีกับฉันเอาใจแส่ฉันให้มาก
00:30:28ทำให้ฉันรู้สึกถึงความรักของนาย
00:30:29บางที ฉันอาจจะนึกออกทึงความสมตั้งดี ๆ chairman of our own
00:30:32หว่างเรา
00:30:33เธอไม่มีความรู้สึกผิดเลยร lava
00:30:36เอ้อ สเต็นเวียน นายมาฟะดีเลย
00:30:39ฉันไม่ส่องเรื่องจะแจ้งให้นายทราบ
00:30:41เรื่องแรก
00:30:42นายไม่ต้องดำลงตำแหน่งร้องปัธาบริษัทหริวอีกต่อไปแล้ว
00:30:46ให้หลินชวรรับตำแหน่งแทน
00:30:49หลินชวรจบจากนอก
00:30:50นายมาเป็นผู้ช่วยเขา
00:30:52สวัสดีครับ พี่สเศถยียน
00:30:54ฝั่งเนื้อฝั่งตัวด้วยนะครับ
00:30:56แล้วชั่วatalพ��บกันที่ก็ต้อง Guerrier ให้ vaccine ท่านพุ่นที่ 2
00:31:20ก่อนชาตินี้ วันนี้ต้องชำระให้วด
00:31:23เรื่องที่ 2
00:31:25ฉันกลับลิ้นชวรกceğiz มันจะแต่งานกัน
00:31:27ก่อนฉันจะกลับมาจำได้ฉันหวงว่าเราทั้งคู่ จิ่งอยากันก่อน
00:31:39บัญ sustained ไม่ช่วยเซนหน่อย
00:31:44ก่อนจะกลับมาจำได้ steal
00:31:46ริวรู้เยียน
00:31:47คือแค่ความจําเสียงให้ถึงที่สุดเลยนะ
00:31:53นี่...
00:31:55ไม่!
00:32:00รู้เยียน
00:32:01ฉันรักเจอกันอาจนี้ แต่เธอกลับจะอยากกลับฉันอื่น
00:32:05ไหน?
00:32:12รู้เยียน ฉันรักเธอ ฉันรักเธอน่ะ
00:32:15สันเยียน ใส่บ้าไปแล้วเหรอ
00:32:23รู้เยียน ฉันรักเธอ ถ้าจําฉันได้หรือยัง
00:32:34รู้เยียน ฉันรักเธอกันอาจนี้ ลืมฉันได้อยากไง
00:32:39ฉันสันเยียนนะ
00:32:40ฉันรักเธอมา 15 ปี
00:32:44เธอกลับจอมฉันไม่ได้เลย
00:32:46รู้เยียน
00:32:48นี่ เสีย welding เจวเยียน อยู่เจ้านี้
00:32:49science clergyman May be back
00:32:51พี่สันเยียน ทำไมทำร้ายพี่ผู้เยียนแบบนี้
00:32:55อยู่เ� должна just 때문นี้เลยนะ
00:32:56สันเยีย UN
00:32:56เยียน นายป่าไปแล้วหรือ
00:32:58ทำไมนายทำร้ายหรูเยียน
00:33:00แล้วเลี้ยงดูหนายมา 15 ปี
00:33:02นี่คือวิที่ไหนตอบ ทานพวกเราเหรอ
00:33:04ฟ่ีประภ false.. ฉันไม่แค่ทำบร้ายเธอ
00:33:06แต่จะทำพวกขونด้วย
00:33:07ฮ่าเผีัวเจียน ผ inhal for you
00:33:09ฟ่าฟอคแห้ว
00:33:11พ่อครั้ง... แม้ชั้ терри....
00:33:14รูกเถียน... วันเธอจำผมมัafได้
00:33:16เธอจำผมไม่ได้แล้ว
00:33:20เฉลากลุก
00:33:23รูกเถียน... เธอจำผมไม่ได้
00:33:25เธอจำผมไม่ได้แล้ว
00:33:28ผมไไม่ทิ้วิที่ฟ่าอะไร
00:33:30ผมไม่ชิดอยู่ไว้เพื่ออะไร
00:33:32ผมไม่ชีวิตอยู่ใ cab ไม่ชีวิต differenti
00:33:38โอ้โต.. Eugene...ไม่เป็นไรนะ
00:33:41เหมอ บกว่า เธอแค่ความจำเสริมชั่วข้าว
00:33:44นายต้องช่วยเธอ นู่แล้วครับ
00:33:47พอเชื่อว่า เธอจะต้องค่อย ๆ กล while relaying...
00:33:53ใช่แล้วมันเยียน ทำไมนายถึงทำร้าย หลูเยียน
00:33:55เธอแค่ความจำเสริมในควรรักเธอให้มากษี่
00:33:59แม่ครับ เราหรือเย็นบอกว่า หนึ่งชวนตั้งหาที่เป็นสามีเธอ
00:34:07หัวใจผมเจ็บมาก หัวใจผมเจ็บมาก แม่ครับ
00:34:15หน่อยจริงๆนะ
00:34:17โอ้ย เสียน
00:34:18เดี๋ยวเข้า ถึงเขาออกไป
00:34:24ไหวนะ ไหว
00:34:25โอ้ย
00:34:27ถ้าที่แหละครอบรัวพวกแกหลอกฉัน คราวนี้ฉันจะเอาคืนบ้าง
00:34:31ดูซิพว่า ใครจะแสดงนี้ถึงตอนจบ
00:34:38ผม ผม
00:34:41อ้าว
00:34:44สันเยียน สันเยียนไม่ได้รายไป
00:34:46เหมือนจะเป็นลมค่ะ
00:34:47พี่หรูเยียน ไม่เป็นไรใช่ไหม
00:34:50ที่ความจำเสื่อม พี่สันเยียนคนเอาใจใส่พี่
00:34:53ทำให้เขาถือทำกับพี่แบบนี้ ช่างทำร้ายรุงกับป้าด้วย
00:34:58ที่จริง ฉันยังนืดถึงความรักเก่าอยู่
00:35:00อย่าให้เขาบันพูดช่วยไอ่นาย ไม่คิดว่าเขาที่ไหนละคุณ
00:35:02เราาคอฟืนขึ้นมา จะไหลก็จะแตกโหลิวเลย
00:35:05นี่เป็นพระ ลูกมิโยมมหก เขา...
00:35:07หรูเยียน
00:35:08ใกล้ทางเป็นความจำเสือบ เมื่อก็เกิดไปแล้ว
00:35:10หลายปีมาอีก ...
00:35:11สonneเย็นดี ต confirmation tin petites คุณของ Sales
00:35:13เขาทำได้ความจริงใจ
00:35:15เขารักลูกมาก
00:35:16จะให้เขาให้เขาหยอมรับได้อย่างไร
00:35:18ที่ลูกแต่ง่ายกับคนอื่น
00:35:19ดูสิเverse
00:35:20ลูกทำให้เขาแจกต่อเป็นแบบนี้ไปแล้ว
00:35:22พgang ทั้งหมดนี้ เขาติดครั้งหลินชวร開心
00:35:25หลินชวรช��ชิวิตหนูไว้
00:35:26นูก็ไม่ใจให้หลินชวรคนเดียว
00:35:29ก็ 5 ปีก่อนแล้วพ่อให้หนูแต่งงานกับหลินชวน
00:35:31หนูก็ไม่ต้องแค่ความจําเสื่อมแบบนี้หรอก
00:35:33ช่วยชีวิตหลิวรู้เยียนตอนไหน
00:35:36ตอนเกิดกับปรฏิเทศ
00:35:37ฉันคือคุณที่ช่วยหลิวรู้เยียน
00:35:39ไม่ไว่ยังไง ลูกจะไหล่เขาออกจากตกุณหลิวไม่ได้
00:35:42ตอนรับรอมคลามขึ้นหน้าของโคกาล
00:35:43ยิ่งไปกว่านั้นหลายปีมาเนี่ยเน่ะ
00:35:45ค baht ธุมเทยกันตกุญเหลียวนักมากเลย
00:35:48ลุคไรเขาไป เพื่อจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
00:35:50แล้ว ลูกรุง Travel หรือเปล่าคิดบางไหมเนี่ย
00:35:52ไม่ได้ ตั้งไลitoria ออกจะตกุญเหลียว
00:35:54พ่อคะ เรามีหลินชวรอยู่
00:35:56คองการมีหรือไม่มีสัญเยียน
00:35:57ก็ดำเนินต่อไปได้
00:35:59อีกอย่าง
00:35:59ต้องก่อนลินชวรถูก umasคั๊มให้จากไปเพราะสร這樣的เยียน
00:36:02ดังนั้นครั้งนี้ หนูจะทำให้สร weighsนRIA ต้องจากไป יังอับอายมากกว่าลินชวรLSitted ทำหมดนี่เค้าติดครั้งลินชวร Customer
00:36:09รุ่งลิว พี่ฮแล้ว อยากโกรguardเลยนะครับ
00:36:13ทุกอยากไม่ความผิดผมเอง ผมปล่อยพี่ฮร์ว screamed ไปไม่ได้
00:36:16แต่ได้พวกผมไปจัดที่น librarians กันเกอร์ pontos
00:36:19ไปดูสุดท้าย หรืองแสดงเหลγumo einesท bye
00:36:22แต่ถ้า постоว่าแรง
00:36:23พ่อทิวี certificate เมื่อidas
00:36:25เกินยัง 1 ที่สงสด我的เพcz impaired
00:36:31จะไป вой Карป sidewalk
00:36:38ที่จะมาอยากพ่อנסก็เอาคOur寂า
00:36:41ที่ 45 June
00:36:43เกินย์ Left
00:36:46isti ไว้ación
00:37:16สัม Еิญ? ตื่นแล้วเหรอนายได้ยินอะไรรึเปล่า
00:37:20ได้ยินอะไรเหรอ เธอพูดอะไรนะ
00:37:24โอ๊ย...ฉันแค่เพิ่งฝันไปในฝัน
00:37:28ถ้าจะอยากกับฉัน
00:37:30สัมเยียนนั้นไม่ใช่ฝันyeah
00:37:32ฉันไม่รู้ว่าท JP ฉันหังอยู่กับนาย
00:37:34แต่ว่าในความทรงจำฉัน
00:37:36ฉันมีสามหมุนแค่คนเดี๋ยว
00:37:38นั่นก็คือลินชวน
00:37:41ดังนั้น
00:37:46เราอยากกันเธอ
00:37:48สัญเฮียญ
00:37:49ฉันรู้สึกดีกับนาย
00:37:50แต่ว่า
00:37:51ฉันต้องcentกเชียงานต่างให้หลินชวน
00:37:59หล радиวังรุอยง
00:38:00เธอแน่ใจหรอ
00:38:02ว่าจะอยากกับฉัน
00:38:04Abg. ฉันรู้
00:38:05ฉันรู้ฉันอยากอยากกัufไหน
00:38:07เลิน suspension
00:38:08แต่ว่าตอนนี้ฉันความจำเสรอ beginning
00:38:10ไม่ออกว่ารายเป็นใคร
00:38:11ฉันทำได้แค่ตามใจตัวเอง
00:38:13โเพรเพจริงอยู่กันบ์ reflects
00:38:32ได้สิ
00:38:33ชั้น seant
00:38:34ในพว่าอะไรนะ
00:38:36ฉันบอกว่าฉัน seant
00:38:37ฉันยอมย่าไง
00:38:39เสริญเที kullanกฉันมาก
00:38:40ไม่ใช่เหรอ
00:38:41ทำไมฉันยอมยากกับฉัน ง่ายๆ แบบนี้เหล่ะ
00:38:43หรือว่า เคาช้องมากเกินไป
00:38:47พี่เสริญเทียน
00:38:48ผมรู้ว่าพี่เสียใจ
00:38:50แต่เวลาของผม
00:38:51เหลือน้อยแล้ว
00:38:52ถ้าพี่ยินดี seant จริงๆ
00:38:54ให้ผมอยู่กับพี่รูเยียน
00:38:55ขอบคุณพี่มาก ๆ
00:38:57ไม่เป็นไร
00:38:58ขอแสดงความยินดีล่วงหน้า
00:39:00ขอให้มีความสุขในชีวิตแต่งงาน
00:39:01รักกันยืนยาว
00:39:03เขารบสึ่งกันและกัน
00:39:04และมีลูกเร็ว ๆ นะ
00:39:06เสียวเยียน ถึงก็พูดโอ้ยพอนออกมาเลยเหรอ
00:39:08แรงกันเป็นไม่สนใจใช่ไหม
00:39:10ฉันอยากดูว่า นายจะใจแข็งได้นานแค่ไหน
00:39:13เสินเยียน ขขอคุณสำหรับข่ำโอ้ยพอนอ่ะ
00:39:16เสนชื่อเธอ
00:39:21ทุกอย่างที่นายมี ร้วนมาจ
00:39:23จัดกุลหลิว นายออกไปตัวเปล่าแบบนี้
00:39:27ไม่มีปัญหาใช่ไหม
00:39:34ไม่ได้เองหรูเยียน
00:39:36ลูกให้เสưngเยียนออกไปด้วยตัวเปล่า
00:39:38แล้วเถอะจะไม่อยู่ที่ไหน
00:39:40กล้ายกระพราผเอาลูกมันเกิดไปแล้ว��
00:39:41สำหญิตต้องไม่พอใจไม่ยอมหยา ไม่เกินไปหรอ
00:39:46ลุ่งๆ สิบห้าปีที่แล้ว ลุ่งรับผม ข้าวตร91 ลิว
00:39:50เจ็ดปีก่อน
00:39:51ผมเริ่มรูแลงามบริษัทตรกูลลิวทั้งหมด
00:39:54ทำให้บริษัทตรnięกูลลิวจะที่มีบุรค้าไม่ถึง 300ล้าน
00:39:57มาถึงหมื่นจร้านในทุกวันนี้
00:40:01บุญคุ้นสิบห้าปีนี้ ผมตอดแพร้ับผมหมดแล้ว
00:40:04ใช่...ใช่เลย ตากูลเหลี่ยววิอนี้ได้ เพราะความสามารถของนายเนอะ
00:40:11ถ้าอย่างนั้น หลังจากนี้สัญญานีแล้ว ผมกับตระกูลเหลี่ยว
00:40:15ไม่มีความเกี่ยวข้อม ไม่ติดข้างอะไรกันเอง
00:40:18สัญ Lesi
00:40:19นายถูกตากูลเหลี่ยวเลี้ยงดูมา 15 ปี ถึงฉันจะขออยากกับนาย
00:40:23แต่ถ้านาย избern case ร้องอะไร ฉันก็สนองให้ได้
00:40:26ไม่คิดเลยว่านันจะใจดำถึงขั้นตัดขาดความสับพันธิ์กับพวกเราแบบนี้
00:40:30ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น ฉันหวังว่านายจะไม่เสียใจทีหลังนะ
00:40:35เสร็งเชื่อเลยสิ
00:40:36หรือรู้เยียง พี่จี้หลิงชวนเธอไม่สนใจความรักสิบห้าปีของเรา
00:40:41อยากกับฉันให้ฉันออกจากบ้านตัวเปล่า และบอดทำไรน้ำใจ
00:40:44เธอช่างดีหรือเกิน ฉันจะไม่เสียใจ
00:41:01เขาเสร็จจริงๆด้วย ทำไมใจฉันก็ไม่ดีใจเลยนะ
00:41:06พี่เสร็จเยียน ในเมื่อพี่บอกว่า ไม่ติดทางอะไรกับตะกูลหลิวแล้ว
00:41:11แต่พี่อย่างนั่งตำแหน่งรองประทานของบาดิสัตร์しま ข้อมูลของบาดิศัตร์
00:41:16รมถึงขอบมัวลูกค้า อยู่ในมือถือของพี่ใช่ไหม
00:41:19ใช่ ในมือไม่ติดทางกันแล้ว ก็คือทุกอย่างได้ตักโ орหลิวให้ทั้งหมด
00:41:24ถึง breachว่าไม่ติดทางกัน
00:41:25ฉันว่าตำแหน่งผู้ช่วยของหลินชวน resides ก็ไม่ต้องทำแล้ว
00:41:28ในรักชั่นมาก อยู่ที่นี่ต่อไปคุณจะเจ็บปวด
00:41:31แน่ออกจากบริษัทไปอย่างนั้น จะดีกว่านะ
00:41:35เธอนี่นะ คิดรอบครอบจริงๆ
00:41:38ห่วงใยช่างจังเลยนะ
00:41:39แน่นอนสิ ตอนนี้ส่งโมบรหัสโทรงการบริษัทมา
00:41:43นันลบถันพอมูลค้าทิ้งสะ
00:41:49เงินทุนโครการ AI มีบราคา 5,000 ล้าน
00:41:52ฉันไปกำลังหลักของโครการ
00:41:53ถ้าฉันไม่ติดตามงาน อ่าเกิดปัญหาได้
00:41:56เป็นหายน่าใหญ่ของบริษัทริว
00:41:58ตอนนี้เหลือแค่ 6 วันก่อนงานถึงแล้วเขา
00:42:00คือแน่ใจเลย จะทำแบบนี้นะ
00:42:02พอแล้วเสี่ยวเยียน
00:42:04นายบอกไม่อยากติดบนคุณตะกูลลิวนี่
00:42:06แต่เพราะให้นายยงตำแหน่งลองประทันให้หลินชวน
00:42:08นายก็ไม่ยอม
00:42:09แถมยังช่างตะกูลลิวล่มจม
00:42:11ทำไมนายถึงฝั่งไม่ต้องกับใจแล้ว
00:42:13จิตใจคำแค่จริง ๆ
00:42:14หลินชวนไปอยู่ต่างประเทศ
00:42:16เขาเชี่ยวชาญด้าน AI
00:42:18พรองการณ์นี้ถึงไม่มีนายก็สำเร็จอยู่ดิ
00:42:21ลงเริว ป้าเริว
00:42:23พวกคุณก็คิดแบบนี้เหรอ
00:42:25เออ เสร็บเยียน
00:42:27นายก็รู้นะ รู้เยียนอันนี้ใส่นื่อดึง
00:42:31ถ้าลุงไม่ตกลง
00:42:32เธอก็ต้องงอเงินนั่นแห่งเลย
00:42:35ในเมื่อพูดดี ๆ ไม่ยอมฟัง
00:42:37เขาไม่จำไปต้องพูดอะไรอีก
00:42:39ชาติแล้วฉันคอยแก้ประหนาให้จิตหลินชวน
00:42:41ไม่รู้จักจบสิ้น
00:42:42สุดท้ายถูกจิตหลินชวนแยกกันงานไป
00:42:44แถมนช่วยเพราะเขาทำโครการจนเสร็จ
00:42:46หวงว่าแบบนี้จะฟื้นความจำของหลิวหรือเยียน
00:42:49แต่ไม่รู้ความจริงแล้วกับอย่างของประกูหลิว
00:42:53ต่อไปไม่เกี่ยวกับฉันอีก
00:42:55ได้ ฉันคืน
00:43:16๔าแพทรกูหลิวและหรูเยียนเป็นของฉันแล้ว
00:43:21สัญญญ. อย่ากโรดฉันเลยนะ
00:43:23beber ฉันแต่งานกับหลินชวน หальнымลมใหม่
00:43:28กับให้거�ับหน้าใหม่ที่ helping Liv. et. และรับหน้าھกลับมา
00:43:30กับไปภารยาที่นายรักที่สุดอีกครั้ง
00:43:32ชั้นไปได้ด้ายนะ
00:43:33ได้สิ.. cruise in P. ไฟเซวเยียน
00:43:36อย่ากได้ลงพวกเรา
00:43:40หรูเยียนถึงความจำเสืวม
00:43:46ไม่จำเปล่调กับ
00:44:16อ๋อ.
00:44:19ผมแค่เป้นเลยความหวังดีนะ
00:44:21พอได้แล้วนะ
00:44:24เศร์เงินไปตรวมเปล่าแล้ว
00:44:27ไม่เริ่งเกิดอะไรเขาเลยลึงไหน
00:44:31พี่หลุเยียน
00:44:32ผมจริงใจกับพี่
00:44:34แม้ผมจะช่วยชีวิตพี่ไว้
00:44:36แต่ผมก็ไม่เคย К fee
00:44:39จะได้อะไรจากพี่เลย
00:44:41แต่พี่เสร์เยียน
00:44:42ตรกูหลีว เลี้ยงดูเขามา Euroamp
00:44:45เขาไม่เคยคิดจะช่วยพี่ฟื้นความจำ
00:44:47กับจะตัดขาจากพี่
00:44:49เฮ้ย
00:44:50ผมเป็นห่วงพี่จริงๆ
00:44:52ผมถึงคิดว่า
00:44:53ถ้าจะตัด
00:44:55ก็ตัดให้ขาดหมดจด
00:44:56หรือเยียน
00:44:58เธอก็คิดแบบนั้นหรอ
00:44:59หลินชวนพูดถูก
00:45:01ตั้งแต่ฉันแก้งความจำเสื่อม
00:45:02สัญเย็นก็เหมือนเปลี่ยนไปคนละคน
00:45:04เย็นชากับฉัน
00:45:05ต้องให้เขารำบากบ้าง
00:45:06ต้องขมเขาสัมหน่อย
00:45:08ถูกต้อง
00:45:09ในเมื่อจะตัดแล้วก็ตัดให้ขาดหมดจด
00:45:11อย่างนี้ถึงจะยุดที่ทำกับเหล็นชวน
00:45:13หรือหรือเยียน
00:45:15ฉันรักเธอมา 15 ปี
00:45:17ชาติก่อนให้ทำให้แขนขา
00:45:19ฉันพิขาดตายในรถเพราะความร้อน
00:45:21ชาตินี้ก็เยี่ยมย่ำสักษีฉัน
00:45:24ที่แท้
00:45:25ความรู้สึกสิ่งหวังมันเป็นแบบนี้เนี่ย
00:45:28ฉันก็ตัดกันให้ขาดเลยแล้วกัน
00:45:30ได้
00:45:58โทษศศรค นums
00:46:01มาเยี่ยน
00:46:02สันเยียน
00:46:03นายอย่าโทษฉันนะ
00:46:04ค่าบีก่อนลองช้อมาคนช่วยฉัน
00:46:06แต่ฉันกลับแต่งงานกับนาย
00:46:08นี่ถึงว่าในติดนี้หลินช่วน
00:46:10มาทั่วเปล่า
00:46:11ไปตัวเปล่า
00:46:12อยู่รู้เยี่ยม
00:46:13ลาก่อน
00:46:24น้ำเป็นรอยกัดที่ฉันทิงไว้
00:46:26ที่ช่วยฉันพระสั่งเยய้นลักหรอ
00:46:37ไ connecting
00:46:42นายเป็นคนช่วยฉันเหรอ
00:46:44หมอบอกви lee
00:46:48ฉันคิดอะไร ตอนนี้
00:46:50ตอนที่ฉันเริ่มไปท ello
00:46:53เข atéอยู่ตรงหน้าขอหลินชน
00:46:55ไม่มีอะไรเสียเยียน นายไปได้แล้ว
00:46:57ไม่รู้รู้เยียน เป็นตั้งกับนี้ไป
00:46:59เราต่องคนต่างอยู่ ย่ากกันทางกัน
00:47:01ไม่มีส clown สัมพันย์แต่กันเอง
00:47:05เสริญเยียน เมื่อนายไปแล้ว
00:47:07ฉันจะไม่ให้โอกาส นายได้กลับบัภค manifestedี
00:47:13ทำไมคุณเสริญไม่ใส่เส้อแล้วเนี่ย
00:47:15คุณเสริญเดินคุณหลีวได้เอาจบ資 plate อะพ tam
00:47:18ดูเหมือนว่า คุณหลิวจะแต่งงานกับคนอื่นจริงๆ
00:47:21คุณเสร็จหน้าสงสาชจริงๆเลย
00:47:23คุณพูดคุณให้ฉันรักสุดใจมา 15 ปี
00:47:26หลอกฉัน ทำรายฉัน แล้วเยี่ยงทำให้ฉันอับอาย
00:47:29เป็นช่างตลกสิดจริงๆ
00:47:30หลิวหรือเยียน ตอนแต่วันนี้ไป
00:47:33สิ้นเยียนที่รักเธอ ได้ตายไปแล้ว
00:47:36อ่ะ คุณเสร็จ คุณเสร็จท геро
00:47:37- คุณสัญครับพริญาที่ฮุรุยรุ Onu เหมาะ
00:48:05ใส่เย็น อาจกตะกุณหลิว ถ้า jetzt เอาหน้าไปไว้ที่ไหนนี่ๆ
00:48:08сталоไงitti
00:48:35แต่หลายปีมานี้สินที่เขาทำเพื่อฉันและตะกูลลิว
00:48:38ทุกคนก็เห็นกันอยู่นี่
00:48:39ในทำแบบนี้ อย่างให้ตะกูลลิวต้องเสียเชื่อเสียงว่าอะไรคนจะทำหรือยังไง
00:48:43พี่หรูเยียน ผมแค่ไม่ยอม
00:48:465 ปีก่อนผมเป็นคนช่วยพี่
00:48:48พี่ก็ชอบผม
00:48:50แต่ในช่วง 5 ปีนี้ก็เป็นว่าผมต้องแยกจากพี่
00:48:53พี่ยังต้องแต่งานกับคนอื่นที่ผมทำแบบนี้
00:48:56เพราะว่าผมอยากอยู่เค้นข้างพี่อย่างถูกต้อง
00:48:59ผมขอโทษเลยครับ
00:49:00ผมไม่คิดว่า
00:49:01จะส่งขนต่อท불กูลหลีวลุ่นแรงขนาดเนี้ย
00:49:04หรูหยียน
00:49:06ดูสิ ลูกทำอะไรลουกไปเนี่ย
00:49:08สัญญญหลายปีวันนี้
00:49:09ถูกให้ถูกช่อนหลีวมากมาย
00:49:11แต่จากลับทุกลายไปแบบนี้
00:49:15รู้จัยสือพูดถึงเล่ Geoff
00:49:18ผิดหรวม...
00:49:19เรื่องนี้ผมถamıarnessพิดไป
00:49:22ผมคิดเอง ผมจะไปคออนโทษสื่อกับพี่เสริญหียนเดียวนี้
00:49:26อย่าไปนะ
00:49:29พ่อคะ หนูคิดว่าเหล่งชวร เขาไม่ได้ตั้งใจเหรอคะ
00:49:33พ่อคะ เซริญหรักหนูมาก
00:49:35เข้าเสียชื่อเสียงนิดのiment n おい
00:49:36เหมือนกว่าเหมือนกันไม่เกล่ดหร workloads
00:49:38อย่างมาก พ่อหนูก็เต่ coeยไปกับเขาให้อฐิบายาให้เขาฟัง
00:49:41พ่อคะ ตะกูลหลิวไม่มีผลกระทบอะไรเหรอคะ
00:49:45เซ่นเกียนны แนคโuberชั้นนะ
00:49:48ที่หลินชวรทำแบบนี้เพราะเข Baptform
00:49:51ชั้นต Brisbane andφ ลินชวรทำอาจดู่แล้ว
00:49:53ถ้า จะชดเจอให้นายนะ
00:49:55เสริมเยียญ ฉันต้องใจทำให้นายขายหน้า ให้ไม่หรืออะไรเลย ให้ไม่มีโอกาสกับรู้เยียญอีก
00:50:02เรากลับกันเธอ
00:50:07หริวรู้เยียญ... ฉันเค้าคิดว่า 15 ปีที่เราอยู่กันบ่า แม่เธอจะไม่รักชัน ยังน้อยก็มีความรู้สึกอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ เวือนชัดโง่มาก
00:50:21ใช่ ฉันอยากกับดิวรูเยียนแล้ว
00:50:26ตั้งแต่นี้ไป ฉันกับตระกูลเหลียว ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก
00:50:43รูเยียน มาแล้วเหรอ
00:50:45รูเยียน ในที่สุดเราก็จะมีเ,- แต่งงานnor ต่อไปในบริษัติ ฉันจะช่วยเธอได้แล้ว
00:50:55ห้ามนั่งนะ
00:50:57ม Lara
00:50:59ครับ
00:51:00เป็นอะไรไปหรูเยียน หรือว่าเมื่อกี้ฉันเผลอทำอะไรไม่ดี ให้เธอโกรดเหร่า
00:51:06ทำไมกน่ะ เสницintérieur ต่างที่ฉันต้องการอยากกับฉันออกไปจากท่านเริ่ว
00:51:10ฉันออกไปเจ็บต่อคู่holื้ว แต่ว่าใจฉันก็รู้สึกว่างเปล่า ไม่มีความส vegดทำอะไรคือต้อง wildly หรือ?
00:51:18ไม่ ฉันไม่คิด หลิнชวน Wow!
00:51:22ак
00:51:40คุณเซ็น
00:51:54sparkling avoided
00:52:0215 ปี
00:52:05ตอนนี้สันหลายหายไปหมุ่นแล้ว
00:52:08เฮ้ นั่นรถแต่กูเสร็จไม่ใช่เหรอ สถีมึงเจ้งเชิง มารับเสร็จเหนียนหรือเปล่าเนี่ย
00:52:32แม่ครับ
00:52:38ไปแล้ว กลับสอบอะไรเหนียน recipe
00:52:42Posey นี่ นี่ Nope
00:52:44ไปแล้ว สอบอะไรเหนียนยัน ليแล้ว องไม่ท��เทปการเรา
00:52:50มารับเสร็จ mejores งั้นมาในสมสักด้วย
00:52:53เ�德 absurd ครับ มันจะไม่เห็นและ
00:52:55พกแล้ว interface เคร็จเปิด, แต่ตัว jiの uma
00:52:59สนุest справ BET
00:53:02เช่หลทางกวนและมั้น pertumb 21 me
00:53:05ตรห fist
00:53:06Rig.
00:53:07รรายปีมาร walls ลูกทุกโ是什麼 zest Star
00:53:09Rig.
00:53:10ก็พวกbird loves you.
00:53:12กลับทำกับลูกแบบนี้ I love you like that
00:53:13cierto Restaurant
00:53:16Rig Shane
00:53:16ก่อนหน้านี้ผมม ». 흰ของผิด
00:53:19ทางแต่นี้ไป
00:53:21ผมกลับตรコ vintage
00:53:23ไม่มีความเขี่ยวข้องกัน กันไป
00:53:25Piton es Muyan
00:53:26Pri then today
00:53:27ลูกเยียน
00:53:29รายปีที่ลูกไม่กลับมา
00:53:31ที่เชิงรอลูกมาหลายปี
00:53:33Lukeอย่าทำให้เธอผิดหวังอีก semua
00:53:36พี่หรูเยียน เรากินข้าวด้วยกัน ภาพนี้ผมเคยฝันถึงน้ำครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดวันนี้ก็เป็นจริงแล้ว
00:53:47ชิมดูสิ
00:53:51อาหารวันนี้ทำไมรักชาติแปลกล่ะ ไม่เหมือนที่เคยกินเลย
00:54:02คุณหนู อาหารที่คุณเคยกินคุณเสรินทำเองทั้งหมด พวกเราไม่รู้วิธีทำของคุณเสรินค่ะ
00:54:10ฉันลืมไปเลย เรื่องการดูแลฉัน 15 ปีที่ผ่านมา เสรื่อนเยียนทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
00:54:19พี่หรูเยียน ขอโทษนะครับ ผมไม่เก่งไม่ปจบเ� lucky พี่เยียนทำอาหารที่พี่อยากกิ้นไม่ได้
00:54:26ไม่ใช่ความผิดนายละ เป็นพอฉันยังไม่ชินหน่ะ
00:54:30росerna รอยกัดบันตัวสั่นเยียน
00:54:32กับที่ฉันทำแว้บันตัวคนให้ช่วยฉัน
00:54:36อยู่ตยำหน่อยเดียวกันเลย
00:54:37ทำไมถูก Laz บังเอินขหนาทนี้
00:54:39พี่หรูเยียน มองอะไรนะ
00:54:42หลินชวน นายจำได้ไหม
00:54:44บนที่นายช่วยชีวิตฉันว่า
00:54:47ฉันทิ้งรอยกัดเอาไว้วันไหลของนาย
00:54:50ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
00:54:52ฉันอยากดูหน่อย
00:54:56หมายทำไ Georg
00:54:59ตรงสัยแล้วหรือ... exemplify...
00:55:04หลิงชวรทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ
00:55:09แย่แล้วว่า!
00:55:10ขอบหัว เคอรง Lal-Lineแล้ว
00:55:13เรียบไปทำแท้งเส้อ
00:55:14แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก
00:55:20ได้ยินว่าคนที่นอนอยู่ข้างใน
00:55:22เป็นคนขอัตกตะกุลลิว
00:55:23ถ้าไม่มีคนพาследเธอมาส่งหลบพัธีอบัล
00:55:26เธอคงไม่ร countries 때문 каждว่า
00:55:27แต่ว่า ผู้ชายที่ช่วยเธอเป็นใครกันคะ เหมือนว่าเขาเป็นห่วงแข็มมาก
00:55:32พอแล้ว เริ่มอีกษาได้แล้วนะ คนไข้ผู้ผ่านใส่ต้องการรักก่อน จะเป็นผู้คนไข้
00:55:41คุณหนูของแตกูลลิวเหรอ ถ้าจีดเธอได้ แตกูลลิว ก็เป็นของฉันนะสิ
00:55:57นายหละที่ช่วยฉันไว้นะ
00:56:08เธอไม่รู้หรอว่าคนที่ช่วยเธอคือใคร
00:56:11ถ้าเป็นอย่างนั้น
00:56:14หรือเยียน หมอบอกว่า เธอผ่านของช่วงอันตรายแล้ว วางใจเธอ
00:56:21ตอนนั้นฉันโกหกเธอว่าฉันไม่คนช่วยเธอ
00:56:25ห้าปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยสงสัยเลย ทำไมตอนนี้ถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา
00:56:35หรือว่าคนที่ช่วยเหนียวหรูเยียนคือเสริงเยียน
00:56:41เอ่อ พี่หรูเยียน มันนานมากแล้วนะ ร้อยกันบนไหลฉันหายไปแล้ว
00:56:49ไม่ ไม่มีอะไรให้ดูแล้ว
00:56:51ทำไมหลินชวนให้ได้ดูประมาณขนาดนี้ ดูว่าคนที่ช่วยฉันจะไม่ใช่เขาจริงๆ
00:56:57แปลกนะ นี่คือร้อยความรักของเราเลยนะ ฉันคิดว่ามันมีความหมายมาก
00:57:03หลินชวน ฉันอยากดู
00:57:05พี่หรูเยียนผม ผมก็อยู่ตรงนี้ไง ถ้าจะดูดูตัวผมก็ได้นะ กิมข้าวกันเถอะ
00:57:15ได้
00:57:19นี่ คนที่ช่วยฉันว่า 5 ปีก่อนไม่ใช่นายสินะ
00:57:27รู้เยียน พี่เธอก็มาสงสายให้ฉันเหรอ
00:57:33ฉันกัดลึกขนาดนั้น มันไปไม่ได้ที่จะไม่มีรอย
00:57:37ไว้คุณเลย มันแต่ว่าคนที่ช่วยฉันไม่ใช่นาย
00:57:41ในเมื่อเธอสงสายให้ฉัน ฉันจะบอกเธอให้...
00:57:455 ปีก่อนเธอแต่งงาน took 달� will be the dawn
00:57:48ฉันเสียใจมากเลยไปต่างประเทศ ทุกครั้นที่ฉันเห็นรอยกstandบนไลนี่
00:57:52ฉันเจ็บบัวใจมาก ดังนั้น ฉันไปโรพยาบาทเธอรธร้อยออก
00:57:56ฉันคิดว่ารึงเธอได้
00:58:00แต่ 5 ปีence นี้ ฉันคิดถึงเธอทุกวัน
00:58:02ฉันโดยทีทุกอย่าง พลักมาหา เธอ
00:58:04ฉันไม่คิดได้ว่าเธอจะสงสายฉันเพราะรอยกัดแค่นезде
00:58:07หรูเยียน
00:58:09ในเมื่อเธอสงสัยฉัน
00:58:12ฉันไปก็ได้
00:58:14เป็นอย่างงั้นเหรอ
00:58:15แล้วทำไมเก่นstore�� ของส่ง ЕND มาถึงรอยกัดได้ล่ะ
00:58:18หรูเยียน เรื่องที่ชั้นช่วยเทอ ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน
00:58:20ไม่งั้น 5 ปีก่อนจะขมไ reviews
00:58:23สิ่งที่ชั้นทํา 잘못fuส่วน ไม่เห็นเหรอ
00:58:25จริงด้วย
00:58:26บินชวน ไม่มีเหตุผม ที่จะโกะหกเช่าน
00:58:28หรือ そ crystals Vie童 ขอโทษนะ
00:58:33ไม่เป็นไร พี่หรูเยียน
00:58:34ไม่ว่าพี่จะทําอะไร
00:58:35ผมไม่โกรชน์พี่หรอก
00:58:36บางที
00:58:37พี่อาจจะเหนื่อยมากสองวันนี้ เลยคิดมากไปเอง
00:58:40ไม่เป็นไร ผมจะไปเตรียบน้ำให้พี่อาบ
00:58:43อีกสักครู่พี่จะได้ผ่อนใคร
00:58:50ตอนฉันลืมดาขึ้นมา ค่ะที่ฉันเห็นขลินชวน
00:58:54แต่ว่ารอยบรรายของสนุยเยียญ ไม่เหมือนรอยใหม่
00:58:56ในโลกนี้ จะมีเรื่องมังเอิญขนาดนี้ได้อย่างไร
00:59:00เฮ้าหลัวไม่รู้
00:59:03ใช่อีกลับพยายัง
00:59:04อันนี้ ช่วยตัวสอบให้หน่อย
00:59:08เมื่อ 5 ปีก่อน คนได้ช่วยฉันที่รงพยาบาลหือเฉิลเป็นใครกันแน่
00:59:11นี่ลูก ในเมื่อกลับมาแล้วบริษัทเซิน จะมอบให้ลูกดูแล
00:59:15ก่อนหน้านี้ พอลูกเราถึงยอมลงทุน โครงการ AI ของศัพคูณหลิว
00:59:19ลูกตัดขาดกับตะกูลหลิวแล้ว จะถอนการลงทุนไหม
00:59:22ใช่ โครงการ AI ไม่มีลูกบริษัทหลิว ไม่มีทางทำสำเร็จ
00:59:26เราไม่จำเป็น ต้องร่วมเมื่อกับเขาอีกแล้ว
00:59:28ไม่ ถ้าอยากให้คนคนหนึ่งล้มหนักหนักก็ต้นยกพวกมันให้สูงขึ้นก่อนนะครับ
00:59:36หลิวรู้เยียน ชาติที่แล้วเธอถอนตับแหน่งรอบกระทานของฉัน
00:59:40ฉันว่าผมน่าได้หลินชวนที่มีรู้อะไรเลย
00:59:43ฉันหนังหาที่แอบช่วยเธอ ถึงทำไม่บริษัทกูลหลืมพ้นวิกริษ
00:59:46ตอนนี้ ฉันจะไปยุ่งกับเรื่องเธอเอง
00:59:49ฉันจะรอดูเธอติดกับดักของตัวเอง
Be the first to comment
Add your comment

Recommended