- 2 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณดาลในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีคนได้รับคำแม่นำ
00:30เวลาคาจรไม่อยู่
00:37เขาคงไม่อยู่ที่นี่กินผ้าคนเดียวแต่พ่อ
00:44ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนไปกับใคร
00:50จังเธอเราไปกินข้าวสองคนพ่อรู้ก็ได้
00:57คำนันไม่อยู่บ้านเหรอ
01:14สวยแล้ว
01:20สวยแล้ว
01:27นี่ประหลัดใส่ยาอะไรลงไปหรือเปล่า
01:31ผมไม่ได้ใส่อะไร
01:37ถ้ามึงแตะต้องตัวพี่กับไหร่นะ
01:40ต้องยิ่งของมันแตะแน่
01:43สงสัยว่าจะเป็นเช้าบ้านแถวนี้แล้วครับ
01:55พวกชอบห้าปาตอนนั้งคืนอ่ะ
01:57กุณแป้ไม่ต้องไปสนใจหรอก
02:00กุณแป้ไม่กลัวคนเห็นเหรอครับ
02:15เฮ้ย เดี๋ยวว่าอังมือปืน
02:22ไม่ใช่คนหาปาแล้วมั้งประหลัด
02:26ใครว่ะ
02:30มือปืนมาแล้วสรวัสพิชิตแล้ว
02:32ใครว่ะ
02:35มือปืนมาแล้วสรวัสพิชิตแล้ว
02:39มันมันเจ้าจำเรียงนี่ว่า
02:41พี่จำเรียง ไปอังรับ
02:47วารับฐานhn ¿กันต่อมะหลับ baskets
03:00ธิตต์คืน DARP
03:02orbia มันมันเจ้าจำเรียงนี่ว่า
03:06พี่จำเรียง ไปอังรับ
03:11ค่ามีนุกเลยน่ะ
03:13มันจะเกินไปแล้วนะจำเรียง
03:17เรียงไม่รู้อีกเหรอฮะ
03:19ว่าแกเป็นใคร
03:21ฉันเป็นใคร
03:23เข้าใจได้แล้ว
03:43ไอ้ปลัด
03:45คนอย่างมือ
03:47อย่าอยู่ให้ลกๆเลย
04:13ปลัด ปลัด ปลัด ปลัด ปลัด ปลัด
04:19ปลัด
04:20อย่าเอาอดมือจับมีแล้วนะหมด
04:22ไม่ แต่ปลัดก็ดูคุณเพลงมีปลักทุกคนออกเนี่ย
04:27ช่วยกันหามขึ้นลด
04:28เดี๋ยวเองครับ พาไปหาหมอสอนอัจท่าน
04:30อัจท่าน
04:31เร็ว
04:32เร็ว
04:41ไปหาหมอ
04:50น้ำมน
04:51แป้ง
04:52ทำอะไรอ่ะ
04:56เออ
04:58ถึงผมมาช้า
05:00แต่ก็ไม่น่าทำตัวเป็นสาสตี้เลยนะ
05:07ปลัดดีกว่าปริบาท ครับ
05:14โทษนะครับ
05:15สรวัสพี่ชิตอยู่ไหมครับ
05:17นายชั่ง
05:18มาได้ไงแล้วรู้ได้ไง
05:20คือผมคิดว่า
05:21ตอนนี้แป้งล่ำก็มังมีอันตราย
05:23ก็ไม่เชิงนะนายชั่ง
05:25นายชั่ง
05:26แป้งล่ำกับน้ำมูลถูกจับ
05:27เนี่ยพอแทงพลัดกระจรตาย
05:28แป้งล่ำเป็นคนเขียนจดไม้
05:30ไปรอกพลัดกระจรมาค่า
05:33อะไรนะ
05:55สรวัส มันเกิดอะไรขึ้น
06:07แป้ง น้ำมน
06:10อยากบอกอะไรพี่ไหม
06:13ผมต้องขอโทษนายชั่งด้วยนะครับ
06:19ผมกับแป้งทําตามแผนเดิม
06:21คือนัดให้บราคจอดออกมา
06:24เพื่อรอให้มือฟือที่หญิงน้ำอกประกดตัว
06:26แล้วผมจะได้เข้าไปจับ
06:27แต่ว่า
06:28ผมติดภารกิจไม่สามารถไปตามเวลานัดได้
06:31แต่ผมสื่อซ้ามานานแล้วนะครับ
06:33ว่าทีประจําที่บรา καจอชอบผู้หญิงไปจอดรถ
06:36เพื่อมีอะไรกันเบ็ค
06:37มันคือที่ไหน
06:38มีผู้หญิงสองสั Color คนบอกตรงกัน
06:40แต่พอผมตามไปถึง
06:42ก็พบว่าก็ conocarness perdon
06:47ความจริงว่าน่าจะห้ามแป้งตั้งแต่แรก
06:51BUT Expansion
06:52ทั้งสองคนยังเป็นยวบชน
06:55ผมไม่น่าป่อให้เขา
06:57kingitals แป้ง 감�กสารวัตละคือว่าน้ำ 125 600 azed unable to do
07:00ก่อนก Words Divine inha แต่ก็หนีไปแล้ว
07:04ตอนนี้ แป้งมั่นใจ
07:06ว่าคนที่ยงพี่น้ำอบไม่ใช่คนอื่นแน่นอน
07:08แต่เป็นพี่จํามาเอียงได้แหละ
07:13ให้แป้งพูดกี่หลิ انยัง
07:15แป้งก็พูดได้เหมือนเดิมแค่นี้หละพี่ก้าน
07:27พอ
07:29พอ
07:31พอ
07:33แป๊ก
07:35แป๊ก
07:37แป๊ก
07:39แป๊ก
07:41แป๊ก
07:43แป๊ก
07:45ไอ้ประหลัดมันแตกต้องแป๊กอย่างนั้น
07:47น้ำมนต์ถึงต้องลงมือ
07:51แป๊ก
07:53แป๊ก
07:55แป๊ก
07:57แป๊ก
07:59แป๊กทำอะไร
08:01ทำไมถึงไม่บอกพ่อก่อน
08:07ความจริงเด็กๆไม่ควรต้องมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
08:11ถ้ามีคนโตโต
08:13คอยขัดขวางบ้าง
08:15ผมอยากรู้
08:17ว่าถ้าคนที่ถูกจำเรียงแทงเป็นแป๊ง
08:19แค่จะรับพิชอบ
08:23แทง
08:25จำเรียง
08:27ใช่จ่ะพ่อ
08:29พี่จำเรียเป็นคนแทง
08:31แต่แกเนี่ย
08:33แทงแ้งแป๊งไม่เข้าหลอก
08:35เป็นโ stealing
08:37พี่กาพี่เห็นไหมว่านี่คืออะไร
08:39คือเสื่อกรอ
08:41แป๊งส revolves Artist
08:43ไม่ต้องมีใครมารับผิดชอบแป๊ง
08:45แป๊งรับผิดชอบตัวยังได้
08:47แป๊งป้องกันทุกอย่างไม่หมดแล้ว
08:49ต่อให้ปลัดขจรมาแต่ต้องตัวแป้ง
08:51แป้งก็พร้อมจะยิงมาในเรียาเผาขน
08:53หรือถ้าไอ้มือปืนที่ยิงพี่น้ำอบ
08:56มันมายิงแป้ง
08:57แป้งก็พร้อมที่จะดวนกับมัน
08:59แป้งไม่ได้ประมาณนะพี่ก้าน
09:02ต่อให้น้ำวนกับสารวัดมาไม่ทัน
09:04แป้งก็เอาอยู่
09:05เอาอยู่เหรอแป้ง
09:07แล้วถ้ามือปืนมันยิงแป้งล่ะ
09:10ถ้ามันยิงหัวแป้งแป้งก็ตาย
09:13ก็ไม่ได้กันหัวนะ
09:15แป้งมีแต่ความใจเร็วดวนได้
09:18สัญญากับพี่
09:20ว่าจะไม่ทำอะไรจนกว่าพี่จึกๆก็ไม่รักษาสัญญา
09:23มันใจแต่ไล้สติ
09:26ถ้าตอนเกิดเหตุจริงๆ
09:30มันมีอะไรที่ผิดคาดเย็บมากนะแป้ง
09:34หรือว่าไม่จริง สระวัติ
09:40ซึ่งก่อน ตกปืน มันเป็นของผมเอง
09:47ก็มีที่จำเรียงใช้แทงประหัดจ้อน
09:53ยังน่าจะมีที่มาเดียวกับให้ปืนเพื่อนก็บอก
09:56ที่มันใช้ยิงน้ำผม
09:58ทั้งหมด มาจากบ้านกันนั้นบูน
10:06จำเรียง จำเรียงเลย
10:30จำเรียง จำเรียง
10:45มีของกินเหลือขอมาฝากแกด้วยนะ
10:48ออกมากินสิ
10:50แล้วก็เอาน้ำเย็นมาให้ฉันด้วย
10:59กำนัน!
11:01กำนัน!
11:06กำนันครับ จำเรียงครับ
11:09มีอะไรสารวัตร ฉันดึงมาถึงบ้าน
11:16กำนัน แบทจำเรียงอยู่ไหม?
11:21เกินอะไรขึ้นสารวัตร
11:24ผมพอรัยยากกำนัน พาตัวจำเรียงไปสอบส่วนที่สถานี้ครับ
11:28ทำไมคะ?
11:31นั่งจำเรียงวันไปทำอะไร?
11:34มันร้ายแรงมาก สำคัญมาก
11:37ถึงขนาดจะต้องมาหาพ่อตอนนี้เลยเหรอคะ?
11:40รอพวกนี้เช้าไม่ได้เหรอคะ?
11:42สารวัตร อาผู้ใหญ่
11:46เป็นกำนัน ละสะดอนใจคอจะไม่ให้มีวันอยู่
11:50ให้มีวันพังผ่อนเลยเหรอคะ?
11:53หลัดขาจรถูกแทงตาย รูกเกศร
11:58ผลแทงคือแบ่จำเรียง
12:02หลัดขาจรตายแล้ว
12:08ผลแทงคืออีกจำเรียง
12:11ผมบอกว่ากำนันจะให้ความร่วมมือ
12:22คือไม่ซ่อนปว่าก็ต้องปว่าใส่นะครับ
12:27พี่จีน...
12:30พี่จีน...
12:33เกีย Barn!
12:34เกีย Barn! มีไรลูก...
12:36นี่พาได้ขึ้นรดผม
12:38พาตัวไปอาหมาตอนก่อน
12:41ไม่ทั้งแล้วศรรวัตร
12:43ไม่ทั้งแล้วศรรวัตร
12:45เกีย Barn!
12:47เกีย Barn!
12:48คุยพ่อมันชุด แค่สอบ
12:50คุยพ่อมัน
12:52แค่สอบ
12:54แค่สอบ
12:56แค่สอบหรือพ่อ
12:58เป็นสิ่ง
13:00เป็น
13:10รักเข้าขนาดนั้นเลยเลยรู้
13:14รักขนาดที่
13:16วันที่เขาตาย
13:22ลูกต้องตายตามเขาไปเลย
13:46แค่สิ
13:50ป่ายทำให้พี่เกสอนต้องตายหรือพิกาศ
13:52แป้งทำให้พี่เกียร์สวนต้องตายอ่ะพี่กาศ
14:09ไม่ใช่นะแป้ง
14:20ถ้าแป้งไม่นัดประหลัดขจร บาทนี้ประหลัดขจรกับพี่เกสอนก็ยังไม่ตาย
14:33แป้งไม่ได้มีเจ็ดจัดอาจจะให้ใครตายแป้งเอาตัวเองไปเสียงตายเองด้วยซ้ำ
14:45แป้งถามจริงๆนะพี่ทำไมพี่ถึงรีบสึกออกมาเหมือนรู้ว่าจะมีเรื่อง
14:52สองวันก่อนกำนันบวนไปหาพี่ที่เผ็ดบุรีคูดพี่รีบสึก
15:07ถ้าไมพี่กาศมองต้องตัวขนาดนี้อ่ะ
15:10แกคิดว่าเกสอนจะตอมใจตายเพราะประหลัคจรมาแอบพบกับน้ำอบ
15:14แล้วแกก็เชื่อว่าผู้ใหญ่เข็มสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง
15:18พออย่างได้เส้นสายจากทั้งเจ้านายที่กระสวงของประหลัคจรมาโค่นำหน้าจะแก
15:25ถ้าพี่ไม่รีบสึกมาแต่งานกับน้ำอบแกจะจัดการกับผู้ใหญ่เข็ม
15:31คนที่บ้านกำนันบูรณ์
15:37เขาคิดและทำแต่เรื่องได้ๆ
15:40ถ้าประหลัคจรยังบ้าผู้หญิงอยู่แบบนี้สักวันหนึ่ง
15:45จำเรียงก็ต้องข้าเขา
15:48แล้วเกสอนก็จะเป็นแบบนี้อยู่ดี
15:51แป้ง
15:53ทุกคนร้วนมีชะตากกำเป็นของตัวเองนะ
15:57แป้งล้องใจตองดีๆ
16:00ใช่
16:16ทั้งนี่ทำครัว
16:18ทั้งปืนไทยประดิ
16:21มันเป็นของผมเองทั้งหมด
16:24ผมเองก็เคยขายปืนเทือน
16:27และยังเก็บไปเต็มบ้าน
16:29ถ้าเกิดจะมีใครขโมยไปทรับกระบอกสองกระบอก
16:34ผมก็ไม่อยู่สุด
16:36ขอบคุณครับ ที่ให้ความเริ่มเอง
16:40อย่างนั้นก็เป็นอันสรุปได้ว่า
16:43มือปืนที่ยิงน้ำอบ
16:46และมือมีที่แทงประหลัดขจรตาย
16:49เป็นคนเดียวกัน
16:54ที่น้ำอบบาทเจ็บ
16:55ไม่แน่ใจว่าคู่
16:56หรือว่าพยายามค่า
16:58แล้วก็ที่แทงประหลัดขจรตาย
17:01ก็ไม่แน่ใจว่าไตรตองเอาไว้ก่อนหรือเปล่า
17:03ต้องนำตัวจำเรียงมาสอบสวน
17:05ถึงให้ทำสำนวนได้
17:07ผมหวังว่ากำนันจะไม่ปกป้องหลานสาวตัวเองนะครับ
17:13มันไม่ใช่หลานสาวตัวแทงผม
17:18ผมกลิบมาเรียง
17:20เอาให้ใช้แค่ระบายลง
17:23แรงตูนใจของมันที่ถึงท่านต้องหยินทั้งผม
17:27และข้าประรัชกระดอนให้ตาย
17:30คืนหึงหวง
17:33นั่นเท่ากำวามันหักหลังทั้งผมทั้งเกสอน
17:38มันเป็นส่นเหตุให้เกสอนต้องตาย
17:41ต้องตายแล้วผมจะเป็นปกป้องหวังกับชัมมัน
17:47ผมเอาหัวหัวมาเรียงให้บ้านของนักกำเรียน
17:52และเอาหัวหัวเขามากับตัว
17:55ก็เคยตละกันจอด
17:58ทำให้ลูกเลยต้องทาย
18:07ผมมันไม่ดีเอง
18:10มันไม่ดี
18:24มันไม่ดี
18:26มันไม่ดี
18:28มันไม่ดี
18:42มันไม่ดี
18:56มันไม่ดี
19:10มันไม่ดี
19:12มันไม่ดี
19:14มันไม่ดี
19:16มันกินซะ
19:18กินกินแล้วจะได้ไปนอน
19:20วันนี้แม่ทอบปาอร่อยอร่อยให้ด้วยนะ
19:23อ่ะ
19:24มันลูก
19:26อดนอนอีกจะมาอดข้าวอีก
19:30อือ
19:34กินอะไรไม่ลงเลยอ่ะจ้าแม่
19:36เห็นอะไรก็เป็นเลิศไอ้ประหัดขจรไปหมด
19:40พวกเอง
19:42ก็อย่าคิดโทษตัวเองให้มากกันไป
19:44ประหัดขจร
19:46เขาคงถึงค่าเราจริงๆ
19:48ท๋า
19:50ทําไม่กิน
20:02ทําไม่กินตัวไปนอนเถอะ
20:03เอ็กต้องสองคนนั่น
20:04尹 choose before
20:05ทุกคนมีสะตากรมเป็นของตัวเอง
20:07r philosopنتๆ
20:08มันไปสัจธรรม
20:10ทําไม่มานวก็
20:11เกสอน lemonade
20:13จริงด้วยพี่แป้ง
20:15เหมือนที่ลิเกรอมว่า
20:17ถ้าไม่ถึงคราวตายก็ไม่วาย ชีวาวาด
20:21ใครพิธาตเก่นค่าไม่อาสัน
20:24แต่ครั้นถึงที่ตาย
20:27วายชีวัน
20:29ใครถึงที่ตาย
20:30อ้า น้ำอบ
20:32ตื่นแล้วเหรอลูก
20:33อยู่ไหม
20:33มามามานั่งก่อนลูกมา เร็ว
20:35พอ แม่
20:37ใครตายเหรอจ๊ะ
20:42แม่จำเรี้ยง
20:44มันแทงปลัดขอจรตาย
20:45แล้วพอเกสอนรู้ก็เลย
20:48หัวใจวายตายตามไป
20:53วลัสขอจรตาย
20:56เออ ไม่ได้ยินอ่ะ ก็ทายเป็นโล่เหมือนกัน
21:00ทำไม อะไร ยังไง มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง
21:08อืม หน้านาด
21:11ไม่รู้ว่าได้ใช้ข้าบ้านของกำนันบูล
21:14Padraja
21:16มันทำระยำตัํา eveอดอะไรเอาไหวบ้าง
21:19อ่ะ
21:22เฮ้ย
21:24ป๊บ!
21:25บ๊บ!
21:27บ๊บ..
21:28โอ cassette
21:29บ๊บอย่างหน้า
21:30บ๊บ เป็นอะไร
21:31บ๊บ
21:36บ๊บ
21:38โอ submissions
21:40พี่ พี่ทำใจดี ดี ไว้นะพี่หัก
21:53การชัยนสู่สบทางนิติ วิทยาศาสตร์ เสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ
21:56ย่าติไปรับสบได้ครับ
21:58เชิญรับอีกศาสตร์ด้านนอกนะครับ
22:10อักเสร็จตร์ตรงนี้นะครับ
22:12อักเสร็จตรงนี้นะครับ
22:14เฮ้ย
22:26เฮ้ย
22:40ต้องให้เย็นอยากให้แข็นเลย
22:45ต้องให้เย็นอยากเป็นข้างนี้นะ
23:10นี่คือของมุยค่าของมุตราทั้งหมดนะครับ
23:13ในกล่องว่าจะมีไซ้ทองแล้วก็
23:16ที่ทองคำกับหมดใจนะครับ
23:17มนดับตัดสองของด้วยนะครับ
23:19จะเอาหมดใจทองคำ
23:29ไปให้อีกแปลกแล้วหมด
23:32ห้า!
23:35คุณประหลัด!
23:36แบบนี้
23:58ต้องว่าอยู่ในดังลุกด้วยกัน
24:01มีนหาลายกลับลาด
24:24ชำเรียงรักพวกพระหลัดแค่ไหน
24:34พวกพระหลัดไม่ค่อยรู้เลยเหรอ
24:54คุณประหลัดเป็นความสุขเดียวของชำเรียง
25:12ชำเรียงได้ต่ำหวัง
25:15ว่าเราจะอยู่ได้การจนแก่จนเท่า
25:24ไปดูที่ประหลัดทํา
25:30เมื่อเสร็จได้แล้ว
25:50ที่นำอบไปไม่ตาย
25:57แล้วยังไง
26:02คุณประหลัดก็ไม่เคยพอ
26:06ไม่มีประยุคกับแป้งล่ำเอง
26:10ฉันควรจะเอามีดไปทางแก่ตาย
26:17เมื่อเกินไปแล้วนะทําเรียง
26:24เยี่ยงไม่รู้อีกเหรอฮะ
26:26ว่าแกเป็นใคร
26:28ฉันเป็นใคร
26:29เข้าใจได้แล้ว
26:31ไอ้ประหลัด
26:46คนอย่างคุณ
26:48อย่าอยู่ให้ลกๆเลย
26:50ทำไม
26:56ฉันควรจะแทงแกสินอบแป้งล่ำ
26:58ทำไมฉันถึงแทงประหลัด
27:00ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้
27:03ทำไมประหลัดจะต้องตาย
27:06ทำไม
27:08ตัวเย็นในกำแข็งเหมือน
27:18แล้วก่อนว่าจะมีใส้คองแล้วก็
27:20ชื่อทำคำต้องหัวใจนะครับ
27:22นวนรับตัวสองคองด้วยนะครับ
27:34จะเอาหัวใจท้องคำ
27:36ไปให้อีกแป้งมันหรือ
27:40ฮะ
27:42คุณประหลัด
27:44ทำไม
27:46ว่าเราหัวใจท้องคำให้แป้งล่ำทำไม
27:54อา...
27:56อา...
27:58อา...
28:00อา...
28:02อา...
28:04cussions
28:06คือทำไม
28:07จะสินให้ไหร่
28:08คุณคมอาชอ είναι
28:10กับที่ไหล...
28:11อา...
28:12ถึงมั้ย...
28:13อา...
28:14อา...
28:16อา...
28:18อา...
28:28อา...
28:29ยิ่งจะเบลียง
28:38มันยังกล้ามาที่ดีกเหรอ
28:41กำนัน
28:59เย็นต้องกล้ามาที่ดีกว่า
29:05โอ้ย!
29:08โอ้ย!
29:13โอ้ย!
29:16โอ้ย!
29:20โอ้ย!
29:24โอ้ย!
29:26โอ้ย!
29:27โอ้ย!
29:36แ ก็คือตัวต้นเหตุที่ทำมีปลัดขะจรต้องตาย
29:39แกมันคือตัวหายนาทธิ์ที่ทำให้ชีวตของทุกคนต้องพร้างพิ นาส
29:44ก็คันทร์ดscheidิบปลัดจนเจอร์นันคู่ล่ะ
29:48นี่ถ้าฉันไม่อยากจับตัวต้นเหตุที่ยิงพี่เนี่ย
29:51ฉันจะไปอยู่ไม่
29:52กันกำอย corazบาปปี้ฉันเนujin
29:55ฉันกำลังเดือดร้อน แล้วประหลัดขจร เป็นคนเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ให้ฉันได้
30:00แล้วพี่จะเดือดร้อนอะไร?
30:02พี่รอดแล้ว
30:03ไม่ใช่ แก่มันไม่รู้อะไรเลยแปลง
30:06ต่อไปฉันจะทำ vasDER ๆ ต่อ
30:10พี่ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้วไง
30:13ทุกคนออกไปเสี่ยง เพื่อช่วยพี่
30:14ปัญหาของพี่ 1 มันทูกขจัดไปหมดแล้ว
30:18แม้แต่ทิตก้าน เขาก็ยังสึกออกมาเพื่อช่วยพี่
30:21สึกออกมาช่วยฉันอย่างนั้นเหรอ
30:23โก
30:24เมื่อคืนพอรู้ว่าแกไม่อยู่
30:27ก็รีบแร่นออกไปตาม พุ่งออกไปยังกับหมาบ้า
30:30หมาบ้าเหรอ
30:32หมาบ้าเพราะอะไร พี่รู้ไหม
30:35ลงกำนันเนี่ย ไปโควเขาถึงที่วัด
30:40ว่าถ้าไม่รีบสึกออกมาเพื่อคงความประพิศพี่เนี่ย
30:43รุงกำนันเขาจะจัดการพวกเราทั้งบ้าน
30:46เขาเลยต้องให้พุ่งไปเพื่อขัดขวางรุงกำนันไง
30:50พี่เคยรู้บ้างไหม
30:56พี่เคยมองเห็นตัวเองบ้างหรือเปล่าไหมพี่อ่ะ
31:13พี่เจ้าเมียง
31:30ข้าเมือบาทนึงจ้ะ
31:34โอ้ย โอ้ย โทษจ้ะ ขอโทษจ้ะ
31:58ไง จำเรียง ไม่เจอกันสนาดเลยนะ
32:03กลับมาเยี่ยมบ้านแล้ว
32:28ทำไมยังไม่มากันอีก
32:30นี่ 4 โมงเย็นแล้วนะเว้ย
32:32ไม่บอกว่าไปรับสบมาตั้งแต่บ่าย
32:37ไอ้มือก ไอ้มือก
32:40โอ้ย
32:42คุณกันไม่มาเหรอ
32:44พวกพี่ยายอ่ะ
32:47พ่อแม่เราไปรับสบที่เรามีบาทในเมือง
32:50แต่บาทนี้ยังไม่มา
32:52แล้ว 5 โมงเย็นเรามีรถน้ำสบไม่ใช่เหรอพี่แบ็ง
32:55นี่ มันเถอะเกี้ย
32:57ข้ามังไม่ตกคนร้ายขนืออ่ะ
32:59ที่จะหลาดเก่า
33:00เราบ้านเองแล้วบ้านค่ายมึก
33:02คนร้าย
33:05แม่น
33:05นี่เองหม奖ที่พี่ยายมเรียงเหรอ
33:12เอ้ย Coun ทำไหม ทำไมไม่รียดไป USDA
33:14แล้วควรบวดทำเหรอดก่อนไหม
33:16มัน empresas CEO ใช่มันเบาคุณ
33:17แต่มันจะไม่ทันเอานะเฮ่ย
33:19เรามีกันตั้งหลายคน
33:20พี่ยายมเรียงไม่ให้คนเดียว
33:21เราสู้ไหวนะ
33:22เออ
33:23ไป
33:24ก่าย sponsors
33:25สู้ ไงรัม
33:27รัมเกาะ remix จากไปไหนกัน
33:29億แม่น
33:30ไปไหนกัน
33:31ไปช่างเมียวขึ้นมาก่อน
33:33เราจะไปไหนกันเล่า
34:01กำลังอร่อยเลยนะ
34:07กูคิดไว้แล้ว
34:09ว่ามึงจะต้องหนีกับถิ่น
34:11อ้าว! อ้าว!
34:13อ้าว!
34:15ภาลาด
34:17ภาตาหรอกก็ไม่เกิดใหม่สิ ยังภาลาดหรอยกันเลย
34:21อุ้ย ยังไม่ตาย
34:23ที่แพทสยา ถูกมาลี่
34:25อิพีกตายถูก
34:27อุ้ยอะไรกู
34:29อิอากตัดอยู่
34:31มึงในละคุณกับพ่อกำนันมามากพอแล้ว
34:33อิคาตกร
34:37มึงต้องรับกำ
34:39อุ้ย
34:41แล้วตันไหร่
34:43จะพายฉันไปในหรือ
34:45เมื่อขึ้นสลัดด้ะ
34:47สลัดอะไรวะ
34:49เพราะนี่มึงอ่ะ
34:51ไม่ได้ไปหรอกสวันอ่ะ
34:53หวันอ่ะ
34:59อุ้ย
35:01อุ้ย
35:03อุ้ย
35:05อุ้ย
35:07อุ้ย
35:09อุ้ย
35:10ไม่ hogyลอยение
35:29ที่จําเรียง
35:32มึงนี้ไม่ลอด 쪽
35:35Romans Ing scalp 呼ขัดรักรไปส่งตำรวจดิกว่า
35:40เฮ้ย! อยู่ไหน?
35:43ซ้องต้ำรวจเหรอ?
35:44ไม่มีโยชน
35:45อินี่มันกราดทำเขียมมาเท่าไหร่แล้ว
35:48ต่อให้มันตายไปอ่ะ ก็ไม่มีใครสีใจ!
35:54เฮ้ย!
35:55เฮ้ย! อย่าได้! ปล่อย! ปล่อยกู!
35:58ปล่อยกู!
35:59มึง... โก้รู้แล้ว!
36:02เดี๋ยวแหละ... เจ็บเต้าไหนเหรอไปเนี่ย?
36:03เฮ้ย... เจ็บมาฮังทัวละกักอิ...
36:06ดูน่อย choosing
36:09พี่เพื่อง
36:11บางฉันนะ
36:12ตอนนี้กำนундảนบูรณ์ไม่เหลือใครแล้วนะ
36:15ถ้าพี่ติดคุกอีกคนหนึ่ง
36:16ใครจะดูแรกrueแล้ว
36:17พอกำนั่นมีเงิน อย่างข้าง
36:19นี่สิ vàพ June
36:20จะหาสมโ amazon ierian 100hmm ก็ได้
36:22กูอยู่กับพอกำนันไม่ได้แล้ว
36:24เพราะเจ้าอีกหนันมากกว่ากู
36:26พอกำนันเก็บขอทางมาจากศาล
36:27เพื่อนรียงดูมัน
36:28แล้วมึงดูมาทำ
36:33แป้ง
36:34แป้ง
36:39แป้งลำ
36:41แป้งลำ
36:43คี่แป้งลำ
36:46ปัญหลับรักมึงมากนะ
36:49งั้นมึง
36:49ก็ไม่อยู่กับมายเลย
36:52เฮ้ย
36:52เฮ้ย
36:53เฮ้ย
36:53พูดไป
36:57- ไม่ก็ Kapatol
37:09- ไปู plain
37:10ที่ไม่มีโทน
37:13พี่มันไม่แทง
37:16พี่ไม่เป็นไร・ ปานไม่เป็นไรใช่ไหม
37:19ไม่เป็นไร
37:23พารด
37:29พารดไปของฉันDr.พารด
37:36พารด
37:37ขอบคุณ
37:42พารดไปถึง
37:46พารด
37:48ความรัก
38:03ความรักอยากนักเริ่นห้องค่มใจ
38:11แค่เพียงให้เขามาเกี่ยงชิดไกล
38:15ได้ไหมให้ใจเราพร้องรักมีเรื่อง
38:21ถ้าผมคิดไว้ไปตามเส้นทาง
38:24ขอพร้องช่วยเปิดห้อง
38:26หลวงตาให้เลือกแต่งมาแล้ว
38:29ยังไงผมก็ต้องแต่งงานกับน้ำอบครับ
38:31เพราะถ้าผมไม่แต่ง แป้งจะโกดผมมา
38:34แป้งว่าพี่อบใส่ซ้อยมุกสวยกว่านะ
38:36ที่เป็นเผ็ดเผ็ดเนี่ย แป้งว่ามันไม่เหมาะกับงานกังวัน
38:40เราแป้งล่ะ
38:42จะใส่ชุดอะไร
38:48ถ้าพี่พาแป้งนี้ล่ะ
38:52แล้วเราไปดูโลกด้วยกัน
39:10หรือพรงคีดไว้ใจเราห่าง
39:14รักเราจริงจืดจัง
39:17หมดสินทางรางไกล
39:20อยากให้โลกนี้มีแค่เราเจิดได้ไหม
39:24คู่กันตลอดไป
39:26รักไปตลอดกัน
39:30เพราะพรงทยนท้าเราแย่ทาง
39:33เพื่อนลงจมอับป้าง
39:36เธอจึงล่าร้างไป
39:38ได้โปรดทัดนาคืนรักแท้มาได้ไหม
39:42เพราะพรมโปรดอุ่นใจ
39:44ให้เธอมายืมเขียน
39:50ความรัก
39:52อยากนักเกินห้ามคนใจ
39:58อยากเพียงให้เธอมายืมชิดไหล
40:02ได้ไหม
40:04ให้ใจรอบร้องรัก
40:06นักเกียวตลอดไป
40:08ต่อตามรักฮะ
40:10ความรักฮะ
40:12ความรักฮะ
40:14ความรักฮะ
40:16ความรักฮะ
40:18ความรัก!」
40:20รักกันอย่างอย่างนาน รักเดียวตลอดไป
40:25ต่อตามรักห้า คอยดูแล ไม่จริจัง
40:30รักกันอย่างอย่างนาน
40:34รักเดียวตลอดไป
Recommended
44:46
|
Up next
37:31
40:32
42:57
41:14
46:01
47:13
41:31
40:33
42:25
40:40
39:11
40:11
39:21
48:55
56:22
1:24:42
56:31
1:22:24
1:32:30
Be the first to comment