Skip to playerSkip to main content
  • 1 day ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00悲しげに咲く花に 君の面影を見た
00:09大好きな雨なのに なぜか今日は冷たくて
00:19sod out
00:20grader for dreams
00:22เจ็บที สุดที่นี่แม่น้ำไว้
00:52แกทำไม ที่อย่างนี้ อาที่สุดภายามองกับคุย
01:00พวกมันทีมิ้นที่พูดใจ
01:04ขอเอากันที่สุด ที่ให้เดียว
01:11ที่นี่แค่ว่าจะทำให้คิดหรือทุกสิ
01:16คือพวกทุกอย่างล่ะ ที่ทุกอย่างแห่งชีวิต
01:26ฟิลปิจ ผู้ก่อให้เกิดปฏิหารแน่งชีวิต
01:29ด้วยพรีมือการใช้มีชพาดตักดับพันจ้า
01:32สวัสดีแพทย์ อัสเฉรียะแห่นยุป
01:35แบบแจท์
01:41อ่าว ไปเร่งเลย ไปเร่งเลย
01:59ทีนขาวดีควินนะ กินเท่าอร่อยมั้ย
02:01เธอเลือกกินอาหารมากเลยนี่น่า
02:05จิก จิกก จิกก ติ่งนี้
02:08อะไรก็ยืบปวด capitaineอยู่ที่ความเขา
02:14นี่เธอทำอะไรของเธอนะกรนตะ
02:16เออוכจเณิthyอะ
02:17หละ
02:19กรนตะ เธอไปต่อแถวคนสุดท้ายเลยologue
02:23เอา百 монหัวอยู่เลย เดี๋ยวจะไม่สวยนะครับ
02:27อยู่มานี่โดย หนูหูน่ะ
02:30นี่เธอ อย่าวิ่งไหนนี่สิ
02:34ม้อชิมมิสุครับ มีแขกมาหาจากแผ่นดินใหญ่นะครับ
02:37แผ่นดินใหญ่
02:39เข้าเป็นใครคะ
02:41ตอนที่ 23 ความรักหลังพยุฟน
02:55คือว่า
02:56น้องสามหมอชิมมิสอีกคือโอ่ใช่ไหมครับ
03:04ใช่ค่ะ แต่ว่าพี่ชายฉันตายไปแบบครับ
03:08ผมมักรู้บอกกี้เอง
03:10เป็นว่าถูกหน้าผานนี้ท!",ล fr realize
03:13หมดว่าห่วยนะครับ
03:15พี่ชายฉันน่ะเป็นหมอประจำลงเรียนนี้
03:18คืนนึงส permissions ค Boden
03:20เค้าจะช่วยพาเด็กๆหลบภาย
03:21แต่ก็เกิดอัวที่เหตุผ่านมาได้ปีนึงแล้วครับ
03:26แล้วรู้จักกับพี่ฉันได้ไงคะ?
03:37ครั้งหนึ่งที่ต่างประเทศปับถูกขโมยเครื่องเบือ
03:39ตอนที่ล้องบากเพราะเราสาผู้ป่วยไม่ได้นั้น
03:43เพราะได้ส่งมิดผ่าตัดอันลำค่ามาให้ผมก็คือ
03:46หมอชิมิศึ
03:49ไปพ่อมิดผ่าตัดเล่มนั้นแท้ๆ
03:52ผมจะช่วยชีวิตคนคนหนึ่งเอาไว้ได้
03:56สิ่งนี้แทนคำกอบคุณในตอนนั้นครับ
03:59มิด
04:02ไม่ใช่มิดธรรมดานะครับ
04:04ที่เป็นสมัติก็ผมเลย
04:06ต้องใช้เงินประจำนวนมาก
04:08สั่งทํากับนักตีมิดมีชื่อคนหนึ่ง
04:10ให้ทำในพิเศษ
04:12อยากจะให้หมอชิมิศึ
04:14ได้ลองใช้มิดเล่มนี้ดูนะครับ
04:20ขอรับไว้แค่น้ำใจก็พอแล้วล่ะค่ะ
04:23Ramsg
04:27พี่ชันก็ตายไปแล้วด้วย
04:29งั้นคุณก็เก็บเอาไว้ใช้ก็ได้นะครับ
04:32คุณเองก็เป็นหมอซินะ
04:34ขอบคุณมากนะคะ
04:36แต่ฉันเป็นังอายุระแพทษ
04:38ไม่ใช้มิด Adventures
04:39แต่ก็ต้องมีประโยชน์มากน่าแน่
04:42เอาขึ้นไปเธอนะคะ มันเป็นสมบัติของคุณนี่น่า
04:52พี่ฉันหน้ามาอยู่ที่ก่อนนี้เพียงลำพัง
04:55และเปิดสถานพยาบาล
04:56และทำงานเป็นหมอในรงเรียนด้วย
04:59ฉันอยากจะช่วยพี่ก็เลยตามมาที่นี่ด้วย
05:02ตอนนี้ฉันนะ
05:03ก็เลยกลายเป็นหมอที่รงเรียนและสถานพยาบาลแทน
05:06เฮ้นคือค่ะ บ๊ายบายครับ
05:07ละก่อนจ้า
05:09....
05:10晴 Grant
05:11เรือเทщеต่อไปจะมักมาอะไรครับ
05:13เฮร Europa
05:13เรือเทщеต่อไปรู้สึกว่า....
05:21โว้... conf��...
05:23วะวะวะวะก็อ่านลงสิๆ
05:23หมอนอีกครับมาช้าจังเลย
05:25ตัวเองบอกเองก็จะรีบแล้วอีกมาแท้ๆ เลย
05:28อนุ๊คคับ
05:29หา
05:31โ everyas
05:32โ Conan ครับ because are welcome
05:34ไม่มีเรือเข้ามาแล้วนะ
05:34เมร้อผายุใหญ่เข้านะ
05:36some h
05:36Red
05:37อاي
05:38โอ้ หมอเหอะ ไม่มีเรื่องออกแล้วลา มาทำเรื่องบินเค้าน๊ะ
05:45อ้าว ไม่มีเรื่องบินหรือคะ น้ำที่ดอกดจาก เอาอัลกๆ
05:56ทุระกฎาลหน่อยนะคะ
05:59ก็ค яв膽กับบ้านผมน้ goose ว่าแต่ว่าคนนึกจะไปทำงานที่โรภรมยาบาลในเฝือง
06:03ก็เพราะว่าฉันน่ะ รักพี่นะคะ ฉันอยากจะช่วยงานของพี่ค่ะ
06:15ตอนนี้พี่ชาติคุณก็เสียไปแล้วเนี่ย แต่คุณก็ยังไม่ออกไปจากก่อน
06:18นั่นสินะคะ แต่ฉันก็ไม่มีที่ไปแล้ว
06:22อยู่จนชิ้นแล้ว สินะครับ
06:25ออft ค่ะ
06:27ที่หมอชิมิสุเสียไปนี่...น่าเซ็น่าจริงๆเลย
06:32สัญญากันแรกแท้ๆว่าถ้าเจอกันอีกครั้งนึง จะมาดื่มได้กันหน่อย
06:35ค่ะ พี่เขาเป็นหมอที่ยอดเยี่ยมมากเลย
06:42จะว่าไปแล้วอย่าไม่รู้จักเชื่อกันเลยนะคะ
06:45ฉันชื่อชิมิสุ พิยมิค่ะ
06:50บลักแจ็กครับ
06:57คุณ democrat อาจ самоеกับ autobiมาก
07:00ที่มิสุว 감사합니다
07:04จับมาสะคิ๊เจตแน่ จงจะให้อาจ JENN รักไปน้อนวิลลิ่ง longtime Saint Cheah
07:09เหมือนว่าธรมานใหญ่เลย
07:11สงสัยอาหาร จะเป็นพิธ ไปเดียวนี้ละค่ะ
07:12равствуйте reflections ครับ
07:15ลูกของผม ยุดดี ดี ก็บอกว่าปลดหัวมากเลยครับ
07:18แล้วก็อาจ JENN ด้วยนะครับคุณหมอ
07:19ว่านคุณก็ด้วยหรือค่ะ มีไห้ไหม
07:22หมอคะ อายะโกข์เขา
07:24หมอครับ ลูกผมอันเตียนออกมาใหญ่เลยล่ะครับ ไม่ยอมหยุดด้วย
07:27อ๋อ นี่มัน อาหารเป็นพิษแน่ ๆ เลย
07:30หมอแบกแจ๊ก คะ
07:32หมอคะ
07:36ขอโทษนะคะ เกิดอาหารเป็นพิษกันนะคะ
07:39ลบกวนหมอช่วยหน่อยได้มั้ยคะ
07:41อาหารเป็นพิษ ยังนั้นหรือครับ
07:44ค่ะ ต้องไปดูตั้งยี่สิบถึงสามสิบที่นะคะ
07:47ถ้าทำได้อยากขอให้หมอช่วยอีกแรงนึงค่ะ
07:49ได้เป็นโรคทางอายุรกรรมไม่ใช่เลยครับ
07:51ผมเป็นหมอสลายกรรมนะ
07:53แต่ว่าหมอค่ะ นี่เหตุทุกเชิดนะคะ
07:56ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาแบกแยกสาขากันนะคะ
08:01ยังไงตอนนี้ก็ไม่ใช่ฉากที่ผมจะออกโรง
08:03ขอตัวค่ะ
08:05หมอค่ะ นี่จะมายอมช่วยกันจริงๆ ใช่ไหมคะ
08:10งาก็ผมก็คือการใช้มีดผ่าตัด
08:13ตัด สุดคุณเป็นอายุระแพทย์ พูดเอาไว้เองนี่นะ
08:17คุณน่ะ
08:18เอาอย่างงั้นก็ได้
08:21เอ้า ไปกันเธอ ค่อย ๆ ไปทีละบ้าน ทีละบ้าน
08:29ว่าทีแบบนั้นใหม่ความว่ายังไก่ของเขานักทุกชายคนนั้น
08:35วันนี้เด็ก ๆ ไปซื้อขนมตามร้าน
08:37ที่เรือวันนี้มาส่งก็เลยป่วยกันหมดเลย
08:40หมอคะ จะทำยังไงดีคะ
08:42นอนอยู่เฉย ๆ นะ
08:44ทำลังกายให้อุ่นไว้
08:45ถ้ามีทางองเสียมากเข้าให้ดื่มน้ำชาวร้อน ๆ นะคะ
08:50ตาลายบ้างหรือเปล่า
08:52ต้องรอดูอาการกันต่อไป
08:55ถ้ามีอะไรก็ไปตามฉันนะคะ
08:59ยุ่งจนหยังได้มือแมงมาช่วยเป็นแบบนี้นี่เอง
09:02เดี๋ยวเขากลับไปยองมาช่วย
09:06คุณใหญ่คะ
09:07เอา หมอชีมิสุ
09:09เหนื่อยหน่อยนะครับ
09:11เพราะว่า Girl
09:12มีแค็มหมอกลับ เดียนที่พึงพาได้
09:13มีอีกคนหนึ่งค่ะ
09:14แต่ว่าเขาช่วยอะไรไม่ได้เลยค่ะ
09:17หอะ
09:18ที่ BA 1996 照นประ budgetsх Persaud서
09:20เชื่อมิฝึง
09:25ช่วยหน่านะครับหมอ
09:26อร่อย ผมมีแม่กแรงใกล้อีก smile
09:28แล้วครับ
09:30กสลุ่ทีออกจากแข็งแรงดิ Lane
09:32เดี๋ยวก็หายแล้วนะ
09:33ทนหน่อยกลับไหน
09:35คุณคุยขี่จักยานตกจางณภา สาหัр Universitetraalo
09:45มาเมื่อไหร่ เมื่อกี้ยังพึ Getting caught in a
09:57เมื่อกี้ยังพึ่งส่วนกันอยู่เลย
10:02ถ้าทางจจะรacia รกยานพระถุกพระยุพัantas
10:04ที่หมอไม่ยอมออกไปช่วยก็เพราะว่า คออยู่รับเหตุชุกเชิญเหรอคะ
10:09ก็งั้นแล้ว พอตรนแถวนี้มันแย่ แถมทางก็มืดอีกด้วย ก็เลยคิดว่าของเกิดอุปฏิเหตุ
10:16ไปตรวจโลกเสร็จหมดแล้วเหรอ อาการหนักกันหรือเปล่า
10:20ไม่ค่ะ ไม่มีอาการทางประสาทเลย
10:24นั้นก็แค่อาหารเป็นพิศธรรมดา ถ้าเป็นบอทนีน้ำละแย่แน่ ทรวงนี้บรือนนี้คงจะหายเอง
10:34เอาล่ะ คราวนี้ถึงตาผมล่ะ
10:42คุณได้ไปพักสักก่อนเถอะ ทรวงนี้ยังมีอีกเนอะ
10:46ไม่ค่ะ ฉันจะช่วยค่ะ
10:48ได้เป็นงานกองสารยีแพทย์นะ
10:50นั้น ช่วยค่าเชือให้ก็ได้
10:58ผ่าได้ยอดเจี่ยมมากเลย นี่คือมีดนั้นเหรอ
11:02คิดว่าเช่ว่าต้องมีลำไส้ชีขาดแน่
11:04ก็จะชนกับหินทอนตกล้องมา
11:07มือเร็วอะไรอย่างนี้
11:13หมอคนนี้ยอดเจี่ยมจริงๆ
11:20ไม่มีอะไร ต้องเป็นห่วงแล้วค่ะ
11:28ished
11:50ต้องมาทนอยู่บันกรอยอย่างงี้ทุกวันนี่ ลำบาปแย้เลยนะคะ
11:59แล้ว...ไม่รอบ
12:02เพื่อเป็นการตอบแทงที่พูดอย่างนั้น
12:06ฉันจะแสดงฝีมื้อธรรมหานทานนะคะ
12:08งั้นเราบกวรเฉิดทำข้าวใส่ชาร้อนให้ Прfil 2
12:11เคพูดทานคุณชอบ Boot ใส่ชาร้อน
12:15แล้ว...พรวงนี้นะคะ
12:17ข้าวใส่ชาร้อน
12:18ถ้าเกิดเรือออกไม่ได้จนถึงมะลืนแหละคะ
12:21ข้าวไฟชาร้อน
12:24ใจร้ายจังเลย อย่างนั้นก็น่าจะให้ฉันที่ทำอาหารให้ทานสักครั้งหน่อยนะคะ
12:29ไม่ต้องร้อ
12:31หมอครับ หมอขยมมีครับ
12:34เห้อ หมอหน้าพูปลายังอยู่เอกแล้วเนี่ย
12:375 ผู้สิบัญญาติดถัดนะ
12:40คือว่าผู้ยายบ้านฝากมาบอกให้หมอไปพูดในงานเปิดเทอประชุมใหม่ของโลงเรียนนะครับ
12:48ทำไมถึงหน้าปลูกปะเหรอ
12:50หยุดเดียวดีนะ เสียบริยาติดิ่ง
12:56นี่น่า ด้วยเหตุผลบางอย่าง
13:00ก็เลยต้องย้ายผิวหนังคนอื่นมาปลูกแทน
13:03เปลี่ยนให้มีสีเดียวกันดีกว่าเหรอ
13:05อย่างนั้นจะดีกว่านะ ถ่าสีเดียวกันแล้วเวลาแต่งงานกับคนสวยสวยอย่างหมอคิโยมีก็จะไม่ปลาดด้วย
13:11แล้วพูดเจาและสะละ แล้วเรียบรีบกลับไปสะที
13:26เอ๊ะ วันนี้ก็ไม่มีเหลือนเหรอคะ ทำกดอากาศตามเหรอ
13:31ผมไม่ใช่ว่าตอนนี้อยู่กับหมอสาวแสนเซยบรรกอดนั้น
13:34แล้วก็กำลังกินข้าวใส่ชาล้อที่เขาทำให้อยู่แล้วนะคะหมอ
13:38ฟังนะค่ะหมอ ห้ามนอกแจ้เด็ดค่านั้น
13:41นอกไก่อ่ะ
13:42จำเอาไว้ด้วยนะคะ
13:44อะไรเหรอ
13:46เปล่าครับ
13:47อ้า...ด้วยความคิดของผมว่านะ
13:58เหรอนะ...พวกเราจะได้มีห้อประชุมดีขนาดนี้ยังไง
14:02ไม่รองเรียนแห่งเนี่ย...ประทุ่มแห่งเนี่ยนะ
14:05ขนาดได้โตเกียว ยังไม่มีดีแบบนี้เลยนะครับ
14:10หมอครับ ช่วยผู้อะไรสักหน่อยเธอนะครับ
14:12แต่ว่า...
14:13น่า...จะพูดอย่างงั้นสิครับ
14:15เข้าใจแล้วค่า
14:17ใช่แล้วค่ะ
14:23ชิมพิสุยจากสถานพยาبาล ค่ะ
14:25หอประชุมนี้ สวยงามดีนะค่ะ
14:28แต่ว่าแทนที่จะสร้างหอประชุมใหม่
14:31อย่ามีสิ่งที่น่าจะทำมากกว่า ไม่ใช่เหรอค่ะ
14:33อันที่จริง
14:35ฉันคิดว่าคุณจะซ้องหน้าฑotomacam ด้านหลังมองโดนก่อนดีกว่าริง
14:38โห้
14:39ถามีฟนตกติดต่อกัน พื้นดีก็จะสุด
14:41วันนี้พรุ่งนี้อาจเกิดวัติเหตุก็ได้
14:44อาจมีผู้เค้าร้ายเหมือนพี่ฉันอีกก็ได้
14:48ชาวบ้านทุกคน เจ้านะที่ทุกท่าน
14:51ขอความกรุณา ให้ความสมพันกับหน้าผามากกว่าหอประชุมด้วยค่ะ
15:11ไปล่าล่าไปหรือ
15:28แค่ได้อยู่กลางๆคนคนนี้
15:30ทำไมถึงนู้สึกอุ่นใจขึ้นมาทันทีเลย
15:34ทำไมต่อหน้าคนคนนี้
15:36เราถึงได้ร้องให้ได้อย่างเต็มที่กันนะ
15:39ตั้งแต่พี่ชายตายไป
15:41เราไม่เคยสบายใจได้ขนาดนี้เลย
15:44นี่คือ...ใช่...นี่คงเป็น
15:52ทำไมถึงไม่แต่งงานแล้วคะ
15:55ผมเนี่ยเป็นพวกอัตพาน
15:57เป็นพวกนอกข้อกในโอการแพทย์
16:00ไม่สามารถแต่งงานกับใครได้เหรอ
16:02แต่ว่าคุณมีฝีมือดีขนาดนั้น
16:05คุณได้ยอดเยี่ยบกับผมอีก
16:07ไปดูแลเด็กๆบนเก่าด้วยลมพัง
16:10มันไม่ใช่เพราะความสามารถพิเศษอย่างนั้น
16:13คุณทำยังไงกันอ่ะ
16:15ถึงฝากฝันไปได้
16:16แต่ว่าฉันน่ะ
16:18คิดว่าจะไปจากเก่าแล้ว
16:20ทำไม
16:22เพราะว่า...คุณจะไปจากที่นี่
16:26เหลือไหร่ ร้ายสะละ
16:29ไม่ค่ะ ไม่ใช่เรื่องเหลือไหร่เลย
16:32ฉันพูดจริงค่ะ
16:33หลือประสัตว์...
16:34เพราะของผมน่ะ
16:36จะเป็นตัวนำโชคร้ายสลับคุณ
16:38ไม่นะ...ไม่นะ...
16:41ไม่นะ...ไม่นะ...ไม่นะคะ...ไม่...
17:08เหลือไหร่ ร้ายสะละ
17:11เพราะว่าผมน่ะจะเป็นตัวนำโชคร้ายสลับคุณ
17:14ลืมประสัตว์เถอะ...เรื่องของผม
17:21น่ะ...ตัวนั้นไม่ได้นะ...
17:24อันตันไหร่ อย่าไปใกล้น่ะผา
17:27ไม่ได้ยินเลยเหรอ
17:29รีบออกไปจากตรงนั้นเร็วเข้า
17:32มีจังนั้น...
17:34อ้าว...
17:36อ้าว...
17:38อ้าว...
17:40อ้าว...
17:42อ้าว...ว่าไงนะ...
17:45ใครไม่ได้กรุป A กับกรุป O บ้างอ่ะ...
17:47ขอไม่ได้จากน่อย...
17:51ถ้าเกิดตายไปตอนที่ครูใหญ่เมื่ออยู่อย่างนี้
17:53มันก็ไม่ความรับหิดชอบผมน่ะสิ
17:55หมอค่ะ...ได้ปลัวชื่อลูกขึ้นใช้ด้วยเธอค่ะ
17:59ถอยหน่อยครับ...มันเก็กกับ
18:01จะ...จะพาตาที่ทั้งสองคนเลยเหรอ...
18:04ทำได้จริงจริงน่ะเหรอ...ว่าอยากจะเทื่อเลยอ่ะ
18:07อ๋อดูเมื่อเขาสิ...
18:21นอกมือวัยกับเป็นมือกลเลยละเนี่ย...
18:24โอ้ย...พวกใหญ่บ้าน...
18:26เพราะเขาวัยวะภัยในชีขาดห้าแห่ง...
18:29ขอข้ารักษาทั้งหมดจากหมู่บ้านเลยกันแล้วกันนะ...
18:32ทั้งหมดก็...หนึ่งร้อยล้ั้นเย็น...
18:34อุตตายแล้ว...เงินขนาดนั้น...
18:36เกินที่จะไว้จ่ายให้คนงานที่สร้างหอประชุมยังไงล่ะ
18:39โอ้...แต่ว่านั่นมัน...
18:41ก็ให้เขารอไปก่อนก็ได้เนี่ย...
18:44ทิงนัลสลับซ่อมนับหามาให้ถลมยังรอได้เลย...
18:47แล้วก็เกินข้าหอประชุม จะรอไปหน่อยไม่ได้เลยอย่างไร
18:50ออุ่...คือ...
19:00สิลิตแดที่ฉีดก็หัวใจเล็กเกินไป...
19:03เป็นร่างการที่ทนการผ่าตัดไม่ได้
19:06แต่ว่าถ้าไม่ผาวัยว่าภายในทั้งห้าแห่งก็คุยจะไม่รอด
19:10อย่างไรก็ต้องใช้เวลาให้น้อที่สุด
19:12มาเฮ้ย...ใช้ไม่ปล่อยให้ตายเด็ดคาด
19:18ผ่าตัดเสร็จแล้ว หลับไปกับซ่ะ
19:21เออ...คือ...แล้วรอดหรือเปล่าครับ
19:30ไม่รู้
19:33กลับไปได้แล้ว
19:35หมอ...หมอแปล็ดแจ็ก
19:41ช่วยเด็กได้หรือเปล่าคะ
19:43อ่า...ตรอดภายแล้ว
19:46ดีจัง...หมอ...ขอบคุณมากนะคะ
19:52หมอคะ
19:53ว่าไง...
19:55ตอนที่ฉันได้เห็นเด็กกำลังจะถูกหน้าผ่าทะลมทับ
19:59ฉันอยากไปช่วย
20:02นิน้ำมัดเป็นงานของฉันจริงๆด้วยซินะคะ
20:06อ๋อ...ใช่แล้วล่ะ
20:08แต่ว่า...มาตั้งพูดแล้ว
20:10เดี๋ยวก็เธอถึงแผลนะ
20:12แต่ว่า...ฉันคงไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ
20:15พูดอะไรอ่ะ
20:17อยากจะ...อยู่บนก่อนนี้...
20:20นานก่อนนี้จัง...
20:22หยุดพูดอย่างนั้น...เข็มแข็งเอาไว้...
20:24เธอถ้าอยู่ต่อไปนะ...
20:26จะพอมีหวังอยู่
20:28หมอคะ...
20:32มีดนั้น...ขอฉันเธอนะคะ
20:34มีดหรอ...
20:36ขอมีที่ยอดเยี่ยมของหมอเล่มนั้น...
20:39ให้ฉันเธอค่ะ
20:41อ๋อ...
20:43ขอบคุณค่ะ...
20:45เพียงแค่นี้...
20:47ฉันก็สามารถนอนตายตาหลับได้อย่างหมดห่วงแล้ว
20:51คุณคิยมิ...
20:52อย่าพูดแต่ว่าจะตายสิ...
20:55ในที่สุดคุณหมอ...
21:00ก็เรียกที่ฉันเป็นครั้งแรกแล้วสินะครับ
21:03ไว้ก็ดีศิมิซุ
21:06ในเดียวนะครับ
21:11ประแว้ว!
21:12ประแห้ว!
21:14ในเด็ก...
21:17วัย...
21:18ปล่อยนะครับ
21:19หมอชิบมิซุ...
21:23โอ้...รู้สึกตัวแล้วเหรอ?
21:26รอตาจิแล้วนะหมอชิบมิซุ!
21:28เด็กที่หมอเข้าไปช่วยก็รอดด้วยนะ
21:30ต่าเองก็ออกมาอยู่ที่นี่จนถึงเมื่อกี้
21:32เขาเฝ้าอยู่ตลอดเลย
21:36อยู่ในข้าหมอไปเช็คนะ
21:41คุณรอดแล้วนะครับ คุณก็อยู่นี่
21:44เพราะก่อนนี้ อย่าจะเป็นต้องมีคุณอยู่ต่อไป
22:00มันนยัง้ายายาย
22:30ที่สุดสุดติ เป็นคลาดเมื่อที่ิสุดการที่ดู
22:44อัสติ ดูปร้อม
23:01พันมาสวัสดี
23:06ปีกันต้องกันกลับ
23:07น้ำต้องเก็ดไป
23:12โลกอยากให้จะที่ขอใหมีที่ที่สุดได้
23:17อย่างนั้น นาจบายังที่สุด คู่สุดนั้น
23:24ไม่งานจะสุดการที่สุดชั้น มีตุ่มมันคลิกับขอให้นะ
23:29มีที่สุดด้วยก่อน
23:42ตัวอย่างต่อต่อปัด
23:45มองพาตัวสมองทำให้เราลูกก้อยชลาดมากก่อนนี้ไม่ได้เหรอ
23:49เฮ้ย นั่นมัน เอาไว้ หัวด้วย
23:52เพื่อดังๆที่มีปัญหาทั้งสมอง
23:54ผมจริงทำการวิจัยดีขึ้น
23:56คุณทำรายธรรมชาติเร็วมาก
23:59น...นาดะเรมัน...
24:01แต่ตอนนั้น ผมได้บอกคุณไปแล้วนะ
24:03ถ้าเกิดนาดะเร ชลาดได้ทะเท่ากับเขาแล้วก็
24:06ได้ก็...
24:08ตอนต่อไป กาถ้าทายกับนาดเร็ว
24:15เมืองหลังก้าทายทำ
24:17วาว มา...
24:23โอเคเยอแล้ว

Recommended