- 3 hours ago
น้ำผึ้งขม EP 10 (ตอนที่ 10) ดูย้อนหลัง วันที่ 12 พฤศจิกายน 2568
Category
📺
TVTranscript
00:00สุดที่สุดท้าย
00:30ป้านหัวแตกเป็นแบบนี้
00:32เออนะ
00:33ตอนนี้ดีกันแล้ว
00:35โอ้โห
00:37พ่อกวางน้อย
00:38ทำอยากเล่นขายของ
00:40พี่ตกลงแกจริงจังกับเขาว่ะ
00:42อืม
00:43ก็ดีนี่
00:44แต่ปัญหามันอยู่ที่คุณจวง
00:51ฉันไม่รู้จะแก้ปัญหามไงวะ
00:53พ่อเนี่ย
00:55ฟังไงแห้ว
00:56แกอายุปูรณีแล้ว
00:58ต้องตัดสินในใดไม่ได้แล้ว
01:01คือฉันไม่ใช่ควรตัดสินใจ
01:03คุณจวงหรือไม่ยอมแน่ๆ
01:05อ๋วยๆ
01:07เรียนผูกไม่เรียนแก้
01:11เอ่อ
01:12นี่
01:13เอางนี้ไหม
01:14เพราะแพะแก้หายเนี่ย
01:15ไปเที่ยวดิ
01:18แก้คิดว่าฉันมีอารมเที่ยวดีวร Online
01:20ยิ่งเบาทั surprised
01:22ไม่ใช่
01:23ฉันไหมถึงแกกับ அ som
01:25แกนะ
01:26แต่เที่ยมกันสองต่อสองเนี่ย
01:28เฮ้ย
01:30ฉัน
01:32กันหนุ้ย
01:39เอาวางตรงนี้เลยค่ะพี่ฉัน
01:46เหนื่อยไหมคะ
01:48ดูสิคะ เพราะความส่วนของหนุ้ยเลยค่ะ
01:51ทำให้พี่ฉันละมาก
01:52แถมไม่มีใครไปส่งคุณปูอีก
01:54ไม่เป็นไรหรอกครับ
01:56ผมเต็มใจครับ
01:57ขอบคุณนะคะ
01:58คุณนุ้ยไม่ต้องว้ายครับ
02:00มันเป็นน่าเทียงของผมอยู่แล้วครับ
02:02คุณนุ้ยจะอะไรเพิ่ม จะ Katrina
02:05ไปซื้ representing
02:08วันนี้พอเท่านี้ก่อนแบกว่า
02:11แค่นี้พี่ฉันคงเต็น hinéndできมากแล้ว
02:13คุณนุ้ย mind you
02:16อย่าเรียกชั้นเลยครับ
02:18เรียกชั้นหรือในชั้นเหมือนคนอื่นนะครับ
02:20ผมกระดากนะครับ คุณนุย
02:22จะให้นุยเรียกอย่างนั้นได้ยังไงpled immun f
02:34พita$
02:35ท้ามอะไรอยู่อ่ะ
02:44ก็ START ท้ามอะไรอยู่หรอเ lasting
02:48นุยเห็นว่าคุณปู้ชอบบ้ายพร้าค่ะ
02:50เจ้าเลยทําสวนบวทจะได้รมดอกบว intentional
02:54นี่ นุยกำลังว่าฉันดูแลคุณปูไม่ดีหรelinหรือ phenomenon
02:59เปล่านะคะ cubic degree ยังไม่ได้ปูดแบบนั้นเลย
03:03เธอลืมหรือเปล่า ว่าใครเป็นคนควรพูมดูแลลบ้านหลังนี้
03:07แล้วถ้าเกิดว่าใครคนนึงเกิดนี่จากบ้านป้aren ทางบ้าน câลโชน
03:11ฉันก็ควรแสดงกำลับผิดชอบ ไม่ใช่เหรอจ๊ะ
03:14หนุยต้องขอโทษคุณจวงด้วยนะคะ
03:16แต่หนุยขอคุณปู้แล้วค่ะ
03:18ขอคุณปู้?
03:21ฉันก็ไม่มีความหมายเลยสินะ
03:24ไม่ใช่หรอกค่ะคุณจวง
03:26หนุยแค่...
03:27เด็กอย่างเธอจะไปรู้ว่าไร
03:29นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ
03:33ทำโดยที่ไม่เห็นตัวคนอื่นเขา
03:36หนุยขอโทษค่ะ
03:38ทุกอย่างในบ้านนี้ฉันเป็นคนจัดการทั้งหมด
03:41และฉันก็คิดถีทั่วแล้วมันควรจะเป็นแบบนี้
03:44ที่หลังจะทำอะไรหัดคิดให้ดีก่อน
03:47อีกความอยากได้ใครมีของเธอ
03:50มันอาจจะทำร้ายจิตใจคนอื่นเขาก็ได้
03:55มีอะไรกันเหรอฮะแม่
04:08แม่ฮะ
04:13นุยเขาก็มีสิทธิ์ที่จะคิดทำอะไร
04:15และเปลี่ยนแปลงอะไรในบ้านหลังนี้ไม่ใช่เหรอฮะ
04:18เจ๊
04:20ที่แม่เคยบอกเคยสอน
04:22ว่าทำอะไรให้รู้จักเกรงออกเกรงใจ
04:25ไม่ข้ามหน้าข้ามป่าผู้ใหญ่
04:27มันไม่ได้ซึมสักพระสูตรโลกเลยหรอจ๊ะ
04:29ถ้าแม่ไหมเคยสั่งสอน พวกว่าอย่าง
04:33องดีมันก็ส่ง exams
04:34ที่บาถนุยก็สอนเรื่องอะไรพวกนี้บ้างไม่ซ episódio
04:37หรือว่ายุ่งจนไม่มีเวลาได้พaleynapหรือย่าง
04:40ไม่ค่ะ พ b
04:43ถ้าไม่เคยมีใครสอนเรื่องมาราย焼ตพวกเมี้ย
04:45ฉันช่วยได้นะจ๊ะ
04:48ไม่จำเป็นหรอกคุณจวง
04:51Person頂พู กลับมาแล้วหละคะ
04:58น่อยไหมคะ ในชานนี้ก็ช่างละเลยหน้าที่จริงๆ
05:03นุ้ยก็เป็นพระยาฉันเนี่ย
05:06นุ้ยก็มีสักษ์ มีสิทธิ์ทุกอย่างในบ้านหลังนี้
05:12ไม่ว่าเขาอยากจะทำอะไร
05:13ก็ทำได้ทำแน่น่ะ
05:15คุณปูกค้า นุ้ยไม่ได้
05:19ฉันเห็นว่า ไปหาอะไรฉันกิน
05:21จวงเตรียมผลไม้วันนี้ตัวเยียนแล้วค่ะ
05:26ส่วนของว่างนี่ก็มีเคก 2% มีค่ะ คุณปู
05:29ทุกอย่างที่คุณชุมพูดมา
05:30ฉันไม่อยากกินทุกอย่าง
05:32นุ้ยไปหาอะไรฉันกินมา
05:34คุณปูค่ะ
05:37ไม่หาอะไรคุณชุม
05:40ไม่มีค่ะ
05:56โอ้โห ร้านสวยเหรอ
06:11อืม ที่ประจำอ่ะ
06:14มือเขาก็ชอบนะ
06:16เรียกฉันมาที่เนี่ย
06:21มีอะไร ว่ามอ่ะ
06:23ก็ เรื่องนุ้ยอ่ะดิ
06:27นุ้ย?
06:28นุ้ยทำไม
06:29ฉันส่งสารเขาอ่ะ
06:31แล้ว
06:32เธอว่า
06:34คิดว่าฉันจะช่วยนุ้ยยังไงได้บ้างอ่ะ
06:37ฉันว่านุ้ยเขาทลมานใจที่ต้องอยู่อย่างนั้นอ่ะ
06:39ถามเขาหรือยังเหรอ
06:41ว่าเขาทลมานหรือเปล่า
06:42ทลมานสิ
06:43ฉันมั่นใจ
06:45อย่างน้อย
06:47นุ้ยก็ไม่เคยยิ้มอย่างมีความสุขเลยสักครั้งอ่ะ
06:49ก็...
06:50ไอ้ที่นุยมันไม่มีความสุข
06:51มันก็เป็นผมแม่ของนายนั่นแหละ
06:57ทอดที
06:59ฉันรู้
07:00แม่ฉันก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นุ้ยต้องเป็นทุก
07:03ทำไงได้อ่ะ
07:06แม่นายเขาก็อยู่แบบนั้นมาตั้งนานแล้ว
07:09เพื่อนฉันนี่ละที่มาที่หลัง
07:11เธอบальความว่าไง
07:13chor.. ไม่มีอะไร
07:16ฉันหมายถึง.. แม่นายเขาก็อยู่บ้านほางนี้ parallel
07:20เพราะ instituteконจะจากแจงทุกอย่างในบ้าน
07:22วันนึงไอนวมันเข้าไปเป็นในหญิงของบ้าน
07:24มันก็มือเป็นทรัพส์เศ้นเข้า
07:26ก็ไม่แปลกหรอกถ้าเขาจะไม่พอใจ
07:28ฉันควรจะทำอย่างไร
07:35ที่กระตอบจริงๆไง
07:37โอ้ย
07:38เคยรักษานำใจคนอื่นบ้างไหมเนี่ย
07:40โทษนะ
07:41ฉันไม่ถนัดเลี้ยงไข่ ฉันชอบรุงตรงมากกว่า
07:47อืม..สวนเรื่องนั้นอ่ะ
07:49ไม่ต้องห่วงหรอก
07:51ฉันตั้งใจไว้อยู่แล้ว
07:53ว่าพอฉันเรียนจบ
07:55ฉันก็จะหางานที่มั่นคง
07:57แล้วก็พาแม่ออกไปอยู่กับฉัน 2 คน
07:59แม่หน่ายของยอมหรอก
08:01ฉันก็ต้องยอมแล้วล่ะ
08:03ฉันกับแม่รักกวนอัปุมานานแล้ว
08:05ถึงเวลาที่จะให้อัปุ
08:07กับนุยเข้าอยู่กันตามลำพัง 2 คนสักที
08:13นี่..ฉันถามในตรงตรงเคยนะ
08:15ได้คิดแรกกับนุยหรือเปล่า
08:23เฮ้ย..ฉันแสวเล่นอ่ะ
08:25มันอึกอักไปได้
08:27ฉันหิวแล้วอ่ะ
08:29ฉันหิวแล้วอ่ะ
08:31สั่งอาหารเธอ..ในเลี้ยงนะ
08:35น้อง
08:43เสร็จเรียบร้อย
08:45โอ้โห น่าทานจังเลยค่ะ
08:47ทานกันเลยสิค่ะ
08:49กำลังน้อนน้อนเลยค่ะ
08:51อืม..
08:53อ่ะ..
08:55ไม่มีใครทานเลยอ่ะ
08:57ใครจะเป็นกล้าทานหรือ
08:59อ่ะ..
09:01อะไรเนี่ย?
09:03ถ้าเปล่าไม่มีอะไรข้าง
09:05อืม..
09:07ก็เอาอย่างนี้สิค่ะ
09:09คุณกูก็เปิดงานก่อน
09:11เดี๋ยวทุกคนฉันได้ทาง
09:13อืม..
09:15ฉันได้กินอย่างไรอ่ะ
09:17อืม..
09:19พี่ฉันคะ
09:21สวยป้อนนี้คุณกูใหญ่สิค่ะ
09:24เออ..
09:25เออ..
09:27คุณนุยนั่นเลยค่ะ
09:32ป้อนนี้คุณพูแข่อหน่อยสิค่ะ
09:35นุยเร็วสิ
09:36ฉันอยู่แย่แล้ว
09:38ก็ได้ค่ะ
09:40โอเค ฉันอยู่แย่แล้ว
09:45ก็ได้ค่ะ
09:51ทำอะไรทางกันคะ หอมเชียว
10:00ขนมปักหน้าหมูเหรอคะ หน้าทางจัง
10:05นุยนี่แข็งแล้วค่ะ ฉันไม่เห็นรู้เลยว่าเธอทำอาหารเป็นด้วย
10:11จวงทานดูสิ หรือก็ทำอร่อยเนอะ
10:15จวงรถของท่อดิวค่ะ แล้วก็พยายามเรี่ยงให้คุณปูด้วย
10:21มันนี่แล้วสมภาพนะคะ
10:24นุยขอโทษนะคะ นุยลืมคิดไปค่ะ
10:29ฉันก็ไม่ได้ชอบทำอาหารสามซากจำเจดหรอกนะจ๊ะ
10:33แต่ฉันรู้ว่าอะไรที่มันดีกับคุณปู
10:37ของบางอย่างอร่อย
10:40แต่ไม่ดีรถสุขภาพ
10:42เข้าใจใช่ไหมจ๊ะ
10:47คุณจวงมาก็ดีเลย
10:49ฉันว่าจะหวานคุณจวงอ่ะ ให้ช่วยจัดดระเปลาให้ฉัน
10:53ไปต่านกับวานสัก 4-5 วัน
10:544-5 วันเหรอคะ
10:57ดีจังไหนค่ะ จะได้พักยาวๆ
11:00เอ่อ ถ้าอย่างนั้น
11:02จวงคุณจะต้องติดรถคุณปุ๊บไปซื้อของหน่อยนะคะ
11:05บ้านคุณสันฐานนี้ยังขาดของอีกหลายอย่างนะคะ
11:09ฉันไม่ได้ไปบ้านสันฐานเหรอไหม
11:11บ้านสันฐานเหรอไหม
11:13เหรอคะ
11:14แล้ว...
11:15แล้วจะไปไหนนะคะ
11:17ฉันจะไปหันนิมูนกับหนูอีก
11:33ส่วนจะเป็นที่ไหน
11:35จะฉันทำหนูอีกทีหนึ่ง
11:41เข้าใจแล้วค่ะ
11:44ถ้ายังนั้น...
11:46จวงจะไปเก็บกระเป๋าให้นะคะ
11:48เราไม่มีก้าห์ไป
11:49ไม่จ๊ะ
11:50ถ้าขาดหรืออะไรก็บอกฉันได้นะ
11:52เดี๋ยวฉันจะให้ช่วงออกกระเป๋าทางไว้ใหม่ให้
11:57ขอบคุณค่ะ
11:59เรา...คุณปุ๊บจะไปไหมไหนคะ
12:01พุ่งนี้...แต่เช้า علricia
12:04เรา...
12:05แต่ให้เอาชุดให้นามไปด้วยไหมค่ะ
12:07อืม
12:08ท่า
12:38เฮ้า นุย
12:50คุณเจน
12:53ยังไม่นอนนะ
12:55นุยลงมาเติมน้ำนะคะ พอดีมันหมด
12:58คุณเจนเพื่อนกลับมาเหรอคะ
13:01อืม
13:03ปีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ
13:13คุณเจนดื่มมาเหรอคะ
13:16อืม
13:18อะไรนะคะ
13:20จี๊ตนี่เหรอคะ ดื่ม
13:22อืม
13:24ก็นิดหน่อยออกเทล
13:27ก็จี๊ตมันไม่เคยดื่มอ่ะเจียคะถึงได้เมา
13:31ขอบคุณนะคะที่ดูแลพาจี๊ตไปส่งที่บ้าน
13:35เอ่ แต่ว่าไปไงมาไงคะถึงได้ไปดึงด้วยกัน
13:39ก็
13:40เอาเจ้าค่ะ
13:42คุณเจนที่ไปนอนพักนะคะ
13:44นุยก็จะไปเติมน้ำแล้วก็รีบขึ้นนอน
13:46พวกนี้นุยออกแต่เช้าค่ะ
13:48นุย
13:50นุย
14:04นุยอยากไปเหรอ
14:05อะไรคะ
14:07นุยอยากไปเที่ยวกับประพูกเหรอ
14:10ไอ้บ๊าประพู Toward
14:12ก็
14:13นุยไม่ได้อยากไปใช่มั้ย
14:15ถ้าไม่ได้อยากไป
14:18Nุยก็ไม่น Wirtschaft
14:20ทำอย่างงั้นได้ยังไงห藏คะ
14:22เดี๋ยวคุณปุก็
14:24ก็บอกไปตรงๆเลย
14:25Whit that the
14:26ก็จะฝืนตัวเองทำไมอ่ะ
14:27ไม่เป็นไรค่ะคุณเจน
14:28นุยไปได้ค่ะ
14:31ฉันบอกกัปุู้เอง
14:33เดี๋ยวคุณพูดอารมเสียประเปล่า
14:36นุย
14:42ต้องหนีไปด้วยกันไหม
14:45หนี
14:49คุณเจนหมายความว่ายังไงคะ
14:54ก็หนีไปด้วยกันไง
14:56ฉันกับนุย
14:59คุณเจน
15:00คุณเจนเหมาวมากแล้วนะคะ
15:02ขึ้นไปนอนนะคะ
15:04ฉันไม่เหมาวฉันไม่เหมาวนุย
15:06นุยไปกับฉันนะ
15:08ฉันอยากจะช่วยนุยจริงๆ
15:10คุณเจนปลอดนะคะ
15:11คุณเจนเหมาวมากแล้วจริงๆนะคะ
15:13ขึ้นไปนอนหาเชื่อนุย
15:14ฉันก็บอกว่าฉันไม่ได้เหมาว
15:16ฉันรักนุย
15:18นุยไปกับฉันนะ
15:20คุณเจนปล่อยนุยนะคะ
15:22ได้บอกอะไรปล่อยง่ะ
15:24คุณเจนเหมาวมากแล้ว
15:26นุยจะคิดว่าคุณเจนไม่เคยพูดอะไรออกมา
15:29นุยไปก่อนนะคะ
15:31พวกนี้ถ้าคุณเจนตื่นมาแล้วหายเมา
15:33ค่อยคุยกันค่ะ
15:35นุย นุย ฉันรักนุย
15:38ฉันตรงสารนุยอ่ะ
15:40เราไปด้วยกันอ่ะ นุยนะ นุย
15:42ไปนุยนะคะ นุยจะก่อนคุณเจนแล้วนะ
15:45นุย เธอไม่ได้ยินฉันอย่างไร
15:47ฉันรักนุย ฉันบอกว่าฉันรักนุย
15:49ถ้าหลักหนุย หนุยได้ยินไหม
15:51ได้ยินสิ
16:02ได้ยินชัดเจนเลย
16:12คุณเจน คุณรู้ยังค่ะ
16:14คุณรู้ยังค่ะ
16:16เขาเป็นอาสภัยก่ะ
16:18เขาทำอย่างนี้ได้ยังไง
16:20ไม่ต้องหาแบบนี้ยังไง
16:40แจน คุณ
16:44ไม่ต้องหาแบบนี้ยังไง
16:50แล้วคุณปูถามรุยเรียงค่ะ
16:52ว่าเขาคิดอะไรกับเจนหรือเปล่า
16:56ไม่นะคะ
16:58รุยไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น
17:00แต่การให้เธอให้ความสินสนบ
17:02แล้วก็ไปไหนมาไหนอัพเขา
17:04มันทำไมเขาเข้าใจผิดได้นะ
17:06แม่ฮะ
17:08รุยเขาไม่เกี่ยวหรอกฮะ
17:10เจนผิดเอง
17:12ได้รู้จักเจนดี
17:14ถ้าไม่มีใครทำไมเข้าใจผิด
17:16เจนก็คงจะไม่
17:18เป็นอะไรแล้วล่ะ
17:20ฉันตัดสินใจแล้ว
17:22ฉันไปดูคอนโดแถวสามย่าน
17:24ใกล้มาหาไล่เจนไว้ล่ะ
17:30อ่ะ
17:32เจนเข้าใจอ่ะ
17:40แล้วแต่คุณปูจะเห็นสำควรนะคะ
17:42ก็ดีเหมือนกันนะแม่
17:44เธอจะได้ไปอยู่ด้วย
17:46คุณปู
17:58ฉันหมายถึงเธอกับเจน
18:06คุณปู
18:10ก็ดีเหมือนกันนะแม่
18:12เธอจะได้ไปอยู่ด้วยกันสองคน
18:14แม่ลูก
18:16นะฮะแม่
18:28นะฮะแม่
18:30ดูค่าใจจ่าย
18:32แล้วที่ต้องแรมเหมือนเดิม
18:34เหมือนทุกเดือนที่เคยทำ
18:36ไปหนุย
18:38ไปหนุย
18:52แม่ฮะ
18:54เต็นขอโทษนะแม่
18:56เต็นขอโทษนะแม่
18:58คุณปู
19:14นุยไม่สบายใจ
19:16ฉันตัดสินใจแล้ว
19:18แล้วมันจะดีกันทุกคน
19:20นุยเชื่อฉันเธอ
19:22คุณจวงเธอคงเสียใจมาก
19:24ene
19:30ยินorse
19:32ไม่ introductory
19:33นุยเชื่อฉันมี expe
19:34คุณในเธอเรียนจบ
19:36เราทั้งสองคนก็ต้องย้ายออกไปอยู่ดี
19:38แล้วทำไมเรไม่รอถึงวันนั้น
19:39รู้ใช่ฉันทำแม่แม่
19:41ไม่รู้สักหรือค่ะ
19:42เก็นฉันคงไม่ Core
19:43นุยเชื่อฉันคงรอมา
19:46มันพูดออกมาไม่ได้หรอก
19:48ฉันรักฉันห่วงนุ้ยมากนะ
19:57ใช่ฉันทำใจได้ยังไง
20:00เพราะมีคนมาบอกรักเมียดฉัน
20:03โถ่คุณปุ๊
20:05ฉันตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว
20:08เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก
20:11ค่ะ
20:14พวกนี้ฉันจะผ่านโดยไปหาเพื่อนสนิทฉันเน่ะ
20:18เราจะไปทำอะไรอร่อยๆด้วยกัน
20:21ที่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองคนจริงๆซะดี
20:24หนุย
20:27หนุยยังไม่สบายใจใช่มั้ยเนี่ย
20:32ถ้างนั้นงี้ฉันขออยู่ดูแลหนุยเนอะ
20:38อย่าเลยค่ะคุณปุ๊
20:42หนุยอ่ะ
20:43ถ้าฉันอยู่ไม่ได้เหรอ
20:46คุณปูกลับไปที่ห้องเธอค่ะ
20:48ยังไง พรุ่งนี้หนุยก็ต้องไปกับคุณปูอยู่แล้วนะคะ
20:53ห้อ...
20:55น่ะด่ะ
21:01นั้นคือนนี้หนุยรีบรอนบักพอร์ตนะ
21:07คุณปู
21:11เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้
21:13ฉันถือว่าเป็นเรื่องใหญ่
21:16ถ้าฉันจัดการทางที่ฉันเห็นสุนควร
21:19เพราะความสบายใจของทุกคน
21:26หน้อยห่วงก็แค่คนจวงค่ะ
21:29ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:46ไม่รู้ป่านี้
22:01เจนเองค่ะแม่
22:02เจนเองค่ะแม่
22:11เจน...แม่
22:13เจนเข้าไปได้ไหมครับ
22:15แม่นอนแล้วลูก
22:21แม่นอนแล้วลูก
22:25แม่...
22:26ไว้ค่อยคุยกันพวกนี้นะลูก
22:28แม่นอน
22:44แม่นอน
22:46แม่นอน
22:48แม่นอน
22:52เธอเธอเธอเธอ
23:22อ้า ฉัน
23:42เพ่าของว่ากับครูดินไปใส่ลดที volts ห назisineทุovyกลุ่ม schooling จะได้ทานกลับไปในลด
23:46คุณปูแม่ของขับรถให้ล่ะครับ จะได้ไม่เหนื่อย
23:50โอ้ยพี่ฉัน โจ้นไหนเขาจะไปขึ้นมูล จูจีดูดีกัน
23:56พี่ฉันจะไปด้วยทำไม
24:00จริงด้วย ไม่อยู่ตามลำพังหรอกเมียวฉันสองคนบ้าง
24:16แม่ แม่ฮะ แม่ฮะ เมื่อตื่นเหรออย่างน่ะแม่
24:42แม่ฮะ แม่ตื่นหรืออย่างค่ะแม่
24:46แม่ฮะ แม่
24:49แม่ แม่ฮะ
24:52แม่ แม่
24:55ไปขึ้นเธอข้าวสายแล้ว
25:04ไปขึ้นเธอนุ้ย
25:06ที่เราไปเที่ยวนะ
25:07ดูทำหน้าเข้าสิ
25:09รีบไปค่ะ
25:11เดี๋ยวเขาอดไปบอดี
25:13ไปค่ะ มา
25:15อัปู
25:18อัปู อัปูช่วยแม่ด้วยฮะ
25:20พี่อะไรดิ
25:22แม่เขาเป็นอะไรไม่รู้ฮะอัปู
25:24ช่วยแม่ด้วยฮะอัปู
25:35เกิดอะไรขึ้นคะ
25:37ก็สอบทอวัยนะสิคะ
25:39อุ้ย งานร่วมอีกตามคืน
25:44คุณจวง
25:45แม่ฮะ
25:47แม่ แม่ฮะ แม่
25:49คุณจวง
25:50คุณจวง
25:51แม่เป็นอะไรไม่รู้อ่ะ
25:52ในชั้นแม่วรถออกแม่ว
25:53ครับ
26:03แม่เขาเป็นลุ้ย
26:09สามารวม
26:11แม่นมัน
26:15ที่สุดที่สุดที่สุด
26:45ทางนูนี้เขาเล่นใหญ่นะนม
26:48แล้วคุณปูก็ได้ไปเชื่อ
26:50นูซี คุณนูอีกแล้วอดไปเที่ยวเลย
27:02ถามจริง
27:05เออ...ไม่เป็นไร
27:08น่าเสร็จดายชิป
27:10อดเจอน้องหนูของแกแล้วไว้แห้ว
27:13แล้วนี่เด็กเด็กตลอเล่นเหนือเขาอยู่นั้นเนี่ย
27:19โอเค ไม่เป็นไร
27:21แก้ไปดูแรกคุณจวงเถอะ
27:27ไหนบอกว่าจะมีคนมาเล่นกับพวกเราไงคะ
27:29ไม่เห็นมีใครมาเลย
27:31ปักษาก็เป็นอยู่ทุกที
27:33พี่เพชยังไม่ชินอีกเหรอ
27:35มีแต่งานงานงาน
27:37ไม่เคยรักษาสัญญาอะไรได้จักอย่าง
27:40น้องเผ็ด
27:42น้องป่าป่าก็รักษาสัญญาเรื่องที่จะพามาเที่ยวไม่ใช่เหรอคะ
27:45แต่ป๊ะปาก็รักษาสัญญาเรื่องที่จะพามาเที่ยวไม่ใช่หรอกคะ
27:52ใช่
27:57ไม่โขดป๊ะป่านะคะ คนดี
27:59พี่ทัศ
28:01ได้เดินดูรอบรอบหรือยังครับ
28:06ยังเลยเจ็น
28:08ตอนแรกก็จะลอเพื่อน แล้วก็เดินดูพร้อมๆกัน
28:11แต่นี้มันเบี้ยวค่ะล่ะ
28:13งั้นเดี๋ยวผมพาพี่เดินดูเองครับ
28:15เผื่อพี่อย่าตัดสินใจ ซื้อเก็บไปเองคนเดียวเลย
28:20โฮ พี่แท้ก็มาเรื่องงาน
28:24น้ำพอไปกันถึง
28:27สองสาว
28:28จะไปไหนกันคะ
28:29แล้วป๊ะปากก่อนสิ
28:31กว่าเด็กๆไปเดินเล่นนะพี่
28:33ที่นี่เล็กๆ เดี๋ยวผมให้พนักงานช่วยดูแล
28:41เอี้ยง
28:43ฝากดูเด็กน้อยสองคนที่มากับเพื่อนพี่ด้วยสิ
28:47โอเค ฝากด้วยนะ
28:48คุณจุงจันมารักษาตัวที่นี่ได้สองสำปีล่ะครับ
28:52สองสำปีเลยเหรือ
29:07ümanคนที่น่ากังวด
29:10เธอก็เลยคิดว่า ไม่จำเป็นต้องบอกคนทั้งบ้านมะครับ
29:13饭น้อยน่าจะบอกลูกนะครับ
29:16ㅇ은
29:16ผู้หญิงก็อย่างนี้เหรอครับ
29:18ยิ่งคนเป็นแม่ด้วยแล้วเนี่ย
29:21เวลามีปัญหาอะไร ก็ไม่อยากจะบอกลูกแล้วสามี
29:24ให้ไม่สบายใจนะครับ
29:25ไปว่า你的บริย bring your people
29:33มีพวกน์จรูปต้องอยู่หลงภัยบัตย์ตอนที่ 10 วันไหม
29:41เป็นนักเลยเหรอ
29:43อันนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ
29:45พพดีไม่ได้ Truman
29:48ก็ไม่ได้จ้ะหรอ
29:49ฉันไม่รู้ allaินยีมลูก dank
29:51เก้ม hop
29:54นั่งคนบาท
29:56แม่
29:58แม่ไงไม่นินทาเขาเลยนะ
30:00ถ้าบาทแม่ก็บาทหมดเนี่ยอะไร
30:02พี่ฉันน่ะบาทสุดเลย
30:05พี่ฉันรู้มาทั้งนานแล้วใช่ไหม
30:07ว่าคุณจวงอ่ะโปรดจริง
30:13มันเนี้ย
30:15รู้จริงๆด้วย
30:24ฉันแม่ฮะ
30:35คุณพูก
30:48ทำไมจะไม่บอกฉันน่ะ
30:50非常พย acrylic
30:51ทำไมที่ Grü
31:00และจะบอกเจ photo as a thousand
31:02จะแม่ได้ช่วยดูแลแม่ได้
31:04ถ้าฉันรู้ว่าเธอปุ่ย
31:07ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอทำอะไร月oscadow
31:09ทำไมฉันมากๆแบบนี้
31:11เพราะแบบนี้ยันกำ bridged
31:13จริงถึงไม่บอกใคร
31:15จริงรู้ตัวดีเขาว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก
31:17จริงยังดูแลคุณปุ
31:20แล้วก็ดูแลลูกวัย
31:22ไม่ต้องให้ลูกคอยดูแลเหรอ
31:28จั requirement
31:31ให้โอกาสลูก นี่ดูแลเทอบ้าน
31:34จะไม่เป็นไรจริงๆค่ะ
31:37เดี๋ยวบ้านนี้ก็คงกับบ้านได้แล้ว
31:39มอเขาบอกให้แม่พักอยู่ที่นี่ก่อนฮะ
31:43แบบว่า คาอยากจะดูแลคนปุ๊กแล้วคลับ hot
31:46ฉันโตแล้ว
31:49คนที่บ้านก็ต้องเยอะแยะ
31:52จริงด้วยค่ะ
31:56นุยก็คงดูแลคนผู้ได้ดีอยู่แล้ว
32:04แม่ฮะ ระหวังที่แม่พักรักษาตัวอยู่ที่นี่
32:08ฉันจะค่อยๆย้ายข้าวแยะของไปไว้ที่คอนโดนะฮะ
32:11แล้วพอแม่หายดีแล้ว
32:13เราก็จะยายออกสักบ้านกันนะฮะแม่
32:32ไม่ต้องสิ่งใจไปนะคะ
32:35เดี๋ยวคุณพูดเถอะก็พาไปเที่ยวใหม่
32:37ไม่ใช่ค่ะนุย
32:39นุยไม่ได้อยากไปเที่ยวเหรอค่ะ
32:41อ๋อ แล้วรองให้กับไหมราคาคนดีของนุย
32:49อ๋อ ดูสิ ตายจริง ไม่รองให้ใหญ่เลย
32:53ไม่รองราคาคนดีให้คนดีนะ
32:55นุยเป็นคนดีจริงๆเหรอคะนุย
32:59ก็จริงนะสิคะ
33:01ถ้านุยเป็นคนดี
33:03แล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้
33:05นุยต้องทำยังไงคะนุย
33:07นุยรู้สึกผิดกับคุณจวงมาก
33:09ถ้าไม่รู้สึกผิดกับคุณจวงมาก
33:11ถ้าไม่นินว่าอยู่สักคน
33:13ปันนหาทุกอย่างมันก็ไม่เกิด
33:15ทำไมพูดอยู่ยังไงคะ
33:16ท่านุยอย่าง cualesนุยอยู่ังไงนะคะ
33:33พัญต inclus
33:35อยู่อย่างที่เขาเคยอยู่นะทruck
33:38อยู่อย่างไม่มีหัวใจนะครับ
33:40อยู่อย่างไม่มีหัวใจนะ学 joka
33:42นั่วน opposition
33:45นมก็รู้ว่าคุณบุกับคุณจวงเหล่า
33:47นมไม่รู้ค่ะ
33:49ไม่เคยรู้
33:50และก็ไม่อยากจะครับร foreground
33:53นมไม่ทงสานหน้อย
33:54ไม่ทงสานคุณจวงเหล่าคะ
33:59อีกไม่นานคุณจวงเฝ้าจะไปจับที่นี่แล้ว
34:02ทุกอย่างกำมังจะจบนมนะคะ
34:07คุณบุใจหลาย
34:09คุณปู้ไม่ได้ใจร้ายค่ะ แต่ว่าคุณปู้นะ ทำดีที่สุดแล้ว
34:14แต่การทำดีของคุณปู้ สร้างความเจ็บปวดให้ดังนุย แล้วก็คุณจวงนะคะ
34:22คุณนุย
34:23น้อง
34:24น้อง
34:39เจ็นกับแม่ไม่ต้องยายออกไปไหนแล้วล่ะ
34:46ไม่เป็นไรฮะ เจ็นคิดว่ายายออกไปน่าจะดีสำหรับทุกทุกคน
34:53พระปูกับเจ็นได้ไม่ต้องลำบากใจฮะ
34:57เจ็นชอบนุยอ่ะ
35:05พูดได้ พูดมาเธอ
35:09เจ็นชอบนุยอ่ะ
35:13แต่คิดว่าแค่ชอบนะฮะ
35:16ชอบในความดีของเขา
35:18สงสารเขา
35:20ชอบในความมีอธยาใส
35:22ชอบความเป็นตัวนุยอ่ะ
35:24แต่เจ็นมั่นใจว่ายังไม่ใช่ความรักนะฮะปุ
35:27แต่เมื่อคืนน่ะ
35:30เมื่อคืนอ่ะ
35:32เมื่อคืนเจ็น
35:35เจ็นดื่มเยอะไปหน่อยอ่ะปุ
35:37เขาปปั้ เขาบอกว่าคนเมาเนี่ย
35:41มักจะพูดความในใจนะ
35:45แต่ความในใจ มันก็ต้องมาพร้อม dues았สีฮะ
35:49ถ้าไม่ใช่พวก speculative คำพูดอย่างนั้น
35:52มัน path overd香 เจนดืดข่านนะปุ
35:57ในใจของคนเรา Joey
36:00มีเรื่องราวมากมายนะปุ
36:02แต่ก่อนที่มันจะออกมาจากปาก
36:05มันก็ต้องผ่านความคิดก่อน
36:06ผ่านกันกันกล้องก่อน หรืออย่างน้อย มันก็ต้องให้เวลาในการตกตกรก่อนสิฮะ
36:21อ่ะขอโทษเนอะ ใจร้อนไปหน่อย เจ็บไหม
36:28ension 365 อันธ่ายัยกล้อง 1994 อันธ่าย ว่า Moses here
36:33อันธ่าย สบายจาย และหว่างเจ็นกับ bis about golf
36:36แค่ Coconut เราไม่เคยมีปกทษาพท globe ต้องกังวลฮะ
36:37nuri เขาเป็นแบบนวลฮะ flower
36:39หวันกันกะพंถุเดงคละกัน What's Pablo ราของ Strategy
36:46กันพายจารย์ไปหน่อยมา bred หรืออคีร scorpion
36:51อ่ะ อัน promoted by Don หรือครับ
36:54อาว่าคาด รายKNOWNாวไปไหนหร Johannes
36:58อันนั้นเจนรู้ฮะ
37:02รู้
37:04ฉันรู้อ่ะ
37:06ฮะ
37:14ฉันก็มีส่วนผิดอ่ะ ที่อยู่ให้แกไปใกล้ชิดเขา
37:18มันไม่เกี่ยวกับจิดหรอก
37:20มันอยู่ที่นุยแอน
37:22หรือควรจะรู้ว่า อะไรควรไม่ควร
37:25ฉันก็รู้สึกผิดอยู่ดีอ่ะ
37:27ยิ่งชวนในเจนไปดึมยิ่งรู้สึกผิด
37:42ถ้าในเจนไม่ดื่มก็คงไม่เกิดเรื่องแบบเนี้ย
37:45ไม่ต้องückนี้
37:54ถ้ามันหนาวมาสynchron button
37:57จริงด้วย นี่ลืมไปเลย ขอโทษนะ นี่ควงวุ่นวายเกินไปหน่อย
38:03You serious สิ แต่งไงก็ขอบคุณนะ
38:08แล้วนี่หลังจากนั้นแต่งพี่วี กิดต้องบินเลยใช่ไหม
38:12โอ้ แค่คิดก็ใจหาล่อง
38:16เดี๋ยวๆๆ ลายกรุปเราก็มี เพื่อนๆเราก็คุยกันอยู่ทุกวันอยู่แล้วนี่
38:21ก็คุยในลาย มันไม่ได้ลากกันออกมาหาเลยกินกันได้แบบนี้นี่
38:26อย่างไรน้อย 3 ปีก็น่าจะกลับมาที่ปีแหละ
38:30ปีละครั้งเยี่ยนะ
38:32อย่าดาวมาหน่อยเลย
38:34เดี๋ยวนี้มีแฟน นี่ก็ลืมเพิ่มเหมือนแล้ว
38:39เอา จะรีบไปไหนกิด รอก่อนสิ
38:43ไปหนึ่งนะจิด
38:46เฮ้ย นุย อีนุย จะไปไหนอะ
38:49ครั้งเดิมแล้วค่ะ
38:50ขอบคุณค่ะ
38:51พี่กิด
38:52พี่กิด
38:55นุย
39:06พี่แทรก็น้องนุยในเอง
39:08กิดเล่าให้ฟังบ่อยบ่อย
39:10พี่กิดดินท้าอะไรนุยคะ
39:13อาย
39:15อ่าอะไร
39:17กิดชอบเล่าถึงน้องสาวที่สนิทกันตอนเด็กๆอะ
39:19แต่โตมาก็ไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว
39:21นี่วันก่อนก็ยังเล่าอย่างตื่นเต้นเลยว่า
39:23เจอน้องนุยโดยบางอื่น
39:25น случа Всё
39:27นี่ К Gasps
39:29นี้คุณปุ๊บ
39:31เป็นเพื่อนมีมีค่ะ
39:33หนุย
39:35ทำไมเป็นแนะนำทุกคนว่าฉันเป็นเพื่อนหม่า
39:37บอกเขาไปหรือว่าฉันเป็นสามี ú
39:41มีเรื่องอะไรไม่เชบาจรงหรือole
39:45เรื่องคุณปุ๊บ
39:47จะถึง Kes structural
39:49นุ้ยมีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า
39:54เรื่องคุณปุริม สามีนุ้ยใช่ไหม
39:58สามี
40:12เอี้ยง เด็กเด็กล่ะ
40:14มองเบต้องคอยหละคะ เนี่ยคะ อยู่นี้นะคะ
40:16หายไปแล้ว
40:27เบต พลอย
40:37เบต พลอย
40:39เบต พลอย
40:41เบต พลอยมานี่ลูก
40:45เบต พลอยมานี่ไง
40:48เบต ฉันเห็นเด็กเด็กเค้า
40:49นี่ ป๊ะป่าบอกแล้วใช่ไหม
40:51ว่าอยากคุยกับคนแปลกหน้า อย่าไว้ใจใครอ่ะ
40:53เบต ฉันขอโทษค่ะ
40:55ป๊ะป่าบอกแล้วใช่ไหม
40:57ว่าอยากคุยกับคนแปลกหน้า อย่าไว้ใจใครอ่ะ
40:59เบต
41:01ฉันขอโทษค่ะ ทำเพิ่งฉันเองอ่ะ
41:03อย่าไปดูเด็กเลยนะคะ
41:05ทีหลังก็ยังมือยุ่งมุ้นไว้กันเด็กๆ
41:07ทำไมได้รับหนูยาตอ่ะ
41:09อ้าว รับคุณนั้นพ่อภาษาอะไรอ่ะ
41:11ป่อยลูกเล่นตลองทางแบบนี้
41:13ฉันเห็นฉันก็เป็นห่วงสีหรือมันเล่นด้วยอ่ะ
41:15จะไปดูเหรอ
41:17คนสมัยดีไว้ไซน์ไม่ได้
41:19ไม่รู้ก็ถามสิ
41:21ไม่ใช่พูดต่อส่างๆใส่กันแบบนี้
41:23คุณว่าอะไรนะ
41:25นี่คุณว่าผมมารยาตตามอ่ะ
41:27นี่ลูกผมเนี่ย
41:29เกิดอะไรขึ้นนะพี่ทัษ
41:31คุณแถมดาว
41:39น่ามมานะคะ
41:41ไม่ärkeวนหรอ
41:43คุณแถมดาวเธอเป็นเจ้าของรีสอสตนี้
41:45ไว้ใจได้ครับพิทัษ
41:49-พี่จะไปดูเหรอ?
41:51พี่ไม่ใช่คนแถวนี้��lean eating
41:54ไม่ใช่คนแถวนี้
41:56ผมขออนะนั่มตัวอย่างสนร項การนะครับ
41:58นี่พี่สันทัษ
42:01รุ่นพี่ของผม
42:03เขามาดูรีสอสตที่ผมบอกขาย
42:05แต่พี่ทัษเขาต่าสินใจแล้วครับ
42:07ว่าเขาไม่ซュー
42:09มา synagogue
42:15พี่ยังไม่ได้ baterนิใจเลยน่ะเจ็บ
42:17เอ้า ก็เหร tort พี่บอกว่า พี่ พี่ไม่ชอบ
42:20ไอครุ่นส่วนผมิ่งคนpha 하지ชอบก็ได้
42:22เออ..นี่оротรยฟ์เด็ก
42:24อยากทางเคคกับอีกไหม
42:26เอาค่ะเอาค่ะ
42:27น้องพลอย
42:29พอแล้วนู
42:30แตะน้องพลอยอยากทางเคคอบ please
42:34szRApod ไปสี่or там
42:35เกี่ยงใจคุ rall świe
42:37นี่ไม่ต้อง Keller ใสล่ seats
42:38เดี๋ยวนะ ไปหยิบเคคให้นะ
42:40ไม่เป็นล่ะหรอกคุณ
42:48พี่...ดูเขาดิ
42:50นี่พี่ท่าน คุณแสงดาวเนี่ย เธอเป็นคนน่ารัก
42:54แล้วก็นิสัยดีมาก ที่สำคัญอย่างโสดด้วยนะครับพี่
43:03ก็เป็นแบบนี้ไง ถึงได้โสด
43:08ไม่นึกเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
43:12ก็จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
43:14ว่าแบบนี้ไปลอตนวุนข้างก่อนดีกว่า
43:16เธอน้องนี้จะได้คุยอะไรได้สำนว
43:26นี่ ว่า นี้ไปรอโตนน้วนก่อนดีกว่า เพื่อน้องนี้จะได้คุยอะไรได้สนว
43:42เดี๋ยว จะไปไหน
43:46ก็ ไม่เป็นไรค่ะ
43:49นี้คุยได้ค่ะ เพื่อพี่นี้มีคำแนะนำอะไรดีๆ
43:55พี่กิจช่วยหนุยด้วยนะคะ จีนไม่รู้จะช่วยยังไงแล้วอ่ะ
44:10เรานองหนุย ย้ายกลับไปอยู่บ้านไม่ได้หรอ
44:15ทำไม
44:20เดี๋ยวเล่าให้ฟังแล้วนี้
44:23บอกให้มาอยู่ไหนกันก็ไม่มา
44:27เฮียวอ่ะ เกร็งใจแม่จีน
44:30ดูนี้เลย จะไปไหนก็ไม่ได้
44:34ต้องจมอยู่ในนารกบ้านฟุนฟุตลอดไปแบบนี้หรอเนี่ย
44:37ก็ฉันไม่มีที่ไปนี่จีน
44:40มีสิ
44:44หนุยมีที่ไป
44:46พริงแต่หนุยอยากจะไปหรือเปล่า
44:49โอ้
45:04ไว้ของป่ะ
45:07ไปอยู่กับป่ะ นายลกนะ
45:12มาอยู่กับบ้านนะลูกนะ
45:16น่า
45:18นุ้ยอยากมาอยู่ที่นี่ที่สุดเลยค่ะ
45:23แต่ว่า
45:25แต่อะไรล่ะนุ้ย
45:27ถ้านุ้ยไปไหน
45:31ก็เท่ากับว่านุ้ยผิดสัญญา
45:33บันนี้จะเดือดร้อนค่ะ
45:36ก็จริง
45:37เงินก็ไม่ใช่น้อยๆด้วย
45:40คุณแม่ค่ะ
45:43เราเอามาระจกของคุณย่าให้เงินไปก่อน
45:45ไม่ได้หรอกค่ะ
45:47ตามพี่นัยกรรม นุ้ยก็ขายทรัพย์สินพวกนั้นไม่ได้อยู่ดี
45:55ส่วนเงินของป่า
45:57ก็ต้องเอาไว้จ่ายค่าสงตกิจ
46:00ไปเรียนที่อังกฤษตั้ง 3 ปีนะลูก
46:03ผมไม่ไปแล้วก็ได้ครับ
46:06เอาเงินไปไหนตัวนุ้ยกับครับ
46:09แม่ต่อเกต
46:11จะไปอยู่แล้ว
46:12ฉันยกเลือกง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ
46:15นุ้ย
46:17แกลองคุยกับคุณพูลิมเขาได้ดีสิ
46:19เขาเป็นคนดีนะ
46:21บางทีเขาอาจจะ
46:24มีนุ้ยเขาได้บอกป่ะครับว่า
46:38เขาไปกับใครแล้วเขาจะกลับมาเมื่อไหร่
46:40แล้วเขาจะกลับมาเมื่อไหร่
46:42นุ้ยไม่ได้ถามค่ะ
46:44แล้วทำไมไม่ถามเขาแล้วครับ
46:48ผมประโทษคือ
46:50ทำไมความว่าทำไมนุ้ยไม่ถามเขาแล้วครับ
46:54คุณพูลไม่ต้องกลังบวลไปแล้วนะคะ
46:57เดี๋ยวเธอก็กลับมาอีกแล้ว
47:00นั่นเสียงรถมานะคะ
47:02รถใครอ่ะ
47:04เอาแล้วใครให้ทักซี่เข้ามาในบ้านเนี่ย
47:08เอา นุ้ย
47:10นี่ทำไม
47:12ฉันถบ
47:14นุ้ย
47:34นุ้ยไปหาจีดมาค่ะ
47:36แล้วคุณเอินพวกพี่กิด
47:38สวัสดีครับคุณปุริม
47:42คุณพู Lori เคยเจอพี่กิดแล้ว
47:44จักได้ไหมคะ
47:45ที่ร้انอาหาร
47:46พี่กิดเป็นลูกประเรี่ยบบุ้นค่ะ
47:50พี่กิดคะ
47:52นี่ นุ้ยศัย Petersman
47:56สวัสดีครับ
47:57สวัสดีค่ะ
47:58คุณ qualité กับคุณกิด
48:00ควรรับข้าวไหมคะ
48:02หิว息มาหรือเปรา
48:04ไม่เป็นไรคะ นุ้ยเยี่ยม
48:06แล้วกับทานข้าวที่ �้านประเรี่ยบบุ้น
48:08มาเรียบร้อยเเล้aman
48:10ฉันเดี๋ยวนมจะให้ช่วงเนี่ย เขาเตรียมน้ำกับขนมไปให้นะคะ
48:21ไปบ้านป้ามาก็ดี
48:24จะได้มีโอกาสคุยเล่นกับยัดยาดบ้าง
48:28ครับ
48:29เราเลยมีเรื่องอย่างกับอุศาของปุริมเลยครับ
48:34เดี๋ยวไม่คุยเองครับพี่กี๊
48:37คุย
48:38คุย คุยอะไร
48:48ไม่ได้ ฉันไม่อย่างนุกยาต
48:51จะให้นุยอยู่อย่างไม่สบายใจอย่างนี้แหละครับ
48:55นุย นุยอยากไปจริงๆอ่ะ
49:02ทำไม
49:03นุยก็ผมบอกแล้วไง
49:06ความนุยเขาไม่สบายใจ
49:07เขาไม่อยากอยู่ที่นี่
49:12นุย
49:13คือ
49:14นุยก็รู้ว่าว่า
49:15ธุยก็รู้ว่ามันว่า...ฉันกำลังจัดการทุกอย่างately
49:19คุณแน่ใจล่ะ ว่าคุณจัดการได้
49:23kald 이거เป็นว่าanızคุณจัดการให้เราได้แล้วกันนะ
49:26คุณปู debacle ไม่ต้องจัดการในอะไรแล้วล่ะคะ
49:29ธุย
49:31ธุยขอไปอยู่บ่านคุณป่าสักปักนะคะ
49:41นะคะ
49:41นุย ขอร้อง
49:45อันนุย ฉันได้อยู่ยังไงอันนุย
49:52ให้นุยเขาได้ไปพลักบ้างเถอะนะครับ
49:57คืนเขาอยู่ที่นี่ เขาก็มีแต่จัดทุก
50:01คุณไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยนะ
50:05คุณน่ะ ไม่
50:06คุณปูพระ
50:07พี่กิจคะ
50:09ไม่ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง
50:12พี่กิจกลับไปก่อนนะคะ
50:15เดี๋ยวนุยจะคุยกับผมผู้เอง
50:17นะคะพี่กิจ
50:39อันนุย
50:41อันนุย
50:43เจน
50:45อันนุย
51:15เจ้นว่าเราย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกันเองเถอะ
51:22อัพูให้ใจมาพูดเหรอโลก
51:26เปล่าอ่ะ อัพูบอกให้เราอยู่ต่อ
51:30นั้นก็ออกตามที่อัพูว่านั้นแหละ
51:35แต่เจ้นอื่นอาจนะแม่
51:42อิดอาจเรื่องอะไรอ่ะ เรื่องนุยอ่ะเหรอ
51:49เปล่าวะ เจ้นอิดอาจ
51:56อิดอาจกับสถาณาของแม่อ่ะ
52:02แม่ไม่อิดอาจเหรอฮะ ที่แม่จะต้องอยู่อย่างนี้อ่ะ
52:07มันดูเหมือน
52:09เจ้น
52:12เจ้นรู้เหรอลูก
52:16ใครบอกเจ้น โดยเขาบอกเจ้นเหรอ
52:19เจ้นรู้มาตั้งนานเหรอ
52:39บ้านหลังนี้อ่ะ
52:42เซ็นไม่รักปูหรอลูก
52:45รักสิฮะ
52:47รักมาก
52:49รักเหมือนพ่อเลย
52:51แล้วทำไม
52:55ก็เขาไม่รักแม่นะสิฮะ
53:09แม่อ่ะ
53:11ถ้าแม่ประธนาดีกับอาปูอีกจริงๆ
53:15เราต้องย้ายออกไปนะแม่
53:21เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
53:25เราจะอยู่รับชัยแล้วก็ดูแลอาปู
53:29เราจะตอบแทนมืนคุณอาปูให้ถึงที่สุด
53:33แม่อ่ะ
53:39สนับสนุนโดย
53:55นี่วันนี้คุณปุริมไม่ไปทำงานแล้วครับ
53:57นี้ทุล้าอะไรครับ
53:59ผมไปมาจีบนุ้ยอ่ะครับ
54:01แค่ได้นอกับเขานะ
54:03เราจะนัดเป็นภริญาะของเขาไม่ได้เหรอนะจ๊ะเท่า
54:05เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น
54:07ถ้าเป็นอย่างนั้น ปูกคงจะมีเมียบเป็นร้อย
54:11แม่จะให้คนอื่นมองแม่เป็นตัวตลกอย่างนี้ไม่ได้นะแม่
54:14แม่ควรจัดการคอนพวกนั้นใช่มะ
54:16มือแล้วยังใส่แว่นทำไมเนี่ย
54:18เฮ้ย! รถ!
Recommended
54:42
|
Up next
53:53
54:22
55:01
53:48
55:27
55:43
0:35
53:34
46:53
Be the first to comment