Skip to playerSkip to main content
  • 2 days ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00วันที่สุดท้าย จัดดู
00:03เยชีวิล
00:05รอาวิสุดท้าย
00:08จะตัดด้วยเรื่อง
00:13怪ฮงใจ
00:16ตอนนี้ อย่างในแห่ง
00:27ตัวดีฉันคือมหาราณียัย
00:48อยู่ในดงไภยาไฟห้างไกลลับภา
00:53มีเสือช้างเป็นทหารบริวาณมากนักหน้า
00:57อยู่เดียวเกี่ยวอุระพาให้กลุ่มใจ
01:02จะทำยังไง จะทำยังไงถึงจะได้คู่เชิน
01:09มีเสือช้างเป็นทหารบริวาณมากนัก
01:27ลูกแน่ใจนะวันนี้คืนหนึ่งนี้อันย้ำนีของลูกมาประเก้า
01:31ลูกแน่ใจนะวันนี้คืนหนึ่งนี้อันย้ำนีของลูกมาประเก้า
01:35แน่ใจจ้ะ
01:46แล้วมันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน
01:49อันนี้ลูกก็ไม่รู้เหมือนกัน
01:52ที่ลูกจำได้คือมันกระจายออกไป
01:55ก็ไม่คิดว่าหนึ่งในนั้นจะไม่อยู่ที่นี่จ้ะ
02:00สีแบบนี้ คงจะเพชรัสแน่
02:05ชื่ออันนี้วันนี้หรอจ้ะ
02:08ใช่ลูก
02:11แล้ว แล้วเราจะทำยังไงดีจ้ะพ่อ
02:15ออกไปก็ออกไม่ได้
02:19พอว่า ลูกเก็บเอาไว้ดีกว่า
02:23ใช่ดีหรอจ้ะ นี่ นี่ของลูกส่าของพ่อน่ะ
02:28ลูกส่าของพ่อ
02:31ก็คือพี่ส่าของเจ้า
02:33อีกอย่าง เจ้ามีพระนังมากกว่าพ่อ
02:37เจ้าจงกิดภักษาสิ่งนี้เอาไว้ให้พี่ของเจ้า
02:40จนกว่าพวกเราจะได้เจอกัน
02:42แล้วเรื่องนี้ อย่าให้แม่ของเจ้ารู้เรื่องเด็กขาด
02:45เรารู้กันสองคน เขาจัยไหม
02:50ก็ หาจะเกี่ยบรักษาไว้หนังดี
03:04เต้าหา
03:20ขนมหวานนี้น้องลงแรงทำกับมืนเลยนะเพคะเจ้าพี่
03:28ขอบแต่เจ้ามากนะ
03:31ช่วงนี้น้องส่งสารมาหาเจ้าพี่
03:35แต่ว่าเจ้าพี่ไม่ได้ตอบกับน้องเลย
03:37น้องก็เลยต้องมาหาเจ้าพี่ให้รู้แล้วรู้ลอด
03:41แล้ว...
03:43เจ้าพี่สองคิดถึงน้องบ้างหนึ่งไม่เพคะ
03:46คือ...
03:48ช่วงนี้พี่มีเรื่องเครียดๆ นะ
03:50ก็เลยอาจจะลืมก่อน
03:52น้องถามว่า เจ้าพี่สองคิดถึงน้องไหมเพคะ
03:55เอ่อ...
03:57พี่ว่า...
03:58คำนั้นอาจจะยังไม่สมควรพูด
04:01เพราะว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน
04:03พี่กับน้องปล่ำๆ
04:05เจ้าพี่ก็ยับสัดได้นี่เพคะ
04:07มันไม่เหมือนกันนะ ชื่อน้อง
04:09ไม่เหมือนกันยังไง
04:10น้องสําคัญกว่าน้องตั้งเยอะ อนาคต
04:12คนที่ต้องอยู่กับเจ้าพี่ก็คือน้อง ไม่ใช่น้อง
04:17พี่ว่าจะพูดเรื่องนี้พอดี
04:20คือว่า...
04:25โอ้ว...บุงบาบิ
04:33มีละการ
04:35เจ้าพี่ น้องกรอไทยคะ
04:37โอ้ว...บุงบาบิ
04:42ปุงบาบิ
04:43ปุงบาบิ
04:50นี่ ไอ้ง่อป่า เราไม่ทำให้เจ้า
04:53เจ้าคือน้านี่
04:55นี่บุงบาบิ
05:00นิละการ
05:02มับประเก้าหรอกเป็นยังไงบ้าง
05:04แล้วได้ขันมันหรือเปล่า
05:07โอ้ว...ปุงบาบิ
05:13นิละการ
05:14เจ้าเป็นอะไร ร้องให้ทำไม
05:17พูดลه만 พี่แป๊aning
05:23พี่ฟังerapeut için 반น au
05:24พี่ขอ خล Hui ยัง 9 bridges
05:35เจอพี่ ...
05:36น้องไม่ให้ไปนะเพคะ
05:38ชื่อนอล่มไม่ใช่ตอนนี้
05:43เจอพี่ ...
05:59พี่จะได้รู้ว่ามันเกิดอะไรเคย
06:01เพราะไหนน้องถึงเปลี่ยนร่างไม่ได้
06:05พี่ไม่ผู้หัวแบบ แบบ
06:09พองไม่สาวแบบ
06:13อีกกัน พี่ไม่เข้าใจ
06:21แบบไปแล้ว
06:24อันยังไม่ดีทั้งก้าวหายไปอย่างนั้นเหรอ
06:30พาไม่ดีแล้ว
06:35อืม ไม่เป็นไรนะนี่ ไม่ตาย
06:41ไม่เป็นไร
06:45ว้าว ตายแล้ว
06:51เฮ้ย จับมัน
06:58นี่มันอะไรกัน
07:00น้องเป็นคนสั่งเองไหมคะ
07:02เจ้ามีศิตร์อะไรมาทำแบบนี้ ชื่อนารุม
07:05จิตของคุณที่จะนิขึ้น เป็นพร้อมเหEST ในอนาคนอันไกล
07:09ยังไม่พอเหรอ 出去
07:11หรือจะให้น้องพูดว่า
07:12จิตของคุณที่จะลักษา พระสวาม convenience
07:14เพิ่เธ็งตัวเมือ ของหิงอืน
07:15หิงอืนอะไรกัน
07:17น้องเป็นน้อง พี่นะ
07:18แล้วพี่น้องประเพศไหน
07:19เย็นก่อนแบบนี้ statt
07:23พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะชื่อนารุม
07:25นี่มันไม่ใช่เวลา
07:26น้องก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ต่อไปนี้ ถ้ามีน้อง ต้องไม่มีมัน
07:32ได้ ตามนั้น พี่ไม่มีก็ได้
07:38ได้ยินแล้วใช่ไหม ลากมานอกไป
07:41เฮ้ยค่ะ เดี๋ยว
07:56อีศกุณcaienten
08:12เฮ้ยคisticยิ่ง
08:15เค้าชั้นราองไต Yog Lincoln
08:19มันเถอะ
08:21พี่หมายถึงเจ้า พี่ไม่ขอมีเจ้าอีกต่อไป
08:27พี่จะขอคืนการมั่นใหม่
08:29นี่แล้วกัน หา
08:31เจ้าพี่ เจ้าพี่
08:40เจ้าไม่ยอบแล้วพี่คะ ยังให้เจ้าก็ไม่ยอบ
08:43สี่วิชัยพูดแบบนั้นจริง ๆ หรอ
08:48เจ้าพี่คะ แบบนี้ม่อมฉันไม่ยอมนะเพคะ
08:53ไม่เห็นหัวกันขนาดนี้ ต่อไปจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ยังไง
08:57นั่นสิ เราก็คิดแบบนั้น
09:00งั้นก็ทำตามที่สีวิชัยพูดเถอะ
09:03ว่าขอถอนกันมั่นไหม
09:05หากทั้งสองไม่มีใจต่อกัน
09:07จะให้ฝืนใจร่วมหมอน ย่อมจะเป็นทุก
09:11ตลาดว่าอะไรนะเพคะ
09:13ไม่ได้นะเพคะ
09:16จะมาขอถอนมั่นกันง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไง
09:19ถ้าเสด็จรูมตรีเมตรรู จะต้องไม่พอพระไทยแน่ๆ
09:22เรื่องบ้านเมืองจะเป็นยังไง ก็ปล่อยให้สีวิชัยเป็นคนรับมือเท่านะ
09:28เราเชื่อในการตัดสินใจของลูกเรา
09:31เมือนกล้า ส่งพระธิดากับเมืองโกษัยที
09:36แล้วเจ้าค่ะ เชิญเสด็จทางด้านนี้พระเจ้าคือ
09:41เดี๋ยวมาเข้าใกล้เหรอนะ หม่อมฉันไม่ยอมนะเพคะ
09:48เกิดเรื่องอะไรขึ้นดูจ้าทั้งกิ่งแก้ว
09:52ยังมีหน้ามาถามอิ พอลูกของเจ้านั่นแหละ
09:56เจ้าพี่สิวิชัยถึงได้มาขอถอนมั่นเราแบบนี้
10:00พวกก่าฝาก ถ้าผู้หนึ่งคุณเดิดร้อนไปหมด
10:03ทำไมมีพวกเจ้า แล้วคนไม่ต้องมาโดนแบบนี้
10:06ยุดเดี๋ยวนี้นะพระชิดา
10:10ถึงตอนนี้เราไม่แปลดใจเลยว่าทำไมสีวิชัยถึงไม่เคยสนใจในตัวเจ้า
10:18สีวิชัยเกลียดผู้หญิงอารมณ์ร้อน ว่าจาหู้วาง
10:23กิริยาไม่สำรวม
10:25แม้แต่ร่างจำแรงของอันยะมณียังสำรวมแล้วรู้จักที่ต่ำที่สูงมากกว่าเจ้าอิ่ง
10:31หากไม่คิดจะปรับเรื่องนี้ ก็อยากคิดไปดูถูกใคร
10:35นี่
10:39พระองค์สงว่าหม่อฉันเหรอเพคะ
10:42ยิ่งพระทิดามาโวยวายแบบนี้ ใครมาได้ยินเข้า เจ้าก็จะเสื่อเสียเอง
10:51กลับไปสัธนะกลับไปพักใจให้สงบเธอ
11:06หมื่นกล้า
11:08เตรียมเสรียงให้พระทิดา
11:10รับเด็กกล้าของพระเจ้าค่ะ
11:12กลับไปต่อเด็ดขาด
11:27ข้ามเอาเรื่องวันนี้ไปพูดต่อเด็ดขาด
11:42ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้ ประดบค่าเจ้าแน่
11:48ได้คะ
11:54ขอบวนเสรียงพร้อมแล้วพระเจ้าค่ะ
11:56รู้แล้ว จะเร่งอะไรนักหน้า
12:06เฮ้ย นี่
12:08เดินให้มาดีๆ
12:22หมื่นกล้า ส่งสามไปบอกเมืองโกสัยที
12:27พระเจ้า ค่ะ
12:34เรารู้สึกไม่ดีเลยท่านกลินแก้ว
12:39จริงๆ เราตัดสินใจเรื่องนี้
12:40ตั้งแต่เสนวงชื่อนอori waren Madame
12:41เป็นชายофรีษายาของสีวิชัยแล้ว
12:44และเราก็ตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ
12:47ชื่อนารมไม่เมื่อสมกับสีวิชัย
12:50เจ้าก็อย่าเพิ่งรู้สึกรู้แล้วไม่ดี Members
12:53แปลแบบนี้ก็ดีแล้ว
12:56ดียังไงก็จ้า
12:59เราก็ตัดคนที่ดูถูกเจ้าไปได้คนหนึ่งนะสิ
13:05ท่านกิ่งแก้ว
13:07อย่าพูดอย่างนี้สิ
13:19ลูกชายของนางไม่ได้เรื่องขนาดนั่นเลยเหรอ
13:23พอใจมากนะเที่ยวข่าวนี้มาบอกกับค่า
13:27ให้รังวันนางไป
13:33ขอบพระไทยเพราะคะ
13:41ข้าอิจชาสหายของค่า
13:44ข้าลงรักกินแก้ว
13:46ข้ามันพวกทีแพ้
13:48สิ่งที่ข้าคำลงไปก็เพียงเพื่อนพว่างสักสีของตัวเอง
13:54ข้ารู้ดี
13:56ตัวข้ามันไม่มีอะไรดีเลย
13:59โอ้โหห้อย
14:03ข้าแขนใจยิ่งนัก
14:05ครั้งนี้มันยามสักสีข้าท่านบนไป
14:09ไม่รู้นึกข้าเอาชนะพวกมันในกำลังพลไม่ได้
14:11ไม่ได้ หลังหน้า ข้าเจ้าอาชนะพวกมันโดยกลอุ่งไว้
14:17พระนัตดาสิทธิราษ สิทธิราษแล้วพระเจ้าค่ะ
14:29กลาบสิทธิราษลงกระเวกพระเจ้าค่ะ
14:35สิทธิราษลานรัก
14:37พ่อกับแม่เจ้าเป็นยังไงบ้าง
14:40สบายดีพระเจ้าค่ะ
14:46critธิราษลง spirituality haven't neverrene museums
14:47สิทธิราษลานรัก
14:48หากเจ้าทำในสิทธิราษลังตรงการ Eyes of Moses
14:50เข้าสิทธิราษล 1977
14:51หากเจ้าทำในสิทธิราษ์ที่รุงปองการใดสำเร็จ
14:53รุงจะแٹงต次้าให้เป็นผู้สüyorพรัชศมบัติโดยสมบูติ
14:54จริงยังพระเจ้าค่ะ
14:55แส่งตั้งเจ้าให้เป็นผู้ซื้อประชสมบัติโดยสมบูรณ์
15:00จริงเหรอพระเจ้า ค่ะ
15:01เฉดรุงโปรดตัดมาเธอด ไม่ว่าสิ่งใจ
15:04หลานจะถวายชีวิต ทำมันให้สำเร็จพระเจ้าค่ะ
15:10แวะตาเช่นนี้แหละ
15:12มันช่างเหมือนข้าในสมัยก่อนจริง ๆ
15:15ดี เช่นนั้นก็ไปเตรียมตัว
15:19เราจะไปเมืองโกใสกัน
15:22เมืองโกใส
15:24เมืองที่สวามีพักตอนนครภัยบูรณ
15:26แล้วไม่ถูกกับเราเนี่ย พระเจ้าค่ะ
15:31นั่นมันก็แค่ในอาดิต
15:34ต่อไปคงไม่ใช่แล้วล่ะ
15:54เมืองอันยะมะนี เรื่องที่ที่สะเทือนพัสสุดท้า
16:18ป่านนี้ท่านพี่ชื่อนารมคงกำลังมีความสุข
16:21กับพระเอารถสีวิชัยอยู่แน่เลยเนอะ พี่จำป้า
16:26เพคะ
16:29ว่าแต่ ภาธิดาไม่ปัฒนาจะมีผู้ความกับเขาบ้างหรือเพคะ
16:35ไม่หรอกจ้ะ
16:37ใครเขาจะมาหลงรักคนตาว่าแบบเราได้
16:41เราทำใจเอาไว้แล้ว
16:43แต่หม่อมฉัน อยากให้ภาธิดาทรงรับรวยนะเพคะ
16:47ว่าภาธิดาทรงสิหลิโฉมงามมากเหลือเกิน
16:52มากเกินกว่าผู้ใดที่หมอบฉันเคยพบเจอ
16:56ขนาดรังเชี่ยวเหรอ
16:59แม่ เจ้าเห็นว่าเรามองไม่เห็น
17:02ก็เลยพูดปรับแต่เราใช่ไหม
17:05ไม่จริงหรอก
17:08ท่านพี่ชื่อนารมยังบอกว่าเราถังอับประรัก
17:10แล้วน่ารังเกียดอยู่เลย
17:15โทษ ภาธิดา
17:17ทรงอย่าเชื่อคำพูดของภาธิดาชื่อนารมเลยนะเพคะ
17:21นังไม่ได้หวังดีกับพระองค์
17:24หากไม่จริง
17:26เสด็จพ่อกับเสด็จแม่
17:28ก็คงจะอนุญาตให้เราออกไปข้างนอกบ้าง
17:31แต่นี่ไม่
17:32ไม่ ไม่
17:35เรานะ
17:36แค่ต้องการใครสักคน
17:38ที่พาเราออกไปจากที่นี่
17:42คนที่ชอบแบบที่เราเป็น
17:45แล้วก็คนที่เข้าใจเรา
17:47แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ
17:54แล้วนับเนธ ลูกแม่
17:56ทำอะไรอยู่หรือจ๊ะลูก
17:59เสด็จแม่ เสด็จพ่อ
18:00พ่อ ลูกกำลังรอยมาร่อยอยู่ updates
18:03seemacoph...
18:05tryna��iz
18:05ตายเกิดเมื่อลูก
18:08musun จำป่า
18:09พ่ยัง
18:09เราบอกร้องไง
18:10ไม่เอาอะไรที่สูงเสียก
18:11ให้ร遞ลูกลังรับเนธs
18:12เราทำ
18:13จิดไปตัวนี้เลย
18:16ลูกลังรับเนธs
18:18ลูกอยู่ patheticG enjoy..
18:19เสือเสือ older พ่อแล้ว ลูก
18:22อยากได้อะไร อยากเอาอะไร
18:24ก็ให้นังจำป่ามาทำให้
18:27เสด็จแม่
18:28ลูกโตแล้วนะเพคะ
18:30แม่นะ เข้าเป็นหวงลูก
18:32ไม่อยากให้ลูกกับเป็นอะไรไป
18:34เพราะว่าลูกน่ะเออ
18:36เออ
18:37เพราะว่ารูกตาบอด
18:39จึงไม่ควรทำอะไร
18:42ตัดออกมาเพ mínimoคะ
18:44ลูกรู้ตัวเองดี
18:52ขอรีชะพระยาโมมิธนเกล้าว
18:53เพริตานี้ประสิดาชื่อนารม
18:55ได้เสด็จกลับมาจากเบืองไพร์บูนแล้ว
18:57ก็ได้สารจากเมืองภัยรุน พระเจ้าค่ะ
19:09ฮะ
19:16ขนา
19:19ทำตัวยังไง ทำไมถึงได้โดนขอคืนมัน
19:23เป็นผู้หญี่ยังไง ทำไมผู้จายถึงไม่เอา
19:26รู้ไปถึงไหน อายไปถึงนั่น
19:29ก็คงอายไม่เท่ามีลูกส่าวตาบ่อเหรอBERGคะ
19:34เจ้าพี่ ดูหลานพูดสิพี่คะ
19:37ชื่น tails
19:42ไม่เคยเลี้ยงดู และจะรู้ได้ยังไงเพคะ
19:48ว่านี้ใส่เปลี่ยงไหม ตลนเข้ามาก็บอกว่าจะดูแลอย่างดี
19:54เชียงดี สุดท้าย ก็ลงในอำนาจ สนใจแต่ลูกของตัวเอง
20:00จะเป็นลง
20:03เราคิดถูกแล้วจริง ๆ พี่คะ
20:05ที่ไล่รำดวนออกไป ไม่รู้ปุ่บปุ่บฝังอะไรผิด ๆ ให้ชื่นละลม
20:09เราจะทำโทษนายังไงดี พี่คะ เจ้าพี่
20:13ก็ประหาดเลยสิ พี่คะ
20:15ยังไง หลานก็ไม่มีอะไรให้ห่วงอยู่แล้ว
20:18พ่อ ๆ
20:19หยุดพูดด้วยลมสถี หลานคงเสียใจ ที่ถูกฝั่งนุ้นปัติเศษมา
20:26ช่วงนี้หลานก็เงี่ยมเงี่ยไปก่อน ให้คนลืม จะได้ไม่ถูกติชิ้นดินทา
20:31ส่วนฉัน ต้องขอโทษแทนจันทาด้วย
20:35ที่ตบหน้าเจ้าเมื่อกี้นี้
20:40เพคะ
20:40เพคะ
20:50ขอเดช้าพะอายามีคนก้าว เท้ากระเวกจากเมืองสาวถี ขอเข้าเฝ้าพระเจ้าค่ะ
20:58เท้ากระเวก
21:01เท้ากระเวกจะมาทำไม
21:03ท่านจะดีเม้ย วันนี้อากาศดีนะ ข้าเลยแวะเยี่ยม
21:12เท้ากระเวท ท่านมาทำไมทีนี้
21:15ข้าได้ข่าวมาว่าท่านโดนเมืองภัยบูรณ์ตัดเกื้อใหญ่ทางความสัมพันแบบมีชิ้นดีเลย จริงไหม
21:23ใช่ ข้าวไว้เหมือนกันนี้
21:26แต่ท่านไม่ต้องห่วงพวกเรา
21:28ท่านห่วงเมืองตัวเองเธอ ได้ขาวแพ้ส่งคาเมืองภัยบูรณ์โดยไม่มีชิ้นดี
21:37ใช่
21:40เช่นนั้นเราสองคนก็มีสัตรูเป็นคนเดียวกัน
21:44เหลือฉะไหนเราสองคนถึงไม่มารวมกันและกดเมืองภัยบูรณ์ให้มันจมสอสนีไปเลยล่ะ
21:49ท่านหมายความว่าอย่างไร
21:50สิทธีราชมาประดี นี่คือสิทธีราชร้านลักของเรา
21:57กลาบถวายบังคงพระเจ้าค่ะ
22:00หวังว่าสิทธีราชจะมาทดแทนสีวิชัยได้นะ
22:06ตอนนี้เราเป็นต่อไปค่ะเจ้าพี่ ลูกแล้วน้ำเด็ด
22:10ตอนนี้เราเป็นต่อไปค่ะเจ้าพี่ ลูกแล้วน้ำเด็ด
22:16ใช่ เราจะจับมือกับท่านโดดาย
22:20แต่ล้านต้องอาพิเศษกับลูกสาวของค่า
22:25แต่ขอบอกไว้ก่อนนะ
22:28ว่าลูกสาวของค่าเลย
22:29เสร็จรุม เห็ดใดต้องไปตกลงให้ค่าแต่งงานกับนางตาบอด
22:40ค่าไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงตาบอด
22:43สิทธิราช
22:45ไหนเจ้าบอกว่าเจ้าจะทำทุกอย่างเพื่อรู้ไง
22:48สาวัสถีของเราจะต้องยิงใหญ่ทีฟึก ไม่มีใครมาโค้นล้มเราได้
22:53เจ้าลืมแผนของเราไปแล้วหรือไง
22:56แต่ว่า
22:57ปืนใจหน่อยนะ
23:00ลุงสร้างโอกาสให้กับเจ้าแล้ว
23:03เจ้าก็แค่ไปทำมันให้สำเร็จ
23:08ถ้าหากทำไมได้เนี่ย
23:12ก็ไม่ต้องกลับมา
23:28มันต้องกลับมาได้สำเร็จ
23:42มั่นของลูก พระนัศดาสิทธิลาท หลานเท้าการเว็ก
23:48รังรับเนศ ยินดีให้รู้จักนะ
23:53โอเคคะ
24:06แม้น้องจะมองไม่เห็นสีสัน
24:08แต่เวลาลงพัศ กลิ่นดอกไม้ เสียงใบไหว
24:14ทำให้น้องรู้ว่ามันสวยงามเพียงใด
24:18ส่งลองดมดูสิเพคะ
24:21เฮ้ย อะไรเนี่ย
24:26น้องขอประทานภัยเพคะเสร็จพี่
24:30น้องไม่ได้ตั้งใจ
24:33ไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องเอาขึ้นมาหรอก
24:36ถือไว้นั่นล่ะ
24:38เฮ้ยคะ
24:43ตั้งใครน่ะ
24:45เองรู้ไหม ที่พะโอรสสีวิชัย
24:49ทรงคืนมั่นภฐิดาชื่นอารมพอไปหลงรักเงาะป่า
24:53เฮ้ย เงาะป่าเหรอ
24:56ก็ใช่น่ะสิ
24:57แล้วทรงมั่นมาไทยหรือก้อน
24:59ว่าตัวเองมุดงามนักหนา
25:01แต่สุดท้ายก็พายแพ้ให้กับเงาะป่าตัวดำๆ
25:04แล้วแบบนี้นางจะไม่ยิ่งอิชาพธิดาลังรับเนธแย่หรอ
25:10ตัวเองเพิ่งถูกปฏิเศษ
25:11แต่กับพธิดาลังรับเนธกับมีคนมาขอมั่นหมาย
25:14ตอนนี้ก็กลายเป็นพธิดาตบบันลัง
25:17ขอมแพ้แล้วล่ะ
25:18ตัวแพ้แล้วล่ะ
25:25นักป่ามาก เราว่าเราก็จะต้องพูด
25:27นัก...
25:28เจอกันอะไรขึ้นไทย
25:29เจอกันเนี่ย วันนี้ก็ต้องไทย
25:31มีคุณเทาเล่อกัน
25:32เจ้ากาพูดอีกหรอ
25:35อันนี้ อันนี้ ไม่ไหวเหรอ
25:48เจ้าเมื่อ
25:51ไอ้เจ้ามายุค
25:54ฉันไม่ทนแกอีกถอดไปแล้ว
25:55จิกผัวชั้นนั้นจะเจ้าเย็นคํา
25:57ไม่พอใจก็ตบๆ พอกันที
26:00นักพาดิยาใจมาตกลัง
26:02นี่เจ้า ขอให้เจ้ามานี่
26:04มานี่ๆนะ
26:05เจ้าเย็นเย็นLittle
26:10สกใจเจ้าแล้วสินะ
26:14นั่งเรางอันเนธ
26:16สุดเจ้า ก็ขอให้เจ้าดีกับหนังตาบอนนี้กันแล้วกัน
26:25แบบนี้สิ ถึงพิกถึงขิง
26:30พี่ไปก่อนนะ
26:33แค่คะ
26:41หายไปไหนนะ
26:46เดี๋ยวก่อน
26:48เพคะ
26:49ตำหนักของชื่นอารมณ์อยู่ที่ไหน
26:52แต่จะให้ผู้ชัยเข้าตำหนักพธิดาสูมสี่สูมห้าไม่ได้เพคะ
27:01ข้าให้
27:04ขอบพระไทยเพคะ
27:06นำข้าไปสิ
27:09แล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ทั้งหมดให้ค่าฟังด้วย
27:13ได้เลยเพคะ
27:15จ้าหมอนฉันมาเพคะ
27:37เราเกียด
27:38เกียดพวกมันที่สุด
27:40เราอยากจะฆ่า
27:41ฆ่าพวกมันที่ไทยทั้งหมดเลย
27:42ที่พวกมันที่ไทย
27:45เห้า
27:47ค่าวาแล้ว
27:49เจ้าต้องกำลังขุนเคืองอยู่แน่ ๆ
27:51เจ้า
27:53ไอ้คุมันอลังกับเนธนิ
27:55เข้ามาที่นี่ได้อย่างไร
27:59เจ้า
28:00พามันเข้ามาเหรอ
28:01อ่ะ
28:02คือ
28:03ข้าได้ข่าวว่าพัมเหสีจันธรา ไล่คนของเจ้าออกหมุดเลยนี่
28:07นั่นคนเนี่ย ข้าคัดมาให้แล้ว
28:10เร็ว แต่ก็ไว้ใจได้ เจ้าออกไปใช้สิ
28:14หัะ
28:16หม่ำฉันมารีเพคะ
28:22อะไรเนี่ย เจ้าต้องการอะไรกันแน่
28:27ข้าชื่อว่าสีทีวราช เป็นหลานของเท้าการเว้
28:31ข้าไม่อยากจะแต่งงานกับนางตาบอดนั่น
28:34มันก็พอดีกับที่เจ้าก็เกลียดนางเช่นกัน
28:38นี่ ข้าช่วยเจ้าได้นะ
28:45ถ้าหากว่าเราสองคนร่วมมือกัน
28:48เราทั้งสองฝ่ายก็จะได้ประโยชน์ร่วมกัน
28:51ยังไง
28:55เจ้าช่วยให้ข้าหลุดผลจากนางตาบอดนั่น
29:00นั้น ส่วนค่า ก็จะช่วยเขียตรีเมฐ และจันทาทิ้งสะ
29:06เป็นยังไง เจ้าอยากจะกลับมาคองเมืองนี้ใหม่อีกครั้งหรือเปล่าล่ะ
29:12เจ้าทำได้ด้วยหรอ
29:17ได้สิ
29:22ดี งั้นเราตกลง
29:30ท่านหรือสี่หายไปจริง ๆ ด้วย
29:47บ๊าบ
29:51บ๊าบ
29:57เอาไงกันต่อดีแล้วเรา
30:00อ๋อ...
30:03franchise وق...
30:06กระ bend
30:07ข้าวรถอยู่ที่นี่เงินทิงด้วย
30:10เพราะมเหสีกลิ่งแก้ว ส่งสารปะยกเลิกการมั่นไหมแล้วพระเจ้าค่ะ
30:14Rab
30:17แล้ว...นี่เกิดอะไรขึ้นเรี acidic
30:21อันเยอะ มันนี้ของนุปก่าวหายไปนะ
30:23เราไม่รู้เหมتىงกันว่าเกิดอะไรขึ้น
30:25เราฟังน Rangนราณ์พูดไม่เข้าใจนะ
30:28บ้าว!บูบ้าว!บ้าว!บ้าว!
30:36เก้าใจโลก!
30:39สิ่งแตกราก
30:42ก่าวรัติลนจากกายา
30:45ตะจัดดังดารานภา
30:48จงสะหา
30:50บ้าว!บ้าว!
30:54บ้าว!บ้าว!
30:55หนึ่ง เร็นอยู่เคียงครึ่งอาศูรรณ์
31:02สอง ซ่อนในเพลิงผู้เขาไฟ
31:06สาม บูชากลางเผ่ายักษาใหญ่
31:10สี่ จำสีรณ์ในทําน้ำแข็งเย็น
31:15ท่านตา คือหลานนี้เนี่ย
31:185. มีผู้รักกลางภัยพง
31:226. ดำรงใต้หัดพุทธา
31:257. ซ่อนตัวในวนอาวทารา
31:298. พล้าวถามเงะปล่าไพร
31:33ส่วนสุดท้าย
31:359. พยานาคา
31:38จะเผยตนต่อผู้ใจบริสุทธิ์
31:42หาใช้ผู้คิดครอบครอง
31:459. พยานาคา
31:48- ยายุดมัน จงเสียสละ มอบให้สองประสาร
31:54ไม่ใช่หนึ่ง แต่คือสอง
31:57ไม่แย่สอง แต่รวมหนึ่ง
32:00จึงจักบังเกิดไทย
32:03- รวม รวมกับใครหรือขอลับ
32:06- อืม
32:08โฟ!โฟ!โฟ!โฟ!โฟ!โฟ!โฟ! Pingang!
32:23โฟ! โฟ!
32:26ท่านธานธิทีหายไปแล้วภาชป employee
32:33ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องออกตามหารอย่ามันนี่
32:38ต้องค่ะ
33:08อ้าว
33:20เฮ้ หวดแล้วว่าเจ้าค่ะ
33:28นี่
33:31นี่พวกเจ้าหิวมาอยากไหนเนี่ย
33:34ไปเก็บไหมก็ค่าเพิ่มเลย
33:36เจ้าแรกค่ะ
33:37แบบหาเลย จริงเยอะ สิดเลย
33:40เดี๋ยวข้าขออีกคำ
33:46อะไรนะ
33:47จะมาขอธาหารของพ่อไปข้าเภ่ารสขันแก้วอย่างนั้นเหรอ
33:50น่ะขอรำท่านพ่อ
33:52ตอนนี้มันเถิมเกิมเกินไปแล้ว
33:54อนาคตมันจะทำให้ลูกอีกก็ได้
33:56แต่ว่านั่นมันเป็นถึงพ่าอารุดนะ
33:59โอ้ยพี่มาโนรม
34:00ยังไงเมืองไตร์ตึงก็ไม่มีวันกู้กับคืนมาได้อยู่แล้ว
34:03มันให้สมุนตรบปล่าส้อมลูกขนาดนี้
34:06เห็นไหมเจ้คนคะ
34:07ว่ามันคิดว่าตัวเอง
34:09เป็นช่ụของเมืองดีมากกับผู้บาomedicalศัย
34:11แต่พี่เกินใจเย้า pffadas
34:14หากเจอกัน
34:17ใจพี่ทำอะไรüzik
34:18ป่านนี้ควงตายแล้วกันมันเจ้าคะ
34:20forgotten รอ stagn adding
34:21goodies
34:24ก็ได้
34:25�à placจริง
34:27พอก็ไม่ชอบมันนักหรอกนะ
34:30ได้
34:33นั้นเราไปรอบจับพระพวกมันก่อน
34:36แล้วไปบุคค่าพอรถขันแก้วได้เลย
34:38ขอบคุณขอรับท่านพ่อ
34:43ไอ้ขันแก้ว
34:44ข้าวเนี้ย
34:46อีกมีรอดแน่
34:57เย็ดอสูนขันแก้วนบพก้าว
34:59เรื่องราวลิกษิจจากสวรรร
35:20เฮ้ยจิ้มมากรับติ้มผัก
35:27ขอบคุณขอบคุณขอบคุณ
35:57ขอบคุณขอบคุณข้า
36:27ขอบคุณขอบคุณขอบคุณขอบคุณ
36:29ขอบคุณพยาก Run
36:31ขอบคุณขัน
36:59โอations โวกรอง
37:29สวัสดี!
37:59สวัสดี!
38:29สวัสดี!
38:59สวัสดี!
39:01สวัสดี!
39:15ชิคฟิพลาตัว!
39:21สวัสดี!
39:24สวัสดี!
39:27สวัสดี!
39:29puisquลุกล้อร์
39:47ไม่ล่ะ น่าล่ะ หัว!
39:49ไม่ล่ะ หัว!
39:55้าวลุกล้อร์
39:59มันเกิดอะไรขึ้นไว้นี่
40:11ไปไหมที่
40:14นี่มันอะไรกัน
40:15ทำไมขอโทรงค่าตายกันบดแบบนี้
40:17ค่ะก็ไม่รู้มันกัน
40:19แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก
40:23ตาแดงพวก
40:25เหมือนเป็นพวก ตายเลี่ยง
40:52ทำอะไรผิด
40:53แล้ว
40:54ท่านโหน
40:55คุณสีล่ะ
40:56มันอยู่นี่คุกอยู่แล้ว
40:58เอาตัวพวกมันไป
41:22เส้นตัวพี่อา思
41:31อย้าวุอนค่อน
41:41มันจัดเราได้
41:48ซึ่ง secretly
41:50มันต้องดี
41:51แกจะนพ่อไป
41:52เฮ้ย เข้ไทย ถือว่าเป็นผู้สอมที่ดี
41:56ต้องสี
41:57ไม่ยังหางฉันกับขามากนะ ตายเถอะเถอะ
42:04แม่น่า
42:06ก็เต่มานี้แดน หอรากศมินละก Alan
42:09ผู้ส dedication to CI
42:13ไม่entionаб around world
42:17Oláท่านบนตัวajo pin
42:21counter ciudad
42:23รูกกับ NY
42:25พื้นใจ
42:28fist of world
42:30ทำทุกเรื่องกะ
42:31ฝราชีวิตกับ homework
42:34โอ้ ไม่เอา ด้วยดอนฟ้าพา

Recommended