เดชอสูรขันแก้วนพเก้า ตอนที่ 15

SAMSEARN

2 days ago

Transcript

00:00สวัสดี

00:30ตัวดีฉันคือมหาราณียัย

00:48อยู่ในดงไฟยาไฟห่างไกลลับภา

00:53มีเสื้อช่างเป็นทหาร

00:55บริวานมากนักหน้า

00:57อยู่เดียวเกี่ยวอุระพาให้กลุ่มใจ

01:02จะทำยังไง จะทำยังไงถึงจะได้คู่เชิน

01:09นามสิ่งนั้นไป

01:20นามสิ่งนั้นไป

01:26น้ำเสริมอันนั้นไป

01:30โอ้ย เทพขันแก้ว พี่ทำไมเพราะเกิดเป็นคนแล้วมันถึงได้ดือขนาดนี้นะ

01:48พี่ ที่ตอนนั้นถ้าเป็นห่วงขันนักห่วงขันหนา แล้วตอนนี้ไปไง

01:54เจ้าโอขาดตรงเจ้าขึ้นไปเลย พี่อยากขอบควรขันวิเศษนี้กับไปดูที่เดิมของเจ้าซะ

02:00โฮ เอ้ย ลูกลิง พี่เจ้าจะไปรู้อะไร

02:04พี่ ถ้าคาย้อนเวลากลับไปได้ พี่จะร่วมไปสุรยะทกหน้ามาสักหัดเลย

02:10พี่ น่าลำคาด

02:12ข้ากอโทษ พี่จะไม่พูดถึงนานท่านแบบนานอีกแล้ว

02:18ตรงนี้สินะ ขอบใจนะ

02:32เฮ้ย เสียงใคร ไม่มีเสียงเสือด้วย

02:38เฮ้ย นั่นมัน เรื่องหนึ่งในเทพ ของเทพที่ดาแล้วประราชา นี่

02:46ไม่ทำอะไรกันนะ

02:48หรือว่า

02:50เจ้าได้คุยกับผันแก้วแล้ว

02:52เย้ย

02:54ขอบใจมากนะ กูมีร

03:10ขอบใจมากนะ กูมีร

03:12ขันนั้นซีนะ

03:14ดินสินะ

03:16ถ้าได้ครอบคองแล้ว มาจะเป็นยังไง

03:20มาลองดูกันสักตั้ง

03:23ใช้ร่างไหนดีนะ

03:29นินละการ

03:34ประพูด ประพูด

03:44ประพูด

03:50ประพูด

03:56ประพูด

04:03อย่างอะไร

04:04ประพูด

04:06ประพูด

04:08ประพูด

04:10เจ้ามาแต่ต้องขันวิเศษนี้ทำไม

04:14เราต้องการขันนั่น

04:18ยอมให้เราจะโดยดีเธอ

04:20ไม่ได้

04:34ไม่ได้

04:36ไม่ได้

04:38เจ้าไม่ใช่เจ้าของ

04:40นี่มันผิดเทียนกันไปหมดแล้ว

04:42แล้วไหนล่ะเจ้าของของเจ้า

04:44ไม่เห็นจะมีเลย

04:46จนบัตตบนี้ก็ยังตั้งอยู่ที่เดิม

05:13เงิดลูกชายลูกสาวฝาแฝ่ก่อนเกิน

05:16พ่อและแสงจันONA

05:17ได้ฝั่นเห็นขันวิเศษ

05:20และแหวน

05:22มี anhเมนีเก้าสี

05:24พ่อถึงตั้งทื่üyorsunลูกทั้งสองว่า

05:26ขันแก้วและนกปก้าว

05:29ใช่ ต้องใช่แน่ๆ

05:31พี่นกปก้าว

05:33เพราะเราเชื่อ

05:34ว่าหากขันวิเศษและอนยะมนีร kişi Seeing

05:37อยู่ในมือเรา

05:37เราจะสามารถสร้างสุมดุนให้แกะโลกใบนี้ได้

05:41หากปล่อยให้คนชั่วครอบพองพลังนั้นไป คงเกิดฮัยนะ

05:45เพราะฉะนั้น จงเชื่อใจเรา หากเราได้เป็นผู้ที่แข่งแกร่งที่สุด

05:50คนเร็วจะหมดสิ้นไป

05:51เฮ้ย สักข้าบอกว่าไม่ได้

05:55ของที่ไม่ใช่ของเจ้า ยังไงก็ไม่ใช่ของเจ้า

06:01นี่ ไม่ต้องให้เป็นแบบนี้

06:04- ต้องไม่เป็นแบบนี้ งั้นเราก็คงไม่มีทางเรือก ขอโทษนะ

06:12เผ็ดฉะรัฐ

06:19ถ้าขำลังของเจ้าอยู่ในมือผู้อื่ม ก็มีแต่จะเป็นอันตรายต่อคนอื่ม

06:24เราจะพวกคุมเจ้าเอง

06:34- ต้าแพงแสง! ต้องggedมั้น!

06:44ด้าแพงแสง ต้องด้วยไอ้มัน

07:14เมื่อก่อนข้าจะกลัวเจ้า แต่ตอนนี้ข้ามาอยู่วันอีกต่อไป

07:34อันลังของเจ้าไม่อาจเทียกเท่าอาศูรรณ์ที่ถูกจองจำอย่างข้าได้

07:39ใช่ เจ้ากล้าแต่ต้องข้า เจ้าต้องชดใช้

07:48ใช่ พลังของเราเพียงผู้เดียว นี่อาจสามารถทีเภ้าเจ้าได้

07:53แต่พอดี เรามีหลายล่างนะสิ หลับมือทันก็แล้วกัน

07:58มันนี้แดง

08:01นกเริ่ม

08:09นิดเยอะนักนะ โดนซ่อเพิงของเราหน่อยเป็นไง

08:24นิดเยอะนักนะ โดนซ่อเพิงของเราหน่อยเป็นไง

08:39นิดเยอะนิดเยอะนี่

09:03อ้าว...

09:15เจอส์

09:19รุก...รุกมาก

09:33นี่มันอะไรกันเนี่ย สู้กันทำไม แล้วเราค่าคนเข้าไปช่วยไหม

10:03เอาเป็นว่า ยังให้ดีกว่า สู้ ๆ นันจากพี่พี่

10:33อย่าไปกันช่วยได้ ถ้าเข้าไปคิดว่าพลังต์แบบป์ ข้าดด unw ziehen

10:49เก็บแสงนี้ก็ต่อดอฟอนเก็ด

10:56นี่ ไม่มากก็ต่อด้วย

10:59ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ อย่างนี้

11:01กลับมาก

11:19้าววววววววว!

11:21กลับมากัน!

11:22กลับมากัน!

11:24มีเร็จแค่นี้เองเหรอพธิดา

11:36เรายังไม่เอาจริงสะหน่อย

11:54มีเร็จการใจความคิด

12:04คุณหลุดที่มีกริงสะอุทธิย์

12:09ไม่เป็นกำลังในการตัวเตอร์

12:14ใช่แค่นี้เป็นเร็จเข้า

12:16การใจริงสะอุทธิย์

12:18físใจทริงสะๆ

12:19ออกรับของชั้นบ้าน

12:21พวกมันสำนวมกับทาง ไว้มาก

12:51อาฬิย์อีก

13:21เฮ้ย ขอเอาคืนบ้างนะ

13:51เจ้าแพ้พวกเราแล้ว

14:01พวกเจ้าก็ต้องเก่งกันอยู่แล้ว ต้องการพลังอะไรจะค่าอีก

14:06นบพักก้าวได้อธิบายไปแล้ว

14:11ของเช่นนี้ อยู่ในมือพวกเราน่าจะดีที่สุด

14:15เฮ้ย อย่าเชียวนะ

14:19นี่ เจ้าไม่รู้อะไรหรอก

14:28เฮ้ย อย่า

14:35เจ้าอย่าทำอะไรน่าอย่านะ

14:40ข้าขอเชื่อนก็อย่าไปยุ่ง

14:42อย่าแต่ต้องมัน

14:45แพ้แล้วยังจะมาที่ห่วงอีก

14:47พธิษาชนะเจ้าแล้ว

14:48สิ่งนี้ก็ต้องเป็นของพันธาสิ

14:50นี่เขาพูดจริง ๆ นะ

14:52มันอันตราย

14:54อย่าแตกล้องมัน

14:57อย่ามาหรอพวกเราสัยยาต

15:15อันตราย

15:17องค์

15:19สุดการ์ส Lease

15:21ร grandes

15:26ทหาร์ส สุดการ์ส สุดการ์ส สุดการ์ส สุดการ์ส สุดการ์ส เดี๋ยว

15:28นั่นไงเขาว่าแล้ว

15:36มีบัตรแม่

15:38มีบัตร ใหม่ฟอร์มว่ายังไงนะ

15:58เจ้ามาจีสอนลูกฆ่าเรื่องความโลก

16:28แต่ถ้าผู้เป็นใหญ่ ผมฉันขอประทานอภัย

16:34ไม่ได้คาดคิดถึงความผิดพลาดเช่นนี้เลย

16:37ขอได้โดดลงทันที่ผมฉันแทนเธอประเจ้าค่า

16:42ขอทรงเมษตาอภัยโทษใดนางด้วย

16:46ผมฉันจะสั่งสอนนางให้ใหม่นะเจ้าค่า

16:52ไม่ ต่อจากนี้ ค่าจะสอนลูกค่าเอง

16:58สอนลูก สอนลูก สอนลูก

17:05สอนลูก สอนลูก นาทษาดจากนี้

17:15เอง ย่ะเจ้าพลาด

17:20ขอด้าน หลัง

17:22หัน

17:30เริ่มเริ่มขึ้นแล้ว

17:40ไม่ ไม่นะ เดี๋ยวจากลงไปนะ

17:43ไม่ ไม่

17:52ไม่ ไม่

18:05เพื่อให้เจ้ารู้คุณค่ากับสิ่งที่มีพอจะลงทันเจ้า

18:10หากกล่าวเทพยังมีความโลก ยอมไม่มีวันชนะอันธรรมได้

18:17ผู้พิทักไม่ได้มีไว้เพื่ออวดอำนาจ

18:21แต่เพื่อปกป้องด้วยเมตตาและสติ

18:24จงสำนึกถึงการสูญเสีย

18:27เพื่อกลับมายืนหยัดอีกครั้ง

18:51ไม่เชื่อหาที่สุดสุดสิเมตร

19:08เธอขอบคุณ

19:30เถอะ

19:32เถอะ

19:33เถอะ

19:34เถอะ

19:35เถอะ

19:36หวังหนี

19:41หวังหวังหนี

19:58คนไหน บุธฟัย

20:06เกิดอะไรขึ้น

20:15- ไม่นะ อยับไปดับที่เราคิดนะ

20:17- ไม่นะ อยับไฮนрев ก็เข้าร canvas ไปจริงๆ ด้วย

20:23- ค่าเตื่อนเจ้าแล้วใช่ไหม

20:27- แล้วค่าต้องแล้วอย่างไร Verm ไม่รู้ค่าต้องแล้ว

20:29- ไม่รู้ค่าต้องไม่รู้

20:32ข้าก็ไม่รู้ ข้าก็ไม่รู้ ข้าไม่รู้หรอก เจ้าทำให้ทุกอย่างมันยากขึ้นไปอีกเนี่ย

20:40เจ้ากำลังทำให้ข้ามันได้เป็นอิตระ ข้าผิดหวังในตัวเจ้า ไอธิดา

20:48ข้าไม่ได้ตั้งใจเป็นดับมีสุดหน่อย ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าไม่ได้ตั้งใจ

21:12ข้าไม่ได้คิดหวังไปทำไม รู้ Dodge

21:29ค้าม choreography นี่คือดinated bientôt

21:37เมื่อไหร่จะถึงกันนี้

21:48โฮ้ย

21:50ทำไมชีวิตชีวิตนี้ยังยามนี้ทั้งก้าว

21:54มันช่างยากเย็นหรอกเกิน

21:56ทุกคนรอก่อนนะ

22:03ท่านตาจะต้องช่วยพวกเราได้แน่นอน

22:06เยี่ยรัก เสียรัก

22:16กูมีนกูมีนกูมีนออกมาสิ

22:22อย่านะ ข้างในตัวเรามีเจ้าป่าอยู่นะ

22:26อย่าเข้ามา

22:31ตัวแหร่

22:33จับมัน

22:35หายไปไหนแล้ว

22:49มีอยู่ด้วยแล้ว

22:51ท่านตา ท่านตาเจ้าขา

23:05ท่านตาอยู่ที่ไหนหรือเจ้าขา

23:09มี

23:11ไม่มี

23:13ไม่มี

23:15ท่านตา

23:17ท่านตา

23:19ท่านตาช่วยหลานด้วย

23:21ท่านตาหายไปไหน

23:23ท่านตากำลังลงโทษหลานใช่ไหมเจ้าขา

23:37หลานจะต้องทำยังไง

23:39หลานถึงจะได้อันยังมาดีกลับมา

23:41แล้วไม่สามารถคุบคุมนึงเก้ารักได้อีกแล้ว

23:47มันเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้

23:51หลักกลัว

23:55หลักกลัวละเกิด

23:57จันตา

23:59노� Garg

24:03mill

24:09นี่ 되어พовสันตา

24:11ความปัญโปศของแสงอัน YA manuscript

24:13ที่stellar

24:15กับเวาบ้างลงทันตา

24:17เรากับเป็นหญิงธรรมดา

24:19หาใช้พูดแบบหรับชาตากรม

24:20ของอันยั Weekly

24:21จริงสิ

24:23ถ้าเราoraじゃないเจอเจ้ сним

24:26เราอาจจะสามารถกลับมา

24:27คุมตัวเองได้อีกครั้ง

24:28แม่เจ้าเป็นยังไงบ้าง

24:30อยากไปเยี่ยมไหมล่ะ

24:31ได้เหรอ ไปสิ

24:32ไปสิ

25:02จากสวน

25:06เรื่องบราณมามิใช้นิทานปรำปรา

25:10เรื่องบราณมามิใช้นิทานปรำปรา

25:20โอ้ย ไหนจะเป็นหน่อนสักทีนี้นี่จะลิงยัก

25:24นี่มันอยากเจ้าถูกว่า Haha

25:28เป็นแม่พ่อเที่ยกพระบุทย์ Васีศลากือกุessel พี่แม่ önem

25:39ข้าเป็นฝัตร alémนั้นเข้าใจพ spendingาธาร์ฝ่าที่เจ้า семь adolescent

25:46ไม่ไปตายแล้ว เซียงกันนาย banyakบ่ลลลลลลล

25:49ograph BER ฟ ø Gabriel

25:53ช่อย ช่อย

25:55ใช่อย่างนั้น ก็อัพแอต่อไปไม่ได้แล้ว

26:05อัพแอ

26:07อัพแอต่อ คนอะไรแล้ว ลูกสภัยแม่ตั้งหาร

26:23แม่สามีต เดี๋ยวเพิ่งเข้าใจข้าวเห็นนะ

26:25แบบว่าคาเนี่ย แม่นวิ่งอ่านเหมือนจริงๆ

26:29เฮ้ย ไปไม่ได้แล้ว ข้าวสุดๆกันนะ

26:33อัพแอต่อ

26:35อัพแอต่อ

26:37อัพแอต่อ

26:41เฮ้ย เข้าไหร่มาน่ะ

26:45ถือประเท

26:49เกือนลูกข้าเอง

26:51เกือนลูกข้าเอง

26:53อัพแอต่อ

27:01ก็คือหลับไปเลย

27:03ห้าทางคงจะเหนื่อย

27:05เกิดอะไรขึ้น

27:11ที่ไหนเนี่ย

27:13อัพแอต่อ

27:23อัพแอต่อ

27:25คนหลุมหีเนี่ย

27:29นี่ เจ้าเป็นใครนะ พี่นี่เนี่ย เขาห้ามผู้หญิงเข้านี้ยักษ์

27:36ว่ายังไงนะ

27:38อย่าพูดแบบนั้นสิ

27:40ถามให้หน่อยว่านางมาทำไมกลางดึกกลางดืน

27:46แม่เขาถามว่ามาทำไมดึกดื่นดื่น บ้านช่องไม่มีกลับหรือไง

27:52อย่าต้ม cosine อย่าต้ม

27:57我說 เรา...

27:59เรานิดถึงเจ้าลูกค่ะ ก็เลยมาตามหา

28:03Lemautianer

28:04เรามีปันหugaนิดหน่อยนะจ๊ะ

28:06ลูกค่ะ

28:07ตอนนี้ลูกค่าไม่อยู่ที่นี่หรอก

28:11พระเทศย์ajo บุธย์ไม่ได้อยู่ที่นี่

28:13เร้อยู่ที่ไหนฟะจ๊ะ

28:15ปลับเมืองไปแล้ว

28:17ทำไม

28:18มีอะไรเนี่ยก็คุยผ่านฉะนี้

28:21นั้นเดี๋ยวเราลอ

28:23มีเลือก

28:25ลอไปเธอ วันนี้ไม่กลับกับอย่าง

28:28บอกนางไปว่าเดี๋ยวลูกข้าจะกลับมา

28:33ให้มาตอนนั้นอีกทีไหม

28:35ไม่บอก

28:41ข้าจะกินเจ้า ข้าจะกินเจ้า

28:45เดี๋ยวลูกข้าก็กลับมา

28:47เจ้าแล้วข้ายกลับมาตอนนั้นไหม

28:49ก็ได้จ้ะ ขอบใจนะจ๊ะ

28:51ใช้

28:53นี่แหล่ง เอล่ะแหละ

29:04โอ้ ว้าว ว้าว ว้าว

29:07นี่สัมเอิย

29:09บ้าว บ้าว บ้าว

29:10ไอ้ เอาไว้ อัน บ้าอยากว่า

29:12เชลียร์ ที่พ่อ

29:23ว้าค...

29:32ไปแล้ว

29:45หายไปไหนแล้วเนี่ย

29:48ฮ้า... พาดกันตนได้

29:50รู้มีนะ เราแสดงตัวตั้งนานแล้ว

29:54เป็นยังไง อย่างนักนักประเภท เอาแต่อมพระนำ

29:58โอ้วววววววว

30:13พี่ถามไม่ค่าใช่ไหม

30:15อย่านะ นี่ของโดกพระเก้า ลูกสาวของค่า

30:19อ๋อ พี่มีลูกสาวคนเดียวด้วยังไง

30:22แล้วของลักพระเภทหรอ

30:25ลักพระเภทอยู่กับค่ามาตลอด

30:27ค่าก็แค่อยากทำอะไรให้รูปของค่า ที่ค่าไม่เคยเจอบ้าง

30:32แค่หวังลมๆแหลงๆ วัarde สกวัญimat expenditureคิดік

30:37determined

30:39ให้ค่ามีความสุดในโลกของค่า sean มันตลัย

30:43มันตลัย เจ้าจะมาบังครับค่าทุกเรื่องไม่ได้นะ

30:47ค้ะถามจริง จริง

30:49นี่ก็ผ่านำเป็นสิบปีแล้ว

30:51พี่ไม่เคยคิดจะรักค่าบางเลยหรอ

30:54ค่ะก็คงว่าmazนูนแรงเช่นกัน

30:57ในคิดว่าพี่จะรักค่ะในสักวัähän

30:59ใช่

31:01ค่าไม่เคยรักเจ้า

31:03และไม่คิดจะรัก

31:06พี่ฉ religious อย่างนำใจค่านัก

31:09ถามกี่ครั้ง ต่อก introductory

31:11ก็ยังคงยืดมันในคำตอบเดิม

31:14พอกันทีกับประกาศนั้น ค่าทำถูกแล้วจริง ๆ

31:21หมายความบ้าอะไร

31:26แท่จา

31:29ไม่มีอะไรหรอกจ้า พี่ทำใจให้สบายเถอะ

31:37ค่าคืนให้

31:40และกระเภท หากับแม่

31:55เป็นยังไงบ้างลูก ได้เรื่องอะไรบ้าง

31:58แม่ตา ค่าเจอพี่สาวของค่าแล้ว พี่นบพระเก้า

32:02จริงหรอ แล้วนางอยู่ที่ไหน

32:04ค่าไม่รู้ว่างางอาศัยอยู่ที่ไหน

32:08ถ้าตามลังไปไม่ทัน

32:11ไม่ได้เรื่องข้างแม่

32:13เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อนแม้

32:23พี่นบพระเก้าไพ้กับไท้แฟ

32:27และวให้หรอหนีทางก่pisท่านพ่อเพิ่มไม่รู้

32:34ก็ความหลุดออกจากลاه ไปทù analytical

32:36กระตายไปทั่วล่าเลยจ้ะ

32:38น้ำพักก้าวมีพันลางขนาดนั้นเลย scenario

32:40เปล่มไปไม่ได้

32:41จริงแทนแน่นอน larva okay

32:43ค่าเห็นมะกับตา

32:46แต่เราก็ไม่รู้ว่านางอยู่ที่ไหน

32:48แต่ค่ารู้ ว่านางกำลังจะไปที่ไหน

32:50เพื่อรอเจอไขสะคน

32:52จริงเหรอ

32:54ลูกลองอกแน่มาซิ

32:57เป็นกลุ่มชนภ่า хлึ่งมนุษย์

32:59ขึ้นมนุษย์ขึ้นวานอนจาก อยู่ที่บรภา

33:04อ๋อ แม่เข้าใจแล้ว ขอใจมาอนละลูก ไปพักได้

33:10เดี๋ยวสิแม่

33:12แม่จะไปไหน ข้าไปด้วยสิ

33:15แม่สัญญาบขาว ว่าถ้าข้าหาพี่เจอม แม่ใช้ค้าวิสลัก

33:18ด้อย

33:19ไม่ ให้ข้าไปด้วย ข้ายังไม่อยากพัก

33:22แม่บอก panelists อ่อนนี้ล่ะ

33:24หรอกเพชร

33:27นี่เป็นอะไรกัน

33:29มีแม่โกลของข้าเหรอ

33:33รู้จอกidan

33:35คิดแม่ไม่ยินหรอกที่ลูกพูดกับเพccaเมื่อว proszę

33:37อยากเอว่าประเจรินที่นี่นักใช่ไหม

33:40แม่มันอะไรข้า น่านลำเข็นมากเลยใช่ไหม

33:42ในมือใจดีแล้วไม่ชอบ

33:44ก็อยู่กันอย่างพอ acrylicก่อน listening

33:46แม่ communications

33:50แม่รอกใช้ข้าเหรอ

33:53ใช่ แม่รอกใช้เจา

33:56- แม่หลอกใช้ค่าเหรอ? ใช่ แม่หลอกใช้เจ้า แล้วก็จงรู้ไว้ซะ ถ้าพวกมันตายอยากก็เป็นพอลูก

34:25- คือมันอยากออกไปอยู่ไหม ฮะ? พ่อ... แม่... ป้องลอง... แม่ไม่เอาเลย พวกนู... แม่... อยากทำอะไรมุมคิดเลยละ พ่อทำแม่... ไปแม่...

34:40- มันอะไร? เจ้าทำลูกทำไม? คิดว่าจะเอาออกนี้ได้ อยู่กันยันตายพวกมันลูก

34:49ไปแม่...แม่! แม่! แม่! แม่ทำแบบนี้แม่! แม่... แม่! แม่เขาบอกล้อง...แม่ทิ้ปติ... แม่! แม่! ส้าเพื่อเจานะ!

35:01แม่!

35:07แม่!

35:11แม่อย่าทุก!

35:14แม่!

35:15เอาลูก

35:35ลักค่ะเพช เกิดอะไรขึ้นแน่

35:39เล่าให้พ่อฟังหน่อยสิลูก

35:45ขอโทษพ่อทำไมลูก

35:53แม่ ไม่หรอกใช่ค่ะ ให้ค่าออกไปตามหาพวกพี่พี่

36:01แล้วค่าก็เจอ

36:05จริงเหรอลูก ไปยังไงบ้าง

36:09พวกเขาไปยังไงบ้างลูก

36:11ต้องไม่รู้แล้ว

36:13เพราะแม่ต้องจะออกไปข้าวกว่าเขา

36:17ว่ายไหนนะ

36:20แม่ได้ยินที่เราคุยกัน

36:23แม่เลยหลอกใช้ค่าตามหาพวกพี่พี่

36:29จริง

36:31พ่อค่ะขอโทษ

36:34นี่จริงใช่ไหมลูก

36:37หนี

36:38หนี

36:39พ่อจะไม่ทน

36:42พ่อจะผ่าเจ้าเหนียวจากนี้เอง

36:44พ่อจะช่วยเจ้าเอง

36:46พ่อ

36:49พ่อ

36:52พ่อ

36:56พ่อว่าแล้ว

36:58พ่อว่าแล้ว

37:00พ่อว่าแล้ว พ่อ

37:02พ่อว่าแล้ว พ่อว่าแล้ว

37:04จะปล่อยค้าออกไปตรงนี้ ลูกออกไปตรงนี้

37:09จากหญิงอำละอำปี จะเอาไว้ไหม

37:13พ่อออกค้า ลูกออกไป

37:15ปล่อยค้า

37:34อีกน่ะ อีกน่ะ

37:49ไม่เป็นไรลูก

37:52ไม่เป็นไรลูก

37:58อะไรลูก

38:10นี่เมื่อใจดีแล้วไม่ชอบ

38:12ก็อยู่กันอย่างท่อนทุกไปซะ

38:14แม่

38:15แม่หลอกใช้ค่าหรอ

38:17ใช่

38:18แม่หลอกใช้เจ้า

38:20แล้วก็ต้องรู้ไว้ซะ

38:22ถ้าพวกมันตายก็เป็นพอลูก

38:25เขาไม่อยู่

38:28ไม่ต้องหลอก

38:48อลายยอ

38:58นี่...นี่มัน...

39:00พอ...พอจ้า...

39:02นี่...นี่มัน...

39:04พอจ้า...

39:06นี่...นี่มัน...

39:08พอ...พอจ้า...

39:10นี่...

39:12นี่มัน...

39:14พอ...พอจ้า...

39:16นี่...

39:18นี่...

39:20นี่มัน...

39:22นี่...

39:24นี่...นี่มัน...

39:26พอ...พอจ้า...

39:31นี่...

39:32นี่...

39:33นี่...

39:34นี่...

39:35นี่...

39:36- นี่มันอะไรกัน? ข้าเศรษลุงตรีเมร์ รู้ สุดต้องไม่พอพระไทยแน่ ๆ

39:40- ต้องคระธิดากับเมืองโกสัยที่ ข้าจะเอาชนะผู้หันด้วยกลอุ่มภาย

39:44- เราจะไปเมืองโกสัยกัน! เป็นผู้หญี่ยังไง? ทำไมผู้ชายซึ่งไม่เอา?

39:48รู้ไปถึงไหน อ้ายไปถึงนั้น

39:50เจ้าช่วยเนี่ยข้าหลุดผลจากนางตาบอด

39:52นั่นข้าก็จะช่วยเขียตรีเมน แล้วจันทาทิงสามาร์

39:55งั้นเราตบลง

39:56ถึงเราไปรอบจับพระพวกมันก่อน

39:58แล้วไปบุบข้าพระรถขังแก้วได้เลย

40:20เจ้าแสงแห่งอันยะมนี

40:28เรื่องดีทีสักเทือนพัสสุดท้า

40:32รวมเทลังคันแห่งเท่วะ

40:36คือสัตราขั้งแก้วนกประกาว

40:41เผ็กมานี้แดนออกและกดวินและการ

40:45ผู้สลาคำมุกดังต้องเพียงไปทูนเพทา

40:49เผ็กมานี้แดนออกและกดยินและการ

40:53ผู้สลาคำมุกดังลงในในทูนเพทา

40:57อาศูนวารินเตาขัดลึกลับและอยู่ใต้พื้นดิ่ง

41:01วารินยักใหญ่ใจไม่เอดไว้ใครริสยา

41:05ยังรู้ทุกเรื่องราวว่าชีวิตคือมาอยาก

41:09คันปากอยากแล้ว ไม่เอาด้วยดอนฟ้าผ่า

41:13พ่อ!

41:15เฮ้ย!

41:17เฮ้ย!

41:19เฮ้ย!

41:21เฮ้ย!

41:23Fel boust

41:31เฮ้ย!

41:33เฮ้ย!

41:35เฮ้ย!

41:37เกอกิน земน

41:39เก้าแสงแห่งอันยะมนี เรื่องนาทีสับเทือนพัสสุทธา

41:54ร่วมสลังคันแห่งเทวะ คือสัตราคันแก้วนกประก้าว

42:02เพชรส มันนีแดง เพราะกษ นิลการ พุทธรคม มุกดา โกเมน ไทยทุน แทย คันแก้วนกประก้าว

เดชอสูรขันแก้วนพเก้า ตอนที่ 15

Category

Transcript

Recommended