00:00Ναι, τώρα τα τελευταία χρόνια συνειδητοποιώ ότι το πιο συμπαντικό από όλα είναι που έχουν συνδέσει οι άνθρωποι τη ζωή σου μαζί σου όταν είσαι στην τηλεόραση ή στη δουλειά αυτή.
00:15Τώρα σε αυτή την ηλικία πια αρχίζω να καταλαβαίνω που έρχονται διαφόρων ηλικίων άνθρωποι να μου πούνε μεγάλωσα μαζί σας και καταλαβαίνω ανάλογα με την ηλικία ποιος ήρια λέ έβλεπε ο καθένας.
00:26Ξέρω ποιος έβλεπε παράδελτους, ποιος έβλεπε παντρεμένοι έχουν ψυχή, ποιος καφέ της χαράς, ποιος σόι και λέω πόπο ήταν πιο μεγάλη ευθύνη, ευτυχώς δεν το κατάλαβα.
00:40Αυτό είναι ένα όνειρο που μπορεί να έχει ένας ηθοποιός που φαντάζουμε ότι μπορεί να έχετε και όνειρα να ερμηνεύσετε τους ρόλους που θέλετε, να κάνετε πράγματα τα οποία εμείς μπορούμε να μην φανταζόμαστε ότι είναι τα δικά σας προσωπικά όνειρα.
00:53Αυτό συνάδει με αυτό που φανταζόσασταν και θέλατε για τον εαυτό σας να κάνει.
00:58Εμένα δεν μου είχε περάσει από το μυαλό, δεν είχα δηλαδή και το, ήμουν ένα παιδί από τη Θεσσαλονίκη που είπα μπας και σε εποχές που δεν το έλεγες και εύκολα μπας και μπορέσω ποτέ να κάνω αυτή τη δουλειά.
01:11Και μόνο που κατάζει, δηλαδή θα ήμουν ικανοποιημένη απλώς και αν κατάφερα να την κάνω.
01:17Σε οποιοδήποτε επίπεδο.
01:18Σε οποιοδήποτε επίπεδο. Δεν έφθανε τόσο μακριά το πλάνο μου και δεν ήταν και εποχή, δεν σου δίνε τα στοιχεία για να φανταστείς κάτι τόσο, μιλάμε προ ιδιωτικής τηλεόρασης, προ πολλών πραγμάτων.
01:30Η δική μου γενιά δηλαδή αποφάσισα να γίνει, όποια αποφασίσαμε να γίνουμε ηθοποίη, πιστεύοντας ότι θα μακάρι στην καλύτερη εκδοχή να μπορέσουμε να δουλεύουμε με ένα στοιχειώδος με ρογκάματος στο θέατρο.
01:45Αυτό ήταν το πλάνο.
01:46Χαμηλά ο πύχης.
01:48Αυτός ήταν ο πύχης της εποχής.
01:49Ναι.
01:50Η τηλεόραση ήταν πολύ μετρημένη, το σινεμά επίσης, δηλαδή δεν υπήρχε υπροπτική για αυτό, αυτό έγινε στην πορεία.
01:56Οπότε, επουδενή, δεν μπορούσα να έχω φανταστεία, ας πούμε, ότι θα είμαι μέρος της ανάμνησης ανθρώπων από την παιδική τους ηλικία, Φερυπίν.
02:08Και δεν το καταλάβαινα και την ώρα που συνέβαινε ακριβώς, γιατί τώρα, σε αυτή την ηλικία, το αντιλαμβάνομαι σαν πολύ μεγάλη ευθύνη πια.
Be the first to comment