- 2 days ago
Other name: สร้างใหม่หัวใจรัก Country:Thailand Status: Ongoing Genre: BL, Drama, Romance
thai subbedenglish drama asian
thai subbedenglish drama asian
Category
📺
TVTranscript
00:00:00รู้ไม่ว่ามันที่ยังไง
00:00:24และรู้ไม่ว่าสุขใจเพียงใด
00:00:27รู้ไม่ว่าชีวิตเกิมเกิด
00:00:29ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไร
00:00:31รู้ไม่ว่ากก่อนจะเจอเธอ
00:00:34รู้ไม่ช一次เคยเป็นไง
00:00:36รู้ไม่การที่ได้เจอเธอ
00:00:39นั้นจังยังแห่งprogram
00:00:41เธอเธอใส่หน้ามูล
00:00:46ให้ช่วย生 Tennessee
00:00:49ของฉันน่าจอดจาก
00:00:51รับเตอร์เจอเจอเธอ
00:00:59ผมมาช่ากินครับ
00:01:00คุณไม่เห็นไปที่หน้านีสอนเหรอ?
00:01:01ที่นี่ปิดปักรุง
00:01:02งั้น...ผมเอาห้องนี้
00:01:04เฮ้ย...แต่มันเกินจากราคาที่คุณ
00:01:06ขอบคุณนะครับ คุณมанู
00:01:07คุณจะเปิดให้บริการหนักครั้งมาไหล่?
00:01:08ผมจะคาย
00:01:09เอ้า...ทำไมอ่ะ?
00:01:11คนเรา...
00:01:12มังก็ต้องมูบอ่อนบ้างนะมанู
00:01:15เปิดโอกาสให้คนหน่อยไหม
00:01:17ทำไม...ทำเลยชีวิต
00:01:19ถูกูส่งพอร์ทให้มึง
00:01:20ความฝันที่จะได้เป็นนักเขียนของกู
00:01:22จะได้เป็นจริงสะกี่
00:01:24เฮ้ย...
00:01:25คุณเป็นใคร?
00:01:27ให้ส่งคุณมาซื้อเรื่องผมใช่ไหม?
00:01:29คุณขอสิบมาที
00:01:31ถูกูส่งพอร์ทให้มึง
00:01:33เอ้า...
00:01:35ถ้าไมส่งไม่ไป
00:01:37ต่อหนึ่งมือถือก็ได้ว่า
00:01:45เอ้า...
00:01:46อะไรวะเนี่ย
00:01:48มาใช้ไม่ได้อีกตอนที่จำเป็นสะด้วย
00:01:51ชัดด้วย
00:01:53เยี่ยม
00:01:54กลับกลับกลับ
00:02:24มีอะไรอีกหรอคุณ
00:02:27คือผมอยากจะส่งเมลอ่ะ
00:02:29แล้ว
00:02:31โนดบุ๊คผมมันมีปัญหา
00:02:34หน้าที่เกี่ยวกับวายฟาย
00:02:36ผมจะขอรบกวนมาคุณ
00:02:38ใช้คอมพิเตอร์หน้าคอร์เตอร์ได้ไหม
00:02:40ให้ส่งฟายแปลกเดียวเอง
00:02:42งานเหลือนหรอคุณ
00:02:44รอบผมใส่สภาพแปลกนึงแล้วกัน
00:02:54เฮ้ยคุณ
00:03:04สะบุอะไรอ่ะ
00:03:19หอมจัง
00:03:22ก็...
00:03:24สะบุในห้องน้ำแล้ว
00:03:26ข้างร้องแรมก็ใช้ยุกลิ่นเดียว
00:03:28คุณ...รีบไม่ใช่เหรอ
00:03:30ไปสิ
00:03:53คุณ...ส่งจากเมวโรงแรมได้ไหม
00:03:55เพราะดีเครื่องนี้มันล็อกไว
00:03:58ใช้แอดเขาอื่นไม่ได้
00:04:00ได้...ขอบคุณมากนะครับ
00:04:02คุณกําห้อไปก่อนเถอะ
00:04:04เดี๋ยวผมส่งเสร็จเรียบร้อย
00:04:05จะปิดคอมให้เป็นอย่างดี
00:04:07อย่างไร...ฝากปิดไฟตรงนี้ด้วยนะ
00:04:09รับสาบครับ
00:04:11หมายนี้ก็บอกปิดนี้
00:04:13เจรฟตรงนี้ก็บอกปิดๆ
00:04:17กลับกลับกลับกลับ
00:04:47แล้วคุณเป็นใครครับ
00:04:51ผมเป็นเจ้าของรีสอร์ตนี้
00:04:53ก็คุณไงทำให้ที่ดูแล
00:05:18theta
00:05:19suggestions
00:05:2070%
00:05:22ก็พ pemม cam
00:05:31คุณ
00:05:32เจ้าะ
00:05:32demande
00:05:47คุณเป็นใคร
00:06:12ใครส่งคุณมาซื้อเรื่องผมใช่ไหม
00:06:14คุณมาดู
00:06:15เฮ้ย
00:06:16คุณมุ
00:06:24เป็นหนู
00:06:31รอบผมก่อนนะครับ
00:06:34ที่รัก
00:06:39รอบผมนานไหม
00:06:44ชิดหรับ
00:06:57คุณจะทำอะไรอ่ะ
00:06:58คุณไม่รู้
00:06:59ก็จะพาคุณขึ้นสวัสดีไงล่ะ
00:07:01ก่อนที่คุณจะลงน่ะลบ
00:07:14โอเค
00:07:44อาว
00:07:50พวกนี้ พวกนี้
00:07:52แล้ว
00:07:54แล้ว
00:07:56ฮัลโหล
00:08:11ขอบคุณ
00:08:15มึงทำอะไรอยู่วะ ขอบคุณ
00:08:18มึงโทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย
00:08:20ก็กูจะบอกมึงว่า กูอ่านแล้ว
00:08:22พอดดี
00:08:24เชื่อกูยังหรอ
00:08:25แล้วมีพวกชาก NC ไหมวะ
00:08:28กูกำลังเขียนอยู่เลยเนี่ย
00:08:30กำลังเข้าได้เข้าเข็ม
00:08:33มึงว่า ชาก NC จะเป็นแนวสาดิดดีไหมวะ
00:08:37น่าขนใจ
00:08:39คุณมนูนี่
00:08:41โลกจิตเหรอวะ
00:08:42ก็ไม่แน่นะมึง
00:08:44ลองแบบโรมันติกมาด้วยก็ดี
00:08:46เดี๋ยวกูลองเสนิดไปทั้งสองแบบเลย
00:08:49กูว่า ชาก NC คนอ่านจะต้องจดจำ
00:08:54อื้อ
00:09:01นายเอกพยายามขัดถืน
00:09:04แต่ก็สู้แรงของพระเอกไม่ได้
00:09:07มนูยังพยายาม
00:09:09มอบความเป็นสามี
00:09:13เอามา
00:09:14มนูยัดเยียด
00:09:16ความเป็นผัวให้กับเขา
00:09:18ในคำคือ
00:09:20อออออ...
00:09:21Да คุณมนู
00:09:24ออ...
00:09:33เวอร์ชั่นคุณมานู หวานโรเมนติก
00:09:49ยังไงดีวะ
00:10:03คุณ
00:10:11มีอะไรอีก ยังไม่นอนอีกเหรอ
00:10:14คือ แอร์ห้องผมมันหนาวมากเลยอ่ะ
00:10:17ปรับแอร์สิ
00:10:19ปรับแล้ว แต่มันก็ยังหนาว
00:10:22เป็นไปได้ไง
00:10:24ผมขอนอนห้องคุณได้ไหม
00:10:27ไม่ได้
00:10:29งั้น
00:10:31ผมขอพระหอมคุณได้ไหม
00:10:33แล้วผมจะหอมอะไร
00:10:35ไม่รู้ ขอพระหอมคุณ
00:10:37อะไรของคุณเนี่ย
00:10:43มันได้อีกครั้งนะคุณ
00:10:45อะไรหูเขาว่ะ
00:10:59กลิ่มกลายของเขา
00:11:03ยังคงอบวนอยู่กับผ้าหมนาพืนนั้น
00:11:07ทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่พึ่งจะผ่านมา
00:11:15แล้วไงต่อ
00:11:19เสียงฝักบัวหยุดลง
00:11:25ขัดบัวหยุดลง
00:11:31คุณมนูบันจงเทน้ำมันหอมกลิ่นรันจวน
00:11:37รูปไล้ไปทั่วผิวกาย
00:11:49เขาค่อยๆเปิดห้องน้ำออกมา
00:11:51มองมาด้วยสายตาที่พอจะอ่านออกว่า
00:11:59เขาต้องการอะไร
00:12:05ย่าเดี๋ยว
00:12:10เขาหลับไป
00:12:11พร้อมกับผ้าหมนาพืนนั้น
00:12:15และอ้อมกอดอันอบอุ่นของคุณมนูบัน
00:12:20ราตีสวัสดีนะครับ
00:12:22ที่รัก
00:12:23นอบคุณมีความคุณมีความคุณมีความคุณก็เป็นไป
00:12:27ะ
00:12:38เด็กรีบข้าเธอ
00:13:08สวัสดีแล้ว
00:13:38เจ้าคุณแบบนั้น
00:14:08สภาพ
00:14:38นึกลองส่งฉัน สีมันทั้งสองแบบ
00:15:08แบบเลย เดี๋ยวกูลองเสนอให้บ่ายนี้
00:15:13ได้
00:15:15เดี๋ยวกูส่งให้
00:15:18แล้วมึงลองวางตอนจบมาด้วยนะ
00:15:20ว่าจะไปทางไหน
00:15:22ได้เลยเพื่อน
00:15:38ก็ได้เลย
00:15:40ขอบคุณ
00:15:44อ้าว
00:15:49อ้าว
00:16:05คุณ
00:16:06ผมขอรับกวนใช้คอมพิวเตอร์อีกทีได้ไหมอ่ะ
00:16:09เพราะดีว่าต้องส่วงงานโดดอีกแล้วอ่ะ
00:16:12คอมตรงคอมเตอร์ไปแล้วคุณใช้ได้เลย
00:16:16เป็นเมียวของโรงแรมเหมือนเดิมนั้นแหละ
00:16:18ขอบคุณครับ
00:16:20เที่ยงแล้ว
00:16:22คุณไม่หิวเหรอ
00:16:24ไม่เป็นไรตามสบายไม่ต้องหงมผม
00:16:42วิ่ง razのはแหละ
00:16:44คุณคุณหนู
00:16:46คุณอย่าที่สุด있นิ่ง
00:16:48คุณคุณอย่างจากตรงคอมทาง
00:16:50คุณอย่างจากตรงคุณ
00:16:52กันต้องขนเฉย
00:16:54ต่อที่สุด
00:16:56สวัสดีที่สวัสดี
00:17:26คุณนักเขียน
00:17:46คุณมีสิทธิ์อะไร
00:17:49เอาเรื่องของผมมาเขียนนิยายอะไรนั่น
00:17:51แล้วผมจะบอกคุณเอาไว้นะ
00:17:53ผมไม่ได้ชื่อมันู
00:17:55ผมชื่ออทิตย์
00:17:57แล้วถึงผมจะพึ่งอกหัก
00:17:59ผิดหวังกับเรื่องของความลักมา
00:18:01แต่ก็ไม่ได้จะเป็นจะตายอะไรขนาดที่คุณมันยาย
00:18:03ผมโอเคมาก
00:18:05และที่สำคัญ
00:18:07ผมก็ไม่ใช่พวกโลกจิตสาหดิกวิจฐานอะไรที่คุณเขียนด้วย
00:18:10อะไรเนี่ยคุณ
00:18:12ผมเห็นหมดแล้ว
00:18:14คุณแอบอ่านพอตนิยายของผมหรอ
00:18:16ไฟล์ของคุณ
00:18:18มันส่งมาที่เมลส่วนตัวผม
00:18:20คอมตรงเค้าเตอร์เตอร์มันผูกติดกับเมลผม
00:18:22ทุกไฟล์ที่ส่งออก
00:18:24มันเด้งหาผมทุกอัน
00:18:26วทุกขนาี
00:18:30ขอโทษที่ไปแอปอ่านนิญายลักบ้้าบ่อเภอร์ฟันอะไรข beneficial to dermatitis
00:18:35คุณณครเปลี่ยนนอก
00:18:37คือ ...
00:18:38ผม ...
00:18:38ทั้งหมดที่คุณจะมาพักที่นี่
00:18:41ก็เพื่อจะมาเติมจินฬตรณาการนักเขียนของคุณ
00:18:45ที่คุณจะมาพักรีสวิทย์ธิ์อนี้ให้ได้
00:18:46สร้างสหาฐานการปร่อง ...
00:18:49เพื่อเอามาเป็นวัต็ชุดิบ
00:18:51การเขียดนิยายปัมปลอบของคุณเหรอ
00:18:54อ้าเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมดไม่มีอะไรจริงเลยใช่ป่ะ
00:19:01คุณนี่มันสุดยอดนักสร้างเรื่องจริงๆ
00:19:08คุณจะยินเย็นก่อน
00:19:10ฟังผมอันธิบายก่อน
00:19:11ฟังเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
00:19:15ผมบอกคุณตรงๆ
00:19:17ในฐานะที่เรารู้จักกัน 3-4 วัน
00:19:21ผมไม่ชอบเป็นเครื่องมือของใคร
00:19:24เพียงแค่เพื่อจะมาเติม เต็มจิตนาการให้สมบูรณ์
00:19:28ผมเกรียบ
00:19:30พวกที่ชอบหาประโยชน์ใส่ตัวเอง
00:19:33โดยไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น
00:19:36เห็นกับตัว
00:19:38คิดว่าทางจักกรวานต้องหมุนรอบตัวคุณเหรอ
00:19:43ผมเคยเจอคนแบบนี้มาแล้วครั้งนึง
00:19:46แล้วผมไม่ต้องการเจออีก
00:19:51ผมอยากให้คุณเก็บกระเป๋า แล้วออกจากนิสอร์ตของเวสา
00:19:57ถ้าอยากมาเติมเต็มจิตนากรรณicks อะไรของคุณให้มันสมบูรณ์
00:19:59และก็อีก2,3เดื้น домаให้กลับมา
00:20:03ถึงตอนนั้นคمมีเจ้าของรีสอร์ตคนใหม่แล้ว
00:20:07ทิ้งเล็กบัญชีเอาไว้
00:20:10เน่드�爷วผมโอ้นเงินคือนให้คุณเต็มจำนวร
00:20:14ผมจะบอกคุณเอาไว้นะ
00:20:16คุณนักเขียน นักเรียนนอก
00:20:18ลูกชายและถามนตี
00:20:22อย่าเล่นกับความรู้สึกคนแบบนี้อีก
00:20:36มีอะไรวะมึง
00:20:40ฮะ ให้ส่งต้นชำบับ
00:20:44อันนักเรียกวิน
00:20:48คนความรู้สึกคือมหรือยไป
00:20:52ก็มีอะไรอยาก νจกเป็นแค่นี้
00:20:57ความรู้สึกคิดอลก
00:20:59ที่อยากสมบันสิคร Sultan
00:21:02เข้าใจกลัวนี้นี้
00:21:06อันนักท้านรบหรือยมาก
00:21:09อย่างถทำไมที่ความรู้สึก
00:21:12ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
00:21:42สวัสดีครับคุณดัวอา apprentice
00:22:09ผมพัดละพีนะครับ
00:22:11เรียกของว่าพีก็ได้ครับ
00:22:13ผมเป็นแข่ของรีสอดคนไงล่ะ
00:22:16ยังไม่ลืมกันใช่ไหม
00:22:18หายหน้าไปไม่ถึง 24 ชั่วโม
00:22:20ผมไม่อยากให้การรู้จักของเราจบลงแบบนี้
00:22:23ผมขอโทษนะครับ คุณดวงอาทิตย์
00:22:26และผมอยากได้โอกาสในการอาคิบายเรื่องร้าวทั้งหมด
00:22:30หวังว่าจะได้โอกาสจากคุณนะ
00:22:34ฮะ ให้ส่งต้นฉบับ
00:22:37กูว่ากูขอยกเรื่องนิยายเรื่องนี้ไปก่อนว่ะ
00:22:41ขอบใจมากๆนะ
00:23:07ผมรอคนอยู่ข้างล่างนะ
00:23:09รีบลงมา เดี๋ยวอาหารจะเย็นสมด
00:23:11ผมรอคนอยู่ข้างล่างนะ
00:23:13รีบลงมา เดี๋ยวอาหารจะเย็นสมด
00:23:17ผมรอคนอยู่ข้างล่างนะ
00:23:19รีบลงมา เดี๋ยวอาหารจะเย็นสมด
00:23:21เฮ้าใจ
00:23:22ข้างล่าง
00:23:38นี่ก็เปล่าของคุณ
00:23:58เจอไปซะ
00:24:00ผมขอโทษนะครับ
00:24:04คุณดวงอาทิตย์
00:24:06ผม ชื่ออาทิตย์
00:24:10หยุดแต่งเติมให้ผมเป็นคนในจิตนาการคุณได้ล่ะ
00:24:16ครับ คุณอาทิตย์
00:24:19ผม
00:24:20ผมไม่รู้แล้วว่าจริงๆคุณเป็นใคร
00:24:24แต่ตอนนี้
00:24:26คุณไม่ใช่แค่ของรีสอร์ตของมิดต่อไปแล้ว
00:24:31เชื่อนนะครับ
00:24:36คุณอาทิตย์
00:24:42คุณอาทิตย์
00:24:44คุณอาทิตย์
00:24:46คุณอาทิตย์
00:24:52คุณอาทิตย์
00:24:58อาทิตย์
00:25:04คุณอาทิตย์
00:25:10คุณอาทิตย์
00:25:12คุณอาทิตย์
00:25:16คุณอาทิตย์
00:25:26เย็นแบบนี้ แสงสุดท้าย ให้ค่อยเรือนหายไป
00:25:30มันก็เหมือนกับความรักมั้ง คุณว่าไหม
00:25:33ผมก็ต้องมูบ่อนอ่ะ ตรวจโอกาสให้คนใหม่ใหม่ อ้อมในชีวิต
00:25:40คุณจังคิดว่าเขายังจะกลับมาหาคุณอีกเมื่อสบิท
00:25:46รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
00:25:55รู้ไหมการที่ได้เจอเธอ นั้นฉันยิ่งใหญ่เสร็จเท่าไหร่
00:26:25พวกที่ชอบหาประโยชน์ใส่ตัวเอง
00:26:29โดยไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น
00:26:32ผมเคยเจอคนแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง
00:26:35อาหารคำสุดหู อาพินัฒนาการจากแผก VIP ของรีสอนครับ
00:26:47มา เดี๋ยวผมช่วย
00:26:53สิ่งเก่า
00:27:07สุดจ้า Nations ตัวจริงๆ ที่รงเป็นของ ของเธอ
00:27:11ฉันคอยบอกรับ ใจลิงๆ ปล่อย ว่าขอแบบนี้
00:27:22คุณพaling ลูกกันอยู่ลอดแค่ ที่ก็กำลังสวมกัน
00:27:28สำหรักใจดลงกันตอนตัวเข้า ห Dual พวกไม่ใช่คระ
00:27:32คือ รถผมยังแบนด์อ่ะ กำลังพยายามเปลี่ยนอยู่ เดี๋ยวเปลี่ยนเสร็จริบไปเลย
00:27:45เปลี่ยนเป็น
00:27:46ไม่เป็นครับ แต่คิดว่าไม่น่ายยาก
00:27:51มันไม่ได้เปลี่ยนให้ง่าย เหมือนแก้ชื่อตละครแต่งเรื่องไปเลยเหรอนะคุณ
00:27:56คุณพอจะแนะนำลงแรมใกล้ ๆ แถวนี้ให้ผมสักที่ได้ไหมครับ ที่จะเช็คอินได้ตอนนี้เลยอ่ะ
00:28:06เยอะแยะ
00:28:11นี่แถนอะไรของคุณอีกหรือปะเนี่ย ลงทุนเจาะยางรถเต้งเลยเหรอ
00:28:18คุณ
00:28:21อ่ะ ไหนเมื่อเป็นถึงลูกชายและธมาเรื่องทรชาตรี
00:28:25ส MAL apare Cost ในไม่เลียกคนขับรถมาช่วยเปลี่ยนยางอะ
00:28:28นั่นมανในนี้ยาย
00:28:29แล้วในนี้ยายคุณเขียนไก้มาช่วยเปลี่ยน
00:28:34คุณทำเปล่นน זะ
00:28:35ผม
00:28:38ไม่เป็นน่ะ
00:28:42ขอโทษที่ไม่ได้เป็นอย่างพระเ excerกในนี้ยายคุณ
00:28:45แต่ ผมมีช่างประจ עมอยู่
00:28:47อย่าลองโท blirตามให้
00:28:51- อ๋อครับ ชั่ง ได้ครับ เป็นพรุ่งนี้นะครับ ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวชั่งเข้ามาเปลี่ยนให้พรุ่งนี้
00:29:09- งั้น ผมทิ้งลดไปที่นี่ก่อน พรุ่งนี้ผมค่อย
00:29:19- หิวแล้วสิ ต้องซื้ออะไรมาเยอะขนาดนั้น ให้ตัวไปกินหมด
00:29:25- ก็... คุณกลับไปแล้วไปชอบของที่ตัวเองซื้อมาก่อนเลย ส่วนลดอ่ะ ทิ้งไว้แบบนี้แหละ คุณลูกชายแล้วเท่ามนตรี
00:29:32- หมายความว่า... อย่าทำเยอะได้ผมเปลี่ยนใจไม่รู้ด้วย คุณ
00:29:39- คุณหายกวดผมแล้วอ่ะ คุณ... คุณหายกวดแล้ว
00:29:57- มา เดี๋ยวผมล้างเอง ล้างความผิด
00:30:02- พอหรือยังล่ะ จะต้องขอโทษที่แซคกีทีถิ่มซื้อหยิตตอกย้ำกันนะ
00:30:09- อย่าว่า... อย่าต้องมอบจัดการตก
00:30:11- อีกต้องกตัดון
00:30:12- อีกต้องก็ไม่รู้สุด
00:30:13- ด้วยเลยคุณหายก็จะเตาะ...
00:30:15- จุดสัยสิ
00:30:21- สนุดสัยสนุดสุด
00:30:23- งสัยสัยสามารถ
00:30:25- ด้วยวๆ เอง
00:30:33คุณนี่ตลบดีนะ
00:31:02จบวิศวะ แต่อยากเป็นนักเขียนที่ยาย
00:31:08คุณถามได้ป่ะ คุณจบอะไรมา
00:31:10โบรันทะดี
00:31:13แต่มันทำดีสอด
00:31:32ที่ตรงนี้เป็นของคุณตา
00:31:36ตอนนั้นท่านจะขาย
00:31:39ผมก็เลยเสนอท่านว่า
00:31:42ขอเอามาทำเป็นรีสอดได้ไหม
00:31:45พอดีกับที่เพิ่งเรียนจบ
00:31:49แล้วก็ได้เจอกลับ
00:31:59ไม่เป็นไรคุณ คุณต้องเล่าเหรอ
00:32:04ตอนนั้นผมมั่นใจมาก ๆ เลยนะ
00:32:10ว่าผมเป็นคนที่โชคดี
00:32:12มีความรักครั้งแรก
00:32:16เราก็จะเป็นความรักครั้งสุดท้าย
00:32:21อะไร อะไรก็ลงตัวไปหมด
00:32:25ทั้งพ่อแม่ผม
00:32:28พ่อแม่เขา
00:32:31เพื่อนเรา
00:32:33เพื่อนเขา
00:32:35จนเราได้มาช่วยกันทำรีสอดนี้
00:32:40ถ้าตอนนี้เขายังอยู่
00:32:43มันก็คงจะเป็นอะไรที่เพอเฟ็กต์มาก ๆ
00:32:48ไม่กลัวผมเอาไปเขียนิยายเหรอ
00:32:56บางที
00:33:02การได้กลับไปอ่านเรื่องแล้วที่เคยเกิดขึ้น
00:33:06มันก็ทำให้ผมได้เห็น
00:33:09เงาของชีวิต
00:33:11ที่เคยผ่านมา
00:33:13ภาษาสวยนะเนี่ย
00:33:16ผมเคยอ่านเจอคำนึง
00:33:22เขาบอกว่า
00:33:24การเขียนิยาย
00:33:26คือการเล่าเรื่อง
00:33:28ที่เราอยากให้เป็น
00:33:30แต่ชีวิตจริง
00:33:32คือการยอมรับสิ่งที่มันเป็น
00:33:34อันนิยายของคุณอ่ะ
00:33:38มันใช้พลอดเดิม ๆ
00:33:40แค่เปลี่ยนชื่อตัวละครไปมา
00:33:44จะเขียนซ้ำอีกกี่ครั้งก็ทำได้
00:33:48แต่ในชีวิตจริง
00:33:52มันมีทั้งเรื่องราว
00:33:54และความทรงจำ
00:34:00มันเขียนซ้ำอีกครั้งไม่ได้นะคุณ
00:34:06ลึกลำ
00:34:08คุณ
00:34:10อยากจะฟังเรื่องของผมไหมล่ะ
00:34:12ผมเข้าใจแล้ว
00:34:26ที่นี่เต็มไปด้วยความทรงจำของคุณ
00:34:30อยากให้ความรักครั้งเก่าที่มันพังลง
00:34:34ทำให้คุณหมดโอกาส
00:34:36ที่จะเจอกับรักครั้งใหม่ที่ดีกว่าในอนาคต
00:34:40เนี่ย
00:34:42ถ้าคุณขายรีสอร์นี้นะ
00:34:44คุณก็จะทิ้งโอกาส
00:34:46ที่จะสร้างความทรงจำใหม่ๆไปด้วยนะ
00:34:52ไม่ต้องรีบลืมความเจ็บปวดก็ได้คุณ
00:34:54ลองหาโอกาสเริ่มต้นใหม่
00:34:56ด้วยหัวใจ
00:34:58ที่เปิดรับคนใหม่ๆ
00:35:00เข้ามาในชีวิตบ้าง
00:35:02ที่เปิดรับคนใหม่ๆ
00:35:04เข้ามาในชีวิตบ้าง
00:35:18วายเบาๆสักคนละแก้วไหม
00:35:20ผมเห็นในตู้เก็บวายคุณ
00:35:22มีของดีเก็บไว้เพียบเลย
00:35:24เอาดิ
00:35:26ไม่ได้เลย
00:35:46ไม่ร่วยนะคุณ
00:35:48วายกับผมอ่ะสนิทกัน
00:35:50คุณเคย
00:35:52ไม่ได้欲κε
00:35:53คุณเคย
00:36:05committee
00:36:07คุณ axes
00:36:09คifa
00:36:10คุณถนห months
00:36:12ees
00:36:14คุณ
00:36:17อืม
00:36:18ข้าง
00:36:19ถ้า bilang
00:36:19ถึง
00:36:20อนะ
00:36:21ความพอถามคุณหน่อยเดี๋ยว
00:36:31ถ้าไม่คุณถึงถึงถ้ายโกฎของง่ายจังอ่ะ
00:36:35ง่ายไปหรอ
00:36:37ต่อได้นะ
00:36:39เอาดีๆคุณ
00:36:41บางที
00:36:45ไอ้พลอดนิยายที่คุณเขียน
00:36:49มันอาจจะสะทรเสี่ยวนึงในความเจ็ดปวดของชีวิตผม
00:36:55แต่มันก็ทำให้ผมได้เห็นความจริงที่ว่า
00:36:59ผมไม่เคยปล่อยวางเลยอายาคนนั้นไปได้เลย
00:37:04ผมว่ามันถึงเวลาแล้ว
00:37:08ที่ผมควรจะให้อภัย
00:37:11และเก้าไปต่อ
00:37:19ผมขอโทษนะครับ
00:37:22คุณดวงอาทิตย์
00:37:25อาทิตย์ คุณ
00:37:27คุณอาจจะใช้เรื่องของผม
00:37:31กับรีสอร์ตนี้
00:37:33เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนนิยาย
00:37:35แต่คุณเอง
00:37:41ก็เป็นแรงบันดาลใจให้กับผม
00:37:44และรีสอร์ตนี้เหมือนกัน
00:37:47ที่อยากจะได้ลองอะไรใหม่ๆ
00:37:49แบบที่คุณก้าลอง
00:37:52แปลว่าคุณจะไม่ขายที่นี่แล้วหรอ
00:37:56ก็อาจจะ
00:37:59ผมเลือกที่จะให้อภัย
00:38:04เพราะผมอยากให้คนอยู่ต่อ
00:38:09อาทิตย์ คุณ
00:38:23อาทิตย์ คุณ
00:38:28อาทิตย์ อาทิตย์
00:38:30อาทิตย์ คุณ
00:38:32แดกการเริ่มต้นมิตรภาพใหม่
00:38:35อีกครั้ง
00:38:38ที่ไม่ใช่แค่ในอนิยาต
00:39:08ที่ไม่ใช่แค่ใช่างที่กัน
00:39:38แก้วเดี๋ยวไม่มีจริง
00:39:49เฮ้าอีกแล้วนะครับ
00:39:54คุณนักเขียน
00:39:56อีกขวดยังไหว
00:39:59หรือ
00:40:01คุณหวงไว้ได้คุณเก็บไว้อ่ะ
00:40:05พอเลย
00:40:07เดี๋ยวจะเหมือนเมื่อคืนก่อน
00:40:13พิช
00:40:16ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า
00:40:19ทำไมถึงก้าเล่าเรื่องต่างๆให้คุณฟัง
00:40:23ทางทั้งที่คุณ
00:40:26คุณเชื่อในเรื่องโอกาสทางที่สองไหมอ่ะ
00:40:30จนผมจะเคยเอาเรื่องของคุณไปเก็บเป็นพลอร์ตนิยาย
00:40:34แต่ตอนนี้
00:40:40ผมอยากเข้าไปอยู่ในชีวิตคุณจริงๆ
00:40:44อยากเข้าไปรีนวิจใจคุณ
00:40:48สร้างใหม่
00:40:51ให้หัวใจคุณ
00:40:53บนกับมารักให้ได้สักที
00:40:54สร้างให้ได้สักที
00:41:06เอาดิ
00:41:09ถ้ามันจะมีใครสักคน
00:41:14ที่จะเข้าไปช่วยให้ซ่อมมัน
00:41:19ผมก็อยากให้เป็นคน
00:41:25ทำไม
00:41:29คุณมัน
00:41:31ประหลาดดีมะ
00:41:36ผมไม่เคยเจอ
00:41:42ประหลาดเหรอ
00:41:45คุณว่าผมประหลาดเหรอ
00:41:47ประหลาดยังไง
00:41:48ประหลาดยังไง
00:41:51นิ่งก็
00:41:54อยู่ในพลอดของคุณด้วยอีกหรือเปล่าเนี่ย
00:41:58ไม่
00:42:02แล้ว
00:42:05คุณว่า
00:42:07เรื่องมันจะไปอย่างไรต่อ
00:42:10ผมปล่อยไม่เป็นหน้าที่ของคุณ
00:42:13คุณอยากให้มันเป็นเองต่อ
00:42:14คุณอยากให้มันเป็นเองต่อ
00:42:24ทางนั้น
00:42:26ผมขอชุดคุณได้ไหม
00:42:27อืม
00:42:30อืม
00:42:46อย่างไรต่อเดียว
00:42:48ลองสวยให้
00:42:52คนรู้สึกของเรา
00:42:54ทําพาเรื่องนี้ไปต่อดีไหม
00:42:55ที่ต่อดีไหม
00:43:25อย่างไรต่อ
00:43:31เฮ้ย
00:43:42อืม
00:43:46หือ
00:43:49ม
00:43:51กลับกลับกลับ
00:44:21กลับกลับกลับสเนี่ย
00:44:51ที่นี่ต่อ คิดว่า คิดว่า คิดว่า ได้นะ
00:45:21สวัสดี
00:45:51ขอบคุณนะครับ
00:46:21อีกอบนี้
00:46:51กลับทราบ
00:47:21เจ้าเจ้าเจ้า
00:47:51เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า
00:48:21- จัดเรียบมานะครับ. ขอบคุณครับ.
00:48:25- ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ.
00:48:33- ผมพี่ช่างเขาไม่เปลี่ยนยางเรียบร้อยแล้วอ่ะ.
00:48:35- ผมว่าจะกลับของเทพบ่ายนี้เลย.
00:48:39บริษัทที่ผมยืนใบสมัครงานไว้เขาเรียกสัมภาษณ์อ่ะ.
00:48:43- สำนับพิมพ์. คุณโจทย์วิสวะนะคุณ.
00:48:51- คุณ...โอเคใช่ไหม?
00:49:13- เกี่ยวกับเรื่องไม่คือหรือเปล่า?
00:49:17- เมื่อเช้า.
00:49:21- เมื่อเช้าพ่อผมโทรมา.
00:49:24- มันก็อาจจะจริงของพ่อ.
00:49:27- งานที่มั่นคง...
00:49:29- อาจจะทำให้ผมไม่ทำตามความขวันได้ในเวลาถ้าหมอกทรง.
00:49:33- มันก็หมอกทรง.
00:49:35- แต่ก็ใช่ตอนรู้.
00:49:37- ตอนผมทำรีสอร์ตนี้...
00:49:39- มันก็ไม่ได้มั่นคงนะคุณ.
00:49:43- แต่ผมเชื่อว่า...
00:49:45- ผมจะมีความสุข...
00:49:47- ที่ได้ทำมันอย่างเต็มที่.
00:49:51- นั่นมันคุณไง?
00:49:57- ไว้...
00:49:59- ผมทำงานเก็บเนิน...
00:50:01- มาเป็นลูกค้าคุณเยอะๆ...
00:50:03- ถ้าตอนนั้นคุณยังเปิดรีสอร์ตนี้อยู่กันนะ.
00:50:05- ไหนคุณว่า...
00:50:07- จะช่วยซ่อมไง?
00:50:13- สบายอยู่แล้ว...
00:50:15- รีสอร์ตคุณ...
00:50:17- อาหิตหน้าก็เปิดได้...
00:50:19- รีสอร์ตคุณส่วนใจคุณ...
00:50:23- ผมรู้...
00:50:25- เพราะมันจะดีขึ้นเลยไหมช้า?
00:50:33- คุณ...
00:50:35- อยู่กับผมที่นี้ได้ไหม?
00:50:40- ภาบไว้ในที่ยาย...
00:50:43- ผมจะตอบกับวงทันพีม.
00:50:45แต่คุณคือผู้ราธิตเจ้าของรีสออดที่เราพึ่งเจอเจอกันไม่กี่วัน
00:50:56ผมเป็นแคกของรีสอดที่สักวันหนึ่งเราต้องเช็คเอาออกกูดี
00:51:02คุณไม่ใช่แคกคนหนึ่งของรีสอด
00:51:09โลกความจริงกำนังเรียบผมกลับไป
00:51:13แต่ยังไงผมก็ไม่ลืมคุณหรอกนะ
00:51:20คุณมานู
00:51:22แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่
00:51:27รวมถึงเรื่องเมื่อคืน
00:51:31อยู่ใช่ว่าคุณให้ค่ามันแค่หนึ่ง
00:51:36คุณอาจจะคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องสรุกชั่วคราว
00:51:44แต่คำรับผมมันเป็นมากกว่านั้น
00:51:51ผมไม่ได้คิดแบบนั้น
00:51:57มันคือเรื่องผู้เสร็จเรื่องนึง
00:52:01ที่ผมจะเก็บไว้ในความทรงจำ
00:52:04ผมไปเก็บของก่อนนะ
00:52:09มันคือเรื่องสรุกชั่วคราว
00:52:39The New Chapter of Love
00:52:46มันเป็นเช้าวันนึงที่ดูเหมือนจะธรรมดา
00:52:50แต่ความจริงแล้วกลับไม่ธรรมดาเลย
00:52:54สำหรับในดวงอาทิตย์
00:52:57จะของรีศอร์ที่เพิ่งผ่านความเจ็บปวด
00:53:02จากรักครั้งก่อน
00:53:03เขาไม่รู้เลยว่านักเขียนดุ่ม
00:53:06ผู้มาพักที่นี่เพียงไม่กี่วัน
00:53:08จะกลายเป็นคนที่เข้ามาสร้างเรื่องราวใหม่ๆ
00:53:11ในชีวิตของเขา
00:53:13ติดต่ออะไรครับ
00:53:15ผมมาชักอิ่งครับ
00:53:17คนที่ช่วยซ่อมแสงหัวใจ
00:53:21และให้ความหวังในการเริ่มต้นใหม่
00:53:25และบางที
00:53:27นั่นอาจเป็นการวิโนเวต
00:53:30ที่สำคัญที่สุด
00:53:32ในชีวิตของเขา
00:53:34เช้าวันที่สอง
00:53:43เจ้าของรีสอร์ตเมาออกไป
00:53:46เห็นน่าเขียนหนุ่มกำลังนั่นจิบกาแฟ
00:53:49ดิมสะไว้น้ำ
00:53:50กาแฟดำเข้มเข้ม
00:53:52จะได้หายแหง
00:53:58คุณ...
00:54:00โอเคไหม?
00:54:01สบายมาก
00:54:02แม่บ้านที่รีสอร์ต
00:54:04ทำเขาต้มกุ้งไว้ให้
00:54:05คุณไปกินหน่อยไหม?
00:54:11ผมขอพระหอมคุณได้ไหม?
00:54:13แล้วผมจะหอมอะไร?
00:54:14ไม่รู้
00:54:15ขอพระหอมคุณ
00:54:16อะไรออกคุณเนี่ย?
00:54:18ฝั่นดีอีกครังนะ
00:54:19รอยยิ้มของเขา
00:54:21เหมือนจะบอกว่า
00:54:23โลว่นนี้ไม่มีอะไรที่เขา
00:54:25ไม่พร้อมเกิน
00:54:27แต่นั่น
00:54:29คือสิ่งที่เจ้าของรีสอร์ต
00:54:31รู้สึกว่า
00:54:33ทำให้ใช้ง่วงคนนี้พิเศษ
00:54:35เพราะรอยยิ้มเดียวกันนี้เอง
00:54:38ที่ทำให้เจ้าของรีสอร์ต
00:54:40リิ่มเปิดใจ
00:54:42แต่...
00:54:43ผมมีช่างประจำอยู่
00:54:44เดี๋ยวลอง partieงตามให้
00:54:46หลังจากที่เคยปิดมันเป็นนานเกินไป
00:54:52บางครั้ง
00:54:54แค่การมีใครสักคน
00:54:57เข้ามาเปลี่ยนมุมมองของเรา
00:54:59ก็เพียงพอ
00:55:02ที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งได้
00:55:16รู้ไม่ว่ามันดียังไงแหละ
00:55:29รู้ไม่ว่าสุขใจเพียงใด
00:55:33รู้ไม่ว่าชีวิตเก่าๆ
00:55:37ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไร
00:55:41คุณไม่ไปได้ไหม
00:55:46ผมไม่อยากอยู่
00:56:04เพื่อเติมเต็มเนื่องงานในนี้ย่างคุณในสมบูรณะ
00:56:08แต่คุณบอกให้ผมเก็บรีสอร์ตนี้ไว้
00:56:13แต่ทำให้คุณถึงไม่คิดจะอยู่
00:56:15แล้วเติมเต็มที่นี่
00:56:19เติมเต็มผม
00:56:23ให้กลับมามีชีวิตขึ้นใหม่
00:56:26ผมรู้นะ
00:56:28ว่าคุณก็รู้สึกแบบเดียวกัน
00:56:33ผมเห็นมันในใส่ตาของคุณ
00:56:38แล้วทำไม
00:56:40เราถึงไม่ให้โอกาส
00:56:42กับความรู้สึกที่เกิดขึ้น
00:56:44ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
00:56:52คุณอ่ะเทศ
00:56:55ผมไม่ได้ขอให้คุณอยู่ตลอดไป
00:56:58แค่ขอให้คุณอยู่ต่ออีกสักผัก
00:57:00ให้เราได้รู้ว่า
00:57:02ความรู้สึกของเรา
00:57:06มันจะพัฒนาไปในทางไหน
00:57:16ผมขอโทษนะครับ
00:57:18ขอบคุณสวงสวัน
00:57:22ให้เราได้เจอกัน
00:57:26ขอบคุณคนบนนั้น
00:57:30ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
00:57:34ขอบคุณทุกเรื่องราว
00:57:38ต้นเหตุที่ในวันนี้
00:57:40ฉันนั้นได้เจอเธอ
00:57:52ขอบคุณสวัสดี
00:57:54หรือ ความภาอาจ
00:57:55ความเผ้า
00:57:56ฉัน็กสวัสดี
00:57:58เหมือนปนาย
00:58:00หรือว่า
00:58:04ขอบคุณกอบคุณอาจ
00:58:06มันที่น่า
00:58:07ชั้นกันสมพบ
00:58:09ทำให้ฉันบนี้
00:58:12น่าคุณสวัสดี
00:58:14น่าคุณของเรา
00:58:16ก็คงไว้
00:58:18พifiedอaria
00:58:22สวัสดีครับ คุณดวงอาทิตย์
00:58:36ผม พัศละพี นะครับ
00:58:38ผมเคยเป็นแค่ของรีสอร์ต
00:58:40เพราะดีว่า รถผมเสีย
00:58:42ยังแบรนด์อยู่ด้านหน้ารีสอร์ตคุณ
00:58:44แต่มันติดป้ายว่า Renovation
00:58:47ไม่แน่ใจว่า คุณพอจะมีห้องพักให้ผมสักคืน สองคืน
00:58:51ผมอยู่ง่าย ไม่เรื่องมาก
00:58:53ผมแต่งนิยายได้ด้วยนะครับ
00:58:55คุณอยากจะลองอ่านพลอดนิยาย
00:58:57เรื่องใหม่ของผมไหม
00:59:06สวัสดีครับ
00:59:08ผม ชื่อดวงอาทิตย์นะครับ
00:59:10มิศาวะ รถคุ้มเป็นอะไรครับ
00:59:15รถเสียครับ
00:59:17ยังแบรนด์ทั้งสี่เหรอเลย
00:59:19ผมขอพักนิ่งสักคืนได้ไหมครับ
00:59:21คอร์ตใหม่คุณนี้
00:59:23ลงคุณปล่อยยังเราตัวเองสี่ร้อเลยเหรอ
00:59:26น่าตรงสาย ไม่ลาก
00:59:28แต่ว่า คุณลูกค้าครับ
00:59:33พอดีว่า ตอนนี้วีสอดของเราเต็ม
00:59:36เหลือว่างแค่ห้องเดียวนะครับ
00:59:38ห้อง 520
00:59:41ไม่สาวว่า คุณลูกค้ายังอยากจะพักอยู่ไหมครับ
00:59:47พอดคุณนี้ ออกไปทางรอแหละมั้ยเนี่ย
00:59:52ใช้ไว้ไหร่อีกสัก 2-3 วัน
00:59:55สร้างพอดใหม่ได้กันนะคุณ
00:59:57ขอคุณทุกเรื่องราว
01:00:01ตอนเหตุที่ในวันนี้
01:00:03ฉันนั้นได้เจอ
01:00:07ขอคุณทุกเรื่องราว
01:00:09ขอคุณทุกเรื่องราว
01:00:11ให้เราไม่เจอกัน
01:00:13ขอคุณคุณวันนั้น
01:00:15ที่ทำให้ฉันให้พวกเธอ
01:00:18ขอคุณทุกเรื่องราว
01:00:20ตอนเหตุที่ในวันนี้
01:00:22ฉันนั้นได้เจอ
01:00:25เธอสุดิล่า
01:00:30เธอสุดิล่า
01:00:49เธอสุดิล่ะ
01:00:53เธอส流 умท
01:00:59เธอสาน here
01:01:03poucoนี้
01:01:04เธอส真的
01:01:08ตัวอ้าช釜
01:01:11เธอสุวรเมือ sie
01:01:19เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า
01:01:49เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า
01:02:19เจ้าเจ้าเจ้า люди
01:02:21เจ้าเจ้าเจ้า
01:02:23เจ้าเจ้า μิ้เจ้า
01:02:25เจ้าเจ้าเจ้า finance
01:02:27เจ้า plante
01:02:30เจ้าเจ้าเจ้า
01:02:37มนไม้ว่าชับเงินรееน
01:02:40ฉันไปเจ้าใจ
01:02:42น administrat老
01:02:44ในเอง เข้าๆ บนจม รูปร้ายก้อนและแห่งอันเย็นเย็นเย็น
01:03:07ไปทู่ล่าของสูญมาเลย
01:03:14เข้ามาหยุดแค่นั้นอ่ะ
01:03:22หยิบสตอร์เบอร์เบอร์เบอร์รูปกา
01:03:25และเลียดไปที่ลิ้มปากในคุณมะนุ
01:03:29คันใดนั้น
01:03:34ก็ประกบปากบดกินไปพร้อมกัน
01:03:44มากัน
01:03:46มีโว้องสุดท้าย
01:03:48มีโจเบอร์รูปกา
01:03:50และกัน
01:03:52ถอยต้องด้วยคุณก็แบบนี้
01:03:55อันเย็นบ้อย
01:03:57มากัน
01:03:59หมดด้วย
01:04:01ใช้เย็น จะวดสุดท้าย
01:04:04ขอบคุณทุกเรื่องราว เป็นเหตุที่ไหนวันนี้ฉันนั้นได้เจอ
01:04:28เธอขอบคุณทุกเรื่องราว ให้เราให้เจอกัน ขอบคุณทุกเรื่องราว เป็นเหตุไหนวันนี้ฉันนั้นได้เจอ เธอสุดที่ราว
01:04:58ไม่มึงหนึ่งของหัวใจ ที่ยังติดไว้ไม่ให้ใคร ฉันเก็บความเจ็บซอนเอาไว้
01:05:12รัวจะเปิดใจอีกครั้ง แต่แล้วเจอก็ผ่านมา เหมือนลมพักเพลียนเวลา
01:05:21แค่รออย่างที่ส่งมา ก็ทำให้โลกเปลี่ยนไป
01:05:27เธอเป็นแสงในความมืด เธอคือเสียงในความเงียบงั้น
01:05:34ฉันเดินมองเห็นความฝัน ว่ารักยังมีทาง สามใหม่หัวใจจักเสบความเจ็บ
01:05:44เธอเข้ามาเติมเป็นทุกอย่าง เหมือนรีสอร์ที่เคยร้าง ได้กลายเป็นบ้านอีกครั้ง
01:05:52อุปปสวัสจำมากครั้ง ยังไงเราจะผ่านไปพร้อมกัน
01:06:00เพราะรักคนนี้มันอบอุ่นเกิน จะปล่อยให้หายไป
01:06:06เธอเข้ามาอันแสงไฟ สาทสังใจเธอเคยมืดมน
01:06:14พริมเป็นสอร์ที่ร่างคน ให้มีความหมายขึ้นมา
01:06:20เธอเข้ามาอัน...
Recommended
45:19
|
Up next
1:07:41
1:15:38
54:14
Be the first to comment