- 2 days ago
Other name: เลือดนายลมหายใจฉัน Original Network:GMM 25 Director:Ark Saroj Kunatanad Country:Thailand Status: Completed Genre: Drama, Romance, Supernatural
thai subbedenglish drama asian
thai subbedenglish drama asian
Category
📺
TVTranscript
00:00ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่างๆในซีรีส์เรื่องนี้
00:08เป็นเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความมันเถิงเท่านั้น
00:11โดยมีได้มีเจตนาชี้นำหรือส่งเสริมการกระทำใดๆที่เกิดขึ้นในเรื่อง
00:16โปรดใช้วิจารณยานในการรับชม
00:19ความรู้สึกที่มากลงไหลในตัวเธอเนี่ย
00:22รวมอาร์จจะเป็นเพียง รี harvestของโกดเต้นApp
00:25คุณธารา... ล ot計ขอให้ผมเลิกกับคุณ
00:30ผมก็ไม่อยากเลิกกับคุณ
00:33ต่อให้คุณไม่มีโกดเต้นApp here
00:35ผมก็จะอยู่กับคุณ
00:36ใส spezie พ Vä h i ตอร์มา mountains ily can't know
00:39ไ��นอนหลวงved
00:41กัวว by fold it
00:46ตอร์ส ripped ป่างเลยว
00:52ไม่ได้...
00:54คุณ
00:56มีชีวิตต่อไปนะเพื่อน
00:59ไม่กล้า
01:22มีชีวิตต่อไปนะ
01:26anticallyทหยุดก็ดูๆ มีชีวิตต่อมาก
01:46เวลาที่นิด ต้องการไว้
01:49บนี้ ยาที่อยู่ร้านงั้น
01:51เธอเหรอไบ้ ได้เจอมีกับ
01:55ที่จะสีกที รับมีความรถ
02:01เธอมีกัน ๆ ๆ ๆ
02:16ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
02:46hac pag Teraz มาเที่ยวหาพวกูได้ไหรอไป
02:50พวกก่าพวกูไม่คล deven processor
02:56ถ้าไม่มีต้นก่าพวกเราคงไม่ได้เป็นเพื่องกันแบบนี้หรอก
03:04ไม่มีป้องก้าตอนนี้กูlliคงอยู่คนเดียว
03:08ตอนนี้ไม่มีพวกกูนะเว่ย ไม่ต้อง
03:22ไม่เอาดีพวกมึง
03:26ถ้ามันเห็นว่าเราสร้าวอ่ะ มันก็ไม่ยอมไปเกิดหรอ
03:34เกิดหรอ
03:38ยิ้มให้มันเห็นเลยอีกว่า
03:42ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่มันสามางาน
03:58ขอบคุณค่ะ
04:06ขอบคุณครับ
04:08ต้อง
04:10กินหน่อยนะครับ
04:12ขอบคุณมากลูก
04:16ขอบคุณนะ ที่ช่วยมาจัดงานให้ต้นกล้า
04:20ไม่เป็นไรเลยครับคุณ
04:22ขอบคุณฮัง คุณมากกับคุณธาล่าครับ
04:26ที่มันเป็นเจ้าภาพให้
04:28ทั้งนั้น เขาใจดีกับต้องกับต้นกล้ามากๆเลยนะ
04:32ต้องจะต้องตอบแพนพวกเขา
04:34ด้วยการตั้งใจเรียน
04:36แล้วก็เขียนทำงาน
04:38เข้าใจไม่ลูก
04:40ครับคุ
04:42นิกถึง เมื่อตอนเด็กๆ ที่ต้องกับต้นกล้าเคยทำแสนวิชให้น้องๆ ในบ้านกินเนอะ
05:01ไม่ๆๆ อันนี้กัน อยากไม่เอาใส่ๆๆไป
05:06ปิดท้าย
05:09เพื่อนกัน ต้องมีน้ำใจไปอีกปันกัน
05:16นี่อ่ะ
05:31ขอบคุณป่องมากๆนะลูก ที่ช่วยดูแลต้นกล้ามพันตลอด
05:36ต้นกล้าตาหาละครับ ที่ดูแลผม
05:40บางทีก็
05:43เป็นห่วงผมจนเกินเหตุด้วยซ้ำ
05:51ต่อไปนี้ต้องก็ใช้ชีวิตให้ดีๆ นะลูก
05:57ขอบคุณ
05:59ขอบคุณ
06:15ขอบคุณ
06:17ถ้าเจ้า themselves
06:21ขอบคุณ
06:22คุณคุณ
06:25จะขอบคุณ
06:26ขอบคุณ
06:29คุณไม่อยู่อ่ะ
06:34คุณเอาแต่บอกให้คนอื่นกิน
06:37แต่ตัวเองไม่ยอมกินอะไรเลย
06:40กินอะไรอีกหน่อยเถอะ
06:43คุณไม่อยากกินอ่ะ
06:49กินไม่ลงอ่ะ
06:51ต้อง
06:55ต้อง
07:01ร้องให้ออกมาเธอ
07:03มนุษย์เวลาเศร้า
07:05ก็ต้องร้องให้ระบายออกมาไม่ใช่เหรอ
07:14คุณกว่าผมจะหยุดไม่ได้อ่ะ
07:20ผมไม่อยากอ่อนเอให้กล้ามันเห็นด้วย
07:25จะต่อก้องขึ้น
07:27ครับ
07:29ทีนี้ก็ไม่มีใครเย็นล่ะ
07:31น้องออกมาได้เลย
07:33ขอบคุณที่นี่
08:03ของพวกนี้กิดเป็นหมดทุกอย่างเลยนะ
08:23คุณไม่ต้องทิ้งเหรอ
08:25ที่เพียนนาผมมีที่เยอะ
08:28คุณนี้ผมน้อยนี่ได้ไหม
08:55абเหรอ?
09:12ขอบคุณครับ
09:42ขอบคุณครับ
10:12ขอบคุณครับ
10:22มนุษย์ปราบบางเคลล์ไป
10:26ความตาดมันคงเจ็บโปรดมากสำหรับพวกเขา
10:31พวกเขา
10:33การที่เธอดูแลตองแล้วเป็นห่วงเขาเนี่ยมันก็ดีแล้ว
10:38ดูเหมือนว่าเธอสองคนไม่ได้ทำตามที่ฉันบอกใช่ไหม
10:46ผมกับตอง
10:49เราจะไปอายามหากันอย่างที่คุณท่าลาบออกครับ
10:53เธอมั่นใจในความรักที่เธอพึ่งรู้จักมากแค่ไหนมาก
10:58ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นกับเธอในตอนนี้
11:04มันเป็นเพราะว่าเธอหลงไหลในเลือดสีท้อ
11:08ถ้าวันนึงเลือดสีท้อมันหมดพลังไป
11:12เธอก็คงจะหมดรักในพริบตา
11:16เธอว่าไหม
11:23คือเราจะเธอกันแล้วกัน
11:27คือเราเอาไปคิดตัวเอง
11:38เราเรื่องด้วยกันไปถึงไหนแล้ว
11:44เราก็มันหาตัวมันอยู่ครับ
11:46ตอนนี้ยังไม่เจอ
11:48เธอ
11:52สิดด้าที่พลังฉันออนแอกเกินไป
11:57เจิดมองไม่เห็นว่ามันซ่อนดีที่ไหน
12:00คงจะลาไม่น้องหวงเหรอครับ
12:05ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
12:08ผมจะตามมาวันนี้เจอ
12:10ตอนนี้คนอื่นถูกจับตัวไปหมดแล้วครับ
12:12เหลือแค่พวกเราที่อยู่ที่นี่
12:13อีกนานไหม
12:14กว่าจะฝื้นตัว
12:16ประมาณสามวันได้ครับท่าน
12:18เราต้องรีบหนีก่อนถึงคืนวันพรุ่งนี้
12:20ไม่งั้นพวกเราตายกันหมดแน่
12:22อีกนานไหม
12:23กว่าจะฝื้นตัว
12:26ประมาณสามวันได้ครับท่าน
12:30เราต้องรีบหนีก่อนถึงคืนวันพรุ่งนี้
12:34ไม่งั้น
12:36พวกเราตายกันหมดแน่
12:50ทั้งหมดเนี่ย อองสาสมมุมเองแหละ
13:06นี่มันเยอะก็ขอมันชีวิตออกอีกแล้วเนี่ย
13:18ก็ไม่แปลงนะ ผมอยู่มานานกว่าคุณตั้งร้อยกว่าปีแค่นี้ถึงว่าไม่เยอะหรอก
13:28เดี๋ยวทองก็เอาของทองมาไว้ที่นี่ด้วยก็ได้นะ
13:33มันจะได้เป็นห้องของเราไง
13:42นี่...ชะมุติอะไรหรอคุณ
13:48ไดอลิย์ของผมอ่ะ
13:50มีความรับอะไรที่ผมรู้ไม่ได้หรอ
13:52ไม่มีความรับอะไรทั้งนั้นแหละ
13:54ตองอยากรู้อะไรก็ถามมา
13:56แต่ผมเล่าให้ฟังเอง
13:58อื้อ...มีเราอ่ะ
14:02ก็...ไม่ได้ฟีวนี่
14:04เอาของอีก เดี๋ยวให้คุณพอด้าน
14:12มานี่ก็ผมก่อน
14:14ไปไหนอีกอ่ะ
14:16มาเลยนะ
14:18อื้อ...คุณกูราบเหรอ
14:34ผมลืมวันขอบร้าบเหรอ
14:46ขอบร้าบเหรอ
14:48ถูกว่า...มีอะไรพิเศษหรือเปล่าอ่ะ
14:50ปะหารอบ
14:54ผมเคยได้ยินว่ามนุษย์
14:56ใช้กลิ่นเพื่อคลายความกังวล
15:00เมื่อกว่าผมก็ไม่เข้าใจหรอ
15:02แต่ตอนนี้...ผมว่าผมเข้าใจแล้ว
15:06เนี่ย
15:16อันนี้บอกว่าเรื่องกลิ่น จะช่วยใครกำวนได้ไง
15:44เรื่องวนวายทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเลือกสิทธรรมของผม
16:01ถ้าไม่มีผมสักคน เรื่องที่ในการทำวายคนอื่น เพราะผมจะไม่เกิดขึ้น
16:13ส่วนต้นกล้าก็คงจะไม่ต้อง คุณเลือกเทิดตัวเองได้แล้ว
16:25ตรงนี้ผมจะไปเข้นความจริงจากลูกน้องแล้วกัน
16:31มา ผมขอไปด้วยด้วยไหม
16:37คุณเสียงเกินไป
16:44แต่...มาไม่เป็นห่วงผม
16:47ไม่อยากให้ผมอยู่ในสายตาคุ้นตลอดเหรอ
16:49ก็เพราะเป็นห่วงไง ผมและอย่าให้คุณอยู่ที่นี่
17:04ผมคิดว่าอาจ intended มันไม่ก้าทำอะไรผม
17:10ตอนนี้ผมโดนอาจจับตัวไปแล้วดาลมันอยากหยินเลือดผม
17:15แต่มันก็ไม่ยิน
17:18เหมือนว่าennesรออะไรสักอย่าง
17:21ผมว่าต้องมมีเรื่องอะไรมากว่านี้
17:23ผมอยากรู้ว่าะอาจมราบมันต้องก regulation
17:27หรือ หรือครับ
17:39คุณต้องอยู่ในสายตาผมตลอดไหม
17:48ผมรู้
17:50ว่าไม้จะปอกป้องผมจะมือ
17:57คุณต้องอาว
18:12บอกมาดีกว่า วันนกันอยู่ที่ไหน
18:19ได้ครับ
18:27เฮ้!
18:30จะไปอยู่ที่อีกเฟสสิควันไหม?
18:33ไม่เป็นไรครับ
18:34อย่างจะไม่บอกใช่ไหม?
18:37ไม่มองขับผมเองเองนะ
18:42มาก
18:49ผมว่า...
18:51ผมนี้วิธี
18:53ไม่มองลองอะไรหน่อย
18:58ผม
19:03ผม
19:19ผม
19:23ผม
19:25ผม
19:27บอกมา
19:31คนลากันอยู่ที่ไหน
19:33แล้วผมจะให้คิมยุราปพอ
19:35สมทาง
19:38นักريบอกมา
19:40ว่าอยู่ที่ไหน
19:41ตอง
19:44หน้า heavier
19:46กลงไหว
19:49ด้าน
19:49ตอน
19:51แต่บอกมา
19:52ว่าอยู่ที่ไหน
19:56ตอง
19:57ตอง
19:59พอ endeavors
20:00บอกมาต่อกลับอีก Kara
20:01tinc
20:03ตลง
20:04ต้อง
20:05โอเค
20:06ต prends
20:07ไม่ว่า
20:08ก็จัดิ
20:09มอง Lau
20:11ปล่อย!
20:35ที่หลังเก็ดทำอะไรเสียงแบบนี้อีกปันจะค่าด
20:38ถึงเฉพาะเรื่องน่ะการดูปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเรา
20:41- แต่ผมไม่เป็นไรจริงนะครับ
20:42- แต่เธอต้องปลอดภายที่สุด
20:45เธอก็รู้ว่าเธอมีความหมายกับพวกเรามากแค่ไหน
20:56นี่เป็นรายละเอียดการซื้อที่ดินเท่าๆเขาใหญ่ของนักกัน
20:58ฉันจะส่งคนไปร้านแล้วกันกันกับเธอ
21:01เอาไปวางแผนดู
21:02- ครับ
21:06แล้วในระหว่างที่ผมไม่อยู่
21:07- ครับ
21:09- ครับจะดูแลตองละครับ
21:11- ครับ
21:20- นี่เอาจริงดิ
21:22จะให้ผมยายเข้าไปอยู่ของคุณทาล่า
21:24- ไม่อย่างของคุณนั้นนะ
21:28- คิดว่าคุณไปอยู่บ้านแม่ยายก็แล้วกัน
21:31- ตอนนี้ถ้าคิดว่าคุณจะต้องไปอยู่บ้านใคร
21:40- ผมต้องเป็นคุณทาล่านี่แหละ
21:42- ที่ผมไว้ใจที่สุด
21:44- สุดสุด todos ดี
22:02ได้กัน
22:11ผมใส่เสื้อของคุณ
22:20และคุณก็ใส่เสื้อของผม
22:22ผมจะได้รู้สึกว่าคุณอยู่ด้วยตลอดเวลา
22:31รอมันติกอยู่ด้วยตลอดเวลา
22:34รอมันติกอยู่กันนั้นเนี่ย
22:37อยู่แล้ว
22:40อย่างนั้น
22:43ขึ้นใจให้ผมไม่ดี
23:01คุณ
23:16นี่ก็จะเป็นเหมือนเสื้อกรอของคุณ
23:21ทุกครั้งที่คุณรู้สึกกลัว
23:24คุณจะได้นึกถึงผม
23:27ทุกครั้งพวกคุณ
23:55เฮ้ยหรอ
23:59ก็วันนั้น ใครไม่รู้มันทำสัยภัยก่อน ก็น่าไม่จบ
24:08มีเวลาว่างอยู่ที่นี่เยอะๆ ต้องลองเขียนแดรี่ดูบ้างก็ได้นะ
24:14ผมไม่รู้จะเขียนอะไรอ่ะ ชีวิตของผมหน้าเบือจะตาย
24:17หน้าเบืออ่ะ
24:19ทั้งเรื่องเลือสีทอง ทั้งการมีตัวตนของพวกเรา
24:23ก็ไม่มีอะไรเขียนอีกหรอ
24:26ถ้าอย่างนั้น ต้องก็เขียนเวลาที่คิดถึงผมสิ
24:31แล้วผมจะกลับมานทุกคำเลย
24:34จะให้ผมเขียนทั้งวันอะไรเนี่ยหรอ
24:37พูดเล่นแบบนี้ หายเต็งแล้วหรอ
24:41นิดหนึ่งมะ
24:43มาแล้วจะไม่ไปเข้าบ้าน
24:47สวัสดีครับ
24:57มาด้วยเหรอ
24:59แค่มาสงครับ
25:01เดี๋ยวผมก็กลับแล้ว
25:03เธอควรจะรู้เนี่ย
25:05ว่าอะไรที่สำคัญที่สุดในตอนนี้
25:07มา
25:09รีบกลับไปได้นะ
25:11มาด้วย
25:30ไปสวัสดี
25:36นี่ห้องนอนเก่าของมากแล้วจ้ะ
26:00ตอนนอนได้ใช่มั้ย
26:02นอนได้ครับ
26:04ไม่มีปัญหา
26:05มากจะไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ
26:09ฉันส่งคนกิ่งๆที่ไว้ใจได้ไปกับมากแล้ว
26:12เธอไม่ต้องกลังวนนะ
26:14ทำตัวสบายๆ
26:16เดี๋ยวจะคล้วยไปเธอ
26:19น้องคนนี้
26:31น้องคล้วยเหรอครับ
26:33เป็นแมวตัวแรกของมาก
26:36เก็บได้ที่บ้านแรกแล้ว
26:38ที่แรกแล้ว
26:49ไม่เป็นพ่อของมาก
26:51ตายไปนานแล้ว
26:54มนุษย์มีชีวิตที่มีเวลาจำกัด
26:59แต่พวกเราไม่มีวันตาย
27:01ความสัมพันธ์ขึ้นแนบแน่นแบบนั้น
27:04มีแต่จะชุดรังให้คนที่อย่างอยู่ต้องรู้สึกแย่
27:07ขอบค่อนตามสบายนะ
27:20มีอะไรก็ไปหาเชลที่ห้องทุงงาน
27:23ขอบคุณ
27:25ขอบคุณ
27:27ขอบคุณ
27:44คนกับวัมพาย
27:46เป็นไปไม่ได้
27:48แต่ก็เป็นไปแล้วนี่
27:50ใช่ไหมกล้วย
27:54ใช่ไหมครับ
27:57ในรายงานไม่ได้ระบุชับเจนว่าบ้านมันอยู่ที่ไหน
28:03เดี๋ยวเราแยกย้ายกันหา
28:05ถ้าเจอแล้วให้โทรหาผมนั้นที่
28:27เย็บอทรับนี้
28:29ถ้าเราต้องรู้สึกที่เผ่งรู้สึกที่ security
28:34เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม
29:04เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม
29:34เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยมว่า
29:35สูง jeu
29:50ไปทุนให้เปล่าไม่จำกัดสาคา
29:53ฉันคิดว่าทุนนี้น่าจะเมอกับเธอ
29:55ผมแล้วครับ
29:57ทำไมอ่ะครับ
29:59ก็ต้องมีความพร้อมอยู่แล้ว
30:01แล้วเธอเองก็ไฟฝันที่จะใช้ชีวิตที่เป็นอิศระไม่ใช่หรอ
30:16เดือนหน้า
30:18ผมว่ามันกระทานห soundingไปหน่อยนะครับ
30:21ชิค 끝 relaxing อาจจะต้องกลาดมา ดารับตัว
30:23ก็เลยเลื่อนกันเดินทางเข้ามาให้
30:26จะให้ผมไปคนเดียวหรอครับ
30:30ตอนที่ฉันต้องขึ้นมาดูแล บริจัјท์หนึ่งหนัง
30:35มันยากมากที่ต้องทำอะไรทุกอย่างบนต olvidว่าเกี่ยง
30:39ไม่มีพวกเราคนไหนที่ Olivia hao
30:43จากกระท่างจะมาพบดิจพวกชัยกัidel flour
30:45คนที่ฉันจะส่งมอบอำนาจของอันดัศจักษ์ได้ให้เข้า
30:51ถ้าหากฉันเป็นอะไรไป
30:53เพราะฉันนั้นมากเป็นกับเธอไม่ได้หรอกต่อ
30:58ขอโทษนะ ได้เวลาทานยาก็ดี
31:10เธอเราเอาเอกสารเนี่ยนไขทุนไปอ่านก่อนก็แล้วค่ะ
31:15ผมรู้นะครับว่าความสำคัญของคนกับแวมพายมันเป็นไปได้ยาก
31:22และผมก็ไม่อยากขัดความจากคุณทาล่า
31:26เพราะคุณทำเพื่อผมว่าตลอด
31:29ผมรับทุนนี้ไม่ได้จริงครับ
31:36การดื่นดึงแบบนี้
31:39มันไม่ดีต่อเธอทั้งคู่เลยนะ
31:42ผมจะพิสุดให้คุณทาล่าเห็นเน้นว่า
31:45ผมดีพอ
31:47จะไม่ทำให้ใครเดิดร้อน
31:49ผมอยากอยู่กับมาจนวันสุดท้าย
31:52ของเธอ
31:55อยู่ของมัน
31:58ขอบคุณทาล่าครับ
32:04เรื่องที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะมีอยู่จริง
32:08ทั้งเรื่องแวมพาย
32:10ชีวิตอมตะ
32:11เรื่องร้านสี่ทอง
32:13มันได้เกิดขึ้นแล้ว
32:15ผมไม่รู้เหรอเขาว่านาคนของผมกับมากจะเป็นยังไง
32:18แต่ผมรู้ว่าผมอยากอยู่กับมาก
32:21ผมไม่อยากหาเขา
32:23ไม่ว่าคุณท้าว่าจะเห็นด้วยหรือไม่
32:30ขอบคุณทะละ
32:42ตอนนี้เลยเหรอครับ
32:46ฉันเคยพูดกับเธอทั้งคู่ถือเรื่องที่เธอครบกัน
33:02ว่าให้เลิอกันซะ
33:06แต่ดูเหมือนว่าเธอทั้งสองคนจะไม่ได้เอาคำพูดฉันไปคิดจริงจังเลยใช่ไหม
33:11ขอโทษนะครับขุณทะละ
33:15แต่ผมทำไม่ได้ครับ
33:17ต่อให้เธอรู้ว่าพบกันไป
33:19เธอก็จะพบแต่ความเจ็บปุ้น
33:23ชื่นหวังแล้วก็โดดดี
33:27เธอก็ยังยืนอย่างที่จะพบกับตองใช่ไหม
33:29ครับ
33:31ต่อให้ฉันส่งตองไปเลยบางนอก
33:35เธอก็จะตามไปอย่างนั้นแหละมาก
33:37ชีวิตของคุณท่าร่าอาจจะมีคนอื่นอีก แต่ชีวิตของต้องมีแค่ผมครับ
33:49ผมอาจจะทำให้พวกเราผิดหวัง แต่ผมไม่อยากทำให้ต้องผิดหวัง
33:57ยังไงเรื่องนี้ฉันก็ยังไม่เห็นด้วย
34:11แต่ถ้าเธอจับนักกันมาลงโทษได้ตามผล ฉันจะให้เธอได้พวกกันอีก และคุยเรื่องนี้กันอีกครั้ง
34:23ถ้าผมจับนักกันมาลงโทษได้ คุณท่าร่าจะยอมรับเรื่องเราสองคนนะ
34:30แต่..การจับนักการ מ� slight?
34:35ผมเต้มใจไม่ว่าจะยังไง ผมจะจับนักกันมาให้ได้ครัก
34:40ถ้าทำได้จริง ฉันจะยอมรับฝั่งความต้องการของพวกเธอ
34:46แต่ถ้าไม่ได้
34:49ก็ถึงว่าฉันไม่เคยพูดเรื่องดีก็แล้วกัน
34:54ขอบคุณครับคุณหละ
35:16ไม่เห็นน้องทำหน้าเหมือนนั้นได้
35:38สบายสบายหน่อยสิตอ
35:41ถ้าไม่ให้ผมทำมุลได้ไง
35:47พูดนอนแล้วกันเลยต้องพอไหร่ก็ไม่รู้
35:52ผมจะรีบกลับมา
35:55เชื่อใจของนะ
36:02ผมเหมือมากันเดียวแล้วนะ
36:06สัญญากับผมได้ไหม
36:09ผมจะปลอดไป
36:12พวกเราไม่เคยไปสัญญาหรือเปล่า
36:17ส่วนต่องก็อยู่ปลายดีๆ
36:20ก็ฝากดูแหลกด้วยด้วยนะ
36:28ไม่ต้องห่วงนะ
36:31ไม่กลับมา
36:35ใช่ไหมครับกล้วย
36:38ทั้งนั้นผมไปก่อนนะ
36:40ทุกคนเตรียมตัว
36:55คนนี้มือสินปีกสิโลค
36:57ไม่แหลกอ่ะ
36:58ไม่อีกร�ปาท
36:59มันคงนี้โลค
37:11ไม่ต้องก็ต้องกัน
37:13กับแสงนะ
37:14ก็ดีไม่าแหลก
37:16นี่ถ่ายไปหมดเลยหรือมี่ยัง
37:46วันเกิดปีที่ 21 เลือดสีทอของผมจะหายไป
38:01เรื่องทุกอย่างจะจบ
38:04ผมอยากเป็นครอบครัวที่อยู่กับมาคไปจนถึงวันสุดท้าย
38:11ไปดูทางนุน
38:35ครับ
38:37คุณพี่
38:50คุณคุณ
38:52ไม่ต้องมีกัน
38:54คุณคุณ
38:57คุณคุณ
38:59คุณคุณ
39:01คุณ
39:02ที่นับคุณ
39:05เจ้า!
39:07เจ้า!
39:35เจ้า!
40:05เจ้า!
40:07เจ้า!
40:35เจ้า!
41:05เจ้า!
41:07ที่ดูขึ้นกับเบิด
41:31เธอเฮ้อ
41:34บาทเจ็บอย่างนี้ยังไงก็นีไม่พ้นหรับ
41:36ปล่อยกู
41:38เลิกเอาเรื่อสีทองมาทำชว่าๆด้วย
41:40อะไรช่วๆของมึง
41:41มึงไหมคว้าวะไง
41:43ผมจะไม่มีวันให้คุณทำลายตองหรือว่าคุณ Thai Craft
41:46คุณ Thai Craft
41:49เขาใช้มึงเหมือนภาทช multitude
41:52มึงไม่สงสัยกัด peek Maswa
41:54ทำไมเขาถึงให้มึงปก ป้อง ลื้อสีทองเอาไว้
41:57ผมไม่จำไปต้องรู้เห็นผล
41:59มึงคิดว่ากูอยากได้อำนาจ
42:01ตำแหน่งี้อะไรเพราะ garder
42:06คุณรอมหลายร้อยปี คือการกำจัดทาละ
42:10คนที่เจาเลือกสีทอง ประเป็นยาอายุวัฒนาให้ตัวเอง
42:22คุณต้องขอบคุณขึ้นทาละมากเลยนะครับ
42:24ที่หาของเล่นประลังแบบนี้ไหมให้ผม
42:28ไม่ต้องขอบคุณใช่หรอกจ๊ะ
42:32ฉันตึงหา
42:33ที่ต้องขอบคุณเธอ
42:46อ้างว่าจะปกป้องมนุษย์ที่มีเลือกสีทอง
42:49แต่สุดท้าย
42:52ทาละเลี้ยงเลือกสีทองไว้
42:55ไม่ใช่พระปกป้อง
42:57แต่เลี้ยงไวค่าตอนอายุ 21 ปีตังหา
43:00เพราะพลังที่ได้จัดเลือกสีทอง
43:03ค่าเพราะเราตัวอื่นได้
43:05ถ้าละได้ชิงตำแหน่งผู้นำคนใหม่
43:07แต่ยิ่งใช้พลังมาก
43:08ร่างกายก็ยิ่งเสือม
43:10เธอต้องการเลือกสีทองอีกครั้ง
43:12หน้าราตรีปีที่ 21 ติดแห่งโลหิตสีทองจะสุกง่อม
43:27อำหน้าแห่งโลหิตจะถูกปุกให้ตื่นอย่างสมบูรณ์
43:33ผู้ใดที่ได้ลิ้มรถโลหิตนี้
43:36จัดมีพลังเหนือแวมพร์ทั้งฟวง
43:39มีเดทกำจัดความเป็นอมตะนิรันการของแวมพร์ได้จนสิ้น
43:44ช่วยด้วย
43:59กุณฮาละครับ
44:02กุณฮาละ
44:04กุณฮาละช่วยผมด้วย
44:07แค่เราคิดดีๆมาก
44:12เยอะ
44:30ทุกอย่าง ก็เพื่อความปลอดภัยคง
44:32ความปลอดภัยของอะไร
44:36เธอกลัวคนมาแย่งทิ้ง mộtกันแน่
44:40ที่มันเลือกใช้มึง
44:43เพราะมึงเหมือนเชื่อกที่สุด
44:46กูจะบอกอะไรให้นะ
44:57ชาติเลือดสีทองครบอายุ 21 ปีแบบสมบูรณ์เมื่อไร
45:01ต่องไม่รอดแน่
45:05คุณทาละ
45:12คุณทาละครับ
45:16นี่มันอะไรเหรอครับ
45:26เสียใจด้วยนะ
45:29เธอไม่ได้เกิดมาพือเป็นครอบครัวใครเหรอ
45:33เธอไม่ได้เกิดมาพือ
45:37เธอไม่ได้
46:03ผมก็ไม่รู้นะ
46:07เมื่อบันโลกนี้
46:09มีประเจ้าหรือว่าสิ่งศักษิตอะไรรึเปล่า
46:11แต่ผมอยากจะขอบคุณ
46:13มีประเจ้าหรือว่าสิ่งศักษิตอะไรรึเปล่า
46:19แต่ผมอยากจะขอบคุณ
46:21ว่าเป็นรถเธอมากว่า
46:25ที่ทำให้ผมได้รู้จักกับต่อง
46:28ผมอยากจะขอบคุณ
46:33ที่ทำให้อำมนุษย์ที่ได้หัวใจอย่างผม
46:38ได้รู้จักกับความล่ะ
46:50แต่มนุษย์อย่างผม
46:52สักวันหนึ่งกล้องตาย
47:00ผมไม่อยากให้คุณต้องเธอใจที่นั่ง
47:03ต่อง
47:10ผมคงจะเสียใจมากกว่า
47:14ถ้าชีวิตอำมัตรตาของผม
47:18ไม่มีโอกาสได้เจอคุณ
47:21ไม่เจอคุณ
47:44เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นขอบคลัวใครเหรอ
47:46แต่เธอเกิดมาเพื่อฉัน
47:48ถ้าตองอายุ 21 ปี
47:50ครบเมื่อไหร่
47:51ตองไม่รอดแน่
47:52นี่คือโอกาสสุดท้ายของตอง
47:54มันต้องกำจัดทาลาซะ
47:56ช่วยด้วย
47:58ช่วยผมด้วย
47:59ช่วยผมด้วย
48:01เขาจะรู้เรื่องความจริงทุกอย่าง
48:03มากเดียวนะจะเชื่อกำพูดเธอ
48:05ความจ้า
48:19ความันจากเจ้า
48:22ถ้าเจิดความน้า
48:28Lost the feeling, left so alone
48:34Trust was hard to find
48:37Were you with me
48:42Sparking ignites in the dark
48:48You saved me
48:50Time and time again
48:52When you're with me
48:55It's like you set me free
48:58Baby you saved
49:00Every step you brought me closer
49:06To love again
49:11To love again
49:25Come home
49:28Don't call me
49:32Tent
49:35If En cascade
49:37If You change potion
49:39Tent
49:43Yes
49:45No
49:50You
49:51Pent
Recommended
23:00
|
Up next
41:11
43:56
47:34
1:03:49
51:47
1:03:21
42:27
1:10:35
51:22
Be the first to comment