- 2 days ago
Other name:
เมื่อตะวันลับฟ้า ก็จะเป็นเวลาของดวงดาว
Original Network:Channel 3
Director:Nutkorn Suttavas
Country:Thailand
Status: Ongoing
Genre: Drama, Romance
thai subbedenglish drama asian
เมื่อตะวันลับฟ้า ก็จะเป็นเวลาของดวงดาว
Original Network:Channel 3
Director:Nutkorn Suttavas
Country:Thailand
Status: Ongoing
Genre: Drama, Romance
thai subbedenglish drama asian
Category
📺
TVTranscript
00:00เจ้าเจ้า
00:29สักวันที่ฉันนั้นได้มาจาก
00:34กับความรักที่แสงปกปุ่น
00:38ที่เฝ้ารอมนา
00:41ในความคืนที่ดูมืดมน
00:45ขอเพียงใครสักคนเยี่ยงข้างกัน
00:49ให้ตัวฉัน
00:51มีแสงด้องดาวสองใจ
00:54ทุกๆอย่าง
00:58มันกำลังเปลี่ยนไปเหมือได้เจ้าเธอ
01:03ถ้าฉันไม่คือใคร
01:05คนนั้นที่ฉันต้องกลาง
01:10เหมือนตัววัน
01:11มองไม่เห็นดาว
01:14เหมือนวันเปล่า
01:15แต่ดาวนั้นมีจิน
01:18เพราะอยู่ปลายเข้าฟ้า
01:19เวลาใจดูตัววันละไป
01:23อันทิลด้าสอง
01:29มีแสง
01:31มีแสง
01:33มีแสง
01:35อาจเป็นช่วงเวลา
01:37แค่พริงนี้เดียว
01:39แค่เสียวนาทีที่ที่ทองเราได้พอกัน
01:43ฉันก็ได้ใจ
01:45อย่าน้อยเธอก็ได้รู้
01:48ฉันอยู่ไหนไง
01:50ที่จะกันมากัน
01:53ให้เจ็กทักวัน
01:54ต pointer
01:55ฉันจะรอ
01:56พี่เธอ
01:58แค่มีเธอ
02:01แค่เพียงคนเดียวเท่านั้น
02:04ฉันไม่กลัวกับสิ่งที่พาดเข้ามา
02:07ไม่ว่าจะรายจะรายแค่ไหน
02:11ก็หรือดใน
02:21ความติดสอง
02:22มีแทดสอง
02:24อาจเป็นช่วงเวลา
02:26แค่เพียงในเดียว
02:28แค่เซียวนาทีที่
02:30ออกเราท่ายครอกัน
02:33ฉันก็ดี่ใจ
02:35อย่าหรือถ้าก็ได้รู้
02:38ฉันอยู่ไม่ไกล จังกันและกัน
02:42มีทบทักวัน ก็ฉันจะรอมเพียงเธอ
02:49พอคุณ
03:08นับดาว เอาเงินพี่นับดาวขึ้นมั้ย
03:13มารู้ไหม อย่านับดาว
03:15ไอ้นัยที่ขบอย ขบอยได้มั้ยก็ทำงานหลาน
03:18ตั้งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาในบ้าน
03:20แล้วแม่ต้องตายเพราะใคร
03:22กระพอพ่อเอาไง พี่นับพ่อเอาไง
03:26ผู้นี้คุณคิมหัน รองประทานกรรมการบริหาร
03:29Orental Paradise จะเป็นผู้ทุดสองเธอเอง
03:33คุณนี้น่าสนใจดีนะ อับดาว
03:37ถ้าอยากจะคุยรู้จริงกับเองสะหน่อยนะครับ
03:40หนูเหลือนเงินติดตัวค่ารวดแค่ไม่กี่บาท
03:42น้าไปหาเองเถอะค่ะ
03:44พี่ไอ้กับแม้ว ไปดีกว่า
03:56กินข้าวด้วยกันมั้ย
03:59ง่ายดีกว่า
04:01เดี๋ยวคุณสาสิเห็นหน้าผมจะพลาดเกินข้าวไปลงสะตบกรา
04:07ฉันชวนแกดีๆแล้วนะ
04:09ก็พูดดีๆ มีอะไรพ่อออกพูดมาเลย
04:12แต่พูดจะอ้องพร้อมเสียเราต่า
04:15ฉันจะขยายธุรกิจในเครือ Oriental Paradise
04:19จะให้มีน้อยหรือว่ารูปมีน้อยบริหาร
04:22ฉันก็ยังไม่ได้ตัดสินใจ แต่ไม่ใช่แกแน่ๆ
04:25อยากทำอะไรก็เชิญตามสบาย จะบอกผมทำไม
04:31ฉันแค่อยากจะบอกให้แกรู้ว่า
04:33ฉันจะโอนหุ้นรงแรงส่วนของฉัน
04:36ให้กับปัธวีครึ่ง
04:47сяไง
04:52ฉันแค่อยากจะบอกให้แกรู้ว่า
04:55ฉันจะโอนหุ้นรงแรงส่วนของฉัน
04:58ให้กับปัธวีครรื่อง
05:00ไม่มากกิesque
05:02ให้รูปในน้อยแต่ถือวุ้นมากกว่า รูปในโลกเฟ้า
05:25เป็นของฉันคนเดียว
05:28คุณค่ะ
05:29อย่าพรุ่งพูดเรื่องนี้ตอนนี้ดีกว่านะคะ
05:34ผมต้อสินใจแล้วสะสิ
05:36แกจะพอใจหรือไม่พอใจมันเนื้อของแก
05:39ฉันแค่อยากจะแจ้งให้แกส้าง
05:55เก็บซ้อยเส้นนี้ไว้ให้ดีนะลูก
06:11พะอาทิตย์
06:13แม่ตั้งชื่อลูกว่าคิมหัน
06:16ที่แปลว่าหรือดูหร้อน
06:19เพราะแม่อยากให้ลูกมีชีวิตที่สดใส
06:23เพราะแม่อยากให้ลูกมีชีวิตที่สดใส
06:26มันกับแสงแดดยามเช้า
06:29กลางเลือดูหร้อน
06:34ชีวิตของลูกจะได้ไม่อับจน
06:37มืดหมว
06:41กับชีวิตของแม่
06:53แม่อาวบ้าสิครับ
07:05แต่เส้นนี้
07:07จะเป็นตัวแทนของแม่
07:10ไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
07:13แม่จะอยู่กับลูกสมอ
07:17ผมจะเข็บซ่อยใช้อย่างนี้เป็นอย่างนี้
07:27ไม่มีใครรักผมเท่าแม่แล้ว
07:29จ pizzุ่ม
07:35แล้ว
07:55ที่นั่ ramp
07:57ขึ้นให้คุณว่างไหม
08:27โตรเลย ย่ะไป
08:28โตร reminding amo
08:31อะไร YA มึงก็ไปยอดให้ouch Jed
08:33Na
08:34แต่ง Living Week
08:37คิดพังพาตให้พู novelty
08:39wi
08:40ย่ podéis頭
08:42师 dat
08:43ของของด้วย
08:45พิธี
08:46ถ้าแกไม่รู้จับรักษาศักษีของตัวเอง
08:49ก็หัดอายลูกบ้าง
08:51แค่นี้เด็กก็เห็นแล้วว่าพ่อมันสำส่อนแก้ไหน
08:54แม่ไม่มีสิ่งปล่าพูดกับผมแบบนี้นะ
08:56ทำยังกัน
08:57นี่มันเลือกระวาผมกันจิสุณา
09:00แม่ทำอะไรว่า แก่ใจแม่ก็รู้อยู่
09:01แกทำลูก 3 ชั้นเท้าแล้วจะไม่รักผิดชอบแล้วไง
09:03แม้ už verses 10 degr.
09:18บอกแม้กันด้วยนะครับ
09:22ไม่ใช่เวา padding
09:25ประเบิด
09:28บอกให้ปล่อยไงออกไป
09:32ไหวไว้!
09:34ไหวไว้!
09:54มันโห้วังที่บ้าหารไม่ได้!
10:02เชี่ยวเหรอคะ คุณคิม
10:16เดี๋ยวจีน่านั่วไทยนะคะ
10:32ไม่ต้อง
10:39ไปแตกตัวไซ่
10:56หาอะไรพี่นับดาว
10:59ก็เป่าตังพี่หายไปไหนก็ไม่รู้
11:06นาปุ ต้องไปถืดมือนาปุแน่ๆ
11:08ไม่มีอันค่ารถแล้วพี่จะไปสัมภาษณ์งานให้ไง
11:12เอาเนื่นฟ้าไปก่อ
11:14เรานำฟ้า ไม่เป็นไรไปถึงมาหาอะไรเดี๋ยวท้าเพราะยืมเพื่อนเอา
11:18พี่รีบไปเธอสายแล้วเดือไม่ทัน
11:21และ แน่ตัวพี่รีบคือนะ
11:23เข้าไปจากเลย
11:28นับปุ
11:33คุณคิมหันเขารอบเขาเจออยู่ที่ไหน
11:40ใช่
11:58เจออยู่ที่ไหน
12:13ที่ฉันพร้อมนะคะสำหรับประเทศสอบข้อสุดท้าย
12:15จะรีบไปไหนแล้ว มานั่งกวียนก่อนสิ
12:18เชื่อ
12:28กรณนั้น
12:34สิ
12:36นี่คือห้องกราน loyozout
12:38เป็นห้องที่ดีที่สุด
12:40แล้วก็แผงที่สุดของที่นี่ด้วย
12:42คุณรู้จักห้องนี้ดีแค่น prêt
12:44ห้องกราน loyozout
12:46เป็นห้องที่เคยใช้ป้อนรับแขกบ้านแขกเฮือง
12:51และอ้าวคลสัมคำนะครับฉันมีๆ
12:53ขนาดกว้างถึง 300 ปน fitted
12:56ราคาเริ่มตัวนี้ 250,000 บาท
12:59แล้วอาจสูงถึง 4,000-5,000 บาท ในช่วง High Season ค่ะ
13:04ใช่ได้
13:06ทำกันบ้านมาดีเนี่ย
13:08แต่ข้อมูลต้องพื้นพวกนี้ผมไม่เอาทดสอบคุณหรอก
13:12แล้วคุณต้องการจะทดสอบอะไรดีฉันค่ะ
13:17ทำแน่งพ่อนออฟิสต้องคอยลักมือ แข่ได้เข้ามาพักในทุกรูปแบบ
13:20หนึ่งในทรักษาที่สำคัญก็คือ การเจนระจาต่อร่อง
13:24แล้วโปตตสอบคุณค่ะสุดท้ายง่ายมากเลย
13:28คุณทำแน่งก็ได้
13:30ให้ผมดีออกจากห้องนี้
13:32ตัวที่ผมรู้สึกว่าคุณมังฐักกับผมอยู่
13:40ผมไว้รีบนะคุณ
13:42ผมมีเวลาให้คุณนั้งวันลั้งคืนเลย
13:45ถึงคุณอยากจะนอนจากผมที่นี้ขึ้นก็ได้
13:49ไม่ว่ากัน
13:50คุณเป็นกรรมการบริหารที่นี่ ที่ฉันคงให้คุณเดินออกไปไม่ได้เหรอคะ
14:01มันเป็นการเสียมารยาต แต่ถ้าให้ฉันทำให้คุณเดินเข้ามาในห้องนี้แล้วก็
14:08ง่ายลีเดียวค่ะ
14:12ได้ เอาตามที่คุณว่าเขาได้
14:17ผมไม่อยากขัดใจคุณเลย
14:37แล้วไงต่อ จะให้ผมกับเข้าไปยังไง
14:47แล้วแต่คุณเลยค่ะ เฟ้าตอนนี้ที่ฉันผ่านบกทษสอบพอสุดท้ายแล้ว
14:54หมายความว่าใคร
15:01คุณให้ที่ฉันทำยังไง ก็ได้ให้คุณเดินออกมาโดยที่ไม่รู้สึกว่าคุณถูกมันครับ
15:04นี่ไ бар คุณเดินออกมาแล้ว
15:08เสรอคุณจะเดินเข้ามาหรือไม่ก็ เรื่องของคุณ Evan
15:16ขอบคุณครับ
15:46เฮียว ตรงเท้าคุณเนี่ย จะเปลี่ยนเป็นไหร่
16:08เฮ้ โอ้ พายตายแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย
16:12ฉันได้เกรียดที่เสร็จเลยนะ
16:14พวกคนที่แต่งตัวซ็อคมก็ไม่ให้เกรียดสถานที่
16:17ขอโทษค่ะ ดีฉันจะรีบไป หาซื้อรงค้ำมาเปลี่ยนค่ะ
16:22คุณสุมวันสี
16:24ค่ะ
16:26ช่วยจัดการถ้าอุนิฟอร์ไม่ด้วย
16:28จะได้ไม่เสียที่หลงแรมเรา
16:32เออ ๆ ค่ะ ๆ ค่ะ
16:42คุณคิมหันเข้าเซ็นเช็คเงินเดือนร่วงหน้าให้เธอก่อน
16:46เธอจะได้ไม่ต้องดุดร้อนเรื่องเงินจนเกินไปนัด
16:48ส่วนฉันจะค่อย ๆ ทยอยหักเงินคืนจากเงินของเธอ
16:50ทุกเดือน ทุกเดือน จนกว่าจะครบ
16:52ขอบคุณคิมหันเข้าเซ็นเช็คเงินเดือนร่วงหน้าให้เธอก่อน
16:58เธอจะได้ไม่ต้องดุดร้อนเรื่องเงินจนเกินไปนัด
17:02ส่วนฉันจะค่อย ๆ ทยอยหักเงินคืนจากเงินของเธอ
17:07ทุกเดือน ทุกเดือน จนกว่าจะครบ
17:10ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ
17:15อ่ะเดี๋ยวก่อน
17:20อันเดียวก่อน บัตรประชาชน
17:27หาอะไรอ่ะพี่นับดาว
17:30กระเป๋าตังพี่ หายไปไหนก็ไม่รู้
17:33น่าปู ต้องเป็นฉีมือน่าปูแน่ๆ
17:41ไม่หายกับแม้ว ไปดีกว่า
17:43และ compensator
17:52นี่ฉันทำ บัตรประชาชนใหม่ค่ะ
17:54ได้!
17:55ドン ทำบัตรประชาชนของตัวเองหายKelly secondly
17:57และชาตินี้จะไปทำอะไรกิน
18:00ขอโทษนะคะ
18:01ตอบไปดีฉันจะนำมาละวังให้มากกว่านี้ค่ะ
18:04น่าหาวะฉันสอดเลยนะ
18:05ชั้นรักก Hall ที่สุด
18:07คิดวิультมองผู้พิมมหลักษา แต่คอสำคัญของตัวเอง
18:11นี่ฉันจะไว้ใจให้เธอทำงานได้ไหมฮะ นับดาว
18:24ขอบคุณนะคะ ที่ให้หนูได้ทำงานที่นี่
18:27มาไงจ้ะเหนียว
18:48กินข้าวลูก มากกินข้าวลูก
18:52ทำไมมันไม่ยอมด้านกับผมเหรอคะแม่
18:58มันกลัวนะลูก ลูกต้องทำให้มันเชื่องก่อน
19:02ถ้ามันเชื่องแล้ว มันจะยอมด้านกับผมเหรอครับ
19:05ใช่จะ
19:07แล้วผมต้องทำยังไง มาถึงกับเชื่องกับผมแล้วครับแม่
19:11แมวนี้นะ มันก็เหมือนสิ่งมีชีวิตทั่วๆไป
19:16ลูกต้องรักมันก่อน แล้วมันก็จะรักลูกเอง
19:20มันก็จะรักลูกเอง และถ้ามันรักลูกแล้วเนี่ยนะ
19:23มันก็จะกลายเป็นแมวเชื่องเชื่องตัวหนึ่ง
19:26ที่ไม่หนียวไปไหนอีก
19:39อย่าเจ้าเหมียว
19:45โอ้ย ไม่เหมือน
19:47เป็นทาศแมวด้วยอ่ะ
19:52อ่ะ ที่ฉันเห็นว่ามันน่ารักดีอ่ะค่ะ
19:55คุณไม่เก่งเลย มาแค่แป๊บเดียว มันก็เชื่องตามคุณสำหรั
20:07แมวก็เหมือนสิ่งมีชีวิตอื่นอื่นนะค่ะ
20:10ถ้าเรารักมันมันก็จะรักเอา
20:12แมวก็จะรักเอา
20:22แม่ผมว่าเคยพูดแบบนี้มันกัน
20:26ฉันดูมันสิ
20:32ไม่เห็นมันจะรักผมบ้างไหม
20:34คุณจะเก่งแค่หน่อย
20:48แต่คุณไม่มีวันอาจใจผมออกหรอก
20:50เพราะผมรักกันไม่รัก
20:53ไม่เห็นจะยากเลยค่ะ
20:55ขนาดนานดูออกเลย
20:56ว่าคุณแกร่งรักมัน
21:12วันนี้นึกยังไงถึงได้นาตะวันมากินข้าว
21:26แฮนที่จะได้เสาๆพี่คิม
21:31ถ้าเราไม่ได้กินข้าวด้วยกันประดีทักนาแล้ว
21:35พี่ก็อยากเจอนาตะวันมาก
21:38คิดถึง
21:40คิดถึง
21:42หือ
21:43หรือกลัวตอนจะครับตัวเหลวไหร่
21:46เละเทกันแน่
21:48คิดถึงสิ
21:51คิดถึงมากแล้วเป็นหัวมากก็
21:54รู้ไหม
22:00ถ้าพ่อไปแบบพี่คิมบ้างก็คงดีเนอะ
22:10ขนาดวันเกิดพี่คิมบ้าง
22:16วันเกิดตะวัน
22:18เขายังลืมเลยอ่ะ
22:24แค่อีกสักกอด
22:28กาสักใบ
22:30คิดถึง
22:32คิดพวกเรา
22:34เบ้าหรอมันมาทั้งปี
22:36ไม่เคยจะได้
22:42คิดถึงแม่
22:48ทำไม
22:50ว่าเราไม่เป็นเหมือนบ้านอื่นเขาว่างอ่ะพี่คิมบ้าง
23:10ไม่มีแม่แล้ว
23:11แต่ต่าวันยังมีพี่นะ
23:15คิดถึงดีนี้
23:19เป็นเพราะมันอ่ะ
23:21พวกเรา
23:24ผิดfteง หนังสักสิกับ
23:27ลูกไม่ออกพ้นับสามาก
23:29มันข้นาดนี้ขนาดมันอยู่เมืองนอก
23:31แล้วถามันกลับมานะ
23:33พี่คิม io
23:34เราสองคนจะต้องพวกอยู่ในสภาพและมีอีกนานแค่นไหน
23:37เป็นได้ข้นาดไปเลยไหม
23:39ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
24:09สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
24:40คุณนี่
24:48ถึงจัง
24:49เฮ้ กลับมาทำไมไม่บอกพ่อรวงหน้า
24:51เพราะจะได้ให้คนกลับรถไปรับที่สนามบิง
24:53ไม่เป็นไรครับคุณพ่อแค่เอง
24:56เป็นไง เหนื่อยไม่รู้
24:58แล้วอยู่ที่นูน เรียนหนักหรือเปล่า
25:00ไม่นะครับคุณแม่
25:02เอ่อ จบได้ก็ดีแล้ว
25:05พ่อตั้งใจจะให้แกนะ ไปดูแลกกิจการ Oriental Paradise ต่อจากพ่อ
25:09พวกกาฝากนี่มันสบายจริงๆ
25:11ว่าเราไม่ต้องทำอะไร คอยแต่สุบเลือสุบเลือคนอื่น
25:16แกพูดถึงใครว่ากาฝากเนี่ย
25:18ใครก็ได้ที่ชอบแย่งของคนอื่นจนตัวสัน
25:21แม้แต่ผัวชะบ้านก็ไม่เห็น
25:23พ่อได้หรืออย่างมันจะมากเกินไปแล้วนะ
25:25มากไปเหรอคะ
25:27ตะวันว่ามันยังน้อยเกินไปได้ซ้ำค่ะ
25:30พวกที่หน้าดานหน้าถน
25:32ฟังแล้วไม่สะดุ่งสะเทือนเหรอคะ
25:35จริงไหมคะ คุณสะสิ
25:41ไปพักฟังก่อนนะลูกนะ
25:44ครับคุณแม่
25:46ไปพักฟังก่อน
25:56ยินดีต้องรับกลับบ้าน
25:59ขอให้แกมีความสุขบนความทุก
26:03เหมือนที่แกกับแม่ทำบายกับพวกฉัน
26:16สุดท้าย เห็นไปจากท้าย
26:34ทุกบ้านความสุดที่นี่
26:38เยี่ยนไง
26:41มากด้วย
26:47ผม...
26:49ขอไปยุ่งเกี่ยวกับ
26:51น้องแลมได้มั้ยครับ
26:54ไม่หวน่ะ
26:56คิมหารกัว ASHолาน
26:58มันค่าหาเรื่องแกไปเท่านั้นแหละไม่คงไม่เป็นสนใจ
27:02แต่...
27:03ฉันแค่ความรู้สึกของคิมหารกัว asymmet walШ
27:07ยิ่งคุณทำแบบนี้จะยิ่งสร้างรอยแล้วให้กับครอบครัวของเราไปใหญ่
27:11ฉันเห็นด้วยกับลูกatti
27:13ที่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
27:18แล้วถ้าลูกเราไม่ทำแล้วอะไรก็ทำ
27:22ผมไม่อยากเห็นธุรกิจที่ผมสร้างมากับมือ
27:24ต้องพังทลายไปต่อหน้าต่อต่า
27:26เพราะให้คิมikoids เกิดมาให้นั่งก้้อยได้บริหารแสน�입니다
27:34พี่คิมโถมเราก็จบโทร
27:35ด้ามาได้หารการลงแบ้ม好了
27:36ของพลิหยองที่สื้失แ soff an x Blessing
27:39blast on me.
27:42แต่พ่อไม่ไว้ใจมา
27:45avain targeted for curtain
27:46ก็ เอาแต่สนุกกับผู้หญิง
27:47ส่วนยายตะวัน
27:49ก็ไม่เป็นปั OffND PHAR อะไรเลย
27:52คนเดียวเท่า
27:54ที่จะรับช่วงต่อจากพ่อได้ ก็คือแก
28:03ปล่อยให้ลูกตัดสินใจ ด้วยตัวเองดีกว่านะคะ
28:06บางทีลูกอาจจะมีอะไรที่อยากทํามากกว่านี้
28:13พ่อเลือกเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับลูกเสมอ
28:19เดี๋ยวทําให้พ่อผิดหวัง
28:36นิดแล้วเชียวว่ามัวต้องมาอีหรอปเนี่ย
28:46ยังไงต่อนก็ไม่ยอม รวงแรมของแม่
28:49พ่อจะยุกพุ้นให้แปัฒวีมากกว่าพี่ขิม กับตาวันได้ยังไง
28:53ไม่รู้มันใช้อะไรคิด
28:55ก็ต้องเป็นอีน recording น้lish เนอ้น bland
28:57ที่มันคอยุยงเปั่วหูพ่อแก
29:00ก็จะมีวันนี้ได้น่ะ
29:02ไม่ใช่พ่อแม่พวกแกหรอกเหรอ
29:04ที่อยู่เคียงข้างในวันที่พ่อแกเนี่ย
29:06ทำธุรกิจเจ้งไม่เป็นท่า
29:08จนแทบจะสิ้นเนื้อประดาตัวนะ
29:10แต่วันอยากจะไล้สองแม่ลูกนั่นออกจากบ้านจริงๆ
29:16แล้วแกละคิมหาร
29:18เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วเนี่ย
29:20จะเป็นไงต่อ
29:26ระวังเธอ
29:28โรงแรงของแม่แกเนี่ยนะ
29:30จะถูกนั่งแม่เลี้ยงกันลูกของบันอ่ะ
29:32ปุ๊บเอาไป
29:48ก็ตีให้เจ็บมาเสี่ยสำนร coke
29:50หร๊ะหร๊ะหร๊ะหร haberเป็นแม่ข้าข้าแน่เนี่ย
29:54แต่เฮ้มถ้ามีลูกอย่างน้าน่ะ
29:56มา stirredoi
30:02ชิดใน้ตังทำด้วยอะไร
30:04อย่างยุมหัวจริงๆ
30:08رت canyon iba
30:11ตอนนี้ываемเดียวนาดiarเรารantasกัน
30:14เวล sympathyการการข้า
30:17ค่ะเส้ลาอะไรโฆ
30:19vezesรู้สึกต้วย
30:25เอาผมาบาعدตังคืนมา
30:26เอาไปเลย
30:32แล้วงานอ่ะ
30:34ฉันยืมกับนะ
30:38เดี๋ยวๆๆเจอกันไม่หามาคืนนะ
30:40มักเรื่องนะ
30:41โว้วว ...
30:42เธอไม่ไว้นะว้อย
30:44อย่าเงินหลัวดีไฟษ์
30:46ции ไว้เธอไม่ไว้
30:47ช่วยช่วย
30:49ทุกคนบ้าคืน
30:50สิ่งพระมาก
30:51รับทุกคน便ว
30:53ข้าดาย ไม่ได้ไว้เลยนะ
30:54เราไม่ต้องข้าดมาอีก
30:55เฮ้ย
31:04เราว่าไหร่หัวจะเบียบพร้อมถูกกับเขาบ้าง
31:10สุขหรือทุกข์มันอยู่ที่ใจนะลูก
31:13เราเลือกเองได้
31:15แต่ลูกของพ่อจะเลือกแบบไหนกันล่ะ
31:18ก็ต้องได้ความสุขสิคะ
31:21อืม แล้วนับดาวล่ะลูก
31:25ความแบบนี้มันเลือกได้ด้วยเหรอคะ
31:30ถ้าเลือกได้ลูกก็อยากเลือกความสุขสิ
31:36ยิ่งทุกข์มาเท่าไหร่
31:38ก็ยิ่งใกล้ความสุขมาเท่านั้น
31:41ไปโตขึ้นลูกของพ่อก็จะเข้าใจเอง
31:44ลูก
31:51ยิ่งทุกข์มาเท่าไหร่
32:06ก็จะยิ่งอยู่ใกล้ความสุขมาเท่านั้น
32:09พ่อไม่ได้กลอบหนูใช่ไหมคะ
32:15พี่หลอกหนูใช่ไหมคะ
32:26ทำไมไม่นอนพี่นับดาว
32:28พวกนี้ต้องเริ่มงานเหมือนแรกไม่ใช่เหรอ
32:33พี่คิดถึงพ่อ
32:35คิดถึงแม่ด้วย
32:55เพราะอย่างนี้ยังพี่ถึงไม่อยากกลอดปุ
32:58ต่อให้น้ำปุจะทำผิดอีกสักกี่ครั้ง
33:01ทำไมเหรอพี่
33:08เพราะสำหรับพี่
33:10นับปุคือตัวแทนของแม่
33:15เพราะมีนับปุ
33:17ที่ถึงได้รู้สึกว่า
33:19แม่ไม่ได้ห่างมาไปไหน
33:22ยังเฝ้ามองเราอยู่
33:25จากดวงดาวสักดวงบนนั้น
33:29ที่นับปุ้น
33:31ที่นับปุ้น
33:33ที่นับปุ้น
33:35นับปุ้น
33:38กลับมาก
34:08พรุ่งนี้มีประชุมกับคุณพ่อที่ลงแรมแต่เช้า
34:38อย่าลืมนะลูก
34:42ผมต้องไปจริงจริงเหรอครับ
34:45ไม่มีใครขัดใจพ่อได้
34:49ทำอะไรได้ก็ทำเถอะนะลูก
34:53เมื่อไหนพี่คิมกับตาวัญจญาติดีกับเราก็ไม่รู้
34:57เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว
35:00เรื่องบางเรื่องมันก็เป็นฝันร้ายของใครบางคนไปทางชีวิต
35:06แม่เข้าใจเขา
35:08แล้วเมื่อไหร่พ่อเขาจะเข้าใจเราบ้างนะครับ
35:12แล้วเมื่อไหร่พ่อเขาจะเข้าใจเราบ้างนะครับ
35:21ของแบบนี้มันทุงใช้เวลา
35:24ลูกต้องรู้จักอดทน
35:27แล้วก็ให้อภัยพวกเขา
35:35ผมจะพยายานะครับ
35:38นักแต่ตอนนี้ถือว่าเธอเป็นพนักงาน
35:59Front Office 20 ของ Oriental Paradise โดยสมบุญ
36:05ขอบคุณครับ
36:06มาแล้วค่ะ
36:08มากันแล้วค่ะ
36:09ใกล้
36:10ท่านค่ะท่าน
36:11ท่านและท่านไหน
36:13คุณคิมหันกับคุณปัทวีค่ะ
36:15Oh my goodness
36:19นี่เธอไปบอกทุกคนให้ติ่มตัวให้พร้อมนะ
36:22ไปแล้วแม่ค่ะ
36:25นี่เธอดูนะนับเรา
36:28ค่ะ
36:29ค่ะ
36:58ค่ะ
36:59ค่ะ
37:00ค่ะ
37:01ค่ะ
37:02ค่ะ
37:03ค่ะ
37:04ค่ะ
37:05ค่ะ
37:06ค่ะ
37:07ค่ะ
37:08ค่ะ
37:09ค่ะ
37:10ค่ะ
37:11ค่ะ
37:12ค่ะ
37:13ค่ะ
37:14ค่ะ
37:15ค่ะ
37:16ค่ะ
37:17ค่ะ
37:18ค่ะ
37:19ค่ะ
37:20ค่ะ
37:21ค่ะ
37:22ค่ะ
37:23ค่ะ
37:24ค่ะ
37:25ค่ะ
37:26ค่ะ
37:27ค่ะ
37:28ค่ะ
37:29ค่ะ
37:30ค่ะ
37:31ค่ะ
37:32ค่ะ
37:33ค่ะ
37:34ค่ะ
37:36ค่ะ
37:37ค่ะ
37:38ค่ะ
37:39ค่ะ
37:40ค่ะ
37:41ค่ะ
37:42ของ Thomonderson
37:59ค่ะ
38:05ค่ะ
38:05ทุกลcos
38:07ค่ะ
38:08ค่ะ
38:09ค่ะ
38:10gesetz
38:11ค่ะ
38:12แล้วนะครับ
38:14โฮ่ ผมหายถึงวันสุดท้ายที่ต้องประถาม ท้ายมากวิธีแบบเนี่ย
38:18สิวดาทํากันด้วย
38:24โอ้ ทำตัวให้ตามสบายนะ
38:27ให้เหมือนแข็งที่เข้าออกพักที่นี่
38:29ฉันในฐานะเจ้าบ้านจะขอต้นรับว่าที่ผู้วิธิหารคนใหม่อังสุดความสามารถ
38:36ผมเองก็ต้องขอคำแนะนำจากพี่คิมด้วยนะครับ
38:38โอ้โห ฉันไม่กล้าสอนแก่หรอก
38:41เหมือนสอนตัวละเข้าไว้น้ำสะเราเปล่า
38:45แล้วคุณตัวสี่แม่ของนาย
38:48คงจะสอนมาดีแล้วด้วยนะ
38:57ขอโทษนะค่ะ
38:59การประชุมบอดกระมาณจะเริ่มแล้วค่ะ
39:02เดี๋ยวเราขึ้นไปเตรียมโตกันก่อน ดีไหมคะ
39:08ขอโทษนะครับ
39:38ผมขอแต่งตั้งประทวี ลูกชัยคนหนึ่งของผม
39:40ผมขอแต่งตั้งประทวี ลูกชัยคนหนึ่งของผม
39:42ดำรงตำแหน่งรองประทานบริหารกิจการ
39:44ในเครื่องของ Oriental Paradise ทั้งหมด
39:46ประทานบริหารกิจการในเครื่อง Oriental Paradise ทั้งหมด
39:53ตบมือสิครับทุกคน รออะไรอ่ะ
39:55รองอะไรอ่ะ
40:05หมายความว่าโรงแรมของเรา จะมีรองประทานบริหารถึงสองคน
40:09ใช่ไหมครับ คุณเตชิต
40:10แน่นอนที่สุด
40:11อยู่ที่ว่าใครจะบริหารได้ดีแบบกัน
40:14รองธุรกิจคือการแข็งๆ
40:16คนที่แข็งแกลงกว่า เขานั้น ถึงจะอยู่รอด
40:19แต่ถ้าอ่อนитайก็ต้องแผ้ไป ถูกนินค่ะฮัสไปพระท่าน
40:25ใช่
40:26ผมเนี่ย
40:27ต้างใจจะขย่ายรองแรมในเครื่องเรา ไปที่นั่น
40:31และให้ประทวีเป็นคนบริหารทั้งหมด
40:33มีอำนาจเด็กขาดเทียบเท่ากับผมทั้งหมด
40:38นั่นสารใจ
40:40รองแรมมีโอกาส interpreter and polish Pikachu
40:48ผมจะดึงดูตนักต่องเที่ยวให้มาพักที่ตรงแรมเราด้วยอาหารครับ
41:09นักต่องเที่ยวที่พักต่องแรม
41:11แต่ก็น้องการพักที่สะดวก สบาย สะอาจ
41:14แต่ก็ปลอดภัยแล้วกันทั้งนั้น
41:16จุดของแรงเราอยู่ที่ทําเล ที่ติดอยู่กับพะเล
41:19มีชายหาส่วนตัวมียงพักภาดาวที่สามารถมองวิวทะเลได้ 360 องฝา
41:25ซึ่งสวยกว่าทุกที่เราแว่กเดียวกัน
41:28แต่ผมฟังดูแล้วเนี่ย
41:30วิสัยท่านคุณปัททวีหมอที่จะเปิดร้านอาหารมากกว่าบริหารกิจการลงแรงของเรานะครับ
41:35เราต้องเปิดประสบการณ์ใหม่ให้กับแข่ที่เข้ามาพักนอกจากทําเลทิตังและก้าวบริการที่น่าประทับใจแล้ว
41:49อหารของโรงแรมก็เป็นหนึ่งจุดขายที่ทำให้นักตรงที่อื่นถึงเรา
41:57มีโรงแรมตั้งหลายที่นะที่ชูจุดเด็นเลือกของบุเฟตและฝายใดนิง
42:02น่าสนใจ
42:04ขายที่พักด้วยขายอาหารด้วย
42:07เพราะแต่ว่า
42:08ตรงแรงของเรามีเชพระดับ
42:10Management Star
42:11ที่สามารถถึงดูลูกค้าแล้วใช่มั้ยครับ
42:13คุณบาทวิ
42:17ยังไม่มี
42:21งั้นคุณปาทวิ cũngต้องเริ่มจาก
42:25หาแม่ครัวที่ทำอาหารอร่อยอร่อย
42:28สักคนไม่ต้องรับลูกค้าแล้ว
42:29พัง ทุกอย่างพังหมด
42:38ไอ้คิมพันไม่ต้องการหักหน้าเรา
42:40ผมผิดเอง ที่ไม่ได้คิดเรื่องนี้ให้ที่ทั่ว
42:45ไม่มีเชฟก็จ้างพอใหม่สิ มันจะเป็นยากอะไร
42:48แต่เชฟเป็นเก่งที่ไว้เจ้ได้
42:50ก็ไม่ได้หายง่านะครับคุณพ่อ
42:52ไอ้ความคิดจะขยายธุรกิจรวงแรงของเรา
42:55พักไปก่อนเลยนะ
42:56เพราะบอดส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับวิศัยทัศในการบริหารงานของแก
43:00แกอยู่ที่นี่กับพ่อ ช่วยพ่อไปก่อนแล้วกัน
43:04ครับคุณพ่อ
43:07สมวนสี
43:09ค่ะท่าน
43:10พาเจ้าวีไปดูส่วนสำคัญของที่นี่ที่
43:13คุณบัทวีค่ะ
43:16เชิญค่ะ
43:26นี่ก็เป็นห้องจัดเรียงของเรานะคะ
43:47แล้วมีห้องบรุงใหญ่ๆ สองห้องเลยค่ะ
43:50คุณบัทวีสนใจแผนแนกไหนเป็นพิเศษไหมคะ
43:59ต้องผัดแกงพอดห้อมอร่อยในคลิปตา
44:05เพราะว่าเรามีครัวร้อนอยู่ที่นี่
44:08ส่วนจะสามารถดูแลแข็งได้ตลอด 24 ชั่วโมงค่ะ
44:38เกือแล้วมีครับ
44:58โอ้โอ้โมงค่ะมีค่ะมีค่ะมีค่ะ
45:03คุณปัฐวี
45:11ตั้งสบายเลยครับ
45:13ผมแค่ออกมาพากสูตรอากาศทั้งนอกเนี่ย
45:16คุณเองก็มาทำงานวันแรกเหมือนกันใช่ไหม
45:20คุณ...คุณนับดาว
45:22อีกฉันมาทำงานวันแรกค่ะ
45:26คุณปัฐวีทราบได้ไงคะ
45:28ตอนเช้า
45:31ผมเห็นคุณไว้ผมช้ากว่าพนังงานคนอื่น
45:33เช่าเป็นค่ะพนังงานสุดหัส
45:35ถ้าทำอะไรคุณปัฐวีทราบได้ใจ
45:35ถ้าเพื่อแค่ Häالยังสูง lottery klaar
45:39คุณไม่руд혀ขอโทษหรือครับ
45:41คุณไม่ได้ทำอะไรผิด
45:42วันนี้ผมมาทำงานวันแรกก็...
45:44กล้ะๆ พom be upon everything
45:45เอาไว้อีกสะพัสคุณย่าปรับตัวได้
45:48คุณก็ลองตาฐาคุณคริมผ่านดูสิคะ
45:54ผมไม่ค่อยสmuส AMYกับพีคิมหรือครับ
46:03ไม่ต้องกลัวว่าพูดมาเฮิด ผมอยากฟัง
46:08คุณคิมหันเป็นคนที่ด
46:10เป็นคนยังไงอ่ะ
46:11ไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้กว่าแน่
46:20ที่นี่มีกฎเหล็กห้างบินทาแถ่ที่มาใช้บริการรับหลัง
46:23โรงเป็นกลูกกันคลับบัญชาด้วย
46:25ทราบไหม
46:27รู้
46:28เพราะทำไมยังทำอ่ะ
46:29เพราะที่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดถึงคุณในทางไม่ดี
46:32จะดีหรือไม่ดีก็ห้าพักนั้น
46:36เข้าใจแล้วค่ะ
46:38คราวน่าจะไม่ทำอีก
46:40และผมไม่เชื่อได้ไงอ่ะ
46:42เพราะรับหลังผมคุณจะไม่เอาผมไปนินทาอีก
46:44ก็ที่ฉันรับปากแล้วว่าจะไม่ทำ
46:47ก็คือไม่ทำ
46:48และผมไม่เชื่อลงปากคุณได้มากแค่ไหนให้คุณรับเรา
46:53เพราะที่ฉัน รับปากแล้ว
46:56ส่วนคุณจะเชื่อมาก เชื่อน้อย
47:22ค่ะ คุณคิม
47:25ฉันเกลียดที่สุด พวกขี้เม้า ชอบดินถาเจ้าหน้าย
47:39ขอโทษด้วยค่ะ ดิฉันเลยพอยทำให้ผลสงวนสีเดิดร้อนไปด้วยเลย
47:45รู้ตัวก็ดีแล้ว มาทำงานวันแรกก็สร้างเรื่องซะแล้ว
47:50อย่าลืมนะ ว่าเธอยังอยู่ในช่วงที่ฝึกงานอยู่
47:54ฉันจะแรกเธออมอะไรก็ได้
47:56ทราบหรอเถอะ
47:58ครั้งนี้ฉันจะทำทันบนเธอไว้ก่อน
48:01แต่ถ้าสร้างเรื่องอีกทีเนื้อ อย่าว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน
48:14ส่วนเรื่องงานก็ค่อยๆเหลี่ยนรู้กันไป
48:17เพราะว่าไม่น่าจะมีอะไรที่มาสร้างความปวดหัวให้ลอกจากคน
48:25คุณพ่อครับ ผมมีเรื่องอยากจะขอ
48:29จะขอ
48:33จะขออะไรก็ว่ามา
48:35ผมอยากขอ
48:40เรื่องค่ะสนตัวได้ไหมครับ
48:42นึกว่าเรื่องอะไร
48:44ได้
48:45เดี๋ยวพ่อจะให้สงวนสีหาคนที่เก่งๆข้างๆมาให้แล้วกัน
48:49ผมมีคนในใจแล้วครับ
48:51ผมมีคนในใจแล้วครับ
48:57นับดาว นับดาว นับดาว
49:13เราไปดูหน้าเร็วๆลูก
49:19นับดาว นับดาว
49:23นับดาว
49:24ลิสต WOMAN
49:26นับดาว
49:29นับๆ
49:31นับฟ้า
49:33นับฟ้าได้เห็นไหมนับฟ้า
49:37นับดาว
49:43น้ำฝาได้ยินที่ไหม น้ำฝา
49:49น้ำดาว
49:53คุณประเทศ ช่วยด้วย
49:55มา ผมช่วย
49:57ตามอย่า
49:59ตามอย่า
50:01น้ำจากแล้วนะ
50:13น้ำฝา
50:27น้ำฝา
50:31น้ำฝา
50:37น้ำฝา
50:41น้ำฝา
50:43น้ำ
50:45น้ำ
50:49ถึงมือหมอแล้ว
50:51น้ำคุณไม่เป็นไรหรอก
50:53น้ำ
50:55น้ำ
50:57น้ำ
50:59สิบเจ็ดปีก่อน
51:01ดีฉันกันน้ำฝา
51:03เราสองพี่น้องเคยประสบประติเหตุ
51:05จนเกิดอาชีวิตไม่รอด
51:07น้ำฝา
51:09เราสองพี่น้องเคยประสบประติเหตุ
51:11จนเกิดอาชีวิตไม่รอด
51:13ชอบดีที่
51:15มีเด็กผู้ใช้คนหนึ่งมาช่วยไว้
51:19ช่วย
51:21ช่วย
51:23ช่วย
51:25ช่วย
51:27ช่วย
51:29ช่วย
51:31ช่วยน้องเราด้วย
51:33ช่วย
51:38โตโทษหน่วยนะ
51:50ใจฉันยังไม่เคยลืมเขาเลยหาย
51:52หวังว่า
51:54จะมีโอ๊กาศได้เจ้ี่ย์ข้าอีฟัลคลัง
51:56จะมีโอกาสได้เจอเข้าอีกสักครั้ง
52:03ถ้าคุณเจอเขา
52:06คุณจะจำเขาได้ไหม
52:26ไม่น่าใจเหมือนกันนะครับ
52:28แต่ดีฉันก็หวังว่าจะจำเขาได้
52:40แล้วหวังว่าจะมีโอกาสได้ขอบคุณขอสักครั้ง
52:48ตอนนั้นคุณโชคดีมากนะที่เจอเขา
52:52ที่เจอเขา
52:54ตอนถ้าเป็นผม
52:56คุณกับน้องสาวผุณ
52:58อาจจะไม่รอก็ได้
53:02ทำไมค่ะ
53:14ตอนเด็กๆ ผมขี้คลาจะตาย
53:16แค่นุกบัติเหตุตรงหน้า
53:18จะกลับนิกล้าเขาไปช่วน
53:22ทุกวันนี้ยังรู้สึกผิดอยู่เลย
53:24แต่วันนี้คุณปัทวีก็ช่วยน้ำฝาไว้นะคะ
53:26ถ้าคุณปัทวีไม่ผ่านมา
53:38ก็ไม่รู้ว่าน้ำฝาจะเป็นยังไง
53:40ขอบคุณคุณปัทวีมากๆเลยนะคะ
53:42ก็ไม่รู้ว่าน้ำฟ้าจะเป็นยังไง
53:46ขอบคุณคุณปัฒวีมากๆเลยนะคะ
53:56แทนที่ผมจะช่วยทำให้คุณสบายใจ
53:58จะกลับเป็นคุณ
54:00ที่เป็นฝ่ายทำให้ผมสบายใจมากกว่า
54:07ยังไงดีฉันก็ติดข้างคุณนะคะ
54:12ไม่มีอน้อยๆ
54:13ได้เยี่ยม พ thankingไง
54:14ไม่แหวว ที่แกรับคุณสบาย
54:16สิขอบคุณรณ์
54:18ขอบคุณสบายรับ็ด้าง
54:20สู้จริงๆ sincerมใคร
54:22ได้เจวไง
54:24ที่แน่..
54:26ที่แน่เถอะ
54:27แน่เยี่ยม
54:29แน่..
54:30ขอบแล้ว
54:31ตัวแอ้...
54:33ที่แนน
54:36แน่...
54:37ได้เยี่ยน
54:38แก้วหนึ่ง
54:46นึกแล้ว เพราะคุณต้องอยู่ที่นี่
54:51มีอะไรก็ว่างไหม
54:54คุณนี้
54:57ซิมิจับของคุณนะคะ
55:00ไม่ว่าง
55:03ไม่ว่าง
55:04หมายความว่างไงคะไม่ว่าง
55:06ไม่ว่าก็แปลว่าไม่ว่าง
55:09ฟังฟfin ไม่เข้าใจหรือไง
55:12นี่ใครครับคิม
55:15จะให้จีดหน้าแน่นำว่าเป็นแฟน
55:17คนรับ
55:19หรือว่าเมียคุณดีคา
55:21เมีย
55:23อะไร
55:24อย่างเธอฉันว่า
55:25เป็นได้แค่เมียเช่ามากกว่าละมัง
55:27เอ๊ Historical พราว
55:30หรือว่าครั้งคืนดีหรือ
55:33นี่สินะ ที่เขาบอก
55:35เขาบอก สำเนี่ยงสอบภาษา กิริยาสองสักคุณ
55:39อยากรู้จังเลยนะว่าเธอโตมาแบบไหนกัน
55:41พ่อแม่เวลาสังสอดหรือเปล่า
55:44แต่คำพูดของเธอ มันก็จะทนถึงกรรมพืชอันน่ะ
55:52กับค้นต่ำต่ำ มันก็ต้องใช้กิริยาต่ำต่ำแบบนี้แหละ
55:56ก็กินกว่า ชิ้นน้ำไม่ถอบนะครับคุณแก้ม
56:00ผู้หญิงอย่างเธอ มันก็เหมือนกับแม่กับพุณ ดูแบ้วแบ้วใส ๆ บอกบ้าง
56:05แต่มีผิด
56:07ไปจะหาคิม ชิ้นน้ำว่าว่า
56:11ตามสบาย
56:19แก้ว่าคันแม่กับพุณค่ะ ยินด้าวผัดติด กำก็ซิลิโคน ปลอมไปทั้งตัว
56:23สวยแบบปลอมอ่ะ
56:26แกนั่นแหละ อีสมองไม่มีฟลอยอ่ะ
56:28เธอไม่เคยก่อนแล้วไง ถึงได้คำขาวคุณสักผู้ชาย ต้องมาเยี่ยนเขาเนี่ยฮะ
56:32ของแบบมีใครดี ใครได้เว่ย แน่จริงก็จับคุณคิมพี่อยู่สิ
56:58กับพลาท์
56:59กับพลาท์
57:00เยี่ยนวิตร์
57:01กับพลาท์
57:02กับพลาท์
57:03กับพลาท์
57:04ไม่มีอะไรกินเลยวะ
57:30ก็นั่นไง
57:31ไหน
57:32อาหารว่างมันกินเข้าไปสิ
57:35ให้รับไปปลองด้วย
57:38ผมเคยได้ยินมาว่า
57:40รูปปั้นนี้โคตร เหียน
57:44ข้ายบ้างเข้ามาเนี่ย
57:46ผมสั้งให้คนรายให้เข้ามาเอง
57:48เอาออกไปจาก совมันยิอ
57:50ปุ่หน้ารานต harmedลุมๆกับผมตอนนี้
57:52ให้รอเค 800
57:57คุณบอกว่าสิ
57:59ว่าคุณก็ไม่rat 여기
58:01เราจะเทียงกันเรื่องนี้เลยดีกว่า
58:04ให้นับตามให้คนจัดใจ
58:06ว่าอยากทำไมกับให้
58:08ไม่คุณลองบอกฉันสิคะ
58:10ว่าฉัน...
58:12ยังเป็นรักแรกของคุณอยู่หรือเปล่า
58:31จบกันไปได้ไหม
58:34ยังเป็นรักเธอเลือกัน
58:39แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไร
58:42ไม่รู้จะมีวันไหน
58:46ที่ฉันไว้ใจเธอใดอีกครั้ง
58:55ไม่รู้จะมีวันไหน
58:59ที่ฉันไว้ใจเธอใดอีกครั้ง
Recommended
58:13
|
Up next
Be the first to comment