Skip to playerSkip to main content
  • 5 days ago
Other name:
น้องสาวหายนะ, Distaster Sister , Hide and Sis , Nong Sao Hai Na , Nong Sao Haiyana

Original Network:GMM 25

Director:Tle Tawan Charuchinda

Country:Thailand

Status: Ongoing

Genre: Drama, Mystery, Thriller

thai subbedenglish drama asian

Category

📺
TV
Transcript
00:00ที่นี่คือที่ ที่จะทำให้คนไหนคำตอบไง
00:03กูถามวะค่าจ้าอะไร
00:05วะค่าจ้าจะทำให้มันหายตัวไปไง
00:07ก็อีกคนหน้าหิงๆ อ่ะ
00:09กระแดงไหนถูกมือดำด้วย
00:12นี่ชีพิ ฉันจำได้แล้ว
00:15ว่าเป็นใคร
00:17มนุษย์ ไม่ได้กลัวที่จะทำบาป
00:32เสร็จงานแล้วอ่ะ จ่ายส่วนที่เหลือด้วยแล้วกัน
00:37แต่กลัวที่จะชดใช้บาปตั้งห้า
00:42ชัดฟ้า
00:46ชัดฟ้านี่นะ
00:52เชียร์ รีบไปเหรอ
00:55โนพี
00:57เดี๋ยวก็ไม่คนรู้ช่วยเขา
00:59คุณยันโลนจับตอนนี้ไม่ได้
01:01มา
01:12นี่ไหม
01:22โฟนเนี่ยก็มีที่นี่แหละ
01:23มา
01:24เชียร์ รีบไปกัน
01:44เข้าไปได้นะครับ
01:45เป็นนองซันอยู่ข้างในนี้
01:47อันนี้จะเอาที่กระบัติงานกันอยู่
01:49โฟนเนี่ยกันอยู่
01:59คนออกข้ามเข้าครับ
02:03เป็นวะ
02:05ถึงจะมีคำสอนมากมายเท่าไหร่
02:08แต่สุดท้าย
02:10สิ่งที่ส่งต่อกันมา
02:12ก็มีเพียงแค่สัญชาติยานการเอาตัวรอดอยู่ดี
02:16เราถึงต้องมีสติ
02:18ควบคุมตัวเองเอาไว้
02:20บัว
02:22ชุมบุ
02:24ไม่ใช่เพื่อไม่ทำบาปหรอกนะ
02:26แต่เพื่อที่ว่า
02:28ถ้าวันหนึ่งเพรอทำอะไรเมื่อไหร่
02:30จะได้มีสติมากพอที่จะหนีรอดไปให้ได้ไง
02:32ไม่ใช่เพื่อไม่ทำบาปหรอกนะ
02:34แต่เพื่อที่ว่า
02:36ถ้าวันหนึ่งเพรอทำอะไรเมื่อไหร่
02:38จะได้มีสติมากพอที่จะหนีรอดไปให้ได้ไง
02:42ได้ไง
03:12ไม่มีความใบ
03:14เมื่อเธอเป็นคนทำไร
03:30เมื่อเธอเป็นคนทำไร
03:42เมื่อวัลธินิ
03:53สอรษ้าสครับ
03:54เองไม่ต้องพูดอะไรทางนั้นแหละ
03:58แต่ผมตั้งใจทำขดีนี้มาตลอดเลยนะครับ
04:00ค่ะ รู้
04:01แต่มีสายรายงานมาว่า
04:04เองเข้าไปโรพันดกับ
04:05ก็ต้องสงสัย
04:06เองก็รู้ดี
04:08ว่าขดีนี้
04:09เป็นที่จับตาของสื่อ
04:11พี่ว่าเองอ่ะ ออกไปจากเรื่องนี้จะดีกว่านะ
04:15ก่อนที่เรื่องมันจะบาลไป
04:17ต้นทำให้พี่ ต้องลงโทษทางไม่นายกับเอง
04:22ครับสรวัส
04:41คุณผู้ชาอยู่ที่ลงพยาบาล
04:51ที่ม ideeเจอคุณผู้ชาฝรบนองอยู่ที่บ้านราง ที่เจอสัญญาวiencedนัพ
04:58ทำไมเขาถึงเป็นอยู่ที่นั่น
05:02เรื่องนี้มันแก่คนในทีมที่รู้
05:04แต่ว่าคิดว่ามึงก็อยากรู้ด้วย
05:07รำนึงบอกกูทำไมว่า
05:09เพ orph quatreกูรู้ไง ว่ามึงต้องอยากไป
05:11จริง ๆ กูไม่ได้บอกอะไรมึงหรอก
05:16กูแค่อ่านรายงาน แล้วมึงเสิร์เข็น ชื่อลงไปบ้านตัวดี
05:28ขอบใจมึง
05:39คุณชมพูดครับ
05:42พี่เช้าเอามาจากห้องชุก ๆ แล้วนะคะ
05:45หมอบบอกว่าแค่สลกไป
05:47ถ้าฟืนแล้วก็คงยายเข้าห้องพักได้นะคะ
06:01โอเคไหมครับ
06:04โอเคนะคะ หมอบบอกว่าไม่ได้จะเป็นอะไรมาก
06:07มาถึงคุณชมพูนะครับ โอเคไหม
06:15ใช่ค่ะ
06:16คุณชมพูดพอจะเห็นไหมครับ ว่าใครเป็นคนทำรายพี่ชาต
06:32คุณชมพูดครับ
06:33คุณชมพูดครับ
06:34คุณชมพูดครับ
06:36พี่บัว
06:41ฉันเห็นพี่บัววิ่งออกมาจากบ้านหลังนั้นกับผู้ชายคนนึง
06:44ผมแบกกับข้อมูลโทรศัพท์ชัดฟ้ามาในเครื่องหมดแล้ว
06:58กำลังรอดาวนโนดข้อมูล
07:00โทรศัพท์ของเราก็เช็ดรอยนิ้วมือคนกับผมไม่หมดแล้ว
07:04ถ้าตำรวจได้ไปก็คงตามมาไม่ถึงเรา
07:07เฮ้ย
07:11คิดอะไรอยู่
07:13ทำไมชัดมันถึงต้องทำแบบนี้
07:17คุณแน่ใจใช่ไหม
07:19มักคนที่เจอมือปืนคนนั้นคือชัดฟ้าจริงๆ
07:29ถ้าอย่างนั้นน่าจะมีแค่เหตุผลเดียว
07:33ชัดฟ้าต้องการที่จะทำให้ตัวเองหายไป
07:39ก็ใช่ไง
07:41แล้วยังไง
07:43มันทำทำไม
07:45ฮะ
07:47ยังไงต่อ
07:53ผมว่าในนี้น่าจะมีคำตอบให้เรา
07:55มันต้องมีอะไรบางอย่างที่ชัดฟ้าต้องกันที่จะเก็บไว้ไม่เคยบอกใคร
07:59บางทีชัดฟ้าอาจจะโดนกันข cabezaคนพอกก็ได้
08:03โดนพอกเถอะ
08:07คนอย่างมันอย่างนี้นะ โดนพอก
08:09คุณเลิกบอกมาในแง่ดีทีเหิ Hernandez
08:14ทำไม
08:15ทำไมคุณถึงรักมันมากขนาดนั้น
08:17อ๋อ
08:19หรือว่ามันช่วยเหลือคุณ
08:20มันช่วยชีวิตคุณไว้
08:23คุณก็เลยลักเลยขนาดนั้น
08:24น้องสาวฉันไม่ได้ใส่สื่ออย่างที่คุณคิดหรอกนะ
08:29ที่มันทำทั้งหมดมันก็ทำว่าตัวมันเองก็แล้วนั้นแหละ
08:33คุณเป็นพี่สาวเขา
08:34เป็นคนในครอบขว่าเขา
08:37คุณเป็นหนึ่งในไม่กี่คนบนโลกที่สามารถช่วยเขาได้
08:44ทำไมคุณคิดแบบนี้กับเขา
08:47ก็พอฉันเป็นพี่สาวไง
08:49ฉันก็เลยรู้ว่าน้องสาวของฉันทำอะไรได้บ้าง
08:53บ้าง พวกคุณจะรู้แล้ว
09:00คิดว่าผมเข้าใจแล้วนะ
09:03ว่าจะไม่ทัดฟ้าอยากจะหายตัวไป
09:06เพราะมีพี่สาวยังคุณ
09:08ก็เท่ากับไม่มีใครเลย
09:14ครอบครัวพวกคุณ
09:16เหมือนไม่ได้เป็นครอบครัว
09:19เพราะทุกคนสนใจแต่ตัวเองเงินทั้งนั้น
09:23คุณนี่ก็ไปว่าที่คุณไปบวงหายตัวไป
09:38เขามันได้ตกอยู่เองตลายหรอครับ
09:41ฉัน ฉันก็ไม่น่าใจ
09:46ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าไม่อิวรมาถึงไปอยู่ตรงนั้น
09:50ฉันก็ไม่รู้เหลือว่า ทำไมอิกวล 바뀐ที่ที่อยู่BC
09:53ฉันก็ไม่อยากคิดด้วยว่าที่พีกายเป็นแบบนี้
09:57ไม่มีเฟร yell...
10:00แต่ฉันก็ไม่เข้าใจ แล้วก็ulleทางแบบนั้นไปทำไม
10:05ใจเย็นก่อน ตอนนี้เรายังไม่มีหลักษะรับอะไรเลย
10:10ผมเองก็พึ้งดนป�ดสร้ธีม dlูก Strawham ดึ่งไม่มีขอบ became
10:15อัปเดتเลยครับ
10:17เราผู้กócมาที่นี่ทำไมลับที่นี่
10:19คนใครได้ห้องผักแล้วนะคะ
10:30เขาเยี่ยมได้แล้วค่ะ
10:49ทางเราตัวสอบที่เตือดเหตุเวืองต้นแล้วครับ
10:57ไม่พบลงรอยการงัดแงะ
10:59และไม่พบว่ามีการต่อสู้
11:01สันที่ทานว่าผู้กรอเหตุจะเป็นพริยาของผู้ตายจริงๆ
11:05และไม่มีทรับสินอะไรหายไปด้วยครับ
11:13มีนาฬิกาเรือนสี่ทองของป้าค่ะ
11:16นาฬิกาล็อกเกิดอย่างนั้นเหรอ
11:20คือพี่จำแม่ว่าป้าให้พี่เอาไปทำความสาหัส
11:24และพี่ก็วาว่าอยู่ในตัวข้างทำงาน
11:27แต่ไม่แก พี่หาบนตัวก็หาไม่เจอ
11:30ในกล่องแล้วไม่มี
11:46ถ้าคุณยังคิดแบบนี้กับชัดฟ้า
11:50คุณเองก็อ่านตลายกับเขาไม่ต่างอะไรจากคนลายหรอก
11:54คุณเองก็อ่านตลายกับเขาไม่ต่างอะไรจากคนลายหรอก
11:58พี่ขออนุ่นนะพี่มาอาชา
12:12อย่าเป็นอะไรนะ
12:14คืนนี้ละ ให้ผมอยู่ฟังพิชายนะครับ
12:18ป Бог omdat ไม่ให้ฟังเค้างคือก็ไม่สวัยใจเลยครับ
12:20คืนนี้ละ ให้ผมอยู่ฟังพิชายนะครับ
12:24ผมเป็นอ่าน vere รู้ucึกไม่สวายใจเลยครับ
12:30ให้ป์อันอยู่เป็นเพิ่นพิช confirm
12:32ก็ได้นะคะ
12:34ขุกกองเช็ดแจ้งไปนะคะ
12:36ปุ่น Jedw
12:39oin Nestone
12:42อยู่เป็นเพื่อนพี่ พีกก็ได้นะคะ
12:46ผู้กลองเชณแ举งไปนะคะ
12:48ปลาดเป็นห่วง งั้นเลยลีบมา
12:51ครอบใจปลาดภาพ củaที่เป็นห่วง
12:53แต่...
12:54พี่ไม่รับก้วนปลาดดีกว่า
12:58เรามีกันแค่นี้นะคะพี่โช้ม
13:02ยังไงٌ
13:03เราก็เป็นหมุพภัติทนดาคเหมือนกันนะคะ
13:08อืม
13:10อืม
13:12อืม
13:14ขอโทษนะครับ คุณชมชาย
13:16ผู้กองไม่ต้องหรอก
13:18เดี๋ยวฉันกัดการเอง
13:20อืม
13:36พระชม
13:38มาค่ะ ชมช่วยถึง
13:40วันนี้มาแปลก
13:42คุณชมพูก็โนตีกวงเหมือนคุณพี่ชาดเหรอคะ
13:44แม่ป่ะ
13:46ก็ชมเห็นช่วงนี้ป้องก็จะเนื่อยอย่ะค่ะ
13:48ไม่เป็นไรแล้วค่ะคุณชม
13:50ป้าถือเองได้
13:54นี่
13:56ป้าอยู่กับบ้านบุปชาติมานาน
13:58ชมไม่เคยเห็นป้าออกน้องบ้านเลยนะคะ
14:00นี่น่าจะครั้งแรก
14:02ป้าเองก็ไม่ชอบออกจากบ้านหรอกค่ะ
14:04มันไม่ชิน
14:06ป้าอยู่ที่นั่นมานาน
14:08รักและสื่อสัตว์
14:10จนเหมือนเป็นบ้านของตัวเองไปแล้ว
14:12แล้วกับข้าวของทรับสินในบ้านเนี่ย
14:14เข้าของทรัพศิ𝙤ในบ้านเนี่ย
14:16ป้าเห็นเป็นของกักอีกด้วยป่ะคะ
14:22ชมรู้นะคะ
14:25ว่าป้าเก็บเอาของ Kinds-in. ไม่ใช่ของตัวอีกไป
14:29แบบนี้เนี่ย
14:30เขาเรียStraThat'sные. ส๊ะ. ลักศัพท์ในจ้างป่ะ
14:33ชมไล่ป้าออกได้นะ
14:35ถ้าในกรณีที่มันเป็นของคุณชมภูเอง
14:39ก็ใช่ค่ะ
14:40แต่สิ่งที่ป้าเก็บไว้
14:42มันเป็นของคุณชมภูหรอคะ
14:46ลู leftover from me.
14:48แล้วคุณชมภูจะรู้ได้ยังไง
14:51ว่ามันหายไป
14:54คุณชมภูจะไปแจ้งความก็ได้นะคะ
14:58แล้วจะให้ป่าบอกว่า
15:00เจอมันที่ไหนดีหรอคะ
15:02จะบอกว่า不錯
15:03เจอใต้เตียงคุณชมภู
15:06มันจะเดือดร้อนคุณชมภูได้นะคะ
15:12แล้วป่าอยากจะได้เท่าไหร่
15:15ต้องถามว่าป่าต้องการอะไรมากกว่าค่ะ
15:19เพราะป่าเบื่อคำโกหกจอมปร้อมของบ้านคุณเต็มทีแล้ว
15:25บ้านชมหรอ
15:27บ้านชมเนี่ยดูแลป้ามาอย่างดี
15:30ดีเหรอคะ
15:32ไม่ต่อร้อต่อเทียงเรื่องนี้ดีกว่า
15:36ป้ามีหลายอย่างที่ต้องทำ
15:37เอาเป็นว่า สิ่งที่ป้าต้องการ คุณคงให้ไม่ได้หรอคะ
15:44เดี๋ยวป้า ป้าอยู่บ้านนี้ประนาน
15:47ป้าชมก็สนิกกับป้าที่สุด แล้วก็ไว้ใจป้าที่สุด
15:50ป้าทำแบบนี้ก็ชมทำไม
15:52แล้วคุณชมทำอย่างนั้น กับคุณนักทัดได้ยังไงหรอคะ
15:57เขาเป็นคู่มาน้องสาวคุณไม่ใช่หรอคะ
16:00แต่ละคนมีเหตุผลในการก็ทำไม่เหมือนกันละค่ะ
16:06เหตุผลเดียวที่เราเหมือนกันก็คือ
16:10เราต่างทำเพื่อตัวเราเอง
16:30ฉันเจอเล่าคุณในโต้อ่ะ ขอดื่มเลยนะ
16:39คุณดื่มไปเล่า
16:49เหลือไปกันสิ
16:51ช่วนผมดื่มเล่าตัวเองหรอ
17:01อืม
17:08ฉันไม่คิดดูแล้วนะ
17:11ที่คุณพูก็ถูกอ่ะ
17:14ฉัน
17:16ไม่เคยเป็นพี่ที่ดีให้กับอิฉันอะไร
17:21ก็ไม่แปลกอ่ะ
17:23ถ้ามันจะจ้างคนมาทำให้มันหายไปกันแล้วเนี่ย
17:31อืม
17:37ขอบหัวฉันแม่งประหลาด
17:42เขาชอบสอนให้เราต้องพิสูตตัวเอง
17:45เพื่อให้รู้ว่าเราคู่ควรกับสิ่งที่มีค่า
17:49ทางทางที่สิ่งนั้น
17:51พวกเราควรได้รับน้ำแต่แรกนิดซ้ำ
17:53อะไร
17:57ความรับ
17:58พวกเราถูกสอนให้ต้องทำตัวเป็นคนดี
18:02เพื่อเราถึงจะได้ความรักที่ดีกลับคืนมา
18:19เป็นลูกที่พ่อแม่ให้คุณค่า
18:24ทั้งทั้งที่ความจริงแล้ว
18:26การได้รับความรักมันเป็นเรื่องพื้นฐานในข้อปลัวที่สำหรับ
18:35พวกเขาใช้ความรัก
18:38เป็นตัวประกันเพื่อนให้พวกเราอยู่ในโอวาส
18:43ใช้ความหวัง
18:45เป็นเครื่องมือให้พวกเราทำร้ายกันเอง
18:50ยิ่งพวกเรามีความหวังมากเท่าไหร่
18:54เพราะเราก็ยิ่งทำรายกันเองโดยที่ไม่รุด
19:01บางทั้งที่ความจริงแล้ว
19:03พ่อครัวแม่งควดเป็นที่ที่ปลอดภัย
19:07แล้วก็มอบความรักให้เราแบบไม่มีงั้นไขด้วยซ้ำ
19:19ทุกๆคนเป็นพ่อแม่ได้
19:34แต่มันไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นพ่อแม่ที่ดีได้
19:38หน้าที่ของคุณคือการไม่ส่งต่อบาทแปล
19:42และความเจ็บปวดให้คุณอื่นเท่านั้น
19:45ในฐานาลูก
19:49และพี่สาว
19:52ผมว่าคุณทำได้ดี
19:54ผมว่าคุณทำได้ดี
20:17เราคุณหมดแล้วอ่ะ
20:19ฉันไม่เติมให้
20:24ไม่เติมให้มัน
20:49ฉันกันกันแล้วเหรอ
20:51กลับมาแล้วค่ะ
20:52กลับมาแล้วค่ะ
20:54แกหายไปไหนมาก
20:56คนตามหายแกสะทั่วเลย
21:00คนเราจะคิดถึงกัน
21:05ก็ต่อเมื่อเราไม่ได้อยู่ตรงนั้น
21:08แปลกนะคะ
21:10ตอนน้องอยู่
21:12กลับเป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นมา
21:15แกพูดอะไรเนี่ย
21:18แกกลับมาพี่ก็ดีใจแล้ว
21:22พี่ดีใจจริดจริง ๆ นะ ที่กลับมา
21:26พี่ไม่โกดแล้วหรอกคะ
21:52นี่พี่พีเฟคอยู่เหรอคะ
21:59คิดดูดีๆสิ
22:03ว่าอะไรกันแน่
22:05ที่ทำให้เรื่องทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้น
22:07มันเริ่มจากจุดไหน
22:13ถ้าพี่พีนึงออกเมื่อไหร่
22:16พี่ก็จะเริ่มเฟคเอง
22:19เพราะว่าความจริงแล้ว
22:24ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าตัวเราเอง
22:42คุณ
22:44คุณ
22:46ตื่นแล้วเหรอ
22:47ฉัน
22:53ยังไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้
22:55พอพรก่อนดีกว่า
22:57เดี๋ยวพรุ่งที่เช้าเนี่ย
22:58ทางตำรวจเขาจะส่งคนมาสอบปากคำ
23:00ไม่
23:07ฉันต้องบอก
23:09ฉันต้องบอกกับใครสะคน
23:11ขอบกว่าฉันมีความรับมากเกินไปแล้ว
23:15ฉันจะรอทุกอย่างให้คุณฟัง
23:19ฉันไม่อยากให้คุณฟัง
23:33กลับกลับกลับ
24:03อ๋อ แหละกันทั้งบ้าน
24:17ถ้าแหวนี้ถึงมือตำรวจ
24:20ถ้าแหวนี้ถึงมือตำรวจ
24:22ลูกสาวคุณแย่แน่คุณโศพ
24:52บ้าแหวนี้
25:13บ้าชม
25:16คุณชมพูมาตั้งแตงเมื่อไหร่ค้า
25:18ไม่เห็นบอกป้าเลย
25:22ชมพึกมาค่ะ พอดีชมจะเอาเสื้อผ้าให้ผิด
25:26ต้องมาถึงนี้เลยเหรอคะ
25:28ค่ะ
25:30ชมไปก่อนนะคะ
25:34ไหนเสื้อผ้าคุณพี่ชาแล้วคะ
25:37พอดีชมพึกนึกขึ้นได้ว่าจริงจริงไปต้องรีบก็ได้ค่ะ
25:44โกขุบจะเป็นสันดาษกันทั้งบ้านแล้วสิคะ
25:48ทั้งคุณเอาโสemand คุณพี่มว์ คุณชมพู
25:54ป้า โŞม
25:56เข้ามาเอาของคนอื่นแบบนี้ ต่อให้ป้าเป็นแค้มแม่บ้าน
26:00ป้า orange beautifully
26:02ไม่ควรนะคะ
26:04แล้วไง ของบ้านแหน่ะ จริงๆมันเป็นของสчивเลย
26:10เพราะมันตกอยู่ในห้องชม ป้าแหละที่เอาของของ fantastophile
26:13แต่มันเป็นแวนมั้นของคุณนะคะ
26:17นี่ hàngห้อคุณชม thatsได้อย่างไร
26:20คุณมากส passa
26:22ยอมรับความจริงว่าตัวเองเป็นชูกับผู้มั่นคุณชัด
26:30เป็นห่าไปแล้ว่ะ
26:33แล้วมันจะทำไหม
26:34ถ้าชมจะเป็นชูแล้วมันจะทำอะไรได้ incentive
26:37มันทำอะไรคุณชมไม่ได้เหรอ
26:40เรื่องใหญ่กว่านี้
26:42คุณชมจัดการยากสุดแล้ว
26:48แต่กับคุณนักถัด คงไม่ใช่
26:52ถ้าป่าให้การกลับตรงโรธ เรื่องคงจะเปลี่ยนไปน่าดูเลยละค่ะ
26:59เฮ้ย ป่า บ้าไปแล้วหรอกฮะ พี่ก็เพิ้นหูห้อ จนกลายเป็นบ้าไปแล้วหรอก
27:05มึงมาก ไม่มาแน่คนทำบ้าน กูเกรียดมึงที่สุด
27:10เกรียดมึงที่สุด
27:12อิป่า อิเฮ้ย
27:14มึงสิบ้า อิป่า หนึ่งนี้ไปไหน
27:18อิป่า อิเฮ้ย
27:29อิป่า
27:36อิป่า
27:37อิป่า อิเฮ้ย
27:39อิเฮ้ย
27:42อิเฮ้ย
27:43อิป่า อิป่า อิเฮ้ย
27:52เฮ้ย
27:55ทำไมมาชาดแล้ว
27:57ได้แหวนยังอ่ะ
27:58ได้นะ
27:59เฮ้ยเดี๋ยว
28:01อิป่า กูไล่มึงออก
28:05โอ้ฮ
28:17อิเฮ้ย
28:19อุ้ย บ little
28:21อิเฮ้ย
28:23แม่งรู้อยู่แล้วนะ วิ่ป้าแม่งแปลกๆ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นโลกจิต
28:32คนนี้กับคนโลกจิต มันได้อย่างไรตั้งหลายปีกว่า
28:36มันดิ โคตน่ากลัว
28:39เห้ย หรือว่าคิดชาติฟ้าโดนแหงจะเป็นเพราะอีป้านี้ด้วย
28:47ไม่ได้นะ ต้องทอบอดตำรวจ
28:52เฮ้ย ไม่ได้นะ แล้วถ้าเขาถามเรื่องแหวนล่ะ
28:57ก็ต้องสาวมาถึงพี่นาทัศ ถูกไหม
29:01แต่จะให้ใครไล่ออกเหรอ เมื่อกี้ป้าจะข้ากเลยนะ
29:07ก็ไม่ได้บอกให้ปล่อย แต่ว่าอย่างให้คิดดีๆก่อน
29:15ถ้าเป็นเรื่องพี่นาทัศ จะตอบตำรวจว่าไง
29:21ไม่รู้ว่า เรื่องมันบาลปล่ายไปกันใหญ่แล้ว
29:30จากตอนแรกแค่จะปิดความรับเรื่องเดียว
29:33ตอนนี้กล้ายเป็นสิบๆเรื่องแล้ว
29:36ไม่อยากผูกผมเพิ่มแล้ว อยากแก้
29:41แต่ผมบางผม พี่ก็ไม่ได้ผูกกับคนเดียวนะ
29:56ขอบคุณนะ ที่เราสามา
30:00ถ้าเป็นชม เราต้องมาอยู่แล้วป่ะ
30:04เราเจอแล้วนะ
30:10หลักฐานเดียว
30:14ที่บอกว่าคือนั้นเธออยู่ที่นั่น
30:16ขอโทษนะ แต่เรายังคืนให้เธอไม่ได้
30:31ทำไมอ่ะ
30:33ก็อย่างที่เราบอก
30:36ว่าเราไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว
30:39แต่เราอยากขอให้เธอเชื่อใจเรา
30:43ว่าเราจะเก็บรักษาความรับของเธอให้ดีที่สุด
30:48ถ้าเธอทำตามที่เราบอก
30:52ชม
30:55นี่ชมกำลังแว็กเมย์เราหรอ
30:58เธอจะพูดอย่างนั้นก็ได้
31:02แต่เราขอเรียกมันว่า
31:05การรักษาของประยชน์ร่วมกันมากกว่า
31:09จะให้เราทำอะไร
31:20ออกป้องเราที่
31:24มีความรับหนึ่งที่เราทำขอเผอไม่มีใครก็ได้พูดถึงมันเลย
31:29ความรับหนึ่งที่เราทำขอเผอไม่มีใครก็ได้พูดถึงมันเลย
31:35ความรับความรับอะไร
31:40ทำไมแม่ถึงยิ่งป่า
31:44แล้วยิ่งตัวเองตายตาม
31:59เพื่อว่าเราสงสัยข้อนี้มาตลอด
32:02แต่ก็ไม่มีใครอีกอ้าถหามเพราะว่าทุกคนก็คำตอด
32:06ยกเว้นฉัดฟ้า
32:09ฉัดฟ้า
32:12ฉัดฟ้าเป็นคนเดียวที่ตามหาความจริงข้อนี้มาตลอด
32:15เพื่อนนั้น
32:18น้องก็ตั้งคำถามข้อนี้กับพวกเรา
32:21เพื่อแรกกับสมตัดที่จะแบนให้
32:25ขอบคัวเราก็หกกันและกันเป็นเรื่องปกติ
32:33เอาตัวเองรอด
32:36รักแต่ตัวเอง
32:38พวกเราเก่งเรื่องปกปิดเม้าก็แก้ไข
32:42เพราะนั้นคือสิ่งที่พ่อกับแม่ทำให้พวกเราดูเหมือนตัวอยาก
32:48การโกหกเอาตัวรอด
32:53คือสิ่งที่พวกเราจังเป็นต้องทำ
33:01เดี๋ยวพี่ไปดอกตัว
33:02ไม่ได้บอกแม่ได้บอกตัวมันด้อย
33:04พี่ว่าแม่อยู่ป่ะ
33:09เฮ้ย แม่อยู่
33:11แค่ไหมป่ะ จะเห็นอ่ะ
33:23จะมาทำไมไม่บอกแม่ล่ะ
33:38เมื่อกี้ไม่ออกบางการมาค่ะ
33:41ไม่ว่าจะแวะเข้ามาอาบน้ำก่อน
33:43นี่คุณแชท
33:49เขาเคยเป็นหัวหน้าวิสวากร
33:51ที่ฟาร์มเรา
33:52แต่ย้ายไปอยู่อเมริกา
33:54และตอนนี้กลับมาแล้ว
34:02สวัสดีค่ะ
34:04สวัสดีครับ เปลี่ยนดีดีแล้วรู้จักครับ
34:07เออ งั้นเดี๋ยวผม
34:09ไปดีกว่าค่อยมาหาคุณอาโซกว่าหลังดีกว่าเนอะ
34:13ไป
34:15เดี๋ยวฉันได้ส่ง
34:17อ่ะ โอเค
34:26มันเห็นมันกูใช่ป่ะ
34:27ใช่ ใช่ไหม
34:30มันจะไม่ใช่ได้ไงวะ
34:32พวกเราไม่ใช่เด็กสองคมน้ำเว Şeyh ใจจะไม่รู้ว่ามันกี่คืออะไร
34:47แต่ว่านั่นแ klein่น่ะ
34:49ก็มือเป็นแ lithium แบบเม้ง
34:51คิดอะไร กูไม่ได้คิดอะไร
34:53ไม่คิดอะไรของมึง ได้ไงวะ
34:57ก็มันไม่มีอะไรป่ะ
35:01เขาแค่เป็นกลับจากเมิกา ก็อาจจะติดทำเนียมภรั่งมาก็ได้
35:06ทำเนียมภรั่งประเทศไหนเขาเซ่คายก็ด้วย
35:12ด้วยเมื่อนกี้ก็ถามจริง
35:18พวกเราไม่เห็นอะไรตั้งนั้น
35:21เริ่งพูดเรื่องนี้สะ
35:30ไม่จริง
35:46ไม่จริง มันต้องไม่ใช่แบบนี้
35:52มันต้องไม่ใช่แบบนี้
35:54แม่ ก็ดอะไรขึ้น
35:57มันต้องไม่จบแบบนี้
36:01มันต้องไม่จบแบบนี้
36:03แม่ แม่พูดเลือกอะไร
36:06ไม่ใช่หุดเหตุ
36:11อาแก่ เป็นคนค้าเขา
36:18แม่ เกิดอะไรขึ้น
36:27คุณเอาขึ้นให้หมด
36:31คุณเอาขึ้นให้หมด
36:35เหตุการณ์นั้น
36:38น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความส่วนเสียทั้งหมด
36:42ไม่สิ
36:44อาจจะมีเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น
36:48แต่ว่าฉันก็ไม่รู้
36:54แต่คุณรู้หรือเปล่า
36:56ว่าเขาเป็นใคร
36:58ฉันก็มีข้อมูลเท่านี้ล่ะค่ะ
37:01ถ้าเกิดคุณไปสื่อเพิ่ม
37:03คุณก็อาจจะรู้มากขึ้น
37:06ฉันจะบอกเหตุผลที่
37:09แม่คุณค้าพ่อคุณ
37:11เป็นเพราะเรื่องนี้เหรอ
37:13แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจ
37:18ว่าทำไมสัตว์ฝาถึงสงใจอีกว่า
37:21ใครเป็นสนค้าแม่คุณ
37:23แต่เมื่อเขาก็น่าจะรู้เรื่องดีอยู่แล้ว
37:26ฉันคิดว่าสิ่งที่สัตว์ฝาสงใจ
37:31น่าบรรดาพ่อเราสามคน
37:35พี่บัว พี่ชม แล้วก็ฉัน
37:42ใครเป็นคนที่เอาความหลับนี้ไปบอกป๊า
37:48ว่าชูของแม่คือใคร
37:55คนที่เอาความหลับนี้ไปบอกป๊า
37:58ทำให้แม่ต้องลุกขึ้นมาข้าป๊า
38:02เพราะว่าชูของแม่ตาย
38:04ก็คือหนึ่งในบันดาที่เราสาบคนเนี่ยแล้วค่ะ
38:25วันนี้ขอบคุณนะ
38:31สำหรับทุกอย่าง
38:34คือ...
38:52พี่เป็นหนึ่งผมอยู่แล้วนะ
38:56หมายพร้อมว่าไง
38:59ผมสำหรับทุกอย่างในพี่หมดแล้ว
39:01เพราะฉะนั้น
39:05คนที่กลุมชัดทาชีวิตของพี่ไว้
39:07ก็คือผม
39:12พี่ไปไหนจะผมไม่ได้
39:17และนี่ก็คือวิธีเดียว
39:19ที่ผมจะผูกมัดพี่ไว้กับผม
39:23พี่ก็ทัดเลย
39:25แล้วทำเรื่องนี้ไม่ได้
39:28แล้วก็ไม่มีใครหน้าไหนทำได้ด้วย
39:30ไม่ได้ด้วย
40:00stages
40:23นี่...
40:24นี่...
40:25เรา cathedral
40:27Premier
40:28โอเค ผมรู้ว่าในโทรศัพท์ชัดฝ่า มันจะต้องมีเรื่องนี้ แต่ผมมาทีบายได้
40:42ก็ทีบายมาดิ
40:45คุณ คุณวางเปินก่อน คุณว่า
40:51ไม่ ฉันว่าฉันไว้ใจคุณมากเกินไปแล้ว
40:57คุณรู้อยู่แล้วว่าผมต้องรู้เรื่องคุณกับน้องคุณดี
41:02ใช่ไหม
41:05ใช่ แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะรู้เยอะขนาดนี้ไง
41:11หนักเรื่องอาคจรMon
41:25อ่ะ
41:41อย่าเริ่มเฮียนนี้ก่อนเลย
41:49นาฬิกาของปาฉัน ไปอยู่กับคุณนะอย่างไร
41:55นาฬิกาเหลือนนี้ปาห่วงมาก
42:00ในวันที่ปาตาย
42:03ทุกคนหากันโทษมากเหมือนไม่หาไม่เจอ
42:05แล้วมันมาอยู่กับคุณได้ยังไง
42:06โอเค โอเค
42:08- ต่อมาดิ
42:09เดี๋ยวเดี๋ยว
42:11ผมสัญญานะ
42:13เพราะผมจะอธิบายหมดทุกอย่าง
42:16แต่คุณต้องจะเย็นค่อน
42:18ขอล้อง
42:20เอาเบื่อนลง
42:22ลองกูเย็นด้า
42:24อันนี้บายหม้า
42:27แล้วฉันจะตัดสินใจเอง
42:29ว่าฉันควรจะใจเย็นกับคุณหรือเปล่า
42:33นาฬิกาเหลือนนี้
42:35ชัดฟ้าเป็นคนส่งมาให้ผมเอง
42:42แม่
42:44แพร่อการถดใช้บาปมันน่ากรัว
42:59เพราะการฉดใช้บาปมันน่ากรัว
43:09เราถึงต้องพยายามทำความดีให้มากที่สุด
43:13แต่เพราะมันนั้น
43:15ฉันมันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหรอ
43:18ทำไมอ่ะ
43:33ฉันมันไม่รู้เรียกทำไมอ่ะ
43:42เพื่อที่จะหลุดพ้นหรอ
43:45หยุด!
43:46แต่ก็คงไม่น่าจะทัน
43:48ใจเย็นก่อน!
43:49หยุดบ้าควิงกันดีๆเธอ!
43:51โควยอะไรล่ะ!
43:52ใจจะเชื่อคุณไอ้เหรอ!
43:54คุณก็จะมาเรากิ่งหากละครับ
43:56โอเค โอเค
43:59ผมจะปล่อยคุณนะ
44:01แล้วผมจะอธิบายทุกแก
44:04ผมจะไม่เบ็ดบังอะไรทางสิ้น
44:07โอเค
44:15วิธีของฉันคือ
44:26อย่าเพื่องรีบตายแล้วกัน
44:29จะได้ยืดเวลาชดใช้กรรมไปได้อีกนานๆ
44:33แล้วคุณอธิบายเรื่องนี้มาก่อนเลย
44:36ว่าจริงๆเราคุณเป็นใครกันแน่
44:41ก็ 하나
44:55บ้า Vanessa
44:57บ้าจริง ว่าคุณเป็นใครกันแน่
45:03บ้าจริงๆ
45:06ใครเป็นคนส่งขอเช้านี้มาอ่ะคะ
45:08ใช่คนนี้ปะคะ
45:10น่าจะใช่นะคะ
45:12น้องจะมาพาพี่ไปอยู่ด้วย
45:36ใจมันสลาย
45:40ไม่มีแลคนหนักคนเดียวที่ไหวใจ
45:44คำว่ารักจะปีไม่มีความไหม
45:48เมื่อเธอเป็นคนส่งราย
46:06ต่อเป็น stunned
46:08hoardIt
Be the first to comment
Add your comment

Recommended